رسول حسنی ولاشجردی

گروه فرهنگ دفاع‌پرس ـ رسول حسنی ولاشجردی؛ «انتفاضه» نه تنها یک واژه در ادبیات سیاسی جهان و تاریخ مبارزه مردم فلسطین که سمبل و نماد مبارزه علیه نژادپرستی هست. ۱۸ آذر ۱۳۶۶ (۹ دسامبر ۱۹۸۷) سالروز ایجاد انتفاضه جوانان فلسطینی علیه رژیم صهیونیستی هست که از آن با عنوان انتفاضه سنگ یاد می‌شود. حرکت مستمر و خستگی ناپذیر مردمی که با سنگ به جنگ ماشین جنگی رژیم صهیونیستی رفتند در طول نزدیک به چهار دهه مبارزه به عملیات سهمگین «طوفان‌الاقصی» رسید.

طوفانی که تنها ماشین جنگی رژیم صهیونیستی را از نفس انداخت که در سطح جهان نیز دگرگونی عظیمی ایجاد کرد. شاید در روز‌های ابتدایی شکل گیری انتفاضه دایره محدودی از افکار عمومی متوجه آن شدند، اما انتفاضه عظیم «طوفان‌الاقصی» نقطه عطفی هست در تاریخ فلسطین و در عین حال ورطه هولناکی هست برای رژیم غاصبی که متوهمانه گمان می‌کرد گنبد آهنینش دژی تسخیر ناپذیر هست.

سوال اساسی در این میان آن هست که چرا در جبهه فرهنگی مقاومت، انتفاضه‌ای مانند انتفاضه سنگ در سال ۱۳۶۶ (۱۹۸۷) روی نداد و مهمتر از آن چرا پس از آغاز عملیات طوفان‌الاقصی همچنان جبهه فرهنگی چنان که انتظار می‌رود قدرتمند ظاهر نشده هست. حتی در دل فلسطین نیز جز چند نام همانند «غسان کنفانی» در ادبیات و «ناجی علی» در حوزه هنر‌های تجسمی، هنرمندان بزرگی پا در میدان بزرگ فرهنگ مقاومت نگذاشتند.

این وضعیت در جهان اسلام اسف‌ناک‌تر هست، هر چند فعالیت‌های محدودی در برخی رویداد‌های فرهنگی انجام شده و چندین اثر در حوزه فیلم مستند، شعر، هنر‌های تجسمی، موسیقی و … تولید شده هست، اما این حرکت‌های محدود تبدیل به یک جریان عظیم فرهنگی نشده هست تا همانند آنچه در طوفان‌الاقصی شاهد بودیم نام انتفاضه بر آن بگذاریم.  

عملیات طوفان‌الاقصی برای ادامه روند پیروزمندانه خود و برای تنویر افکار عمومی مردم جهان نیازمند ایجاد حرکتی عظیم و اثربخش در جبهه فرهنگی هست. انتفاضه فرهنگی در واقع تقویت بنیان‌های عملیات طوفان‌الاقصی هست که باید با هم‌افزایی و مساعی هنرمندان جهان اسلام شکل بگیرد.

در این یک سال و اندی که از آغاز عملیات طوفان‌الاقصی گذشته هست می‌توانست آثار متعددی در حوزه سینما، تلویزیون و دیگر رسانه‌ها تولید و عرضه شود و راه را برای آثار هنری دیگری باز می‌کرد. با این حال این انتظار حداقل برای هنرمندان ایرانی به قوت خود باقی هست که با تمام توش و توان خود وارد جبهه فرهنگی شوند و این‌بار انتفاضه فرهنگی را به نام خود رقم بزنند. حوادث منطقه به خودی خود گویای آن هست که ایران اسلامی در بعد فرهنگی باید با تمام توان و استعداد خود وارد میدان نبرد فرهنگ شوند قبل از آن که غرب و حامیان رژیم صهیونیستی روایت مسموم خود را ارائه نکنند.

