رحیم محمدی

گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس- رحیم محمدی؛ انقلاب اسلامی در شرایطی در بهمن ۱۳۵۷ به پیروزی رسید که هرچند به لحاظ نظامی ایران ژاندارم منطقه شناخته می‌شد، اما در باطن هیچ قدرتی از خود نداشت و هر آنچه داشت به واسطه حضور ۳۵ هزار مستشار نظامی آمریکا در کشورمان بود؛ یعنی ارتش ایران در آن زمان هیچ قدرت و اجازه تحرکی از خود نداشت و این مستشاران آمریکایی بودند که برای ارتش ایران تکلیف تعیین می‌کردند؛ چون آمریکا ایران را مستعمره خود می‌دانست.

این باعث شده بود تا در صنعت دفاعی وابستگی کامل به آمریکا داشته باشیم و اجازه تولید یک عدد فشنگ معمولی هم نداشته باشیم؛ از این روی وقتی جنگ عراق علیه ایران دو سال بعد از پیروزی انقلاب اسلامی آغاز شد، تصور ارتش عراق و حامیان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای آن بر این بود که ایران به واسطه داشتن چنین عقبه‌ای، یارای مقاومت را نخواهد داشت و در کوتاه‌ترین زمان ممکن شکست می‌خورد و تسلیم می‌شود.

ولی وقتی محاسبات اولیه آن‌ها به دلیل اقدامات متهورانه نیروی هوایی همان ارتشی که تصور می‌کردند عملیاتی نیست و نیز مقاومت مردمی با شکست مواجه شد، تحریم نظامی و اقتصادی ایران را در پیش گرفتند و این بار یقین داشتند با تحریم، شکست ایران در جنگ حتمی خواهد بود؛ تصوری که این بار نیز تحقق نیافت؛ زیرا صنعتگران کشورمان به کمک بخش نظامی آمدند و توانستند به تدریج در بخش تسلیحات و ملزومات جبهه‌های جنگ گام‌هایی را هرچند ابتدایی بردارند.

گام‌های کوچکی که آن زمان در راستای خودکفایی بخش دفاعی کشورمان برداشته شد، این روز‌ها تقریباً به تکامل رسیده است؛ به نحوی که اگر آن زمان با هدف دست نیافتن کشورمان به سلاح و تجهیزات نظامی، ایران را تحریم می‌کردند، امروز کشورمان را برای جلوگیری از صادر نکردن تجهیزات نظامی به دیگر کشور‌ها تحریم می‌کنند.

به‌عنوان مثال در دوران دفاع مقدس که ایران به‌شدت دنبال تأمین ملزومات جبهه‌ها بود، ارتش عراق به وسیله شوروی سابق بدون هیچ محدودیتی تأمین می‌شد، اما اکنون روسیه که میراث‌دار شوروی سابق است و به‌عنوان یکی از دو ابرقدرت نظامی جهان شناخته می‌شود، خریدار برخی تجهیزات نظامی ساخت ایران شده است.

در این رابطه برخی منابع خبری غربی عنوان کردند «توافق یک میلیارد دلاری ایران و روسیه برای ساخت کارخانه تولید پهپاد در تاتارستان صورت گرفته است» که اگر این خبر صحت داشته باشد، بیانگر آن است که ایران اکنون در حوزه صنعت دفاعی به جایگاهی رسیده که سایر تولیدکنندگان صنعت نظامی بیم آن دارند به دلیل کیفیت خوب سلاح‌های ساخت کشورمان و از سوی دیگر قیمت پایین آن، مشتریانی در سایر نقاط جهان پیدا کند و بدین شکل کمی از بازار پر سود خرید و فروش سلاح برای آن‌ها دچار اختلال شده و مقداری از سود آن‌ها در این بازار کاسته شود.

البته هم‌اکنون نیز سلاح‌های ساخت ایران به چند کشور صادر می‌شود، ولی فعلاً حجم و میزان این صادرات در مقایسه با صدور سلاح توسط کشور‌هایی مانند آمریکا، انگلیس، آلمان، فرانسه، سوئیس و دیگر کشور‌های اروپایی در پایین‌ترین سطح قرار دارد.

