روزنامه آرمان ملی

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

*********

صبح روز گذشته فرد مسلحی نفوذی در دیوان عالی کشور در اقدامی برنامه‌ریزی ‌شده، اقدام به ترور دو قاضی شجاع و پرسابقه در مبارزه با جرائم علیه امنیت ملی، جواسیس و تروریسم کرد.

این ماجرای خونین مورد توجه رسانه‌های اصلاح‌طلب قرار گرفته است، روزنامه سازندگی ارگان خبری حزب کارگزاران به نقل از عمادالدین باقی یکی از اعضای دفتر منتظری و از دوستان نزدیک معدوم مهدی هاشمی از ادامه ترورها در کشور خبر داده و نوشته است:

یکی از دلایل و عوامل پایداری خشونت این است که معمولاً در هر خشونتی یک طرف قربانی و یک طرف خشنود می‌شود و چون هر بار، هر کدام دنبال انتقام و کسب رضایت بیشتر هستند، چرخه انتقام ادامه می‌یابد، در سال‌های گذشته بارها قضات دیگری هم هدف ترور قرار گرفته‌اند. در یک نظام خردورز یک بار که حوادثی از قبیل ترور یا شورش رخ دهد به فوریت آسیب‌شناسی و از تکرار آن پیشگیری می‌کنند. باید با عقلانیت و درایت از بروز تکرار این حوادث، با بررسی ریشه‌یابی آن، جلوگیری کرد.

باقی در ادامه گفته است:

در اوج‌ جنبش مهسا در دیدار با یکی از قضات گفتم آنچه رخ داده برای شما غیرمنتظره بوده اما متخصصان علوم اجتماعی از مدت‌ها پیش احتمال وقوع چنین حوادثی را پیش‌بینی کرده و هشدار داده بودند اما گوش شنوایی نبود و با مسائل فقط برخورد امنیتی و قضایی شده است. همچنین گفتم ممکن است اعتراضات خاموش بشود و مانند دفعات قبل احساس پیروزی یافته و همه را به دشمن نسبت بدهند اما ممکن است حوادث بعدی یا با شدت بیشتر رخ بدهد یا گرایشات تروریستی رشد کند و افرادی که لزوماً به هیچ سازمان سیاسی هم وابسته نیستند، متوسل به روش‌های انتحاری شوند و کثرت وجود سلاح‌های غیرمجاز این تهدیدها را جدی‌تر می‌کند. به جای برخوردهای تنبیهی باید علت نارضایتی‌ها را از بین برد.

حقوق بشری کردن خشونت یکی از شگردهای اعضای باند معدوم هاشمی در سال‌های اخیر بوده است، تا جای که این گروهک عبدالمالک ریگی را نیز فعال حقوق بشری می‌خواندند.

عماد باقی و همفکران وی همان جماعتی هستند که با هشتک «نه به اعدام» همواره از جانیان و قاتلان و جنایتکاران حمایت کرده اند و حالا نگران مسئله ترورها هستند!

روزنامه آرمان ملی نیز در اقدامی عجیب به تطهیر صهیونیست‌ها در ماجرای اخیر پرداخته و بدون داشتن اطلاعات دقیق از ماجرا نوشته است:

احساس نمی‌کنم که سناریوی مربوط به اسرائیل در این مورد به‌خصوص صحیح باشد. تقریبا به روال تبدیل شده که در چنین مواردی انگشت اتهام ما در درجه نخست به سوی این رژیم نشانه برود. به هیچ وجه نیاز نیست که اسرائیل را تا این حد قوی جلو دهیم. اسرائیل معمولا شخصیت‌ها و چهره‌های هسته‌ای را مورد هدف قرار می‌دهد. این رژیم همواره دانشمندانی را که در ارتقای صنعت هسته‌ای دخیل هستند، برای ترور زیر نظر می‌گیرد. اسرائیل چون خودش بمب هسته‌ای دارد، نمی‌خواهد همسایه‌ها به این سلاح دست پیدا کنند. زمانی در گذشته همه مقامات و شخصیت‌ها را ترور می‌کردند تا جامعه احساس ناامنی کند ولی در این مورد چنین حسی را در بین شهروندان مشاهده نمی‌کنیم.

