به گزارش مجاهدت از خبرنگار اخبار داخلی دفاع‌پرس، علامه مطهری رحمت‌الله روشنگری متدین، ولایتمدار و از نظریه پردازان انقلاب و فردی تیزهوش، نستوه و دقیق بودند و در قرآن و متون و معارف اسلامی اشراف کامل و جامع داشتند.
تفکرات و اندیشه‌های او بر بلندا و ارتفاعی بنا گشته که هر کس به آن راه یابد به مهندسی اندیشه استاد، مأنوس و آشنا گشته و جذب کلام نافذ، روان و پرمغز ایشان می‌شود.
رهبر انقلاب اسلامی فرمودند: مطهری مصداق بارز مجاهد فی سبیل الله بود. استاد مطهری در ۱۲ اردیبهشت سال ۱۳۵۸ توسط گروهک منحرف فرقان با اصابت گلوله از ناحیه پیشانی ترور و به درجه رفیع شهادت نایل گشت.
روح متعالی ایشان توسط عرشیان و فرشتگان که به زمین هبوط کرده بودند با مقربان الهی همسفر و در ملاء اعلی پرواز کرد. امام (ره) در سوگ ایشان فرمودند: مطهری پاره تن اسلام و حاصل عمر من بود.
شهید مطهری بیش از یک دهه در محضر امام راحل درس حوزوی (فلسفه و اصول) را فرا گرفتند و از محضر مرحوم علامه طباطبایی و سایر اساتید عالی مقام حوزه کسب فیض نمودند… و در قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ دستگیر و زندانی ممنوع المنبر و سپس آزاد شدند و یار و یاوری برای انقلاب و امام راحل بودند.
نقش ایشان در بیداری و روشنگری توده‌ها پیش از پیروزی انقلاب، از طریق موعظه و خطابه، نگارش بر کسی پوشیده نیست و آثار و کتب شادروان قریب به ۱۰۰ جلد می‌باشد که از نظر موضوع و سطح متنوع و متعدد می‌باشد؛ به طوری که کتاب داستان و راستان ایشان از محتوایی غنی و ساده و روان برخوردار بوده، تا کتاب روش رئالیسم که در سطح عالی و فلسفی می‌باشد.
رهبر فرزانه انقلاب که همسنگر و دوست دیرینه ایشان، در دوران قبل از پیروزی انقلاب هستند؛ در مورد ایشان فرمودند: امروز جوانان ما، دانشجویان ما، معلمان ما، کارگران ما، اگر می‌خواهند، در زمینه افکار اسلامی، عمق پیدا کنند و پاسخ پرسش‌های خود را پیدا کنند؛ باید به کتاب‌های شهید مطهری مراجعه کنند.
شهید مطهری نمونه راستین معلمین بود که نماد خداوند و انبیاءالهی را در وجود خود محقق نموده بود و شهید عینی در عرصه اخلاص، ایمان وعلم و ایثار عملی که با معرفت الهی و قلم ثاقب خویش علاوه بر احاطه بر معارف اسلامی، نظریات مارکسیستی، سرمایه داری التقاط و انحراف را با برهان و استدلال، مورد نقد و بررسی قرار داده و با منطق قوی بطلان آن نظرات را به اثبات رسانید.
آثار شادروان که مانند مشعل راهنمای نسل گذشته و حال و آینده است و برای جستجوگران حقیقت و عالمان، مرهم و انیس و حجت است. امام راحل فرمودند: کلید سعادت و شقاوت جامعه در دست معلمان است.
تصور عمومی و غالب این است که ۱۲ اردیبهشت تنها به خاطر شهادت استاد مرتضی مطهری به عنوان «روز معلم» نامگذاری شده و قبل از آن چنین مناسبتی وجود نداشته است. حال آنکه در ۱۲ اردیبهشت سال ۱۳۴۰ خورشیدی دبیر یکی از دبیرستان‌های تهران در تجمع اعتراضی معلمان در میدان بهارستان به قتل رسید و از آن پس معلمین، این روز را به عنوان روز معلم گرامی می‌داشتند، اما رژیم شاه به آن رسمیت نداده بود.
بعد از انقلاب، معلمان درصدد برآمدند این مناسبت را احیا کنند و اعلام ترور آیت الله مطهری سبب شد روز معلم با این واقعه رسمیت یابد و در عمل روز معلم به تقویم رسمی آمد منتها نه به یاد معلمی که در ۱۲ اردیبهشت ۱۳۴۰ به قتل رسیده بود که به یاد استاد مرتضی مطهری و البته در همین روز جالب اینکه معلم شهید ابوالحسن خانعلی نیز دانشجوی دوره دکتری دانشکده الهیات بود.
ترور آیت‌الله مطهری در شامگاه ۱۱ اردیبهشت اتفاق افتاد، اما چون این روز به نام روز کارگر شناخته می‌شود بعدتر ۱۲ اردیبهشت به عنوان روز شهادت استاد مرتضی مطهری و روز معلم تعیین شد. این تعیین تاریخ و نامگذاری تصادفی بود و یا از ذکاوت نامگذاران بود که به خاطر مرحوم مطهری روز معلم و خاطره قتل مرحوم خانعلی هم احیا شود.
با توجه به اینکه مرحوم خانعلی نیز معلم بوده و در حال تحصیل در دانشکده الهیات، یادبود این دو مناسبت منافاتی با هم ندارند و مشخص نیست که چرا رسانه‌های رسمی اصرار دارند مناسبت روز معلم را تنها شهادت استاد مرتضی مطهری ذکر کنند. حال آن که در ۱۲ اردیببهشت ۱۳۴۰ یک معلم به دست رییس کلانتری کشته شده و از این حیث مانند ۱۶ آذر می‌تواند گرامی داشته شود و اتفاقا بر مطالبات صنفی تاکید کنند.
گزارش از امیر قشقایی
انتهای پیام/341
