روزنامه آفتاب یزد

به گزارش مجاهدت از مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: این روزنامه با اشاره به درگذشت کیومرث پوراحمد نوشت: می‌تواند علل گوناگون و پیچیده‌ای داشته باشد. ناامیدی، اختلالات روانی، اختلالات فیزیکی، شکست عشقی، اعتیاد به الکل، سوءمصرف مواد یا دارو و… می‌توانند به خودکشی ربط داشته باشد و ثابت شده که این عوامل فرد را بیشتر در معرض خودکشی قرار می‌دهد.بعد انتشار این خبر، ادعاهایی در مورد نوشته‌ای در محل فوت کیومرث پوراحمد در فضای مجازی مطرح شد. فلاح میری دادستان مرکز استان گیلان در رابطه با این نوشته اظهار کرد: «نوشته‌ای که همراه مرحوم پوراحمد کشف شده، نوشته‌ای کاملا شخصی، خصوصی و خانوادگی است.» به گفته دادستان مرکز گیلان، عدم انتشار تصاویر دل‌نوشته‌های خانوادگی و خصوصی پوراحمد در بخشی از وصیت نامه وی مورد تأکید قرار گرفته و مرحوم پوراحمد در انتهای این نامه تأکید کرده به غیر از خانواده‌اش کسی از محتوای نامه باخبر نشود و با توجه به اینکه خانواده مرحوم از محتوای نامه مطلع هستند در صورت صلاحدید محتوای آن را منتشر خواهند کرد. رسانه‌ها در برخورد با اخبار خودکشی باید به صورت بسیار حرفه‌ای عمل کنند زیرا هر نوع انعکاس اشتباه این نوع از اخبار می‌تواند ایجادکننده آسیب‌های گسترده‌ای در جامعه باشد و عده‌ای را به این عمل تشویق نماید. در هر صورت خودکشی عملی قبیحانه است و نام بردن از عباراتی مانند «مرگ خودخواسته» و خوب جلوه دادن این پدیده کار بسیار نادرستی است که متاسفانه توسط برخی از رسانه‌ها انجام شده است. در همین راستا نیز چندی پیش مدیرکل مطبوعات و خبرگزاری‌های داخلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به تیتر تعدادی از روزنامه‌ها درباره خودکشی کیومرث پوراحمد واکنش نشان داد.

ایمان شمسایی نوشت: خبر درگذشت مرحوم پوراحمد تلخ و شوک‌آور است. قضاوت نیز با امثال بنده نیست. خداوند از درون و شرایط افراد آگاه‌تر است و وظیفه ماست که برای درگذشتگان‌مان طلب آرامش و آمرزش کنیم.اما ستایش خودکشی از سوی تعدادی رسانه و عناصر رسانه‌ای جای بسی شگفتی دارد! متعجبم از روزنامه‌نگار مشهوری که این مرگ را «شجاعانه» می‌خواند و روزنامه‌هایی که در تیتر و روتیتر خود این عمل را یک «انتخاب خودخواسته» تفسیر می‌کنند. همان‌قدر که قضاوت ناآگاهانه منفی و کوبنده خطاست؛ تکریم و تحسین چنین عملی اشتباه مضاعف است. همکاران رسانه‌ای! لطفا فرهنگ‌سازی غلط نکنید.»

از سوی دیگر در فضای مجازی نیز برخی از کاربران این عمل را عملی قهرمانانه توصیف کرده‌اند که این مورد نیز برای جامعه بسیار می‌تواند خطرناک باشد. بهتر است رسانه‌ها اخلاق حرفه‌ای را رعایت کنند و برای جذب مخاطب هر خبری را با هر روشی پوشش ندهند.

در اطلاعیه انجمن علمی روان‌پزشکان ایران در مورد بازتاب‌های درگذشت مرحوم کیومرث پوراحمد آمده است:

مرگ نابهنگام کارگردان مطرح سینما کیومرث پوراحمد که برای چند نسل خاطره‌های شیرین و ماندگاری رقم زده، باعث ایجاد حیرت و اندوهی بزرگ میان گروهی از مردم شد. ما عمیقا این فقدان را به خانواده و دوستان پوراحمد، جامعه سینمایی و مردم علاقه‌مند به آثار او تسلیت می‌گوییم…

از قربانی خودکشی نباید قهرمان ساخت. خودکشی را نباید دراماتیزه کرد. به اصحاب رسانه این را توصیه می‌کنیم که دوستان و خانواده در زمانه‌ اوج رویارویی با مرگی این‌گونه، در شوک و ناباوری‌ هستند و بهتر است از خبررسانی بپرهیزند یا طرف گفت‌وگوهای رسانه‌ها قرار نگیرند. باید بازماندگان را کمک و حمایت روانی نمود و اجازه داد به سوگواری بپردازند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت: روزنامه آفتاب یزد در نقد بیانیه مذکور نوشت:  اخیراً ۵ اقتصاددان حامی دولت حسن روحانی، در بیانیه‌ای با اشاره به اغتشاشات اخیر، توصیه‌هایی سیاسی برای رفع مشکلات اقتصادی و اجتماعی کشور ارائه کرده‌اند.

