ریشی سوناک

به گزارش مجاهدت از مشرق، نشریه “دی سایت” آلمان در مطلبی به موج اعتصاب های گسترده در انگلیس در آستانه کریسمس پرداخته و نوشت: بریتانیا موج جدیدی از اعتصابات را تجربه می کند که هنوز هم بسیاری از مردم را تحت تاثیر قرار داده است. اما این طور به نظر می رسد که دولت علاقه ای به حل و فصل سریع آن نداشته باشد.

در ادامه این گزارش آمده است: کریسمس امسال تحمل و صبر زیادی را از بریتانیا می طلبد. موج گسترده اعتصاب های اتحادیه های کارگری در شرف آغاز است که احتمالاً هر فضای جشن را در کریسمس بر هم می زند.

شهروندان روی نمودارها و فهرست‌هایی که با دقت در رسانه‌ها آماده شده‌اند خم می‌شوند تا بفهمند که راه‌آهن، اداره پست، پرستاران، اعزام‌کنندگان آمبولانس، رانندگان اتوبوس، کارگران در سایت‌های ساخت‌وساز بزرگراه، آموزشگاه‌های رانندگی، معلمان و کارکنان دانشگاه ها، مرزبانان و حمل بار در فرودگاه ها در چه زمانی سر کار هستند. بدون برنامه ریزی خوب هیچ کریسمس آرامی وجود نخواهد داشت.

در ادامه این گزارش آمده است: هرکسی در انگلیس که نامه کریسمس خود را حداکثر تا دوشنبه این هفته در صندوق پستی قرار نداده باشد قربانی اعتصاب های کارکنان اتحادیه پست خواهد شد که ۱۱۵۰۰۰ عضو آن در روز جمعه کار خود را ترک کردند و به مدت شش روز تا کریسمس برای دستمزدهای بیشتر در اعتصاب هستند.

پست ها و بسته ها در حال حاضر به قدری انباشته شده اند که بسیاری از هدیه ها زیر درخت کریسمس شهروندان انگلیسی دیگر وجود نخواهد داشت. اما مسئله تنها این نیست، کارکنان راه آهن هم در تعطیلات اعتصاب می کنند. در همین حال، هزاران مسافری که برای کریسمس به بریتانیا پرواز می کنند، با صف های پر هرج و مرج در ایست بازرسی پاسپورت هیترو روبرو می شوند زیرا مرزبانان درست در زمان کریسمس و سال نو کار را تعطیل می کنند. حدود ۱۰ هزار کارمند در مراکز تماس اورژانس آمبولانس نیز می خواهند کمی قبل از کریسمس و سال نو اعتصاب کنند. بهر حال موارد تهدید کننده زندگی در جریان این اعتصاب ها باید برطرف شود و ارتش آماده است تا حتی در هنگام نیاز به آمبولانس وارد عمل شود.

نتایج یک بررسی نشان می دهد که علیرغم تأثیر قابل توجه این اعتصاب ها اما بیش از ۶۰ درصد از شهروندان انگلیسی نسبت به اعتصابات درک دارند. همه خانوارهای بریتانیایی این روزها وضعیت اسفبار قیمت‌های بسیار بالاتر و بحران انرژی را در زندگی خود حس می کنند و ناامیدی از رسوایی‌های سیاسی و هدر رفت غیرضروری بودجه‌های دولتی در سال‌های اخیر عمیق است.

در این شرایط بیش از ده اتحادیه کارگری با ده ها هزار کارمند از تعطیلات کریسمس به صورت هدفمند برای ایجاد فشار سیاسی و – در نهایت علیه دولت – برای اعمال دستمزدهای بالاتر استفاده می کنند. تورم در حال حاضر در این کشور ۱۱.۱ درصد است و بخش های عمومی دولتی از کاهش دستمزدها در شرایط واقعی و بدتر شدن شرایط کار و کاهش مشاغل ناله می کند. اکثر اتحادیه ها خواهان افزایش حداقل ۱۰ درصدی دستمزدها هستند. اتحادیه پرستاران بر افزایش دستمزد ۵ درصدی بالاتر از افزایش قیمت فعلی یعنی حداقل ۱۴ درصد اصرار دارد.

