روزنامه اعتماد

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

**********

برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب در راستای مطالبه سازی‌های مورد تاکید خود از سویی و تلاش برای تولید فشار به رئیس جمهور از جانب دیگر، با بیان اینکه امید به بهبود شرایط اقتصادی حداقل ۲ سال زمان نیاز دارد و جامعه تا آن زمان امیدواری های خود را از دست می دهد، اقدام فوری پزشکیان را مساله اینترنت و زنان معناسازی می‌کنند.

در این رابطه روزنامه هم‌میهن طی یادداشتی با بیان اینکه دولت پزشکیان تا مدتی می‌تواند در باد امیدواری جامعه بخوابد، می‌نویسد:

واقعیت این است که پس از این سه سال، یا بهتر است بگوییم پس از این پنج سال، مردم به این امید احتیاج داشتند. ولی این امید دائمی نیست و دیر یا زود به پایان می‌رسد و قبل از سررسید آن لازم است که دولت کارهایی را انجام دهد تا امید همچنان در دل جامعه زنده بماند. امید اصلی به بهبود وضع معیشت و اشتغال بستگی دارد که در یک شرایط طبیعی و بدون این‌همه دشواری‌های ریز و درشت که بر سر راه دولت چهاردهم هست، حداقل برای شروع به بهبود وضعیت به دو سال زمان نیاز است. «شروع به بهبود» و نه خود «بهبود»، آن هم در شرایط طبیعی و نه این شرایط غیرطبیعی موجود.

این روزنامه با طرح این سوال که حالا دولت چه می‌تواند بکند و آیا جامعه دو سال صبر خواهد کرد، تاکید می‌کند:

جامعه نمی‌تواند دو سال صبر کند و خیلی که دندان روی جگر بگذارد تا پایان سال است و تا آن‌وقت دولت باید کاری بکند تا جامعه احساس کند که واقعاً قرار است این دولت کاری انجام دهد و این کار حاصل نمی‌شود، مگر اینکه کل حاکمیت نشان دهد که وفاق شامل جامعه هم می‌شود تا امید در جامعه تداوم پیدا کند و این حس ایجاد شود که وفاق فقط یک پروژه درون‌حاکمیتی نیست؛ مردم را نیز شامل می‌شود.

به نوشته هم‌میهن:

شاید چاره‌ای جز این نباشد که به در دسترس‌ترین موضوع‌ها برای زنده نگه‌داشتن امید پرداخته شود. اول، در حوزه اینترنت و دوم، در حوزه جامعه. در حوزه اینترنت، حل معضل خودساخته فیلترینگ و در حوزه جامعه، موضوع زنان می‌تواند مهمترین تصویر وفاق با مردم باشد که حل آنها پیام امیدبخشی به جامعه ارسال می‌کند؛ پیامی که نشان می‌دهد واقعاً اتفاقی رخ داده و قرار است در پروژه وفاق، مردم هم شریک باشند.

گفتنی است بیان این مطالب نشان می‌دهد که پروژه ثابت و مستمر جریان اصلاحات در برابر دولت، تلاش برای تامین مطالبات جریانی خود و فرعی و اصلی کردن اولویت های خود می‌باشد. اصلاح‌طلبان در این رابطه و در چارچوب کسب نمایندگی از لایه هایی از جامعه اعتراضی تلاش می کنند که توان دولت را صرف سرویس‌دهی به مطالبات صرف خود نمایند.

از سوی دیگر نکته قابل تامل اینکه رادیکال‌های اصلاحات در حال اولتیماتوم به دولت چهاردهم مبنی بر داشتن فرصت ۶ ماه به دولت پزشکیان هستند که در صورت عدم اقبال در حوزه فیلترینگ و حجاب، امیدواری جامعه نسبت به دولت چهاردهم کاهش خواهد یافت. به تعبیری رادیکال‌های چپ‌گرا در حال بیان ان هشدار به دولت هستند که در صورت عدم اقبال عملی طی ۶ ماه آینده در خصوص فیلترینگ و حجاب، ماه عسل آنان با دولت پایان خواهد یافت.

