زندگی‌نامه

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از اراک، شهید مصطفی آدینه فرزند خیرالله متولد اولین روز از فروردین سال ۱۳۴۶ در روستای غینر میباشد.او با آمدنش خنده و شادی بر لبان پدر و مادری آورد که منتظرش بودند و مهیا برای تربیت اسلامی‌اش تا از او مردی در خدمت ایران و امام خویش بسازند.

مروری بر زندگی نامه شهید «مصطفی آدینه»

از همان دوران کودکی بسیار صبور و با گذشت بود و همان روحیه گذشت او بود که از او یک شهید بزرگ ساخت.

تا سوم راهنمایی تحصیل کرد و بعد به کار پارچه فروشی مشغول شد و زمان ازدواجش که رسید و قصد تشکیل زندگی مشترک داشت با یکی از اقوام خواهرش ازدواج کرد که حاصل این ازدواج یک پسر به نام غلامرضا است.

او به فرمان امامش لبیک گفت و به عنوان سرباز لشکر ۲۴ خرم آباد ارتش در جبهه حضور یافته و در منطقه مهران بر اثر اصابت ترکش به سرش مجروحیت پیدا کرد به طوری که غیر قابل شناسایی شده بود.

مدت بسیار زیادی در بیمارستان بستری بود و بعد از یک عمل جراحی به درجه رفیع شهادت رسید.

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از ارومیه، «اروج میرزا نژاد» در سال ۱۳۴۴ در شهرستان خوی به دنیا آمد. او از همان کودکی بچه‌ای زرنگ و باهوش و پر جنب و جوش بود و هیچ موقع بی‌ادبی نسبت به بزرگترها از او مشاهده نشد. وی تنها پسر و دومین فرزند خانواده بود.

اروج تا دوم راهنمایی درس خواند. وی باتوجه به کمبود امکانات مالی، با یک ماشین وانت بار کار می کرد و با این طریق در امرار و معاش خانواده کمک می کرد و همین شد که نتوانست ادامه تحصیل دهد.

وی به واجبات اهمیت زیادی می داد، نماز اول وقت را به جماعت اقامه می کرد و به عشق امام حسین (ع) در ماه محرم سینه زنی می کرد.

در اوج گیری انقلاب اسلامی فعالیت گسترده‌ای در شهر ارومیه داشت و اعلامیه‌های امام راحل را پخش می کرد و در راهپیمایی‌ها نیز حضور پر معنی داشت.

با پیروزی انقلاب اسلامی در پاسداری از انقلاب در پایگاه های بسیج فعالیت داوطلبانه داشت، سپس به خدمت مقدس سربازی رفت و آموزش خود را در جلدیان گذراند و بعدا در ارومیه خدمت کرد. همین که خدمت سربازیش به اتمام رسید جنگ تحمیلی شروع شد  و او با احساس تکلیفی که کرد در سن ۲۰ سالگی بلافاصله به جبهه های حق علیه باطل شتافت.

پدر شهید از آخرین وداع با شهید اینچنین می گوید: آن موقع پیش من آمد و گفت می خواهم به جبهه بروم. من گفتم تو تنها پسر من هستی و می‌خواهم درکنارم باشی. شهید در جواب گفت: «امنیت و آرامش کشورمان به ما جوان ها بستگی دارد. پس می روم یا در راه دفاع از خاک کشورم شهید می شوم و یا سالم بر می گردم». من نیز با روی خوش بدرقه اش کردم و رفت. در آن حین از اهل خانه طلب حلالیت کرد و گفت که احتمالا اگر برنگشتم برایم از همه فامیل و دوستان و آشنایان حلالیت بطلبید.

پدر شهید در ادامه می‌گوید: در خواب دیدم که به شهادت رسیده و مانند یک پرنده به آسمان ها پرواز می کند که به واسطه خوابم آگاه شدم که پسرم به شهادت می رسد و به ملکوت اعلی می پیوندد.

‌اروج میرزانژاد در سال ۱۳۶۷ در عملیات مرصاد کرمانشاه – اسلام آباد که جنگ با منافقین بود بر اثر انفجار بمب و اصابت ترکش شهید شد.

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از ارومیه، «ابوالقاسم حسینی» فرزند عباسعلی در سومین روز از تیر ۱۳۴۹ در خانواده‌ای مذهبی و روحانی در روستای «علی ملک» از توابع نقده چشم به جهان گشود.

دوران طفولیت را در آغوش پرمهر مادر و تربیت دلسوزانه پدر سپری كرد. سال‌های ابتدایی را در مدرسه خسروی نقده به پایان رساند ولی به دلیل عشق علاقه‌‎ای که به اسلام و معارف اسلامی داشت در حوزه علمیه نمازی شهرستان خوی ادامه تحصیل داد.

دوستانش از ابوالقاسم به عنوان طلبه‌ای كه عاشق درس و تهذیب بود نام می‌برند و او فردی آرام و متین معرفی می‌کنند. اما با آغاز جنگ تحمیلی او درس را رها می‌کند و به سوی جبهه روانه می‌‍شود.  او به سنگر مبارزه همان گونه می‌نگریست كه به سنگر مدرسه و كتاب‌های درسی نگاه می كرد.

وی سرانجام در ۲۴ دی ۱۳۶۵ درحالی که ۱۶ سال سن داشت در جبهه شلمچه در عملیات کربلای ۵ پس از مدت‌ها پیكار و جهاد علیه خصم با تركش خمپاره، شهید و در گلزار شهدای شهرستان نقده به خاک سپرده شد.

انتهای پیام/