روزنامه فرهیختگان

******

روزنامه‌های امروز یکشنبه هفتم خردادماه در حالی چاپ و منتشر شد که زیاده خواهی طالبان و پاسخ قاطع نیروهای مرزبانی ایران، تحلیل‌هایی از دستاوردهای سفر پادشاه عمان به ایران، و دوئل نهایی اردوغان و قلیچدار اوغلو در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

ماجراجویی طالبان که پس از دستیابی به حکومت در افغانستان به دنبال کسب مشروعیت داخلی است، به درگیری مرزی با ایران منجر شد. روز گذشته، در درگیری مرزی بین مرزبانان ایران با «افراد مسلح ناشناس» مرتبط با طالبان درمرز افغانستان، دو مرزبان ایرانی شهید شدند. این درگیری حوالی ساعت ۱۰ صبح همزمان با تعرض طالبان به مرز ایران اتفاق افتاد که در جریان آن یک نیروی طالبان هم کشته شد. این درگیری مرزی، همزمان با تشدید تنش‌ها بر سر حقابه ایران از رود هیرمند رخ داده است.

روزنامه هم‌میهن درباره حوادث روز گذشته در مرز ساسولی نوشته است:

با توجه به فضای به‌وجودآمده طی یک هفتۀ گذشته در رابطه با موضوع آب هیرمند شرایط بین ایران و افغانستان از فضای سوءتفاهم فراتر رفته و به سمت سوء‌ظن پیش رفته است. در ایران نیروهای انتظامی و نظامی و مرزی تحت یک انتظام و تابع دستورات مرکزی هستند، ولی در افغانستان به‌رغم اینکه مدت‌ها هم از حاکمیت طالبان گذشته، ما با حاکمیت یک گروه مواجه هستیم و حاکمیت یک دولت را در افغانستان نداریم و تصمیمات و اقدامات در افغانستان براساس تصمیمات سرتاسری نیست. اصلاً طالبان یک گروه قومی هستند که از چند طایفه تشکیل شده‌اند و هر طایفه هم در یک‌جا حاکمیت دارند. به‌طور طبیعی سفارت ما در کابل سعی می‌کند با آن سازمانی که در کابل مستقر است، ارتباط داشته باشد و ما نمی‌توانیم به صورت جدا با هر طایفه‌ای که بر یک منطقه‌ای مسلط است، ارتباط برقرار کنیم که آنها تأثیرگذار باشند.

این روزنامه نوشته است:

در بین طالبان هستند افراد و گروه‌هایی که به دنبال بالا رفتن تنش با ایران باشند. این یک نوع نخوت و بزرگ‌بینی است که الان در بین طالبان ایجاد شده و ناشی از آن فضایی است که دو سال پیش صداوسیمای ما هم به آن دامن زد که طالبان آمریکا را شکست دادند و سعی کردند فضای خروج آمریکا از افغانستان را به تصور شکست آمریکا از طالبان تبدیل بکنند. اکنون تبعات آن بزرگنمایی دامنگیر خودمان شده و این بزرگ‌بینی و نخوت در بین طالبان ایجاد شده که توانستند آمریکای ابرقدرت را شکست بدهند و طبیعتاً ایران هم دیگر برایشان موجودیتی ندارد.

روزنامه آرمان امروز نیز در گزارشی با عنوان طالبان را با قدرت دفاعی ایران آشنا کنید می‌نویسد:

جمهوری اسلامی ایران باید جوابی در خور به مقامات افغانستان بدهند تا حداقل از یاوه‌گویی‌های خود دست بردارند و همچنین به اصول مرزبانی هم توجه کنند تا بار دیگر چنین مشکلاتی رخ ندهد. پس از کناره‌گیری دولت پیشین افغانستان و با روی کار آمدن طلبان مرزهای شرقی ایران همواره آبستن حوادثی اینچنین بود. در این مورد و باتوجه به کری خوانی نیروهای محلی که حالا اداره کشور افغانستان را در دست گرفته‌اند نیاز است تا آنها را با سامانه‌های دفاعی ایران که غرب و اسرائیل را بیمناک کرده است آشنا کنیم!

روزنامه اعتماد نیز شمشر را از روی برای طالبان بسته و در گزارشی با عنوان علیه گردنکشی طالبان نوشته است:

ما در برابر طالابن نه منسجم عمل کرده‌ایم و نه جدیت کافی به خرج داده‌ایم. یعنی ما سراغ این رفته‌ایم که خدماتی در اختیار این گروه قرار بدهیم تا در برابر آن طالبان مرزهای ما را ایمن نگه دارند و از حضور آنها به عنوان عامل خروج امریکا از کنار مرزهای‌مان استقبال کرده‌ایم. همه می‌دانند که اگر امریکایی‌ها خودشان افغانستان را ترک نکرده ‌بودند، اساسا فضایی برای طالبان ایجاد نمی‌شد که در کابل به قدرت برسد. بین سال‌های ۱۳۸۱ تا ۱۴۰۱ که طالبان به قدرت بازگشت، حضور امریکایی‌ها در افغانستان مانع بازگشت طالبان به قدرت شده ‌بود و زمانی به قدرت رسیدند که امریکایی‌ها در خاک افغانستان حضور نداشتند.

اعتماد با اشاره به تحلیل ساختار قدرت در افغانستان می‌نویسد:

بر اساس آنچه من در تعقیب اخبار افغانستان دیده‌ام، جمهوری اسلامی ایران از عدم انسجام در برخورد با طالبان و فقدان قاطعیت در سیاستش در قبال افغانستان رنج برده است. دلیل این امر به درستی برای من روشن نیست، شاید در تهران این تصور وجود داشت که طالبان در ابتدای مسیر حکمرانی‌اش قرار دارد و با گذشت زمان وضع بهتر می‌شود یا شاید تعهداتی به ما داده ‌بودند که تعهدات امنیتی و محیط زیستی‌شان را در قبال ما عملی خواهند کرد.

شرق نیز در تیتر اول خود با عنوان پای دراز همسایه می‌نویسد:

دیروز مرز مشترک میان ایران و افغانستان به محلی برای ردوبدل‌کردن آتش میان نیروهای امارت اسلامی و مرزبانان ایرانی تبدیل شد و تصاویر مختلفی از منطقه در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که بیش از یک تیراندازی ساده و معمولی بود. طالبان که از یک سو با بسیاری از رفتارهایی که در عرف دیپلماتیک یا قوانین مرزبانی رایج، غریبه است و از سویی دیگر حاضر نیست حقابه ایران از هیرمند را بدهد، این روزها در مرز در حال خط‌ونشان‌کشیدن برای کشاورزان ایرانی است، با پاسخ قاطع نیروهای مرزبانی ایران مواجه شده است.

