روزنامه رسالت

******

روزنامه‌های امروز سه شنبه ۱۶ خردادماه در حالی چاپ و منتشر شد که بیانات مهم رهبر معظم انقلاب اسلامی بر ترویج ایمان و امید در مراسم سالگرد امام خمینی، احیای برجام؛ توافق موقت؛ یا توافق جدید؟ تاکید سیگنال مثبت هسته‌ای از وین و حرف‌های رازگونه قالیباف پس از یادداشت عجیب ظریف در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

رهبر معظم انقلاب در مراسم سی و چهارمین سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی (س) رهبر کبیر انقلاب اسلامی در حرم مطهر بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی ایران بیانات قابل تاملی داشتند، این سخنرانی مورد توجه و ارزیابی تمامی روزنامه‌های امروز قرار گرفته است.

روزنامه همشهری در سرمقاله خود در باب ایمان و امید نوشته است:

یمان‌های چهارگانه که عبارت است از ایمان به خدا، مردم، مسیر و موفقیت پایان کار است، امام را دارای سرمایه‌هایی کرد که توانست این معجزه رسانه‌ای را رقم بزند. ایمان به خدا به انسان این قدرت را می‌دهد که بتواند ایمان‌های خفته در وجود انسان‌ها را اثاره و شکوفا کند. در طول تاریخ غیبت، هیچ عالم و مصلحی مثل ایشان نتوانسته بود که این چنین به ایمان‌های مردم اعتماد کند و ایمان‌هایی که به اندازه یک تاریخ به حجاب رفته بودند و امتداد اجتماعی پیدا نکرده بودند را به صحنه بیاورد.

او با قدرتی که از ایمان به خدا و مردم آورده بود به مسیر و پایان موفقیت‌آمیز خود هم ایمان داشت؛ چراکه قدرت مردم وقتی متکی به ایمان‌های بی‌نهایتشان شود، هیچ قدرتی یارای مقابله با آنها را ندارد و کسی که خود را متکی به این قدرت لایزال بداند، مطمئن و آرام است و از نهایت کار خود یقین دارد؛ یقین به فلاح و پیروزی. طبعا در این فضا و بستر، امید یک امید واقعی و مبتنی بر واقعیت‌های میدان است؛ واقعیتی که با حضور آحاد مردم مومن ساخته می‌شود.

سازش کاری ظریف به چه معناست؟

محمدجواد ظریف، وزیر خارجه سابق کشورمان روز ۱۳خرداد پست اینستاگرامی منتشر کرد که جنجال بسیاری به‌پا کرد و مخالفان بسیار به آن تاختند و موافقان نیز در فضای مجازی درباره آن بسیار سخن گفتند.

روزنامه هم‌میهن در مقام دفاع از ظریف برآمدهع و نوشته است:

ظریف در نوشته خود پرسشی تاریخی را مطرح کرده است: «راستی نه‌تنها ما مردم بلکه نخبگان ما کدام‌یک را بیشتر نکوهش می‌کنند: آنها که با آرزوی بازپس‌گرفتن سرزمین ازدست‌رفته در قرارداد گلستان، بخش‌های بیشتری از سرزمین و حتی استقلال ایران را به باد دادند، یا آنها که با قرارداد ترکمانچای دست‌کم قسمتی از سرزمین تازه ازدست‌رفته را بازپس گرفتند؟»مجید تفرشی، پژوهشگر تاریخ نیز در ارزیابی محتوای یادداشت اینستاگرامی ظریف، وزیر خارجه سابق نوشت: «با سوءمحاسبه از توان و اهداف خودمان چالش و گفت‌وگو نکنیم. هنر مذاکره و فن دیپلماسی را بلد باشیم. نگاه‌مان به حل معضلات کنونی میان‌مدت و راهبردی باشد. توهم را با واقعیت اشتباه نگیریم، رؤیا را با تصورات غلط به کابوس تبدیل نکنیم.

در ادامه این گزارش آمده است:

اگر با حریف گفت‌وگو نکنیم، سوژه گفت‌وگوی حریفان خواهیم شد. در دور دوم جنگ‌های ایران و روس نیروهای روسیه تا آستانه تهران پیشروی کرده و در آستانه فتح کامل ایران بودند. بهتر این بود که جنگ نمی‌کردیم، بهتر این بود شکست نمی‌خوردیم، ولی گزینه بهتری از ترکمانچای منفور ملعون نبود. عدم پذیرش آن توافق ننگین و ظالمانه یعنی که ایران امروز وجود نداشت.»قرارداد ترکمانچای در پی دو دور جنگ بین ایران و روسیه تزاری بسته شد. دور اول جنگ‌ها از سال ۱۱۸۳ تا ۱۱۹۲ شمسی منجر به معاهده گلستان شد و در دور دوم جنگ بین سال‌های ۱۸۲۶ تا ۱۸۲۸ که ایران آغازکننده آن بود، قرارداد ترکمانچای بین طرفین بسته شد. این دو قرارداد چون یادآور جدایی هفده شهر ایرانی در قفقاز است در تاریخ‌نگاری عصر پهلوی و پس از آن با عنوان عهدنامه‌های ننگین خطاب شدند و در خاطره ایرانیان نقش بستند، اما در میان پژوهشگران تاریخ درباره ننگین بودن آنها تردید وجود دارد.

روزنامه شرق نیز در سرمقاله خود با عنوان «سازش‌کاری» و «سازش‌ناپذیری» می‌نویسد:

بی‌شک، آرزوپروری و تبدیل آن به برنامه سیاسی بدون توجه به امکانات، عواقب وخیم و تالی فاسدهای خطرناک خود را همیشه در سیاست کشور داشته است؛ ازجمله آنکه همیشه مخالفان آرزوپروری تحت عنوان «سازش‌کار» هدف قرار می‌گیرند و عملا به جای اینکه عرصه سیاست محل تبادل نظر درباره مسائل اصولی و عینی جامعه باشد، به محل نزاع بین «سازش‌ناپذیران» و «سازش‌کاران» تبدیل می‌شود و کسانی که ساده‌اندیشانه در پی آرزوها هستند، مخالفان را به «سازش‌کاری» متهم می‌کنند. در مقاطعی در تاریخ ۲۰۰‌ساله کشورمان شاهد چنین نزاعی بوده‌ایم. دکتر ظریف به‌درستی روندی را که به انعقاد معاهده «ننگین» ترکمنچای انجامید، مثال می‌زند.

