سازمان زندان ها

سرویس سیاست مشرق- دو سال پس از فتنه سال ۸۸ بی‌بی‌سی فارسی که آن روزها بلندگوی اصلی جریان برانداز محسوب می‌شد در یک خبر فوری اعلام کرد که بند هفت زندان اوین دچار هرج‌ومرج شده و برخی زندانیان کتک‌خورده‌اند. رسانه انگلیسی نوشته بود که مأموران زندان به دو اندرزگاه وارد شد و با برخی افرادی که در حال گذراندن دوران محکومیت خود بودند برخورد کرده است.

این خبر در آن روزها عجیب به نظر می‌رسید زیرا سابقه نداشت که حفاظت زندان بدون دلیل وارد یک‌بند از اندرزگاه شده و با زندانیان برخورد کند. آن روزها رسانه‌های ضدانقلاب روی این خبر مانور اساسی داده تا وضعیت حقوق بشر در زندان‌های ایران را قرمز نشان دهند.

اما پشت پرده ضرب و شتم زندانیان بند هفت زندان اوین خیلی زود روشن شد؛ یکی از اصلاح‌طلبانی که آن روزها در اوین مشغول گذراندن دوران محکومیت خود بود در یک نامه سرگشاده نوشت که درگیری دربند هفت نه از جانب حفاظت زندان بلکه میان برخی زندانیان فتنه ۸۸ روی‌داده و مأموران فقط این افراد را از هم جدا کرده‌اند. اما در خبر تنظیم‌شده توسط بی‌بی‌سی این‌گونه وانمود شده است که گویی مأموران وارد بند شده و بی‌دلیل همه را مورد ضرب و شتم قرار داده‌اند.

این فعال اصلاح‌طلب نوشته بود که در اوین باندهای سیاسی توسط برخی احزاب و گروه‌ها راه افتاده و اگر کسی با آن‌ها همراه نشود «بایکوت» خواهد شد. واژه بایکوت سیاسی اولین بار توسط منافقین در زندان‌های دوران پهلوی مورداستفاده قرار گرفت. پس از ضربه سال ۵۱ ساواک به سازمان منافقین و حاکم شدن مسعود رجوی و موسی خیابانی به تشکیلات، این دو هر زندانی که با مرامنامه منافقین همراه نبود را به‌اصطلاح بایکوت کرده تا در زندان منزوی شود، رجوی اعتقاد داشت که بایکوت باعث مهندسی روانی زندانی خواهد شد.

لیدرهای آشوب در بند زنان و مردان اوین چه کسانی هستند؟

سنت بایکوت کردن پس از حوادث خونین خرداد ۱۳۶۰ دوباره توسط منافقین و برخی گروه‌های چپ کمونیستی در زندان‌ها پیاده می‌شد و پس از فتنه ۸۸ نیز موردتوجه باندهای جنایتکار در زندان قرارگرفته بود. این فعال اصلاح‌طلب گفته بود که دلیل اصلی درگیری در بند هفت آن بود که برخی می‌خواستند مانند خاتمی در زندان در انتخابات مجلس آن سال شرکت کنند اما تعدادی از عناصر منافقین و کردهای تجزیه‌طلب با لیدری یکی از عناصر گروهک ملی – مذهبی به کسانی که می‌خواستند به سالن بند رفته و رأی بدهند، حمله فیزیکی کرده و همین باعث درگیری‌های شدید و ورود انتظامات برای غائله آن شده بود.

بعدها مشخص شد که در آن روزها در زندان اوین محافلی خاص میان محکومان امنیتی شکل‌گرفته و برخی دیگران را به دلیل مواضع سیاسی مورد تهدید قرار می‌دادند این وضعیت مسموم تا جایی ادامه پیدا کرد که سازمان زندان‌ها مجبور شد برخی عناصر تحریک‌کننده را به زندان‌های دیگر ازجمله رجایی شهر منتقل کند، جالب آنکه پس‌ازاین نقل و انتقالات همان افراد که عامل درگیری و تشنج در زندان اوین بودند به بی‌بی‌سی خبر دروغ دادند که به زندان دیگری تبعیدشده‌اند!

