روسیه

رهگیری هواپیمای جاسوسی آمریکا بر فراز دریای سیاه



به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق به نقل از نشریه سان، در حالی که نگرانی‌ها از افزایش تنش‌ها میان روسیه و آمریکا ادامه دارد، یک فروند هواپیمای جاسوسی آمریکا روز سه شنبه بر فراز دریای سیاه از سوی جنگنده‌های روسیه رهگیری شد.

بر اساس این گزارش، خدمه نیروی زمینی ارتش منطقه جنوبی روسیه از شناسایی این هواپیمای آمریکا پس از آنکه در سیستم راداری رهگیری شد، خبر داد و اعلام کرد یک فروند جنگنده سوخو-۳۰ برای جلوگیری از عبور او از مرز فرستاده شد.

سخنگوی مرکز کنترل دفاع ملی روسیه (NDCC) اعلام کرد: خدمه جنگنده روسیه یک هدف را به عنوان یک هواپیمای لاکهیدای پی-۳ نیروی هوایی آمریکا شناسایی کرده و آن را اسکورت کردند.

مقامات روسیه اعلام کردند پس از اسکورت کردن این هواپیمای آمریکایی به منظور دور ساختن آن از روسیه، هیچ نقض قوانین مرزی رخ نداده است.

منبع: باشگاه خبرنگاران

رهگیری هواپیمای جاسوسی آمریکا بر فراز دریای سیاه

منبع خبر

رهگیری هواپیمای جاسوسی آمریکا بر فراز دریای سیاه بیشتر بخوانید »

عربستان برنده بن‌بست توافق اوپک پلاس است!

عربستان برنده بن‌بست توافق اوپک پلاس است!


به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق به نقل از پایگاه خبری اویل پرایس، کریستین ملک، تحلیلگر مؤسسه مالی جی‌پی مورگان اعلام کرد که احتمال دارد تصمیم‌گیری سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) و متحدانش (ائتلاف اوپک پلاس) درباره تعدیل خط پایه تولید نفت اعضا تا ماه اوت طول بکشد.

وی معتقد است که تصمیم‌گیری این ائتلاف درباره اقدام‌های بعدی می‌تواند ۶ هفته طول بکشد.

این تحلیلگر در یادداشتی اظهار کرد: انتظار می‌رود عربستان پیروز نهایی این مناقشه باشد، امارات هنوز پیشنهاد عربستان و روسیه مبنی بر افزایش ماهانه ۴۰۰ هزار بشکه‌ای تولید از ماه اوت را قبول نکرده، این در حالی است که این مسئله به جبران کمبود عرضه نفت کمک و افزایش قیمت آن را تعدیل می‌کند.

امارات، سومین تولیدکننده بزرگ اوپک و از متحدان وفادار عربستان تا امروز اعلام کرده خواستار افزایش خط پایه تولید خود پیش از امضای قرارداد تسهیل کاهش تولید است.

سهیل المزروعی، وزیر نفت امارات اوایل ماه جاری میلادی گفته بود: همه تولیدکنندگان فداکاری کرده‌اند، اما فداکاری امارات بیشتر بوده، زیرا به مدت دو سال، یک‌سوم ظرفیت تولید خود را تعطیل کرده، می‌دانستیم موقعیت امارات در این توافق از نظر مقایسه ظرفیت تولید کنونی با سطح تولید در بدترین شرایط قرار دارد، اما توافق توافق است.

ظرفیت تولید نفت امارات روزانه ۴ میلیون بشکه در روز است، اما تولید واقعی این کشور تا پایان ۲۰۲۰ تنها روزانه دو میلیون و ۵۹۰ هزار بشکه بود که در سال جاری میلادی به دو میلیون و ۷۴۰ هزار بشکه هم رسید.

خط پایه کاهش تولید امارات بر مبنای میانگین تولید این کشور در نوامبر ۲۰۱۸ در نظر گرفته شده است که از نظر وزیر انرژی این کشور، عادلانه نیست.

منبع: مهر

بانک آمریکایی جی‌پی مورگان پیش‌بینی کرد که عربستان پیروز بن‌بست ایجادشده در توافق کشورهای عضو ائتلاف اوپک پلاس خواهد بود.

عربستان برنده بن‌بست توافق اوپک پلاس است!