توجیه سازش با عناوینی چون کمبود امکانات در کشور بیش از آنکه نشانه فهم درست او از سیاست خارجی باشد ناشی از توانایی‌های محدود جریان اعتدالی در کشور است. ضعف یک جریان سیاسی نشانه ضعف همه ارکان کشور نیست! آنچه ظریف در درک آن ناتوان است بخشی از همان «دیپلماسی التماسی» است که دولت تدبیر امید هشت سال دنبال آن در پاریس، لندن و برلین دنبال آن دوید. احتمالا اقای ظریف یادش مانده است که روزی برای برداشتن تحریم‌ها راهی آمریکا شده بود در حالی که حتی به او اجازه نمی‌دانند از محدوده ۸۰۰ متری سازمان ملل خارج شود.

روزنامه کیهان در گزارشی یا عنوان آقای ظریف از تقبیح ترکمنچای به تحسین آن رسید نوشته است:

حالا که تشت رسوایی برجام و امضا کنندگان آن از بام افتاده و خسارات ۸ سال معطل کردن ظرفیت‌های کشور به پای این توافق بیش از پیش عیان شده، جناب ظریف به جای عذرخواهی در پیشگاه ملت به زبان به تحسین قرار داد ننگین ترکمنچای گشوده است چرا که خود نیز با دست فرمان ترکمنچای پای برجام را امضا کرده است.
از سوی دیگر ظلم بزرگ جناب ظریف این است که تلویحا اقتدار امروز را با دوره انحطاط پهلوی و قاجاریه یکی وانمود می‌کند؛ در حالی‌که به استناد عباراتی هم چون «امضای کری تضمین است»، «برجام فتح الفتوح است»، «امکان ندارد آمریکا از برجام خارج شود»، «تحریم‌ها لغو شده و امکان ندارد برگردد» و… رویکرد شخص او و روحانی در برجام، برخلاف ادعای واقع‌گرایی، آرزواندیشی و خام‌اندیشی بود.

روزنامه رسالت نیز با اشاره به یادداشت وزیر سابق خارجه می‌نویسد:

جواد ظریف در یک فایل صوتی که در اواخر دوران وزارتش و پس از شهادت سردار سلیمانی انتشار یافت، مرتب تکرار می‌کرد در جمهوری اسلامی همیشه دیپلماسی به کمک میدان آمده و فدای میدان شده است و در طرف مقابل، میدان هیچ‌گاه آورده‌ای برای دیپلماسی نداشته است. حال خود انصاف دهد که بازگشت متحد ایران به اتحادیه عرب که تشکلی سیاسی و بین‌المللی است، درنتیجه مذاکره است یا مقاومت مردان میدان؟ اگرچه هر دو بال میدان و دیپلماسی مؤثرند، اما اینجا کدام به کمک دیگری آمده است؟

در ادامه این یادداشت آمده است:

بسنده کردن به امکانات و واقع‌بینی در نگاه ظریف تا آنجا پیش رفته که او از عهدنامه ترکمانچای هم دفاع می‌کند. سرتاسر و خط به خط نوشته او در تقابل با امید و روشن‌بینی نسبت به آینده است.

نظام با خرافات و توهم نمی‌رود!

از استوری‌های مضحکی که در روزهای تعطیل ۱۴ و ۱۵ خرداد در فضای مجازی دست به دست شد، این محتوا بود که از این تعطیلات استفاده کنید، شاید سال دیگه این موقع تعطیل نباشد! کنایه از اینکه تا سال دیگر، براندازان موفق شده‌اند و ایران را گرفته‌اند! سال گذشته هم می‌گفتند «امسال سال خونه» و از سرنگونی جمهوری اسلامی ایران شعار می‌ساختند، با این حال سال تمام شد و اتفاقی نیفتاد.

روزنامه جوان درباره این ماجرا نوشته است:

سردمدار این قصه‌های مضحک و خیالی جان‌بولتون، مشاور سابق امنیت ملی امریکا بود که در سال ۲۰۱۸ و در جمع منافقین مدعی شد که قبل از سال ۲۰۱۹ کریسمس را در تهران جشن می‌گیریم؛ رهبر انقلاب هم بعداً به این ادعا پاسخ دادند و فرمودند: «اخیراً هم یک دلقک امریکایی گفت کریسمس را در تهران جشن خواهد گرفت. از این حرف‌ها هست، می‌زنند، منتها خب واقعیت با آنچه آن‌ها دلشان می‌خواهد و دنبال می‌کنند، فاصله زیادی دارد.»

جوان در ادامه این خبر ویژه آورده است:

زمانی در دهه هفتاد حتی عوامل ضدایرانی شمارش معکوس پایان نظام را خواندند و اعلام کردند که از این لحظه به بعد، رژیم سقوط کرده است و با یکدیگر روبوسی هم کردند!
سال گذشته، اما اوج این توهمات بود. عکس کلاغ سفید می‌گذاشتند و می‌گفتند نشانه سقوط حکومت است و از مشاهدات خود از کلاغ‌های سفید مطلب در مجازی می‌گذاشتند و رسانه‌های فارسی زبان غربی هم بعضاً پوشش می‌دادند. تیم آرژانتین قهرمان جام جهانی شد، گفتند سال ۵۷ که این تیم قهرمان شده، انقلاب اسلامی ایران رخ داده، پس حالا هم منتظر تغییر حکومت باشیم!

*******

روزنامه‌های امروز سه شنبه ۱۲ اردیبهشت ماه در حالی چاپ و منتشر شد که دستور رئیس جمهوری به وزیر کار برای ساماندهی قراردادهای کارگری، مراسم تشییع شهید غیرت در مشهد، اعلام خبر قرارگرفتن سوداگران زیر تیغ مالیات و پیام تند ایران درباره فعال شدن مکانیسم ماشه در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

دیروز مراسم تشییع پیکر مطهر شهید «حمیدرضا الداغی» با حضور جمع کثیری از مردم مشهد به سمت حرم مطهر رضوی برگزار شد. مردم مشهد به منظور تشییع پیکر این شهید غیور، مسیر مهدیه مشهد تا حرم مطهر رضوی را طی کردند.