تنها تعداد کمی از مذاکرات بر سر دستمزدها تا به حال به توافق منجر شده است. وکلای حقوقی دولتی در دادگاه های انگلستان و ولز در مورد افزایش ۱۵ درصدی حقوق مذاکره کردند. در لندن، رانندگان اتوبوس از شرکت Arriva توانستند ۱۱ درصد بیشتر درآمد کسب کنند. برخی از کارمندان British Telecom BT حتی توانستند دستمزدشان را ۱۶ درصد افزایش دهند. اما مذاکرات دستمزد با سایر اتحادیه ها به همچنان ادامه دارد و به درازا می کشد.

دی سایت در ادامه نوشت: و شاید دولت واقعاً علاقه ای به پایان سریع اعتصاب ها نداشته باشد. از یک سو، دولت فاقد پولی است که به طور ناگهانی افزایش دستمزد ۱۰ تا ۱۵ درصدی را به کارمندان دولتی بدهد. علاوه بر این، کسی در دولت نمی‌خواهد مارپیچ افزایش دستمزد را در بخش دولتی به راه بیندازد

از طرفی موج اعتصاب برای دولت برای استفاده سیاسی از موضوع نیز مناسب است. هر چه بیشتر ناراحتی عمومی ادامه یابد، تمایل پارلمان برای اعمال قوانین سخت گیرانه تر علیه اتحادیه ها و حق اعتصاب در کشور بیشتر می شود. دولت قبلاً قانونی را ارائه کرده است تا اتحادیه های حمل و نقل را مجبور به حفظ حداقل خدمات برای جلوگیری از هرج و مرج جدی در حمل و نقل محلی و راه دور در آینده کند. لایحه حداقل سطوح خدمات قرار است به سایر بخش ها نیز تعمیم یابد.

میک لینچ، دبیر کل اتحادیه راه آهن RMT، دولت را متهم می کند که عمداً مذاکرات جمعی را به ناامیدی می کشاند.

از طرف دیگر پس از تمام بدبختی های اقتصادی و مالی در بریتانیا، نخست وزیر سوناک از موج اعتصابات در مجلس عوام استفاده می کند تا حزب مخالف کارگر را به ارتباط با اتحادیه ها متهم کند.

به نوشته روزنامه دی ولت آلمان، سفرهای هوایی در تعطیلات کریسمس به احتمال زیاد در انگلیس دشوار خواهد بود، حتی آمبولانس‌ها ممکن است دیگر کار نکنند – بریتانیا منتظر موجی از اعتصابات است. فقط پلیس، ارتش و زندانبانان از اعتصاب منع شده اند.

با توجه به موج گسترده اعتصاب ها در هفته های آینده، بریتانیا می خواهد از ارتش برای سفرهای بیماران و کنترل مرزی استفاده کند. سخنگوی ریشی سوناک، نخست وزیر انگلیس روز پنجشنبه گفت که ارتش برای انجام وظایف بسیار مهم وارد عمل خواهد شد. سوئلا براورمن، وزیر کشور انگلیس هم نسبت به سفر هوایی در تعطیلات کریسمس هشدار داد.

کارکنان کنترل گذرنامه هم پیشتر به پیوستن به گروه های حرفه ای و اعتصاب در مواجهه با تورم بالا رای داده بودند. براورمن گفت: اگر آنها به این اعتصابات ادامه دهند، بدون شک اختلال جدی برای هزاران نفری که برنامه تعطیلات دارند، ایجاد خواهد شد. به گفته مقامات، در حال حاضر ۲۰۰۰ سرباز برای حفاظت از مرزها آموزش می بینند.