ماجرای راه‌اندازی باندهای مافیایی در زندان با هدف همراه کردن محکومان دیگر توسط برخی لیدرها و عناصر آشوب به‌ویژه منافقین پس از فتنه سال ۱۴۰۱ نیز ادامه پیداکرده است. بایکوت و تهدید تا گاها تا جایی پیش می‌رود که این افراد که اغلب وابسته به عناصر نفاق هستند در ابتدا سفره غذای خود را از افراد بایکوت شده جدا کرده و درصورتی‌که این وضعیت ادامه‌دار باشد کار به درگیری فیزیکی و حتی تهدید به قتل این افراد نیز کشیده خواهد شد.

جالب آنکه این جریان دربند مردان و نیز بند نسوان لیدرهایی دارند که با فشارهای خاص در تلاش هستند سایر محکومین را با خود همراه سازند، ازجمله نرگس محمدی دربند زنان که پس از گرفتن جایزه سفارشی و صهیونیستی نوبل با همکاری همسر سابق خود تقی رحمانی (سرپل منافقین در پاریس) در اندرزگاه زنان حاکمیت پیداکرده تا جایی که اگر یک زندانی با مواضع براندازانه او مخالفت کند مورد تهدید نرگس محمدی و نوچه‌هایش قرار خواهد گرفت!

شنیده‌شده است که نرگس محمدی به زندانیانی که دربند زنان مشغول گذراندن دوران محکومیت خود هستند وعده می‌دهند که اگر از او دربند حمایت کنند پس از آزادی شرایطی را فراهم می‌کند که به خارج از کشور ترانسفر شوند. نرگس محمدی برای تطمیع زندانیان از شیوه‌های پیچیده نفاق استفاده کرده تا تعداد محدودی را با خود همراه ساخته و به شیوه تاکتیکی منافقین بر زندان هژمون شود.

قابل‌توجه آن است که این مأموریت دربند مردان بر عهده مصطفی تاج‌زاده بود و این محکوم امنیتی در تلاش است با نامه‌نگاری هم درون و بیرون زندان را با خود همراه سازد، سطح فعالیت‌های اخیر تاج‌زاده به‌جایی رسیده که از طریق رابط خود در بیرون زندان برخی مدیران دولتی را تهدید می‌کند که اگر کابینه را همسو با مواضع فتنه نسازد علیه آن‌ها از درون زندان نامه‌نگاری کرده و دست به افشاگری خواهد زد.

این دست اقدامات رادیکال که از شگردهای منافقین در زندان بوده این روزها باعث فشار سنگین روی زندانیان شده تا جایی که برخی محکومان سیاسی چون فائزه هاشمی به سطوح آمده و دست به افشاگری زده‌اند.

نامه سرگشاده از درون بند زنان زندان اوین

فائزه هاشمی در یک نامه سرگشاده از درون زندان نوشته است که به دلیل تلاش برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری توسط برخی افراد تهدید به قتل شده است، اشاره دختر هاشمی رفسنجانی به نرگس محمدی و نوچه‌هایش (باند نوبلی‌ها) در اوین است که با شیوه‌های خاص به سایر زندانیان فشار می‌آوردند که مواضع خود را همسو کنند، ازجمله آنکه نرگس محمدی و مصطفی تاج‌زاده شب پیش از انتخابات تلاش کردند تا با نگارش یک نامه دست جمعی از درون زندان فضای مناسبی برای تحریم انتخابات ایجاد کنند اما به دلیل مواضع رادیکال با پاسخ منفی سایرین فتنه‌گران روبه‌رو شدند.