یکی از مشکلات مهم بخش رسانه‌ای کشور تلاش به دادن اطلاعاتی است که اطمینان دقیق از آن‌ها وجود ندارد، در حالی که هنوز این پرونده در مرحله کارشناسی و ارزیابی است وارد کردن پای گروهک‌ها و خارج کردن رد صهیونیست‌عا عجیب است.

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

*********

مهمترین اثر برای شناخت سبک و سیاق آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در عالم سیاست و در زندگی شخصی، مجموعه روزنوشت‌ها و خاطرات وی است که تا سال ۷۶ به‌صورت مدون توسط نشر معارف انقلاب اسلامی منتشر شده است.

هاشمی در این روزنوشت‌ها از اتفاقات روزمره و گفتگوهای خود با همسر و اعضای خانواده‌اش سخن گفته است. او همچنین از آنچه فرزندانش در عالم سیاست و غیرسیاست انجام می‌دادند و آن‌گونه که زندگی می‌کردند، تا حدودی پرده برداشته و تشریفات زندگی خانواده‌اش را به نمایش گذاشته است.

هم‌زمان با سالگرد فوت هاشمی رفسنجانی رسانه‌های اصلاح‌طلب تمام قد به بررسی تاریخ هاشمی پرداخته و هر کدام با زاویه دیدی که اغلب یک‌طرفه است آن را مرور کرده‌اند، روزنامه هم‌میهن به نقل از کرباسچی نوشته است:

آقای هاشمی وقتی پای مصالح کشور و مردم مطرح می‌شد، رفتار دیگری در پیش می‌گرفت. نمونه بارزی که ایشان بارها هم مطرح کرده است درباره پایان جنگ است که ایشان به حضرت امام گفته بود: «من حاضرم این را اعلام کنم، حتی اگر نیاز است من را محاکمه و حتی اعدام کنید.» موقعیت اینگونه نبود که با امام بشود غیرواقعی و خارج از حقیقت صحبت کرد. نمونه‌های دیگر فراوان است اینکه در هر انتخاباتی اگر احساس می‌کرد مفید است ولو می‌دانست و خیلی‌ها می‌گفتند که مصلحت شخصی شما نیست ولی در صحنه حاضر می‌شد ولو نهایتا نتیجه نمی‌گرفت!

روزنامه سازندگی ارگان رسانه‌ای خانواده هاشمی نیز او را «راوی صادق» خوانده و می‌نویسد:

آیت‌الله هاشمی، سیاست‌مدار کلیدی نظام جمهوری اسلامی از ابتدای انقلاب در بالاترین مناصب حضور داشته است. تصمیم‌گیری‌های او در نظام جمهوری اسلامی، اهمیتی دست‌اول و تردیدناپذیر داشته و به ‌همین ‌دلیل، یادداشت‌های روزانه آیت‌الله منبعی ذی‌قیمت برای درک درست تاریخ معاصر است و هیچ مورخی نمی‌تواند آن را نادیده بگیرد. خاطرات آیت‌الله بیشتر از آنکه تحلیلی باشد، خبری است؛ یعنی ثبت ساده رویدادهای هر روز به ‌نحوی که خواننده خاطرات امکان درک و تفسیر و تعبیر داشته باشد. مثلاً این خاطره که ۲ خرداد ۱۳۸۱ نوشته است را بخوانید:

«آخر شب دیشب، آقای [احمد] جنتی، [امام‌جمعه موقت تهران] با تلفن از خواب بیدارم کرد و گفت، به خاطر خستگی سفر و عدم مطالعه، فردا نمی‌تواند نمازجمعه را اقامه کند و درخواست‌ کرد که من بروم. به شوخی‌گفتم، مگر برای خطبه جمعه مطالعه می‌کند!؟ اگر مطالعه می‌کند، چرا بی‌محتواست!؟ پذیرفتم. امروز سوره فتح را برای داستان صلح حدیبیه- به‌ عنوان یک مورد مشخص از حمیت و تعصب جاهلی- و نقطه مقابل آن را در قرآن مطالعه ‌کردم. خطبه‌ای در تعصب و لجاج و التقاط تفکر و خطبه‌ای درباره فتح خرمشهر و شرارت‌های جنگ‌طلبانه اسرائیل و آمریکا ایراد کردم. ستاد [برگزاری] نمازجمعه [تهران] تعدادی چفیه‌ آماده ‌کرده بود و به شخصیت‌های صف‌های جلو می‌داد که به گردن بیندازند؛ شبیه به رهبری. من نپذیرفتم. گفتم، تقلیدی از اعراب است».