روزنامه فرهیختگان با روان شناسی ساختار طالبان نوشته است:

طالبان از آنکه تاکنون از سوی جامعه بین‌المللی و به‌ویژه از سوی همسایگان به رسمیت شناخته نشده کلافه گشته و به دنبال انجام اقداماتی در راستای اعمال فشار است. آنها می‌خواهند به همسایگان بگوید از گذشته خود دست کشیده‌اند و منشا مشکلات امنیتی نخواهند بود اما اگر تصمیم بر عدم پذیرش‌شان باشد، به سمت اقدامات ضدامنیتی متمایل خواهند گشت. شروط متعدد کشورهای منطقه برای به رسمیت شناختن امارت اسلامی که اجرای آنها برای طالبان دشوار است، این کشور را به تغییر روش جلب پذیرش از روش اقناعی به اجباری وا داشته است. درگیری‌های مرزی کنونی به جنگ نمی‌انجامد. در صورت بروز تهدیدات امنیتی در مرز با افغانستان، زمینه‌های پیگیری منافع وجود دارد. طالبان یکپارچه نیست، در داخل این کشور گروه‌های معارض زیادی وجود دارد و به لحاظ اقتصادی این کشور به تهران وابسته است. در صورت اصرار طالبان به اقدامات خارج از عرف، تحرکاتی از سوی تهران انجام خواهد شد.

نه انتخابات، نه اعتراضات!

کانال تلگرامی امتداد (ارگان حزب اتحاد ملت) یادداشتی را منتشر کرده که در آن اعتراضات خیابانی را نتیجه ناامید شدن مردم از صندوق رأی دانسته است. در این یادداشت خواسته‌های آشوبگران تحریف شده و به جای آن خواسته‌های اصلاح‌طلبان بیان شده و اهل آشوب هم مردم نامیده شده‌اند!

روزنامه جوان در ستون اخبار ویژه با اشاره به این خبر نوشته است:

اینکه ارگان حزب تندروی اتحاد ملت آشوب‌ها را شکست‌خورده می‌داند، قابل تأمل است. گرچه که هدف آشوب‌ها به استناد سخنان و شعارها و مواضع لیدرها و حامیان «زن، زندگی، آزادی»، نه حل مشکلات اقتصادی یا رابطه بهتر با دنیا، بلکه براندازی جمهوری اسلامی بود. اینکه اصلاح‌طلبان دنبال چسباندن شعارها به عنوان خواسته‌های معترضان (بخوانید اغتشاشگران) هستند، نشانه ضعف جریان اصلاحات است که خود را خالی می‌بیند و دنبال قوی نشان دادن خود از این مسیر است.

گفتنی است حزب اتحاد ملت به دنبال تحریم انتخابات مجلس امسال است.

اخیراً محمدرضا تاجیک، تئوریسین اصلاح‌طلب نیز طی یادداشتی نوشته بود که سیاست‌نامه نویسی و اندرزگویی خطاب به حاکمان دیگر در ایران جایی ندارد و مسئولان و حاکمان اندرز نمی‌پذیرند و….

این هر دو جا یادداشت، با ناامیدسازی مخاطب از اصلاح و انتخاب و اندرزگویی برای رفع هر آنچه آن را مشکل می‌داند، او را به سوی شورش‌هایی با هدف براندازی دعوت می‌کند.

******

روزنامه‌های امروز شنبه ششم خردادماه در حالی چاپ و منتشر شد که آزادی دیپلمات سرافراز اسدالله اسدی، قیمت تمام شده خودرو، سفر پادشاه عمان به تهران، تحلیل‌هایی درباره لایحه حمایت از حجاب و عفاف و رونمایی از موشک «خرمشهر» در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

روز گذشته‌ تصویری از حضور اسدالله اسدی، با سبد گل در میان برخی از مقامات از جمله علی بهادری‌جهرمی، سخنگوی دولت و کاظم غریب‌آبادی، دبیر ستاد حقوق بشر منتشر شد. اسدی ۵۰ساله که پیش از این به عنوان دیپلمات در سفارت ایران در اتریش کار می‌کرد، در سال ۲۰۲۱ طی یک عملیات نخ نما شده از طرف موساد از سوی دادگاه شهر آنتورپ به اتهام برنامه‌ریزی برای بمب‌گذاری در نشست سالانه منافقین در فرانسه، به ۲۰ سال حبس محکوم شد.

آزادی این جانبار وطن دوست مورد توجه روزنامه‌ها قرار گرفته است، هم‌میهن در گزارشی با عنوان تبادل زندانیان در آستانه سفر سلطان نوشته است:

در آستانه سفر هیثم‌بن طارق، پادشاه عمان به ایران، شاهد مبادله اسدالله اسدی، دیپلمات زندانی در بلژیک و اولیویه وندکاستیل، شهروند بلژیکی زندانی در ایران بودیم؛ مبادله‌ای که در تحقق یافتن آن عمان نقش واسطه‌ و میانجی‌گری داشت. این در حالی است که گمانه‌زنی می‌شود همانند سال ۱۳۹۰، حضور پادشاه عمان ایران، حامل پیام‌های مهمی از سوی آمریکا، غرب و کشورهای عربی برای ایران باشد؛ به‌طوری‌که گشایش‌های سیاسی و اقتصادی و امنیتی با محوریت هسته‌ای برای کشور رقم بزند. هرچند برخی از کارشناسان درباره گشایش پرونده هسته‌ای ایران و مهمتر از آن، لغو تحریم‌ها دیدگاه و نظرات دیگری دارند و براین باورند که تنها راهکار برون‌رفت از تحریم‌ها مذاکره مستقیم ایران با آمریکا است. با این حال این سفر قطعاً در راستای عادی‌سازی روابط ایران و کشورهای مهم عربی مانند عربستان و مصر تاثیر خواهد داشت.

در ادامه این گزارش به نقل از یک کارشناس مسائل سیاست خارجه آمده است:

موضوع سفر مقامات عمان به ایران همواره با اتفاق بوده است؛ چه در زمان قابوس و چه در حال حاضر. به نظر می‌رسد که پادشاه عمان در تلاش است حامل پیامی باشد به همین دلیل در روزهای گذشته سفرهایی به منطقه داشته است. در گذشته عمانی‌ها این ویژگی را داشتند که بین ایران و کشورهای مختلف پیام‌هایی را مبادله کنند. اگر شاهد سفر پادشاه عمان به ایران هستیم، حتما این موضوع ‌می‌تواند در راستای مذاکرات دوجانبه برای ارتقای روابط باشد و هم می‌تواند پیام‌آور اتفاقات جدید مانند پیام برخی از کشورها یا حل مسائل باقی مانده میان ایران و اروپا مانند مبادله و آزادی زندانیان باشد.