شرح غیرت‌مندی این شهید عزیز مورد توجه بسیاری از روزنامه‌ها قرار گرفته است، روزنامه اعتماد نوشته است:

حمیدرضا الداغی غیرتمند سبزواری برای دفاع از دختران جوان وارد میدان می‌شود و مزاحمان را عقب می‌راند اما دو جوان مزاحم قصد ندارند دست از سر دختران بردارند و هر دو با چاقو به حمیدرضا حمله می‌کنند. اصابت ۴ ضربه چاقو به پشت سر و دو چاقو به قلبش باز هم مانعی برای دفاع از دختران نمی‌شود؛ او تک و تنها در میدان برای دفاع از ناموس کشورش ایستاده و تا آخرین لحظه مبارزه می‌کند؛ اصابت چاقو مانعی برای خالی کردن میدان نمی‌شود. دو جوان چاقو به دست که ایستادگی و مقاومت او را می‌بینند درنهایت فرار می‌کنند. اصابت چاقو به قلب جوان سبزواری و خونریزی توان او را کم کرده و نای ایستادن را از او گرفته است؛ با رسیدن حمیدرضا به بیمارستان، به کما می‌رود و ساعتی بعد خبر شهادتش از طریق دادگستری سبزوار اعلام می‌شود.

روزنامه رسالت در گزارشی با عنوان قصه سربه‌داری و غیرت سبزواری می‌نویسد:

ما در دورانی زندگی می‌کنیم که در آن با مفاهیم و ارزش‌ها، به انحای مختلف مبارزه می‌شود. یکی از این ارزش‌ها غیرت است که به طور خلاصه، به معنای دفاع از زن در برابر مزاحمت مردان و مراقبت از اوست. غیرت تنها در مورد زن نیست. انسان ذاتا بر هر پدیده یا مفهوم ارزشمندی غیرت دارد. انسان روی خودش غیرت دارد، نمی‌تواند بپذیرد کسی به او اهانت می‌کند یا حق او را می‌خورد. انسان روی مالش غیرت دارد. آدم‌ها بر باورها و اعتقاداتشان غیرت دارند. دین و مقدسات، وطن، خانواده و بسیاری از مفاهیم دیگری که آدمی بر آن‌ها تعلق خاطر دارد نیز می‌توانند سوژه غیرت باشند. با این تعریف می‌بینیم که غیرت مسئله بسیار بدیهی، فطری و همه‌شمولی است. اما پای زن که به میان می‌آید، این غیرت به عنوان مانعی بر سر راه امیال وبی‌قیدی شناخته شده و به عنوان یک انگاره سنتی و جاهلانه و عوامانه، تحقیر می‌شود.

در ادامه این گزارش آمده است:

این غیرت به عنوان مانعی بر سر راه امیال وبی‌قیدی شناخته شده و به عنوان یک انگاره سنتی و جاهلانه و عوامانه، تحقیر می‌شود. هرچند پاره‌ای از رفتارهای غلط و سنت‌های بی‌اساس نیز وجود دارد که چهره این حس دینی و فطری را خراب می‌کند. غیرت که در حقیقت معنای حفاظت می‌دهد، توسط برخی به اشتباه فهم می‌شود و به ابزاری برای برتری‌جویی، ظلم و محدودیت بدل می‌گردد. تا جایی که حتی فرد ظالمی، زنی از اهل خود را به بهانه بی‌عفتی می‌کشد و نام جنایت خود را غیرت می‌گذارد.

حقه‌بازی‌های ناتمام یک حقوقدان

یکی از مدرسان حقوق دانشگاه تهران با کنار هم گذاشتن چند عبارت و توضیح حقوقی، شهادت حمیدرضا الداغی در سبزوار را منکر شده و این شهید عالی‌مقام را «نفله» خطاب کرده‌است.

روزنامه جوان در یادداشنی درباره ادامه همکاری این استاد دانشگاه با پروژه اشوب نوشته است:

فروکاستن شهادت الداغی به مقوله دفاع مشروع، یک فریب آشکار است. آنچه در قانون در زمینه این همانی، رعایت سلسله مراتب، یکسانی شرایط و سایر موارد دفاع مشروع بیان شده، اساساً ناظر به جنایت وارده بر اثر دفاع است. به بیان دیگر، در قضیه سبزوار، شهید الداغی در مقام دفاع از خود به شهادت نرسیده‌است که نوبت به طرح موضوع مشروع بودن یا نبودن دفاع وی برسد؛ الداغی با مشاهده تعرض به دختران، در مقام حمله به قاتل برآمده و به شهادت رسیده‌است. در این قضیه اگر هم قرار به طرح موضوع دفاع مشروع باشد، فرضاً این قاتل الداغی است که می‌تواند به این موضوع استناد کند، نه شهید الداغی. البته واضح است که قاتل هم نمی‌تواند برای فرار از مجازات به دفاع مشروع متوسل شود، این موضوع در ادامه بهتر مشخص می‌شود؛ بنابراین تحلیل شهادت الداغی با کلیدواژه دفاع مشروع، یک مغالطه آشکار و نیرنگ حقوقی است.

روزنامه فرهیختگان با اشاره به این موضوع که حمیدرضا الداغی نمادی از سنجش غیرتمندی جامعه ایران نسبت به زنان و دشمنان آزادی آنهاست می‌نویسد:

شامگاه دهم اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲، حمیدرضا الداغی که یک جوان خوش‌تیپ و تحصیلکرده سبزواری بود، دید که چند نفر از اراذل بی‌سر و پا مزاحم دخترانی جوان شده‌اند و وقتی برای رهاندن آن خانم‌ها جلو رفت، از پشت چاقو خورد و شهید شد. چند ساعت بعد محسن برهانی، یک وکیل دادگستری که مطلقا نه به‌دلیل هیچ پرونده یا اقدام موفق و ناموفق دیگر در حوزه حقوقی، بلکه به‌عنوان فعال فضای مجازی معروف شده است، چنین جملاتی را توییت کرد. می‌دانیم که این قضیه فقط در خودش منحصر نیست و تعریف و تفسیر آن و موضع‌گیری‌ها درباره‌اش به قطب‌بندی‌های جامعه در چند ماه اخیر برمی‌گردد. روکم‌کنی شدیدی در جامعه به راه افتاده که حتی اگر تا ابد ادامه پیدا کند، هیچ برنده‌ای نخواهد داشت!