فائزه هاشمی در گزارش خود نوشته است:

بعد از انتخابات نسبت به افراد غیرهمراه با خود و یا منتقد خود با انگ‌های نادرستی چون مزدور، دارای مأموریت، آدم‌فروش، جاسوس، حکومتی، کارمند دولت در اینجا و … واردشده و مشابه گروه‌های فشار با ایجاد فضای وحشت و خفقان سعی در ساکت کردن آن‌ها کرده و بعضاً موفق هم می‌شوند. با ایجاد هیاهو و فحاشی و شعار مانع رأی دادن برخی از زندانیان در انتخابات ریاست‌جمهوری اخیر شدند. از ۸ صبح تا ۱۲ شب روز جمعه در راهروی منتهی به درب خروجی بند نشستند، هم‌بندی‌هایشان را پاییدند و اجازه عبور ندادند. فضا به‌قدری خوفناک بود که زندانبانان نیز جرات باز کردن درب برای عبور رأی‌دهندگان را نداشتند و این ۸ نفر نتوانستند رأی بدهند!

خانم فائزه هاشمی در بخش دیگری از روایت خود دست به افشاگری علیه اخبار جعلی از زندان به بیرون که اغلب مورداستفاده رسانه‌های ضدانقلاب نیز قرار می‌گیرد پرده برداشته و نوشته است که این باندهای وابسته به نفاق گزارش‌های دروغین به بیرون از اندرزگاه می‌فرستند که با واقعیت کیلومترها فاصله دارد، هاشمی در ادامه نامه خود می‌نویسد:

خبرسازی از طریق انتشار اخبار مبالغه‌آمیز و نادرست درباره افراد و وقایع داخل زندان. در فرهنگ لغات آن‌ها، ممنوع‌الملاقاتی یعنی تبدیل یک جلسه ملاقات حضوری به ملاقات کابینی. عدم دسترسی به پزشک، یعنی ویزیت شدن زندانی دو هفته یک‌بار توسط پزشک زنان، دو نوبت یا بیشتر سونوگرافی در دوران حاملگی، چک شدن فشار و قند و … چند بار در هفته و حضور پرستار در موارد ضروری. تغذیه نامناسب، یعنی در اختیار داشتن مواد غذایی خام ماهانه ازجمله لبنیات و حبوبات و برنج و … و دریافت ناهار و شام آماده به‌صورت روزانه با هزینه زندان و امکان خرید روزانه از فروشگاه کوچک زندان و خریدهای هفتگی از بیرون با خرج از جیب خود. دفاع از خود، یعنی حمله، در صورت اعتراض به این نحوه نادرست خبررسانی، متهم می‌شوی به انجام مأموریت حکومتی برای عادی‌سازی شرایط زندان و یا شنیدن این عبارات آنچه ما می‌گوییم درست است و هرکسی غیرازاین، این عبارات را معنا کند … خورده است و متعاقباً دریافت بارانی از حملات و تخریب‌ها و تهدیدها…

نکته جالب‌توجه در گزارش فائزه هاشمی از دروغ‌پردازی‌ها از درون زندان اوین آن است که اغلب این اخبار توسط افرادی چون نرگس محمدی به بیرون مخابره شده و توسط سرپل‌های نفاق چون شیرین عبادی، رضا علیجانی، اردشیر امیرارجمند و زهرا مریخی در اخبار سازمان‌های ضد ایرانی چون دیدبان حقوق بشر قرار می‌گیرد، نتیجه چنین اقدامی تدوین تحریم‌هایی است که به اسم حقوق بشر علیه مردم ایران اعمال می‌گردد.

البته اخیراً دم خروس این بازی عجیب و مضحک بیرون زده تا جایی که جاوید رحمان گزارشگر سابق سازمان ملل در امور ایران در مقر تروریستی منافقین حاضر شد تا بی‌پرده نشان دهد که معنای حقوق بشر از نگاه دستگاه ادراکی غربی تا چه میزان هدفمند است.