مسعود نیلی، محمد طبیبیان، محمدمهدی بهکیش، حسن درگاهی و موسی غنی‌نژاد که سابقه مسئولیت در دولت‌های سازندگی، اصلاحات و روحانی را داشته‌اند یا سوابق فعالیت‌های سیاسی و حمایت‌های انتخاباتی آنها از افرادی همچون حسن روحانی در تاریخ به یادگار مانده، در نامه خود ادعاهایی را مطرح کرده‌اند اما باید روشن شود که چه کسانی و با چه پیشنهادهای سیاستی، چنین وضعیتی را رقم زده و باعث شده‌اند تا تعداد خانوارهای زیر خط فقر چند برابر شود.

این یک رسم نانوشته در سیره عملی برخی مدرسان اقتصاد در نحله شریف و نیاوران است که ناکامی‌­های اقتصادی را با تحلیل‌­هایی ماورایی و به دور از واقعیات، به تعبیر ریاضیاتی از چند متغیر اقتصاد کلان تقلیل داده و رندانه از نقش افرادی که با توصیه‌های خود، مسبب وضعیت آن متغیرهای کلان بوده‌­اند، گذر می‌کنند، آن­ها امروز نه­‌تنها نمی‌­توانند خود را با چهره‌ه­ای بزک‌کرده، حامی مردم نشان دهند، بلکه  می‌بایست به علت وضعیت نامناسبی که علیه معیشت آحاد مردم (اعم از پیر و جوان، زن و مرد، معتقد یا بی‌اعتقاد به حجاب و امثالهم) و تاب‌­آوری اقتصاد ملی رقم‌ زده‌­اند، نسبت به عملکرد خود پاسخگو باشند.

افراد مذکور برخلاف خط‌مشی عملیاتی خود، صحبت از مدارا با اعتراضات به زبان آورده‌اند و حتی با نمایش «تشکیل زنجیره دفاع از دانشجویان» تلاش کرده‌اند تا چنین تصویری را از خود در ذهن مردم بسازند اما باید بدانند که اگرچه «مدارا با معترضان» فی‌نفسه نکته صحیحی است اما هیچ سنخیتی با منش سیاستی گویندگان آن ندارد!

تاریخ به یاد دارد که نسخۀ تعدیل ساختاری در اوایل دهه هفتاد شمسی توسط برخی از نگارندگان نامه مذکور اجرا شد و با له کردن معیشت اقشار مستضعف و متوسط، خشن­‌ترین برخوردها و سرکوب‌ها توسط دولت مطلوب‌شان در همان برهه صورت پذیرفت.

حتی یکی از نگارندگان این نامه که سال­‌ها سکان­دار دفتر اقتصاد کلان سازمان برنامه بوده، صریحاً در دهه هفتاد بیان داشت که برای توسعه، می‌­بایست ۱۵ درصد از مردم ایران (معادل با ۹ میلیون نفر در آن سال) زیر چرخ‌­های توسعه له شوند. اگر در آن برهه حساس، ورود دلسوزان مردم و انقلاب اسلامی و حتی رهبر معظم انقلاب اسلامی در توقف نسخه تعدیل ساختاری صورت نمی‌پذیرفت، مشخص نبود که اقتصادخوانده‌های مسخ‌شده در صندوق بین‌­المللی پول، در لوای پوشش علم‌نمای خود، چه بلایی بر سر مردم و اقتصاد ایران می‌­آوردند.

به نظر می‌رسد نگارندگان نامه، یا فراموش کرده‌اند دولت تدبیر که بدترین عملکرد اقتصادی را بر جای گذاشته، کارگروه تخصصی ستاد هماهنگی امور اقتصادی را در سال ۱۳۹۳ با مشارکت همین آقایان تأسیس کرد و عنان اقتصاد را به‌دست آن­ها سپرد، یا آن­که همچون سبک و سیاق گذشته، شیوه رندانه را برای فراموشی در پیش گرفته‌اند. 

تدوین بسته سالم‌سازی نقدینگی که اثرات مخرب آن طی دهه ۹۰ در اقتصاد آشکار شد، ازجمله تدابیر آقایان نیلی، درگاهی و سایر شرکاء در ستاد مذکور بوده است.

گویا آقایان فراموش کرده‌­اند که طی مصاحبه‌ه­ای آشکارا سخن از آزادسازی بانک‌­ها به نام مکانیسم بازار آزاد بر زبان راندند و با شکست نظریه ناقص ایشان، هیچ­‌یک از دستاوردهای موهومی به دست نیامد و مردم ایران تاوان سیاست اشتباه ایشان را داده و می‌دهند.

ریل‌گذاری حرکت دولت‌­های یازدهم و دوازدهم به سمت انتشار گسترده اوراق بدهی نیز از دیگر توصیه‌های به‌ اصطلاح علمی آقای نیلی بود که امروز اقتصاد و معیشت مردم را با باتلاق بدهی و تورم ناشی از آن مواجه ساخته است.

