رسول حسنی

به گزارش مجاهدت از گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ رسول حسنی؛ حرکت عظیم «طوفان الاقصی» ضربه سهمگینی بر کالبد ساس زده رژیم صهیونیستی وارد کرده است، رژیمی که شاید در نظر اول شکست ناپذیر می‌نماید اما از درون متزلزل و زوال پذیر است. این رژیم در طول حملات جوانان فلسطینی مثل همیشه دست به راهبرد ضد انسانی کودک کشی می‌زند و در برابر نابودی دژخیمان خود کودکان و زنان را هدف موشک‌های خود قرار می‌دهد. این حرکت ضد حقوق بشری نه تنها از سوی غرب محکوم نمی‌شود که به بهانه دفاع از خود به آن مشروعیت داده می‌شود.

رژیم صهیونیستی با همه هیاهوی پوچ خود، در سراشیبی تند سقوط قرار گرفته است، به همبن دلیل برای ماندن دست به هر اقدام ضد بشری می‎زند. این رژیم در پاسخ به حرکت‌های رزمندگان فلسطینی و از دست دادن دژخیمان خود، لوله‌های توپ و تانک خود را به سوی کودکان گرفته و کودکان و زنان را به شهادت می‎رساند.

حمایت اتحادیه اروپا از رژیم صهیونیستی با وجود بیش از دو هزار و 600  قربانی فلسطینی که اغلب آنان زنان و کودکان هستند. جز رسوایی غرب چیز دیگری به همراه ندارد. اعتراف سران اسرائیل غاصب به شکست خویش و تلاش‌های مذبوحانه این رژیم برای سرپا نگه داشتن ارکان متزلزل حکومت نامشروع خود نشانه‌های آشکاری از پیرزوی عملیات «طوفان الاقصی» است. متاسفانه رسانه‌های گروهی جهان با حمایت از اسرائیل غاصب سعی دارند نشان اتهام را به سوی مردم فلسطین بگیرند و از این طریق اقدامات سفاکانه رژیم صهیونیستی را مشروعیت بدهند.

تا کنون هیچ یک از داعیه داران حقوق بشری که نان و نامشان را از آمریکا و غرب دارند، نسل کشی آشکار فلسطینیان، کشته شدن صدها کودک بی‌دفاع، حمله گسترده به مناطق مسکونی و بخصوص بیمارستان‌ها که طبق قوانین جهانی منطقه بی‌طرف است را نه تنها محکوم نکرده‌اند بلکه این اقدام را نیز تائید کرده‌اند. در مقابل نیز حمله رزمندگان فلسطین به مقر نظامیان رژیم صهیونیستی، پادگان‌ها و کشتن دژخیمان اسرائیلی را محکوم می‌کنند.

این جاست که جهان اسلام به دلیل باور و ایمان به مفهوم عمیق «امت واحده» باید به هر شکل ممکن تا پیروزی نهایی در کنار مردم فلسطین بمانند و با هر ابزاری بخصوص از رسانه‌های جمعی تا صفحات شخصی خود از «طوفان الاقصی» حمایت کرده و انزجار خود را از رفتار صبوعانه رژیم صهیونیستی اعلام کنند. این همان انتفاضه رسانه‌ای است که در شرایط کنونی به آن نیازمندیم. در کنار حضور موثر و مستمر در این انتفاضه، نخبگان جهان اسلام باید با تبیین و روشنگری حقیقت «طوفان الاقصی» را برای مردم حقیقت طلب تفسیر کنند.

گفتن از جنایات رژیم صهیونیستی بخصوص ضریب دادن به راهبرد خصمانه کودک در برابر دژخیم دست تظلم خواهی جامعه مسلمانان است که می‌تواند افکار عمومی مردم حهان را نسبت به رفتارهای ضد انسانی اسرائیل غاصب حساس و نقاب از چهره آن بیندازد. آفند رسانه‌ای جهان اسلام هر چقدر قدرتمند عمل کند و در خط مقدم جبهه جنگ نرم فعال باشد باعث دلگرمی رزمندگان غیور فلسطینی خواهند بود و در مقابل تبلیغات مسموم و پروپاگاندای رسانه‌های حامی رژیم صهیونیستی را که پرشمار نیز هستند را بی‌اثر خواهند کرد. به شرط آنکه در این میدان بی‌امان و گسترده مرعوب هیاهو و ارجوزه‌های اصحاب رسانه طرف مقابل نشوند.