روزنامه آرمان ملی که مواضع احساسی نسبت به هاشمی دارد نیز به نقل از محسن هاشمی نوشته است:

به نظرم آقای هاشمی خیلی خوب در سال ۹۲درخشید فقط با همان حرکت که قهر نکرد و با حمایت از آقای روحانی وارد معرکه انتخابات شد و انتخابات را برد، و روز بعد هم پای کار ایستاد. کار سوم یا چهارمی که ایشان انجام داد حمایت از امضای برجام بود در صورتی که یادم است همان موقع سال ۹۳ و ۹۴ حتی سیاسیونی مثل آقای ظریف و حتی خود آقای روحانی نگران امضای برجام بودند و می‌ترسیدند که از سوی افراطیون مورد سوال و هجمه واقع شوند و دستشان می‌لرزید که امضا کنند ولی آیت‌ا… هاشمی به میدان رفت و حمایت کرد تا آنها امضا گردد. لذا به نظر من ایشان در مقطع‌های مختلف وظیفه‌ای به عهده داشت و این وظیفه را به خوبی و بر اساس توان و امکاناتی که در اختیار داشت به سرانجام رساند.

در مورد ایجاد یک چهره بدون خطا از هاشمی از سوی رسانه‌های نزدیک بهآن مرحوم بیان چند نکته ضروری است:

۱- روزنوشت‌های آیت‌الله هاشمی رفسنجانی نیز مانند برخی خاطره‌نگاری رجال سیاسی، خالی از یکجانبه‌گرایی، حب و بغض‌های شخصی و جناحی نیست و نگارنده یا گوینده سعی می‌کند در پیروزی‌ها خود را شخصیتی محوری جلوه دهد و نقش منفی خود را در شکست‌ها و تلخ‌کامی‌ها مخفی کند. خاطرات هاشمی رفسنجانی نیز از خطاهای انسانی و شخصی مصون نیست.

۲- محققان و پژوهشگران تاریخ معتقدند که مجموعه روزنوشت‌ها و خاطرات هاشمی خالی از خطاهای محتوایی و ساختاری نیست؛ خطاهایی که ممکن است عمدی و یا سهوی باشد. در ادامه به صورت تیتروار با ذکر مصادیق و نمونه‌هایی به بیان این خطاها خواهیم پرداخت. اما پیش از آن لازم است به منشایابی این خطاها بپردازیم.

۳- فارغ از خطاهایی که احتمالاً یک رجل سیاسی ممکن است در تاریخ‌نگاری مرتکب شود، هاشمی رفسنجانی به دلیل نگاه «خودمرکزپنداری» که داشت، برخی از وقایع و رویدادها را به گونه‌ای بیان کرده است که نسبت به آنچه روی داده، فاصله دارد و یا اندازه بازنمایی متناسب با اندازه واقعی آن اتفاق نیست.

۴- به عبارت دیگر دلیل برخی خطاهای غیرمعمول در خاطرات هاشمی را باید نگاه «خودمرکزپندار» وی دانست. در این نگاه، همه چیز از خود او شروع می‌شود و همه چیز به او ختم می‌شود. از این رو وقتی انقلاب و تاریخ را روایت می‌کند، خود را در مرکز و دیگران را در ارتباط با آن مرکز و در حاشیه تعریف می‌کند.

در خاطرات هاشمی، تمجیدها از وی برجسته و هر آن کس که در تقابل با وی و یا کارنامه‌اش قرار داشته باشد و یا حتی اندکی تفاوت نظر با او داشته باشد، محل نگرانی است. هاشمی اینگونه نشان می‌دهد که تا دقیقاً آخرین روز از دوره ریاست‌جمهوری‌اش هر کس با او دیدار می‌کرد، از عملکرد او و دولتش تعریف و تمجید می‌کرده است و همه‌چیز تقریباً عالی است. اما با رئیس‌جمهور شدن خاتمی، از همان روزهای ابتدایی دولت آقای خاتمی همه چیز به یکباره نگران کننده می‌شود و دیدارکنندگان از اقدامات دولت جدید ابراز نگرانی می‌کردند.