منبع خبر

عربستان برنده بن‌بست توافق اوپک پلاس است! بیشتر بخوانید »

چین چه برنامه‌ای برای افغانستانِ بدون حضور آمریکا دارد؟

چین چه برنامه‌ای برای افغانستانِ بدون حضور آمریکا دارد؟


سرویس جنگ نرم مشرق – اندیشکده مرکز مطالعات راهبردی بگین سادات در گزارشی نوشت: اعلام خروج آمریکا از افغانستان می‌تواند فرصتی برای پکن به وجود آورد تا نفوذ ژئوپلیتیکی خود را به سمت غرب بسط و گسترش دهد. این امر با مخاطرات امنیتی فراوان برای استان سین‌کیانگ چین و آسیای میانه همراه خواهد بود. پکن ممکن است در خصوص نحوه مدیریت مسئله افغانستان از خود خلاقیت نشان دهد و گروهی متشکل از چهار کشور تشکیل دهد که نه تنها منافع امنیتی و اقتصادی مشترکی دارند، بلکه از نظم جهانی تحت رهبری آمریکا عمیقاً بیزارند.


مخاطبان گرامی، محتوا و ادعاهای مطرح‌شده در این گزارش، صرفاً جهت تحلیل و بررسی رویکردها و دیدگاه‌های رسانه‌های غربی منتشر شده است و ادعاها و القائات احتمالی این مطالب هرگز مورد تأیید مشرق نیست.

خروج آمریکا از افغانستان موجب ایجاد یک خلأ ژئوپلیتیکی خواهد شد

در این گزارش آمده است: خروج آمریکا از افغانستان موجب ایجاد یک خلأ ژئوپلیتیکی خواهد شد ــ امری که پیامد ناگزیر هرگونه عقب‌نشینی چه فیزیکی و چه سیاسی است. یکی دیگر از بدیهیات این است که خلأهای ژئوپلیتیکی همانند همه خلأهای دیگر برای همیشه خالی نمی‌مانند.

چین یک بازیگر کلیدی در ارتباط با مسئله افغانستان است. از نظر پکن، افغانستان هم یک کریدور ژئوپلیتیکی و هم یک بستر مستعد برای شکل‌گیری تهدیدات امنیتی است. این تهدیدات نه تنها کنترل چین بر استان ناراضی سین‌کیانگ، بلکه همچنین موضع این کشور در آسیای میانه را به مخاطره می‌اندازند ــ آسیای میانه در راستای اجرای سیاست شی جین‌پینگ موسوم به ابتکار کمربند و جاده بسیار مهم است.

چین چه برنامه‌ای برای افغانستانِ بدون حضور آمریکا دارد؟

نگرانی‌های امنیتی چین در خصوص افغانستان

چین ۸۰ کیلومتر مرز مشترک با افغانستان دارد و منافعش در این کشور طی یک دهه گذشته پیچیده گردیده‌اند. برنامه خروج آمریکا از افغانستان به نگرانی‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت در چین دامن زده است. چین همچنین بیم آن دارد که با توجه به دورنمای چند دهه گذشته، خروج آمریکا از خاورمیانه و افغانستان به نفع واشنگتن تمام شود و دو هدف مهم آمریکا را محقق سازد. اولاً، خلأ به وجود آمده حواس چین را از دیگر مناطق (مهم‌تر از همه منطقه اقیانوس آرام) پرت می‌کند؛ ثانیاً، آمریکا دستش بازتر می‌شود و منابع بیشتری در اختیارش قرار می‌گیرد تا بر روی موضوع مهار چین در دریای چین جنوبی و چین شرقی متمرکز شود.

چین در اینجا بازیگر اصلی است. هیچ قدرت دیگری از نفوذ مالی یا ژئوپلیتیکی کافی برخوردار نیست که پس از خروج آمریکا بر سرتاسر منطقه از آسیای میانه گرفته تا مدیترانه تأثیر بگذارد. چین در خصوص تحکیم موقعیت خود در این منطقه به پیشرفت‌های عظیمی نائل آمده است، اما باید به خاطر داشت که نگرانی پکن از این بابت است که در مواجهه با بنیه و توان آمریکا و متحدانش در منطقه اقیانوس آرام در چنین مسیری قرار گرفته است. در حقیقت، نگرانی در خصوص ضربه پس‌زننده احتمالی از طرف آمریکا در دریا در صورت بروز جنگ بود که موجب شد چین در راستای جبران وضعیت متزلزل خود در دریا به سمت درون و قلب اوراسیا گرایش پیدا کند. اینگونه بود که ابتکار کمربند و جاده پدیدار شد.