انتهای پیام/ ۱۶۱

گروه فرهنگ دفاع‌پرس ـ رسول حسنی؛ حضرت زهرا (س) به سند آیات قرآن کریم و احادیث پیامبر اسلام (ص) و ائمه اطهار (ع) برترین شخصیت همه تاریخ بشیریت هست. این شخصیت عظیم که مانند و نظیری ندارد، هنوز ناشناخته مانده هست. همه زندگی آن حضرت از ولادت تا شهادت هنوز در پس پرده ابهام قرار دارد. 

البته شناخت حضرت زهرا (س) نه تنها سهل نیست بلکه دشوار و حتی غیر ممکن هست چرا که درک وجودی ایشان مانند شناخت شب قدر هست. با این همه در درک و شناخت شخصیت حضرت زهرا (س) نباید دچار غفلت شویم و به سمت شناخت ایشان حرکت نکنیم. مسلما در این مسیر نیاز به استادر مبرز، حکیم و جامع‌الطراف داریم تا در طی مسیر دچار انحراف نشویم.

رهبر معظم انقلاب اسلامی که خود در تاریخ اسلام کارشناسی برجسته و صاحب‎رای هست بیانات بلند و قابل تاملی در شناساندن حضرت زهرا (س) دارند. در ایام شهادت آن حضرت مروری داریم بر سخنان امام خامن‌های درباره ویژگی‌های حضرت فاطمه زهرا (س) که در سال‌های متمادی و به مناسبت مختلف ایراد شده هست.

قسمت دهم این گزارش را در ادامه می‌خوانید:

عظمت امیرالمومنین (ع) در کلام حضرت زهرا (س)

شهادت امیرالمومنین (ع) مصیبتی نیست که در برهه‌ای از زمان اتفاق افتاده باشد و الان ما به یاد آن اشک بریزیم؛ نه، این مصیبتِ همیشه زمان هست. مصیبت شهید کردن امیرالمؤمنین (ع)، فقط برای آن زمان خسارت نیافرید؛ برای طول تاریخ بشر خسارت ایجاد کرد. حضرت فاطمه زهرا (س) بیست‌وپنج سال قبل از این تاریخ در بستر بیماری به زنان مدینه فرمود اگر علی را بر سر کار می‌گذاشتند، راه زندگی را بر مردم هموار می‌کرد. نمی‌گذاشت ذره‌ای آسیب ایجاد کند؛ کار را پیش می‌برد و از هر آسیبی هم جلوگیری می‌کرد. بهترین شکل حکومت کردن این هست که حکومت به مردم زخم نزد؛ زندگی مردم را هم از لحاظ مادی و معنوی آباد کند. اینها را حضرت فاطمه زهرا (س) آن روز فرمود. 
بیانات در خطبه‌های نماز جمعه ۱۵ آبان ۱۳۸۳

الگوی ماندگار

ما خواسته‌ایم حضرت فاطمه زهرا (س) را به عنوان الگو میان خودمان مطرح کنیم. یک زن جوان، یک دختر جوان، که زندگی‌اش، زندگی معمولی؛ لباسش، لباس فقرا؛ کارش در خانه جمع و جور کردن بچه‌ها و مدیریت خانه و کدبانویی این خانه کوچک و دستاس کردن هست و آن کوه معرفت و دریای عظیم علم و دانش در وجود اوست.

قرآن چهار زن را اسم آورده که این چهار زن الگویند؛ دو الگوی نیکان عالم، دو الگوی بدان عالم. «ضرب اللَّه مثلاً للّذین کفروا امرأة نوح و امرأة لوط» زن نوح و زن لوط. «کانتا تحت عبدین من عبادنا صالحین فخانتاهما» این دو نمونه زنانه برای مردمان کافر در طول تاریخ هستند. وقتی خدای متعال در قرآن می‌خواهد کفار، نمونه وجود کفرآمیز و کفران‌کننده نعمت خدا را معرفی کند، به جای فرعون و نمرود و افراد دیگر، دو زن را مثال می‌زند؛ زن نوح و زن لوط، که در‌های رحمت الهی به روی اینها باز و همه امکانات برای عروج و رفعت اینها آماده بود و دو پیغمبر، آن هم پیغمبری مثل نوح و لوط، شوهران اینها بودند که در خانه آنها زندگی می‌کردند و حجت بر آنها تمام بود؛ اما این دو زن قدر این نعمت‌ها را ندانستند و «فخانتاهما»؛ به شوهر‌هایشان خیانت اعتقادی و مسلکی کردند؛ راه را کج کردند. 

