سالروز ورود آزادگان

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از اصفهان، امیر سرتیپ دوم ستاد «محسن کرمی» ارشد نظامی ارتش در استان‌های اصفهان، یزد و چهارمحال و بختیاری امروز (شنبه) در مراسمی که به مناسبت روز ورود آزادگان به میهن اسلامی برگزار شد، اظهار داشت: آزادگان عزیز از سرمایه های گرانبهای ایران اسلامی در دوران دفاع مقدس هستند‌.

وی ادامه داد: آزادگان برغم تحمل سختی‌های اسارت،جوانمردانه ایستادند و ثابت کردند در سایه ولایتمداری و به برکت پایبندی به این نظام مقدس، شکست و تسلیم پذیری در برابر دشمن راه ندارد.

امیر کرمی اضافه کرد: آزادگان غیور و ولایتمدار هیچ‌گاه متعلق به یک مقطع از تاریخ نبوده و پیام آن ها، سربلندی و شکوهمندی ملت ایران اسلامی بوده که برای همیشه ماندگار می ماند.

وی ادامه داد: آزادگان هشت سال دفاع مقدس یادآور فداکاری‌ها و رشادت‌هایی هستند که در هیچ کجای عالم نظیر و مانندی برای آن ها نمی‌توان یافت.

ارشد نظامی ارتش در استان‌های اصفهان، یزد و چهارمحال و بختیاری افزود: ایستادگی و مقاومت آزادگان سرافراز ما در طول سال‌های سخت اسارت، ملت ایران را رو سفید و سربلند کرده هست.

وی خاطر نشان کرد:  بی‌تردید تاریخ کشور عزیزمان شکوه بی بدیل اسوه های مقاومت و ایثار و شوق بی پایان رجعت آزادگان سر افراز را هرگز از یاد نخواهد برد، تا تاریخ باقی‌ هست بردباری و شکیبائی در آزادگان سرفراز معنا می شود. 

در این مراسم از تعدادی از ایثارگران و آزادگان توپخانه ارتش در دوران دفاع مقدس تجلیل شد.

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، مأموران صلیب‌سرخ با حضور در اردوگاه‌های اسرای ایرانی، ضمن ثبت نام و مشخصات آن‌ها، به اسرا پبشنهاد پناهندگی و یا عضویت در سازمان مجاهدین خلق را می‌دادند؛ البته که دلاورمردان مقاوم جبهه‌های نبرد، اسارت در غربت را به گرفتاری در ذلت ترجیح می‌دادند.

«مسعود قربانی» آزاده دوران دفاع مقدس که چهارم خرداد سال ۱۳۶۷ در منطقه شلمچه به اسارت درآمده و سال ۱۳۶۹ نیز درپی تبادل اسرا میان ایران و عراق، از زندان‌های دشمن بعثی آزاد شده، در خاطرات روزهای پایانی اسارت خود گفته هست: «جمعه ۲۶ مرداد سال ۱۳۶۹، اولین گروه هزار نفری از اسرای ایرانی برای مبادله با هزار نفر از اسرای عراقی به سوی مرز خسروی فرستاده شدند؛ در اولین شب تبادل، اسرایی که در آسایشگاه‌شان تلویزیون داشتند، شاهد مبادله اسرا بودند. اتوبوس‌های عراقی در مرز توقف می‌کردند و اسرا یکی‌یکی پیاده شده و به طرف اتوبوس‌های کشور خودمان می‌رفتند. بچه‌ها با دیدن این صحنه‌ها خوشحال می‌شدند و خدا را شکر می‌کردند. همین‌طور به ترتیب اردوگاه به اردوگاه اسرا تبادل می‌شدند. روز‌ها به کندی می‌گذشت تا اینکه روزی کامیونی حامل کفش و لباس وارد اردوگاه ما شد. به هر نفر یک‌دست لباس نظامی خاکی‌رنگ آستین‌کوتاه و یک جفت کفش مشکی‌رنگ دادند؛ بالأخره انتظار‌ها به سر رسید. 

نوبت اردوگاه ما شد؛ اطلاع دادند که به‌زودی آزاد می‌شوید. ابتدا گفتند که می‌خواهند مجروحان هر دو کشور را طبق هماهنگی‌های به‌عمل آمده، مبادله کنند. روز مبادله اسامی‌شان خوانده می‌شد، به ستون پنج به‌خط می‌شدند، تا با اتوبوس آن‌ها را به فرودگاه انتقال دهند. بعد از آن‌ها، ابتدا اسرای قسمت یک را پس از بازدید صلیب‌سرخ، جهت مبادله به سوی مرز فرستادند. بالأخره صبح روز نهم شهریور، نوبت قسمت ما شد. روز آزادی فرا رسید. حال و هوای خاصی داشتیم. از دیگر دوستان و همرزمان نشانی و شماره تلفن گرفتیم. ساعتی پس از ادای فریضه نماز صبح و شکر به درگاه پروردگار عالم، به‌خط شدیم.