روزنامه اعتماد آزادی اسدالله اسدی و الیور واندکاستیل با اجرای توافقنامه انتقال محکومین بین ایران و بلژیک را باز شدن گره کور رابطه تهران و بروکسل خوانده و نوشته است:

توافق انتقال محکومان میان تهران و بروکسل، تابستان سال گذشته امضا شد. بر اساس این دست از توافقنامه‌های قضایی دو کشور می‌توانند از یکدیگر درخواست کنند که یک زندانی تبعه خودشان را که در کشور مقابل محکوم و زندانی شده است به کشور بازگردانند تا این تبعه ادامه محکومیت خود را در زندان‌های کشور خودش بگذراند. همزمان با آزادی اسدالله اسدی در بلژیک، نخست‌وزیر بلژیک، الکساندر دی کرو هم اعلام کرد که الیور واندکاستله، شهروند بلژیکی که در ایران به اتهام جاسوسی محکوم شده‌ بود، آزاد شده و به این کشور بازگشته است. هر چند این دو شهروند به صورت متقابل و همزمان آزاد شده‌اند، اما فرآیند آزادی آن دو بر اساس توافقنامه انتقال محکومان و هر یک به صورت جداگانه به درخواست کشور متبوعش انجام شده است و نه در قالب تبادل زندانی.

روزنامه ایران آزادی اسدی را ضربه به حیثیت نداشته منافقین خوانده و می‌نویسد:

آزادی دیپلمات ایرانی از یک سو از تلاش‌های گسترده پیدا و پنهان دولت سیزدهم با میانجیگری عمان پرده برداشته و از سوی دیگر مهر تأییدی بر شکست سناریوی محافل اطلاعاتی غربی- صهیونیستی در این پرونده به شمار می‌آید. پیش‌تر در جریان تحولات مربوط به این موضوع، انتشار خبری مبنی بر تصویب لایحه مبادله مجرمان بین بلژیک و ایران در کمیسیون روابط خارجی پارلمان بلژیک که می‌توانست امکان تبادل زندانی میان تهران و بروکسل و آزادی اسدی را فراهم کند، موج اعتراضی گسترده‌ای از سوی محافل رسانه‌ای غرب برانگیخته شد. اگر چه دولت بلژیک در یک عقب‌نشینی اولیه این موضوع را رد کرد، اما گروهک منافقین با همراهی امریکا و محافل رسانه‌ای وابسته به این کشور و گروه‌ها کوشیدند در روند اجرای این پرونده جنجال‌سازی کنند.

بازگشت غرب به کانال سلطان

هر زمان صحبت از تبادل زندانی بین ایران و کشورهای غربی به میان می‌آید باید منتظر شنیدن نام عمان به‌عنوان واسطه مذاکرات نیز بود. در آخرین موردی که رسانه‌ها خبر از جابه‌جایی زندانی بلژیکی با اسدالله اسدی، دیپلمات ایرانی زندانی در بلژیک داده‌اند باز این عمان است که به‌عنوان کشور واسطه بستر تبادل زندانی بین دو کشور را فراهم کرده است. حالا خبر رسیده که سلطان عمان با بسته پیشنهادی جدیدی از جانب غرب برای حل پرونده هسته‌ای راهی تهران است.

روزنامه فرهیختگان درباره نقش عمان در ایجاد کانال ارتباطی غرب با ایران نوشته است:

از آنجایی که تبادل زندانیان بین ایران و غرب همواره یکی از پیوست‌های مذاکراتی طرف آمریکایی بوده درمورد آزادی اسدالله اسدی نیز می‌توان حدس زد که این ماجرا غیرمرتبط با مذاکرات ایران و آمریکا نبوده و سفر قریب‌الوقوع سلطان عمان به ایران نیز این گزاره را بیشتر تقویت می‌کند. گزاره‌ای که مک وارون، مشاور آمریکا در خاورمیانه نیز آن را مورد اشاره قرار داده و مدعی شده است: «پادشاه عمان حامل پیام آمریکا به ایران است.» علاوه‌بر این موارد زمانی که نقش تاریخی عمان در واسطه‌گری برای مذاکره مستقیم بین ایران و آمریکا را در نظر می‌گیریم و اخبار وقایع مثبت چند روز اخیر را به آن پیوست می‌کنیم این گزاره پررنگ‌تر از قبل می‌شود که احتمالا قرار است اتفاقات مثبتی در مسیر مذاکرات هسته‌ای رقم بخورد.

روزنامه آرمان امروز نیز درباره کانال عمانی می‌نویسد:

نقش و تاثیر سلطنت عمان را در بسیاری از توافقنامه ها و مواضع مهم بین المللی به روشنی می بینیم. از جمله این موارد به گشایشی که با میانجیگری عمان برای کاهش تنش میان ایران و غرب انجام شد یا آزادی زندانیان غرب محبوس در ایران و همچنین توافقنامه مشهور برجام می توان اشاره کرد. سفر اخیر سلطان هیثم به مصر در قالب تلاش های مسقط برای رفع اختلافات بین کشورها صورت گرفته است. تجدید روابط میان ایران و مصر احتمالا دارای ابعاد مختلف راهبردی و ژئوسیاسی فراتر از روابط دو کشور خواهد بود.

نمایش کمدین جنگ‌طلب در تهران!

ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین در یک نمایش تبلیغاتی جدید بر مبنای اتهاماتی که صحت آن پیش از این بارها توسط تهران رد شده از مردم ایران خواست کنار روسیه نایستند.

روزنامه وطن امروز درباره این پیام عجیب نوشته است:

به نظر می‌رسد بیشتر صحبت‌های زلنسکی ناشی از شکست‌های اخیر در جنگ است. وی در باخموت شکست سنگینی خورد و به نظر می‌رسد نتوانست نیروهایش را برای مقاومت ترغیب کند. از سوی دیگر تجهیزات بزرگ و سرنوشت‌ساز توسط غربی‌ها برای اوکراین ارسال نشد. موضوع حضور اوکراین در ناتو هم فعلا در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. از سویی اعراب هم با دعوت از زلنسکی به وی این مورد را فهماندند که باید جنگ با دیپلماسی و مذاکره تمام شود. در همین رابطه سفارت روسیه در قاهره اعلام کرد کشورهای عربی با وجود «دروغگویی» رئیس‌جمهوری اوکراین و تلاش «وقیحانه» واشنگتن، در سی‌ودومین نشست سران کشورهای عربی که در جده عربستان سعودی برگزار شد همچنان به بی‌طرفی درباره اوضاع داخلی اوکراین پایبند هستند!

******

روزنامه های امروز سه شنبه دوم خردادماه در حالی چاپ و منتشر شد که سفر رئیس‌جمهور به اندونزی، تغییرات و تحولات در شورای عالی امنیت ملی، آمادگی مشروط ایروان برای به رسمیت شناختن تمامیت ارضی آذربایجان و وداع با سربازان وطن در صفحات نخست روزنامه های امروز برجسته شده است.