شوخی اروپایی‌ها با ماشه

در حالی بیشتر تحلیلگران از سیاست دولت بایدن ناظر بر «نه توافق، نه بحران» می‌گویند که در فضای رسانه‌ای نشانه‌ها یا لفاظی‌هایی از احتمال فعال‌شدن دوباره اسنپ‌بک یا مکانیسم ماشه برای بازگرداندن مجدد قطع‌نامه‌های شورای امنیت دیده می‌شود. علی واعظ مشاور نایاکی وزارت‌خارجه آمریکا، شنبه هفته جاری در توییتی این موضوع را مطرح کرد.

روزنامه آرمان امروز نوشته است:

روند مذاکرات به گونه ای است که همواره طرف های گفت وگو از مسیرهای مختلف به دنبال این هستند تا یکدیگر را تحت فشار قرار دهند و امتیازگیری کنند. گاهی برخی طرف ها با مصاحبه و توئیت و تهدید اقدام به جوســازی مــی کنند و گاهی نیز در عرصه میدانی تحرکاتی انجام می دهند تا طرف مقابل را زیر فشار قرار دهند. به نظر می رســد که حرف هایی کــه امروز نیز در خصوص مکانیزم ماشــه زده می شود، ریشه در همین مســاله دارد و برخی طرف ها می خواهند با این اخبار منفی، روند مذاکــرات را از انجماد خارج کنند و برای مثال ایران را به واکنش وادار کنند.

شرق نیز درباره فعال شدن مکانیسم ماشه می‌نویسد:

در حالی بیشتر تحلیلگران از سیاست دولت بایدن ناظر بر «نه توافق، نه بحران» می‌گویند که در فضای رسانه‌ای نشانه‌ها یا لفاظی‌هایی از احتمال فعال‌شدن دوباره اسنپ‌بک یا مکانیسم ماشه برای بازگرداندن مجدد قطع‌نامه‌های شورای امنیت دیده می‌شود. ادعای علی واعظ از دو جنبه شایان تحلیل است؛ یا به واقع برگزاری این جلسه بین سه کشور اروپایی عضو برجام با دیگر اعضای شورای امنیت می‌تواند آغازی بر روند فعال‌شدن مکانیسم ماشه و بازگشت قطع‌نامه‌های سازمان ملل و شورای امنیت باشد یا باید آن را یک لفاظی دیپلماتیک صرف و بازی روانی علیه تهران دانست که با توجه به شرایط موجود، برخی شق اول تحلیل را محتمل‌تر می‌دانند.

*******

روزنامه‌های امروز سه شنبه ۲۳ اسفندماه در حالی چاپ و منتشر شد که بیانات رهبر انقلاب در دیدار با رئیس‌جمهور بلاروس، عقب نشینی دلار، ارزیابی توافق ایران با عربستان و طرح تازه خودرویی در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

الکساندر لوکاشنکو، رئیس‌جمهور بلاروس و هیئت همراه عصر روز دوشنبه با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر انقلاب اسلامی دیدار کردند. حضور رئیس‌جمهور بلاروس در تهران مورد توجه بسیاری از روزنامه‌ها قرار گرفته است.

روزنامه رسالت در تشریح این دیدار نوشته است:

رهبر انقلاب در این دیدار ظرفیت همکاری‌های دو کشور را بسیار فراتر از سطح کنونی دانستند و تاکید کردند: باید با استفاده از روحیه و اراده‌ای که در دو طرف برای عملی کردن توافق‌ها وجود دارد، سطح روابط افزایش چشمگیری یابد. ایشان با اشاره به مشترکات فراوان ایران و بلاروس، یکی از این اشتراکات را تحریم‌های قلدرمابانه آمریکا و برخی کشورهای غربی برشمردند و افزودند: کشورهایی که مورد تحریم آمریکا قرار گرفته‌اند باید با همکاری یکدیگر و با تشکیل یک مجموعه مشترک، حربه تحریم را از بین ببرند و ما معتقدیم این کار شدنی است.

بیاینات رهبر انقلاب در تشکیل بلوک ضد تحریمی(هاب مقاومت) قابل توجه است، در طول ۴۴ سال گذشته، انقلاب اسلامی با هدایت امامین انقلاب اسلامی و بهره‌گیری از سرمایه انسانی متعهد و متخصص (نیروهای مسلح و بسیج عظیم مردمی) توانسته است از انواع تهدیدات پیچیده، متراکم، پرحجم و توطئه‌ها و بحران‌های امنیتی و دفاعی، به فضل الهی عبور کند و با تشکیل جبهه مقاومت، هیمنه پوشالی استکبار جهانی را شکسته و ضریب تأثیر آن‌ها را در همه مؤلفه‌های قدرت، کاهش داده و شعاع اثر خود را در منطقه و جهان گسترش دهد. استمرار این حرکت متعالی، با هدایت مقام معظم رهبری- مدّظله‌العالی، با طراحی و تدوین و صدور بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی به عنوان نسخه جهانی شدن انقلاب اسلامی، به سوی ایجاد تمدن نوین اسلامی و پایه‌گذاری حاکمیت اسلام بر جهان، می‌تواند پیوست بین‌لمللی نیز داشته باشد، در دوران گذار از پیچ تاریخی «هاب مقاومت» نه تنها یک بازیگر، بلوکی در برابر نظام تک قطبی است.

برنامه چیــــن برای خلیج‌فارس

توافق ایران و عربستان همچنان سوژه شماره یک بسیاری از روزنامه‌ها است، روزنامه هم‌میهن نوشته است:

دولت‌های حاشیه خلیج‌فارس، به‌رغم ثروت‌شان، همچنان برای تأمین مالی توسعه‌شان، نیاز به سرمایه خارجی دارند. در سمت غربی خلیج‌فارس، عربستان سعودی و امارات متحده عربی مشغول برنامه‌های بلندپروازانه‌ای هستند که به اقتصادشان تنوع ببخشند و اتکایشان به صادرات سوخت‌های فسیلی را کاهش دهند. بهترین این پروژه‌ها، نقشه گسترده «چشم‌انداز ۲۰۳۰» محمد بن‌سلمان، ولیعهد سعودی است که در ۲۰۱۶ شروع شد. حتی اگر ساختار بازار با تأثیر گرمایش زمین بر تقاضاها به هم نریخته بود، باز هم زمانی می‌آمد که این دولت‌ها ذخایر نفتی‌شان را تمام می‌کردند. در نتیجه، احتیاط، تنوع می‌طلبد. برای مواجهه با این روندها، دولت‌های منطقه به دنبال چین هستند که بدهی‌شان را بخرد و در زیرساخت، توسعه صنعتی و تحقیق و توسعه سرمایه‌گذاری کند.