رادیکال‌های اصلاح‌طلب همچنین در این توهم به سر می‌برند که رگ حمایت جامعه از دولت پزشکیان صرفا در اختیار و دست آنان است، ادامه توهمی که فکر می‌کنند آنان پزشکیان را به مقام ریاست جمهوری رسانده‌اند.

سیاست خارجی ایران مانع جدی توسعه است!

روزنامه اعتماد ضمن تعریف سیاست خارجی کشور به عنوان مانع جدی و توسعه ایران از سوی دیگر ضمن هجمه به سیاست خارجی دولت شهید رئیسی آن را سیاستی پرت از ماجرا تعریف کرد!.

عباس عبدی طی یادداشتی در روزنامه اعتماد، مدعی کاهش حمایت مردم از سیاست خارجی موجود شد و ادعا کرد که سیاست خارجی بر زندگی روزمره مردم تاثیر نداشته و برای همین با کاهش حمایت مردم روبرو شده است.

وی همچنین سیاست های منطقه ای ایران را نیز به چالش کشیده و مدعی شد، گرچه پیشرفت‌هایی در سیاست‌های منطقه‌ای ایران شاهد بوده‌ایم، ولی در نقطه مقابل ناپایداری‌ها و مشکلات آن نیز فراوان است! این فعال سیاسی اصلاح طلب در ادامه با طرح این ادعا که در هر حال وضعیت کنونی سیاست خارجی کشور تبدیل به یک مانع جدی در روند توسعه و پایداری کشور شده از سوی دیگر مدعی شد که سیاست خارجی دولت سیزدهم از مرحله پرت بوده است.

گفتنی است بیان این مطالب از سوی عباس عبدی در شرایطی صورت می‌گیرد که، سیاست خارجی جمهوری اسلامی همواره بر اساس تامین ۳ مولفه، عزت، حکمت و مصلحت استوار بوده و مبتنی بر آن سیاست خارجی تنظیم شده است.

نکته اساسی اما آن است که تعریف سیاست خارجی در نگاه برخی رادیکال‌ها از هر سو نه تنها مبتنی بر این ۳ اصل بوده بلکه گاها در تناقض با این ۳ مولفه نیز بوده است به شکلی که در برخی دولت با وادادگی عزت کشور خدشه دار شده و به بهانه عقلانیت عقب نشینی هایی از جنس جلب رضایت کدخدا دنبال شده است.

از جانب دیگر در شرایطی سیاست خارجی به عنوان عامل ضد توسعه کشور تعریف می شود که باید اشاره داشت افرادی همچون عبدی صرفا نگاه یک سویه ای به مساله سیاست خارجی داشته و صرفا ارتباط با جهان را به معدود کشورهای آمریکایی و اروپایی معنادار می بییند و از سوی دیگر نیز همین نگاه را به مقوله توسعه داشته و نیم نگاهی به توان داخلی برای پیشرفت کشور ندارند.

از جانب دیگر اشاره‌ای به بی تصمیمی، بد تصمیمی و دیر تصمیمی برخی مدیرانی نیز نداشته‌اند که فرصت های همسایگی، فعال سازی ظرفیت ها، مناسبات و …را به دلیل تعلقات جناحی و جریانی ذبح کرده‌اند.

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

**********

یک روزنامه اصلاح طلب ضمن اذعان تقابل های اصلاح طلبان در مقاطع مختلف ریاست جمهوری به ویژه در انتخابات اخیر برای حاکم کردن دیدگاه های رادیکال خود، تاکید کرد که این جریان به این نتیجه رسیده که باید به سمت تعامل برود.روزنامه آرمان ملی، در مطلبی در این رابطه نوشت:

اصلاح‌طلبان اگر تا پیش از این در مقاطع مختلف انتخاباتی به‌دنبال تقابل و رودررویی بودند و تلاش داشتند تا نگاه بعضا رادیکال خود را در بسیاری از مسائل غالب کنند، اما چندی است که به این نتیجه رسیده‌اند که تعامل و وفاق نتیجه بهتر و موثرتری برایشان رقم می‌زند.

