رزمندگان

گروه اجتماعی دفاع‌پرس: هرگاه کشوری مورد هجوم نظامی بیگانگان قرار می‌گیرد، طبیعتاً بیشترین آسیبِ جانی و مالی متوجه نظامیانی خواهد شد که در صف مقدم دفاع از میهن حضور دارند.

تجربه دفاع مقدس نشان داد که حضور نیروهای غیرنظامی در پشت جبهه‌ها و با کمترین فاصله از خطوط مقدم نبرد؛ امری اجتناب‌ناپذیر است. در این بین اولین گروهی که در کمترین فاصله از محل درگیری‌ها مستقر می‌شدند، کادر درمان و به صورت مشخص، پرستارانی بودند که در نقش امدادگر ظاهر می‌شدند.

همین امر سبب شده است تا هر زمان به آمار شهدا و جانبازان دفاع مقدس مراجعه می‌کنیم با یک واقعیت کمتر گفته شده مواجه شویم. بعد از رزمندگان، شهدای پرستار بیشترین آمار را در بین شهیدان دوران دفاع مقدس به ثبت رسانده‌اند.

اگر اخلاق‌مداری پرستاران در دفاع مقدس به گواه رزمندگان ایرانی و نظامیان اسیر شده بعثی، طی دوران دفاع مقدس، پزشکان و پرستاران هرگز میان مجروحان ایرانی و زخمی‌شدگان دشمن، تفاوتی قائل نشده و براساس اخلاق اسلامی و حرفه‌ای، برگی درخشان بر افتخارات ملت ایران اضافه کردند.

طی جنگ تحمیلی بارها اتفاق افتاده بود که هواپیمای خلبانان دشمن پس از بمباران مناطق مسکونی مورد اصابت پدافند ایران قرار گرفته و زخمی و نیمه‌جان با چتر فرود می‌آمدند. در این میان حتی یک مورد از بدرفتاری کادر درمان بالاخص پرستاران ایرانی با این افراد به ثبت نرسیده است.

در این میان خواندن خاطرات یکی از پرستاران دوران دفاع مقدس نیز خالی از لطف نخواهد بود.

چگونه از دشمن خود پرستاری می‌کنی؟

یکی از پرستاران دوران دفاع مقدس نقل می‌کند: یک روز در بخش بودم، گفتند یک خلبان عراقی مجروح به بیمارستان آوردند.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ به اتاق خلبان عراقی رفتم. او رنگی زرد و پریده داشت. اسیر عراقی با پوست سبزه، چشم و ابرو سیاه، شبیه به همشهریان خودم بود. دلم می خواست سرش داد بزنم. در آن لحظه یادم افتاد وقتی که در منزل خاله‌ام در حال صبحانه خوردن بودیم، میگ‌های عراقی در ارتفاع پایین مردم را به رگبار بستند.

همه مثل برگ خزان ریختند. همچنین دوران دبیرستان در درس فقه خوانده بودیم با یتیمان و اسیران مهربان باشید. فکرهای متناقصی همه از ذهنم گذشت و به خودم نهیب زدم که تو قسم خوردی. بالاخره بهش نزدیک شدم، زخمش را تمیز کردم. بعد ملحفه هایش را مرتب کردم. سرمش بمبه شده بود؛ گیره سرم راقطع کردم. شب قبل تحت عمل جراحی قرار گرفته بود. آب کمپوت را داخل لیوان خالی کردم، قاشق قاشق داخل دهانش ریختم.

اسیر، مات و مبهوت با دهانی نیمه باز نگاه می کرد. چیزهایی به زبان عربی گفت. سرم را تکان دادم و گفتم: عربی نمی دانم. او به انگلیسی تسلط داشت و ادامه داد: من دشمن تو هستم چطور از من پرستاری می‌کنی؟ گفتم من پرستارم و وظیفه‌ام حفظ جان آدم‌هاست و از اتاق خارج شدم. امروز پس از گذشت حدود 30 سال از جنگ، خوشحالم که جنگ تمام شده و در صلح و امنیت هستیم. خوشحالم که در جایگاه یک زن مسلمان ایرانی توانستم در آن لحظه خاص با خودم کنار آمده و به وظیفه انسانی ام عمل کنم.

