روزنامه واشینگتن پست

سرویس جهان مشرق- در جریان برگزاری مراسم نود و سومین دوره اهدای جوایز آکادمی(اسکار) در شامگاه ۲۷ مارس، یک حرکت «ظاهرا» غیرمترقبه یعنی سیلی ویل اسمیت، بازیگر معروف آفریقایی‌تبار، به صورت کریس راک، کمدین و مجری مراسم، جنجال‌ساز شد و کل مراسم را تحت‌الشعاع قرار داد.

البته، ذکر این نکته لازم است که به نظر بسیاری از کارشناسان و نویسندگان سینمایی، مراسم اهدای اسکار، چند سالی است که به طور فزاینده افول کرده و مراسم امسال هم هم از هر لحاظ در امتداد همان افول کیفی بوده است. لیکن در دل این مراسم بی‌حال و بی‌رمق و بیمار، ناگهان «غیرت» آقای بازیگر به جوش می آید و در واکنش به شوخی مجری مراسم با همسرش یک سیلی آبدار به او می زند که تا چند روز سرخط همه‌ی اخبار را در آمریکا به خود اختصاص داده است.

اما اهل فن، به خوبی با این نوع شامورتی‌بازی‌های هالیوود در ایجاد موج تبلیغاتی و عملیات روانی آشنا هستند و ابدا گول غیرت «پلاستیکی» امثال ویل اسمیت را که به ناگهان از یک شوخی قلمبه می‌شود، نمی‌خورند!

تک‌تک اجزای این شوی سالانه، همان مراسم جوایز آکادمی، نوشته و طراحی و هماهنگ شده است و شکی نیست که ویل اسمیت نه به خاطر «شاه ریچارد» که بابت همین فیلمی که در جریان مراسم بازی کرد و چند روزی است مخ ملت آمریکا را به کار گرفته، باید جایزه‌ی بهترین بازیگر را می گرفت! آن هم ویل اسمیتی که که همسرش جادا در همین سال ۲۰۲۰ اعتراف کرد که چند سال به شوهرش خیانت می کرده و از آن فراتر این که خود ویل اسمیت اذعان کرده که یک «ازدواج باز» با همسرش دارد، به این معنی که گرچه زن و شوهر هستند، اما هر یک می توانند شرکای دیگری هم داشته باشند!

جالب‌تر این که حتی پیش از «غیرتی» شدن آقای ویل اسمیت، شایعات جدی درباره‌ی روابط همسرش با همان مجری و کمدین، یعنی کریس راک، در هالیوود وجود داشته است!

حقیقت آن است که یک بار دیگر، دست ذوالفنون هالیوود در عملیات روانی و چشم‌بندی عمومی از آستین بیرون آمد و با ترتیب دادن یک شوی سانتی‌مانتال و آبکی از غیرت زناشویی، توانست افکار عمومی را به خود جلب کند تا حواس‌ها از یک واقعیت مهم دیگر کاملا پرت شود. اما این واقعیت دیگر، چه می تواند باشد؟

در یک نکته تردیدی وجود ندارد و آن رابطه‌ی عمیق و ریشه‌دار گردانندگان هالیوود با «دیپ استیت» (دولت عمیق) ایالات متحده است. دیپ استیت همان شبکه‌ی پنهان پشت صحنه و فراحزبی است که با نفوذ و سلطه بر تشکیلات سیاسی، امنیتی، قضایی و نظامی و البته بهره‌گیری از بازوهای اقتصادی قدرتمند، فرمان واقعی قدرت را در آمریکا در دست دارد و البته درباره‌ی بخش بزرگی از کشورهای دیگر دنیا هم همین مساله صادق است.

نکته این‌جاست که مقارن با مراسم اهدای جوایز اسکار، چه مساله‌ای در حال افشا و جنجالی شدن بود که به منافع دیپ استیت ضربه وارد می‌کرد؟

ده روز قبل از برگزاری مراسم اسکار، در ۱۷ مارس، روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی بالاخره تایید کرد که ایمیل‌های افشاء شده از لپ تاپ پیدا شده‌ی «هانتر بایدن» (پسر جو بایدن) واقعی است. این در حالی است که دو سال قبل‌تر، پایگاه اینترنتی «نیویورک پست» در ۱۴ اکتبر ۲۰۲۰، در گزارش اختصاصی خبر داد که محتویات لپ‌تاپ پیداشده‌ی هانتر بایدن نشان می دهد که او، کم‌تر از یک سال قبل از آن که پدرش جو بایدن (معاون وقت ریاست جمهوری آمریکا) از طریق سفارت آمریکا در کی‌یف بر دولت اوکراین فشار وارد کند تا دادستان عمومی این کشور را برکنار کنند، درگیر ارتباطات عمیق با شرکت‌های فاسد بخش انرژی اوکراین بوده است (سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶).

