رژیم بعث عراق

حماسه سوم خرداد نماد وحدت رزمندگان اسلام در دفاع از تمامیت ارضی کشور است

حماسه سوم خرداد نماد وحدت رزمندگان اسلام در دفاع از تمامیت ارضی کشور است


به گزارش مجاهدت از گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس به نقل از روابط عمومی ارتش؛ امیر سرتیپ «قادر رحیم‌زاده» فرمانده قرارگاه مشترک پدافند هوایی خاتم‌الانبیا (ص) کشور در مراسم سالروز آزادسازی خرمشهر در جمع فرماندهان و کارکنان این قرارگاه اظهار داشت: آزادسازی خرمشهر از مهمترین اهداف عملیات بیت‌المقدس در دفاع مقدس بود که این شهر پس از ۵۷۸ روز از اشغال رژیم بعث آزاد شد.

امیر سرتیپ رحیم زاده افزود: سوم خرداد به عنوان نقطه عطف ملت بزرگ ایران در دوران دفاع مقدس، یک رویداد فرا زمانی و نماد وحدت رزمندگان اسلام در دفاع از تمامیت ارضی کشور است.

فرمانده قرارگاه مشترک پدافند هوایی خاتم الانبیا (ص) کشور با اشاره به عوامل پیروزی جمهوری اسلامی ایران در آزادسازی خرمشهر اظهار کرد: اتحاد، انسجام، اخلاص و پشتیبانی نیرو‌های مسلح مهمترین عامل پیروزی در عملیات بیت المقدس و فتح خرمشهر قهرمان بود.

امیر سرتپ رحیم زاده با اشاره به سخنان گهربار حضرت امام خمینی (ره) که فرمودند خرمشهر را خدا آزاد کرد تصریح کرد: آحاد ملت ایران با اتکا به خداوند متعال و با میثاق، صیانت و پایداری از دین و با بیعت با رهبر خدایی و الهی انقلاب در مقابل دشمنان تا بن دندان مسلح اسلام ایستادند و آنچنان که خداوند نیز وعده داده بود ملت ایران را یاری و خرمشهر آزاد شد.

انتهای پیام/ ۱۳۴

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

حماسه سوم خرداد نماد وحدت رزمندگان اسلام در دفاع از تمامیت ارضی کشور است بیشتر بخوانید »

دعوت از آزادگان برای صحت بخشی به خاطرات اسرا

دعوت از آزادگان برای صحت بخشی به خاطرات اسرا


به گزارش مجاهدت از گروه سایر رسانه‌های دفاع‎پرس، آزاده عبدالکریم مازندرانی در سال ۱۳۴۵ در گرگان به دنیا آمد. وی صبح روز ۱۲ اسفند ۱۳۶۵ با دو بسیجی دیگر، که در محاصره یک گردان تانک و نفرات پیاده قرار داشتند، در‌حالی‌که دو هم‌رزمش به شهادت رسیده بودند و خود نیز به سختی مجروح بود، به اسارت دشمن درآمد. این آزاده پس از تحمل سال‌ها شکنجه در زندان‌های تاریک و مخوف رژیم بعث عراق سرانجام در ۲۳ شهریور سال ۶۹ به وطن بازگشت.

آزاده عبدالکریم مازندرانی در گفت‌وگویی در رابطه با اثر خود یعنی کتاب «پنج خطی» گفت: نشر خاطرات آزادگان یک وظیفه است. نشر حوادثی که مربوط به جبهه‌ی پایداری و فداکاری است و رنج‌های که برای حفظ اسلام و دفاع از انسانیت صورت گرفته در هر جبهه‌ی تاثیر گذار است. من چندین سال از عمرم را در اسارت سپری کرده‌ام، در آن زمان شاهد حوادث و فداکاری‌هایی بودم که باعث شد بپندارم دانستن این حوادث برای مردم مفید است و بر افکار و اعتقادات آن‌ها بی تاثیر نیست.

