روزنامه اعتماد

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

*********

توافقنامه برجام بعد از آنکه نتوانتس توانست تحریم‌های سازمان ملل بر علیه ایران را متوقف کند در آستانه رسیدن به تاریخ انقضای خود است، حالا باتوجه به‌ غبارآلود بودن فضای بین ایران و غرب و تحولات خاورمیانه بسیاری از کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که شاید مذاکرات در این مدت به نتیجه نرسد و باتوجه به حضور دوباره رئیس‌جمهور جنجالی آمریکا در کاخ سفید، بیم آن می‌رود که غربی‌ها با هدایت ترامپ بخواهند فضای بین‌المللی را برای تهران محدودتر کنند.

در این میان برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب معتقدند که با پایان برجام دولت باید بار دیگر مذاکراتی را آغاز کند که مخاطب آن آمریکا است، روزنامه اعتماد تنها نسخه باقی مانده پیش پای پزشکیان را گفتگو با ترامپ خوانده و نوشته است:

مشکل این است که هم امریکا برای حل مشکلاتش با ایران جدی نبوده و هم ما برای حل مسائل‌مان با غرب اراده‌ای نداشته‌ایم. ما همواره گفته‌ایم امریکا خائن است و امریکا هم همواره ایران را محور شرارت دانسته است! به نظرم نه تنها به خاطر حضور ترامپ، بلکه به خاطر شرایط منطقه‌ای، شرایط اقتصادی داخلی ایران، مطالبات مردم، ضرورت حل ناترازی‌های بنیادین و… باید برای این پایان باز، یک پایان مشخص بنویسیم.

این روزنامه با ارائه طرح یا رومی روم یا زنگی زنگ نوشته است:

یا با امریکا باید به یک توافق برسیم یا وارد رویارویی جدی شویم. معلق ماندن برای مردم بدل به مرگ تدریجی شده است. تصور من این است که ایران میلی به جنگ ندارد، مساله امریکا هم جنگ با ایران نیست. نه اینکه ایران خیلی قوی است و باعث ترس جهانیان است، بلکه مشکل این است که ایران پس از جنگ یک دردسر جدی و اساسی برای منطقه و جهان خواهد بود. با این استدلال، ترامپ وارد جنگ با ایران نمی‌شود. اما با هر وسیله ممکن باید تلاش کنیم که با امریکای مدل ترامپ مذاکره کرده و به یک نتیجه برای حل مسائل برسیم. به نظرم هنگامه پایان نزاع ایران و امریکافرا رسیده است.

اعتماد در ادامه با ارائه طرحی عجیب می‌نویسد:

در صورت پایان این منازعه، استعاره امپریالیسم جهانی و امریکا به عنوان دشمن بزرگ فرو ریخته و این کشور به همکار ایران برای حل معضلات بدل می‌شود. دولت باید از رهبری اجازه بگیرد و به عرصه جهانی ورود کند. البته دولت در ابتدای فعالیت‌هایش به این زمینه ورود کرد و بعد به خاطر آغاز جنگ‌های منطقه‌ای دست نگه داشت. دوباره آقای رییس‌جمهور برای اجرای سیاست تنش‌زدایی باید اقدام کرده و نمایندگانی را به اروپا، امریکای جنوبی، کانادا، آسیا و… گسیل دارد.

در برابر طرح وادادگی در برابر آمریکا روزنامه آرمان ملی از طرحی پرده برداشته که ۱۸۰ درجه با نگاه ارتباط با غرب فاصله دارد، این روزنامه می‌نویسد:

مکانیزم ماشه اگر فعال شود تحریم‌های سازمان ملل باز می‌گردد ولی توجه داشته باشید آن تحریم‌هایی که برای ایران چالش‌زا بوده تحریم‌هایی است که توسط کنگره آمریکا در حوزه نفتی و بانکی وضع شده است. فعال شدن این گزینه نمی‌تواند خبر خوبی باشد ولی باید بدانیم که تحریم‌های آمریکا مهم‌تر از تحریم‌های سازمان ملل است. اینکه آیا دکترین هسته‌ای ایران نیاز به بررسی دارد یا خیر؟ اگر نیاز به تغییر داشته باشیم آن‌وقت خروج از NPT لازم است زیرا نمی‌توانیم هم در چارچوب NPT حضور داشته باشیم و هم دکترین هسته‌ای را تغییر دهیم. آیا عضو NPT بودن برای ما لازم است؟

اصلاح‌طلبان همواره نشان داده‌اند که در سیاست خارجی قائل به حفظ تعادل نبوده و یا از این سوی بوم افتاده و یا آن سویش!