بعد از حدود یک‌دهه تصدی دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی توسط علی شمخانی، یکشنبه‌شب هفته ‌جاری وی در توییتی پایان فعالیت خود در این شورا را اعلام کرد و درنهایت جایش را به علی‌اکبر احمدیان، فرمانده اسبق نیروی دریایی سپاه داد و خود با حکم رهبر انقلاب به‌عنوان عضو حقیقی مجمع تشخیص مصلحت نظام منصوب شد.

روزنامه اعتماد درباره تغییر و تحولات در شورای عالی امنیت ملی نوشته است:

ناگهانی و با سرعتی بالا رخ داد؛ دست به دست شدن صندلی دبیری شورای عالی امنیت ملی از علی شمخانی به علی‌اکبر احمدیان، روندی عجیب داشت؛ هم به لحاظ نحوه اطلاع‌رسانی، هم به لحاظ سرعت جابه‌جایی و مهم‌تر به لحاظ زمان این تغییر. دبیر جدید، «دریادار» است و دبیر قدیم «دریابان»؛ هر دو هم از اعضای سپاه پاسداران. علی‌اکبر احمدیان صبح دیروز با حکم ابراهیم رییسی، رییس دولت سیزدهم، مسوولیت دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی را بر عهده گرفت. روند این تغییر از آن جهت عجیب بود که شامگاه دوشنبه علی شمخانی در حساب توییتری خود، شعری از محتشم کاشانی نوشت: «حرفی که در حجاب ز گفت و شنود بود / آخر به رمز گفت و به ایما شنود و رفت»؛ بیتی که مشخص نبود خطاب به چه کسانی است و بابت چه موضوعی نوشته شده است.

در ادامه این گزارش آمده است:

زمان این تغییر نیز از دیگر اضلاعی است که جابه‌جایی در چنین سطحی را مورد توجه قرار می‌دهد. حدود یک هفته تا ۱۰ روز است که یک حساب توییتری در حال انتشار تصاویر و مدارکی است و مدعی «فساد مالی» از سوی فرزندان شمخانی است. در این حساب توییتری عکس فرزندان و برخی مسائل شخصی شمخانی نیز منتشر شده است. حدود ۱۰ روز این حساب کاربری تمرکز خود را روی شمخانی گذاشته بود و نهایتا شمخانی هم در همین بازه زمانی تصمیم به رفتن گرفت. نکته دیگر در این بین آن است که صاحب این حساب توییتری، فردی خارج‌نشین است که با استانداردهای خبری نظام همخوانی ندارد و از سوی دیگر مدارک منتشر شده، در صورتی که صحت داشته باشند، مدارکی نیستند که فردی عادی یا یک خبرنگار در خارج از کشور به دست آورده باشد.

روزنامه هم‌میهن در گزارشی با عنوان «تغییر مسیر شورای عالی امنیت ملی؟» می‌نویسد:

این تغییر از اختیارات و حق رئیس دولت است و همانطور که روحانی طی تصمیمی شمخانی را انتخاب کرد، رئیسی هم می‌تواند این تغییر را ایجاد کند. شورایعالی امنیت ملی مثل یک تیم است که رئیسی تشخیص داده که امروز سردار احمدیان می‌تواند این تیم را پیش ببرد. رئیس‌جمهور در واقع مربی یک تیم است که احساس می‌کند فردی باید روی نیمکت ذخیره‌ها بنشیند و فرد تازه‌نفس‌تری جای او را بگیرد. امروز رئیسی احساس می‌کند با توجه به شرایط سیاسی و امنیتی کشور، تیمش با وجود سردار احمدیان برنده خواهد شد. فکر می‌کنم مهم این است که حرکتی که شمخانی در منطقه شروع کرده و فرصتی را به وجود آورده را ادامه دهند و فرصت‌سوزی نکنند.

روزنامه آرمان امروز با توصیف یک شخصت جناحی از دبیر سابق شورای امنیت ملی نوشته است:

علی شمخانی، در تمام این سال‌های حضور در عرصه سیاسی ایران تلاش کرده خود را به‌عنوان یک جریان سوم و فردی فراحزبی و ورای دسته‌بندی‌های مرسوم و مألوف تعریف کند. جریان سومی که هرچند اقبال عمومی و مردمی ندارد، اما در ظرف سیاست و اثرگذاری نظام جمهوری اسلامی ایران توانسته جای پای محکمی از خود به‌جای بگذارد. جای پایی که باید دید بعد از تحول اخیر به کدام سو می‌رود. رفتار، سابقه و عملکرد شمخانی، چه آن زمان که بخشی از هدایت هم سپاه و هم ارتش را در اختیار داشت و چه بعد از آن که پا به عرصه سیاست و قوای اجرایی گذاشت، مؤید تلاش او برای معرفی خود به عنوان یک جریان سوم است. او کسی است که وزیر دفاع دولت سیدمحمد خاتمی بود، اما در دور بعدی انتخابات ریاست جمهوری یعنی در سال ۱۳۸۰ به طور مستقل نامزد انتخابات شد و در مقابل رئیس خود و رئیس دولت اصلاحات قرار گرفت. پس از آن، یعنی در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد، شمخانی فاصله معناداری از عالم سیاست گرفت. او یکی از حامیان میرحسین موسوی در انتخابات ۸۸ به حساب می‌آمد. با روی کار آمدن حسن روحانی در دولت دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی شد.

روزنامه فرهیختگان نیز با طرح این سوال که شورای عالی امنیت ملی در دوره جدید چه ماموریت‌هایی دارد؟ می‌نویسد:

شاید بشود اصل تغییر و تحول در یک ساختار را به‌طور کلی مثبت و امیدوارکننده ارزیابی کرد، اما همین تحول اگر محدود به تغییر اشخاص شود صرفا در همان مرحله باقی بماند، در بلندمدت می‌تواند عکس آنچه انتظار می‌رفت عمل کند. حالا درباره تغییر دبیر شورای عالی امنیت ملی هم همین نگرانی وجود دارد. یکی از روشن‌ترین موارد مورد نگرانی هم باور شخص دبیر نسبت به مسائل اساسی مرتبط با وظایف این شورای عالی است. نمونه آن، میزان تفاوت نوع نگاه مجموعه شورای عالی امنیت ملی در دوره پیش‌رو نسبت به امنیت مردم‌پایه در مقایسه با دوره پیشین است. ابتدایی‌ترین مورد مرتبط با آن را می‌توان در لزوم تقویت این نگاه دانست که شورایی با این شرح وظایف و اختیارات، به‌سمت تعمیق فهم از پایین به بالا بودن مفهوم امنیت در دستگاه‌های تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر کشور حرکت کند.