به هر روی این نشان می‌دهد که هر کجا در کشور تفکر و تلاش انقلابی حاکم شود، می‌تواند به قله‌های رفیع دست یابد و این می‌تواند ضمن جلوگیری از خروج منابع ارزی کشور، ارزآوری هم برای کشور داشته باشد.

انتهای پیام/ 231

گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس‌ـ رحیم محمدی؛ اواخر هفته گذشته مجدداً خبری تلخ از یکی دیگر از شهر‌های کشورمان منتشر شد و آن خبر گرچه عنوان آن‌ کوتاه بود، ولی حکایت از آن داشت که بار دیگر عده‌ای تروریست به دنبال افزایش تنش در کشور هفت نفر را به ضرب گلوله در شهرستان ایذه از توابع استان خوزستان به شهادت رساندند و این نشان داد که این افراد برای محقق ساختن خواسته دشمنان این ملت، از هیچ عملی حتی کشتن انسان‌های بی‌گناه دریغ نمی‌کنند؛ البته داعشی‌های داخلی فقط در ایذه چنین جنایتی را مرتکب نشدند، بلکه در چند شهر دیگر از جمله در بوکان آذربایجان غربی، مشهد مقدس، اصفهان، سنندج، سراوان سیستان و بلوچستان، قروه و شیراز هم تعدادی از هموطنان مان را به شهادت رساندند.

این خبر در حالی منتشر شد که پیشتر اعلام شده بود که عوامل وابسته به سرویس‌های جاسوسی خارجی قصد دارند در سه روز آخر هفته گذشته به هر نحوی که شده به اصطلاح خودشان تنور اعتراضات خیابانی را با کشته‌سازی، گرم نگاه دارند و برای این منظور هشدار داده شده بود که این اغتشاشگران دست به هر جنایتی حتی شلیک به مردم خواهند زد؛ از این روی خواسته شده بود طی مدت روز‌های مورد اشاره از حضور در تجمعات حتی برای تماشا هم خودداری کنند، ولی خب عده‌ای با نادیده گرفتن این موضوع در تجمعات خیابانی و اطراف آن‌ها حضور یافتند.

نکته حائز اهمیت در حوادث اخیر این است که در این روز‌ها شاهد هستیم اغتشاشگران و مزدوران دیگر کشور‌ها با دریافت مبالغی (دلار) از سوی سرویس‌های جاسوسی با سلاح‌های جنگی در خیابان‌ها حضور می‌یابند و مدافعان امنیت و حتی مردم کوچه و خیابان را به رگبار گلوله می‌بندند تا بدین‌وسیله برای نظام جمهوری اسلامی ایران هزینه‌تراشی کرده و به زعم خود با نظام مقابله کنند؛ البته مدت‌ها پیش از این عنوان شده بود که قاچاق سلاح به داخل کشور، آن هم به تعداد زیاد از مرز‌های کشورمان به‌ویژه مرز‌های غربی قطعاً تبعات امنیتی به دنبال خواهد داشت که امروز تبعات آن مشاهده می‌شود.

میزان قاچاق سلاح به داخل کشورمان در ماه‌های اخیر با حجم بالایی صورت گرفته و این را می‌توان از آمار کشفیات این‌ سلاح‌ها دانست؛ زیرا فقط در مدت ۱۰ روز اخیر ۶۰۰ قبضه سلاح جنگی و شکاری و ۲۱ هزار فشنگ جنگی کشف و ضبط شده است؛ این آمار مربوط به سلاح‌هایی است که کشف شده و احتمالاً همین میزان بدون شناسایی، وارد کشور شده و در دست افراد فرصت‌طلب قرار گرفته است.