وی گفت: موسسه پیام آزادگان بعد از تأسیس قسمت پژوهشی توسط خانم فرزانه قلعه قوند فضای بهتری را برای نشر کتاب‌های جدید فراهم آورد و به همین دلیل کتابم را برای چاپ به موسسه پیام آزادگان سپردم، زیرا توانایی و ظرفیت این کار را در آنجا دیدم.

مازندرانی در خصوص علت برگزیدن نام پنج خطی و سبک نگارش آن گفت: من شکل خاصی از کار انتخاب کرده‌ام که به کوتاه نویسی معروف است. نام پنج خطی در عنوان کتاب به این خاطر است که من ابتدا خاطراتم را در قالب وضعیت واتساپ به اشتراک می‌گذاشتم. این خاطرات که در حد چند خط بودند مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت و، چون در عین کوتاه بودن یک مفهوم یا اتفاق را کامل بیان می‌کرد برای مخاطب جذاب بود و با کمک خانم قلعه‌قوند این استوری‌ها و خاطرات را جمع آوری کردم تا به کتابی تبدیل شد با نام پنج خطی.

این نویسنده خوش قلم با ذکر این موضوع که مردم شناخت دقیقی از اسارت ندارند گفت: گرچه کتاب‌های مفید زیادی در زمینه‌ی اسارت نوشته شده، اما گاهاً به دلیل طولانی بودن، حوادث در بین آن‌ها گم می‌شود و گا‌ها بعضی از نویسندگان با اغراق و جای دادن عقیده به جای عمل باعث دور شدن مخاطب می‌شدند. من سعی کرده‌ام حقایق را با کلمات روان‌تر و به زبان ساده‌تر به مخاطبان منتقل کنم و بیشتر واقعیت‌ها بیان شود تا مخاطب خودش قضاوت کند. در این کتاب سعی کرده‌ام مسائل اعتقادی و زندگی عادی یک اسیر را بیان کنم و داستان اسارت را آن طور که بوده به علاقه‌مندان منتقل کنم.

این آزاده دفاع مقدس افزود: همه‌ی حوادث اسارت در این کتاب نیامده و تنها بخشی از آن بیان شده است چرا که روایت اسارت روایتی است نامحدود.

عبدالکریم مازندرانی در پایان گفت: برای صحت نوشته‌های خود با همکاری گروهی از آزادگان کانالی را ایجاد کردیم تا چنانچه یک نفر داستان یا روایتی را از اسارت بیان می‌کند و تمام جزئیات را به یاد ندارد بقیه در تکمیل حوادث آن روز کمک کنند.

انتهای پیام/ 161

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

دعوت از آزادگان برای صحت بخشی به خاطرات اسرا بیشتر بخوانید »

روایتی دردناک از یک جنایت شیمیایی و مرگبار در حق کُردها

روایتی دردناک از یک جنایت شیمیایی و مرگبار در حق کُردها



امروز، ۲۶ اسفندماه سالگرد بمباران شیمیایی شهر نودشه شهرستان پاوه از توابع استان کرمانشاه توسط دژخیمان بعثی است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، عملیات موفقیت‌آمیز والفجر ۱۰ و تصرف برخی از مناطق کردستان عراق از جمله شهر حلبچه و روستاهای اطراف آن، در ۲۳ اسفند ۱۳۶۶ و مستقر شدن نیروهای نظامی ایران در آن منطقه، منجر به آن شد که صدام تصمیم گیرد، در پاسخ به این شکست، اقدامی خصمانه و تلافی‌جویانه در برابر مردم منطقه و در واقع فجیع‌ترین و بی‌رحمانه‌ترین گزینه، یعنی بمباران شیمیایی را انتخاب کند.