فرهیختگان نوشته است:

اختلاف سلایق در هر جامعه‌ای علی‌رغم آنکه ظرفیتی برای هم‌فکری جامع حول مسائل محسوب می‌شود این تهدید را نیز در پی دارد که مبادا از دل آن تفرقه و تنش حاصل شود. نهادهای امنیتی در چنین مواقعی اگر با کوچک‌ترین اختلاف‌نظری برخورد سخت نشان دهند نه‌تنها کمکی به حل مساله نکرده بلکه شدت نزاع را زیاد کرده و دامنه آن را گسترش می‌دهند. توصیه به عدم‌افراط البته به این معنی نیست که نهادهای امنیتی از خود سلب مسئولیت کرده و با رویکردی انفعالی نظاره‌گر حوادث باشند، اما این توقع وجود دارد که با کوچک‌ترین التهابی سریعا رویکردهای رادیکال و سخت سلبی تجویز نشده و راهبردهای جامع‌نگری که به دوقطبی‌ها دامن نزد نیز در دستورکار قرار گیرد.

سوگواران نفاق

سه تروریستی که آبان ماه سال گذشته در میدان نگهبانی محله خانه اصفهان، با حمله مسلحانه و ایجاد رعب و وحشت عمومی، سه تن از حافظان امنیت را با گلوله کشته بودند، جمعه ۲۹ اردیبهشت ماه با حکم محاربه اعدام شدند، سوگواری افرادی چون شقایق دهقان، ستاره پسیانی، حامد بهداد و… پس از اجرای حکم اعدام، همراه با منافقین که نیز عزادار تروریست‌های اعدامی شده بود و سوگواری می‌کرد و در این هم‌مسیری، نکته‌ها نهفته است.

روزنامه جوان دراین‌باره نوشته است:

اشک ریختن برای قاتلان و تروریست‌ها و با سکوت از کنار ترور فرزندان ملت گذشتن و حتی نقش‌آفرینی در ترور مردم، مسیر همواره منافقین است. منافق فقط آن عضو رسمی مجاهدین خلق نیست، همین جماعت سوگواران تروریسم، همین‌ها که از خشونت عریان دفاع می‌کنند و مشوق آدمکشی شده‌اند، همین که حمله به نیروهای حافظ امنیت و آتش زدن به جان و مال و امنیت مردم را تشویق می‌کنند و پس از ناآرامی‌ها هم می‌گویند خشونت‌ها کار ما نیست، همین‌ها که برای قاتلان مسلح، به نام مردم ایران سوگواری می‌کنند، اما همزمان از کنار ترور فرزندان مرزبانی این ملت با سکوت و سانسور می‌گذرند هم منافق هستند، سوگوارانی که برای منافقین عزادارند و منافقانه این سوگواری را برای مردم ایران فاکتور می‌کنند و نقاب دلسوزی برای ایران را بر چهره می‌زنند. مگر می‌شود دلسوز ملت بود و از خشونت برائت نجست. نه آن تروریست‌ها فرزندان ایران هستند، نه این جماعت حامی تروریسم، هنرمند مردمی؛ مردم ایران قربانیان مظلوم و سربلند تروریسم هستند و نباید این حق را به کسی داد که این ملت را با قاتل و تروریست و حامی ترور به جهان معرفی کند.

*******

روزنامه‌های امروز سه شنبه ۱۲ اردیبهشت ماه در حالی چاپ و منتشر شد که دستور رئیس جمهوری به وزیر کار برای ساماندهی قراردادهای کارگری، مراسم تشییع شهید غیرت در مشهد، اعلام خبر قرارگرفتن سوداگران زیر تیغ مالیات و پیام تند ایران درباره فعال شدن مکانیسم ماشه در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

دیروز مراسم تشییع پیکر مطهر شهید «حمیدرضا الداغی» با حضور جمع کثیری از مردم مشهد به سمت حرم مطهر رضوی برگزار شد. مردم مشهد به منظور تشییع پیکر این شهید غیور، مسیر مهدیه مشهد تا حرم مطهر رضوی را طی کردند.

شرح غیرت‌مندی این شهید عزیز مورد توجه بسیاری از روزنامه‌ها قرار گرفته است، روزنامه اعتماد نوشته است:

حمیدرضا الداغی غیرتمند سبزواری برای دفاع از دختران جوان وارد میدان می‌شود و مزاحمان را عقب می‌راند اما دو جوان مزاحم قصد ندارند دست از سر دختران بردارند و هر دو با چاقو به حمیدرضا حمله می‌کنند. اصابت ۴ ضربه چاقو به پشت سر و دو چاقو به قلبش باز هم مانعی برای دفاع از دختران نمی‌شود؛ او تک و تنها در میدان برای دفاع از ناموس کشورش ایستاده و تا آخرین لحظه مبارزه می‌کند؛ اصابت چاقو مانعی برای خالی کردن میدان نمی‌شود. دو جوان چاقو به دست که ایستادگی و مقاومت او را می‌بینند درنهایت فرار می‌کنند. اصابت چاقو به قلب جوان سبزواری و خونریزی توان او را کم کرده و نای ایستادن را از او گرفته است؛ با رسیدن حمیدرضا به بیمارستان، به کما می‌رود و ساعتی بعد خبر شهادتش از طریق دادگستری سبزوار اعلام می‌شود.

روزنامه رسالت در گزارشی با عنوان قصه سربه‌داری و غیرت سبزواری می‌نویسد:

ما در دورانی زندگی می‌کنیم که در آن با مفاهیم و ارزش‌ها، به انحای مختلف مبارزه می‌شود. یکی از این ارزش‌ها غیرت است که به طور خلاصه، به معنای دفاع از زن در برابر مزاحمت مردان و مراقبت از اوست. غیرت تنها در مورد زن نیست. انسان ذاتا بر هر پدیده یا مفهوم ارزشمندی غیرت دارد. انسان روی خودش غیرت دارد، نمی‌تواند بپذیرد کسی به او اهانت می‌کند یا حق او را می‌خورد. انسان روی مالش غیرت دارد. آدم‌ها بر باورها و اعتقاداتشان غیرت دارند. دین و مقدسات، وطن، خانواده و بسیاری از مفاهیم دیگری که آدمی بر آن‌ها تعلق خاطر دارد نیز می‌توانند سوژه غیرت باشند. با این تعریف می‌بینیم که غیرت مسئله بسیار بدیهی، فطری و همه‌شمولی است. اما پای زن که به میان می‌آید، این غیرت به عنوان مانعی بر سر راه امیال وبی‌قیدی شناخته شده و به عنوان یک انگاره سنتی و جاهلانه و عوامانه، تحقیر می‌شود.