در بخش بهداشت هم پرسنل پرستاری قبلاً به اعتصاب رای داده بودند. حالا رانندگان آمبولانس هم به صف معترضان اضافه شده اند. به گفته دولت، وزارت دفاع در حال مذاکره با نهاد بهداشتی NHS است. کارگران صنعت نفت نیز روز پنجشنبه دست به اعتصاب زدند. در اسکاتلند معلمان در اعتصاب هستند و به زودی تعداد بیشتری از کارکنان مدارس ممکن است به صف اعتصاب کنندگان بپیوندند.

دی ولت در ادامه نوشت: موج اعتصاب ها در بریتانیا که ماه هاست ادامه دارد، در دهه های گذشته بی سابقه بوده است. همه بخش ها تحت تأثیر قرار می گیرند: کارکنان پست، کارمندان دولت، نگهبانان امنیتی. بسیج اتحادیه ها در بخش حمل و نقل به ویژه در این اعتصاب ها قوی عمل می کند. کارمندان راه آهن، کارمندان متروی لندن، رانندگان اتوبوس، کارمندان فرودگاه و دیگران هم دست به اعتصاب زدند.

سخنگوی سوناک شکایت کرد که اعتصاب ها برای همه اختلال ایجاد کرد. وی تاکید کرد: . دولت همچنان از حمایت از افزایش دستمزدهای جبران کننده تورم خودداری می کند. در عوض، سوناک روز چهارشنبه اشاره کرده بود که اعتصاب در مناطق کلیدی می تواند ممنوع شود.

تاکنون فقط پلیس، ارتش و زندانبانان اجازه اعتصاب در انگلیس را ندارند. جیلیان کیگان، وزیر بهداشت، به بی‌بی‌سی گفته است که ممکن است ممنوعیت اعتصاب‌ها برای بخش بهداشت نیز اعمال شود. با توجه به اعتصابات در اسکاتلند، ممنوعیت اعتصاب معلمان نیز قابل تصور است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، حسین شریعتمداری طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت:

۱- طی نزدیک به دو ماه اخیر درباره حمایت مالی و تبلیغاتی و تسلیحاتی دشمنان بیرونی از اغتشاشگران، گزارش‌های مستندی داشته‌ایم و در این وجیزه فقط به یک نمونه از تازه‌ترین نمونه‌ها اشاره می‌کنیم.

شبکه ایران اینترنشنال که با بودجه صدها میلیون دلاری آل‌سعود و مدیریت موساد در انگلیس راه‌اندازی شده است و بارها چگونگی ساخت کوکتل‌مولوتوف، روش آتش‌زدن اماکن عمومی، چگونگی متوقف کردن و به آتش کشیدن آمبولانس‌ها، روش حمل مخفیانه اسلحه گرم برای مقابله با حافظان امنیت و… را به عوامل اغتشاش آموزش داده است، جمعه شب، در تازه‌ترین دستورالعمل خود (بخوانید دستور العمل موساد) رسماً و علناً به اغتشاشگران می‌گوید؛ «در جنگ نمی‌توان به خصوصیات اخلاقی پایبند بود.

باید این واقعیت را به رسمیت بشناسیم که با جمهوری‌اسلامی در حال جنگ هستیم. در جنگ کشتن نیروهای طرف مقابل یک کار اخلاقی است‌(!) و اگر بتوانیم او را بکشیم ولی نکشیم، کار غیراخلاقی کرده‌ایم‌(!)‌…» گفتنی است که سردبیری این شبکه را علی‌اصغر رمضان‌پور، معاون فرهنگی وزارت ارشاد آقای خاتمی برعهده ‌دارد و…

۲- به یک نمونه از برخورد دولت‌های غربی با معترضان (و نه با اغتشاشگران‌) هم نیم‌نگاهی بیندازید. در این خصوص نیز بارها به نمونه‌های مستندی اشاره داشته‌ایم و در محدوده این نوشته کوتاه، تنها به مصاحبه روز جمعه «ریشی سوناک» نخست‌وزیر انگلیس با شبکه تلویزیونی «‌اسکای نیوز» که به عنوان خبر فوری و مهم و با قطع برنامه‌های عادی این شبکه – Breaking News- منتشر شده است اشاره می‌کنیم.