این روزنامه در ادامه اشاره ای به انتقادات، مخالفت ها و تحمیل هایی اصلاح طلبان در ماجرای انتخاب وزرای پیشنهادی کرده و در ادامه تصریح می کند که اصلاح طلبان در مسیر خود از تقابل دست برداشته و شیوه تعامل را در نظر گرفته اند.به نوشته روزنامه آرمان ملی، آنچه مشخص است اصلاح‌طلبان فهمیده‌اند که هر چه بیشتر دولت بتواند مطالبات جامعه را پاسخ گفته و در حل مشکلات موفق عمل کند آنها نیز کنش بهتر و موثرتری در جامعه خواهند داشت.

در این میان بیان این مطالب از سوی یک رسانه اصلاح طلب نشان می‌دهد که عمده اخبار در زمینه ستیزه جویی، سهم خواهی، تمامیت خواهی و تلاش برای تحمیل مطالبات به دولت پزشکیان نه تنها درست بوده که حتی به تعبیر روزنامه آرمان ملی در چارچوب تقابل بوده است.

به نظر می‌رسد اذعان به کنش‌های رادیکال اصلاح‌طلبان در شرایطی صورت می گیرد که اصلاح طلبان هم از باج دهی پزشکیان مایوس شده‌اند و هم عدم اقبال اجتماعی به خود را به دلیل کنش های رادیکال خود، فهم کرده‌اند.

وفاق یعنی حل مسئله حجاب

در شرایطی که برخی از چهره های موثر جریان اصلاحات اولویت نخست و مهم دولت را حل مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم عنوان کرده و بر لزوم عدم مطالبه سازی از سوی اصلاح طلبان جهت فشار به دولت تاکید کردند، برخی از چهره ها و رسانه های جریان اصلاح طلب اما در این زمینه ضمن عبور از این توصیه ها در حال تجویزهای دیگری بوده و می کوشند تا در رابطه با مطالبات تولید فشار اجتماعی نمایند.

در این رابطه عباس عبدی طی یادداشتی در روزنامه اعتماد خطاب به پزشکیان نوشت که ورود به مساله اینترنت، زنان(حجاب اختیاری) و…موجب شگل گیری وفاق خواهد شد!

وی در این زمینه با بیان اینکه پزشکیان باید هر چه زودتر در چند مساله که موجب وفاق ملی می‌شود، اقدام قاطع کند، نوشت: قابل تصور نیست که کشوری چون ایران همچنان در حل این چند مساله درمانده باشد. حل این مسائل نه تنها هیچ هزینه‌ای ندارد، بلکه موجب کاهش هزینه‌ها هم خواهد شد. مساله اینترنت، مساله زنان، مساله رسانه، مساله روابط خارجی، مساله گزینش‌ها. اینها شکاف‌های مهم در جامعه ماست که به سهولت قابل برطرف شدن است. البته نگاه صفر و صد هم ندارم. همین که به نحو ملموسی در مسیر حل قرار گیرد کافی است.

گفتنی است در شرایطی که دولت بر طبق شناخت از شرایط جامعه و تعیین اولویت خود بر حل مشکلات اقتصادی و معیشتی تاکید دارد، برخی اصلاح طلبان می کوشند که مساله مطالبات خود و نیز خواست نیروهای جنبشی خود را به عنوان مطالبه همه مردم تعریف کرده و ضمن دادن آدرس های اشتباه، به فرعی و اصلی کردن مطالبات بپردازد.