جاوید رحمان ازجمله افرادی است که در سال‌های اخیر گزارش‌های جهت‌دار و دروغینی که از داخل کشور توسط افرادی چون نرگس محمدی تهیه‌شده است را به سازمان ملل فرستاده است. جاوید رحمان، اصالتاً اهل پاکستان و کارشناس حقوق در دانشگاه برونل لندن است. جاوید رحمان در ژوئن ۲۰۱۸ (خرداد/تیر ۱۳۹۷) از سوی شورای حقوق بشر سازمان ملل به‌عنوان به‌اصطلاح گزارشگر ویژه این سازمان در امور حقوق بشر ایران انتخاب شد و تا ژوئن ۲۰۲۴ (خرداد/تیر ۱۴۰۳) در این سمت باقی ماند.

آخرین مأموریت جاوید رحمان حمایت از کشتار ۱۷ هزار ایرانی در جریان حوادث خونین دهه شصت توسط گروهک تروریستی منافقین و جابه‌جا کردن جای جلاد و شهید و نیز پرونده‌سازی از زندان‌های ایران بوده است.

البته افشاگری افرادی چون فائزه هاشمی از درون زندان اوین بار دیگر نشان داد که مسئله «حقوق بشر» در محافل ضدانقلابی تنها یک پروژه بیزینسی بوده و در پشت دست آن جریان‌های ضد ایرانی و جنایتکاری چون گروهک تروریستی منافقین بازی می‌کنند. منافقین با استفاده از عناصر محکوم خود در زندان در تلاش است تا هژمونی سازی کرده تا علاوه بر خبرسازی‌های جعلی در مواقع خاص (مشابه طرح شورش در زندان پس از عملیات مرصاد) حادثه‌آفرینی کنند.

فائزه هاشمی در پایان ‌نامه خود از تشکیل گروه فشار در زندان خبر داده تا جایی که برخلاف ادعاهای بیرونی حتی به رأی‌گیری‌های ساده در درون بند نیز پایبند نبوده و با هوچیگری و دادوفریاد و نیز تهدید آن را ساکت می‌کنند! جا دارد که قوه قضائیه با تکیه‌بر شاهدان فراوانی که در این پرونده وجود دارد و نیز فراخواندن و شهادت افراد آسیب‌دیده، بستری را فراهم سازند تا افرادی چون تاج‌زاده، نرگس محمدی و معدود عناصر گروهکی دیگر نتواند فضای ندامتگاه‌ها را برای مقاصد ضد ایرانی آلوده سازند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، بی بی سی فارسی در مطلبی نوشت: «مجید انصاری، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام از اظهارات تند شماری از امامان جمعه در مورد برخورد با «بی‌حجابی» انتقاد کرد. سایت جماران به نقل از او نوشته است: «وقتی پای اقدام و عمل پیش می‌آید کشور قانون و مسئول دارد. اینکه هر کسی صبح از خواب بیدار می‌شود یا هر امام جمعه‌ای که پشت تریبون قرار می‌گیرد به خودش حق بدهد که فرمان عمل و فرمان آتش به اختیار صادر کند، مگر اینجا ملوک الطوایفی است که آقایان به خودشان حق می‌دهند در هر کاری دخالت عملی کنند؟.»

بی بی سی در ادامه نوشت: «او مشخصاً از حمله یک مرد با ماست به دو زن که یکی آنها روسری نداشت، اشاره کرد و گفت: «برخی اقدامات نابخردانه، سخیف و اهانت‌بار مانند ماست‌پاشی که از سوی برخی افراد تحریک‌شده یا مغرض صورت گرفته را، نه تنها در جهت حل این مشکل نمی‌دانم، بلکه معتقدم همان نگاه سیاسی به مسأله را تشدید و عده‌ای را به لجبازی وادار خواهد کرد.» در روزهای گذشته در حالی که چندین درگیری بر سر مساله حجاب در شهرهای مختلف ایران خبرساز شد، شماری از روحانیون به خصوص امامان جمعه اظهارات تندی در مورد برخورد با «بی‌حجابی» داشتند.»