چین چه برنامه‌ای برای افغانستانِ بدون حضور آمریکا دارد؟

عقب‌نشینی آمریکا یک فرصت چشمگیر برای چین

این اندیشکده در ادامه عنوان کرد: البته آنجا فضایی وجود داشت که چین می‌توانست آن را پر کند. آسیای میانه اگرچه به لحاظ سنتی حوزه نفوذ ژئوپلیتیکی روسیه قلمداد می‌شود، اما یک بستر مستعد برای فعالیت‌های اقتصادی چین به وجود آورد. این امر در مورد پاکستان و اخیراً ایران نیز صادق بوده است. در سمت غرب، نفوذ چین در منطقه مدیترانه نیز در حال افزایش بوده است.

این امر در مقطعی اتفاق افتاد که آرزوهای آمریکا در خصوص ایجاد یک دنیای تک‌قطبی نقش بر آب شده بودند و حمله به عراق و حضور نظامی در افغانستان به اقتدار آمریکا و پروژه بین‌الملل‌گرایی لیبرال لطمه زده بود. چنین چیزی در بلندمدت واکنش منفی کشورهای منطقه را در پی داشت و اکنون تلاش‌های فزاینده و هماهنگی به منظور به حاشیه راندن آمریکا در رابطه با گفتگوهای صلح و مسائل امنیتی در جریان هستند. شرایط برای نگاه چین به سمت غرب مساعد بود، اما فشار آمریکا مؤثر واقع شد و این روند متوقف گردید.

عقب‌نشینی آمریکا یک فرصت چشمگیر برای چین رقم می‌زند: ترویج یک نظم جهانی جایگزین که در قالب آن حضور نظامی غربی‌ها در آسیا کاهش می‌یابد و چین از فضای مانور بیشتری در غرب مرزهایش برخوردار می‌گردد.

اثرات منفی خروج آمریکا برای چین

این امر همچنین با نگرش دیگر کشورهای همفکر همخوانی دارد. این کشورها در حال شکل دادن به یک جنبش غیرلبیرال هستند که در قالب آن مفهوم وستفالی از تقدم و تعرض‌ناپذیری کشور و مرزهایش قویاً مورد حمایت قرار می‌گیرد. این مسئله در واکنش اولیه وانگ یی وزیر امور خارجه چین به اعلام برنامه خروج آمریکا بازتاب پیدا کرد. او استدلال کرد که پکن از خروج نیروهای خارجی از افغانستان حمایت می‌کند و آماده است به ارتقای «ثبات و توسعه» در آینده کمک کند. از نظر پکن، آمریکا در افغانستان خیلی وقت پیش از هدف اصلی‌اش که همانا مقابله با تروریسم بود، منحرف گردید و به سمت یک پروژه ژئوپلیتیکی به منظور ممانعت از رشد قدرت چین گرایش پیدا کرد.

با وجود این، در بلندمدت، مداخله گسترده‌تر چین در مسئله افغانستان موجب خواهد شد تا این کشور حواسش از دیگر مناطق ژئوپلیتیکی مهم که در آنجا با آمریکا رقابت می‌کند، پرت شود. بنابراین، از نظر چین، اثرات منفی ناشی از خروج آمریکا به مرتب بیشتر از مزایایی است که می‌تواند برای مفهوم وستفالی و افزایش قدرت چین در غرب آسیا به ارمغان بیاورد.

چین چه برنامه‌ای برای افغانستانِ بدون حضور آمریکا دارد؟

حضور نظامی برای عملیات صلح‌بانی و مبارزه با هسته‌های تروریستی و افراط‌گرایی

در بخش دیگری از این گزارش آ «ده است: در آن صورت پکن در راستای حفظ یک فضای کمتر زیانبخش در افغانستان از کدام گزینه عملی در حوزه سیاست خارجی برخوردار خواهد بود؟ تحلیلگران در قالب یکی از ایده‌های پیشنهادی خود استدلال کرده‌اند که پکن می‌تواند حضور امنیتی نوپا و محدود خود در شمال افغانستان را به یک عملیات نظامی گسترده‌تر، یعنی یک عملیات صلح‌بانی، ارتقا دهد. این امر به سطح تهدیدات امنیتی غیردولتی بستگی دارد، اما محتمل‌ترین مسیر امنیتی که پکن در پیش خواهد گرفت این است که تلاش‌های خود را با دیگر کشورهای منطقه ادغام می‌کند تا هسته‌های تروریستی و افراط‌گرایی را در افغانستان مهار کند و در صورت نیاز از بین ببرد. روسیه، پاکستان، و ایران با خرسندی در این زمینه با چین همکاری خواهند کرد و این امر بطور اعم غرب و بطور اخص آمریکا را در منطقه به حاشیه خواهد راند.