در ادامه این گزارش آمده است:

این غیرت به عنوان مانعی بر سر راه امیال وبی‌قیدی شناخته شده و به عنوان یک انگاره سنتی و جاهلانه و عوامانه، تحقیر می‌شود. هرچند پاره‌ای از رفتارهای غلط و سنت‌های بی‌اساس نیز وجود دارد که چهره این حس دینی و فطری را خراب می‌کند. غیرت که در حقیقت معنای حفاظت می‌دهد، توسط برخی به اشتباه فهم می‌شود و به ابزاری برای برتری‌جویی، ظلم و محدودیت بدل می‌گردد. تا جایی که حتی فرد ظالمی، زنی از اهل خود را به بهانه بی‌عفتی می‌کشد و نام جنایت خود را غیرت می‌گذارد.

حقه‌بازی‌های ناتمام یک حقوقدان

یکی از مدرسان حقوق دانشگاه تهران با کنار هم گذاشتن چند عبارت و توضیح حقوقی، شهادت حمیدرضا الداغی در سبزوار را منکر شده و این شهید عالی‌مقام را «نفله» خطاب کرده‌است.

روزنامه جوان در یادداشنی درباره ادامه همکاری این استاد دانشگاه با پروژه اشوب نوشته است:

فروکاستن شهادت الداغی به مقوله دفاع مشروع، یک فریب آشکار است. آنچه در قانون در زمینه این همانی، رعایت سلسله مراتب، یکسانی شرایط و سایر موارد دفاع مشروع بیان شده، اساساً ناظر به جنایت وارده بر اثر دفاع است. به بیان دیگر، در قضیه سبزوار، شهید الداغی در مقام دفاع از خود به شهادت نرسیده‌است که نوبت به طرح موضوع مشروع بودن یا نبودن دفاع وی برسد؛ الداغی با مشاهده تعرض به دختران، در مقام حمله به قاتل برآمده و به شهادت رسیده‌است. در این قضیه اگر هم قرار به طرح موضوع دفاع مشروع باشد، فرضاً این قاتل الداغی است که می‌تواند به این موضوع استناد کند، نه شهید الداغی. البته واضح است که قاتل هم نمی‌تواند برای فرار از مجازات به دفاع مشروع متوسل شود، این موضوع در ادامه بهتر مشخص می‌شود؛ بنابراین تحلیل شهادت الداغی با کلیدواژه دفاع مشروع، یک مغالطه آشکار و نیرنگ حقوقی است.

روزنامه فرهیختگان با اشاره به این موضوع که حمیدرضا الداغی نمادی از سنجش غیرتمندی جامعه ایران نسبت به زنان و دشمنان آزادی آنهاست می‌نویسد:

شامگاه دهم اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲، حمیدرضا الداغی که یک جوان خوش‌تیپ و تحصیلکرده سبزواری بود، دید که چند نفر از اراذل بی‌سر و پا مزاحم دخترانی جوان شده‌اند و وقتی برای رهاندن آن خانم‌ها جلو رفت، از پشت چاقو خورد و شهید شد. چند ساعت بعد محسن برهانی، یک وکیل دادگستری که مطلقا نه به‌دلیل هیچ پرونده یا اقدام موفق و ناموفق دیگر در حوزه حقوقی، بلکه به‌عنوان فعال فضای مجازی معروف شده است، چنین جملاتی را توییت کرد. می‌دانیم که این قضیه فقط در خودش منحصر نیست و تعریف و تفسیر آن و موضع‌گیری‌ها درباره‌اش به قطب‌بندی‌های جامعه در چند ماه اخیر برمی‌گردد. روکم‌کنی شدیدی در جامعه به راه افتاده که حتی اگر تا ابد ادامه پیدا کند، هیچ برنده‌ای نخواهد داشت!

شوخی اروپایی‌ها با ماشه

در حالی بیشتر تحلیلگران از سیاست دولت بایدن ناظر بر «نه توافق، نه بحران» می‌گویند که در فضای رسانه‌ای نشانه‌ها یا لفاظی‌هایی از احتمال فعال‌شدن دوباره اسنپ‌بک یا مکانیسم ماشه برای بازگرداندن مجدد قطع‌نامه‌های شورای امنیت دیده می‌شود. علی واعظ مشاور نایاکی وزارت‌خارجه آمریکا، شنبه هفته جاری در توییتی این موضوع را مطرح کرد.

روزنامه آرمان امروز نوشته است:

روند مذاکرات به گونه ای است که همواره طرف های گفت وگو از مسیرهای مختلف به دنبال این هستند تا یکدیگر را تحت فشار قرار دهند و امتیازگیری کنند. گاهی برخی طرف ها با مصاحبه و توئیت و تهدید اقدام به جوســازی مــی کنند و گاهی نیز در عرصه میدانی تحرکاتی انجام می دهند تا طرف مقابل را زیر فشار قرار دهند. به نظر می رســد که حرف هایی کــه امروز نیز در خصوص مکانیزم ماشــه زده می شود، ریشه در همین مســاله دارد و برخی طرف ها می خواهند با این اخبار منفی، روند مذاکــرات را از انجماد خارج کنند و برای مثال ایران را به واکنش وادار کنند.

شرق نیز درباره فعال شدن مکانیسم ماشه می‌نویسد:

در حالی بیشتر تحلیلگران از سیاست دولت بایدن ناظر بر «نه توافق، نه بحران» می‌گویند که در فضای رسانه‌ای نشانه‌ها یا لفاظی‌هایی از احتمال فعال‌شدن دوباره اسنپ‌بک یا مکانیسم ماشه برای بازگرداندن مجدد قطع‌نامه‌های شورای امنیت دیده می‌شود. ادعای علی واعظ از دو جنبه شایان تحلیل است؛ یا به واقع برگزاری این جلسه بین سه کشور اروپایی عضو برجام با دیگر اعضای شورای امنیت می‌تواند آغازی بر روند فعال‌شدن مکانیسم ماشه و بازگشت قطع‌نامه‌های سازمان ملل و شورای امنیت باشد یا باید آن را یک لفاظی دیپلماتیک صرف و بازی روانی علیه تهران دانست که با توجه به شرایط موجود، برخی شق اول تحلیل را محتمل‌تر می‌دانند.

*******

روزنامه‌های امروز شنبه ۱۹ فروردین ماه در حالی چاپ و منتشر شد که سخنان رهبر انقلاب در جمع شعرا، گشایش فصل جدیدی در رابطه ایران و عربستان، قیمت گذاری خودرو، محکومیت بین المللی جنایت صهیونیست‌ها در حمله به مسجدالاقصی و حال ناخوش مسکن در سال ۱۴۰۲ در صفحات نخست روزنامه‌های امروز را مرور می‌کنیم.