انتهای پیام/ 161

گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس _ رسول حسنی؛ هجرت پیامبر مکرم اسلام (ص) از مکه به مدینه اولین قدم‌های تشکیل حکومت اسلامی بود. آن جناب بعد از ورود مدینه و در مدت ۱۰ سال آهسته آهسته مدلی از حکومت را پی ریزی کردند که قبل از آن نظیر نداشت. این حکومت در مسیر ده‌ساله خود بنیان‌های استوار خود را طرح ریزی کرد و برای همیشه به عنوان الگویی در نظام سیاسی جهان ثبت شد.

آنانی که با شعار جدایی دین و سیاست را سر می‌دهند از این نکته غافل هستند که دین اسلام در ذات و اساس خود سیاسی است و همه شعائر مذهبی آن در مرتبه بعد قرار می‌گیرند.
تعیین جانشینی برای پیامبر (ص) نیز دلیل این ادعا است که اسلام منهای حکومت عملا دینی خنثی است. تعیین امام علی علیه السلام به جانشینی پیامبر (ص) اگر به دادن فتوا و تفسیر و گرفتن خمس و زکات محدود می‌شد که حوادث بعد از رحلت پیامبر (ص) روی نمی‌داد.
به همین دلیل باید واقعه غدیر را باید با نگاه سیاست نگریست نه اتفاقی مذهبی که مختص به شیعیان باشد. اگر بگوییم نگاه ما انقلاب اسلامی ایران باید غدیری باشد و بعد عاشورایی سخنی به گزاف نگفته‌ایم. چرا که اول باید حکومتی باشد تا برای حفظ آن عاشورایی عمل کنیم.
امیرالمومنین امام سیاست‌های ما در مواجه با جهان است و نه فقط امام احکام و حدود. حضرت علی علیه السلام به رهبری تعیین شدند تا بر اساس قرآن و سنت رسول الله (ص) حکومتی را رهبری کنند که انسان به عالی‌ترین مرتبه خود برسد.
دلیل قیام عاشورا و فلسفه انتظار نیز ادامه غدیری است که اهداف غایی آن در آن مقطع زمانی محقق نشد. چگونه است که در احادیث اهل بیت علیهم السلام آمده که انتظار فرج بالاترین عبادات است. اگر گمان کنیم مراتب این انتظار خواندن دعای فرج است کمی ساده‌انگارانه رفتار کرده‌ایم. انتظار فرج در تشکیل حکومت اسلامی محقق می‌شود که به دست با کفایت امام خمینی (ره) انجام شد و حالا بخش مهم آن حفظ این حکومت با همه توان و استعداد است.
جای تأسف در اینجا است که دستگاه فرهنگی این حکومت نسبت به واقعه غدیر نگاه کاملا حاشیه‌ای دارد. جز اینکه در صداوسیما به پخش چند برنامه سفارشی اکتفا کنیم جای سوال دارد. مخاطب چگونه باید فلسفه غدیر را دریابد حال آنکه مدیران فرهنگی حتی قدمی کوچک برای شناساندن غدیر برنداشته‌اند.
شاید تصور شود که ممکن است پرداختن به غدیر سبب انشقاق وحدت مذاهب اسلامی شود که البته گمانی ناصواب و بهانه‌ای برای کم‌کاری است، واقعه غدیر چنان که در آثار شیعیان نمود فراوان دارد در آثار عالمان اهل سنت نیز از بسامد بالایی برخوردار است. اتفاقا واقعه غدیر بیش از آنکه تصور شود می‌تواند دلیل وحدت باشد.
سیاست‌گذاران فرهنگی کشور که در واقع سکان داران اندیشه نسل جوان کشور هستند باید با دعوت از اصحاب قلم و هنر و روحانیون صاحب ذوق قدمی اساسی برای معرفی و ترویج مفاهیم غدیر بردارند و قطره‌ای این دریای بی‌انتها را نسل امروز معرفی کنند.
انتهای پیام/ ۱۶۱

گروه اجتماعی دفاع‌پرس ـ رسول حسنی؛ همچنان که هر انسانی در مسیر زندگی خود ممکن است دچار تغییر و دگرگونی شود و گاهی نیز با بیماری و سلامت، شکست و موفقیت مواجه شود، جامعه نیز از این قاعده مستثنی نیست با این تفاوت که جنس این تغییرات عمیق‌تر و اثرات آن طولانی مدت خواهد بود.