از سوی دیگر، آمار غیر رسمی بیانگر آن است که در اغتشاشات اخیر بالغ بر ۹۰ نفر توسط فتنه‌گران به شهادت رسیدند و این یعنی مدافعان امنیت کشور با دست خالی در پی ایجاد امنیت و برقراری نظم و قانون هستند؛ این شیوه دفاع از امنیت کشور تداعی‌کننده دوران دفاع مقدس است؛ چرا که در آن دوران نیز مدافعان کشورمان با دست خالی مقابل ارتشی که از سوی دول غربی و شرقی و کشور‌های مرتجع عربی منطقه بدون هیچ محدودیتی مورد حمایت قرار داشت، هشت سال ایستادگی کردند و نگذاشتند دولت متخاصم عراق به هدف خود دست یابد و برای اینکه دشمن به هدف خود دست نیابد، بیش از ۱۹۶ هزار نفر در جبهه‌ها به شهادت رسیدند.

نکته‌ای که در این رابطه می‌توان به آن اشاره کرد، سیاست عدم برخوردشدید و قهرآمیز با اغتشاشگران است و این هم سیاستی است که مجموعه نظام آن را تعیین کرده و بر همین اساس شاهد هستیم که نیرو‌های حافظ امنیت در برابر اغتشاشگران از هیچ سلاح جنگی استفاده نمی‌کنند تا مبادا بر اثر استفاده از این‌گونه سلاح‌ها افراد بی‌گناه مورد آسیب قرار گیرند، اما اتخاذ این سیاست مجموعه نظام باعث شده تا اوباش و فتنه‌گران به دلیل مورد اشاره، اقدامات ضد امنیتی خود را با فراغ بال بیشتری انجام دهند؛ در حالی که همگان انتطار داشتند بعد از اعلام سردار «سلامی» فرمانده کل سپاه مبنی بر پایان اغتشاشات در هفتم آبان، در برخورد با اغتشاشگران شدت عمل صورت گیرد، اما همچنان شاهد تسامح در برخورد با اغتشاشگران هستیم.

انتهای پیام/ 231

گروه دفاع‌ امنیتی دفاع‌پرس- رحیم محمدی؛ امسال در حالی چهل و دومین سال گرامیداشت هفته دفاع مقدس را برگزار خواهیم کرد که با نگاه به گذشته و دوران جنگ تحمیلی باید از حوادثی که طی آن دوران روی داده درس‌ها و عبرت‌هایی را برای آینده بگیریم و به آن‌ها توجه کنیم تا برای نسل فعلی و آینده مورد استفاده قرار گیرد. براین اساس شاید یکی از مهم‌ترین درس‌هایی که از دوران دفاع مقدس آموختیم، خود اتکایی به جای چشم داشت به دیگر کشور‌ها باشد.

در دوران دفاع مقدس علی‌رغم آن که با تحریم همه‌جانبه جهانی علیه مردم کشورمان مواجه بودیم با این حال مردم کشورمان و بویژه رزمندگان این مرز و بوم توانستند در یک جنگ جهانی اجازه اشغال هیچ بخشی از کشورمان را به متجاوز بعثی ندهند.

در دوران یادشده بواسطه همان تحریم‌هایی که علیه ایران اعمال می‌شد، نیرو‌های مسلح کشورمان برای دست‌یابی به تجهیزات نظامی مجبور می‌شدند آنچه نیاز دارند را با قیمت‌های گزاف از واسطه‌ها و دلال‌ها تهیه کنند از این روی بود که جوانان و محققان کشورمان سعی کردند بخشی از آنچه را که نیاز دارند با سعی و تلاش و آزمون و خطا در داخل تولید کنند؛ مانند پهپاد مهاجر، موشک‌های زمین به زمین و دستگاه‌های مخابراتی که ساخته و بکارگیری شدند.

البته علاوه بر ساخت این گونه تجهیزات نظامی در ساخت بیمارستان‌های مجهز صحرایی مقاوم در برابر بمباران‌های هوایی و حتی درمان مجروحان نیز از نبوغ و دانش ایرانی استفاده کردیم که علی‌رغم گذشته چهار دهه از دوران دفاع مقدس هنوز هم این‌گونه اقدامات در مراکز پزشکی و نظامی مورد بحث و تحلیل قرار می‌گیرد.

