روزنامه هم‌میهن

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

*********

انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات‌متحده درنهایت با پیروزی قاطع دونالد ترامپ و شکست فاحش دموکرات‌ها در این کارزار به ایستگاه پایانی رسید. ترامپ توانست با ۲۷۷ رای الکترال مجددا به کاخ سفید بازگردد. همزمان جمهوری‌خواهان نیز کنترل کنگره را به دست آوردند.

پیروزی ترامپ مورد توجه رسانه‌های اصلاح‌طللب قرار داشته و بار دیگر پرونده مذاکره با آمریکا را روی میز گذاشته است. حسین مرعشی در روزنامه سازندگی ارگان حزبی خود نوشته است:

زمان ترک مخاصمه با آمریکا فرا رسیده. رئیس‌جمهور می‌تواند با پیاده‌سازی گفتمان وفاق و همراهی حاکمیت با آمریکا در موضوع آتش‌بس جنگ غزه همکاری کند و اولین قدم‌ها را برای ترک مخاصمه بین دو کشور بردارد. نکته حائز اهمیت این است که اصولاً دلیلی ندارد که یک نظام سیاسی خودش، کشور، دولت یا ملتش را در یک منطقه امن مستقر نکند. دلیلی ندارد که ما با یک کشوری مثل آمریکا که بالاخره دارای قدرت اقتصادی دنیاست، تکنولوژی‌های برتر دنیا را در اختیار دارد، بازار بسیار بزرگی دارد، نسبت به تمام کشورها قدرت نظامی برتری دارد و در منطقه خاورمیانه هم اثرگذار است، برای همیشه درحال مخاصمه باشیم.

در ادامه این یادداشت عجیب آمده است:

ما می‌توانستیم در گذشته به یک ترک مخاصمه‌ای برسیم. اکنون نیز لازم نیست که روابط‌مان را با آمریکایی‌ها برقرار کنیم و کار سنگین و درازمدت با آنها انجام دهیم اما دلیلی هم ندارد که این همه درحال مخاصمه باشیم. نباید تصور کنیم که همه منافع ما در منطقه با آمریکایی‌ها در تضاد است؛ لذا اکنون من دلیلی نمی‌بینم که کشور را در حالت مخاصمه با آمریکایی‌ها نگه داریم.

مرعشی در ادامه با دادن پالس به ترامپ افزوده است:

در گذشته نیز فرصت‌های تاریخی‌ای وجود داشت که می‌توانستیم از آن استفاده کنیم اما نکردیم. دلیل آن هم عمدتاً به اختلافات داخلی خودمان برمی‌گشت. به هر حال اگر اختلافی هم درون خود سیاستمداران و دولتمردان جمهوری اسلامی بوده، موضوع نهایتاً به یک ترک مخاصمه منتهی نشده است.

من فکر می‌کنم که همیشه برای این ترک مخاصمه فرصت بوده، هست و خواهد بود. لذا نگاه ما به آقای ترامپ نباید الزاماً یک نگاه صددرصد منفی باشد. زیرا بالاخره او تنها رئیس‌جمهور آمریکاست که چند باری به نقطه مرزی کره‌شمالی و کره‌جنوبی رفت تا با رهبر کره‌شمالی دیدار کند و علاقه‌مند بود که مساله کره‌شمالی حل شود، هرچند موفق نشد.

یادداشت دبیرکل حزب سازندگی شباهت به نامه جریان اصلاح‌طلب به ترامپ در سال ۹۷ دارد، در آن زمان شماری از اصلاح‌طلبان تندرو همچون غلامحسین کرباسچی، احمدی منتظری، ابوالفضل بازرگان و نیز اپوزیسیون خارج از کشور از جمله جمیله کدیور، رضا علیجانی در نامه مشترک به ترامپ خواهان مذاکره مستقمی با آمریکا شدند.

این نامه در آن زمان بازتاب‌های مهمی پیدا کرد و بعدها یکی از فعالان اصلاح‌طلب در شرح آن نوشت که آمریکا هر گاه قصد عملیاتی کردن برنامه‌های خود علیه ملت ایران را دارد از برخی بازوهای رسانه‌ای خود استفاده می‌کند!

به نظر می‌رسد یادداشت مرعشی را نه به عنوان طرحی جدید برای تغییر در منطقه بلکه بابید خطی بدعت ساز برای تولید سناریوهای تسلیم تفسیر کرد.