می‌گوید: « امروز با فرماندهان پلیس جلسه داشتم تا به آنها اطمینان بدهم که برای سرکوب هرگونه اعتراض غیرقانونی از حمایت کامل من برخوردارند. این مسئله که زندگی مردم عادی توسط اقلیتی خودخواه مختل شود کاملاً غیر قابل قبول است. کسانی که قانون‌شکنی می‌کنند باید از قدرت قانون بترسند و من مصمم هستم که این کار را انجام بدهم. ما به پلیس اختیارات بیشتری داده‌ایم که با تظاهرات غیرقانونی مقابله کنند. آنها حمایت کامل مرا برای مقابله قاطع و سریع با اغتشاشات در زندگی روزمره مردم را دارند».

۳- شخص قمه به دستی را تصور کنید که قمه‌اش را روی دست بلند کرده و عربده‌کشان و تهدیدکنان به سوی شخص دیگری می‌دود! در این حالت چه باید کرد؟! آیا می‌توان با این تصور که شاید دیوانه و یا فریب‌خورده باشد، او را به حال خود رها کرد و برای دفع خطر از شخصی که مورد حمله قرار گرفته است کاری نکرد؟!

حالا تصور کنید که در این میان، یکی فریاد بزند و بگوید؛ این شخص دیوانه است! یا فریب‌خورده است و یا مواد مخدر مصرف کرده است و یا… آیا دیوانگی و یا فریب‌خوردگی او، برفرض که صحت داشته باشد! می‌تواند دلیل قانع‌کننده و عذر موجهی باشد که او را به حال خود رها کنیم و مانع از جنایتی که درپی انجام آن است نشویم؟!

۴- تفکیک اغتشاشگران به فریب‌خورده و دیوانه و هیجان‌زده و مزدور و منافق و آشوبگر، تفکیکی هوشمندانه و مردم‌دوستانه است و تاکید بر ضرورت برخورد متفاوت و متناسب با نوع جرم آنها نیز نگاهی عدالت‌خواهانه است ولی باید به این نکته توجه داشت که تفکیک یاد شده و برخورد متفاوت با هر یک از آنها هرگز به معنا و مفهوم کوتاهی و انفعال در برخورد قاطع با آشوب و آشوبگران و جلوگیری مقتدرانه از جنایات آنها نیست.

در جریان آشوب و اغتشاش، چگونه می‌توان فریب‌خورده و مزدور را از یکدیگر تشخیص داد؟! این برداشت با هیچ منطقی سازگار نیست. مگر حافظان امنیت علم غیب دارند که از نیت و انگیزه واقعی فلان آشوبگر با خبر باشند و برفرض محال نیز اگر علم غیب هم داشته باشند چگونه می‌توانند با این تلقی، به فلان آشوبگر فریب‌خورده اجازه قتل مردم، آتش‌زدن اموال عمومی، به آتش کشیدن آمبولانس حامل بیمار و ده‌ها جنایت وحشیانه دیگر را بدهند! و در پاسخ اعلام کنند که او فریب‌خورده و یا هیجان‌زده بود؟!

این‌گونه برخورد با اغتشاشگران با هیچ منطقی سازگار نیست و در هیچیک از سیستم‌های حقوقی و کیفری دنیا نیز وجود ندارد. باید از جنایات اغتشاشگران و حمله و آسیب‌رسانی آنها به جان و مال و ناموس شهروندان با تمام توان جلوگیری کرد و اما این که فلان اغتشاشگر، دیوانه و یا هیجان‌زده و فریب‌خورده بوده است، موضوعی است که بعد از دستگیری و در جریان دادگاه باید مورد رسیدگی قرار گیرد و مجازات هر کدام به تناسب جرمی که مرتکب شده‌اند اعمال شود. تنها در این حالت است که فریب‌خورده و مزدور قابل تفکیک و شناسایی خواهند بود.