در خاطرات روز ۱۰ فروردین ۷۶ هاشمی آمده است: «[آقای یحیی آل‌اسحاق]، وزیر بازرگانی، برای تبریک عید و گزارش وضع خوب توزیع در ایام عید آمد. سپس آقای [علی] شمخانی، [فرمانده نیروی دریایی] آمد و درخواست کرد، در مراسمی که برای معرفی قدرت دریایی ایران در سایه سازندگی دوران مسئولیت من می‌گیرند، شرکت کنم و اصرار داشت دست من را ببوسد که برای حفظ شخصیت فرماندهان، مخالفت کردم. گفت در اهواز نذر کرده و عجیب که آقای آل‌اسحاق هم همین اصرار را داشت و گفت تاکنون دست کسی را نبوسیده است.»

اما در خاطرات روز ۲۰ آبان که هاشمی دیگر رئیس‌جمهور نیست، آمده است: «جمعی از نمایندگان مجلس آمدند و گفتند با هم قرار گذاشته‌اند که در مجلس به دور از روابط جناحی، از حق دفاع کنند. از اختلافات در حال اوج و از حذف نیروهای کاردان در دولت اظهار نگرانی ‌کردند و از من خواستندکه برای حل مشکلات دخالت ‌کنم.»

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

*********

توافقنامه برجام بعد از آنکه نتوانتس توانست تحریم‌های سازمان ملل بر علیه ایران را متوقف کند در آستانه رسیدن به تاریخ انقضای خود است، حالا باتوجه به‌ غبارآلود بودن فضای بین ایران و غرب و تحولات خاورمیانه بسیاری از کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که شاید مذاکرات در این مدت به نتیجه نرسد و باتوجه به حضور دوباره رئیس‌جمهور جنجالی آمریکا در کاخ سفید، بیم آن می‌رود که غربی‌ها با هدایت ترامپ بخواهند فضای بین‌المللی را برای تهران محدودتر کنند.

در این میان برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب معتقدند که با پایان برجام دولت باید بار دیگر مذاکراتی را آغاز کند که مخاطب آن آمریکا است، روزنامه اعتماد تنها نسخه باقی مانده پیش پای پزشکیان را گفتگو با ترامپ خوانده و نوشته است:

مشکل این است که هم امریکا برای حل مشکلاتش با ایران جدی نبوده و هم ما برای حل مسائل‌مان با غرب اراده‌ای نداشته‌ایم. ما همواره گفته‌ایم امریکا خائن است و امریکا هم همواره ایران را محور شرارت دانسته است! به نظرم نه تنها به خاطر حضور ترامپ، بلکه به خاطر شرایط منطقه‌ای، شرایط اقتصادی داخلی ایران، مطالبات مردم، ضرورت حل ناترازی‌های بنیادین و… باید برای این پایان باز، یک پایان مشخص بنویسیم.

این روزنامه با ارائه طرح یا رومی روم یا زنگی زنگ نوشته است:

یا با امریکا باید به یک توافق برسیم یا وارد رویارویی جدی شویم. معلق ماندن برای مردم بدل به مرگ تدریجی شده است. تصور من این است که ایران میلی به جنگ ندارد، مساله امریکا هم جنگ با ایران نیست. نه اینکه ایران خیلی قوی است و باعث ترس جهانیان است، بلکه مشکل این است که ایران پس از جنگ یک دردسر جدی و اساسی برای منطقه و جهان خواهد بود. با این استدلال، ترامپ وارد جنگ با ایران نمی‌شود. اما با هر وسیله ممکن باید تلاش کنیم که با امریکای مدل ترامپ مذاکره کرده و به یک نتیجه برای حل مسائل برسیم. به نظرم هنگامه پایان نزاع ایران و امریکافرا رسیده است.