ایجاد یک چتر امنیتی کارآمدتر  با همکاری میان کشورهای منطقه

این برانگیختگی از جهتی می‌تواند موجب تلاش و کوشش بیشتر از طرف هر چهار کشور شرکت‌کننده شود، چرا که همه بازیگران عضو گروه چهارجانبه فرضی با فشارهای مشابه (در درجات مختلف) از طرف غرب مواجهند. آنها به دنبال ایجاد حداقل یک نظم جهانی هستند که به میزان قابل توجهی با منافع آنها تطبیق داده شده است ــ اگرنه یک نظم جهانی کاملاً جدید (که مقصود نظر چین است). این گروه چهارجانبه شاید حتی کارآمدتر از روند طولانی و ناموفق آمریکایی‌ها در خصوص دولت‌سازی در افغانستان عمل کند. تحلیلگران چینی پیشاپیش اظهارنظر کرده‌اند که همکاری میان کشورهای منطقه موجب ایجاد یک چتر امنیتی کارآمدتر می‌شود.

چین چه برنامه‌ای برای افغانستانِ بدون حضور آمریکا دارد؟

گروه چهارجانبه می‌تواند تلاش‌ها به منظور ممانعت از حاکمیت طالبان بر افغانستان را مردود شمارد، اما هرجا که لازم است در راستای مهار این گروه تلاش کند و بدین طریق رفتارهای طالبان را تحت تأثیر قرار دهد و این رفتارها را با اهداف امنیتی چین، روسیه، پاکستان، و ایران سازگار سازد.

فعال شدن سازمان همکاری شانگهای در افغانستان

بی‌علاقگی نسبت به نظام‌های داخلی حاکم بر کشورها مشخصه بارز نگرش جهانی چین است که بر اساس آن، همکاری‌های اقتصادی و امنیتی یک عامل محرک اولیه قلمداد می‌شوند، نه یک کیش و آیین لیبرال که آمریکا به گونه‌ای ناموفق دنبال می‌کرد. این امر می‌تواند یک بستر محکم جهت همکاری با هرگونه دولت حاکم بر افغانستان به وجود بیاورد. انتخاب یک راهکار نظامی یکجانبه یا حتی چهارجانبه برای مسئله افغانستان همانگونه که برای آمریکا ناکارآمد بود، احتمالاً برای چین و سه کشور دیگر نیز ناکارآمد واقع خواهد شد.

یک کار بدیع دیگر که چین می‌تواند انجام دهد این است که کاری کند تا سازمان همکاری شانگهای نقش امنیتی فعال‌تری در افغانستان بر عهده گیرد. این امر می‌تواند الگویی برای فعالیت‌های مشابه این سازمان در آینده باشد. این سازمان هنوز فرصت پیدا نکرده جوهره خود را نشان دهد.

چین چه برنامه‌ای برای افغانستانِ بدون حضور آمریکا دارد؟

چین افغانستان را به حال خود رها نمی‌کند

راهبردی اندک متفاوت‌تر نیز ممکن است دنبال شود ــ راهبردی که طالبان را وادار به همکاری می‌کند، اما این همکاری همسو با منافع اقتصادی و امنیتی چین و دیگر کشورهای عضو گروه چهارجانبه احتمالی صورت خواهد گرفت. احتمال آن نمی‌رود که چین افغانستان را به حال خود رها کند. اگرچه پکن تا پایان سال ۲۰۱۷ سرمایه‌گذاری‌های ناچیزی (۴۰۰ میلیون دلار) در افغانستان صورت داده بود، اما این کشور به لحاظ جذابیت اقتصادی بقدری مهم است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت ــ ذخایر معدنی این کشور ۱ تا ۳ تریلیون دلار ارزش‌گذاری شده‌اند.

پس از خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان، چین با پیامدهای امنیتی منفی احتمالی در آسیای میانه و استان سین‌کیانگ مواجه خواهد شد. این کشور در منطقه عاری شده از حضور نظامی آمریکا منافع بلندمدتی را مشاهده خواهد کرد و همچنین قابلیت ایجاد یک مکانیسم ثانویه به منظور حل‌وفصل مسئله افغانستان را شاهد خواهد بود.