در حالی بخشی از اصلاح‌طلبان به رویای باز شدن درها توسط ترامپ را دارند که دولت ترامپ برای مذاکره با دولت روحانی و تیم ظریف، ۱۳ شرط توهین‌آمیز گذاشته بود.

هنگامی هم که ظریف چهار با اشپیگل مصاحبه کرد و تداعی درخواست مذاکره از آن گفت‌وگو شد، ترامپ پاسخ داد: نه مرسی! اصلاح‌طلبان رادیکال با دادن طرح ترک مخاصمه درصدد هستن که منابع بازدارنده اقتدار را واگذار کنند و تهدید بسازند.

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

*********

اصلاح‌طلبان معتقدند که به زودی تحریرالشام سراغ مبارزه با اسرائیل خواهد رفت و ما، یعنی ایران، نباید آنها را با صهیونیست‌ها شبیه‌سازی کنیم.

ادعای رسانه‌های اصلاح‌طلب در حالی است که سقوط دولت اسد در سوریه به مثابه باز شدن دروازه بزرگی برای اشغالگری صهیونیست‌ها بود و تحریرالشام تا اینجای کار بزرگ‌ترین فایده را برای اسرائیل جعلی داشته است. اسرائیل در همین چند روز گذشته از سقوط دولت اسد، زیر ساخت‌های بسیاری از سوریه را ویران کرده و در داخل خاک سوریه هم پیشروی داشته است.

روزنامه شرق درباره ختم مخاصمه در سوریه با ادبیاتی به ظاهر احساسی اما در البی تسلیم آلود نوشته است:

طرفه آنکه همه طرفین منازعه به گونه‌ای از سوریه سخن می‌گویند که گویا اصلا این کشور مردمی ندارد و مزرعه‌ای بزرگ است که به آن یورش برده‌اند و هریک سهمی از زمین خود را حصارکشی می‌کنند و نه چیزی از مردم آن می‌گویند و نه آینده آن. در چشم آنان این ۲۲ میلیون انسان وجود ندارند و غایب‌ هستند. غافل از اینکه آنان با چشمانی نگران سوریه را نظاره می‌کنند؛ پاره تن‌شان را که جلوی چشم آنان!

در بخش دیگری از سرمقاله شرق آمده است:

تکه‌تکه می‌شود. آنان که در سوریه بر سریر قدرت‌اند، کر و کور و گنگ شده‌اند و خشم فروخورده مردم را در پسِ شادی گریز بشار اسد نمی‌بینند که طناب دار آنان را در ذهن خود می‌بافند. با وجود این‌همه تجربیات ناخوشایند در خاورمیانه، هنوز کشورهای منطقه مردم و قدرت مردم را باور نکرده‌اند و فقط برخی کشورهای عربی که از قدرت مردم بیمناک‌اند با تطمیع، آنان را آرام نگه داشته‌اند. باید به مردم بازگشت. آنچه دولتی را انسجام می‌بخشد و سر پا نگه می‌دارد، توده‌های مردم‌اند.

بهزاد نبوی رئیس سابق جبهه اصلاحات نیز طرح ترک مخاصمه با رژیم صهیونیستی را در روزنامه اعتماد مطرح کرده و گفته است:

هرچند تنازعات ایران با اسراییل به نسبت هفته‌های گذشته اندکی فروکش کرده اما هنوز هم باید مراقب شیطنت‌های اسراییل و همفکرانش در داخل باشیم. چون ما در داخل کشور تعداد زیادی از همفکران اسراییل را در سطوح بالا داریم. یعنی برخی افراد و جریانات زمینه اجرای همان کاری که اسراییل قصد انجام آن را دارد و می‌خواهد ایران را مستقیما وارد میدان جنگ با امریکا کند، فراهم می‌کنند.