انسانی که روح سلامت نداشته باشد نیازمند درمان است و هر چه این بیماری مزمن‌تر باشد نیازمند مراقبت بیشتر و در پاره‌ای مواقع باید به طور اورژانسی مورد درمان قرار بگیرد. به طبع اگر جامعه بیمار شود نخبگان آن جامعه، اعم از مدیرانی که مسئولیتی بر عهده دارند و آحاد جامعه، باید وارد میدان شوند و جامعه بیمار را درمان کنند. در ماه‌هایی که پشت‌سر گذاشتیم حوادثی در کشور اسلامی ما روی داد که با ذات انقلابی بودن آن منافات فراوان دارد.

آنچه که این روز‌ها در سطح شهر شاهد آن هستیم چنان تاسف انگیز است که اگر فکری به حال آن نشود در آینده‌ای نه چندان دور شاهد اتفاقات ناگوارتری خواهیم بود. این همان بیماری مزمنی است که اگر درمان نشود بیماری‌های دیگری را گریبان‌گیر جامعه خواهد کرد. ماه‌ها است که با وضعیت نابهنجار پوشش بخصوص در مورد زنان و دختران مواجه هستیم و هر روز این وضعیت شکل بغرنج‌تری به خود می‌گیرد.

در این جاست که باید به صورت اورژانسی وارد عمل شد و کاری عاجل کرد. این درست که دستگاه‌های فرهنگی بیش از هر نهاد دیگری مسئولیت دارد و باید پیش از این‌ها وارد عمل می‌شد، اما در این شرایط بحرانی نمی‌توان تنها از مدیران و اصحاب فرهنگ و هنر انتظار داشت مسئله حجاب را سر و سامان دهند. سکوت بیش از اندازه و مماشات با این حجم از ولنگاری فرهنگی نتیجه‌ای جز عادی سازی بی‌حجابی نخواهد داشت.

هر چقدر که ما دیر وارد میدان عمل شویم درمان آن سخت‌تر خواهد شد. البته منظور این نیست تا با برخورد قهری با شهروندانی که احترامی برای حجاب و عفاف قائل نیستند این مسئله را حل کرد. یکی از مواردی که ورود به آن ضروری است برخورد بدون اغماض با کسانی است که به عنوان الگو مطرح هستند. بازیگران، ورزشکاران و نخبگانی که عملا با کشف حجاب و تهییج دختران جوان سعی دارند مفهوم حجاب را به حاشیه ببرند.

این برخورد نباید محدود به جریمه و اخطار شود، با این گروه از جامعه که اثربخشی بیشتری دارند باید برخورد شدیدتر و بدون گذشتی شود، این کار عملا شبیه خارج کردن عونت از بدن بیمار است و اگر این امر محقق نشود در آینده شاهد اتفاقات ناخوشایندتری خواهیم بود. در خلال این مسئله نباید از کار فرهنگی نیز غافل شد و از هم اکنون باید برای آینده در حوزه‌های دیگر وارد میدان شد و اقدام به تولید محتوا کرد.

انتهای پیام/ 161

گروه اخبار داخلی دفاع‌پرس ـ رسول حسنی؛ قیام امام خمینی (ره) هر چند در سال 1357 به پیروزی قطعی رسد اما متوقف نشد، چرا که انقلاب اسلامی نه محصور در زمان است و مکان. تحمیل جنگ هشت ساله از سوی رژیم بعث عراق با تهییج و پشتیبانی اغلب کشورهای جهان، تحریم‌های گسترده و همه جانبه حتی در حوزه پزشکی، ترور نخبگان و دانشمندان کشور، ایجاد بحران‌ها و فتنه‌های متتعدد همه برای توقف کردن نهضت جهانی انقلاب اسلامی است، انقلابی که زمینه‌ساز ظهور حضرت صاحب‌الامر و تشکیل حکومت اسلامی به رهبری و امامت آن حضرت است.

در واقع قیام امام خمینی اولین قدم برای تحقق وعده خداوند در آیه «وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ » (آیه 5 سوره قصص) که می‌فرمایند: «و خواستيم بر كسانى كه در آن سرزمين فرو دست شده بودند منت نهيم و آنان را پيشوايان [مردم‌] گردانيم، و ايشان را وارث [زمين‌] كنيم» بود.