این سیستم ممکن است جواب دهد

مرکز مطالعات راهبردی بگین سادات در پایان گزارش خود تصریح کرد: چین پیوندهای نزدیک و تقریباً راهبردی با روسیه، پاکستان، و ایران دارد و ممکن است یک گروه چهارجانبه به منظور رسیدگی به مسئله افغانستان تشکیل دهد. این کشور شاید به دنبال همکاری‌های اساسی‌تر با طالبان باشد، اما همانگونه که قبلاً استدلال شد، صرفاً در چارچوب الگوهای اقتصادی و امنیتی که به نفع گروه چهارجانبه و به ویژه چین تمام می‌شوند. پاکستان مخالف مشارکت هند خواهد بود. هند یک قدرت دیگر است که منافعی در منطقه دارد. بنابراین، چین و گروه چهارجانبه اطمینان می‌دهند که دهلی شرکت داده نخواهد شد. در نهایت، در کمال تعجب غربی‌ها، این سیستم ممکن است جواب دهد. در حالت حداقلی، این سیستم نقشی که غربی‌ها ایفا کرده‌اند را بی‌اعتبار می‌سازد و یک اردوگاه دیگر تحت رهبری کشورهای غیرلیبرال می‌افزاید.

چین طالبان افغانستان

پکن ممکن است در خصوص نحوه مدیریت مسئله افغانستان از خود ابتکار نشان دهد و گروهی متشکل از چهار کشور تشکیل دهد که نه تنها منافع امنیتی و اقتصادی مشترکی دارند، بلکه از نظم جهانی آمریکا عمیقاً بیزارند.

چین چه برنامه‌ای برای افغانستانِ بدون حضور آمریکا دارد؟

منبع خبر

چین چه برنامه‌ای برای افغانستانِ بدون حضور آمریکا دارد؟ بیشتر بخوانید »

ایجاد تغییر در نحوه آموزش نیروهای مسلح کشور/ رقابت شدید میان ایران، روسیه و چین



به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، امسال هم همچون سال‌های گذشته مسابقات بین‌المللی نظامی روسیه برگزار می‌شود که در همین رابطه تیم‌هایی از کشورمان برای ششمین سال پیاپی حضور دارند و علاوه بر این، ایران میزبانی تعدادی از رشته‌های این سری از مسابقات را برعهده دارد؛ به همین جهت گفت‌وگویی را با امیر سرتیپ دوم «سیدکمال پیمبری» رئیس اداره ورزش و آمادگی جسمانی نیروهای مسلح انجام دادیم که در ادامه آمده است.

* امسال هم مانند گذشته، ایران در مسابقات نظامی روسیه شرکت می‌کند؛ درباره رقابت‌های امسال توضیح بفرمایید.

امسال مسابقات نظامی بین المللی روسیه در ۳۴ رشته به میزبانی ۱۲ کشور برگزار می‌شود و ایران میزبان سه رشته «نگهداری توپخانه» در شاهین‌شهر اصفهان، «غواصی عمق» در کنارک و «جام دریا» در بندر انزلی به میزبانی ارتش خواهد بود؛ در ۱۲ رشته دیگر هم که در کشورهایی مانند روسیه، چین، قزاقستان، بلاروس، مغولستان و قطر برگزار می‌شود، شرکت می‌کنیم.

* در سه رشته‌ای که میزبان هستیم چه تعداد شرکت‌کننده حضور دارند؟

در «جام دریا» تیم‌های روسیه، آذربایجان، قزاقستان به همراه عربستان که امسال به عنوان ناظر شرکت می‌کند، در «نگهداری توپخانه» تیم‌هایی از روسیه، عربستان، ویتنام، ازبکستان، اوستیای جنوبی و چین و در «غواصی عمق» نیز تیم‌هایی از چین، روسیه، هند، ونزوئلا، سوریه، عربستان و پاکستان حضور خواهند داشت.

*چرا مسابقات امسال به صورت رقابتی برگزار نمی‌شود و انتخابی است؟

در جلساتی که با فرماندهان ارتش، سپاه و ناجا برای این مسابقات داشتیم، مسئولیت اعزام تیم‌ها به سازمان اعزام‌کننده واگذار شد؛ بر این اساس مسابقات داخلی در درون هر نیرو برگزار شده تا تیم منتخب برای اعزام مشخص شود؛ بنابر این رکوردهایی که تیم‌ها در دوره‌های قبل داشتند، ملاک اعزام تیم‌ها قرار گرفت.