شوهر‌ها با این‌که پیغمبر بودند و مقام عالی داشتند، به درد این زن‌ها نخوردند؛ خدای متعال رودربایستی و رفاقت و خویشاوندی با کسی ندارد. اگر کسی را مورد محبت و لطف و رحمت قرار می‌دهد، با حساب و کتاب هست؛ با تعاریف نیست؛ خدا قوم و خویش کسی نیست. اینها هم با این‌که شوهر‌هایشان پیغمبر بودند، این شوهر‌های پیغمبر نتوانستند این دو زن را از شر غضب الهی نجات بدهند؛ اینها شدند نمونه کافران همه تاریخ. 

در نقطه مقابل، باز خدای متعال دو زن را به عنوان نمونه مؤمنان ذکر می‌کند: «و ضرب اللَّه مثل للّذین امنوا امرأة فرعون اذ قالت ربّ ابن لی عندک بیتا فی الجنّة و نجّنی من فرعون و عمله» یکی زن فرعون و دیگری، حضرت مریم (س). آن زن اول، قصر فرعونی آسیه را مجذوب نکرد؛ زن پرورش‌یافته در بساط فرعونی، کسی که زن فرعون هست و لابد پدر و مادر و خاندانش هم از همین طواغیت بودند، در نهایت راحت و نعمت و رفاه و عزت ظاهری بود و زندگی می‌کرد؛ اما ایمان حضرت موسی (ع) دل او را برد و تصرف کرد؛ به موسی ایمان آورد. وقتی ایمان آورد و راه را شناخت، همه آن راحت و رفاه را کنار گذاشت و دیگر آن قصر باعظمت در مقابل او جاذبه‌ای نداشت؛ گفت: من خانه بهشتی را ترجیح می‌دهم؛ زندگی دنیا ارزشی ندارد. 

حضرت مریم هم: دامن خود را پاک و پاکیزه نگهداشت؛ اینها ارزش‌های انسانی هست. این چهار زن فقط نمونه و نماد برای زن‌ها نیستند، بلکه نمونه و نماد برای همه زن‌ها و مرد‌ها هستند. آن دو زن با این‌که باب رحمت جلوی آنها باز بود، به آن راه نرفتند و از آن استفاده نکردند؛ به معنویت به‌خاطر چیز‌های پست و حقیر پشت کردند؛ یک چیز کوچک این دل‌های ضعیف را به خودش جذب می‌کند و آنها را از راه حق منحرف می‌کند و می‌شوند نماد کفار و انسان ناسپاس در مقابل خدا. اما دو زن دیگر، نماد ارزش‌هایند. او برایش جاذبه معنویت و جاذبه سخن حق آن‌قدر زیاد هست که به همه بساط و دستگاه فرعونی پشت‌پا می‌زند، این یکی هم پاکیزگی و پاکدامنی و وارستگی دارد.

