به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاعپرس از زاهدان، «محمد پودینه» فرزند موسی در یکم فروردین سال 1342 در زابل دیده به جهان گشود و سرانجام 26 اسفند سال 1364 در عملیات والفجر 8 در منطقه فاو به شهادت رسید.
در وصیت نامه این شهید آمده است:
به نام خداند بخشنده مهربان
سلام و درود به خدمت امام زمان (عج) و نایب برحقش امام خمینی و سلام و درود برشهدای اسلام از اول تاکنون و سلام و درود بر ملت قهرمان و شهیدپرور ایران به خصوص خانوادههای محترم شهدا.
خدایا تو شاهدی که من چیزی عزیزتر از جانم ندارم که فدای اسلام و قرآن کنم زیرا شهادت در راه تو راهی است که بهترین بندگانت طی کرده اند و آنان الگوهایی هستند برای دیگران و من این خون را به پای درخت خونین اسلام ریخته ام و به پیروی از امام خود حسین (ع) شهادت و مرگ خونین را انتخاب میکنم و با ایثار جان خود و با لبیک گفتن «هل من ناصر ینصرنی» به حسین زمان و ندای حسین (ع) ثابت میکنم که ما ارتشیان حسین دلیر اسلام و ایران اهل کوفه نیستیم که امام را تنها بگذاریم.
در چنین زمانی که آبرو و حیثیت اسلام در معرض نابودی قرار داشت، من خود را مسئول میدانستم که به وظیفه خود که وظیفه تمام مسلمین می باشد و به فرمان رهبر عزیزمان عمل نموده که به ارتش اسلام بپیوندم و در جبهه های حق علیه باطل حضور یابم و تا زمانی که راه کربلا را به همراه رزمندگان عزیز اسلام نگشایم، برنگردم و اینک ای همرزمان و ای برادر عزیز بیدار باشید که اکنون زمان، زمان حسین (ع) است و اسلام در یک برهه از زمان قرار گرفته که لحظات آن سرنوشت ساز می باشد.
و خط امام عزیزمان را که راه رسول اکرم (ص) و تمامی انبیاست سرلوحۀ زندگی خود قرار دهید روحانیت را تنها نگذارید روحانیت به منزله پر و بال امام محسوب میشوند و اوج گرفتن یک پرنده بستگی به پر و بال دارد، زیرا روحانیت زبان گویای انقلاب و اسلام است و آن را به نسل آ ینده منتقل می کند.
به طوری که امام می فرماید «شهدا را علما میسازند». در پایان خدمت پدر و مادرم سلام می رسانم و امیدوارم که حال شان خوب باشد. پدر جان و مادر عزیز از این که نتوانستم اندکی از زحمات شما را جبران نمایم و از این که نتوانستید شما به آرزوهایتان برسید امیدوارم که من را ببخشید و حلالم کنید و هرگز برایم ناراحت نباشید.
زیرا پدران و مادران زیادی هم چون شما فرزندان خود را فدای اسلام و کشورشان کرده اند خدمت همسرم سلام می رسانم و امیدوارم که حلالم کند که بتوانم به آرزوهایم برسم و همچون پرندهای آزاده در آسمان آرزوهایم پرواز کنم خدمت خواهرانم سلام می رسانم و از این که با شما نیستم ناراحت نباشید و هم چون حضرت زینب (ع) باشید و زینب گونه زندگی کنید و حجابتان را هم چون گذشته حفظ نمایید و شما برادران کوچکم بر ایم ناراحت نباشید، زیرا شما سربازان آینده این مرز و بوم هستید و از شما می خواهم که راهم را ادامه دهید و سلاح بر زمین افتاده ام را بردارید و با دشمنان اسلام بستیزید.
امیدوارم که موفق و پیروز باشید در پایان از تمامی شما برادران و خواهران انقلابی می خواهم که من را حلال کنید به خصوص از دوستان و فامیلان و همسایگان عزیز چنانچه خطایی از من حقیر دیدهاند، بنده را ببخشید به امید دیدار در عالمی دیگر.
انتهای پیام/