در ادامه این گزارش ترجمه شده آمده است:

ایران دلایل قانع‌کننده سیاسی و دیپلماتیک دارد که واردات نفت و سرمایه‌گذاری چین را به خود جلب کند. ایران، تحت فشار ایالات متحده و تحت تأثیر دمدمی‌مزاجی اروپا نیاز به شریکی دارد که ظرفیت پس‌زدن فشار غربی و ایجاد حفاظی برای ایران در مقابل اثرات این فشار را داشته باشد. چین که کم‌کم به سمت نظام مالی جهانی جایگزینی تنظیم‌شده با یوآن چین می‌رود، شریک ایده‌آلی برای ایرانی خواهد بود که در میان تحریم‌های اقتصادی غربی غوطه‌ور است.

روزنامه اصلاح‌طلب آرمان امروز در گزارشی با عنوان «ریاض میزبان آشتی کنان خلیج فارس» می‌نویسد:

الگوی توسعه چین نقش موثری در روند اقتصاد منطقه‌ای و جهانی داشته است. چین توانست قالب‌های ایدئولوژیک و انگیزش‌های راهبردی خود را با شکل‌ بندی‌های ساختاری اقتصاد جهانی پیوند دهد. چین در دو دوران تاریخی انگاره‌های متفاوتی برای نقش‌ یابی در سیاست، اقتصاد و نظم جهانی ایفا کرد. در مرحله آغازین نشانه‌هایی از تلاش انقلابی معطوف به مقابله با نظم اقتصادجهانی به‌وجود آمده بود. در مرحله دوم کنش انقلابی ماهیت سازنده و اثرگذار در اقتصاد جهانی و منطقه‌ای داشته است. الگوی چین برای بسیاری از کشورهای انقلابی از این جهت اهمیت دارد که قالب‌های نقش‌یابی منطقه‌ای بر اساس الگوی کنش سازنده و همکاری‌جویانه را منعکس می‌سازد.

میانجی‌گری چین در بازسازی روابط ایران و عربستان بر اساس‌ سازوکارهای اقتصاد و سیاست جهانی شکل گرفته است. به همین دلیل می‌توان میزان اثربخشی آن بر اقتصاد سیاست و امنیت منطقه‌ای را نسبتا پایدار و تعیین‌کننده دانست. چنین فرآیندی، شکل جدیدی از دیپلماسی و سیاست خارجی در کنش تعاملی ایران با قدرت‌های بزرگ و بازیگران منطقه‌ای را فراهم می‌سازد.

روزنامه شرق نیز در گزارشی خبری با عنوان هوای تازه در دیپلماسی نوشته است:

جمعه گذشته با خبر غافلگیرکننده امضای توافق میان ایران عربستان و بازگشایی سفارت‌های دو کشور در کمتر از دو ماه دیگر همراه شد که اثرات مثبت آن همچنان ادامه دارد و بعد از بحرین، مادیو و لیبی نیز به این توافق روی خوش نشان دادند و از تمایلشان برای ازسرگیری رابطه با ایران گفتند. بسیاری از کشورها ازجمله روسیه نیز به استقبال از این توافق رفتند تا کلید دیپلماسی به راه‌حلی برای ایران در چالش‌های جدی اقتصادی برآمده از تحریم‌ها و قطع روابط با دنیا باشد.

روزنامه کیهان نیز در یادداشتی با عنوان «میزی که ایران چید؛ همه منهای آمریکا» می‌نویسد:

محافل غربگرا که این بار توافق با عربستان را بهانه کردند، نمی‌خواهند ببینند رشته تحولات از دست آمریکا در رفته و خارج از نظم مطلوب او اتفاق می‌افتد. بنابراین انبوه تحلیل‌هایی از این دست را نمی‌بینند: «رویترز: توافق تهران- ریاض، سیلی بر صورت دولت بایدن بود»؛ «یدیعوت آحارنوت: واشنگتن، ‌بار دیگر متحمل سیلی شد»؛ «وبسایت آمریکایی وُکس: توافق تهران-ریاض، نمایانگر خاورمیانه پسا آمریکایی است»؛ «باربارا اسلاوین، تحلیلگر آمریکایی: این تحول، دو گروه را سرخورده می‌کند: حامیان تغییر حکومت در ایران و اسرائیل»؛ «مارک دوبوویتز، رئیس‌بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها: این توافق، ضربه جدی به دولت آمریکاست»؛ «میشل پل خبرنگار رادیو فرانسه در اسرائیل: برآیند نگاه رسانه‌های اسرائیل به این توافق، یک خبر بد و سیلی واقعی به دولت تل‌آویو است»؛ «گیوم نودَن خبرنگار رادیو فرانسه در آمریکا: واشنگتن در قبال این توافق، شگفت‌زده و منفعل است.»

اصرار خاتمی بر دروغ

محمد خاتمی که پیش از این با جریان موسوم به «زن، زندگی، آزادی» اعلام همبستگی کرده بود، در بیانیه جدید خود اقدام به طرح ادعای کذب در مورد واکنش نهادهای امنیتی به موضوع مسمومیت دانش‌آموزان کرده است.

روزنامه جوان با اشاره به بیانیه خاتمی نوشته است:

خاتمی مدعی شده که «شگفت اینکه نهادها و کسانی که بزرگ‌ترین مسئولیت‌شان نگاهبانی از جان و امنیت و زمینه‌سازی برای رشد فرزندان این مرز و بوم است از کنار حادثه چنان گذشتند که گویی اتفاقی نیفتاده است در حالی که می‌بایست همه توان و تدبیر و امکانات برای ریشه یابی این جنایت بسیج شود و دست‌های ناپاکی که رأساً یا به تحریک دیگران چنین اقدام جنایتکارانه‌ای کردند قطع شود و ریشه این حوادث کنده شود و به جامعه این اطمینان داده شود که به هیچ وجه چنین حوادثی تحمل نخواهد شد.»