اعتماد در ادامه با ارائه طرحی عجیب می‌نویسد:

در صورت پایان این منازعه، استعاره امپریالیسم جهانی و امریکا به عنوان دشمن بزرگ فرو ریخته و این کشور به همکار ایران برای حل معضلات بدل می‌شود. دولت باید از رهبری اجازه بگیرد و به عرصه جهانی ورود کند. البته دولت در ابتدای فعالیت‌هایش به این زمینه ورود کرد و بعد به خاطر آغاز جنگ‌های منطقه‌ای دست نگه داشت. دوباره آقای رییس‌جمهور برای اجرای سیاست تنش‌زدایی باید اقدام کرده و نمایندگانی را به اروپا، امریکای جنوبی، کانادا، آسیا و… گسیل دارد.

در برابر طرح وادادگی در برابر آمریکا روزنامه آرمان ملی از طرحی پرده برداشته که ۱۸۰ درجه با نگاه ارتباط با غرب فاصله دارد، این روزنامه می‌نویسد:

مکانیزم ماشه اگر فعال شود تحریم‌های سازمان ملل باز می‌گردد ولی توجه داشته باشید آن تحریم‌هایی که برای ایران چالش‌زا بوده تحریم‌هایی است که توسط کنگره آمریکا در حوزه نفتی و بانکی وضع شده است. فعال شدن این گزینه نمی‌تواند خبر خوبی باشد ولی باید بدانیم که تحریم‌های آمریکا مهم‌تر از تحریم‌های سازمان ملل است. اینکه آیا دکترین هسته‌ای ایران نیاز به بررسی دارد یا خیر؟ اگر نیاز به تغییر داشته باشیم آن‌وقت خروج از NPT لازم است زیرا نمی‌توانیم هم در چارچوب NPT حضور داشته باشیم و هم دکترین هسته‌ای را تغییر دهیم. آیا عضو NPT بودن برای ما لازم است؟

اصلاح‌طلبان همواره نشان داده‌اند که در سیاست خارجی قائل به حفظ تعادل نبوده و یا از این سوی بوم افتاده و یا آن سویش!

در حالی بخشی از اصلاح‌طلبان به رویای باز شدن درها توسط ترامپ را دارند که دولت ترامپ برای مذاکره با دولت روحانی و تیم ظریف، ۱۳ شرط توهین‌آمیز گذاشته بود.

هنگامی هم که ظریف چهار با اشپیگل مصاحبه کرد و تداعی درخواست مذاکره از آن گفت‌وگو شد، ترامپ پاسخ داد: نه مرسی! اصلاح‌طلبان رادیکال با دادن طرح ترک مخاصمه درصدد هستن که منابع بازدارنده اقتدار را واگذار کنند و تهدید بسازند.

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

*********

هر چه به ساعت ورود ترامپ به کاخ سفید نزدیک می‌شویم، تحلیل‌های عجیب همراه با پیام‌های غلط برای آمریکایی‌ها افزایش پیدا می‌کند.

در نمونه آخر حسین مرعشی دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی مقاومت را امری بیهوده در آینده خوانده و گفته است:

دکترینی که از انقلاب و بعداً جنگ بیرون آمده است، مبارزه با استکبار است. این دکترین نمی‌تواند نیازهای روزافزون جامعه شما را برای رقابت با کشورهای منطقه یا جهان تامین کند. همان‌طور که در چین رخ داد و در این کشور تا قبل از آنکه دکترین خود را تغییر دهد، هیچ اتفاق مثبتی نمی‌افتاد. بالاخره آقای مائو آمد و برای آخرین کار، کشاورزی را به‌عنوان جهش بزرگ دولتی کرد. مواد غذایی تحت تاثیر این جهش بزرگ، آنقدر کم شد که چند ده میلیون نفر از گرسنگی مردند. مائو فهمید نمی‌شود و رها کرد و دکترین چین تغییر کرد. دکترین چین در زمان مائو این بود که قدرت چین به تعداد تانک، توپ، کلاهک هسته‌ای و سربازانش است. سپس دکترینی که آوردند این بود که قدرت چین، اقتصاد چین است. چین را ظرف ۴۷ سال از سرانه ۲۰۰ دلار برای هر نفر به ۱۲ هزار دلار هر نفر رساندند!

