روزنامه اعتماد

******

روزنامه‌های امروز چهارشنبه ۱۴ تیرماه در حالی چاپ و منتشر شد که پیوستن رسمی جمهوری اسلامی ایران به سازمان همکاری شانگهای، اصلاح طلبان در دوراهی انتخابات و حواشی مناظره دو نماینده مجلس در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

شرکت یا عدم شرکت در انتخابات پیش رو این روزها به یک سوال اساسی در میان اصلاح‌طلبان بدل شده است، برخی از آن‌ها معتقدند که برای جلوگیری از ریزش اجتماعی باید با مردم همراه شده و در انتخابات مجلس لیست داد و برخی دیگر با ژست آوانگارد همچنان در توهم اغتشاشات سال گذشته هستند. اما اصلاح‌طلبان در انتخابات پیش‌رو چه خواهند کرد؟

روزنامه آرمان امروز به نقل از شکوری راد فعال سیاسی اصلاح‌طلب نوشته است:

من بر ابن باورم که اصلاح‌طلبان از این قدرت نهایت استفاده را کردند. زیرا توانستند با وجود قدرت حداقلی نمونه کارآمدی از اداره دولت و مجلس را به صورت شایسته به نمایش بگذارند. طبق آمارهای منتشره، دولت اصلاحات درخشان‌ترین نتایج اقتصادی را در تاریخ کشور پس از انقلاب ثبت کرد. از سوی دیگر نام مجلس ششم به دلیل همراهی و همدلی با مردم در تاریخ ثبت شده است. حجم آگاهی‌های تولید شده در دوره اصلاحات به قدری زیاد بود که دیگر تلاش حکومت برای اینکه مردم را در شرایط ناآگاهی نگهدارد، به جایی نرسید. بغض بخشی از حاکمیت از آقای خاتمی هم به این دلیل است که مردم را به این درجه از آگاهی رساند. اگر دوم خرداد ۱۳۷۶ رخ نداده بود احتمالا جامعه و کشور ما به الگوی کره شمالی شبیه می شد. زیرا مردم آن کشور به دلیل تامین معیشت حداقلی شان قدردان حاکمیت هستند. البته بدون اینکه خبر داشته باشند که در دنیا چه خبر است! اگر دوم خرداد نبود، قطعا ایران به یک کره شمالی دیگر تبدیل می‌شد. این واقعیت را باید مدنظر قرار داد که اصلاحات مانع این کار شده و مردم را به این درجه از آگاهی رسانده است که از وضع موجود ناراضی و نسبت به شیوه حکمرانی موجود معترض باشند.

روزنامه هم‌میهن در گزارشی با عنوان سناریوهای اصلاح‌طلبان در انتخابات می‌نویسد:

به هر حال اگر مسئولان نظام به جمهوریت اعتقاد دارند، باید برای صندوق رای و حق تعیین سرنوشت مردم ارزش قائل شوند و این حکومت معتقد به جمهوری است که برای تدبیر امورش به مردم، نهادها و تشکل‌هایی که نمایندگی از مردم می‌کنند، نیاز دارد و نه اینکه مسئولینی از نظام در برابر آن قرار گیرد. پس به جای لحن تهدید و برخوردی از این دست که به اجبار اصلاح‌طلبان یا هر جریان دیگر را می‌خواهد به حضور در انتخابات سوق دهد، باید برای اعتماد مردم و افزایش مشارکت با تصمیمات بجا و مناسب در حوزه‌های سیاست خارجی و داخلی به مردم اطمینان دهند صدای نگرانی و عصبانیت‌شان را شنیده‌اند.

در ادامه این گزاش آشفته و بدون جمع‌بندی آمده است:

روزی که این اتفاق بیفتد نه ضرورت بر اجبار حضور در انتخابات و نه تحریم آن باقی می‌ماند و برای افزایش مشارکت همین تشکل‌ها و برنامه‌هایشان برای مردم کفایت می‌کند و آن وقت اصلاح‌طلبان هم نیازی به فرض و شرط نخواهند داشت. اگرچه هستند برخی دیگر از اصلاح‌طلبان که سیاست مشروط‌سازی و حضور به هر قیمت را مطلوب اصلاح‌طلبان نمی‌دانند و بر این باورند که باید از فرصت‌ها برای بهبود و پیشبرد راه اصلاح‌طلبی و تامین منافع ملی بهره ببرند و بنا بر هر موقعیتی تصمیم بگیرند.

روزنامه شرق نیز آسیب‌شناسی عملکرد اصلاح‌طلبان و اصولگرایان در ماه‌های منتهی به انتخابات را به بحث نشسته و نوشته است:

اصلاح‌طلبان این تلقی و ارزیابی را دارند که هرچه تلاش بکنند، حضور قدرتمندی در مجلس دوازدهم بعد از جریان یکدست‌سازی قدرت پیدا نخواهند کرد و در بهترین سناریو و حالت ممکن تنها چند نماینده این جریان، آن‌هم نمایندگان نه‌چندان قدرتمند می‌توانند به مجلس دوازدهم راه پیدا کنند. به‌ همین ‌دلیل واقعا اصلاح‌طلبان اکنون انگیزه‌ای برای انتخابات ندارند که از آنها انتظار داشته باشیم برنامه‌ریزی مشخص، ائتلاف‌سازی، چارت سازمانی انتخاباتی و هدف‌گذاری انتخاباتی داشته باشند؛ چون واقعا در میان اصلاح‌طلبان انگیزه انتخاباتی وجود ندارد. اما اشکال کار اصولگرایان جای دیگری است که ناظر بر فقدان توان از سوی اصولگرایان برای افزایش مشارکت است. به هر حال عملکرد مجلس یازدهم و دولت سیزدهم به نحوی بود که مردم دیگر اعتمادی به این جریان ندارند و از این نظر اصولگرایان هم نمی‌توانند کاری برای جذب و افزایش مشارکت انجام دهند.

آیا اصلاح‌طلبان انتخابات مجلس را تحریم می‌کنند؟

بررسی‌ها نشان می‌دهد گفتگوها و نقدهای رسانه‌ای اضلاع مختلف جریان اصلاحات در برابر یکدیگر در خصوص مشارکت یا عدم مشارکت در انتخابات در حال شدت گرفتن بوده و گزاره ها و مدعاهای اصلاح طلبان ساختاری برای عدم مشارکت در انتخابات در حال به چالش کشیده شدن است.