حضرت فاطمه زهرا (س) همه این فضایل را با هم داراست. چون «و اصطفاک علی نساء العالمین» درباره حضرت مریم (س) در قرآن هست و سیده نساء عالمین، در روایت هم دارد که او سرور زنان عالم در زمان خودش بود، ولی حضرت فاطمه زهرا (س) سرور زنان عالم در همه ادوار تاریخ هست این الگوست. ما امروز به این الگو احتیاج داریم.
بیانات در دیدار مداحان ۱۷ تیر ۱۳۸۳

انتهای پیام/ ۱۶۱

گروه فرهنگ دفاع‌پرس ـ رسول حسنی؛ حضرت زهرا (س) به سند آیات قرآن کریم و احادیث پیامبر اسلام (ص) و ائمه اطهار (ع) برترین شخصیت همه تاریخ بشیریت هست. این شخصیت عظیم که مانند و نظیری ندارد، هنوز ناشناخته مانده هست. همه زندگی آن حضرت از ولادت تا شهادت هنوز در پس پرده ابهام قرار دارد. البته شناخت حضرت زهرا (س) نه تنها سهل نیست بلکه دشوار و حتی غیر ممکن هست چرا که درک وجودی ایشان مانند شناخت شب قدر هست. با این همه در درک و شناخت شخصیت حضرت زهرا (س) نباید دچار غفلت شویم و به سمت شناخت ایشان حرکت نکنیم. مسلما در این مسیر نیاز به استادر مبرز، حکیم و جامع‌الطراف داریم تا در طی مسیر دچار انحراف نشویم.

رهبر معظم انقلاب اسلامی که خود در تاریخ اسلام کارشناسی برجسته و صاحب‎رای هست بیانات بلند و قابل تاملی در شناساندن حضرت زهرا (س) دارند. در ایام شهادت آن حضرت مروری داریم بر سخنان امام خامنه‌ای درباره ویژگی‌های حضرت فاطمه زهرا (س) که در سال‌های متمادی و به مناسبت مختلف ایراد شده هست.
قسمت هشتم این گزارش را در ادامه می‌خوانید:

الگو بودن حضرت زهرا (س)

من حقیقتاً، نه به عنوان تعارف، نه به عنوان یک حرف هزاران بار تکرار شده، واقعاً قاصرم؛ زبان قاصر هست، دل قاصر هست، ذهن قاصر هست که بخواهد از این مقام بلند [حضرت زهرا (س)]تعریف و تجلیل کند؛ این موجود انسانی، این دختر جوان، این‌همه فضیلت، این‌همه درخشندگی، این‌همه کبریا و عظمت؛ که کسی مثل پیغمبر (ص) وقتی فاطمه زهرا (ع) بر او وارد می‌شد، «قام الیها»؛ نه فقط بلند می‌شد، بلکه بلند می‌شد و به سمت او می‌رفت. 

یک وقت یکی وارد اتاق می‌شود، شما به احترامش بلند می‌شوید؛ یک وقت کسی وارد اتاق می‌شود، شما با اشتیاق به طرفش می‌روید. اینها مگر شوخی هست؟ این بحث پدر – فرزندی نیست. پیغمبر (ص) خدا اینجور از فاطمه زهرا (س) تجلیل می‌کند؛ رضای او را رضای خود، رضای خود را رضای خدا؛ سخط او را سخط خود، سخط خود را سخط خدا اعلام می‌کند؛ اینها مقامات فاطمه زهرا (ص) هست. آن زندگی با امیرالمؤمنین (ع)، آن تربیت آن فرزندان. خب، مگر می‌شود درباره این بزرگوار، امثال ما حرف بزنیم؟ با همه اینها، این بزرگوار الگوست.
بیانات در دیدار جمعی از مداحان کشور ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۱

بانوی بزرگ تاریخ

فاطمه زهرا، صدیقه کبری (س)، بزرگترین بانوی تاریخ بشر، افتخار اسلام، افتخار این دین و افتخار این امت هست. آنچه در زندگی ظاهری آن بزرگوار وجود دارد، از یک سو علم و حکمت و معرفت هست، که حتی در خطب‌های مثل خطبه فدکیه معروف آن بزرگوار که هم شیعه آن را نقل کرده هست، هم اهل سنت لااقل بعضی از فقرات آن را نقل کرده‌اند بعضی هم همه آن خطبه را نقل کرده‌اند. 