رسمیت‌بخشی و باور کردن شعار ملی‌گرایی گروه‌هایی که بر مبنای عقاید تکفیری دور هم جمع شدند از یک سو طرح ترک مخاصمه با صهیونیست‌ها در روزنامه‌های اصلاح‌طلب برجسته شده است.

تجربه عادی شدن روابط رژیم صهیونیستی با کشورهای عربی اطراف نیز مهم است. رهبر انقلاب در این‌باره تاکید دارند که با این کار نه تنها مشکل حل نمی شود بلکه مشکل متوجه دولت هایی خواهد شد که با چشم بستن بر جنایات رژیم اشغالگر با آن دست دوستی داده اند.

سابقه تاریخی نیز همین امر را نشان می دهد. مصر و اسرائیل ۴۵ سال قبل روابط خود با یکدیگر را عادی سازی کرده اند، اردن و اسرائیل ۴۰ سال قبل دست دوستی به سوی هم دراز کردند و دولت هایی نظیر مراکش هم از در رفاقت با صهیونیست ها وارد شد. آیا این عادی سازی ها به نفع منطقه به کار آمد؟ آیا توانسته کمک اساسی به خود رژیم اسرائیل هم کند؟ پاسخ منفی است.

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

*********

صبح روز یکشنبه در شرایطی برای ایران آغاز شد که خبر سقوط دمشق و خروج بشاراسد از پایتخت سوریه پس از 24سال حکومت بر سوریه، افکار بسیاری از ایرانیان را به خود معطوف کرده بود. این ماجرا مورد توجه بسیاری از روزنامه‌های اصلاح‌طلب قرار گرفته است.

روزنامه سازندگی ارگان خبری حزب کارگزاران درباره سقوط اسد می‌نویسد:

حکومت بشار اسد دارای ضعف‌هایی بوده که نمی‌توان آن را مخفی کرد. سیاسیون ما هم باید در اظهارات خود به این موضوع توجه داشته باشند سپس مواضع خود را اعلام کنند. بحث جنگیدن نیست. مقامات سوریه از نظر اطلاعاتی غافلگیر شدند چراکه احتمال نمی‌دادند که چنین اتفاقی رخ دهد. ارتش سوریه هم اعتقادی به مبارزه با این مخالفان نداشته است. دیدیم که پی‌درپی هم عقب‌نشینی کرده و اساساً اراده‌ای برای جنگیدن با آنها نداشت؛ چون مطلع بود که بخش مهمی از مردم سوریه طرفدار همین گروه هستند.

این روزنامه نوشته است:

در اینکه ضعف‌هایی در حکومت بشار اسد وجود داشت، حرفی نیست. ولی وقتی خواست اکثریت مردم تغییر یک نظام باشد باید به آن تن داد. سیاسیون ما هم باید این مورد را مدنظر قرار دهند.گروه‌های مختلف سیاسی باید پشت‌ سر نظام قرار بگیرند. تصمیم دستگاه دیپلماسی ما هم که تصمیم نظام است. جمهوری اسلامی تصمیم درستی درباره تحولات سوریه گرفت و بی‌جهت خود را درگیر این موضوع نکرد. ما هم باید یک‌صدا موضع نظام را تکرار کنیم.

روزنامه اعتماد اما خواهان آن شده است که پزشکیان به سرعت تحریرالشام را به رسمیت بشناسد! این روزنامه نوشته است:

رفتار آینده ایران بستگی به رفتار متقابل جریانات حاکم در سوریه دارد. هرچند گروه تحریرالشام سعی کرد از حمله به سفارت ایران اعلام برائت کند، اما به هر حال هر دولتی که در سوریه روی کار بیاید، مسوول منافع ایران، مسوول حفاظت از اماکن زیارتی و مقدسه در سوریه و همچنین مسوول قراردادهای منعقد شده میان ایران و سوریه است. در این شرایط دولت چهاردهم نباید مسیر افراطیون را در پیش بگیرد .بلکه باید خود را به عنوان بخشی از راه‌حل و طرف کمک‌کننده به دوران گذار، معرفی کرده و نقاط مشترک با سوریه را برجسته و روی این نقاط مشترک به سمت همکاری حرکت کند.