در این رابطه اصلاح طلبان نهادی(قائل به مشارکت) در تلاشند تا اصلاح طلبان ساختاری(اصلاح‌طلبان تندرو) را به تحلیل منطقی انتخابات سال ۹۲ فراخوانده و این پرسش را مطرح می سازند که چه شد که پس از انتخابات ۸۸ و اعتراضات نسبت به آن و تحریم اعلام نشده در انتخابات ۱۳۹۰ و در شرایطی که اغلب ناظران سیاسی بر این باور بودند که مردم نسبت به انتخابات دلسرد شده و مشارکت جدی نخواهند کرد، تحلیل ها و برآوردها اشتباه از آب در آمد و نتیجه انتخابات چیزی دیگری شد؟

بنا بر تاکید اصلاح طلبان نهادی تصور شکل گرفته مبنی بر عدم مشارکت مردم در انتخابات سال ۹۲، سه ایرادی اساسی داشت. اولین و مهمترین آن تعمیم وضعیت تهران به کل کشور بود. فتنه سال ۸۸ تا حدود زیادی به شهرهای بزرگ به‌ویژه تهران محدود شده بود و نوعی تعمیم خطا صورت گرفته بود. البته، وضعیت کنونی ایران قدری فرق می‌کند و بدبینی و انتقادات مردم منحصربه تهران یا مناطق شهری بزرگ نیست و به‌نوعی عمومیت دارد، هرچند بر حسب منطقه کم و زیاد دارد.

عکس/ فائزه هاشمی موتور تحریم انتخابات را روشن کرده است

به باور این بخش از اصلاح طلبان، اشتباه دوم این بود که اصلاح طلبان درکی از پویایی مردم نداشتند. اغلب مردم به‌ویژه شهروندان تهرانی نسبت به بهبود آینده از طریق انتخابات بدبین و ناامید بودند، پس اگر این ناامیدی زایل می‌شد، امکان تغییر نظر مردم نیز وجود داشت. این ظرفیت را باید همیشه در نظر گرفت. بالفعل کردن این ظرفیت وظیفه نیروی سیاسی است، ‌ از جمله حضور آقای هاشمی کمک جدی به فعلیت یافتن این ظرفیت کرد.

اصلاح طلبان نهادی تصریح می کنند که اشتباه سوم نیز فقدان درک صحیح از پویایی ساختار قدرت بود. خیلی‌ها گمان می‌کردند و با اطمینان معتقد بودند که پس از سال ۸۸ انتخابات تمام شده است و ساختار سیاسی نیز دیگر به برگزاری یک انتخابات رقابتی رضایت نخواهد داد. ولی تجربه نشان داده که هر قدرتی هرچند قوی نیز ملاحظات و محدودیت‌های خود را دارد و در انجام بسیاری از اقدامات محذوریت دارد. انجام هرگونه اتفاقات سیاسی در ایران بسیار محتمل است. اگر در سال ۸۰ کسی می‌پرسید که آیا ممکن است فردی مثل آقای هاشمی نیز ردصلاحیت شود، سوال‌کننده را مسخره می‌کردند، ولی این کار در سال ۹۲ رخ داد و از آن مهمتر این بود که اگر کسی می‌پرسید، آیا پس از انتخابات ۸۸ و سپس با حذف هاشمی کسی در پای صندوق رای حاضر خواهد شد یا خیر؟ حتما باز هم پرسش‌کننده را مسخره می‌کردند که مگر ممکن است کسی شرکت کند؟ ولی در همان زمان کسانی بودند که این را ممکن می‌دانستند و ممکن هم شد.

عکس/ رسانه‌های معاند پس از اغتشاشات در خدمت اصلاح‌طلبان ساختاری قرار داد!

اصلاح طللبان با بیان ایرادات نگاه و برآورد سال ۹۲ مبنی بر عدم مشارکت مردم در انتخابات تاکید می کنند نسبت به انتخابات آتی باید ۳ شرط را مورد توجه قرار داد. شرط اول اینکه در شرایط کنونی به ناهمگونی سال ۱۳۹۰ نیست و میزان رویکردهای منفی در اکثر نقاط کشور به نسبت همگون است. شرط دوم که آماده کردن مردم برای شرکت از طریق خلق امید نسبت به آینده است، به عهده اصلاح‌طلبان است. به طور قطع این کار به اندازه سال ۹۲ قابل تحقق نیست، ولی به طرز معنادار می‌توان انجام داد. تحقق شرط سوم کمتر در دست منتقدان است، زیرا لازمه آن بروز دادن نشانه‌هایی از سوی حکومت است که آیا آنان قصد واقعی در برگزاری انتخابات رقابتی و جدی و مؤثر دارند؟ اگر این سه شرط فراهم شود، نتیجه انتخابات هرچه می‌خواهد باشد، فرق چندانی نمی‌کند، ولی اگر محقق نشود، انتخاباتی معنادار شکل نخواهد گرفت و بازنده هستیم.

از جوادیه تا روشنفکری و اعتراض …

گفت‌وگوی یک مامور امنیتی سابق و فعال سیاسی فعلی با یک سینماگر و کنشگر فرهنگی و رسانه‌ای می‌تواند محتوای جذابی را تولید کند. فریدون جیرانی، فیلمساز و کارشناس سینما روبه‌روی علی ربیعی، سخنگو و وزیر کار دولت سابق با دامنه وسیعی از مشاغل نشسته و در کنار او روایتی تازه از سینما، سیاست، جامعه و فرهنگ ایرانی ارایه کرده است. در بخشی از این گفتگو که در روزنامه اعتماد چاپ شده ربیعی گفته است:

اولین کتابی که خواندم، ژول‌ورن بود. سفر به کره ماه و سفر به بدن انسان. سه جلد گالینگور بود که از کتابخانه گرفتم. گالیور را خواندم، هانس کریستین اندرسن هم خواندم. کتابخانه زیاد می‌رفتم، با دختری آشنا شدم که توده‌ای بود و در کانون پرورش فکری کار می‌کرد که روی من بسیار اثر داشت. بعد فهمیدم توده‌ای بود. البته بچه بودم. به عاشقی نرسید. من با عشق مخالف نیستم ولی چرا دیگر حسین منزوی نداریم؟ برای آنکه مفهوم عشق را سرکوب کرده‌ایم، آنهایی که عاشقانه می‌سرایند دوست‌شان داریم اما مفهوم عشق را سرکوب کرده‌ایم. چرا کسی شرمش می‌آید بگوید عاشق شده است. حالا ما این نیستیم که «دل به دنبال همه، ‌من به دنبال دلم/ تا چشم مستی می‌بینی عاشق می‌شوی»؛ آن نیستیم. بالاخره عشق پدیده‌ای در زندگی است. چرا ما امروز رمان عاشقانه خوب نداریم؟ وارد این بحث‌ها نشویم. ما هنوز آن شرم را داریم ولی من بچه‌دبستانی بودم و آن خانم سنش بالا بود. ولی یادم هست بخاری نفتی بود و او به ما چای می‌داد ضمن اینکه یواشکی به ما کتاب‌های صمد بهرنگی می‌داد.

روایت جدید ربیعی از زندگی خود در خود اشاراتی مهم دارد، یکی از مهمترین عناصر موجود در اغتشاشات اخیر جنگ علیه فرهنگ انسانی حاکم بر جامعه بود؛ دستگاه تبلیغاتی جنگ ادراکی به صورت شبانه‌روزی به ترویج وقاحت و مبارزه علیه شرم اجتماعی پرداخته تا یک جامعه پوست کنده و جدید از ایران بسازد. آنچه ربیعی درباره آن سخن می‌گوید قرائت جدید چپ‌های امنیتی از آینده فرهنگی ایران است که در لفافه‌ای کم رنگ بیان شده است. علی ربیعی مدتی قبل در یادداشتی نوشته بود که خیابان ترسناک نیست!

