روزنامه آرمان

سرویس سیاست مشرق – جریان تحریف هیچ خط قرمزی ندارد. یکی از کارویژه های این طیف این است که چهره خبیث آمریکا را بزک کرده و دیو را دلبر نشان می دهد.  برای نمونه، روزنامه اعتماد- به مدیرمسئولی «الیاس حضرتی» نماینده عضو فراکسیون امید مجلس دهم و از نزدیکان «مهدی کروبی» و یار گرمابه و گلستان یکی از مفسدان گردن کلفت اقتصادی در دولت اصلاحات- در شماره ۱ دی ۱۴۰۰- در مطلبی نوشت: «موارد همکاری میان ایران و امریکا کم نیست و همسویی منافع ما هم در اموری قابل بررسی است. مگر برای حذف طالبان میان ایران و امریکا همکاری صورت نگرفت؟  …در جنگ با داعش، نیروهای تحت امر شهید سلیمانی در عمل نیروی پیاده یک ائتلاف بزرگ بودند که بمباران هوایی آن را ارتش امریکا و متحدانش برعهده داشتند».

همزمان با این تحلیل مغرضانه و کذب، برای نخستین‌بار یک مقام ارشد سابق ارتش رژیم صهیونیستی به صورت رسمی اعتراف کرد که اسرائیل در ترور سردار «قاسم سلیمانی» فرمانده سابق نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نقش‌آفرینی کرده است. «تامیر هیمن» رئیس ‌سابق دستگاه اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی علنا اعلام کرد که اسرائیل در این عملیات که دو سال پیش به سرکردگی آمریکا انجام شد نقش ایفا کرده است.

وی از ترور سردار سلیمانی به عنوان یکی از «دو ترور مهم و قابل توجه» در دوران حضورش در این سمت یاد کرده است. این مقام سابق رژیم صهیونیستی گفته که ترور مهم دیگر «بها ابوالعطا»، یکی از رهبران جنبش جهاد اسلامی بود.

دولت تروریست آمریکا در دی ماه ۹۸ در اقدامی جنایتکارانه، حاج قاسم سلیمانی را به شهادت رساند. این اقدام توسط دولت جمهوری خواه ترامپ انجام شد و در همان مقطع مقامات دموکرات آمریکایی و از جمله «جو بایدن» از این اقدام تروریستی و جنایتکارانه حمایت کردند.

نکته قابل تأمل اینجاست که در شرایطی که آمریکا و اسرائیل صراحتا به نقش خود در اقدام تروریستی در به شهادت رساندن سردار سلیمانی اذعان کرده اند، در این سو افراطیون اصلاح طلب با پاک کردن صورت مسئله، ردپای قاتل و ظالم را پاک می کنند.

طیف تندرو اصلاح طلب همزمان با بزک قاتلان حاج قاسم، دوگانه دروغین «توافق- جنگ» را نیز کلید زده است. در همین رابطه روزنامه آرمان- در شماره ۲ دی- در مطلبی نوشت: «هنوز این امیدواری وجود دارد که توافق صورت گرفته و تحریم‌ها برداشته شود. ولی اگر زمان بگذرد و مذاکرات قفل شود، این قفل به این سادگی‌ها باز نخواهد شد. اگر…پرونده هسته‌ای به شورای امنیت برود و یا خدایی نکرده گزینه‌های نظامی روی میز بیاید برای ما دردسر ایجاد می‌شود. چرا که بالاخره مردم مشکل معیشت دارند و این برای جامعه خطرناک است. حل کردن اقتصاد و معیشت مردم از اوجب واجبات است و باید سیاست خارجی به گونه‌ای باشد که بتوانیم مشکلات‌مان را با دنیا حل کنیم تا تحریم‌ها مرتفع شود».

هدف اصلی افراطیون اصلاح طلب در القای دوگانه های دروغین «توافق- جنگ» و «توافق- قطعنامه» هراس‌افکنی در افکارعمومی و چیدن میوه آن در میز مذاکره به نفع طرف غربی است.