روزنامه هم‌میهن دیگر روزنامه اصلاح‌طلب نیز به تهدیدات موجود پس از سقوط اسد پرداخته و می‌نویسد:

تهدیدی که اکنون متوجه ایران است این است که با توجه به دستاوردهای ترکیه در سوریه، ممکن است آنکارا تصمیم بگیرد از فرصت استفاده کرده و از طریق روابطش با باکو، در شمال ایران نیز دست به تحرکاتی بزند. اگر این اتفاق رخ دهد، هم جناح شمالی و هم جناح غربی ایران به نقاط تهدید تبدیل خواهند شد.

پس از سقوط دولت بشار اسد در دمشق جریان‌های متعدد اصلاح‌طلب به میدان آمده تا از فرصت پیش‌آمده بهره‌برداری کنند.

پایش رسانه‌های اصلاح‌طلبنشان می‌دهد که گروهک‌های ضدانقلاب 25 شبهه را در شبکه سایبری خود درباره سوریه منتشر کرده‌اند که بسیاری از آن‌ها با برخی جریان‌های داخلی تقاطع دارد.

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

*********

دور جدیدی از گفت‌وگوهای ایران با اتحادیه اروپا و سه قدرت اروپایی از پنج‌شنبه هفته گذشته در ژنو آغاز شد. این گفت‌وگوها بعد از یک دوره تنش شدید در روابط ایران و اروپا شکل گرفته‌است. در شرایطی که دولت چهاردهم با شعار بهبود روابط با غرب و از سرگیری مذاکرات روی کار آمد، بعد از نزدیک به چهار ماه از آغاز به کار این دولت نه‌تنها شرایط روابط با اروپا بهبود پیدا نکرده‌است، بلکه تنش‌ها به شکل کم‌سابقه‌ای افزایش پیدا کرده‌است.

روزنامه هم‌میهن درباره مذاکرات در ژنو آن را مقدمه سازش خوانده و نوشته است:

حالا رئیس‌جمهوری می‌تواند در منطقه و جهان موضوع وفاق را مطرح کند که در عمل قائل به گفت‌وگو باشد، سپس باید سازش کرد و آنگاه وفاق یا اجماع. سازش که جای خود، آقایان حتی گفت‌وگو را بر نمی‌تابند. پس چگونه وفاق پزشکیان مورد استقبال قرار گیرد؟ چون به نظر من برای وفاق باید عزم جدی هم برای سازش و سازگاری داشت. سازش به چه معنا؛ به آن معنای منفی که برخی تندروها در نظر دارند نیست به معنای اینکه واقعاً ما با نُرم جهانی سازگار شویم هنجارها را بپذیریم و بر اساس منافع و اهداف ملی خود بتوانیم با همه کشورهای منطقه و جهان مناسباتی عادی داشته باشیم این به معنای سازش است یعنی سازگار شدن با شرایط بین‌الملل اما متاسفانه ما می‌بینیم در بیش از ۱۰۰ روزی که دولت آقای پزشکان روی کار آمده است این دولت حتی تلاش جدی برای گفت‌وگو ندارد.

این روزنامه در ادمه ادعای عجیب خود نوشته است:

سازش که جای خود، طبیعتاً با توجه به همین رفتارهاست که کشورهای اروپایی و آمریکا همانگونه با تهران رفتار می‌کنند چون می‌بینند که آنچه از زبان پزشکیان یا عراقچی مطرح می‌شود فعلاً یک بلوف دیپلماتیک است و خبری از مذاکره و سازش نیست یا بهتر بگویم سازگاری نیست. نکته دیگری که شاید به مذاق دولت چهاردهم خوش نیاید اما من به صراحت آن را اعلام می‌کنم این است که آقای مسعود پزشکیان هیچ وقت در حد و قواره فردی مانند سیدمحمد خاتمی نبوده و نخواهد بود.