همچنان که تحقق پیروزی انقلاب اسلامی در اوج جنگ سرد و جهان دوقطبی آن روز علی‌الظاهر امری محال بود، مردان سیاست آن روز جهان ادامه این انقلاب بدون امام خمینی (ره) را امری محال می‌دانستند و بی‌صبرانه منتظر خاموشی این انقلاب و روی دادن اختلافات داخلی بودند. البته از دست دادن شخصیتی بی‌مانند و تکرار ناپذیری چون امام خمینی (ره) ثلمه‌ای جبران ناپذیر برای ایران اسلامی و انقلاب جهانی ایشان بود اما باید پذیرفت امام خمینی (ره) معمار کبیر انقلاب اسلامی، امارتی را پدید آورد که برای همیشه ماندگار و خلال ناپذیر است.

تعیین حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به رهبری انقلاب اسلامی نه تنها نهضت امام خمینی (ره) را به محاق فراموشی نبرد که سبب جهانی‌تر شدن نام بلند امام راحل شد. وجود رهبرانی چون «شیح زکزاکی» در نیجریه، «شیخ نمر باقر نمر» در عربستان، شیخ «عیسی قاسم» در بحرین و شکل‌گیری و اقتدار عزتمدانه جبهه مقاومت به وسعت جغرافیایی اسلامی در بعد سیاست‌ خارجی و دستاوردهای پرشمار داخلی و از میان برداشتن فتنه‌های متعدد همگی نتیجه انتخاب شایسته امام خامنه‌ای به رهبری انقلاب اسلامی و زعامت جهان اسلام است.

آنچه که در جریان انتخاب حضرت آیت‌الله خامنه‌ای روی داد، حادثه‌ای از جنس پیروزی انقلاب اسلامی بود که توانست خونی تازه به رگ‌های اسلام بدهد. هر چند در تاریخ تشیع مراجع بلندآوازه‌ای زعامت شیعه را بر عهده گرفتند اما زعامت امام خامنه‌ای از جهات گوناگون متفاوت بود. این تفاوت در این نکته عیان است که مرجعیت ایشان تنها در رهبری دینی و حتی سیاسی محدود نیست بلکه در حوزه نظامی، هنر، فرهنگ، تاریخ، ادبیات، فلسفه و … گسترده است.

رهبر معظم انقلاب اسلامی مانند فرزند خلفی برای امام خمینی (ره) و پدر ناصح برای مردم و دشمنی سرسخت و مقتدر برای معاندان نظام اسلامی هستند. ایشان در اعلاترین درجه و بیش از انتظار توانستند سفینه انقلاب اسلامی را از گرداب‌های مختلف هدایت کنند و شجاعانه سکان این کشتی عظیم را در دستان خویش نگه دارند.

امام خامنه‌ای در کسوت زعامت مسلمانان جهان بعد از حضرت امام خمینی به نظام اسلامی ایران اعتبار بخشیده‌اند همچنان که حضرت آیت‌الله خامنه‌ای فرموده‌‌اند این انقلاب بی نام خمینی در هیچ جای جهان شناخته شده نیست؛ ایران اسلامی امروز نیز به اعتبار رهبری امام خامنه‌ای به عزت و اقتدار رسیده است. تحلیل و بررسی نزدیک به چهار دهه رهبری امام خامنه‌ای اقدامی است که اهل نظر و اندیشه و صاحبان رای در حوزه تاریخ و سیاست باید انجام دهند و در مجال این یادداشت ـ حتی سیاهه کردن دستاوردهای رهبری ایشان ـ نمی‌گنجد.

اما آنچه که باید نسبت به آن معترف بود اقتدار و عزت توامانی است که رهبر معظم انقلاب اسلامی سبب‌ساز آن بودند. اقتدار صرف به تنهایی نمی‌توانست انقلاب اسلامی را در کوران حوادث و فتنه‌ها و آتش افروزی معاندان و دشمنان نظام حفظ کند، بلکه این اقتدار شکست‌ناپذیری را نیاز داشت که به عزت از آن یاد می‌شود. این عزت نتیجه سیاست‌گذاری‌های حکیمانه و دوراندیشی‌های امام خامنه‌ای است.

انتهای پیام/ 161