خط تسلیم دربرابر ترامپ در روزنامه هم‌میهن نیز تسری دارد، این روزنامه سوپر رادیکال درباره بازگشت ترامپ و موضع ایران می‌نویسد:

برای تحلیل بازگشت ترامپ باید به این فکر کنیم که چه کسانی او را انتخاب کردند و چه توقعاتی دارند. کسانی که ترامپ را انتخاب کردند، به مسائل داخلی آمریکا فکر می‌کنند. مثلاً به این که افزایش بیش از حد مهاجرین غیرقانونی باعث از دست رفتن فرصت‌های شغلی شده است. این‌ها مسائل داخلی آمریکاست که برای مردمش اهمیت دارد اما از لحاظ بین‌المللی باید توجه داشت که دنیا نسبت به چهار سال پیش که او کاخ سفید را ترک کرد، بسیار متفاوت شده است.

در بخش دیگری از این یادداشت به قلم فریدون مجلسی آمده است:

نتانیاهو بازگشت او را یک پیروزی تاریخی نامید اما نخست‌وزیر اسرائیل شاید توجه به این نکته ندارد که امروز جهان عرب در یک موضع مقتدرانه‌تری نسبت به چهار سال پیش قرار گرفته‌اند. ثروت و صنعتی که در جهان عرب به‌خصوص در عربستان و امارات متمرکز شد، آن‌جا را از نظر بازرگانی به اندازه‌ای مهم کرده که اسرائیل برای بقا در این منطقه باید با آن‌ها ارتباطات نزدیک‌تری داشته باشد. تصور نکنید که عربستان بدون این که مشکل فلسطین حل شود، رابطه‌ای با اسرائیل خواهد داشت. اما راه‌حلی که عربستان از زمان ملک‌عبدالله در پیش گرفته، با راه‌حل حماس متفاوت است.

به نظر می‌رسد که اصلاح‌طلبان سعی دارند با ایجاد تب ترس از ترامپ، ایران را دوباره به ورطه مذاکره بیاندازند تا یک دوره چهارساله دیگر همه ظرفیت های کشور را پشت در مذاکرت متوقف کنند. در روزهایی که حتی مسلمانان آمریکا هم از دوگانه دموکرات-جمهوری‌خواه و بایدن-ترامپ عبور کردند، اما اصلاح‌طلب‌های ایرانی همچنان چشم امید به دموکرات‌ها بسته‌اند و مردم را از ترامپ می‌ترسانند

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

**********

برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب در راستای مطالبه سازی‌های مورد تاکید خود از سویی و تلاش برای تولید فشار به رئیس جمهور از جانب دیگر، با بیان اینکه امید به بهبود شرایط اقتصادی حداقل ۲ سال زمان نیاز دارد و جامعه تا آن زمان امیدواری های خود را از دست می دهد، اقدام فوری پزشکیان را مساله اینترنت و زنان معناسازی می‌کنند.

در این رابطه روزنامه هم‌میهن طی یادداشتی با بیان اینکه دولت پزشکیان تا مدتی می‌تواند در باد امیدواری جامعه بخوابد، می‌نویسد:

واقعیت این است که پس از این سه سال، یا بهتر است بگوییم پس از این پنج سال، مردم به این امید احتیاج داشتند. ولی این امید دائمی نیست و دیر یا زود به پایان می‌رسد و قبل از سررسید آن لازم است که دولت کارهایی را انجام دهد تا امید همچنان در دل جامعه زنده بماند. امید اصلی به بهبود وضع معیشت و اشتغال بستگی دارد که در یک شرایط طبیعی و بدون این‌همه دشواری‌های ریز و درشت که بر سر راه دولت چهاردهم هست، حداقل برای شروع به بهبود وضعیت به دو سال زمان نیاز است. «شروع به بهبود» و نه خود «بهبود»، آن هم در شرایط طبیعی و نه این شرایط غیرطبیعی موجود.

