ریزش مو

به گزارش مجاهدت از مشرق، مونا شبیری، پزشک پوست و مو، درباره تاثیر بیماری کرونا بر روی مو عنوان کرد: افراد مختلف پس از بهبود از این بیماری، بسته به ذخایر بدنشان از ویتامین‌ها و مواد مغذی، دچار ریزش مو می‌شوند. این عارضه ممکن است یک تا سه ماه پس از بهبودی رخ دهد و در مواردی پس از شش ماه نیز مشاهده شده است.

وی ادامه داد: به صورت کلی در بیماری کرونا، سه دلیل برای ریزش مو وجود دارد. نخست استرس طولانی مدتی است که به واسطه بیماری برای بدن ایجاد شده‌است. چون بدن مدتی طولانی درگیر آن می‌شود.

وی افزود: کاهش شدید سطح ویتامین‌های ضروری نیز دلیل دیگری برای ریزش مو در اثر ابتلا به بیماری کرونا است. در زمان بیماری اولویت بدن در تقسیم ویتامین‌ها و مواد مغذی تغییر می‌کند. ویتامین ب۱۲، زینک و ویتامین دی مهم‌ترین ویتامین‌هایی هستند که در دوره ابتلا بدن با کاهش آن مواجه می شود.

دکتر شبیری گفت: تلوژن افلوویوم نیز دیگر دلیل برای عارضه ریزش مو پس از ابتلا به کرونا است به شکلی که بدن اکسیژن رسانی به فولیکول مو را قطع می‌کند و به جای آن اکسیژن را به ارگان‌های حیاتی می‌برد.

این پزشک درباره راهکارهای درمانی ریزش مو عنوان کرد: توصیه می‌کنیم که پس از بهبودی از بیماری و قبل از شروع ریزش مو، افراد جلسات درمانی مزوتراپی را انجام دهند. بدن در مواجهه با میکروب‌ها و ویروس‌ها، اولویت‌اش نگه داشتن توان و پایداری در مقابل مهاجم است. به همین دلیل افراد پس از ابتلا به بیماری‌ای مانند کرونا، خیلی ضعیف و نحیف شده و دچار چروک‌های پوستی و پوست دهیدراته می‌شوند. ریزش مو نیز یکی از شایع‌ترین عارضه‌ها است.

شبیری با اشاره به تاثیر مزوتراپی با داروهای تقویت‌کننده مو و هیرفیلرها، درباره در راه‌های درمانی ریزش مو بیان کرد: داروهای خوراکی و داروهای موضعی نیز بنا بر تشخیص پزشک برای درمان ریزش مو موثر است. در برخی افراد میکرونیدلینگ و در برخی دیگر کربوکسی‌تراپی برای درمان توصیه می‌شود. در کربوکسی‌تراپی اکسیژن‌رسانی به محل مورد نظر بیشتر می‌شود و در میکرونیدلینگ نیز به واسطه التهاب ایجاد شده، مویرگ‌سازی می‌شود. 

وی اظهار کرد: متاسفانه برخی فکر می‌کنند چنین فعالیت‌های پزشکی را از روی ویدئوهای فضای مجازی می‌توان یاد گرفت و در خانه انجام داد، برخی نیز برای برطرف شدن این عارضه به اولین تبلیغی که می‌بینند مراجعه می‌کنند. انجام هر نوع عمل درمانی باید زیر نظر پزشک و در مراکز معتبر باشد. ضمن اینکه مراجعه‌کنندگان باید طول دوره درمان را به شکل کامل طی کنند. درمان بسیاری از بیماری‌ها و عارضه‌ها مانند ریزش مو به شکل یک جلسه‌ای نیست.

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق به نقل از دیلی اکسپرس، در بین زنان دارای کمبود آهن در رژیم غذایی، دوره عادت ماهیانه و بارداری موجب تشدید آن می‌شود. علائم کمبود آهن شامل موارد زیر است.

خستگی ناگهانی و طولانی مدت

این نشانه یکی از شایع‌ترین علائم کمبود آهن است و به این دلیل رخ می‌دهد که بدن به اندازه کافی هموگلوبین تولید نمی‌کند تا اکسیژن را در بدن حمل می‌کند.