پرستارانی که اسطوره شدند

آسان نیست که از فداکاری پرستاران در دفاع مقدس سخن به میان بیاید اما به اسوه‌ها و اسطوره‌های این قشر در هشت سال جنگ تحمیلی اشاره نشود؛ پرستارانی که هر کدام به تنهایی امکان تبدیل شدن به یک الگوی بی‌رقیب از خدمت، وطن‌دوستی و اخلاق‌مداری را دارند.

زهرا حسین‌زاده یکی از همین پرستارن فداکار است که در دوران دفاع مقدس، داوطلبانه در مناطق جنگی حضور یافته و به پرستاری از مجروحان پرداخته است. حسین‌زاده در ۱۱ عملیات دفاع مقدس حضور داشت و همزمان با ثبت عکس‌های پرشمار، گنجینه بزرگی از تصاویر غیرحرفه‌ای پشت‌جبهه‌ها برای آیندگان به ثبت رسانده است.

وی در ۱۱ عملیات دفاع مقدس از اولین عملیات در سال ۵۹ تا سال ۶۵ و تا اتمام عملیات والفجر ۸ در منطقه جنگی حضور داشت.

خود او درباره فعالیت‌هایش می‌گوید: برای آماده‌سازی نقاهتگاه‌ها، پیش از آغاز عملیات و پیش از رزمندگان، به منطقه رفته و نقاهتگاه‌ها و بیمارستان‌ها را آماده می‌کردیم. بین عملیات‌ها نیز به بیمارستان شهید معیری تهران می‌رفتم و دوباره در عملیات بعدی عازم منطقه می‌شدم، البته اعزام به مناطق جنگی هم آسان نبود و به سختی و داوطلبانه اجازه حضور پیدا می‌کردم.

این پرستار فداکار از اولین عملیات دفاع مقدس تحت عنوان «عملیات ثامن الائمه» در جبهه‌ حضور داشت و در اتاق عمل در کنار پزشکان و جراحان به مجروحان جنگی رسیدگی می‌کرد.

گنجینه‌ای که نباید از دست برود

از یاد نبریم که بسیاری از کشورها با ثبت خاطرات کادر درمان خصوصاً پرستاران در دوران وقوع جنگ‌های بزرگ و کوچک، محتواهای بسیار فاخری پدید آورده‌اند. کشورهایی مانند ایتالیا و انگلیس و حتی ممالک بسیار کوچک‌تر که هرگز جنگ‌های بسیار بزرگ را ندیده و یا مورد تجاوز هیچ کشوری قرار نگرفته‌اند(مانند آمریکا)، ضمن پاسداشت اسطوره‌های خود و تولید انواع قصه، داستان بلند، فیلم و دیگر محتواهای ادبی، در پی تقویت وطن‌دوستی و نشر ارزش‌های جوامع خود هستند.

به‌جاست که سازمان‌های ذی‌ربط در کشور ما نیز چنین اقداماتی را درباره کادر درمان خصوصاً در مورد پرستاران، طراحی و اجرا کنند.

انتهای پیام/ 933

گروه اجتماعی دفاع‌پرس: شنیدن لغاتی مانند وطن، میهن، سرزمین مادری، خانه اجدادی و همه کلمات و اصطلاحات دیگر از این دست، همیشه حسی متفاوت در شنونده ایجاد می‌کند. احساس تعلق به یک سرزمین و مردمی که در آن سکنی گزیده‌اند، به تنهایی می‌تواند انگیزه ادامه زندگی برای هر فردی باشد.

هویت ملی و همه چالش‌های آن

وقایع رخ‌داده در تاریخ معاصر ایران‌زمین سبب شده تا در برهه‌های متعدد، چالش‌هایی در این زمینه بوجود بیاید. از دوران قاجار و نهضت مشروطه، هویت ملی ایرانیان تحت تأثیرتفکرات وارداتی از غرب با چالش‌ها و بحران‌های مختلفی رو‌به‌رو شد.