یکی از ابعاد اصلی جنگ ترکیبی علیه ملت ایران، دامن زدن به دوقطبی و ایجاد دودستگی و تفرقه میان آحاد مردم است. در این میان، دشمن از هر بهانه‌ای برای دامن زدن به دوقطبی و تفرقه بهره می‌برد. یکی از موارد، مسئله حجاب است.

در این خصوص چند نکته مهم قابل ذکر است. اول اینکه حجاب یک ضرورت دینی و الزام قانونی است. دوم اینکه اکثریت مطلق زنان کشورمان پایبندی خود به حجاب را ثابت کرده‌اند. سوم اینکه، اقشار متدین همانقدر که مخالف بی حجابی هستند، قطعاً با روش‌های نامناسب در امر به معروف و نهی از منکر در موضوعات مختلف و از جمله حجاب، مخالف هستند. امر به معروف و نهی از منکر اصول و قواعدی دارد و یکی از الزامات آن، پرهیز از توهین و بی احترامی به طرف مقابل است.

در روزهای گذشته یکی از فعالین رسانه‌ای در مطلبی نوشت: «نظرسنجی ارشاد می‌گوید ۸۰ درصد موافق الزام حجاب‌اند، میگویند دروغه، حداقل ده نظرسنجی ملی می‌گوید بالای ۷۵ درصد اعتقاد به حجاب دارند. میگویند دروغه، نظرسنجی همشهری می‌گوید ۷۹ درصد گفتند بدون قانون هم حجاب برنمی دارند، میگویند دروغه، میگوییم خب چشم باز کنید شهر را ببینید. اکثریت با کیست؟ الان که بی‌حجابی آزاد است چرا اکثریت حجاب دارند؟ واقعیت اینست که مشکل حجاب نیست. مشکل مسخ شدن ذهنی عده‌ای، توسط رسانه‌های خارجی است. مسوولی که واقعیت را از دریچه رسانه‌های خارجی می‌بیند، نمی‌تواند تصمیم بگیرد. شرع و قانون و خواست اکثریت را می‌بینند، اما دچار کُپ کردن در تصمیم‌گیری هستند.»

و اما در این میان ماجرای طیف تندروی اصلاح طلب بسیار قابل تأمل است. بخش تندروی جریان اصلاح طلب که اکنون دچار تفریط شده است، همان جماعتی است که در دهه ۶۰ به شدت دچار افراط بود. از مخالفت‌های محمد خاتمی و تاجزاده با ویدئو تا چسباندن پونز بر پیشانی زنان بدحجاب توسط اکبر گنجی، و از اقدام موسوی خوئینی‌ها در آزادی اسیدپاش‌هایی که به چند زن بی حجاب حمله کرده بودند تا تندروی و افراط‌های امثال مجید انصاری در سارمان زندان‌ها.

در خرداد ۱۳۹۷ «محمدطه عبدخدایی» معاون خاتمی در وزارت ارشاد در مصاحبه‌ای به بیان ناگفته‌هایی از دوران همکاری طولانی مدت با خاتمی در وزارت ارشاد و دولت اصلاحات پرداخت. وی در بخشی از این مصاحبه گفت: «یک خاطره از آیت‌الله خامنه‌ای مربوط به زمان ارشاد بگویم. حدود ۱۵۰ هنرپیشه جزو اخراجی‌های وزارت فرهنگ بودند. من آمدم خدمت آقا و گفتم اینها لیست را به من دادند که اخراج کنم ولی وجداناً نمی‌توانم چنین کاری بکنم اما چون مدیرکل هستم باید این کار را انجام دهم. آقا گفتند “هرگز این کار را نکن، این‌ها بندگان خدا هستند بالاخره فضا آن زمان اینگونه بوده و این شغل‌شان بوده” یعنی از سال ۶۱ تا ۶۶ یک نفر اخراج نشد و اینها آمدند پست گرفتند و الان جزء هنرپیشه‌های مملکت هستند. اخراج نشدن اینها با حمایت آقا بود و جایی هم نگفتم و این اولین بار است که می‌گویم.»