در ۲۵ اسفند دولت بعث با دستور مستقیم صدام اقدام به بمباران شیمیایی مردم خود در منطقه حلبچه کرد. صدام به پسرعمو و معاون خود، علی حسن‌المجید معروف به علی شیمیایی، دستور بمباران شیمیایی این مناطق را داد. براساس بررسی‌های سازمان ملل متحد که بعدها در قالب یک گزارش منتشر شد، در این حمله، از گاز خردل و چند ماده شیمیایی عامل اعصاب نامعلوم، استفاده شده بود.

یک روز پس از آن در حالی که چشم تمام دنیا معطوف به بمباران شیمیایی شهر حلبچه عراق بود مردم مظلوم و بیگناه شهر مرزی نودشه نیز آماج حملات شیمیایی هواپیماهای عراقی قرار گرفت.

شهر نودشه از توابع شهرستان پاوه در استان کرمانشاه مقاوم در ۲۶ اسفند سال ۱۳۶۶ راس ساعت ۱۰:۱۱ دقیقه صبح «یک روز بعداز بمباران شیمیایی حلبچه» توسط چند فروند هواپیمای سوخو ۲۴ رژیم بعث عراق برفراز شهر نودشه ظاهر می شوند و برگ دیگری بر تاریخ جنایات سفاکان رژیم بعث عراق را اضافه می‌نمایند و در دو نوبت شهر نودشه و مردم مظلوم را ددمنشانه آماج بمب‌های شیمیایی قرار می‌دهند و در همان روز ۸ نفر و روز بعد ۶ نفر به شهادت رسیدند و امروز تعداد شهدای شیمیایی شهر نودشه به ۱۷ نفر رسیده است.

نقطه عطف بمباران شیمیایی نودشه اصابت مستقیم بمب شیمیایی به خانه آقای فلاحی بود که باعث شهید شدن هفت تن از اعضای این خانواده شد و اما بعثی‌ها به همین یک‌بار بمباران شیمیایی شهر نودشه بسنده نکردند و در دو نوبت دیگر یعنی در اول فروردین سال ۱۳۶۷ همان سال باز هم بمب های شیمیایی و خردل را بر سر مردم مظلوم نودشه خالی کردند تا این شهر مقاوم سه بار شیمیایی شدن را تجربه کرده باشد و این فاجعه به هیروشیمای غرب تبدیل شود.

براساس کتاب «جنگ شیمیایی عراق و تجارب پزشکی آن» نوشته دکتر عباس فروتن در این حمله هشت بمب حاوی گازخردل به نودشه اصابت شده است که حداقل ۱۳ نفر در همان لحظه شهید و بیش از ۱۰۰ نفر دیگر مجروح شدند و حتی پیکر مطهر شهدای مظلوم بمباران شیمیایی شهر نودشه بدون تشییع به خاک سپرده شد.

مردمانی که در کوه‌ها بودند و آن‌ها که از بمباران جان سالم به در برده بودند برای کمک به یاری آسیب‌دیدگان شتافتند، غافل از اینکه بعثیان متجاوز برای گرفتن انتقام هشت سال مقاومت مردم مرزنشین نودشه از بدترین سلاح قرن یعنی بمبهای شیمیایی استفاده کرده بودند.

هر کدام از اهالی شهر نودشه که به محل حادثه نزدیک شد شربت شهادت نوشید یا هم‌اکنون به عنوان مصدوم شیمیایی روزگار را به سختی سپری می‌کند.

هرچند مقاومت جانانه مردم شهر نودشه به گوش جهانیان رسید و گروه‌هایی از سازمان‌های بین‌المللی و حقوق بشر از این شهر بازدید کردند، اما همزمانی این فاجعه با ژینوساید شهر حلبچه، زخم شیمیایی مردم نودشه را پنهان کرد و مورد توجه رسانه‌ها واقع نشد و در سکوت رسانه‌های خبری قرار گرفت.

حمله شیمیایی هواپیماهای متجاوز رژیم بعث عراق به شهر نودشه، به شهادت ۱۸ نفر و مجروح شدن بیش از ۱۰۰ تن انجامید و هنوز هم تعدادی از مردم مقاوم و شریف این شهر با آثار و پیامدهای این بمباران دست به گریبان هستند.

