زوال عقل

به گزارش مجاهدت از مشرق، تیمی به رهبری دکتر «باپتیست گرنیر»، از دانشگاه پاریس سیته، می‌گوید: «با توجه به بار عمده زوال شناختی و فقدان درمان، شناسایی عوامل خطر قابل اصلاح مهم است.»

به گفته محققان، «مهارت های تفکر نه تنها افراد مبتلا به کم شنوایی را از نظر اجتماعی منزوی می‌کند، همچنین باعث می‌شود آنها برای دوره‌های طولانی بدون ورودی شنوایی به سر ببرند.»

علاوه بر این، کاهش شنوایی با کاهش حجم در نواحی حیاتی مغز مرتبط است.

با این حال، محققان گفتند سمعک برای بیماران مبتلا به کم شنوایی ناتوان باید بر اساس مزایای بالقوه برای کیفیت زندگی و نه کاهش زوال شناختی تجویز شود.

برای این مطالعه، تیم گرنیر داده‌های بیش از ۶۲۰۰۰ نفر در فرانسه (میانگین سنی: ۵۷ سال) را که بین ژانویه ۲۰۱۲ تا دسامبر ۲۰۲۰ تحت نظر بودند، تجزیه و تحلیل کردند. شرکت‌کنندگان ۴۵ ساله و بالاتر در ابتدا تحت آزمایش‌های شناختی قرار گرفتند.

در مجموع، ۴۹ درصد شنوایی طبیعی داشتند. ۳۸ درصد کم شنوایی خفیف داشتند. و ۱۰% کم شنوایی ناتوان کننده داشتند اما از سمعک استفاده نمی‌کردند. ۳ درصد از سمعک استفاده می‌کردند.

شرکت کنندگان در هر دو آزمون شنوایی و شناختی شرکت کردند.

در مجموع، ۲۷ درصد از شرکت کنندگان با کم شنوایی خفیف و ۳۷ درصد با کم شنوایی ناتوان کننده، نمرات شناختی شأن نشان دهنده اختلال بود.

محققان هیچ تفاوت معناداری در خطر ابتلاء به اختلالات شناختی بین افراد مبتلا به کم شنوایی ناتوان که از سمعک استفاده می‌کردند و افرادی که سمعک استفاده نمی‌کردند، پیدا نکردند.

تجزیه و تحلیل مرتبط نشان داد که سمعک ممکن است خطر ابتلاء به اختلالات شناختی را در افرادی که کم شنوایی ناتوان کننده و همچنین افسردگی دارند کاهش دهد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، تیمی به سرپرستی «کاترین مونرو» از بیمارستان بریگهام و زنان در بوستون نوشت: «یافته‌های ما از علائم افسردگی به‌عنوان یکی از ویژگی‌های اولیه بیماری آلزایمر پیش بالینی پشتیبانی می‌کند.»

همانطور که محققان بوستون اشاره می‌کنند، علائم عصبی، به ویژه افسردگی، در بیماری آلزایمر رایج است. اما ارتباط دقیق بین افسردگی و آلزایمر نامشخص است.

در مطالعه جدید، مونرو و همکارانش میزان علائم افسردگی را در ۱۵۴ نفر که در مطالعه مداوم مغز پیری هاروارد ثبت نام کرده بودند، پیگیری کردند.

همه آنها در زمان پیوستن به مطالعه از نظر ذهنی ناتوان بودند و داده‌ها بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۲ جمع آوری شد. این داده‌ها شامل نتایج اسکن PET از مغز هر بیمار یک بار در هر دو تا سه سال به مدت کمتر از ۹ سال بود.

اسکن‌ها به دنبال تجمع پلاک‌های پروتئین آمیلوئید در بافت‌های مغزی بودند که نشانه‌ای از بیماری آلزایمر است.

گروه مونرو گزارش داد که در میان افرادی که در هنگام ورود به مطالعه علائم افسردگی خفیف داشتند یا هیچ علائمی نداشتند، افزایش علائم افسردگی با تجمع اولیه آمیلوئید در مناطق مغز درگیر در کنترل عاطفی مرتبط بود.

آنها خاطرنشان می‌کنند که این ارتباط بین افسردگی و تجمع آمیلوئید، بدون توجه به اینکه از قبل مشکلاتی در حافظه یا تفکر ظاهر شده باشد یا نه، رخ می‌دهد.

به گفته محققان، داده‌های جدید به رفع برخی سردرگمی‌ها در مورد ارتباط بین افسردگی و بیماری آلزایمر کمک می‌کند.

به عبارت دیگر، مردم همیشه به دلیل داشتن مشکلات روانی مرتبط با آلزایمر افسرده نمی‌شوند بلکه افسردگی آنها ممکن است با همان تجمع آمیلوئید زمینه‌ای مرتبط با آلزایمر مرتبط باشد.

به گفته تیم مونرو، این یافته‌ها می‌تواند افسردگی را به‌عنوان یک نشانه بالقوه آلزایمر در افراد در معرض خطر شناسایی کند.

آنها خاطرنشان می‌کنند که تشخیص زودهنگام آلزایمر در عصری که داروهای جدید تأیید شده می‌توانند به کاهش سرعت بیماری کمک کنند، اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.