این روزنامه با طرح این سوال که حالا دولت چه می‌تواند بکند و آیا جامعه دو سال صبر خواهد کرد، تاکید می‌کند:

جامعه نمی‌تواند دو سال صبر کند و خیلی که دندان روی جگر بگذارد تا پایان سال است و تا آن‌وقت دولت باید کاری بکند تا جامعه احساس کند که واقعاً قرار است این دولت کاری انجام دهد و این کار حاصل نمی‌شود، مگر اینکه کل حاکمیت نشان دهد که وفاق شامل جامعه هم می‌شود تا امید در جامعه تداوم پیدا کند و این حس ایجاد شود که وفاق فقط یک پروژه درون‌حاکمیتی نیست؛ مردم را نیز شامل می‌شود.

به نوشته هم‌میهن:

شاید چاره‌ای جز این نباشد که به در دسترس‌ترین موضوع‌ها برای زنده نگه‌داشتن امید پرداخته شود. اول، در حوزه اینترنت و دوم، در حوزه جامعه. در حوزه اینترنت، حل معضل خودساخته فیلترینگ و در حوزه جامعه، موضوع زنان می‌تواند مهمترین تصویر وفاق با مردم باشد که حل آنها پیام امیدبخشی به جامعه ارسال می‌کند؛ پیامی که نشان می‌دهد واقعاً اتفاقی رخ داده و قرار است در پروژه وفاق، مردم هم شریک باشند.

گفتنی است بیان این مطالب نشان می‌دهد که پروژه ثابت و مستمر جریان اصلاحات در برابر دولت، تلاش برای تامین مطالبات جریانی خود و فرعی و اصلی کردن اولویت های خود می‌باشد. اصلاح‌طلبان در این رابطه و در چارچوب کسب نمایندگی از لایه هایی از جامعه اعتراضی تلاش می کنند که توان دولت را صرف سرویس‌دهی به مطالبات صرف خود نمایند.

از سوی دیگر نکته قابل تامل اینکه رادیکال‌های اصلاحات در حال اولتیماتوم به دولت چهاردهم مبنی بر داشتن فرصت ۶ ماه به دولت پزشکیان هستند که در صورت عدم اقبال در حوزه فیلترینگ و حجاب، امیدواری جامعه نسبت به دولت چهاردهم کاهش خواهد یافت. به تعبیری رادیکال‌های چپ‌گرا در حال بیان ان هشدار به دولت هستند که در صورت عدم اقبال عملی طی ۶ ماه آینده در خصوص فیلترینگ و حجاب، ماه عسل آنان با دولت پایان خواهد یافت.

رادیکال‌های اصلاح‌طلب همچنین در این توهم به سر می‌برند که رگ حمایت جامعه از دولت پزشکیان صرفا در اختیار و دست آنان است، ادامه توهمی که فکر می‌کنند آنان پزشکیان را به مقام ریاست جمهوری رسانده‌اند.

سیاست خارجی ایران مانع جدی توسعه است!

روزنامه اعتماد ضمن تعریف سیاست خارجی کشور به عنوان مانع جدی و توسعه ایران از سوی دیگر ضمن هجمه به سیاست خارجی دولت شهید رئیسی آن را سیاستی پرت از ماجرا تعریف کرد!.

عباس عبدی طی یادداشتی در روزنامه اعتماد، مدعی کاهش حمایت مردم از سیاست خارجی موجود شد و ادعا کرد که سیاست خارجی بر زندگی روزمره مردم تاثیر نداشته و برای همین با کاهش حمایت مردم روبرو شده است.

وی همچنین سیاست های منطقه ای ایران را نیز به چالش کشیده و مدعی شد، گرچه پیشرفت‌هایی در سیاست‌های منطقه‌ای ایران شاهد بوده‌ایم، ولی در نقطه مقابل ناپایداری‌ها و مشکلات آن نیز فراوان است! این فعال سیاسی اصلاح طلب در ادامه با طرح این ادعا که در هر حال وضعیت کنونی سیاست خارجی کشور تبدیل به یک مانع جدی در روند توسعه و پایداری کشور شده از سوی دیگر مدعی شد که سیاست خارجی دولت سیزدهم از مرحله پرت بوده است.

گفتنی است بیان این مطالب از سوی عباس عبدی در شرایطی صورت می‌گیرد که، سیاست خارجی جمهوری اسلامی همواره بر اساس تامین ۳ مولفه، عزت، حکمت و مصلحت استوار بوده و مبتنی بر آن سیاست خارجی تنظیم شده است.