منبع: فارس

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

روایتی دردناک از یک جنایت شیمیایی و مرگبار در حق کُردها بیشتر بخوانید »

عراقی‌ها به دنبال اسیر شدن بودند

عراقی‌ها به دنبال اسیر شدن بودند


به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، سردار شهید حسن باقری فرمانده ارشد سپاه پاسداران در دوران دفاع مقدس روزنوشته‌های خود را از اتفاقات و وقایع جنگ در دفترچه به یادگار گذاشته است که حاوی نکات مهم و مستدلی از روزهای دفاع مقدس است.

او در گزارش پنجم مرداد سال ۱۳۶۰ و تحرکات آخر به نکته جالبی اشاره کرده و نوشته است: در روز چهارم حمله، عراق حرکت بخصوصی نداشت بجز اینکه از موشکهای زمین بزمین در جبهه استفاده کرده بود و سه موشک سه متری به جبهه خودی پرتاب کرده بود.

به یاری امام زمان علیه السلام و دعای فرمانده کل قوا امام خمینی رهبر انقلاب اسلامی تلفات نیروهای خودی اعم از لحاظ انسانی و تجهیزاتی با توجه به کیفیت جبهه دشمن در موقعیت بدست آمده کم بود

در مورد روحیه نیروهای عراقی این مسئله کاملا مشهود بود که اکثرشان بدنبال بهانه برای اسیر شدن می‌گشتند و حکایت از این دارد که هر چه جنگ ادامه پیدا می‌کند نفرات سطح پایین ارتش عراق مانند سرباز _درجه دار به جنگ بی‌‌علاقه‌ تر می‌شوند و بیشتر [ناخوانا] و تحت سیستم و دیسیپلین نظامی باقی می‌مانند و لازم است این عدم انگیزه را بوسیله تبلیغات در پیام‌های رادیویی و کتبی تقویت نموده آنها را به تسلیم و پناهنده شدن تشویق نمود.

ضمن تبریک این پیروزی به محضر امام امت موفقیت‌ های روزافزون و هماهنگی بیشتر سپاهیان اسلام را از خداوند متعال خواهانیم.

انتهای پیام/ 141

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

عراقی‌ها به دنبال اسیر شدن بودند بیشتر بخوانید »

پاسخ به شبهه پیرامون بازگشت شهدا/ توضیح فرآیند تحویل شهدا به خانواده‌هایشان

چرا با وجود آزمایشات DNA باز هم شهید گمنام داریم؟/ با گذشت ۳۰ سال از پایان جنگ تا کی باید شاهد تشییع پیکر شهدا باشیم؟


به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، طی روز‌های اخیر و همزمان با سالروز شهادت حضرت صدیقه طاهره (سلام‌الله‌علیها) ۴۰۰ شهید گمنام در سراسر کشور تشییع شدند.

حال، شبهاتی تحت عنوان «چرا با وجود آزمایشات DNA، باز هم شهید گمنام داریم؟» و «چرا با گذشت بیش از ۳۰ سال از جنگ همچنان باید شاهد تشییع پیکر شهدا باشیم؟» در فضای مجازی مطرح می‌شود.

برای یافتن پاسخ این شبهات، سراغ «مهدی رمضانی» یکی از راویان دفاع مقدس رفتیم و با او به گفت‌وگو نشستیم.

برای جست‌وجوی شهدا، باید وجب به وجب منطقه تفحص شود

رمضانی در ابتدا در مورد این موضوع که «چرا هنوز شهید گمنام هست؟» اظهار داشت: مناطق عملیاتی ما در دوران دفاع مقدس بسیار گسترده بود؛ حدود ۱۶۰-۱۷۰ عملیات انجام دادیم که در این عملیات‌ها شهید و در برخی مفقودالاثر داشتیم.