جوان در ادامه نوشته است:

این شیوه همیشگی اصلاح‌طلبان است که خود را در جایگاه سخنگوی مردم قرار دهند و با دروغ، نهادهای حاکمیتی را متهم کنند، گویی خود هیچ‌گاه در حاکمیت نبوده‌اند! بماند که حتی وقتی خود هم در رأس قدرت بودند، باز ژست اپوزیسیون می‌گرفتند و به جای پاسخگو بودن، در جایگاه شاکی می‌نشستند. نهادهای اطلاعاتی و امنیتی کشور از اولین موارد مسمومیت‌های دانش آموزی، وارد موضوع شدند و به تلاش برای شناخت و رفع موضوع پرداختند، اما گویا متوجه نبودند که باید گزارش عملکرد خود را به خاتمی بدهند تا او بداند که به موضوع ورود کرده‌اند!

*******

روزنامه‌های امروز سه شنبه ۱۶ اسفند در حالی چاپ و منتشر شد که بیانیات مهم رهبر انقلاب اسلامی در روز درختکاری، آخرین وضعیت مسمومیت در مدارس و بررسی محتوای مذاکرات ایران با آژانس که در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

*******

روزنامه‌های امروز چهارشنبه ۱۹ بهمن ماه در حالی چاپ و منتشر شد که رونمایی از دستاوردهای جدید نیروی هوایی ارتش، واکنش‌ها به زلزله مهیب ترکیه و سوریه با هزاران جانباخته و مجروح، فاصله خط امام و مجمع روحانیون مبارز و در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

شهرزیرزمینی جنگنده‌های نیروی هوایی ارتش با نام «عقاب ۴۴» در حالی رونمایی شد که طی چند سال گذشته، نمونه‌های متنوع و جذابی از شهرهای زیرزمینی نیروهای مسلح حاوی پهپاد، موشک و قایق تندرو، معرفی شده بود. این دستاورد جدید ارتش مورد توجه بسیاری از روزنامه‌ها قرار گرفته است.

روزنامه رسالت در گزارشی با عنوان «شگفتانه عقاب از دل زمین» نوشته است:

پایگاه هوایی راهکنشی عقاب ۴۴ ارتش قابلیت پذیرش و عملیاتی کردن انواع جنگنده‌های شکاری و بمب‌افکن و همچنین پرنده‌های بدون سرنشین نیروی هوایی ارتش را دارد. این پایگاه با در اختیار داشتن اماکنی چون آلرت، پست فرماندهی، آشیانه‌های نگهداری جنگنده، مراکز تعمیر و نگهداری هواپیما، تجهیزات ناوبری و فرودگاهی، مخازن سوخت و … این قابلیت را دارد تا انواع جنگنده‌های نیروی هوایی را برای انجام مأموریت‌های محوله پذیرا باشد. این پایگاه بزرگ زیرزمینی، قابلیت پذیرش و به‌کارگیری عملیاتی انواع جنگنده‌های نیروی هوایی ارتش را نیز خواهد داشت. گفتنی است عقاب ۴۴ یکی از چندین پایگاه هوایی راهکنشی زیرزمینی نیروی هوایی ارتش است که طی سال‌های گذشته متناسب با نیاز عملیاتی این نیرو و با در نظر گرفتن اصول پدافند غیرعامل در مناطق مختلف کشور احداث‌شده است.

در ادامه این گزارش آمده است:

احداث این پایگاه‌ها در نقاط مختلف متناسب با نیازها و با ضریب ایمنی بالا با توجه به طراحی و استقرار در زیر کوه‌ها قابلیت اجرای عملیات غافلگیرانه هوایی را از مکان و زمان دور از انتظار دشمنان فراهم می‌کند. این پایگاه‌ها با نگهداری جنگنده‌ها در مکان‌های امن و تجهیز آن‌ها به سامانه‌های جنگ الکترونیک، بمب‌ها و موشک‌ها ازجمله یاسین، قائم و آصف امکان عملیات دورایستا و افزایش برد راهبردی برای اهداف دوردست را فراهم کرده است.

روزنامه خراسان نیز با تیتر «غرش عقاب ها از دل کوه» به استقابل رونمایی ارتش رفته و می‌نویسد:

رانجام پس از چند روز گمانه زنی خبرنگاران حوزه دفاعی درباره رونمایی از یکی از بزرگ ترین دستاوردهای دفاعی کشور در نیروی هوایی ارتش، روز گذشته و در آستانه ۱۹ بهمن ماه روز نیروی هوایی، نخستین پایگاه «زیرزمینی» نیروی هوایی ارتش با نام «عقاب ۴۴» با حضور رئیس ستاد کل نیروهای مسلح و فرمانده کل ارتش رونمایی شد. در حالی که گفته می شود از این نوع پایگاه زیرزمینی در نقاط دیگر کشور نیز در حال ساخت است، اما این نخستین پایگاه هوایی «زیرزمینی» ارتش جمهوری اسلامی ایران بود که رسانه‌ای شد و به لحاظ طبقه بندی فوق سری آن هیچ اطلاعاتی درباره مکان یا جزئیاتی دقیق تر اعلام نشده است.

روزنامه فرهیختگان نیز رونمایی از پایگاه زیرزمینی نیروی هوایی ارتش یعنی ایجاد حریم امن برای تیزپروازهایی با برد موشک ۳۰۰۰ کیلومتر را خانه نامرئی کابوس اسرائیل خوانده و نوشته است:

ایران به‌دنبال بازدارندگی تک‌وجهی نیست، بلکه قصد دارد زنجیره‌ای از بازدارندگی را ایجاد کند. تاسیسات هسته‌ای مانند فردو در عمق کوه ساخته شده‌اند، شهرهای موشکی و پهپادی نیز همین‌گونه‌اند. زیرزمینی‌سازی پایگاه‌های هوایی که آنها نیز برای عملیات‌های تهاجمی طراحی شده‌اند، نشان‌دهنده تلاش برای توسعه ابعاد بازدارندگی از هرسو است. ایران در حوزه فرانظامی، «بازدارندگی علمی-‌ ملی» را پیگیری می‌کند که با نهادیه ساختن علوم و تکثر و تعدد بخشیدن به قاعده دانشمندان در جامعه مانع از برانداختن و نابودی یک کشور، حتی درصورت شکست می‌شود.

در ادامه این گزارش آمده است:

وضعیت آلمان و ژاپن پس از جنگ جهانی دوم که به اشغال درآمدند و حتی وضعیت از هم پاشیده روس‌ها پس از فروپاشی شوروی، نمونه‌ای از این بازدارندگی است. این کشورها و ملت‌ها با وجود وضعیت دشوار نه‌تنها از بین نرفتند، بلکه به‌سرعت خود را بازیابی کردند. وضعیت آلمان و ژاپن پس از اشغال در جنگ جهانی دوم حتی از وضعیت بسیاری از متحدان آمریکای در جنگ که با این دو کشور از لحاظ جمعیت و وسعت قابل مقایسه بودند، بهتر بود. تهران به‌زعم کارشناسان بین‌المللی «بازدارندگی هسته‌ای» را در سطح کسب «توانایی» ساخت -‌نه تولید محصول نهایی- پیگیری می‌کند.