نکته اساسی اما آن است که تعریف سیاست خارجی در نگاه برخی رادیکال‌ها از هر سو نه تنها مبتنی بر این ۳ اصل بوده بلکه گاها در تناقض با این ۳ مولفه نیز بوده است به شکلی که در برخی دولت با وادادگی عزت کشور خدشه دار شده و به بهانه عقلانیت عقب نشینی هایی از جنس جلب رضایت کدخدا دنبال شده است.

از جانب دیگر در شرایطی سیاست خارجی به عنوان عامل ضد توسعه کشور تعریف می شود که باید اشاره داشت افرادی همچون عبدی صرفا نگاه یک سویه ای به مساله سیاست خارجی داشته و صرفا ارتباط با جهان را به معدود کشورهای آمریکایی و اروپایی معنادار می بییند و از سوی دیگر نیز همین نگاه را به مقوله توسعه داشته و نیم نگاهی به توان داخلی برای پیشرفت کشور ندارند.

از جانب دیگر اشاره‌ای به بی تصمیمی، بد تصمیمی و دیر تصمیمی برخی مدیرانی نیز نداشته‌اند که فرصت های همسایگی، فعال سازی ظرفیت ها، مناسبات و …را به دلیل تعلقات جناحی و جریانی ذبح کرده‌اند.

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

**********

روزنامه‌های امروز شنبه ۲۳ تیرماه در حالی چاپ و منتشر شد که پیام پزشکیان به رسانه‌های جهان، ادامه گمانه زنی‌ها درباره اعضای احتمالی دولت چهاردهم، دیپلماسی پارلمانی برای تغییر مناسبات اقتصاد جهانی و نقد عصبانیت‌های انتخاباتی در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

یک روزنامه اصلاح طلب با اذعان به اینکه دولت چهاردهم با خطر درونی نیروهای سهم‌خواه روبروست تاکید کرد که این سهم خواهان سابقه عملکرد و مواضع شان در دولت‌های خاتمی و به‌ویژه روحانی، چندان مثبت نیست. روزنامه هم میهن در مطلبی نوشت:

آنچه در شرایط کنونی و در محافل و مباحث درونی نیروهای حامی رئیس‌جمهور منتخب بیشتر مایه نگرانی شده، تردیدهایی است که درباره سازوکار تشکیل دولت و همکاران رئیس‌جمهور وجود دارد و این نگرانی را شکل می‌دهد که مجموعه فشارهای بیرونی و مناسبات درونی، به سمتی رود که نیروهای کارآمد، توانمند و باورمند به توسعه و تغییر حاشیه‌نشین شوند و کابینه‌ای فاقد توان کافی برای تغییر وضع موجود شکل گیرد.

بنا بر تاکید این روزنامه، دولت چهاردهم، با خطر درونی نیروهای سهم‌خواهی روبه‌روست که سابقه عملکرد و مواضع آنان در دولت‌های خاتمی و به‌ویژه روحانی، چندان مثبت نیست. نیروهایی که بیش از منافع عمومی و پیشبرد سیاست‌ها و رویکردهای دولت و دفاع از مواضع اصلاح‌طلبانه و توسعه‌گرایانه آن، در پی منافع شخصی یا باندی خود هستند و در روزگار عسرت و سختی نیز، عموماً کنار می‌نشینند و در انتظار گرفتن ماهی خویش در زمان گل‌آلود شدن آب می‌مانند.

هم میهن همچنین با نام بردن از این نیروها با عنوان «مجاهدین شنبه» می‌نویسد:

این نیروها حتی در انتخابات اخیر، چندان نقش مؤثری نداشته‌اند و بیش از دریافت احکام ستادهای انتخاباتی و یا گرفتن عکس‌های یادگاری، نقشی بازی نکرده‌اند. بسیاری از این نیروها متأثر از راهبردی هستند که اصولاً در ابتدا مخالف حمایت از نامزدی پزشکیان بودند و با راهبرد روزنه‌گشایانه‌ای هم که پزشکیان بر مبنای آن به مجلس دوازدهم راه یافت و در ادامه به ریاست‌جمهوری رسید، تعارض داشتند و اکنون هم، به نظر می‌رسد در پی دامن زدن مطالبات و فراموش کردن سریع واقعیات و مناسبات موجود در ساختار سیاسی هستند. آنها تصور می‌کنند پیروزی پزشکیان اتفاقی ساده‌ و تنها متکی و مبتنی بر خواست و اراده اصلاح‌طلبان بوده است و اینک، به‌سادگی می‌توان دولت را صرفاً با نیروهای همسو چید و معادلات کلان را ندید.