عدم وجود مقدار کافی آهن، موجب می‌شود بافت‌ها و ماهیچه‌ها از انرژی محروم شوند و قلب باید بیشتر کار کند تا خون را در سراسر بدن پمپاژ کند که این امر باعث خستگی می‌شود.

چهره رنگ پریده

پوست رنگ پریده یا رنگ پریدگی در داخل پلک‌ها نیز می‌تواند نشانه کمبود آهن باشد.

دلیل رنگ پریدگی این است که هموگلوبین به خون، رنگ قرمز می‌دهد و به همین دلیل است که برخی از نقاط بدن می‌توانند رنگ خود را از دست بدهند. دیگر نواحی بدن که ممکن است رنگ پریده تر از معمول به نظر برسند شامل لثه‌ها و ناخن‌های دست هستند.

سردرد و سرگیجه

سردردهای ناشی از کمبود آهن به اندازه سایر علائم رایج نیست و بیشتر در زنان همراه با سرگیجه ایجاد می‌شود.

میزان پایین هموگلوبین در گلبول‌های قرمز ممکن است به این معنی باشد که اکسیژن کمتری به مغز می‌رسد و عروق خونی متورم شده و فشار را افزایش داده و باعث سردرد می‌شود.

تحقیقات سلول‌های بنیادی نشان می‌دهد که ارتباطی بین میگرن و وضعیت آهن در زنان وجود دارد، اما این ارتباط هنوز نامشخص است و تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

تنگی نفس

اگر سطح هموگلوبین پایین باشد اکسیژن کافی در سراسر بدن جابجا نمی‌شود و در نتیجه ماهیچه‌ها آنچه را که برای انجام فعالیت‌های عادی روزانه نیاز دارند دریافت نمی‌کنند.

نتیجه این است که سرعت تنفس همراه با تلاش برای بدست آوردن اکسیژن افزایش یافته و منجر به تنگی نفس می‌شود.

خشکی مو و پوست

کمبود هموگلوبین در خون ممکن است میزان اکسیژن موجود در سلول‌های مورد نیاز برای رشد مو را کاهش دهد.

وقتی اکسیژن موها و پوست کم می‌شود، می‌تواند موجب خشکی و سستی آنها شود. کمبود آهن همچنین می‌تواند منجر به ریزش مو شود، اما ریزش مو در هنگام شانه کشیدن یا شستن روزانه موها غیرعادی نیست، ولی اگر به صورت توده‌ای ظاهر شود، می‌تواند نشان دهنده کمبود آهن باشد.

عفونت‌های مکرر

آهن در ایمنی و به ویژه گردش سلول‌های ایمنی مانند لنفوسیتها نقش دارد که با ایجاد واکنش خاص به عفونت مرتبط است.

اگر از عفونت‌های مکرر رنج می‌برید، ممکن است نشانه کمبود آهن در رژیم غذایی باشد.

حس ناخوشی

تحقیقات نشان داده است که سطح آهن پایین ممکن است با خلق و خوی پایین و همچنین احساس اضطراب و افسردگی همراه باشد.

یکی از دلایل این امر ممکن است به دلیل ارتباط بین آهن و دوپامین باشد زیرا این ماده معدنی برای تولید آن مورد نیاز است. همچنین مشخص شده است که زنان باردار در صورت کمبود آهن بیشتر مستعد افسردگی هستند.

هوس‌های عجیب

این علامت ممکن است یکی از عجیب‌ترین علائم کمبود آهن باشد، اما زمانی است که افراد هوس اقلام غیر خوراکی می‌کنند، پدیده‌ای که به سندرم پیکا معروف است.

انواع چیزهایی که برخی افراد ممکن است هنگام کمبود آهن هوس خوردنش را داشته باشند یخ، خاک، گچ یا کاغذ است.

مواد خوراکی سرشار از آهن عبارتند از:

استیک فیله کبابی، جگر، صدف، کلم پیچ، انجیر خشک شده، دانه سویا، عدس، جودوسر، تخم مرغ، مغزیجات آجیلی، کنسرو لوبیا و حبوبات، سبزیجات خشک شده و ادویه جات، و غلات صبحانه غنی شده.