دست بالا در دیپلماسی

با فروکشیدن شعله اغتشاشات محله محور حالا همه نگاه‌ها به سوی دیپلماسی است، مدیر کل آژانس اخیرا تنها مسیر میان ایران و غرب را برجام خوانده است.

روزنامه آرمان ملی در سرمقاله خود درباره روابط ایران با غرب نوشته است:

اینکه طرف ایرانی از زیاده خواهی آژانس می‌گوید به این برمی‌گردد که پاسخ‌ها را داده اما طرف آژانس این پاسخ‌ها را قانع کننده ندیده است. به هرشکل همه چیز منوط به سفر آقای گروسی به تهران است. شاید توافقی با آژانس انجام شود. هرچند بعید به نظر می‌رسد که ایران فورا در همان نشست با آقای گروسی به سوالات پاسخ دهد اما دو طرف می‌توانند به راهکاری برسند که به تدریج یا براساس یک برنامه زمان‌بندی مشخصی به سوالات پاسخ دهند.

درست مانند مدلیته‌ای که قبلا آقای لاریجانی با آقای البرادعی در سال ۸۶ توافق کردند. چنانچه سوالات آژانس پاسخ داده شود به نظر می‌رسد در روند مذاکرات برجام گشایشی حاصل خواهد شد و دور جدید مذاکرات شکل خواهد گرفت. آمریکا منتظر نتیجه اعتراضات و ناآرامی‌ها در ایران بود که به کجا می‌انجامد و چون دیدند به جایی نرسید الان بیشتر راغب شدند گفت‌وگوها را از سر بگیرند منتها آن سه سوال همچنان مساله است.

روزنامه ایران نیز از دست بالای تهران در دیپلماسی در معادلات آتی خبر داده و می‌نویسد:

سخنان رئیس‌جمهور در مراسم دریافت استوارنامه سفیر جدید فرانسه را می‌توان به سرزنش غرب و اروپا، آن هم در تهران تعبیر کرد. این سرزنش، نه تنها در گفتار، بلکه در عمل و کردار رئیس‌جمهور هم دیده شد، آنجا که برخلاف دریافت استوارنامه سفرای دیگر کشورها، آیت‌الله رئیسی صرفاً با یک دست، استوارنامه سفیر جدید فرانسه را دریافت کرد. به این ترتیب زبان بدن، به عنوان مکمل گفتار یا مذاکرات این ملاقات، از موضع برتر ایران در مقابل غرب و اروپا حکایت کرد. اما این شیوه برگزیده شده از سوی آیت‌الله رئیسی در این مراسم، در واقع عکس‌العملی نسبت به کنش‌های غیرواقع‌بینانه و هیجان‌زده کشورهای اروپایی در ماه‌های اخیر بوده است. کشورهای اروپایی که نتوانسته بودند در میز مذاکرات هسته‌ای، خواست‌های خود را به طرف ایرانی تحمیل کنند، از اغتشاش و آشوب در شهرهای ایران، به عنوان فرصتی برای تلافی شکست و ابزاری برای اعمال فشار بر دولت و ملت ایران استفاده کردند. این فشارها، چندوجهی بود و از تصویب قطعنامه‌های سیاسی علیه نهادهای انقلابی و وضع تحریم‌های گوناگون به بهانه‌های حقوق بشری تا دیدار و ملاقات با عناصر بدسابقه ضدانقلاب را شامل شد.

در ادامه این گزارش جالب توجه آمده است:

وقتی همه این اقدامات ایذایی دستاورد دیپلماتیک و سیاسی برای کشورهای اروپایی به همراه نداشت، داستان فراخوان سفیر هم در دستور کار قرار گرفت. هرچند فراخواندن سفیر، در نهایت فقط از سوی یک کشور، یعنی انگلیس و به بهانه اعدام جاسوس این کشور صورت گرفت، اما در نهایت سفیر این کشور هم، بدون آنکه از این اقدام طرفی بسته باشد، به تهران بازگشت. به این ترتیب، طرح برخی کشورهای اروپایی، برای بازطراحی و بازتکرار داستان فراخواندن سفرا پس از ماجرای میکونوس، پیش از اجرا، شکست خورد. براساس این پیشینه، تقدیم استوارنامه سفیر جدید فرانسه به آیت‌الله رئیسی، به این معنی است که آن همه هیاهو در سه چهارماهه گذشته، هیچ دستاوردی برای اروپا نداشته است. از این رو، آیین دیروز، به معنای شکست همه پروپاگاندای اروپا است، که زبان بدن و گفتار آیت‌الله رئیسی را می‌توان تکمیل‌کننده پازل این شکست دانست. هرچند این شکست، پیش‌تر از سوی مقام‌های سیاسی عالی اروپایی هم بیان شده بود، آنجا که برخی عناصر ضدایرانی ملاقات کننده با امانوئل مکرون، از قول رئیس‌جمهور فرانسه، به شکست پروژه آشوب و اغتشاش اعتراف کرده و حتی با لحنی تحقیرآمیز با این عناصر برخورد کردند که حاصل انقلاب ادعایی‌تان چه شد؟

بی‌بی‌سی «عبدالحمید» را پسندید!

روزنامه جوان در ستون اخبار ویژه خود درباره آخرین وضعیت عبدالحمید اسماعیل‌زهی نوشته است:

خصومت علی‌الدوام بی‌بی‌سی فارسی انگلیس علیه نظام اسلامی هیچ تردیدی باقی نگذاشته است که این شبکه وابسته به وزارت خارجه روباه پیر، از هر بهانه‌ای برای تعمیق این خصومت بهره می‌جوید. گویی استانداردی برای تحریریه این شبکه تعریف شده که هر کسی با هر میزان از مرزبندی موضعی علیه نظام جمهوری اسلامی اتخاذ کند، برای آنان موضوعیت پیدا می‌کند و سوژه آن‌ها خواهد شد. خواه این فرد یک سلبریتی ورزشی، هنری یا حتی یک روحانی مذهبی باشد. معیار انتخاب بی‌بی‌سی، مرزبندی و مخالفت با جمهوری اسلامی است.