در بخشی از این یادداشت آمده بود:

اکنون برای شنیدن صدای معترضان، بسیار نوشته شده و اکنون می‌خواهم با هموطنانم که در خیابان ندا سر داده‌اند، بگویم اجازه ندهید صدای شما صداگذاری شود و به قول خودشان سوار موج داخل شده و به وسیله یک رسانه با پول‌های یک کشور ناسالم برای ایران جریان‌سازی شود. با نفی خشونت و پشتوانه ساختن این روزها برای گفت‌وگوی بزرگ، می‌توانیم آینده‌ای بهتر را در این مقطع، تاریخ‌سازی کنیم. برخی مفاهیم مثل آزادی و عدالت هرگز کهنه نمی‌شوند. اصلاحات نیز چنین مفهومی است… ت. ربیعی در آن یادداشت عناصر آشوب‌گر را جامعه خوانده و حالا به آن‌ها تجویز می‌کند که برای بیان این رادیکالیسم «شرم» نکنند!

******

روزنامه‌های امروز سه شنبه ۱۳ تیرماه در حالی چاپ و منتشر شد که بررسی احتمال نقض برجام و فعال شدن مکانیسم ماشه از سوی تروئیکای اروپایی، جنایت رزیم صهیونیستی در جنین و ارسال اطلاعات سرورهای منافقین به ایران در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

کمتر کسی باور می‌کرد یک خبر فوتبالی آن هم به دلیل نقل و انتقال یک بازیکن چنان انفجاری در شبکه‌های مجازی به راه بیندازد که مردم برای ساعاتی به کل مشکلات اقتصادی و اجتماعی را فراموش کنند و فکر و ذهن‌شان درگیر ماجرایی شود مبنی بر اینکه علیرضا بیرانوند به پیشنهاد ۱۲۰ میلیاردی استقلال برای دو فصل پاسخ مثبت می‌دهد یا خیر.

ماجرای بیرانوند و انتقال جنجالی او به تیم رقیب مورد توجه همه روزنامه‌ها قرار گرفته است. روزنامه آرمان ملی نوشته است:

درحالی که باشگاه پرسپولیس مدعی است در جلسه چند روز قبل بیرانوند و رضا درویش مدیرعامل این باشگاه همه چیز به خوبی پشت سر گذاشته شده و مشکلات مالی این بازیکن حل شده است اما از شب گذشته مشخص شد که قضیه به همین راحتی هم نبوده است و دروازه بان ملی پوش پرسپولیس از نظر مالی گرفتارتر از آن بوده که بخواهد برای دریافت مطالباتش بیشتر از این صبر کند. او شب گذشته کارهای اداری فسخ قرارداد خود را انجام داده و امروز هم با حضور در سازمان لیگ این فسخ را ثبت کرده است اما نکته مهم در مورد فسخ قرارداد بیرانوند این است که از نظر قانونی و طبق آخرین صحبت هایی که منصور قنبرزاده نایب رئیس فدراسیون و عضو هیات رئیسه فدراسیون فوتبال و علی خطیر مشاور عالی رئیس فدراسیون فوتبال در نشست خبری چند روز قبل خود انجام دادند بازیکنانی که بیش از ۸۰ الی ۹۰ درصد مطالبات خود را گرفته باشند نمی توانند برای فسخ یک طرفه قرارداد اقدام کنند و اگر باشگاه پرسپولیس به این فسخ اعتراض کند کمیته وضعیت باید در مورد این فسخ تصمیم گیری کند.

روزنامه هم‌میهن نیز درباره علیرضا بیرانوند فسخ قراردادش با پرسپولیس و احتمال رفتنش به استقلال می‌نویسد:

در شبکه‌های اجتماعی موضوع اغوا کردن بازیکن از سوی باشگاه استقلال مطرح شد چراکه پیشنهاد ۱۲۰ میلیاردی فرد متمول به علیرضا بیرانوند برای ملحق شدن به باشگاه استقلال مربوط به قبل از فسخ قرارداد این بازیکن با پرسپولیس است. رسول باختر اما نقطه‌نظر جالبی به لحاظ تفسیر قانون دارد: «اگر فسخ قرارداد یک بازیکن، قانونی باشد، بحث اغوا کردن بازیکن از سوی یک باشگاه ثانی منتفی است، اما اگر بازیکن به‌صورت غیرقانونی قراردادش را فسخ کند بله قطعاً بحث اغوا کردن مطرح است و باشگاه ثانی و بازیکن محروم خواهند شد. این موضوع را باید کمیته تعیین وضعیت بررسی کند که فسخ قرارداد بیرانوند قانونی و واجد شرایط این رخداد بوده یا خیر، بعد از آن می‌توان تصمیم گرفت که اغوا از سوی باشگاه استقلال رخ داده است یا این موضوع نیز منتفی است».

روزنامه شرق اما روایتی جالب از اسپانسر انتاقل جنجالی لیگ فوتبال ایران دارد و نوشته است:

عبدالرضا موسوی در سال‌های اخیر به واسطه حضورش در دنیای فوتبال بیشتر از این طریق به گوش رسیده باشد؛ ولی مسئله اینجاست که او قبل از اینکه یک هوادار متمولِ عاشق فوتبال باشد، یکی از مولتی‌میلیاردرهای ایرانی است که فعالیت‌های تجاری متعددی داشته و دارد. اواسط دهه ۹۰ بود که نام عبدالرضا موسوی پس از ماجرای مه‌آفرید خسروی در رسانه‌ها مطرح شد. آن زمان بحث درباره مالکیت شرکت گروه ملی صنعتی فولاد ایران بود. آن شرکت از سال ۱۳۸۸ به بخش خصوصی واگذار شد و از سال ۱۳۹۰ با دستگیری مَه‌آفرید امیرخسروی یا همان امیرمنصور آریا (مدیرعامل و صاحب ۹۵ درصد از سهام گروه صنعتی فولاد ایران) و کشف اختلاس سه هزار میلیاردی از سوی او، زیر نظر دادستانی و مدیران منصوب آن اداره شد.

در ادامه این گزارش آمده است:

موسوی یک بار دیگر نامش را در فوتبال ایران مطرح کرده است. این بار نه به‌واسطه حضورش در هیئت‌مدیره باشگاه استقلال؛ بلکه برای بردن یکی از بازیکنان مورد علاقه‌اش به این تیم. بسیاری می‌گویند رابطه علیرضا بیرانوند با موسوی بسیار صمیمانه است و این دو با هم در جلسه با حجت کریمی، سرپرست مدیرعاملی باشگاه استقلال، حاضر شده‌اند. موسوی پیش‌ از اینکه نامش در این پرونده مطرح شود، از استقلالی‌بودن علیرضا بیرانوند حرف زده بود.