کمتر از یک ماه پس از بیانیه سه‌جانبه مقامات امنیتی ایران و عربستان سعودی به میزبانی پکن، حسین امیرعبداللهیان و فیصل بن فرحان وزرای خارجه دو کشور روز پنج‌شنبه ۱۷ فروردین بیانیه مشترکی را برای ازسرگیری روابط دوجانبه با وساطت همتای چینی امضا کردند که بر اساس آن سفارتخانه‌ها و سرکنسولگری‌ها بازگشایی خواهد شد پروازها از سر گرفته می‌شود و تبادل هیات‌های دیپلماتیک و بخش خصوصی برقرار شده و اعطای روادید برای شهروندان دو کشور از جمله روادید عمره در دستور کار قرار خواهد گرفت.

روزنامه دنیای اقتصاد درباره دیدار وزاری خارجه ایران با عربستان نوشته است:

به دنبال دیدار رسمی وزرای خارجه ایران و عربستان سعودی در پکن، دو طرف بیانیه‌ای را با هدف ادامه مسیر برقراری روابط دیپلماتیک با حضور وزیر خارجه چین امضا کردند. یکی از مهم‌ترین نکات این بیانیه، توافق برای بازگشایی نمایندگی‌های دو کشور در زمان مورد توافق و از سرگیری پروازهاست. در بیانیه ایران و عربستان توافق شد که طرفین، اقدامات لازم را برای گشایش سفارتخانه‌های دو کشور در ریاض و تهران و سرکنسولگری‌های این دو کشور در جده و مشهد صورت دهند.

این روزنامه در ادامه نوشته است:

یکی دیگر از اتفاقات مهمی که به دنبال عادی‌سازی روابط ایران و عربستان بعد از هفت سال رخ می‌دهد، از سرگیری پروازها و سفرهای متقابل هیات‌هاست. ایران و عربستان سعودی در بیانیه مشترک‌شان توافق کردند که هماهنگی‌های لازم را بین هیات‌های فنی به منظور بررسی راه‌های گسترش همکاری‌ بین دو کشور از جمله از سرگیری پروازها و سفرهای متقابل هیات‌های رسمی و بخش خصوصی، تسهیل اعطای روادید برای شهروندان دو کشور از جمله روادید عمره، ادامه دهند.

روزنامه شرق نیز با اشاره به دیدار وزیر ایرانی با طرف عربستانی می‌نویسد:

در سایه مفاد بیانیه سه‌جانبه مشترک جمهوری اسلامی ایران، عربستان سعودی و جمهوری خلق چین مورخ ۱۹ اسفند ۱۴۰۱ (۱۰ مارس ۲۰۲۳ میلادی) در رابطه با ازسرگیری روابط میان عربستان سعودی و جمهوری اسلامی ایران و همچنین در چارچوب هماهنگی میان دو کشور در رابطه با اقدامات لازم جهت ازسرگیری فعالیت دیپلماتیک و کنسولی بین دو کشور، گفت‌وگوهایی در ۱۷ فروردین ۱۴۰۲ برابر با ۱۵ رمضان ۱۴۴۴ هجری قمری مصادف با ششم آوریل ۲۰۲۳ میلادی در شهر پکن میان جناب آقای حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران و جناب آقای امیر فیصل بن فرحان وزیر امور خارجه عربستان سعودی صورت گرفت.

روزنامه فرهیختگان نیز با اشاره به امتداد توافق پکن نوشته است:

در چند سال اخیر طرف سعودی با تکیه به وعده‌های امنیتی پوشالی آمریکا خود را به دولتی کاملا تابع واشنگتن تبدیل کرده بود. ناتوانی آمریکا در اجرای سیاست‌های منطقه‌ای و عدم حمایت نظامی کافی از دولت سعودی باعث شد تا ریاض در مسیر طی شده خود تجدید نظر کرده و از اقداماتی نظیر توافق امنیتی و ضدایرانی ناتوی عربی عقب‌نشینی کند. شاید بشود قاطعیت ایران در مواجهه با سیاست‌های ضدایرانی دولت سعودی همچون حمایت مالی از شبکه اینترنشنال را مهم‌ترین دلیلی دانست که موجب شد عربستان در راهبردهای امنیتی خود تجدید نظر کند. واضح است که درصورت ادامه راهبردهای ضدایرانی ریاض، تهران نیز نباید از مسیر تقابلی خود کوتاه می‌آمد تا طرف سعودی ناچار به عقب‌نشینی از راهبردهای شکست‌خورده خود شود اما حال که دولت سعودی تلویحا اعلام کرده سیاست‌های ضدایرانی‌اش با دیوار واقعیت برخورد کرده است و بر همین مبنا بنا دارد تعاملات خود با تهران را گسترش دهد منطقا تهران نیز باید از فرصت دیپلماتیک به‌وجودآمده حداکثر بهره را برده و به جای متحمل شدن هزینه‌های امنیتی از فرصت‌های به‌وجودآمده بهره حداکثری ببرد.

جام‌جم نیز در تحلیلی درباره این توافق آن را نابود کننده توافق صلح آبراهام خوانده و می‌نویسد:

اما اهمیت فرامتن این توافق هیچ چیزی کم از اصل توافق ندارد، در شرایطی که پرچم براندازی در کوران بلوای ۱۴۰۱ بر زمین افتاد و شیشه منزوی‌کردن ایران در جهان و منطقه با صدای بلند شکست، این توافقنامه‌ها از چین و روسیه تا ریاض و کشورهای خلیج فارس رویای انزوای اقتصادی تهران را هم فروریخت، ‌به ویژه این که در بازی جدید آسیایی تل‌آویو حقیقتا به مرحله دست‌بسته رسیده است؛ ‌ اعتراضات شعله‌ور داخلی از یک سو و درگیری چند روز اخیر با جبهه مقاومت از سوی دیگر در عین ترمیم رابطه تهران و ریاض حسابی صهیونیست‌ها را مجنون و سردرگم‌ کرده است و به نظر می‌رسد با بازگشت عقلانیت و مدارا به روابط ایران و عربستان رویای عادی‌سازی دولت یهود با کشورهای عربی در قالب توافق ابراهیم از نفس افتاده است. کاهش هژمونی آمریکا در جهان، پررنگ‌شدن نقش چین، امنیت خلیج فارس برای سرمایه‌گذاری، کاهش تنش در خاورمیانه و شروع همکاری‌های اقتصادی تهران و ریاض در نظم نوین جهانی هلال همسایگی موثر و پرمنفعت را به همه نشان داده است.

در ادامه این گزارش آمده است:

بالاخره بعد از بحث و بررسی طرفین وقتی کار به پایان رسیده دو طرف بیانیه مشترکی را امضا کردند و در بیانیه امضاشده از سوی امیرعبداللهیان و فرحان، همکاری‌های امنیتی برمبنای موافقت‌نامه سال ۸۰ و همکاری‌های اقتصادی، تجاری، سرمایه‌گذاری، فناوری، علوم، فرهنگ، ورزش و جوانان بر مبنای تفاهمی خواهد بود که سال ۷۷ بین دو کشور به امضا رسید.