روزنامه اعتماد دیگر روزنامه اصلاح‌طلب نیز مذاکرات ژنو را مقدمه مذاکره با آمریکا خوانده و می‌نویسد:

ایران برای حل مشکلات اساسی کشور به آرامش نیاز دارد. کوبیدن بر طبل تنش ایران را به جایی نمی‌رساند. البته مهم است ایران به دشمنان منطقه‌ای‌اش به‌خصوص اسراییل نشان بدهد از رویارویی نظامی واهمه‌ای ندارد. اما به استقبال تنش رفتن هم در جزو برنامه‌های دولت نیست. اصولا مسعود پزشکیان با این وعده، رای و توجه مردم را جلب کرد که بتواند به مشکلات مدیریتی، سیاسی و اجتماعی کشور رسیدگی جدی کند. متاسفانه ترور اسماعیل هنیه در نخستین روزهای کار پزشکیان کار را سخت کرد. در کل رویکرد آقای پزشکیان رویکرد تنش‌زدایی بوده و در ادامه هم خواهد بود.

خط سازش مسیری است که از سال‌های پس از انقلاب اسلامی تاکنون و بویژه از زمان رحلت امام عظیم الشأن به این سو، توسط برخی از سیاسیون ایرانی بارها و بارها مورد اشاره و حتی تأکید قرار گرفته است.

نخستین گام سازشکاران و سازش خواهان همواره با طرح مسئله “هزینه” برداشته می‌شود. البته کنایه‌های مفهومی اصلاح طلبان تنها به این نقطه ختم نمی‌شود، آنها گاه بر سر مصداق نیز صریحاً از این می‌گویند که حاضر به پرداخت هزینه نیستیم!

این روزها که روابط قالیباف و اصلاح‌طلبان تا حدودی خاطره پیش از انتخابات اسفند ۱۴۰۲ را تداعی می‌کند، روزنامه آرمان ملی نوشته است:

چرخش عجیب رییس مجلس از همراهی به تقابل با دولت نیز بسیار شگفت‌انگیز است. درحالی که به نظر می‌رسید قالیباف از آنچه در جریان انتخابات مجلس و ریاست‌جمهوری اخیر بر وی رفت اندکی درس گرفته و به درک بهتری از پیرامون خود و رویکرد و روش تندروها رسیده باشد و جایگاه خود را به عنوان یکی از ستون‌های وحدت و عقلانیت در نظام سیاسی کشور بازیابد و وجهه همت خود را بر محدود کردن تندروها در فضای مجلس قرار دهد، اما موضع‌گیری‌های اخیر نشان می‌دهد دوباره در پی تکرار اشتباهات قبلی است. بعید است قالیباف پس از دو دهه سیاست‌ورزی در ایران نداند که در پازل سیاسی تندروها هیچ‌گاه جایی نداشته و ندارد و به موقعیت مطلوب بازسازی برند سیاسی خود پشت پا بزند!

در بخش دیگری از این گزارش آمده است:

اگر هم این موضع‌گیری‌ها چنان‌که شنیده می‌شود در پی برخی تغییرات و انتصابات مدیریتی در دولت باشد که محل تاسف فراوان است به ویژه آنکه قالیباف تاکنون نیز سهم مناسبی در تقسیم دولت گرفته است.

به نظر می‌رسد که اصلاح‌طلبان رادیکال در تلاش هستند تا دولت را در مواجهه با مجلس دچار انحراف از زمین کنند، دولت برای تداوم معنوی و مادی خود چاره‌ای جز تقویت منطقه میانه سیاست ندارد. بنابراین هرگونه معطل گذاشتن تعیین تکلیف با رادیکال‌های اصلاحات علیه خود دولت است. آلترناتیو دیگری وجود ندارد و درعین‌حال دولت چاره‌ای جز شروع با مسائل اقتصادی نخواهد داشت. به همین منظور باید با پیش انداختن حوزه اقتصاد و معیشت، فضای لازم برای تداوم خود را ایجاد کند.

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

*********

بامداد جمعه، روزنامه آمریکایی نیویورک‌تایمز مدعی شد ایلان ماسک، میلیاردر آمریکایی و مشاور بانفوذ دونالد ترامپ، رییس‌جمهور منتخب آمریکا با امیر سعید ایروانی، نماینده دائمی ایران در سازمان ملل متحد در مکانی مخفی دیدار کرده تا درباره راه‌های کاهش تنش‌ها بین ایران و ایالات‌متحده گفت‌وگو کنند.