دادستان وقت اوکراین در حال بررسی پرونده ارتباط آن شرکت‌ها با طرف‌های آمریکایی(از جمله پسر بایدن) بود که توسط دولت اوکراین برکنار شد! طبق گزارش نیویورک پست، هانتر در همان مقطع، پدرش را با یکی از مدیران ارشد بخش انرژی اوکراین آشنا کرده بود. [۱]

ماجرای دیدار جو بایدن با آن مدیر بخش انرژی در اوکراین، از ایمیلی آشکار شد که یک مشاور هیات مدیره‌ی شرکت «بوریسما» (۱۷ آوریل ۲۰۱۵) به نام وادیم پوژارسکی، برای تشکر از هانتر فرستاده بود. هانتر با دستمزد ماهیانه‌ی بالای هشتاد هزار دلار عضو هیات مدیره شرکت اوکراینی بوریسما بود. در این ایمیل آمده بود:

” هانتر عزیز، از تو تشکر می کنم که مرا به دی سی(واشینگتن) دعوت کردی و این فرصت را ایجاد کردی تا با پدرت ملاقات کنم و وقتی را با او بگذرانم. این باعث افتخار و خوشحالی من بود. “

در ایمیل دیگری به تاریخ می ۲۰۱۴، پوژارسکی(که نفر سوم شرکت بوریسما بود) از هانتر می خواهد که اطلاع دهد چگونه می تواند از نفوذ خود در واشینگتن به نفع این شرکت استفاده کند.

این در حالی بود که جو بایدن در مصاحبه‌ای مدعی شده بود که هرگز با پسرش هانتر درباره‌ی تجارت او در خارج از آمریکا صحبتی نداشته است. [۲] در اواخر نوامبر ۲۰۱۹، عکسی از جو و هانتر بایدن در کنار دِوون آرچر در یک زمین گلف منتشر شد. دوون آرچر، به همراه هانتر در آن مقطع، اعضای هیات مدیره‌ی شرکت اوکراینی بوریسما بودند.

از دیگر محتویات لپ‌تاپ منسوب به هانتر، که در آوریل ۲۰۱۹ در یک مغازه‌ی تعمیرات کامپیوتر در شهر ویلمینگتون دلاوِر(شهر محل سکونت هانتر) پیدا شد، یک ویدئوی ۱۲ دقیقه‌ای از او در حال مصرف کراک  و البته رابطه‌ی جنسی او با یک زن ناشناس و عکس‌هایی از حالات خصوصی هانتر بود.

شخص ناشناسی این لپ تاپ مک بوک پرو آب‌خورده را به مغازه‌ی تعمیرات داده بود و دیگر به سراغ آن نیامد و به گفته‌ی صاحب فروشگاه، هر چه تلاش کرد نتوانست با آن فرد تماس بگیرد. صاحب مغازه بعد از چند ماه که خبری از آن فرد نشد، ماجرا را به پلیس اطلاع داد و در نهایت ماموران اف بی آی در دسامبر ۲۰۱۹ لپ‌تاپ و هارد درایو همراه آن را ضبط کردند. اما صاحب مغازه که ظاهرا از طرفداران ترامپ بوده، یک کپی از اطلاعات لپ تاپ تهیه می کند و به دست وکیل رودی جولیانی، شهردار سابق نیویورک و از نزدیک‌ترین دستیاران ترامپ، می رساند.

ماجرا وقتی جالب‌تر می شود که بدانیم، ۸ ماه بعد از آن که پوژارسکی از هانتر بابت فرصت ملاقات با پدرش تشکر کند (آوریل ۲۰۱۵)، بایدن پدر که معاون رییس جمهور بود، در جریان سفر خود به کی‌یف در دسامبر ۲۰۱۵، رییس جمهور وقت اوکراین (پترو پوروشنکو) و نخست وزیر(آرسنی یاتسنیوک) را تهدید کرده بود که اگر دادستان عمومی وقت این کشور، ویکتور شوکین را(که به دنبال تحقیقات درباره فساد شرکت بوریسما بود) از کار برکنار نکنند، او جلوی وام یک میلیارد دلاری آمریکا به این کشور را خواهد گرفت.