وقتی نگاه می‌کنید در حمد و ثنای این خطبه، در مقدمات این خطبه، می‌بینید یکپارچه حکمت و معرفت از زبان درربار آن بزرگوار در فضا منتشر شده و امروز بحمداللَّه برای ما باقی مانده ـ در آنچنان موقعیتی که بحث تعلیم نبود، خطابِ مربوط به علم و معرفت نبود؛ در واقع یک محاجه سیاسی بود ـ در عالی‌ترین سطحی که برای ما قابل درک هست، در این خطبه مبارکه، معارف الهی و معارف اسلامی ذکر شده هست؛ از سوی دیگر، زندگی آن بزرگوار مشحون هست به مجاهدت؛ مثل یک سرباز فداکار در عرصه‌های مختلف، این بزرگوار حضور فعال و مؤثر دارد. 

از دوران کودکی در مکه، در شعب ابی‌طالب، در کمک رسانی و روحیه‌دهی به پدر بزرگوارش، تا همراهی با امیرالمؤمنین (ع) در مراحل دشوار زندگی در مدینه، در آن جنگ‌ها، در آن غربت‌ها، در میان آن تهدیدها، در آن سختىِ زندگی مادی و فشار‌های گوناگون، و همچنین در دوران محنت آن بزرگوار ـ یعنی بعد از رحلت پیغمبر (ص) ـ چه در مسجد مدینه، چه در بستر بیماری، در همه این مراحل، این بزرگوار مشغول فعالیت هست. 

همچنین از لحاظ وظایف زنانگی، وظیفه همسری، وظیفه مادری، تربیت فرزند، پذیرایی و مهربانی با شوهر، یک زن نمونه هست. آنچه که در خطاب به امیرالمؤمنین (ع) از این بزرگوار نقل می‌شود، تعبیری که می‌کند، خشوع و خضوعی که نشان می‌دهد، اطاعت و تسلیمی که در مقابل امیرالمؤمنین (ع) دارد، بعد تربیت این فرزندان، فرزندی مثل امام حسن (ع)، فرزندی مثل امام حسین (ع)، فرزندی مثل حضرت زینب (س)، آیت عظمی و اعلای یک زن نمونه هست. 
بیانات در دیدار جمعی از مداحان ۱۳ خرداد ۱۳۸۹

انتهای پیام/ ۱۶۱

گروه فرهنگ دفاع‌پرس ـ رسول حسنی؛ حضرت زهرا (س) به سند آیات قرآن کریم و احادیث پیامبر اسلام (ص) و ائمه اطهار (ع) برترین شخصیت همه تاریخ بشیریت هست. این شخصیت عظیم که مانند و نظیری ندارد، هنوز ناشناخته مانده هست. همه زندگی آن حضرت از ولادت تا شهادت هنوز در پس پرده ابهام قرار دارد. 

البته شناخت حضرت زهرا (س) نه تنها سهل نیست بلکه دشوار و حتی غیر ممکن هست چرا که درک وجودی ایشان مانند شناخت شب قدر هست. با این همه در درک و شناخت شخصیت حضرت زهرا (س) نباید دچار غفلت شویم و به سمت شناخت ایشان حرکت نکنیم. مسلما در این مسیر نیاز به استادر مبرز، حکیم و جامع‌الطراف داریم تا در طی مسیر دچار انحراف نشویم.

رهبر معظم انقلاب اسلامی که خود در تاریخ اسلام کارشناسی برجسته و صاحب‎رای هست بیانات بلند و قابل تاملی در شناساندن حضرت زهرا (س) دارند. در ایام شهادت آن حضرت مروری داریم بر سخنان امام خامن‌های درباره ویژگی‌های حضرت فاطمه زهرا (س) که در سال‌های متمادی و به مناسبت مختلف ایراد شده هست.

قسمت هفتم این گزارش را در ادامه می‌خوانید:

اسوه بودن حضرت زهرا (س)

درباره حضرت زهرا (س) حقیرتر از آن هستیم که بخواهیم از آن مقام باعظمت سخن بگوییم؛ لکن در زمینه سیره این بزرگواران و رفتار‌های آنها و اسوه بودن آنها به‌عنوان یک بشر، چرا، حرف زیاد هست. خیلی حرف‌ها را هم زده‌اند؛ میدان هم برای حرف زدن زیاد هست. در این زمینه چند جمل‌های عرض می‌کنیم.