دروغ آمریکایی اما در روزنامه‌های اصلاح‌طلب به شدت پخش شده است، روزنامه هم‌میهن ارگان رسانه‌ای اصلاح‌طلبان ساختاری دراین‌باره می‌نویسد:

رخدادهای سال‌های گذشته نشان داده که مذاکره با هدف خرید زمان، مذاکره با هدف برداشتن موقتی میزان اندکی از فشار، مذاکره با هدف اقناع کردن طرف مقابل به حقانیت ایران، مذاکره براساس ایدئولوژی صرف، مذاکره با هدف درس‌آموزی به طرف مقابل، مذاکره با تاثیرپذیری از تعارض منافع در سیاست‌داخلی و در نهایت مذاکره با چاشنی امید بستن به قدرت‌هایی که گمان دوستی از آنها می‌رود، جز آسیب، از دست رفتن فرصت‌ها و گرفتار کردن کشور در دایره‌ای پیچیده از مشکلات و مسائل گوناگون، دستاوردی به همراه نداشته است.

این روزنامه در ادامه نوشته است:

سیاست‌خارجی ایران به‌رغم برخورداری از اصول ثابت، در عرصه روش، می‌تواند و باید توانایی مانور داشته باشد. سرریزشدن تعارضات جناحی سیاست‌داخلی به عرصه سیاست‌خارجی، فضای مانور را برای دستگاه دیپلماسی محدود کرده و در نتیجه ابزارهای گوناگون و متنوع را ناکارآمد و بلااثر خواهد کرد. در نتیجه، بزرگان و اعاظم قوم در این برهه خطیر که کشور، منطقه و بلکه نظام بین‌الملل در مرحله گذار قرار گرفته، باید در ایجاد وفاق عمومی در عرصه سیاست‌داخلی کشور، بیشتر از قبل فعال شده و با استفاده از اهرم‌هایی که در اختیار دارند، این وفاق راهبردی را در عرصه عمل به طور ملموس ایجاد کنند.

روزنامه آرمان ملی نیز درباره باز شدن کانال تعاملی با ترامپ نوشته است:

اما واقعیت این است که ایران به دنبال تقابل نیست بلکه به دنبال تعامل است، ولی باید فضای این تعامل با گذشت زمان به وجود بیاید. پیش‌تر آقای عراقچی، وزیر امور خارجه ایران پیش از این نیز گفته بود که باید تنش‌ها میان تهران و واشنگتن را مدیریت کرد. مدیریت تنش به این معناست که حالا که ترامپ پیروز کارزار شده چگونه می‌توان با او وارد تعامل شد، اما اگر ترامپ به دنبال تقابل همه‌جانبه باشد، باید در برابر او ایستاد، این گزاره به معنای پیگیری سیاست تعامل و تقابل به صورت همزمان از سوی دو طرف است.

معصومه ابتکار نیز با خوش خیایل نسبت به آمدن ترامپ به روزنامه اعتماد گفته است:

ترامپ هم اعلام کرده به دنبال پایان دادن به تنازعات و معادلات منطقه‌ای و جهانی است و مایل است بحران‌های بین‌المللی تا زمان مراسم تحلیف او کاهش پیدا کند. امیدواریم این تمهیدات از یک طرف باعث استیفای منافع ایرانیان و از سوی دیگر آتش‌بس در منطقه و پایان دادن به جنایات و کشتار بی‌رحمانه اسراییلی‌ها شود!

در حالی بخشی از اصلاح‌طلبان دروغ مذاکره با ایلام ماسک و باز شدن درها توسط ترامپ را دارند که دولت ترامپ برای مذاکره با دولت روحانی و تیم ظریف، ۱۳ شرط توهین‌آمیز گذاشته بود. هنگامی هم که ظریف چهار با اشپیگل مصاحبه کرد و تداعی درخواست مذاکره از آن گفت‌وگو شد، ترامپ پاسخ داد: نه مرسی!

اصلاح‌طلبان رادیکال با دادن طرح ترک مخاصمه درصدد هستن که منابع بازدارنده اقتدار را واگذار کنند و تهدید بسازند.