روزنامه اعتماد نیز نوشته است:

پرسپولیس این روزها با مشکلات مالی شدیدی روبه‌رو شده است. فعال شدن آپشن‌ قهرمانی‌های بازیکنان این تیم و باقیمانده مطالبات آنها از فصل گذشته و همچنین‌ جذب بازیکنان جدید شرایط سختی را مقابل مدیران باشگاه قرار داده. اما در همین ‌هیاهو خبر فسخ قرارداد بیرانوند و مذاکراتش با استقلال باعث ایجاد نگرانی بین میلیون‌ها هوادار قرمز دوست شد. هواداران پرسپولیس که در سرما و گرما همیشه کنار این تیم هستند، تحمل شنیدن این خبر را ندارند و در دو روز گذشته سفت و سخت پیگیر این قضیه هستند. اینکه بیرانوند چه تصمیمی می‌گیرد هنوز مشخص نیست!

دروغ اسرائیل رسوا شد

پس از هلاکت چندین افسر رژیم صهیونیستی طی یک ماه اخیر در سرزمین‌های‌اشغالی و اروپا، موساد سناریوی یک عملیات اعتراف‌گیری تازه را طراحی می‌کند و عوامل موساد برای سکانس‌های «عملیات قبرس» به «باکو» می‌روند.

روزنامه کیهان درباره این ماجرا نوشته است:

شبکه اطلاعاتی و رسانه‌ای رژیم صهیونیستی که پیش از این در سال‌های قبل توانسته بود با سازماندهی گروههایی از اراذل و اوباش داخل کشور (معروف به باند وفا و باند زکریا)، اقدامات ایذایی و البته بدون دستاورد اطلاعاتی و عملیاتی خاصی را اجرا کند، پس از متلاشی شدن گروههای نیابتی‌اش در داخل کشور توسط سربازان گمنام امام زمان در سازمان اطلاعات سپاه و وزارت اطلاعات، عملا بازوهای خرابکار داخلی خود را از دست داده است. اما به دلیل سابقه رسانه‌ای و ذهنی از عملیات اعتراف‌گیری در داخل کشور و باورپذیری آن، بار دیگر به همین شیوه متوسل شده و داستان خود را حول محور عملیات ربایش در داخل تنظیم کرده است. اما این بار عدم دسترسی به شبکه خرابکار داخلی و انتخاب ناشیانه سوژه- یوسف شهبازی- موجب این داستان نویسی سراسیمه شد که سکانس‌های قبرس آن، در آذربایجان فیلم‌برداری شده است! حالا سرویس‌های دخیل در نگارش این فیلمنامه می‌دانند در انتخاب نقش اول فیلم خود، کجا در دام افتاده‌اند.

روزنامه وطن‌امروز نیز درباره عملیات دروغین موساد می‌نویسد:

این نخستین بار نیست که رژیم صهیونیستی برای جبران شکست‌های خود از ایران، مدعی دستگیری و اخذ اعترافات از نیروهای امنیتی و نظامی ایران می‌شود. خرداد ماه سال قبل بود که رسانه‌های رژیم صهیونیستی و شبکه‌های فارسی‌زبان خارج‌نشین اعلام کردند موساد یک مقام ارشد سپاه با نام یدالله خدمتی را در داخل ایران بازداشت و اقدام به بازجویی از او کرده است. اما چند روز بعد مشخص شد فردی که صهیونیست‌ها از او تحت عنوان مقام ارشد سپاه یاد می‌کنند، یکی از نیروهای جهادی وابسته به سپاه است که توسط اراذل و اوباش ربوده و به اطراف تهران برده می‌شود و در آنجا وی را با تهدید و شکنجه مجبور به اعترافات ساختگی می‌کنند، به طوری که مجبور به بیان مطالبی می‌شود که حتی در حوزه کاری و تخصصی او نیز نبوده است.

******

روزنامه‌های امروز شنبه ۱۰ تیرماه در حالی چاپ و منتشر شد که تناسبی شدن انتخابات، مرخصی اجباری نماینده ویژه امریکا، ادامه اعتراضات در فرانسه و محکومیت هتک حرمت به قرآن در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

سی‌ان‌ان اعلام کرده است، رابرت مالی، نماینده ویژه آمریکا در امور ایران، بدون حقوق به مرخصی فرستاده شده و این امر پس از تعلیق مجوز امنیتی وی در اوایل سال جاری انجام شده است. با این حال، هیچ توضیحی پیرامون اینکه مالی چه تخطی‌ای انجام داده ذکر نشده، اما احتمالا او گاف اطلاعاتی داده یا احتمالا سندی را ناخواسته درز داده است. آبرام پیلی، معاون مالی موقتا وظایف او را برعهده خواهد گرفت. مالی، در جایگاه دوم در موضوع ایران قرار گرفته است.

روزنامه دنیای اقتصاد در گزارشی با عنوان بد فرجامی معمار برجام نوشته است:

غیبت بیش از دو ماهه رابرت مالی، فرستاده ویژه ایالات متحده در امور ایران و نقش کمرنگ او در پروسه مربوط به مسائل هسته‌ای ایران اخیرا این پرسش را مطرح کرده بود که «مالی کجاست؟» روز پنج‌شنبه مت میلر، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا تاحدودی از این ابهام کاست و از طریق ایمیل به خبرگزاری رویترز اعلام کرد که رابرت مالی به «مرخصی» رفته و آبرام پیلی، معاون مالی موقتا وظایف او را برعهده خواهد گرفت. البته از پیلی اطلاعات زیادی در دسترس نیست. پیلی پیش از این در دفتر معاون رئیس‌جمهور آمریکا، کامالا هریس پست داشت. درواقع در دفتر معاون رئیس‌جمهور آمریکا پستی تعریف شده تحت عنوان دستیار امنیت ملی معاون رئیس‌جمهور که فیلیپ گوردن امروز این سمت را عهده‌دار است.

در ادامه این گزارش آمده است:

این سمت یکسری زیرمجموعه دارد که یکی از این زیرمجموعه‌ها دستیار ویژه معاون رئیس‌جمهور در حوزه خاورمیانه و شمال آفریقا است که پیش‌تر این پست در اختیار آبرام پیلی بود. مشخص نیست که پیلی چه زمانی از دفتر معاون رئیس‌جمهور به وزارت خارجه آمریکا منتقل و معاون رابرت مالی شده است. اما آخرین اثری که از پیلی در اینترنت وجود دارد، یکی به سفر کامالا هریس به ابوظبی در ۱۶ مه ۲۰۲۲ بازمی‌گردد که در این سفر پیلی وی را همراهی کرده بود. همچنین پولیتیکو در ۱۵ ماه مه درباره اولین جلسه توجیهی دولت بایدن با مجلس سنا در حوزه ایران نوشت که به جای مالی، پیلی به عنوان معاون وی به همراه وندی شرمن به این جلسه می‌روند.