بدین ترتیب با موافقت ستاد کل نیروهای مسلح مجوز حضور در هر رشته به مدت دو تا سه سال به سازمان اعزام‌کننده واگذار شده است.

* در این مسابقات نیروهای مسلح کشورمان در چه رشته‌هایی شرکت می‌کنند؟

از نیروی انتظامی تیم‌های حافظان نظم، گشت جاده‌ای و جهت‌یابی، از ارتش تیم‌های نگهداری توپخانه، جام دریا، غواصی عمق، ستاره قطبی، پهپاد، اربابان آتش یا خدمه خمپاره‌انداز، دارت هوایی یا رقابت‌های هوایی و ماراتن اسب و از سپاه نیز تیم‌های جهت‌یابی، تیراندازی تاکتیکی، تکاوران دریایی و نفربر شرکت می‌کنند.

* یعنی امسال در رشته‌های بیاتلون‌تانک و هوابرد تیمی نداریم؟

امسال در این دو رشته تیمی اعزام نمی‌کنیم؛ با این حال برای حضور بهتر در مسابقات سال آینده تیم‌ها در حال آماده‌سازی خود هستند.

* سال گذشته عنوان کردید که برای اینکه تیم‌ها حضور بهتری داشته باشند به دنبال فراهم کردن زمینه ارسال تجهیزات لازم برای تیم‌های شرکت‌کننده در این رقابت‌ها هستیم؛ آیا امسال این وعده تحقق می‌یابد؟

در رشته پهپاد و تیراندازی تیم اعزامی تجهیزات مورد نیاز را با خود به محل مسابقات می‌برد و از آن‌ها در روز برگزاری مسابقه استفاده می‌کند؛ در رابطه با تانک و نفربر هرچند صنعت ما تلاش‌های خوبی را برای بهینه‌سازی این وسایل انجام داده تا تیم‌های اعزامی بتوانند از آن‌ها در روز مسابقه استفاده کنند، اما با این حال امسال نمی‌توانیم این‌گونه تجهیزات را به همراه تیم‌ها به مسابقات اعزام کنیم و امیدواریم برای شرکت در مسابقات سال‌های آینده این موضوع محقق شود؛ لذا می‌توان گفت یکی از دلایلی که امسال در رشته تانک، تیمی نخواهیم داشت، همین موضوع است؛ چون استفاده از تجهیزات داخلی در این رقابت‌ها باعث می‌شود  که نتایج بهتری را کسب کنیم.

* هر کشور برای تمرین چه میزان زمان در اختیار دارد؟

نفرات هر کشوری حدود دو هفته زودتر به محل مسابقات اعزام می‌شوند که امسال با توجه به فراگیری ویروس کرونا شرکت‌کنندگان در کشورهای میزبان که وارد می‌شوند، ابتدا سه روز در قرنطینه می‌مانند و پس از آن در محل اسکان مستقر می‌شوند و تمرینات خود را آغاز می‌کنند.

*عنوان شده بود که یکی از دلایل موفق نبودن کشورمان در کسب امتیازات خوب در سال گذشته، این موضوع بوده که تیم‌ها زمان کافی و مهمات لازم برای انجام تمرین را نداشتند؛ آیا این موضوع صحیح است؟

در رشته‌هایی که تیم‌های شرکت‌کننده بسیاری دارد، زمان دو هفته‌ای که تیم‌ها در اختیار دارند، زمان زیادی نیست؛ به‌عنوان مثال در رشته بیاتلون‌تانک ۲۹ کشور شرکت می‌کنند؛ حال با توجه به این موضوع، مقدار زمانی که برای هر تیم برای انجام تمرین اختصاص می‌یابد، زمان زیادی نیست.

* آیا تامین مواد مصرفی تیم‌ها هم بر عهده میزبان است؟

در پروتکل مسابقات ذکر شده که میزبان موظف است تمام نیازمندی‌های میهمان را در بخش سلاح و مهمات مصرفی در اختیار شرکت‌کنندگان قرار دهد؛ مگر اینکه کشوری اعلام کند که با تجهیزات خود وارد مسابقات می‌شود؛ بنابراین میزبان ‌موظف است که امکانات مورد نیاز را به صورت یکسان در اختیار تیم‌های میهمان قرار دهد.