لحظات‌مان پر از استرس و هیجان بود. از یک‌طرف شاد بودیم که به‌لطف خدا داریم آزاد می‌شویم، از یک‌طرف دل‌مان برای بچه‌هایی که در غربت اسارت از دست داده بودیم، گرفته بود. یکی از این عزیزان، دوست عزیزِ از دوران مدرسه تا میدان جنگ و اسارت، «قنبر نوری» بود که پس از تحمل سختی‌های فراوان و کمبودها، مشکلات و نارسایی‌ها، به بیماری سخت دچار شد و در نهایت هم به درجه رفیع شهادت نائل آمد. واقعا نمی‌دانستیم در بازگشت به وطن، باید چگونه با خانواده این عزیز روبه‌رو شویم و چه جوابی برای‌شان داشته باشیم!

نمایندگان صلیب‌سرخ که برای اولین‌بار برای بازدیدمان آمده بودند، اسامی ما را برای اولین‌بار ثبت کردند. در حین ثبت اسامی، یکی دو سؤال اساسی را مثل طوطی برای هم تکرار می‌کردند؛ در رابطه با اینکه آیا می‌خواهید به کشور خود برگردید؟ با خود گفتم این چه سؤال احمقانه‌ای هست که می‌کنند! مگر دیوانه‌ایم که بخواهیم این‌جا بمانیم. ما هم با قوت می‌گفتیم بله؛ البته که می‌خواهیم به وطن برگردیم. همه اسرا در جواب این سؤال معنادار، متقابلاً پاسخی قاطعانه و معنادار مبنی‌بر عشق و علاقه به نظام، انقلاب و ولایت می‌دادند. 

خیلی دل‌مان می‌خواست ابتدا ما به کربلا و به زیارت بارگاه ملکوتی آقا اباعبدالله‌الحسین (ع) برویم. درخواست و اصرار هم کردیم؛ ولی متاسفانه نشد. سوار اتوبوس‌ها شدیم و به سوی مرز خسروی حرکت کردیم. در طول مسیر از جاده اصلی تکریت به بغداد که گذر می‌کردیم گنبد‌های نورانی امامین عسکرین (ع) در سامرا را از راه دور مشاهده می‌کردیم. اشک از چشمان‌مان سرازیر شد. همین‌طور که در اتوبوس‌ها بودیم، سلام و عرض ارادت می‌کردیم.

عصر آن‌روز یعنی نهم شهریور سال ۱۳۶۹ یکی‌دو ساعت مانده به غروب بود که رسیدیم به مرز. با مشاهده پرچم سه‌رنگ جمهوری اسلامی ایران و پاسداران در لب مرز، خاطرمان آسوده شد که واقعاً داریم به وطن بازمی‌گردیم. لحظه آزادی از چنگال دژخیمان بعثی که بویی از انسانیت نبرده بودند، لحظاتی بسیار باشکوه و غرورآفرین بود. اشک در چشمان بچه‌ها حلقه زده بود. از اتوبوس‌های عراقی پیاده شدیم و سجده شکر به درگاه خدای متعال به‌جای آوردیم و یکی‌یکی با اسرای عراقی مبادله شده و سوار اتوبوس‌های کشور خودمان شدیم».

انتهای پیام/ ۱۱۳

به گزارش مجاهدت از دفاع‌پرس از همدان، «سلمان اسماعیلی» معاون استاندار و فرماندار ویژه ملایر به مناسبت سالروز بازگشت سرافرازانه آزادگان به میهن اسلامی پیامی صادر کرد.

متن پیام به شرح ذیل هست؛

بسم الله الرحمن الرحیم

مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَی نَحْبَهُ وَ مِنْهُم مَّن یَنتَظِرُ وَ مَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا 

۲۶ مرداد یادآور بازگشت غرورانگیز آزادگان عزیز به میهن اسلامی، روز سراسر افتخاری هست که بر صفحات زرین انقلاب اسلامی حک و ماندگار شد، سرافرازی امروز ایران اسلامی به‌ واسطه مقاومت و ایستادگی رزمندگان با اخلاصی هست که عارفانه برای دفاع از کیان مملکت اسلامی فعالیت کردند و این ایثار خود را همچون مدالی ارزشمند می‌دانند.

اینجانب فرارسیدن ۲۶ مرداد ماه سالروز بازگشت آزادگان عزیز و سرافراز به میهن اسلامی را به عموم مردم، خانواده های معظم شهدا، ایثارگران، جانبازان و آزادگان سرافراز شهرستان شهید پرور ملایر تبریک عرض می نمایم و از درگاه قادر متعال برای این عزیزان همیشه سربلند، آرزوی توفیق روز افزون مسألت دارم.

انتهای پیام/