اتکا به دانش و نبوغ ایرانی در ساخت و بکارگیری تجهیزات نظامی در آن زمان باعث شده تاکنون حداقل در دو حوزه موشکی و پهپادی جزو سرآمدان آن‌ها در دنیا قرار بگیریم به نحوی که دشمنان مردم ایران از دست‌یابی نیرو‌های مسلح کشورمان به دانش روز ساخت موشک و پهپاد و صدور تکنولوژی آن‌ها به جبهه مقاومت نگران هستند، زیرا اقتدار نظامی به اصطلاح کشور‌های ابرقدرت را در مواجهه با این جبهه با چالش جدی مواجه کرده است.

اما در این میان باید به علل موفقیت‌ها و عدم الفتح‌ها هم توجه کرد؛ در این رابطه نکته‌ای که می‌توان به آن اشاره کرد این است که در طول دوران دفاع مقدس موضوعی که شاید به آن کم توجهی شد کار‌های پژوهشی در خصوص تحولات ارتش عراق از بعد فتح خرمشهر است، زیرا بعد از عملیات الی بیت المقدس تقریبا تا سه سال و نیم نتوانستیم عملیات بزرگ موفقیت آمیزی انجام دهیم و حتی بعد از سال ۱۳۶۵ عملیات‌های بزرگ ایران سالی یک بار انجام می‌شد.

هرچند در این کم توفیقی رزمندگان کشورمان را بتوان به استفاده روز افزون عراق از حمایت‌های اطلاعاتی، مالی، تسلیحاتی، نیروی انسانی کشور‌های شرقی و غربی و منطقه‌ای و همچنین استفاده بی‌واهمه از سلاح‌های کشتار جمعی بی‌ارتباط ندانست، اولی از سوی دیگر در این کم توفیقی می‌توان به دو نکته اشاره کرد یکی اینکه علی‌رغم فرمایش امام خمینی (ره) مبنی بر اینکه جنگ باید در رأس امور قرار گیرد، اما متاسفانه این فرمایش ایشان از سوی دولتمردان کشورمان مورد بی توجهی قرار گرفت در حالی که عراق به این موضوع عمل کرد و جنگ را در رأس امور خود قرار داد به نحوی که وزاری این کشور مجبور بودند برای آشنایی از شرایط جنگ مدت زمانی را در سنگر جبهه‌ها حضور یابند و علاوه براین تجهیزات لازم برای تامین امنیت و آذوقه ارتش را فراهم کنند.

نکته بعدی در رابطه با موضوع مورد اشاره کم توجهی، فراموشی یا … در رابطه علل موفقیت و عدم الفتح‌ها در دوران دفاع مقدس است بدین معنی که در آن دوران علل موفقیت‌ها و نا کامی‌ها تجزیه و تحلیل نمی‌شدند در صورتی که ارتش عراق با تجزیه و تحلیل‌های ما از بعد عملیات آزاد سازی خرمشهر به تدریج شیوه جنگ خود را تغییر داد به نحوی که در سال‌های پایانی جنگ با تشکیل یگان‌هایی از تیپ‌های مردمی با عنوان «جیش الشعبی» و قرار دادن آن‌ها در خطوط اولیه و عقب بردن یگان‌های اصلی خود به خطوط عقب‌تر از صدمه دیدن آن‌ها در شب حمله رزمندگان ما جلوگیری می‌کرد.

این تغییر تاکتیک عراق در شیوه پدافند نشان می‌دهد که آن‌ها به خوبی شیوه جنگیدن ما را بررسی کردند و حتی گا‌ها برای آشنایی نیرو‌های خود با نحوه حملات رزمندگان ما در خطوط عقب‌تر جبهه‌ها رزمایش برگزار می‌کردند.

پس با توجه به آنچه در طول هشت سال دفاع مقدس روی داده و بررسی و تحلیل شیوه جنگیدن طرفین درگیری می‌توان به درس‌ها عبرت‌های بسیاری دست یافت تا در جنگ‌های احتمالی آینده مورد استفاده قرار گیرد.

انتهای پیام/ 231