* حضور در این مسابقات چه نتایجی را برای مجموعه نیروهای مسلح کشورمان داشته است؟

حضور در این مسابقات باعث شده تا در نحوه آموزش‌ها تغییراتی داشته باشیم؛ به عنوان مثال در ایجاد زیرساخت‌ها اکنون چندین زمین تمرین برای تانک داریم که در گذشته این وجود نداشت. همچنین نحوه تمرین تیراندازها تغییر یافته است؛ بدین‌صورت که برای تمرین فرد تیرانداز، نه‌تنها اهداف ثابت نیستند، بلکه فرد تمرین‌کننده هم باید دائم در حال جابه‌جایی باشد و همچنین مسافت نیز متحرک است.

لذا هدف ما از حضور در این مسابقات تنها به دست آوردن مقام و جایگاه نیست، بلکه مهم‌ترین هدف، آشنایی با نحوه اجرای آموزش‌های نوین است. هرچند در کسب مقام و جایگاه نیز موفقیت‌هایی داشتیم که از آن‌جمله می‌توان به کسب مقام دوم در رشته حافظان نظم و مقام سوم در رشته نفربر در سال گذشته و کسب جایگاه اول در رشته‌های گشت جاده‌ای و غواصی عمق و جایگاه سوم در رشته نفربر طی سال‌های گذشته اشاره کرد.

این در حالی است که در رشته نفربر همواره بین ایران، روسیه و چین رقابت شدیدی وجود دارد؛ آن هم در شرایطی که از تجهیزاتی استفاده می‌کنیم که کشور میزبان در اختیار ما قرار می‌دهد. در واقع حضور ۴۶ کشور در مسابقات نظامی روسیه طی سال جاری نشان می‌دهد که رقبای ما در این رقابت‌ها کشورهایی هستند که به لحاظ نظامی در دنیا شناخته شده هستند.

پس با توجه به این موضوع می‌توان گفت انجام این مسابقات بیانگر آن است که نیرویی در زمان نبرد موفق است که در کنار دقت و مهارت، از زمان کمتری برای رسیدن به هدف استفاده کند؛ لذا تکرار این مهارت در این‌گونه مسابقات، موجب افزایش توانمندی نیروهای مسلح می‌شود.

* چرا در رشته‌هایی مانند مین‌روبی، امداد در رزم، مهندسی رزمی یا حتی پدافند شیمیایی که از تجربیات هشت سال دفاع مقدس هم برخوردار هستیم، شرکت نمی‌کنیم؟

در رشته‌هایی مانند امداد در رزم، آشپزخانه در رزم و همکاری نظامی یک سال شرکت کردیم؛ اما به واسطه آن‌که در برخی از رشته‌ها بانوان هم حضور دارند، ما نمی‌توانیم شرکت کنیم؛ البته دو سال پیش در رشته همکاری نظامی که به میزبانی ارمنستان برگزار شد، یکی از بانوان شاغل در نیروی انتظامی حضور یافت و بازتاب وسیعی هم داشت.

با وجود این، در رشته‌هایی مانند امداد پزشکی در رزم در حال تعریف سرفصل‌هایی برای شرکت در این مسابقات هستیم و در همین رابطه اداره بهداشت و درمان ستاد کل نیروهای مسلح در حال تدوین آیین‌نامه‌های مربوطه است که البته امسال تلاش‌ها برای برگزاری این مسابقات در سطح نیروهای مسلح به نتیجه نرسید.

* امسال در چه رشته‌هایی برای اولین بار شرکت می‌کنیم؟

امسال در رشته‌هایی مانند تیراندازی هجومی، ستاره قطبی، ارتش و فرهنگ و دارت هوایی یا تیراندازی هوایی برای اولین بار شرکت می‌کنیم و در سال‌های آینده هم چنانچه شرایط مهیا شود و به سطح استانداردهای لازم برسیم در رشته‌هایی مانند مهندسی رزمی، پدافند شیمیایی و امداد پزشکی هم شرکت خواهیم کرد.