شرق نیز در گزارشی با عنوان همهمه اخبار مبهم می‌نویسد:

این روزها فضای رسانه‌ای مملو از اخباری است که مستقیم یا غیرمستقیم به مذاکرات پشت‌پرده و چراغ‌خاموش ایران و آمریکا ارتباط پیدا می‌کند. در کل مانند گذشته همه‌چیز در عدم قطعیت به سر می‌برد. چشم‌انداز روشنی در دست نیست و نمی‌توان به‌طور کامل با استناد به یک خبر، آن را ملاک تحلیل قرار داد. اما اگر مجموعه اخبار و گزارش‌ها را کنار هم بگذاریم، چراغ‌قوه‌ای خواهد بود روی آنچه گذشته است تا حداقل از تاریکی محض پشت‌پرده‌ها خارج شویم. در این راستا خبرهای منتشرشده بیشتر حول دو محور مهم می‌چرخند؛ یکی ناظر به «موفقیت» یا «شکست» در مذاکرات تهران – واشنگتن است و دیگری هم به کنار گذاشته‌شدن راب مالی از سمتش به عنوان نماینده ویژه آمریکا در امور ایران بازمی‌گردد.

روزنامه آرمان امروز هم مرخصی اجباری را نشانه توافق اجمالی خوانده و نوشته است:

به نظر می رسد رابرت مالی رویکرد کاخ سفید را که می خواسته است این مذاکرات به حد کافی سری بماند و کنگره خیلی از آن سر در نیاورد خوب محافظت نکرده است. سخنگوها بطور مداوم می گفتند خبری نیست ولی رسانه های معتبر امریکایی و اسراییلی چیز دیگری می گفتند. حتی مدتی بود که آن ها می گفتند خبری نیست ولی آقای امیر عبداللهیان می گفت در حال مذاکره هستیم که نهایتا ایشان هم مدتی است که چنین نظراتی را اعلام نمی کند که به درخواست آمریکا می تواند باشد. بعد از افشا شدن محتوای مذاکرات و انتشار در روزنامه ها غربی و اسراییلی که به ضرر مالی بود علی واعظ در چندین مصاحبه و یادداشت به کمک وی آمد که خبری نیست که انگار فایده ای نداشته و نهایتا کار به اینجا کشیده شده است.

به باور برخی کارشناسان سیاست خارجهسابقه نشان داده در دو سال اخیر تغییرات در تیم مذاکره کننده امریکایی منجر به بهبود وضعیت مذاکرات شده است. خارج شدن ریچارد نفیو معمار تحریم‌های ضدایرانی و شاپیرو سفیر اسبق آمریکا در رژیم صهیونیستی و معروف به “نجواگر اسرائیل” از تیم مذاکره کننده که بر “توافق قوی‌تر و طولانی‌تر” تاکید داشتند و رویای برجام‌های ۲ و ۳ را میدیدند به کاهش نسبی تنش‌ها انجامید. این تغییرات در کنار حل برخی مسائل ایران و آژانس و عدم انتشار قطعنامه ضدایرانی در شورای حکام در ماه‌های اخیر معنادار است. اخبار یک ماه اخیر نشان می‌دهد، تعلیق رابرت مالی مذاکرات را از حالت معلق خارج کرده است.

اصلاح‌طلبان رادیکال حتی به چریک پیر هم رحم نکردند!

هفته گذشته جبهه اصلاحات در حرکتی عجیب بهزاد نبوی را از جبهه اصلاحات کنار زد، پیش از این محمدرضا عارف نیز توسط اصلاح‌طلبان تندرو حذف شده بود.

روزنامه اعتماد در یادداشتی به قلم شکوری‌راد از اعضای کودتاگر علیه جریک اصلاحات در توجیه این حرکت عجیب سیاسی نوشته است:

در دو سال گذشته بهزاد رییس اجماعی جبهه اصلاحات و محور انسجام آن بوده است. او به‌رغم داشتن نقش منحصر به فرد در این مقام و موقعیت، به دلیل کهولت سن و عوارض آن در میانه دوره قصد کناره‌گیری داشت اما با اصرار پذیرفت یک دوره یکساله دیگر ادامه بدهد و به‌رغم سختی‌ها این‌بار را بر دوش کشید اما به دلیل مجادلات جلسات مجمع که از شأن و حوصله او خارج بود، یک هفته به پایان دوره از سمت ریاست جبهه استعفا داد تا با جدیت اعلام کرده باشد که در دوره بعد این مسوولیت را نخواهد پذیرفت. متاسفانه برخی دوستان بدون ملاحظه عوارض سالخوردگی و مشقتی که بر او تحمیل می‌شود تلاش کردند تا او را وادار به پذیرش این سمت و مسوولیت کنند و فشار بر او را از حد گذراندند تا آنجا که او دچار تردید شد که مبادا شانه خالی کردن از زیر بار مسوولیت موجب عواقبی بشود که او نتواند پاسخگوی آن باشد!

انتخاب آذر منصوری به عنوان رییس جبهه اصلاحات عملا به معنای توفق و هژمون شدن اصلاح طلبان ساختاری با محوریت حزب اتحاد ملت ایران می‌باشد. اصلاح طلبان رادیکال با این انتخاب تلاش کردند که با انتخاب وی پیامی را به جامعه زنان جهت جلب نظر آنان و توجه ویژه به آزادی فرهنگی- اجتماعی و سبک زندگی مخابره کرده و آن را در راستای تولید سوخت برای کنش های سیاسی شان کارسازی نمایند. این انتخاب در جهت تاکید اصلاح طلبان ساختاری است که معتقدند فضا رادیکال تر شده و جبهه اصلاحات باید با فرمانی حرکت کند که روابط اجتماعی اش را تقویت و بازسازی کند. اصلاح طلبان ساختاری پیش از این تاکید کرده بودند در دوره سوم باید با انتخاب چهره جدید، پیام سیاسی دیگری را به جامعه منتقل کرد. خیمه اصلاح طلبان ساختاری بر جبهه اصلاحات ایران علاوه بر شدت دادن رادیکالیسم در جبهه اصلاحات و مشروط سازی حضور در انتخابات به طور قطع شکاف های درونی در جبهه اصلاحات را بیش از پیش فعال خواهد ساخت.

******

روزنامه‌های امروز چهارشنبه ۷ تیرماه در حالی چاپ و منتشر شد که پیام رهبر معظم انقلاب حضرت امام خامنه‌ای به کنگره حج، پنج ماموریت و هشت توصیه به عدلیه از سوی رهبر انقلاب، آخرین رایزنی‌های برجامی و شکست طرح روسی در بازار نفت در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی صبح دیروز در دیدار رئیس، مسئولان و جمعی از کارکنان قوه قضائیه، با تاکید بر اهمیت کم نظیر این قوه، اجرای کامل سند تحول دستگاه قضا، مبارزه با فساد در درون و بیرون این دستگاه، احیای حقوق عامه، تأمین آزادی‌های مشروع، و پیشگیری از وقوع جرم را از جمله وظایف مهم قوه قضائیه خواندند و افزودند: ملاک اصلی داوری درباره فعالیت همه دستگاه‌ها، نتیجه و محصول نهایی است که به دست مردم می‌رسد.

روزنامه شرق درباره بیانات رهبر انقلاب در جمع کارکنان قوه قضائیه نوشته است:

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در نکته پایانی این جلسه، تصویر رسانه‌ای قوه قضائیه را تصویر خوبی ندانستند و گفتند: از رسانه و تبلیغات برای نشان دادن و اطلاع‌رسانی کارهای فراوان انجام گرفته در این قوه به درستی استفاده نمی‌شود که بخشی از این ضعف ناشی از صداوسیما و دستگاه‌های رسانه‌ای است اما بخش دیگر آن مربوط به خود قوه قضائیه است.