این راوی دفاع مقدس با اشاره به اینکه جست‌وجوی شهدا، عملیاتی زمان‌بر است، ادامه داد: برای تفحص شهدا در این پهنۀ گسترده باید وجب به وجب مناطق جست‌وجو شود؛ چون برخی از پیکرها را یعثی‌ها دفن کردند و مشخص نیست که کجا هستند. برخی از شهدا هم بر اثر اصابت گلوله و خمپاره پیکرشان پراکنده شده‌اند و به مرور زمان خاک روی این‌ها را فراگرفته و در یک نقطه واحد و مشخص نیستند، ولذا جست‌وجوی آنها زمان بسیار زیادی می‌برد.

وی افزود: برای مثال؛ آخرین باری که سال گذشته در فکه عملیات تفحص انجام شد و منجر به کشف پیکر مطهر شهدا شد، برای ششمین بار بود که در همان منطقه جستجو می‌شد، یعنی شش مرتبه در آن منظقه، عملیات تفحص انجام شده بود.

رمضانی با اشاره به اینکه در آینده هم شاهد بازگشت شهدا هستیم، گفت: این عوامل باعث می‌شوند که هنوز هم پیکر مطهر برخی از شهید در مناطق عملیاتی باقی باشند که تلاش برای جستجوی آنها همچنان ادامه دارد. همانطور که عرض کردم مناطق عملیاتی بسیار وسیع است و باید وجب به وجب برای کشف پیکر شهدا تفحص شود.

برخی از شهدا، خود خواسته‌اند که مفقودالاثر بمانند

این راوی دفاع مقدس با اشاره به فرآیند قانونی تحویل شهدای گمنام به خانواده‌ها، اظهار داشت: شهیدی که در منطقه تفحص می‌شود، اگر مشخصه‌ای داشته باشد، از روی مشخصه مراحل قانونی طی می‌شود و پس از حداکثر دو ماه تحویل خانواده‌ می‌شود.

وی در خصوص شهدایی که مشخصه ندارند، گفت: برای شهیدی که مشخصه ندارد هم باید مراحل قانونی مخصوص طی شود و مجوز‌های مربوطه صادر شود. پس از طی مراحل قانونی، پیکر و استخوان شهید در بانک DNA می‌رود و در آنجا نگهداری می‌شود و باقی پیکر طبق صورت‌جلسه‌ها و روش اداری به‌عنوان شهید گمنام خاکسپاری می‌شود.

رمضانی با اشاره به روند تحویل شهدای بی‌نشان به خانواده‌، ادامه داد: پس از آن، حتماً باید چند نفر از خانواده درجه یک شهید به بانک DNA مراجعه کنند و آزمایش دهند که با آزمایشی که از استخوان گرفته شده مطابقت داده می‌شود تا هویت شهید معلوم شود که این، خود فرآیندی چند ماهه و گاه چند ساله است. حال اگر والدین شهید از دنیا رفته باشند، آوردن خواهر و برادر شهید مشکلاتی است که سختی کار زا دوچندان می‌کند.

این راوی دفاع مقدس افزود: برای مثال؛ خانواده شهید «ابراهیم هادی» گفتند ما دنبال شهیدمان نمی‌آییم، چون ابراهیم، خود خواسته است پیکرش مانند حضرت زهرا (س) گمنام بماند و مشخص نباشد. چنین عواملی هم هستند که باعث می‌شوند با وجود آزمایشات DNA، باز هم شهید گمنام داشته باشیم.

رمضانی ادامه داد: اگر خانواده درجه یک شهید از دنیا رفته باشند، آن شهید به‌عنوان شهید گمنام دفن می‌شود؛ چون تنها از طریق آزمایش از خانواده درجه یک می‌توان هویت پیکر را مشخص کرد.

انتهای پیام/ 118

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

چرا با وجود آزمایشات DNA باز هم شهید گمنام داریم؟/ با گذشت ۳۰ سال از پایان جنگ تا کی باید شاهد تشییع پیکر شهدا باشیم؟ بیشتر بخوانید »