این طیف مدعی است که اگر مذاکرات وین به توافق ختم نشود، قطعا گزینه باقی مانده، یا جنگ و تقابل نظامی است و یا قطعنامه ضدایرانی در شورای امنیت. این ادعا در حالی است که اولا؛ گزینه نظامی به علت ناتوانی آمریکا، سالیان درازی است که از روی میز مقامات این کشور کنار رفته است و ثانیا؛ دیپلماسی مقتدرانه و هوشمندانه، عاملی است که مانع صدور قطعنامه علیه ایران می‌شود. به عبارت دیگر، زبان اقتدار و قدرت، طرف مقابل را هم از فکر حمله نظامی دور می‌کند و هم از صدور قطعنامه ضدایرانی.

و اما تطهیر چهره خبیث قاتلان حاج قاسم و شهید فخری زاده و دیگر شهدای والامقام و در ادامه، هراس افکنی با کلیدواژه «توافق-جنگ» ذیل یک پروژه بزرگ تر تعریف می شود و آن، پروژه ضدایرانی «برجام پلاس» است.

افراطیون اصلاح طلب مدعی هستند که که برجام «ناقص» است و باید به توافقی «طولانی‌تر و بزرگ‌تر» مبدل شود. هدف اصلی این پروژه ضدایرانی- که آمریکا، اسرائیل و تروئیکای اروپا بر اجرای آن اصرار دارند- برجامیزه کردن توان موشکی و قدرت منطقه‌ای ایران و به عبارتی بتن‌ریزی در قلب توان موشکی و منطقه‌ای ایران است.

آمریکا در پی آن است تا بدون لغو تحریم ها و به عبارتی، بدون هزینه به برجام بازگشته و در ادامه در جایگاه طلبکار نشسته و مسئله دائمی کردن محدودیت های برجام ایران و کلیدزدن برجام موشکی و منطقه ای را پیش ببرد. در این میان، طیف تندرو اصلاح طلب در نقش همکار داخلی آمریکا در پی جاانداختن این پروژه ضدایرانی و عادی سازی آن هستند.

به گزارش مجاهدت به نقل ازمشرق، «روزنامه کیهان» در ستون اخبار ویژه خود نوشت:

یک غربگرای دوآتشه مدعی شد: بازنده تحولات افغانستان آمریکا نیست، ایران است(!)

وی در روزنامه آرمان نوشت: مواضع ایران در تحولات اخیر افغانستان اعتراضات و انتقاداتی را برانگیخته است که البته جای بحث دارد. در این راستا سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران را هر طور که تعریف کنیم، واقعیت امر بر این است که به هیچ وجه تحولات افغانستان را نمی‌توان موفقیت و پیروزی برای ایران دانست.

البته ملاک و معیار در سیاست خارجی موضوع آمریکاستیزی است و شاید برخی از رادیکال‌ها از اینکه بینی آمریکا در افغانستان به خاک مالیده شود، خوشحال شوند اما باید بدانند که واقعیت امر بر آن است که اتفاقا این آمریکایی‌ها نیستند که در افغانستان شکست خورده‌اند.

آمریکایی‌ها در افغانستان یک ریسک حساب‌شده کرده‌اند که عبارت است از اینکه توسط طالبان بتوانند داعش، القاعده و سایر جریانات تندرو را مهار نمایند. اینکه آیا این اتفاق خواهد افتاد یا نه و اینکه آیا طالبان حسب قمار آمریکا حاضر خواهند شد یا از این توانایی برخوردار خواهند بود که جلوی جریانات تندرو را بگیرند یا نه، فقط آینده نشان خواهد داد.

اما در یکی از این دو حالت اگر قمار آمریکاییان درست از آب درنیاید و ببازند و افغانستان بستری شود برای فعالیت جریانات تندرو، باز هم آمریکایی‌ها ضرری نکرده‌اند بلکه زیان‌کننده ما خواهیم بود، چراکه در حقیقت نخستین خاکریز جریانات بنیادگرای رادیکال، ایران خواهد بود و مصیبتی که برای ما ایجاد خواهند کرد، دشوار خواهد بود.

در صورت حاصل شدن نتیجه دیگر، اگر آمریکایی‌ها در قمار برنده شوند و طالبان بتوانند گروه‌های سنی تندرو را مهار کنند، افغانستان جزئی از یک محور جدید خواهد شد که شامل پاکستان، عربستان، امارات، قطر و آمریکاست و این بار جای چندانی برای ما در این محور جدید باقی نخواهند گذاشت. از این روست که آینده افغانستان به هر سمت و سویی که برود و این درگیری‌ها و تنازعات هر نتیجه‌ای که داشته باشند، آمریکایی‌ها بازنده اصلی نخواهند بود بلکه این دیگران هستند که بازنده خواهند شد.