شوکین بعدا در مصاحبه‌ای فاش کرد که درست زمانی از کار برکنار شد که قصد داشت همه‌ی اعضای هیات مدیره بوریسما(از جمله هانتر بایدن) را جهت پیگیری فساد این شرکت بازجویی کند. [۳]

حال، بر اساس گزارش نیویورک تایمز(۱۷ مارس ۲۰۲۲)، مقامات فدرال تایید کرده‌اند که ایمیل‌ها و اطلاعات رد و بدل شده میان هانتر و شریکش دوون آرچر و دیگر مرتبطین شرکت بوریسما که از «لپ تاپ» مشهور بازیابی شده، مبنای تحقیقات قرار گرفته است. [۴]

اما روز چهارشنبه، ۳۰ مارس، روزنامه واشینگتن پست، دیگر روزنامه‌ی اصلی ایالات متحده، با تایید اصالت محتوای لپ‌تاپ هانتر بایدن، ماجرا را وارد فاز تازه‌ای کرد. [۵] به گزارش مجاهدت از این روزنامه، دو کارشناس امنیتی با استفاده از امضاهای رمزنگاری‌شده‌ی گوگل و دو شرکت فناوری دیگر، اصالت ۲۲۰۰۰ ایمیل(از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۹) را تایید کردند که شامل ایمیل‌های مرتبط با کسب و کارهای خارجی هانتر بایدن هم می شوند.

یکی از این کسب و کارها، اخذ رشوه ۵ میلیون دلاری در جریان جوش دادن معامله‌ای با CEFC هلدینگ بزرگ چینی فعال در حوزه انرژی است. همچنین طبق این ایمیل‌ها روشن شده که هانتر در جریان فعالیت برای شرکت اوکراینی بوریسما ماهیانه در حدود ۸۴۰۰۰ دلار یا سالیانه ۱ میلیون دلار دریافتی داشته است.

روزنامه‌ی واشینگتن پست در این گزارش اعلام کرد که یک کپی از لپ‌تاپ در ماه ژوئن سال گذشته توسط یک خبرنگار تحقیقی به نام جک مکسی در اختیار گرفته است. این خبرنگار قبلا برای استیو بنن، استراتژیست ارشد اسبق کاخ سفید در دوران ترامپ کار می کرده است.

طبق این گزارش، مسوولان روزنامه چند ماه را صرف بررسی و تایید اصالت محتویات لپ‌تاپ کردند و دو نسخه از آن را برای بررسی فنی در اختیار مت گرین، پژوهشگر امور امنیتی در دانشگاه جانز هاپکینز و جیک ویلیامز، کارشناس قضایی و مامور سابق سازمان امنیت ملی آمریکا قرار داده بودند. هر دو متخصص تایید کردند که ایمیل‌ها حاوی امضای رمزنگاری‌شده بوده که احتمال جعلی بودن آن را بسیار بسیار کم می کند، چرا که جعل این امضاء توسط زبده‌ترین هکرها هم تقریبا غیرممکن است.

جالب این‌جاست که روز چهارشنبه، مت گائتز، نماینده جمهوری‌خواه فلوریدا، با ارسال درخواست و یک کپی از محتویات هارد لپ تاپ هانتر بایدن به رییس کمیسیون قضایی مجلس نمایندگان، خواستار ثبت رسمی آن در کنگره شد.

رسواترین وجه ماجرا این جا بود که یک روز قبل‌تر(سه‌شنبه)، گائتز در جلسه‌ای در کنگره با موضوع امنیت سایبری، از مسوول بخش سایبری اف بی آی، درباره سرنوشت محتویات مورد بررسی لپ‌تاپ پسر بایدن پرسید و مسوول مربوطه در کمال ناباوری گفت که هیچ اطلاعی از این موضوع ندارد! [۶]

گائتز، حیرت‌زده از این پاسخ، می گوید که خودش ترتیب فراهم کردن یک کپی از آن را برای کمیسیون قضایی مجلس نمایندگان خواهد داد. جالب‌تر این که در حین این صحبت‌های گائتز، جری نَدلر، رییس کمیسیون قضایی مجلس نمایندگان که عضو حزب دمکرات است، با تقاضای گائتز مخالفت می کند و دستور می دهد میکروفون گائتز قطع شود، بدون آن که بتواند دلیلی برای این مخالفت ارایه کند. [۷] او البته کمی بعدتر نظرش را عوض کرد و «تحقیقات بیشتر» در مورد این قضیه را خیلی خوب دانست.

 به هر روی، افتضاح «اوکراینی» بایدن‌ها که قطعا تبعات سنگینی برای سیاست آمریکا به دنبال خواهد داشت، تحت‌الشعاع شوی «غیرت» ویل اسمیت، هنوز زلزله‌ای را که باید در افکار عمومی آمریکا ایجاد نکرده است. روابط عمیق و تنگاتنگ هالیوود با راهروهای قدرت در واشینگتن و به طور خاص با حزب دمکرات بر کسی در آمریکا پوشیده نیست.

آیا این بار هم اساتید «فیلمسازی» دنیا در مرکز سرگرمی‌سازی دنیا به یاری سیاست‌بازان آمده‌اند تا دست‌کم ضرب و زهر ماجرای «اوکراین گیت» بایدن‌ها را بگیرند؟ روزهای آینده این مساله را روشن خواهد ساخت، «دیر و زود دارد، اما سوخت و سوز ندارد. »