این روزنامه اما در ادامه با اشاره به کنار کشیدن افرادی همچون محمدجواد ظریف و بی رغبتی برای حضور در کابینه نوشت، مشخص نیست دلیل تصمیم این چهره‌ها، خواست شخصی خود آنهاست و یا آنکه با مشاهده فضای حاکم بر دولت جدید، کناره گرفتن و حاشیه نشستن را ارجح دانسته‌اند. اگر این تصمیم، شخصی باشد که آشکارا غیرمسئولانه است. اگر هم دلیل کناره گرفتن این چهره‌ها، فضای شکل‌گرفته حول پزشکیان باشد که قطعاً باید در رویه موجود تجدیدنظر کرد و اندیشید که چرا و چگونه روندی شکل گرفته که ستارگان کمپین پیروز ۱۴۰۳، رفتن را بر ماندن و فرار را بر قرار ترجیح داده‌اند.

بررسی این مطالب اما بیانگر آن است که؛

۱ – رئیس جمهور منتخب این روزها به شدت از سوی سهم خواهان تحت فشار بوده و این مساله باعث نگرانی های عمیقی میان حامیان وی و اصلاح طلبان میانه رو شده است.

۲ – بر اساس احصاء صورت گرفته از مطالب بیان شده در رسانه های اصلاح طلب، سهم خواهان که به «مجاهدین شنبه» معروفند بخشی از همان اصلاح طلبان ساختاری می باشند که از انتخابات مجلس شورای تا انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ در تضاد به روزنه گشایان بوده و تحریم انتخابات را توصیه می‌کردند.

۳ – یکی از انتقادات جدی اصلاح طلبان میانه‌رو به سهم خواهان و نیروهای رادیکال آن است که آنان تایید صلاحیت و رای آوری پزشکیان را محصول تحریم انتخابات مجلس تعریف کرده و از این رو برای خود اعتبار و منزلتی در دولت جدید قائل هستند.

در این میان اما نیروهای میانه رو، پیروزی پزشکیان را محصول شخصیت خود وی و حرکت وی در چهارچوب های نظام ارزیابی می کنند.

از پزشکیان رفتارهای رادیکال نخواهید

عطاء الله مهاجرانی نسبت به تلاش برخی رادیکال ها برای پیش کشیدن موضوع حاکمیت دوگانه واکنش نشان داد و تاکید کرد که مسعود پزشکیان به دنبال ساختار شکنی نیست. مهاجرانی طی یادداشتی در روزنامه اعتماد با بیان اینکه بیضی دو کانون دارد، اگر کشور و ملت را شبیه بیضی تصور کنیم؛ این دو کانون و نسبت بین آنها چیست و کدام است نوشت:

مطابق قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ولی‌فقیه و ملت ایران دو کانون این بیضی هستند. رییس‌جمهور که توسط ملت با اکثریت آرا انتخاب می‌شود، در حقیقت پل ارتباط یا حلقه اتصال بین رهبری و مردم است. این سخن به این معنی نیست که رهبری مستقیما با مردم ارتباط ندارد، سخن بر سر اعمال حکمرانی است. مسعود پزشکیان بیش از همه نامزدها بر سیاست‌های کلی نظام که توسط رهبری ابلاغ شده و می‌شود، تاکید کرد.

وی در ادامه تصریح کرد: پزشکیان حتی این سخن بلکه ایده سیاسی را که نخستین‌بار توسط شهید سیدمحمد باقر صدر مطرح شده بود؛ بر زبان آورد و با صراحت گفت: «او ذوب در ولایت فقیه است!». پزشکیان با هوشمندی این پیام را با صراحت تمام بیان کرد که او رییس‌جمهوری در تراز قانون اساسی جمهوری اسلامی است و نباید از او انتظار ساختارشکنی داشته باشند یا اینکه کشور را به طریقی اداره کند که دوباره موضوع «حاکمیت دوگانه» مطرح شود، در حقیقت رییس‌جمهور می‌تواند نماد یگانگی باشد.

در این صورت کشور و ملت قرار و آرام و طمأنینه و تعادل پیدا می‌کند. تا فرصت‌های از دست رفته توسعه شایسته و آبادانی کشور جبران شود و همه همدل و یک زبان برای اعتلای ایران بکوشند.