جوان در ادامه می‌نویسد:

برای نمونه این شبکه انگلیس خبیث این روزها دست‌وپای عجیبی می‌زند تا از «عبدالحمید» یک صدای جهانی درست کند و در همین جهت برخلاف روال قبل از آشوب حالا حتی یک تسلیت‌گفتن عبدالحمید را برای زلزله‌زدگان ترکیه و سوریه، تبدیل به یک خبر اول می‌کند. از آنجایی که سابقه خصومت و خباثت انگلیس با ملت ایران بسیار روشن و مورد اتفاق همگان است، باید در این گزینش جدید بی‌بی‌سی که به عبدالحمید و حامیان او در خارج از ایران پوشش ویژه می‌دهد، با تأمل نگریست.
در نگاه ویژه بی‌بی‌سی به عبدالحمید همین بس که در جریان زلزله دردناک ترکیه و سوریه بسیاری از شخصیت‌های سیاسی مذهبی و دولتی پیام تسلیت فرستادند، اما چرا فقط عبدالحمید در کانون این توجه قرار می‌گیرد. پاسخ آن همانی است که در سطور پیشین اشاره شد؛ مرزبندی با جمهوری اسلامی.

اولین انشعاب منحرف از خط امام و انقلاب

اعضای مجمع روحانیون مبارز شامگاه دوشنبه با حضور در حرم امام خمینی (س) با آرمان‌های بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران تجدید میثاق کردند.

روزنامه اعتماد در گزارشی خبری درباره این حضور اعضای این حزب در مرقد امام(ره) نوشته است:

مجمع روحانیون مبارز در حقیقت با تایید فکری و معنوی حضرت امام و به خصوص با عنایت یادگار گرانقدر ایشان، مرحوم حاج سید احمد آقا تشکیل شد و رسالت این مجمع پاسداری از اهداف بلند انقلاب اسلامی و آرمان‌های حضرت امام بوده و در طول این مدت طولانی تشکیل، بحمدالله این توفیق را داشته که در فراز و فرودهای تاریخ انقلاب و حوادث بعد از رحلت حضرت امام، به‌رغم همه محدودیت‌ها و مسائلی که بوده، در حد مقدور سعی کند در اعلام مواضع و حضور سیاسی – و گاهی هم که مشکلات حضور رسمی بوده، با سکوت توام با تشکیل جلسات غیر رسمی و غیرعلنی- به حیات سیاسی خودش ادامه بدهد و در تاریخ سیاسی کشور اثرگذار باشد. افتخار مجمع در طول این مدت حرکت در صراط مستقیم حضرت امام و پافشاری بر آرمان‌ها و ارزش‌های والایی بوده که امام و مردم ایران در انقلاب اسلامی دنبال آن بودند؛ هرچند با مسائل و مشکلاتی هم مواجه بود.

روزنامه هم‌میهن نیز با اشاره به اظهارات سران مجمع روحانیون مبارز در مراسم تجدیدمیثاق با آرمان‌های بنیان‌گذار جمهوری اسلامی نوشته است:

سیدمحمد خاتمی طی سخنانی در این مراسم با تأکید بر اینکه «در عظمت امام تردیدی نیست»، گفت: «من عظمت امام را از این جهت که بنیان‌گذار جمهوری اسلامی است، می‌دانم؛ «جمهوری» به همان معنا که در دنیا هست و «اسلامی» هم به شکلی که در آستانه انقلاب معرفی و بر اساس آن از مردم رأی گرفته شد. اما امروز نمی‌دانیم آیا باید به‌خاطر پیروزی انقلاب جشن بگیریم و خوشحال باشیم یا آنکه به‌خاطر انحرافی که در مسیر آن ایجادشده عزادار باشیم!؟ این مسئله بسیار مهم است و باید مشخص کنیم که امروز از چه چیزی دفاع می‌کنیم». او ادامه داد: «البته معتقدم برخی انحرافات در زمان امام هم بود، ولی امام به‌حمدالله در اواخر عمرشان گفتند، «ان‌شاءاللّه‌ تصمیم دارم در تمام زمینه‌ها وضع به‌صورتی درآید که همه طبق قانون اساسی حرکت کنیم. آنچه در این سال‌ها انجام گرفته است در ارتباط با جنگ بوده است. مصلحت نظام و اسلام اقتضا می‌کرد تا گره‌های کور قانونی سریعاً به نفع مردم و اسلام بازگردد». ولی در آنچه عملاً واقع شد، ما چندان آثاری از تحقق این سخن ایشان را نمی‌بینیم. یعنی اگر امروز می‌خواهیم از امام دفاع کنیم، باید بگوییم ایشان چه می‌خواستند و اگر آن اهداف تحقق پیدا می‌کرد، چه می‌شد؟ سپس بگوییم عملاً چه چیزی تحقق پیدا کرد و باید چه‌کار کنیم که به معیارهایی که معرفی شد، برگردیم؟».

اعضای مجمع روحانیون مبارز در حرم امام(ره) از اسلامی سیاسی بریده و به تشکیک کرده‌اند، موسوی خوئینی‌ها، خاتمی و دیگر اعضای محترم برای یک بار هم شده کارنامه سیاسی مجمع را پس از انشعاب از جامعه روحانیت مبارز صورت گرفت بازخوانی کنند ببینید سرنوشت دبیرکل اول آنها چه شد؟ انشعاب او از مجمع در انتخابات سال ۸۴ به کجا کشید؟ و انشعاب چندباره حزب او پس از فتنه ۸۸ به کجا کشید؟ با این ریخت کارکرد سیاسی و کارنامه سیاست‌ورزی در سپهر سیاست ایران و همراهی با منافقین و سلطنت‌طلب‌ها و سرویس‌های موساد و سیا در سه فتنه ۷۸ و ۸۸ و ۹۸ و جنگ نرم دشمن چگونه رویتان می‌شود که بی‌پروا همه دستاوردهای روشن انقلاب اسلامی و زحمات ملت و خون دل خوردن‌های امامین انقلاب در صیانت از اسلام، انقلاب وکشور را نادیده بگیرید و یک تصویر تاریک و به قول خودتان هولناک و وحشتناک از وضعیت انقلاب آن‌هم بدون این‌که یک سند و مدرک بیاورید ارائه دهید!؟