درباره تحلیل آقای زیباکلام گفتنی است؛ همین که او پذیرفته آمریکا، دشمن است و در حق ملت ما دشمنی می‌کند، خود یک پیشرفت است که البته در اثر تحمیل واقعیت‌ها پدید آمده است. در عین حال، او با صداقت برخورد نمی‌کند. چه اینکه ابتدا باید واقعیت‌ها را گفت و سپس آینده را پیش‌گویی و پیش‌بینی کرد.

واقعیت این است که برخلاف فضاسازی غربگراها که مدعی بودند آمریکا دموکراسی و ثبات و پیشرفت و توسعه و رفاه را به افغانستان می‌آورد، حالا اشغال و جنگ و آشوب و بی‌ثباتی و ناامنی را به افغانستان آورده و مجددا در اتفاقات اخیر تشدید کرد. ضمنا نشان داد که به هیچ‌وجه قابل اعتماد نیست حتی پشت دولت غربگرا را به هنگام پایان تاریخ مصرف، خالی می‌کند و حتی حاضر است دولت غربگرا را به گروه تندرویی مانند طالبان بفروشد.

در عین حال شکست آمریکا به شهادت محافل آمریکایی و غربی قطعی است. چه اینکه افغانستان را (به واسطه طالبان و جهادیون) تله‌ای برای شوروی می‌خواستند اما وسوسه شدند خواستند هم در این تله پا بگذارند و پس از ۲۰ سال اشغالگری، صدهزار تلفات از نیروهای نظامی خود و هزینه بالغ بر ۲ هزار میلیارد دلار، با سرشکستگی از این کشور خارج شوند.

سرویس سیاست مشرق – روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌ استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه “ویژه‌های مشرق” نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با   «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

*******

**اصلاح طلبان: به افغانستان نمی رویم در تهران مناظره می کنیم

روزنامه شرق در مطلبی با عنوان «تشکیل ‌تیپ اصلاحاتیون! » نوشت: «اخیرا حسین شریعتمداری…در یادداشتی به کنایه نوشته است: “اکنون که آمریکا در افغانستان با شکست مفتضحانه‌ای روبه‌رو شده، فرقه سیاسی غرب‌گرا برخلاف سروصدای قبلی که سوریه و عراق و داعش به ما چه ربطی دارد، امروز جیغ می‌کشند که چرا علیه طالبان (به نفع آمریکا) وارد جنگ نمی‌شویم!؟ حالا یک پیشنهاد منطقی و همه‌پسند در میان است و آن اینکه یک تیپ از مدعیان اصلاحات تشکیل شود؛ “تیپ اصلاحاتیون” تحت عنوان تیپ اصلاحاتیون به افغانستان بروید“».

این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «مصطفی کواکبیان در توییتی نوشت:”به جناب شریعتمداری که خواستار حضور اصلاح‌طلبان در پنجشیر شده، می‌گویم احمد مسعود کمک نظامی در میدان را نخواسته، بلکه حمایت در عرصه دیپلماسی مطرح است که آن را هم دریغ کردید! مگر در مقابله با تروریسم باید فرقی بین افغانستان و سوریه باشد؟ جناب‌عالی را به مناظره در صداوسیما دعوت می‌کنم“.»

یکی از ویژگی های اصلی جریان تندرو اصلاح طلب، تناقض های فاحش این طیف است. چرا این طیف تناقض های فاحش دارد!؟ به این دلیل که اختیارش دست خودش نیست، وقتی قرار است همراستا با کاخ سفید عمل کنی، ناچار به تناقض گویی های عجیب و غریب می رسی.

در مقطعی که جوانان غیور و دلاور ایرانی، بینی تروریست های تکفیری داعش را در عراق و سوریه به خاک مالیدند، در این سو افراطیون اصلاح طلب ژست کارشناس به خود گرفته و مدعی شدند که چرا با داعش می جنگید، با این گروهک تروریستی مناظره کنید!