شرق نوشته است:

ایشان، نشست‌های رئیس قوه قضائیه با قشرهای مختلف را بسیار مهم خواندند و افزودند: جلسات با حقوقدانان، کارشناسان سیاسی و اقتصادی، دانشجویان و جوانان اهل فکر و نظر، اساتید، روحانیون و کسبه، موجب گسترش افق‌های تازه در مقابل قوه قضائیه می‌شود که این مباحث باید به شکل درست انعکاس رسانه‌ای داشته باشند.

روزنامه اعتماد نیز با اشاره به فرازی از بیانات رهبر انقلاب می‌نویسد:

مبارزه با فساد در بیرون و درون دستگاه قضا نکته مهم دیگری بود که رهبر انقلاب با تاکید بر آن گفتند: اکثریت قاطع قضات و کارکنان قوه قضاییه، انسان‌های شریفی هستند که با درآمد واقعا کم سخت‌ترین کارها را انجام می‌دهند اما سوءاستفاده اقلیتی کوچک در هر نقطه کشور، چهره قوه قضاییه را مخدوش می‌کند و مایه قضاوت نادرست درباره کل این قوه می‌شود بنابراین باید با هرگونه فساد در درون دستگاه با جدیت برخورد شود. ایشان، شایعات افراد مغرض و مریض‌القلب را علیه دستگاه قضا، بسیار بیشتر از واقعیت دانستند اما گفتند: فساد درون قوه را هر قدر هم کم باشد باید ریشه‌کن کنید.

روزنامه هم‌میهن در یادداشتی با طرح این سوال که چرا تصویر رسانه‌ای قوۀ قضائیه خوب نیست؟ نوشته است:

اگر بخواهیم از موازین انصاف عدول نکرده باشیم، آقای اژه‌ای در طول ریاست خود، حداقل در برخی زمینه‌ها سخنان دلگرم‌کننده‌ای به زبان آورده و در پاره‌ای حوزه‌های دیگر از جمله تلاش برای عفو متهمان وقایع سال گذشته، گامی عملی هم به پیش گذاشته است. با این همه، نه سخنان دلگرم‌کننده او بازتاب رسانه‌ای چندانی پیدا می‌کند و نه گام عملی او امید لازم را برای اجرای عدل و قانون در دستگاه قضا به وجود آورده است. چرا؟ چون دستگاه قضایی را با همان کارکنان و قضاتی که زمینه‌ساز انباشت مشکلات و ایجاد بی‌اعتمادی در آن شده‌اند، نمی‌توان متحول کرد. بنابراین، آنچه معمولاً رئیس قوه وعده تحقق آن را می‌دهد، همکارانش یا نادیده می‌گیرند و یا با اظهارنظرهای متضاد آن را خنثی می‌کنند.

روزنامه همشهری نیز در سرمقاله خود با عنوان نسخه جدید رهبرانقلاب در داوری مسئولان می‌نویسد:

حاکمیت نباید به برداشت مخاطب بی‌اعتنا باشد. قضاوت نهایی افکار عمومی می‌تواند تحت‌تأثیر عملکرد همان جماعت اقلیت فاسد در دستگاه قضا باشد و می‌تواند ناشی از یک اخم کوچک باشد. دستگاه قضا و دیگر قوا باید به برداشت نهایی مخاطب توجه کند و اجازه ندهد هیچ سطحی از تخلف، تصویر نهایی را مخدوش کند. ان‌شاءالله توجه داریم که این مهم فراتر از کار رسانه‌ای است؛ آن‌هم هست، اما این هدف راهبردی نیازمند برنامه‌ریزی عمیق‌تر و پیچیده‌تری است. توجه اصلی باید معطوف به این گزاره باشد که تخلف در جمهوری اسلامی کمش نیز زیاد است.
اما گزاره چهارم نسبت به ۳گزاره اول بسیار کلیدی‌تر است. در ۳ گزاره اول می‌فرمایند مراقبت کنید یک خطای کوچک، تصویر نهایی ذهن مخاطب را تخریب نکند، اما در گزاره چهارم می‌فرمایند ملاک داوری برای عملکرد مسئولان احساس نهایی مردم است. این مهم فراتر از ذهنیت صرف است، بلکه بر احساس حقیقی مردم تأکید دارد.

در ادامه این یادداشت آمده است:

خلاصه اینکه هر میزان آمار و بیلان یک سازمان و نهاد و اساسا حاکمیت مثبت باشد، ملاک نهایی این است که مردم به‌صورت محسوس آن ‌را لمس کنند. این معیار جدید ملاک ارزیابی نهادها را تغییر می‌دهد و به‌جای توقف در گزارش مسئولان بر برداشت واقعی جامعه تأکید دارد. با این معیار، قضاوت حکمرانی نیازمند ۲اصل کلیدی است:اول اینکه خطاهای کوچک ممکن است کارهای بزرگ را زیر سؤال ببرد و به همان اندازه مهم است، دوم اینکه کارهای بزرگ را مردم باید سر صحنه زندگی احساس کنند.

یک انتخاب برای انسجام؟

اعضای جبهه اصلاحات ایران در جلسه روز گذشته خود «آذر منصوری» دبیر کل غیرقانونی حزب اتحاد ملت را به‌عنوان رئیس جدید جبهه اصلاحات ایران انتخاب کردند. این تحولات سیاسی در ستاد انتخاباتی اصلاح‌طلبان همچنان مورد توجه روزنامه‌ها قرار دارد.

روزنامه آرمان امروز درباره انتخاب آذر منصوری نوشته است:

نتخاب رییس جبهه اصلاحات پس از گمانه‌زنی‌ها و تشکیک‌های فراوان با انتخاب «آذر منصوری» به پایان رسید ولی باتوجه به زمزمه‌هایی که از سمت و سوی برخی جریان‌های جبهه به گوش می‌رسد. گویا برخی از این انتخاب راضی نیستند. در هر انتخابی یک سمت راضی و یک سمت ناراضی هستند این ذات رای‌گیری است و بعد از پایان رقابت اعضا باید برسر اشتراکات تاکید کنند نه اینکه در ابتدای کار با مصاحبه‌هایی رفته رفته فضا را به سمت و سوی خاصی بچرخانند. پیگیری‌های خبرنگار «آرمان امروز» در مورد انتخاب «آذر منصوری» که تنها نامزد برای جانشینی «بهزاد نبوی» بود نشان داد برخی نظرات متفاوتی داشتند ولی برای جلوگیری از برهم زدن نظم جبهه و البته با تاکید بر حفظ انسجام درون اردوگاهی ترجیح دادند بر اشتراکات تاکید کنند در مقابل اما برخی از طیف‌های سیاسی حاضر در جبهه در مصاحبه‌هایی که در ادامه به آنها اشاره خواهیم داشت گویا چندان راضی نیستند. شاید در آینده انتقادهایی را در مورد روند تحرکات جبهه به‌وجود بیاید ولی حالا وقت مطرح کردن اختلافات نیست!