بر همین اساس در حال حاضر نیز یکی از مسایل مهم جامعه و تاریخ ایران حفظ هویت ایرانی در برابر تهاجمات دائمی فرهنگ‌های متخاصم است. مسأله هویت در دوران معاصر، خصوصاً در عصر پهلوی شکل خاصی داشته است که از آن به بحران هویت یاد شده است.

انسجام ملی بر پایه هویت ملی

همراهی همه عناصر ملت با یکدیگر و احقق اهداف مشترک ملی نیز در سایه هویت ملی رخ می‌دهد. انسجام میان مردم و احساس افتخار به میهن از بدیهیات شکل گیری یک کشور و پایداری انسجام آن است.

وحدت میان اقوام ایرانی اگر چه همواره مورد هجوم بغض و کینه دشمنان قرار داشته و با هر وسیله مشروع و نامشروع، سعی بر تضعیف آن شده است، اما این امر طی سالیان مختلف در عمل دچار خدشه و ضعف مشهود نشده است؛ علاوه بر اسلام و میراث ملی مشترک، هوشیاری اقوام ایرانی در بزنگاه‌های خاص تاریخی، از عوامل شکست دشمن در نابودی هویت ملی ایران بوده است.

اساطیر مشترک و نام‌های مورد احترام اقوام ایرانی هم از جمله عوامل تعمیق اشتراکات فرهنگی میان مردم ایران زمین از دیرباز تاکنون بوده است که در برهه کنونی هم می‌تواند الگویی برای کاهش اثر بعضی از تهاجمات فرهنگی بیگانه علیه هویت ملی ایرانیان باشد.

لزوم بازخوانی ستون‌های هویت ملی/ جایگاه اساطیر در ایجاد و حفظ هویت ملی

بازخوانی نام، تجلیل از جایگاه و بررسی عملگرد فرهنگی و اجتماعی نام‌های بزرگ قطع به یقین یکی از عوامل تقویت هویت ملی و انسجام میان هر ملت است. این امر تا آنجا اهمیت دارد که بسیاری از قیام‌های بزرگ ضداستعماری علیه انگلیس در نقاط مختلف دنیا، در پی اقبال عمومی به شناخت ریشه‌ها و اساطیر ملی رخ داده است.

نگاهی به تاریخ و ریشه‌های تمدنی در جامعه ایرانی نشان می‌دهد که کدام یک از بزرگان و مشاهیر، در شکل‌گیری هویت ایرانی نقش داشته و کدام یک از نام‌های بزرگ، در صورت تجلیل و بزرگداشت، به صورت غیر مستقیم، ملت را به سمت اصل و ریشه‌های تمدن ایرانی و اسلامی رهنمون خواهند کرد.

از طبیبان فرهیخته تا سربازان بزرگ ایران زمین

آنجا که از تولیدکنندگان واکسن‌های ایرانی، سازندگان دارو‌های داخلی و پزشکان جراح حاذق داخلی تجلیل می‌شود و یا از فداکاری کادر درمان در دوران شیوع کرونا تجلیل به عمل می‌آید، طبیعتاً نام بزرگان طب ایران زمین همچون ابن‌سینا و زکریای راضی در ذهن مخاطب تداعی می‌شود.

تجلیل از نویسنگان و شعرای معاصر که بعضاً ممکن است در قید حیات نباشند نیز علاوه بر پررنگ‌سازی محتوای اشعار و تولیدات ادبی آنها، به نوعی تجلیل از بزرگانی همچون سعدی و حافظ و فردوسی بزرگ است که طبیعتا سرمشق ادبای اصیل ایرانی در عصر حاضر بوده‌اند. همین پاسداتش‌ها و ارج‌نهادن‌ها در مناسبت‌های مختلف، نه‌تن‌ها موجب گرایش نسل جدید به علم و فرهنگ می‌شود بلکه جایگاه ملیت را در ذهن مخاطب، تعمیق و تحکیم می‌کند.