اگر مدافعان حرم و سربازان حاج قاسم نبودند، تروریست های وحشی داعشی در کوچه و خیابان های تهران و همدان و کرمانشاه، جولان داده و با چراغ سبز دولت تروریست آمریکا، جنایت های بی شماری مرتکب می شدند.

تناقض گویی فاحش کار را به جایی می رساند که جماعتی که دیروز شعار می داد «نه غزه، نه لبنان جانم فدای ایران» و تاکید داشت که بجای جنگ، باید همواره از ابزار مذاکره استفاده کنیم، حالا فریاد وامصیبتا سر داده که چرا ایران به درگیری نظامی در افغانستان اقدام نمی کند!؟

وقتی یک جریان سیاسی معتقد است که باید در مقابل آمریکا همچون «برده ای در مسلخ» و «بره ای در مذبح» باشیم، باید هم این چنین برای منافع ترامپ و بایدن و پمپئو و بلینکن و هیلاری کلینتون و…یقه چاک کند.

واقعیت این است که جریان تندرو اصلاح طلب نه نگران مردم افغانستان است و نه دلواپس پنجشیر و کابل. این طیف حتی برای منافع ملی و عزت مردم ایران هم تره خرد نمی کند.

** سانسورچی ها به «جمعه های خدمت» هم رحم نکردند

در روزهای اخیر دو خبر با استقبال مثبت افکارعمومی مواجه شد. یکی جدیت دولت سیزدهم در بهبود اوضاع و ایجاد تحول بود که بخشی از آن در بازدیدهای میدانی و سفرهای استانی رئیس جمهور و هیات دولت نمود پیدا کرد. فعالان فضای مجازی در توصیف سفرهای استانی آقای رئیسی و اعضای دولت وی از تعبیر «جمعه های خدمت» و «جمعه های جهادی» استفاده کردند.

دیگر خبر خوب و خوشحال کننده، افزایش واکسیناسیون در کشور بود. امروز پنجاهمین محموله واکسن کرونا شامل سه میلیون و دویست هزار دز واکسن وارد کشور شد. یکشنبه نیز ۵ میلیون دز واکسن وارد کشور خواهد شد. تولید واکسن داخلی برکت نیز با قوت ادامه دارد. در روزهای اخیر تعداد واکسیناسیون روزانه نیز در کشور رکورد زده است.

اما رسانه های اصلاح طلب این اخبار خوب و امیدوارکننده را سانسور کردند. این طیف که شعار «دانستن حق مردم است» را سر می دهد و دیگران را به سانسور متهم می کند، خود ید طولایی در سانسور و پنهان کردن واقعیت ها از مردم دارد.

با اینکه این اخبار خوب و خوشحال کننده منتشر شده بود، روزنامه اعتماد در صفحه اول در مطلب اصلی با عنوان «تبدیل بحران برق به ابربحران خاموشی‌ها» نوشت: «در زمستان 1400 مشکل تامین گاز برای نیروگاه‌های حرارتی مساله جدی است و ممکن است به علت کمبود گاز کشور دچار خاموشی شود یا به علت استفاده از سوخت مازوت آلودگی در کلان‌شهرها نسبت به سال گذشته افزایش چشم‌گیری داشته باشد».

قطعا باید مسائل مختلف و از جمله موضوع بسیار مهم نیروگاه های برق مورد بررسی کارشناسی قرار گرفته و از وقوع خاموشی های گسترده جلوگیری شود، اما این هیچگاه موجب نمی شود که اخبار خوب همگی سانسور شده و یاس و ناامیدی به جامعه پمپاژ شود.

رهبر معظم انقلاب در بخشی از  بیانیه گام دوم انقلاب تاکید کردند: «در طول این چهل سال – و اکنون مانند همیشه – سیاست تبلیغی و رسانه‌ای دشمن و فعّال‌ترین برنامه‌های آن، مأیوس‌سازی مردم و حتّی مسئولان و مدیران ما از آینده است. خبرهای دروغ، تحلیل‌های مغرضانه، وارونه نشان دادن واقعیّت‌ها، پنهان کردن جلوه‌های امیدبخش، بزرگ کردن عیوب کوچک و کوچک نشان دادن یا انکار محسّنات بزرگ، برنامه همیشگی هزاران رسانه‌ صوتی و تصویری و اینترنتی دشمنان ملّت ایران است؛ و البتّه دنباله‌های آنان در داخل کشور نیز قابل مشاهده‌اند که با استفاده از آزادی‌ها در خدمت دشمن حرکت می‌کنند».