روزنامه جوان نیز به نقل از غلامحسین کرباسچی دبیر کل سابق حزب کارگزاران می‌نویسد:

از سخنان غلامحسین کرباسچی، عضو حزب کارگزاران سازندگی اذعان و تأکید بر این موضوع برمی‌آید که جنسیت آذر منصوری و زن بودن او مؤلفه مهمی در انتخابش به عنوان ریاست جبهه اصلاحات به شمار می‌رود. کرباسچی می‌گوید که «حتماً نیروهای سیاسی‌تر، با سابقه‌تر و توانمندتر در جبهه اصلاحات حضور دارند، اما شاید ملاحظاتی برای انتخاب خانم منصوری وجود داشته است.» و بعد انتخاب یک زن به عنوان رئیس جبهه اصلاحات را با وقایع اخیر کشور مرتبط می‌کند: «احتمالاً با توجه به جریانات اخیری که در کشور اتفاق افتاد، جبهه اصلاحات تصمیم گرفت به خانم‌ها جایگاهی دهد تا در افکار عمومی هم اثر مثبتی گذاشته شود، بنابراین با توجه به شرایط جامعه تصمیم گرفتند پس از چندین دوره که ریاست جبهه در اختیار آقایان بود، این نوبت ریاست بر عهده یک خانم باشد.»

جوان نوشته است:

معنای عبارات کرباسچی همان پوپولیسم است، عوام‌فریبی‌ای که اصلاح‌طلبان در انجام آن بسیار توانا هستند. آن‌ها برای کسب توجه جریان «زن، زندگی، آزادی» تلاش کردند این بار یک زن را رئیسجبهه خود بگذارند. نکته جالب اینکه آذر منصوری تنها کاندیدای این انتخابات درون گروهی برای تصدی ریاست جبهه اصلاحات ایران بوده است و توانسته ۳۱ رأی از آرای ۴۱ عضو حاضر در جلسه را به دست آورد. در حالی که پیش از این، از افراد متعددی به عنوان گزینه‌های ریاست جبهه اصلاحات نام برده می‌شد، از جمله چهره‌هایی همچون علی شکوری‌راد، حسین مرعشی و محسن هاشمی. با این حال انتخابات مذکور به شکل تک کاندیدایی و تنها با نامزدی آذر منصوری برگزار شد.

******

روزنامه‌های امروز چهارشنبه ۳۱ خردادماه در حالی چاپ و منتشر شد که گفتگوی شبانه رئیس‌جمهور با مردم، پاک‌سازی مقر منافقین در آلبانی و حاشیه‌های انتخابات اتاق ایران در صفحات نخست روزنامه های امروز برجسته شده است.

گروهک جنایتکار منافقین روز گذشته با دو اقدام غافلگیرانه پلیس ضدتروریسم آلبانی و پلیس فرانسه روبه‌رو شد؛ آلبانی اعلام کرد که گروهک منافقین به‌واسطه اقدامات تروریستی، توافق خود با این کشور را نقض کرده‌ است. این موضوع مورد توجه بسیاری از روزنامه‌ها قرار گرفته است.

روزنامه اعتماد در شرح وقایع حمله به لانه تروریست‌ها نوشته است:

پلیس آلبانی صبح دیروز با حمله به مقر منافقین در شهر دورس موسوم به اشرف ۳، بیش از ۷۰ عضو این سازمان را بازداشت کرد. برخی گزارش‌ها حکایت از درگیری اعضای این سازمان با یگان ضد تروریسم پلیس آلبانی دارد. در پی بروز درگیری بین یگان ضد تروریسم دست کم یکی از اعضای این سازمان کشته شد. مطابق گزارش‌های منتشر شده، ۳۶ تن از اعضای این سازمان مجروح شده‌اند که حال ۶ تن از آنان وخیم گزارش شده است. بیانیه وزارت کشور آلبانی اعلام کرد: عملیات ما مطابق قوانین و بر اساس حکم دادگاه عالی مبارزه با تروریسم صورت پذیرفته است. مطابق توافق میان ما و سازمان در سال ۲۰۱۴، اعضای این سازمان صرفا به دلایل انسان‌دوستانه در کشور ما پناهنده شده بودند، اما با انجام اقدامات تروریستی و سایبری این توافق را نقض کرده‌اند.

روزنامه آرمان امروز حمله پلیس به مقر منافقین را سیگنال اروپایی‌ها به تهران خوانده و می‌نویسد:

در گفت و گوهایی که میان ایران و اروپا در جریان است، مساله منافقین مورد بحث واقع شده است. بر همین اساس مجاهدین خلق در فرانسه بیشتر کنترل می شوند و این موضوع به آزادی زندانیان اروپایی در تهران ارتباط دارد. بر همین اساس نوری نیز به زودی از زندان سوئد آزاد می شود. این روند به کنترل تنش کمک می کند و یک رویه مثبت است. در مقابل نیز آن شهروند سوئدی که در تهران دستگیر شده، بزودی آغاز خواهد شد و به نظر می رسد این تعاملات میان ایران و اروپا در راستای تنش زدایی تداوم یابد.

در ادامه این خبر قابل توجه آمده است:

چندی پیش پایگاه اطلاع‌رسانی «میدل ایست آی» با استناد به ۲ منبع ناشناس، مدعی شد که ایران و آمریکا در آستانه توافق موقت برای رفع برخی تحریم‌ها در برابر محدودیت سطح غنی‌سازی اورانیوم در ایران هستند. تارنمای آکسیوس نیز گزارش کرده است که برت مک‌گورک مشاور ارشد جو بایدن رئیس جمهوری آمریکا در امور خاورمیانه ۱۸ اردیبهشت پس از سفری که به همراه جیک سالیوان مشاور امنیت ملی کاخ سفید به عربستان و سرزمین‌های اشغالی داشت، بی سر و صدا به عمان رفت تا درباره تماس احتمالی دیپلماتیک با ایران درباره برنامه هسته‌ای، با مقام‌های عمانی رایزنی کند.

روزنامه هم‌میهن نیز نوشته است که در سالگرد حرکت مسلحانه مجاهدین خلق در سال ۱۳۶۰ فعالیت‌های این سازمان تروریستی در اروپا با برخورد فرانسه و آلبانی مواجه شد؛ در بخشی از این گزارش آمده است:

درست ۴۲ سال پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، روزی که سازمان مجاهدین خلق، عملیات مسلحانه خود را برای مقابله با نظام تازه‌تاسیس جمهوری اسلامی تحت لوای حمایت از رئیس‌جمهور وقت آغاز کرد؛ دیروز دفاتر این سازمان در آلبانی مورد برخورد نیروهای پلیس قرار گرفت و همزمان، دولت فرانسه نیز با برگزاری گردهمایی سالانه مجاهدین خلق در پاریس مخالفت کرد. این دو رخداد همزمان با واکنش تند «شورای ملی مقاومت» (پوشش سیاسی سازمان مجاهدین خلق) همراه شده است؛ تا آنجا که این شورا دولت‌های فرانسه و آلبانی را به «همدستی» و «معامله شرم‌آور» با حکومت ایران متهم کرده است.