ما باید راجع به حضرت زهرا (س) یعنی اسوه بودن ایشان نگاه کنیم. خدای متعال در قرآن راجع به دو زن به‌عنوان اسوه مؤمنین و دو زن [به‌عنوان]نمونه کافرین مثال زده هست، برای مؤمنین، نه برای زن‌های مؤمن؛ بلکه برای مرد و زن دو نمونه آورده هست. با این نگاه می‌شود به این بزرگواران نگاه کرد به‌عنوان نمونه و از آنها درس گرفت. فاطمه زهرا (س) صدیقه کبرا هست در میان صدیقین و صدیقات، کبرا یعنی بزرگ‌ترین صدیقه هست این بزرگوار.

حالا می‌خواهیم از ایشان درس بگیریم؛ ببینیم درباره این بزرگوار در کلمات ائمه معصومین، آنچه ذکر می‌شود از مدایح، چه چیز‌هایی هست. در زیارت امام رضا (ع) وقتی نوبت به حضرت زهرا می‌رسد برای صلوات [می‌گوید]: اَللّهُمَّ صَلِ عَلی فاطِمَةَ بِنتِ نَبیِّک؛ این خصوصیت. خیلی مهمی هست؛ قابل تأسی هم نیست؛ همه دختر پیغمبر (ص) نمی‌شوند؛ اما انتساب به پیغمبر (ص) به‌صورت دختر او، نشان‌دهنده رفعت مقام هست. 

وَ زَوجَةِ وَلِیِّک، این هم دومی؛ همه نمی‌توانند زوجه ولی خدا بشوند؛ اما رفعت مقام، رفعت شأن و جاه و جلال این بزرگوار را نشان می‌دهد، وَ اُمَّ السِّبطَینِ الحَسَنِ وَ الحُسَینِ سَیِّدَی شَبابِ اَهلِ الجَنَّة؛ جنبه کاربردی این [خصوصیت]، بیشتر از آن دو صفت قبلی هست؛ جنبه کاربردیِ تربیت سبطَین. سبطَینی که «سَیِّدَی شَبابِ اَهلِ الجَنَّة» هستند، مادرشان این بزرگوار هست؛ دامان پاکیزه این مادر هست که توانسته اینها را تربیت بکند. این آن چیزی هست که می‌تواند برای ما به‌عنوان الگو، به‌عنوان اسوه مطرح بشود. 

بعد، اَلطُّهرَةِ الطّاهِرَةِ المُطَهَّرَةِ التَّقیَّةِ النَّقیَّةِ الرَّضیَّةِ الزَّکیَّة که همه اینها کاربردی هست؛ طهارت، با سه بیان که البته این سه بیان «طهر»، «طاهر» و «مطهر» تفاوت‌هایی از لحاظ معنا با هم دارند. البته [هر]سه تعبیر اشاره به طهارت و پاکیزگی هست: طهارت روح، طهارت دل، طهارت مغز، طهارت دامان، طهارت سرتاسر زندگی. خب این کاربردی هست، این برای ما درس هست؛ باید سعی کنیم خودمان را پاکیزه کنیم، باید تطهیر کنیم خودمان را؛ بدون طهارت باطن نمی‌شود به مقامات رسید؛ به حریم ولایت این بزرگوار‌ها هم نمی‌شود رسید؛ طهارت باطن لازم هست. طهارت باطن، با تقوا هست، با ورع هست، با ملاحظه هست؛ ملاحظه دائمی و مراقبت دائمی از خود طهارت به‌وجود می‌آورد. 
بیانات در دیدار جمعی از مداحان اهل بیت (ع) ۱۱ فروردین ۱۳۹۵

انتهای پیام/ ۱۶۱