روز مادر

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از لرستان، سرهنگ پاسدار «محسن رشیدی» مدیرکل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس لرستان در آیین رونمایی از پوستر بزرگداشت حاجیه ملک زاده سیاه منصور مادر معنوی لرستان که با حضور مجتبی رومیانی، رئیس بنیاد ایران‌شناسی شعبه لرستان دکتر فرید، رئیس بیمارستان شهدای عشایر در دوران دفاع مقدس علی نوری، مدیر مرکز لرستان‌شناسی دانشگاه لرستان، بر گزارشد، از نگارش کتاب زندگینامه و خاطرات این قابله معروف لرستانی، اظهار داشت: این کتاب به همت و پیگیری اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس لرستان چاپ و منتشر می‌شود.

وی افزود:بسیاری از لرستانی‌ها به ویژه اهالی خرم‌آباد با نام مامای بزرگ لرستان، زنده‌یاد حاجیه ملک‌زاده سیاه‌منصور آشنایی دارند؛ مامایی که بسیاری، لحظاتی پس از تولد، صدای اذان و اقامه را ایشان برایشان نجوا کرد.

مدیرکل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس لرستان گفت: حاجیه ملک زاده نماد زن مومن، انقلابی و مردمی بود که با تخصص و تجربه قابلگی، در شرایطی که وضیعت بهداشت و درمان بسیار ضعیف بود نقش خود را در حفظ جان و سلامت مادران و فرزندان این دیار ایفا می‌کرد.
سرهنگ رشیدی گفت: حاجیه ملک زاده سیاه منصور نه تنها بابت زحمات خود هزینه‌ای دریافت نمی‌کرد بلکه در حد وسع خود به خانواده‌های نیازمند نیز کمک می‌کرد.

سرهنگ رشیدی خاطرنشان کرد: حاجیه ملک زاده ضمن تقدیم دو فرزند رشید خود به نام‌های شهیدان اسکندر و مظفر نیازی به انقلاب اسلامی، با ارسال کمک‌های مالی به پشت جبهه نیز نقش خود را به عنوان بانوی فعال انقلابی ایفا می‌کرد.
انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از لرستان، به مناسبت سالروز میلاد حضرت فاطمه( س) و روز مادر مراسم رونمایی از پوستر  حاجیه ملک زاده سیاه منصور( مادر معنوی لرستان) با حضور جمعی از مسئولین و خانواده وی در اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس لرستان برگزار شد.

حاجیه ملک زاده سیاه منصور، قابله معروف لرستانی که با مهارت و تجربه فراوان، مخلصانه 5 دهه از عمر پر برکت خود را صرف  قابلگی و کمک به مادران کرد که بتوانند فرزندان خود را در صحت و سلامت به دنیا بیاورند.

وی در دوران دفاع مقدس، دو تن از فرزندان رشید خود را  به نام های شهیدان اسکندر و مظفر نیازی تقدیم انقلاب اسلامی کرد.

انتهای پیام/

همسر شهید مدافع حرم فاطمیون علیدوست حسن‌زاده بیان می‌کند: «علیدوست متولد سال ۶۰ بود و سال ۸۶ با هم ازدواج کردیم. همسرم گچ‌کار بود. از شهید سه فرزند به یادگار دارم. آخرین فرزندمان شیرخواره بود که علیدوست در حلب سوریه به شهادت رسید. معمولاً همسرم از سوریه برایم مهر و تسبیح سوغات می‌آورد. هر سال به مناسبت روز زن هم به من می‌گفت چه چیزی لازم داری برایت بگیرم. او یک وقت‌هایی پیراهن و چادر هدیه می‌گرفت. آخرین هدیه روز زن یک قواره روسری بود که به یادگار نگه داشتم.»

انتهای پیام/ 161