پاسداشت رزمندگان، شهدا و قربانیان ترور‌های اخیر

از شهدای دوران دفاع مقدس تا شهدای مرزبانانی، از شهدای ترور در دهه ۶۰ تا دانشمندان ترور شده در دهه ۸۰ و ۹۰، هر کدام به نحوی جداگانه می‌توانند می‌توانند یک گنج بزرگ فرهنگی برای ایران اسلمی به حساب بیایند.

نحوه زندگی، علاقه آن‌ها به هویت ملی، طریقه شهادت و تعامل این طیف با دیگران می‌تواند الگویی همیشگی در جهت تبیین اهمیت حفظ انسجام و هویت ملی باشد.

در این میان شهدای ترور در دهه ۸۰ و ۹۰ از جایگاه متفاوتی برخوردار هستند. در دوره‌ای از زمان تاریخ معاصر، ترور‌ها علیه نیرو‌های نظامی، مردم عادی و سیاسیون انجام می‌شد تا با ارعاب مردم، مسیر انقلاب اسلامی و تلاش جهت از میان بردن مشکلات داخلی، ناهموار و صعب‌العبور شود. در ادامه، اما با شکل گرفتن چندین ترور خاص و به شهادت رسیدن دانشمندان ایرانی، همان اهداف در شکلی تازه از سوی دشمنان پیگیری شد.

از یک‌سو اثبات نقش مستقیم رژیم صهیونیستی در ترور دانشمندان و از سوی دیگر ماهیت زندگی علمی این بزرگان، نشان‌دهنده یک واقعیت بزرگ یعنی ترس دشمنان از پیشرفت ایران ایران اسلامی بود.

ترور شهید فخری‌زاده و لزوم معرفی این شهید

ترور شهید فخری‌زاده در آذرماه ۱۳۹۹ رخ داد. برای این ترور ناجوانمردانه عوامل ایرانی که برای سرویس‌های خارجی فعالیت می‌کردند، یک وانت را کنار یکی از جاده‌های شهر آبسرد قرار دادند. بعد‌ها نیویورک‌تایمز در این رابطه ضمن اعتراف یه نقش مستقیم آمریکا و رژیم صهیونیستی در شهادت شهید فخری‌زاده نوشت: نقطه پارک خودروکمی مرتفع بود و می‌شد از آن‌جا ماشین‌هایی را که نزدیک می‌شوند، دید. زیر برزنت و مصالح ساختمانی که برای استتار و فریب در وانت قرار داده شده بود، روی کف وانت یک سلاح خودکار کالیبر ۷.۶۲ میلی متری قرار داشت. حدود ساعت ۱۳ گروه ضربت سیگنالی دریافت کرد که آقای فخری زاده، همسرش و گروهی از محافظان مسلح او در ماشین‌هایی که خودرو او را همراهی می‌کردند، قرار است آبسرد را ترک کنند. عامل ترور که یک تیرانداز ماهر بود، موقعیت خود را تعیین و اسلحه را آماده شلیک کرده و به آرامی ماشه را لمس کرد. اگرچه، او به هیچ وجه در نزدیکی آبسرد نبود. تک تیرانداز هزاران مایل دورتر، در محلی مخفی به صفحه نمایش یک کامپیوتر چشم دوخته بود. “

جایگاه و عملکرد علمی شهید فخری‌زاده به عنوان رییس سازمان پژوهش‌های نوین دفاعی تا آنجا برای دشمنان ایجاد ناامنی کرده بود که آن‌ها پیشرفته‌ترین امکانات خود را در یک عملیات کاملا پیچیده امنیتی وارد ایران کردند تا بتوانند ایشان را به شهادت برسانند.

تبیین مجاهدت‌های این شهید، نحوه ترور ناجوانمردانه وی و دلیل به شهادت رسیدن وی می‌تواند حقایقی باشد که موجبات افتخار هر ایرانی محسوب شود.

در این روز‌ها که منتهی به سالروز شهادت این بزرگمرد است، بهترین موقعیت برای بازخوانی زندگی پر برکت این شهید محسوب می‌شود تا جوانان و نوجوانان ما با هویت ملی و اساطیر واقعی خود بیش از گذشته آشنا شوند.

انتهای پیام/ 241