* چرا مسابقاتی در این سطح بین سپاه، ارتش و ناجا برگزار نمی‌کنیم؟

مسابقات تا اندازه‌ای مفید است، اما اگر زیاد شود، زیان‌ده خواهد بود؛ به‌عنوان مثال چنانچه سپاه در رشته نفربر بخواهد شرکت کند، باید از نقاط مختلف کشور تیم‌ها را در محلی جمع کند تا با یکدیگر مسابقه دهند و این روند هم برای ارتش جاری است؛ لذا به جهت مسابقات زیادی که انجام دادند، بین سپاه و ارتش رقابتی برگزار نمی‌کنیم به همین جهت یک تیم از سپاه را به مسابقات اعزام می‌کنیم و منتظر کسب نتایج آن‌ها می‌مانیم؛ بدین‌صورت که چنانچه نتایج خوبی داشته باشند در سال‌های بعد هم از آن‌ها استفاده می‌کنیم در عین اینکه یک تیم رزرو هم از ارتش وجود دارد تا چنانچه تیم سپاه نتایج خوبی کسب نکند در رقابت‌های بعدی تیم ارتش شرکت خواهد کرد و این از ویژگی نیروهای مسلح کشورمان است؛ البته در سایر رشته‌ها هم، چنین روندی حاکم است.

* امسال تعدادی از کشورهای حوزه خلیج فارس مانند عربستان و قطر برای اولین بار در این مسابقات حضور دارند؛ شرکت این تیم‌ها را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

برای ایجاد امنیت پایدار در غرب آسیا حضور تیم‌هایی از کشورهای حوزه خلیج فارس و کشورهای همسایه در مسابقات نظامی روسیه می‌تواند شروع و تعامل خوبی برای انجام سایر همکاری‌های منطقه‌ای باشد؛ لذا هرچه سطح این همکاری‌ها افزایش یابد، نیازی به حضور نیروهای فرامنطقه‌ای نخواهد بود؛ البته هم‌اکنون نیز حضور آن‌ها در منطقه بی مورد است.

منبع: دفاع پرس

ایجاد تغییر در نحوه آموزش نیروهای مسلح کشور/ رقابت شدید میان ایران، روسیه و چین

منبع خبر

ایجاد تغییر در نحوه آموزش نیروهای مسلح کشور/ رقابت شدید میان ایران، روسیه و چین بیشتر بخوانید »

اتحادیه اروپا تحریم‌های روسیه را شش ماه دیگر تمدید کرد

اتحادیه اروپا تحریم‌های روسیه را شش ماه دیگر تمدید کرد


به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق از خبرگزاری “آناتولی” در بیانیه شورای اتحادیه اروپا آمده است: تحریم‌های اتحادیه اروپا علیه روسیه در ارتباط با اوکراین که برای اولین بار در سال ۲۰۱۴ علیه مسکو وضع شد، برای ۶ ماه دیگر تمدید شده است. 

در بیانیه این نهاد عالی اتحادیه اروپا، ادعا شده که اقدامات بی‌ثبات کننده روسیه در اوکراین به ویژه در مناطق شرقی این کشور و اشغال منطقه کریمه ادامه دارد و از مسکو خواست که تعهدات خود در قبال توافقات “مینسک” به منظور پایان درگیری در مناطق شرقی اوکراین را به صورت کامل اجرا کند. 

این توافق با میانجیگری آلمان و فرانسه میان سران این دو کشور عضو اتحادیه اروپا با روسیه و اوکراین در سال ۲۰۱۵ امضا شد. 

شورای اتحادیه اروپا در ادامه بیان کرد اجرای تعهدات روسیه بر اساس توافقات مینسک کلید هرگونه تغییر در مواضع اتحادیه اروپا می‌باشد. 

وضع تحریم‌های سنگین اقتصادی اتحادیه اروپا و آمریکا علیه روسیه، از سال ۲۰۱۴ میلادی و به بهانه الحاق شبه‌جزیره کریمه به خاک روسیه آغاز شده و فهرست تحریم‌های ضد روسی هرسال گسترش پیدا می‌کند. 

آمریکا و اتحادیه اروپا پیوستن شبه‌جزیره کریمه را به رسمیت نشناخته است و آن را بخشی از خاک اوکراین می‌دانند، اما روسیه با مشروع دانستن رفراندوم عمومی، این منطقه راهبردی را بخشی جدایی ناپذیر از خاک خود می‌داند.

منبع: ایرنا

شورای اتحادیه اروپا روز دوشنبه با متهم کردن روسیه به “بی ثبات” کردن اوکراین اعلام کرد، تحریم‌های این اتحادیه علیه کرملین تا شش ماه دیگر تمدید می‌شود.

اتحادیه اروپا تحریم‌های روسیه را شش ماه دیگر تمدید کرد

منبع خبر

اتحادیه اروپا تحریم‌های روسیه را شش ماه دیگر تمدید کرد بیشتر بخوانید »