سرویس سیاست مشرق- یک فعال اصلاح‌طلب با طرح این موضوع که الزامات وفاق در اخلاق و حوزه فردی با حوزه عمومی و سیاست به کلی متفاوت است به رئیس جمهور پیشنهاد داد وفاق را تبدیل به موازنه قوا در سیاست نماید.

عباس عبدی طی یادداشتی در روزنامه اعتماد و با خطاب قرار دادن پزشکیان و با طرح این پرسش که آیا گزاره‌های اخلاقی در سیاست نیز معنادار است نوشت: مفاهیمی چون وفاق و جنگ و اختلاف در سیاست بیش از آنکه ماهیت اخلاقی داشته باشند، واجد مفهوم سیاسی و قدرت هستند. در واقع وفاق و پرهیز از اختلاف و جنگ ناشی از موازنه قوا و نه یک امر اخلاقی است.

وی در ادامه خطاب به رئیس تصریح می‌کند که اگر شما نتوانید وفاق را به موازنه قوا متکی کنید، بلافاصله علیه سیاست وفاق اقدام خواهند کرد. اگر قدرت داشتید، دوست و دشمن تابع وفاق با شما خواهند شد و اگر قدرت نداشته باشید، دوست هم به وفاق شما پشت می‌کند، چه رسد به دشمن.

گفتنی است عل‌ رغم اینکه پزشکیان در طرح و پیگیری «وفاق» صادقانه عمل کرده و صداقت وی همراه با دوری گزینه از سیاست پیشگی رادیکال با استقبال ارکان نظام و مردم همراه شده است برخی از افراط پیشگان اصلاح طلب با نگاه صرف سیاسی و معطوف به قدرت می کوشند تا وفاق را پروژه ای سیاسی و بر اساس آنچه که خود موازنه قوا می‌خوانند، تبدیل نمایند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، بر اساس یادداشتی که علی ربیعی به همراه ارغوان فرزین‌معتمد در روزنامه اعتماد منتشر کرده بهره‌گیری از لابی، اهرم فشار رسانه‌ای و فیک نیوزها از سوی برخی اصلاح طلبان فشارهای زیادی را کمیته های انتخاب وزرا وارد کرده است.

نویسندگان مقاله اعتماد با بیان اینکه در انتخابات چهاردهم مسعود پزشکیان فاقد هر گونه پشتوانه سیاسی آشکار و پنهان بود و لذا انتخاب کابینه از همه دوران‌های گذشته پیچیده‌تر و دشوارتر شد، می‌نویسند:

با این وصف تشکیل شورای راهبری و کمیته‌ها ایده‌ای بود که تا حدود زیادی این نقصان را برطرف سازد. شاید تشکیل کارگروه‌ها در همه ادوار گذشته مرسوم بود اما نوع انتخاب افراد کارگروه و کمیته‌ها و فرآیند کار کاملا نوآورانه و خلاقانه شکل گرفت.

به نوشته نویسندگان این مقاله مداخله‌گری‌های لابی‌گرایانه و استفاده از اهرم رسانه و بیشتر فیک‌نیوزها برای تاثیرگذاری نیز پدیده‌های منفی در این روند بود.

علی ربیعی و ارغوان فرزین‌معتمد اما در پایان با بیان اینکه تجربه تشکیل شورای راهبری و کمیته های انتخاب وزرا در غیاب احزاب پرقدرت به عنوان الگویی برای انتخاب وزرا پرورش یابد، پیشنهاد می کنند که در سطوح پایین‌تر در وزارتخانه‌ها نیز می‌تواند با تغییراتی در اعضا به الگویی برای انتصابات تبدیل شود.

تجربه شخصی نویسندگان نشان می‌دهد پس از انتخاب وزرا فشارهای بسیاری از سوی ذینفعان به ناحق برای تصدی پست‌ها به وزرا اعمال می‌شود، تشکیل کمیته انتصابات برون‌رفتی برای کاستن از فشارها و بهینه‌گزینی است.