تاریخ اقتصاد ایران فراموش نخواهد کرد که تئوریسین‌­های اقتصادی دولت تدبیر چگونه فواید افزایش نرخ ارز و تضعیف ارزش پول ملی را تئوریزه کردند و آنگاه که اثرات مخرب آن آشکار شد، مجدداً به ظاهر از عرصه سیاست‌گذاری فرار کردند، لیکن شوربختانه رئیس‌­جمهور مطلوبشان به‌طور علنی بر نقش آنها در افزایش نرخ ارز و عدم دستیابی به اهداف موهومی اعتراف کرد و تشت رسوایی بر زمین افتاد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، روزنامه کیهان در ستون ویژه های خود نوشت: وی ضمن یادداشتی در روزنامه آفتاب یزد نوشت: در نه ماهی که از عمر دولت ابراهیم رئیسی گذشته هرروز آشکار می‌گردد آن دسته از افرادی که طرفدار یک دستی بوده‌اند چقدر اشتباه فکر می‌کردند، امروز برخلاف صحبت‌های رئیس مجلس و وعده‌های انتخابات یخچال مردم همچنان خالی است و مردم پیش فرزندان و نوه‌های خود شرمنده هستند. گوجه و تخم‌مرغ غذای لاکچری شده و یواش‌یواش داریم به آرزوی برخی از دوستان به اشکنه خوردن می‌رسیم. امروز نه‌تنها خرید مسکن رؤیا شده بلکه قیمت روزافزون خودرو نیز باعث شده که آن هم دست‌نیافتنی شود. مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران اظهار می‌کنند ظرفیت تولید به قبل از تحریم‌ها بازگشته و پولش را هم می‌گیریم خدا رو شکر اما چرا نه قیمت دلار پایین می‌آید؟ چیزی ارزان می‌شود؟ نه هیچ فرقی در حل مشکلات معیشتی مردم روی داده است؟ نکند حساب واریز پول نفت را اشتباه به دوستان داده‌اید پس این دلارها کجاست؟ به شعور مردم توهین نکنید!

وی می‌افزاید: «امروز ضعف مذاکره‌کنندگان هسته‌ای و نشناختن وضعیت دنیا و عدم تسلط بر مباحث دیپلماسی باعث شده که نتایج به دست آمده در دولت قبل روز به روز کمرنگ‌تر شود».

یادآور می‌شود در شایسته‌گزینی دولت سابق همین بس که قرار بود جناب داماد بدون تخصص کافی، معاون وزیر صمت شود و در اثر اعتراض رسانه‌ها کنار گذاشته شد.

اما در موضوع تورم، آمار رسمی بانک مرکزی و مرکز آمار دولت سابق تایید می‌کنند که ظرف ۸ سال مدیریت مدعیان تدبیر و امید، تورم‌های ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ درصدی در برخی اقلام پدید آمده و به‌عنوان مثال قیمت خودرو و مسکن، بیش از ۷۰۰ درصد افزایش داشته است.

آیا داماد محترم توقع داشته این تورم پرحجم که در اثر بی‌تدبیری دولت متبوع وی و انباشت ۹ برابری حجم نقدینگی و کسری بودجه – در کنار رکود اقتصادی و کاهش ارزش پول ملی – پدید آمده و ریشه‌دار شده، ظرف مدت کوتاهی متوقف شود؟! این در حالی است که دولت موفق شد نرخ تورم ۶۰ درصدی را ۱۳ درصد کاهش دهد که البته همچنان زیاد است اما موثر بودن تدابیر دولت را نشان می‌دهد.

اما درباره درآمدهای ارزی چنان که مسئولان دولت گزارش داده‌اند بخش مهمی از این درآمدها صرف بازپرداخت بدهی‌هایی شده که در دولت سابق انباشته شد؛ چنان‌که در کمتر از ۸ ماه، حدود ۹۶ هزار میلیارد تومان بدهی بازپرداخت شده است. به عبارت دیگر، بخشی از درآمدهای دولت فعلی، در اواخر عمر دولت سابق پیش‌خور شد، همچنان که ۹ میلیارد دلار ارز اختصاص یافته به واردات کالاهای اساسی برای ۱۲ ماهه سال ۱۴۰۰ را همان ۴ ماه اول هزینه و مصرف کردند!

درباره «نتایج به دست آمده در مذاکرات در دولت قبل» هم سرنوشت عبرت‌آموز و غمبار برجام برای ابطال ادعا حکایت می‌کند؛ که اگر دستاوردی در کار بود، نباید برای توافقی که دو سال برای آن مذاکره کرده و امتیازات را یک‌طرفه ظرف ۲ ماه واگذار کرده‌اند، مجددا مجبور به مذاکره می‌شدند و اعتراف می‌کردند آمریکا دبه کرد و بی‌صداقتی نشان داد!

و سرانجام اینکه؛ ژست نگرانی برای اشکنه و گوجه و تخم‌مرغ مردم، با حراج ۶۰ میلیارد دلار از ذخایر ارزی ظرف ۳ سال و برجای گذاشتن رکوردهای تورمی بی‌سابقه در ۳ سال اخیر سازگار نیست.