در حالی که برای بسیاری از افراد یک وضعیت ناراحت کننده است، می توان خطر ابتلا به آن را کاهش داد و شروع زوال شناختی را به تاخیر انداخت.

یکی از راه‌های انجام این کار، در کنار ورزش، داشتن یک رژیم غذایی متعادل است.

براساس مطالعه‌ای که اخیرا در مجله تغذیه انگلیس منتشر شده، یک نوع میوه خاص می‌تواند در کاهش خطر ابتلا به زوال عقل مفید باشد.

این مطالعه نشان می دهد که میوه ها می توانند خطر ابتلا به زوال عقل را تا 23 درصد کاهش دهند. این نتایج پس از مطالعه بیش از 13 هزار شرکت کننده در یک مطالعه ژاپنی به دست آمد.

آنها دریافتند افرادی که هر روز مرکبات مصرف می‌کنند، در مقایسه با افرادی که فقط یک یا دو بار در هفته از مرکبات استفاده می‌کنند، در شش سال آینده به میزان قابل توجهی کمتر به زوال عقل مبتلا می‌شوند.

داده های مورد نظر برای این مطالعه از پایگاه داده بیمه مراقبت طولانی مدت ژاپن گرفته شده است.

علاوه بر این، محققان عوامل دیگری مانند مصرف سبزیجات، سایر میوه‌ها و سلامت کلی فرد را تنظیم کردند. از آنجایی که این عوامل متفاوت بودند، رابطه بین مرکبات و زوال عقل تفاوت زیادی نداشت.

نمونه هایی از مرکبات که به کاهش خطر ابتلا به زوال عقل کمک می کنند، عبارتند از: لیمو، پرتقال، گریپ فروت، لیمو ترش سبز و نارنگی.

البته برای رسیدن به این نتیجه که مصرف مرکبات تاثیر قطعی بر کاهش خطر ابتلا به زوال عقل دارد، باید مطالعات و تحقیقات بیشتر و گسترده تری انجام داد.

زوال عقل یکی از کشنده ترین بیماری های جهان است، بیماری که در حال حاضر با درمان های کمی موثر برای مبارزه با این بیماری غیر قابل درمان است.

در حال حاضر، هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد و درمان‌های موجود محدود است. در نتیجه، بودجه زیادی برای تحقیقات پیشگیرانه و واکنشی در نظر گرفته می شود.

به گزارش مجاهدت از مشرق، محققان دریافتند که در میان تقریباً ۱۱۰۰ سالمند آمریکایی، افرادی که در شهرهایی با آب آشامیدنی آلوده به سرب بزرگ شده‌اند، عموماً در آزمون‌های مهارت‌های حافظه و تفکر نمره بدتری کسب کردند.

به گفته محققان، یافته‌ها نشان می‌دهد که افراد مسنی که دهه‌ها پیش در معرض سرب قرار گرفته‌اند، ممکن است در معرض خطر نسبتاً بالاتر زوال عقل باشند.

سرب یک فلز طبیعی است که در صورت تجمع در خون می‌تواند عوارض جدی برای سلامتی ایجاد کند. کودکان کمتر از ۶ سال در این مورد آسیب پذیرتر هستند، زیرا سرب می‌تواند به مغز در حال رشد آنها آسیب برساند و باعث مشکلات یادگیری یا رفتاری شود.

«جان رابرت وارن»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه مینه‌سوتا، می‌گوید: «هنوز اطلاعات کمی در مورد اینکه آیا قرار گرفتن در معرض سرب در اوایل زندگی عواقبی برای پیری مغز دارد یا خیر، وجود دارد.»

یافته‌های جدید، تنها ارتباط بین قرار گرفتن در معرض سرب در دوران کودکی و بروز مشکلات شناختی در مراحل بعدی زندگی را نشان می‌دهد.

وارن می‌گوید: «به شیوه‌های مختلفی قرار گرفتن در معرض سرب در دوران کودکی می‌تواند اثرات بلندمدت داشته باشد. به عنوان مثال، کودکانی که سطح سرب خون بالایی دارند معمولاً مشکلات یادگیری و رفتاری بیشتری دارند و کمتر از همسالان خود از دبیرستان فارغ‌التحصیل می‌شوند یا به تحصیلات عالی ادامه می‌دهند. سطح تحصیلات پایین‌تر و همچنین تحریک ذهنی کمتر در طول زندگی با زوال سریع‌تر ذهنی در دوران پیری مرتبط است.»

او خاطرنشان کرد که سرب اضافی هنگامی که وارد بدن می‌شود در استخوان‌ها ذخیره می‌شود، و در آنجا خاموش باقی می‌ماند. اما از دست دادن استخوان یا شکستگی‌های مرتبط با افزایش سن، می‌تواند بخشی از آن سرب را ده‌ها سال بعد وارد جریان خون کند.

محققان دریافتند که به طور متوسط، افراد مسن‌تری که با آب آلوده به سرب بزرگ شده‌اند، هنگام ورود به مطالعه (معمولاً در حدود سن ۶۵ سالگی) در تست‌های شناختی نمره پایین‌تری کسب کردند.

یافته‌های جدید نشان می‌دهد «کودکانی که در معرض سرب قرار می‌گیرند ممکن است نسبت به همسالان خود در معرض خطر بیشتر زوال عقل باشند، اما لزوماً به این معنی نیست که مغز آنها سریع‌تر پیر می‌شود».