استقبال اصلاح‌طلبان از خودکشی جامعه!

مرگ خالق سریال قصه‌های مجید به خصوص برای نسل‌هایی که با این نوجوان با لهجه شیرین اصفهانی‌اش خاطره داشتند، تلخ و تکان‌دهنده بود. به خصوص اینکه کیومرث پوراحمد کارگردان مشهور سینما و تلویزیون کشورمان به مرک طبیعی از دنیا نرفت و طبق اعلام دادستانی و پلیس مرگ وی ناشی از خودکشی بوده‌است. در روزهای اخیر روزنامه‌های اصلاح‌طلب سعی کردند از مرگ این کارگزدان سینما یک حماسی سیاسی و اجتماعی خلق کنند!

روزنامه هم‌میهن درباره این ماجرای تلخ نوشته است:

از ظهر روز چهارشنبه، ۱۶ فروردین که خبر آمد کیومرث پوراحمد در ویلایی در شهرک ساحلی انزلی به زندگی خود پایان داده است، بحث بر سر اینکه از اقدام او باید با عنوان «خودکشی»، «مرگ خودخواسته»، «پایان دادن به زندگی» یا «درگذشت» و «فوت» یاد کرد بالا گرفت. برخی، عملکرد رسانه‌ها و شهروند- خبرنگاران را در فضای مجازی، در انتشار گسترده این خبر و جزئیات آن را تقبیح کردند و آن را حائز مصادیق «تشویق به تقلید» دانستند و برخی آن را فرصتی برای سوگواری جمعیِ جامعه ترومازده‌ای دانستند که مدت‌هاست اندوهی بزرگ را بی‌آنکه چشم‌اندازی برای بهبود داشته باشد بر دوش می‌کشد. جامعه اندوهگینی که معتقد بود شرایط فعلی در سوق دادن نخبگان به مهاجرت یا خودکشی می‌رسد!

در ادامه این گزارش سیاه آمده است:

به‌گونه‌ای که شخص وقتی می‌بیند نمی‌تواند «این‌جا» را تحمل کند یا آن را ترک می‌کند یا دست به خودکشی می‌زند. سوگواری جمعی جامعه ترومازده تا آنجا پیش رفت که اقدام به انتشار عکسی از پیکر بی‌جان کیومرث پوراحمد در فضای مجازی هم کرد. اقدامی که اگرچه از یک‌سو با انتقاداتی گسترده مواجه شد اما از نظر امیرحسین جلالی ندوشن، روان‌پزشک اجتماعی قابل‌درک بود و می‌شد آنچه را در چند روز اخیر، در رسانه‌ها و فضای مجازی گذشت، بی‌آنکه بخواهیم تمامیتش را تائید کنم، نوعی تخلیه هیجانی و تلاش برای سوگواری دانست. نکته‌ای که نشان می‌دهد مدیران و مسئولانی که از تیترهای حاوی کلمات «خودکشی» و «مرگ خودخواسته» انتقاد می‌کنند باید نگاه خود را به این پدیده‌های چندوجهی روان‌شناختی، جامعه‌شناختی، انسان‌شناختی و فلسفی تغییر دهند.

روزنامه جوان در پاسخ به این سوگواره سازی نوشته است:

انعکاس اخبار خودکشی و تعبیر مرگ خودخواسته از آن و همچنین تقدس‌زایی قبح‌زدایی از آن، تبعات اجتماعی بدی دارد و انعکاس اینگونه مسئله خودکشی، افراد دارای مشکلات و جوانان را به سمت چنین عملی گرایش می‌دهد و نوعی بدآموزی دارد و پیام بدی را به جوانان و افراد دیگر می‌رساند. خودکشی یک نوع ضعف و بریدن است. از سوی دیگر بر اساس تئوری میدان نیرو، میدان اجتماعی ایران مستعد افزایش خودکشی است و اینگونه خبرها در گرایش و گسترش و تشویق افرادی که مستعد هستند می‌تواند خودکشی را افزایش دهد. برای جامعه ما مضر است. مسائل اقتصادی، سیاسی، بیکاری، فقر و چالش‌های اجتماعی همه و همه جامعه را مستعد خودکشی می‌کند و چنین رفتارهایی پیام منفی بیشتری برای جامعه دارد.

الزامات عفو اغتشاش‌گران چه بود؟

با پایان اغتشاشات محله محور با حکم رهبر معظم انقلاب اسلامی عوامل و فریب‌خوردگان آشوب‌ها عفو شده و مورد رحمت اسلامی نظام قرار گرفتند، اما برخی از این افراد اندک زمانی پس از آزادی دوباره رویه قبلی را پیش گرفته تا نشان دهند با شبکه مادر اغتشاشات ارتباط سنتزی دارند، از این پرونده قضائی برخی از این افراد در دستگاه قضایی دوباره به جریان افتاده است.

روزنامه اعتماد که در طول اغتشاشات نقش بولتن آشوب را بازی می‌کرد بدون اشاره به رفتار عفو شدگان نوشته است:

ماجرا از این قرار است که نه تنها خبری از مختومه شدن پرونده افراد زیادی از متهمانی که مشمول عفو گسترده بهمن ماه شده بودند نیست، بلکه پرونده این افراد وارد مراحل بعدی دادرسی قضایی نیز شده است و بیم محکومیت و مجازات آنها می‌رود. به عبارت دقیق‌تر اکنون بخشی از افرادی که گفته شده بود مورد رافت و عفو قرار گرفته‌اند، به‌رغم آن همه اخبار و تبلیغات انجام شده در بهمن ماه باید در انتظار محاکمه یا حتی احتمالا مجازات خود باشند. متاسفانه به نظر می‌رسد بخشی از رده‌های میانی دستگاه قضا و همچنین ضابطان قضایی چشم خود را بر عفو اعطا شده توسط رهبری بسته و بر پیگیری پرونده و محاکمه افراد مشمول عفو، اصرار دارند. حاصل طبیعی این بازی حیثیتی هم فروریزی بیشتر اعتماد عمومی در جامعه خواهد بود. روزی یک دستور با آن همه تبلیغات و تعریف و تمجید عمومی و گزارش‌های مختلف رسانه‌ای در عالی‌ترین سطح کشور صادر شد و روز دیگر بی‌سر و صدا و در سکوت بر خلاف همان دستور اقدام می‌شود!

نکته مهمی که این روزنامه به آن توجه نکرده است آن است که تعداد محدودی از این افراد پس از عفو و آزادی از زندان در تداوم جرم اصرار دارند! این افراد پرونده قبلی‌شان در طول آشوب‌ها به جریان نیافتاده است، بلکه جرم جدیدی مرتکب شده‌اند و پیگیری قضایی این ماجرا نیز امری طبیعی است.