این روزنامه با اشاره به اغتشاشات پاییزی در سال گذشته نوشته است:

حملات دولت‌های اروپایی به دفاتر اصلی‌ترین تشکیلات تروریستی مخالف جمهوری اسلامی و ممانعت از گردهمایی آنها در شرایطی صورت می‌گیرد که در ماه‌های گذشته و پس از ناآرامی‌های پائیز ۱۴۰۱، گروه‌های مختلف اپوزیسیون خواستار براندازی نظام ایران، رایزنی‌ها و فضاسازی‌های گسترده‌ای را در سطح اروپا و آمریکا سازماندهی کرده بودند. حضور در کنفرانس امنیتی مونیخ، برگزاری تجمعات و راهپیمایی‌های گسترده در شهرهایی چون برلین، دیدار با رؤسای‌جمهور و مقامات دولت‌های مختلف اروپایی و آمریکایی و شکل دادن کمپین‌ها و فعالیت‌های گسترده در شبکه‌های اجتماعی، بخشی از این اقدامات بوده است. شکل دادن ائتلافی تحت عنوان «منشورِ همبستگی و سازماندهی برای آزادی (مهسا)» با محوریت رضا پهلوی، نقطه اوج این فعالیت‌ها برای سازماندهی اپوزیسیون بود؛ اما خیلی زود این ائتلاف از درون و بیرون دچار اختلاف و تعارض شد و فروپاشید. این درحالی بود که گروه‌های اپوزیسیون مسلح (مجاهدین خلق و مخالفان تجزیه‌طلب) از جمله جریان‌هایی بودند که به‌رغم مخالفت با جمهوری اسلامی و همسویی با دیگر مخالفان در اصل براندازی، با این ائتلاف به مقابله و مخالفت برخاستند.

روزنامه فرهیختگان نیز با اشاره به اغتشاشات و عاقبت منافقین می‌نویسد:

یک خطای بزرگ منافقین و سایر اپوزیسیون ایرانی، بزرگ‌تر از واقعیت جلوه دادن ناآرامی‌ها در ایران بود. آنها به هر شکل به‌دنبال دخالت دادن غرب در یک جنگ علیه ایران و نابودی جمهوری اسلامی بودند، اما به این نیز فکر نمی‌کردند که اگر این حقه نگیرد، چه بر سر آنها خواهد آمد. آنها سرویس‌های اطلاعاتی و جاسوسی غربی را به خطا انداختند تا وارد اقدام علیه ایران شوند؛ اقدامی که نتیجه نداشت و آنها باید دیر یا زود منتظر پاسخ ایران باشند. اشاره سردار محمد کاظمی، رئیس سازمان اطلاعات سپاه پیرامون نقش داشتن ۲۰ سرویس اطلاعاتی در اغتشاشات سال گذشته و نام بردن از این کشورها، نشان می‌دهد تهران می‌خواهد هزینه این ماجراجویی را برای آنها فاکتور کند. اکنون غبارها فرونشسته و واقعیت‌ها عیان شده است. بهار ۱۴۰۲ که قرار بود بدون جمهوری اسلامی آغاز شود، به تابستان رسید و جمهوری اسلامی مقتدرانه در جای خود ایستاده اما در آن طرف، اپوزیسیون مثل سگ به جان یکدیگر افتاده و همدیگر را تکه‌پاره می‌کنند تا مقصر شکست‌شان را پیدا کنند.

روزنامه ایران نیز در تکمیل روایت روزنامه فرهیختگان نوشته است:

نشانه‌های مهم صحنه جدید از شکست مأموریت براندازی و فروپاشی جمهوری اسلامی حکایت می‌کند؛ مأموریتی که اروپا دوشادوش ایالات متحده ماه‌ها پیش در دستورکار قرار داد و به‌واسطه همین اشتباه خسارت‌بار، تمرکز خود را از دیپلماسی برداشت و به تحرکات اقلیت ضد ایرانی دلخوش کرد.
همین اشتباه کافی بود تا در این سوی میدان، جمهوری اسلامی با تمرکز ویژه بر رویکرد سیاست خارجی خود در خاورمیانه و آسیای بزرگ در چرخه ائتلاف‌های بزرگ نوظهوری قرار گیرد که می‌توانست اسباب نگرانی بیش از پیش بلوک غرب را فراهم سازد و در ادامه زمینه‌ساز تجدیدنظر و عقبگرد این کشورها در سیاست‌های یکجانبه‌گرایانه خود شود.
به این ترتیب آنچه غرب در ماجرای برخورد اخیر خود با منافقین بروز داد، نشانه‌ای از مفاهمه آنها از تحولات جدید بود که نشان می‌داد در قبال جمهوری اسلامی ایران چاره‌ای جز روی آوردن به سیاست کاهش تنش و پذیرش سهم غیرقابل انکار آن در معادله قدرت منطقه و صحنه جهانی ندارد.

مجلس نتیجه تحقیق‌وتفحص از اتاق ایران را منتشر کند!

تقاضای تحقیق‌وتفحص از اتاق «بازرگانی، صنایع و معادن و کشاورزی» موسوم به «اتاق ایران» طی ۱۰ سال اخیر در جلسه علنی دیروز مجلس شورای اسلامی با ۱۸۹رأی موافق، ۲۸رأی مخالف و هشت رأی ممتنع از مجموع ۲۴۲نماینده حاضر در صحن تصویب شد ولی با گذشت ۱۴ ماه از تصویب چنین تقاضایی، نتیجه آن منتشر نشده است و طبق کسب اطلاع خبرنگار «جوان» ظاهراً برخی نمایندگان پرنفوذ اقتصادی مجلس، مانع قرائت آن در صحن علنی هستند.

روزنامه جوان درباره این ماجرا و انتخاب سلاح‌ورزی نوشته است:

در مجلس شورای اسلامی، تحقیق‌وتفحص از اتاق بازرگانی نهایی شده و قاعدتاً باید در دستور کار قرار می‌گرفت ولی ظاهراً برخی نمایندگان اقتصادی پرنفوذ مجلس مانع طی فرایند قانونی آن هستند. گمانه‌زنی برخی‌ها درباره علت این مهم در دو ساحت قابل ارزیابی است؛ نخست آنکه نمایندگان یادشده، درگیر «تعارض منافع» است و می‌تواند قرینه‌ای برای اثبات ادعاهای «شارژ» ‌ی غلامحسین شافعی، رئیس قبلی اتاق ایران قلمداد شود. ساحت دوم نیز به خیرخواهی غیرعقلانی برخی نمایندگان برمی‌گردد که معتقدند در شرایط فعلی نباید با انتشار چنین گزارش‌هایی مانع دلسردی بخش خصوصی شد!
این گمانه‌زنی‌ها در حالی است که نمایندگان مجلس شورای اسلامی خواستار شفافیت هستند و معتقدند مجلس خود پیشگام در انجام تحقیق‌وتفحص از اتاق بازرگانی شده است و حتماً آن را به سرانجام می‌رساند.