یکی از کارویژه های اصلی رسانه های معاند، «اختلاف افکنی» و ترویچ «خودتحقیری» و «خودکوچک بینی» و «بی انگیزگی» و «یأس و ناامیدی» در مردم ایران است. متاسفانه برخی از رسانه های جریان اصلاح طلب، خواسته یا ناخواسته در این پروژه ضدایرانی نقش بازی می کنند.

** تلاش برای پاک کردن ردپای بانیان وضع موجود

«حسین کمالی» از اعضای ناسا(نهاد اجماع ساز اصلاحات) در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت: «دولت آقای روحانی همراهی و همدلی لازم را با اصلاح‌طلبان نداشت…آقای‌روحانی فکر  می‌کـرد نقش اصلاح‌طلبان تنها این بوده که تلاش کنند ایشان به عنوان رئیس جمهور انتخاب شود. عدم توجه به نیازها و مطالبات مردم و مسائلی مانند ماجرای افزایش قیمت بنزین و نارضایتی مردم اتفاقاتی بود که در دیدگاه مردم تأثیرگذار بود. این در حالی بود که جریان اصلاحات در این قضایا نقشی نداشت».

کمالی در ادامه گفت: «اگر آقای روحانی در زمینه‌های مختلف و از جمله بررسی نیازهای مردم با اصلاح‌طلبان مشورت می‌کرد و دیدگاه‌های آنها را در مدیریت کشور جویا می‌شد نه این اتفاقات برای خودش رخ  می‌داد و نه برای اصلاح‌طلبان».

جریان اصلاحات بانی اصلی وضع موجود است ولی با ترفندهای مختلف در پی پاک کردن صورت مسئله و انکار نقش خود در وضع موجود است.

طیف اصلاحات در انتخابات ۱۴۰۰ با شکست سنگینی روبرو شد. باخت ۲۱ بر صفر در انتخابات شورای شهر ششم تهران و رای حدود دو میلیون و چهارصد هزار نفری در انتخابات ریاست جمهوری، بیش از پیش عیار ادعاهای فعالین اصلاح طلب درباره پایگاه اجتماعی این جریان سیاسی را آشکار کرد.

«صادق زیباکلام»  فعال سیاسی اصلاح طلب- ۳۰ خرداد- در یادداشتی در روزنامه شرق نوشت: «دو و نیم میلیون رأی برای آقای همتی در حقیقت تیر خلاصی در شقیقه اصلاح‌طلبان بعد از ۲۴ سال حیات سیاسی‌شان بود».

با اینکه خاتمی و بهزاد نبوی و تاجزاده و کروبی و حزب کارگزاران و روزنامه ها و سایت های اصلاح طلب همگی پشت همتی ایستادند و تبلیغات سنگینی را اجرا کردند، اما در نهایت نامزد مورد حمایت اصلاح طلبان تنها حدود دو میلیون و چهارصد هزار رای کسب کرد.

جریان اصلاح طلب در ایام انتخابات تلاش کرد تا با حمله به شورای نگهبان، بر نقاط ضعف اساسی خود سرپوش بگذارد.

سرپوش گذاشتن بر «کارنامه غیرقابل دفاع در ۸ سال اخیر» و سرپوش گذاشتن بر «فقدان برنامه کاربردی و راهبردی برای اداره کشور» و سرپوش گذاشتن بر «عدم محبوبیت در میان جامعه و اقشار مختلف مردم».

پس از انتخاب مجدد روحانی در سال ۹۶، همانند سال ۹۲، اکثریت مطلق کابینه و پست های کلیدی در اختیار اصلاح طلبان قرار گرفت. معاون اول رئیس جمهور، وزیر نفت، وزیر خارجه، وزیر اقتصاد، وزیر کار، رئیس بانک مرکزی، وزیر راه و شهرسازی، رئیس سازمان برنامه و بودجه و…همگی از فعالین شناخته شده اصلاح طلب بودند.

جریان اصلاح طلب بانی اصلی وضع موجود است اما اصرار دارد که این واقعیت بدیهی را انکار کند.