روزنامه ستاره صبح یکی از روزنامه‌های زرد نویس نزدیک به اصلاح‌طلبان نیز در گزارشی با همین خط تسلیم در برابر غرب نوشته است:

مام تحریم‌هایی که در قالب تحریم‌های ۲۲۳۱ لغو شده بود دوباره بر سر ملت آوار خواهد شده. مردم نان، آب، هوا، برق، گاز و … می‌خواهند. می‌خواهند خوب زندگی کنند نه در میانه مشکلات اقتصادی و دود بمانند.

در ادامه خط نرمال سازی ارتباط با آمریکا آمده است:

ریشه همه این مشکلات در سیاست خارجی تهاجمی است که بستر را برای انزوای کشور و افزایش تحریم‌ها فراهم کرده است. قانون گذاران آرمان گرا قانونی نوشتند و برای غرب خط و نشان کشیدند که تحریم‌ها باید برداشته شوند ولی در عمل تحریم‌ها بیشتر شد. اگر در اداره کشور به جای نگاه آرمانی نگاه ملی باشد همه سیاست ها با نگاه به درون، منافع ملی و منافع مردم تنظیم می شود.

روزنامه آرمان ملی نیز از مدل مواجهه با آمریکا در سرمقاله خود پرده برداشته و می‌نویسد:

نگاه آمریکایی‌ها به مذاکره با ایران بر پایه ایجاد شرایط برای یک مذاکره جامع با تهران است. آنها همواره بر این مورد تاکید کرده‌اند که در مذاکره با ایران علاوه بر مساله هسته‌ای باید بتوانند در مورد مسائل مختلفی از جمله مسائل موشکی و حتی مسائل مربوط به منطقه مذاکره کنند که البته مقامات در تهران اینگونه مذاکرات را نپذیرفته‌اند.

اصلاح‌طلبان در حالی خواستار «حل مشکل پرونده هسته‌ای و احیای توافق برجام به منظور رفع تحریم‌های ظالمانه» و «پذیرش هنجارهای بین‌المللی از جمله پیوستن به گروه ویژه اقدام مالی، FATF» شده که اولا تمرکز آمریکا در شرایطی فعلی روی حمایت حداکثری از رژیم صهیونیستی برای مقابله با حماس است و بی‌تردید در این فضای قطبیده، اساسا حل مشکل پرونده هسته‌ای، وقعی برای آمریکایی‌ها ندارد.

بالاگرفتن سطح آشوب در منطقه‌ی غرب آسیا، بار دیگر نیروهای تجدیدنظرطلب را برای پیش‌برد ایده‌های ضد ملی خود از جمله «مذاکره به هر قیمت» و «سازش بدون دستاورد»، فعال کرده است.

بیست و دو سال پیش و پس از حمله‌ی آمریکا به افغانستان و همزمان با طرح برخی گمانه‌زنی‌ها درباره قریب‌الوقوع‌بودن حمله به عراق، تعدادی از نمایندگان مجلس ششم در نامه‌ای موسوم به جام زهر، از رهبر انقلاب خواستند که با آمریکا وارد مذاکره شود. این نمایندگان مدعی شدند: «اگر جام زهری باید نوشید، قبل از آنکه کیان نظام و مهمتر از آن، استقلال و تمامیت ارضی کشور در مخاطره قرار گیرد، باید نوشیده شود».

به نظر می‌رسد آنچه اصلاح‌طلبان ساختاری پیرامون احیای مذاکرات مطالبه کرده، چیزی شبیه همان نامه‌نگاری خیانت‌آلود نمایندگان مجلس ششم باشد. به تعبیری این جریان می‌کوشد از شرایط آشوبناک و اضطراری منطقه، برای تحقق چیزی سوءاستفاده کند که هشت سال تمام، از انجامش عاجز مانده بود.

کشاندن ایران به پای میز مذاکره‌ای که در ازای خلع سلاح دفاعی و منطقه‌ای ایران، هیچ دستاوردی برای کشورمان به همراه نداشته باشد، هدف سیاسی غایی جریان موسوم به اعتدالی و بخشی از حامیان اصلاح‌طلب است. این هدف سیاسی غایی، علی‌القاعده با توجیه اخلاقی لزوم «توجه بیشتر به معیشت مردم» پیگیری خواهد شد.