همین دیروز، رهبر حزب محافظه‌کار انگلیس که دولت کنونی این کشور را در اختیار دارد، اعلام کرد برای مقابله با اعتصاب‌ها -‌توجه کنید برای مقابله با اعتصاب و نه آشوب و اغتشاش- علاوه‌بر پلیس، ارتش را هم به صحنه خواهد آورد. چرا؟! برای این که هر دولتی با هر هویت و ماهیتی که داشته باشد در حفظ منافع ملی و امنیت شهروندان خود با هیچ‌کس شوخی ندارد!

۵- چرا با وجود دستگیری بسیاری از عوامل اصلی آشوب‌های اخیر هنوز هم برخی از پادوهای دشمن -هرچند بسیار ‌اندک- دست به آشوب می‌زنند؟! و چرا شبکه‌های رسانه‌ای دشمن کماکان به تشویق آنها برای آشوبگری مشغولند؟ و چرا رؤسای جمهور آمریکا و فرانسه و نخست‌وزیران انگلیس و کانادا و رژیم صهیونیستی بی‌محابا بر پشتیبانی خود از اغتشاشگران اصرار می‌ورزند؟

بخشی از پاسخ این سؤال – و نه تمامی پاسخ‌- را باید در برخی از برخوردهای غیرقابل توجیه و منفعلانه با آشوبگران و خودداری از مقابله به مثل با دشمنان بیرونی دانست! آیا اعلام پی‌درپی حضور بی‌سلاح نیروهای حافظ امنیت در مقابل تروریست‌های مسلح، آشوبگران را به ادامه آشوب تشویق نمی‌کند؟!

۶- با توجه به اقتدار مثال‌زدنی جمهوری اسلامی ایران در منطقه و جهان، هوشمندی درخور تقدیر نیروهای اطلاعاتی و امنیتی کشورمان در دستگیری سریع و بی‌وقفه عوامل اصلی آشوب، فداکاری و پاکباختگی نیروهای حافظ امنیت نظام و خواسته بارها اعلام شده مردم، آیا بایسته است که هنوز هم دشمنان بیرونی رجز بخوانند و پادوهای داخلی آنها -هرچند ‌اندک و کم‌شمار- کماکان بر طبل آشوب بکوبند؟!

۷- در این میان نباید از کینه‌توزی دشمنان بیرونی و حمایت رسماً اعلام شده و آشکار آنها از آشوب و اغتشاش غافل بود.

به قول حضرت امام -رضوان‌الله تعالی علیه- دشمن را آرام نگذارید که آرامتان نمی‌گذارد. احضار چندباره سفرای کشورهای اروپایی به وزارت خارجه چه مشکلی را حل می‌کند؟! آنها در قتل شهروندان کشورمان و خسارت‌های فراوانی که پادوهای نشان‌دار این کشورها به بار آورده‌اند سهیم هستند و بر اساس اصل «‌مقابله به مثل- retaliation‌» که در حقوق بین‌الملل نیز به رسمیت شناخته شده است، باید تبعات و هزینه جنایاتی که مرتکب شده‌اند را بپردازند.

جمهوری اسلامی ایران اهرم‌های پشیمان‌کننده فراوانی برای مقابله با این کشورها در اختیار دارد، چرا نباید از این اهرم‌ها استفاده شود.

۸- و بالاخره نباید نقش برخی از جریانات آلوده داخلی که سابقه سیاهی در همراهی با دشمنان را در کارنامه خود دارند نادیده گرفت. این طیف بارها نشان داده‌اند که با گرگ فالوده می‌خورند و با چوپان ‌گریه می‌کنند!

شرح این ماجرا به درازا می‌کشد و به وقت دیگری می‌گذاریم.