معاون خاتمی در وزارت ارشاد در بخش دیگری از اظهارات خود گفت: «به این مردم نه مرجعیت ضربه زده است نه رهبری بلکه همین آقایان از جمله تاجزاده در وزارت ارشاد، سراج موسوی در کمیته، ابطحی، امین زاده، مجید انصاری در سازمان زندان‌ها و… محدودیت‌های بی دلیلی برای مردم ایجاد کردند و امروز مسئولیت اقدامات خود را به گردن مراجع و رهبر انقلاب می‌اندازند. کسانی که امروز ادعا می‌کنند جمهوری اسلامی دیکتاتوری ایجاد کرده خودشان در زمان مسئولیت عامل به وجود آمدن خفقان بودند.»

این فعال اصلاح طلب در ادامه گفت: «همین آقای میرلوحی (محمود میرلوحی عضو سابق شورای شهر تهران و فعال سیاسی اصلاح‌طلب) که دانشجوی هند بود، بعد می‌آید رئیس کمیتهٔ تهران می‌شود و می‌رود پیست اسکی دیزین و شمشک دستور می‌دهد تمام عینک‌های دودی را جمع کنند! چون این مظهر غرب است! همین آقا امروز روشنفکر می‌شود! اگر یادتان نرفته بیایید از مردم عذرخواهی کنید. مگر نه این بود که شماها در بین دانشجویان چادر و حصار کشیدید و امام خمینی به محض اینکه فهمید که این اتفاق افتاده است دستور داد که سریعاً به موضوع رسیدگی شود. چرا امروز آقایان به دنبال گم کردن آثار اقدامات افراطی خود هستند؟ در آن زمان آقایان آنچنان جوی درست کرده بودند که هیچکس حق اظهار نظر آزاد نداشت. امروز نیز این رفتارهای به اشکال دیگر در حال پیاده شدن از سوی این طیف است.»

لازم به ذکر است که مجید انصاری در انتخابات مجلس یازدهم در شرایطی که سرلیست جبهه اصلاحات در حوزه انتخابیه تهران بود، علیرغم تبلیغات بسیار گسترده فقط ۷۰ هزار رأی کسب کرد.

پاسخ ظریف و روحانی به موضع‌گیری سخنگوی دولت سابق

سحام نیوز- ارگان رسانه‌ای منتسب به اعضای فراری جریان فتنه- در مطلبی نوشت: «وزیر پیشین کار در روزنامه اعتماد نوشت: در تبیین و تحلیل سال پارادایمی ۱۴۰۱ و به‌ویژه حوادث خیابان‌های پاییزی نیز، کاملاً ردپای برخی پیامدهای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی سال ۱۴۰۰ قابل مشاهده علمی است. آنانی‌که روزگاری نه‌چندان دور تحریم را نعمت می‌پنداشتند و سهم تحریم از مسائل اقتصادی ایران را بسیار ناچیز قلمداد می‌کردند در ۱۴۰۱ تفهیم شدند که تحریم‌ها جان‌ستان، فقرگستر و نفس‌گیر است.»

این رسانه ضدایرانی در ادامه به نقل از ربیعی نوشت: «عدم توجه به خواسته‌های نسلی، تغییرات اجتماعی و ارزش‌ها [که تنها منحصر به ایران نبوده و در سطح جهانی نیز در میان نسل جدید مطالعه شده است] و اصرار بر شیوه‌ها و سیاست‌های فرهنگی تعارض‌آفرین، آثار خود را بر برخی وقایع در سال ۱۴۰۱ باقی گذاشت و برخی مسائل اجتماعی و سیاسی این سال را شامل شد.»

متاسفانه بخشی از جریان اصلاح طلب با این پیش فرض که حافظه تاریخی افراد کوتاه مدت است، به راحتی به مردم توهین می‌کنند. آقای ربیعی مدعی شده است که مشکلات فعلی تقصیر طیفی است که سهم تحریم‌ها را در مسائل اقتصادی ایران ناچیز می‌پنداشتند.

این ادعا در حالی است که روحانی- آبان ۱۳۹۷- در جلسه هئیت دولت گفته بود: «آمریکایی‌ها هر کاری هم بکنند اما آن‌قدر راه و مسیر برای فروش نفت داریم که تحریم آنها بی‌اثر است.» رئیس جمهور سابق همچنین در خرداد ۱۳۹۸ گفته بود: «به رغم تبلیغات بدخواهان، اوضاع کشور بسیار خوب است و فشارهای آمریکا به زودی زود بی اثر خواهند شد…ملت ایران بداند که فشار آمریکا به اوج رسیده و از این به بعد این تحریم‌ها و فشارها ظرفیت خود را از دست خواهند داد.»

در یک نمونه دیگر، «محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه نیز- مرداد ۱۳۹۷- در مصاحبه با شبکه سیان ان گفته بود: «تحریم‌ها بر وضعیت داخلی ایران تأثیری ندارد.» اگر آقای ربیعی مرور بیشتری بر اظهارات همقطاران خود در دولت قبل داشته باشد، با نمونه‌های بیشتری نیز مواجه می‌شود.

البته ناگفته نماند که مقامات دولت قبل بارها و بارها اعلام کردند که ذیل برجام، تحریم‌ها به تاریخ پیوسته و صبح بدون تحریم فرا رسیده و آنچنان رونقی ایجاد می‌شود که دیگر هیچکس به پول یارانه نیازی نخواهد داشت.

طیف تندروی جریان اصلاح طلب حداقل سه مشکل اساسی دارد، یکی اینکه به هیچ عنوان قصور و تقصیرهای خود را نپذیرفته و دوم اینکه در مقاطع مختلف، همصدا با دشمن، آدرس خیابان را می‌دهد و سوم اینکه، به هیچ عنوان حاضر نیست به نقش دشمن در مشکلات اشاره کند.

دولت روحانی دلار را با قیمت ۳ هزارتومان تحویل گرفت و در همین دولت قیمت دلار تا آستانه ۳۲ هزارتومان نیز افزایش یافت؛ یعنی حدود ۱۰ برابر افزایش قیمت!

در سال گذشته دشمن ذیل جنگ ترکیبی، بر التهاب‌آفرینی در بازار دلار متمرکز شد؛ چه آنکه در طول فعالیت دولت سیزدهم از شهریور ۱۴۰۰ تا شهریور ۱۴۰۱، نرخ ارز حدوداً ۴ درصد افزایش یافت، اما در مقطع وقوع آشوب‌های سال گذشته نرخ دلار حدوداً ۱۰۰ درصد افزایش یافت. در میانه آشوب‌ها و اغتشاشات، «مارک دوبوویتز» رئیس لابی صهیونیستی بنیاد دفاع از دموکراسی آمریکا در توئیتی نوشت: «همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد قیمت دلار به ۶۰ هزار تومان رسید. ممکن است زودتر از چیزی که فکر می‌کردم به ۱۰۰ هزار تومان برسد.» این توئیت تنها یکی از مستندات جنگ ترکیبی اخیر علیه ملت ایران بود.

بهتر است آقای ربیعی که سابقه استیضاح در مجلس به دلیل ناکارآمدی در کسوت وزیر کار را در کارنامه خود ثبت کرده است، با تأمل بیشتری درباره مسائل مختلف و از جمله حوزه اقتصاد و معیشت موضعگیری کند.