سرباز شهید

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از قم، شهید حسن بیطرفان فرزند خلیل، از جوانان رشید و برومندی بود که نامش در آسمان پرستاره شهید و شهادت به زیبایی می‌درخشد.

وی اول فروردین سال ۱۳۴۳ در قم به دنیا آمد و پیس از پایان تحصیلات راهنمایی، به کار برق روی آورد.

حسن با رسیدن به سن قانونی، به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت و روز سی ام فروردین ۱۳۶۴، در سوسنگرد بر اثر اصابت ترکش به سر شهید به شهاد رسید.

پیکر مطهر این شهید والامقام در گلزار شهدای علی بن جعفر (ع) قم به خاک سپرده شد.

به پاس رشادت‌های شهید «حسن بیطرفان» و با پیگیری‌های کارکنان نیروی زمینی محوری ارتش جمهوری اسلامی ایران، یکی از معابر شهر قم، واقع در خیابان آیت الله طالقانی به نام این شهید والامقام مزین شد.

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از قم، دفاع مقدس آکنده از نماد‌های ایثار و ازخودگذشتی و شجاعت و معنویت است و همچون آینه‌ای است که تمامی خوبی‌ها را به جهانیان منعکس می‌کند.

حضور جوانان رشیدقامتی که با درک موقعیت خطرناک جنگ، عاشقانه لباس رزم پوشیدند و در قامت خدمت مقدس سربازی گام در وادی دفاع از آرمان‌ها و ارزش‌های اسلام نهادند، یکی از آن جلوه‌های به یاد ماندنی دفاع مقدس است که نمونه آن را می‌توان در سرباز شهید «بدلی» یافت.

«محمد بدلی» فرزند محرم، هفتم شهریور سال ۱۳۴۶ در همدان به دنیا آمد. پدرش کارگر بیمارستان بود. در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت و بنابر ضرورت کمک به معیشت خانواده، به کار در کارگاه فیلترسازی روی آورد. با رسیدن به سن سربازی، به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت.

این سرباز سرافراز، هفتم بهمن سال ۱۳۶۵ هنگامی که ۱۹ سالش بود، بر اثر حوادث ناشی از جنگ تحمیلی، به شهادت رسید و در گلزار شهدای علی بن جعفر (ع) به خاک سپرده شد.

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از دفاع‌پرس از قم، شهید احمد قاسمی جوانی از خطه دلیرمردان بود که حضورش در جبهه حق علیه باطل، مانند دیگر رزمندگان اسلام خالصانه و پر ثمر بود و با جهاد در راه خدا و بذل جان خود به درجه رفیع شهادت رسید. مظلومیتش کافی بود تا او که جوانی غریب در نزد خاکیان و آشنا در نزد آسمانیان بود، برگزیده راه سیدالشهدا (ع) باشد.

احمد فرزند علی محمد، ۱۰ آذر سال ۱۳۴۱ در روستای صرم در شهرستان کهک قم به دنیا آمد. او و پدر و برادرانش به کشاورزی و دامداری مشغول بودند و مخارج زندگی خود را از این راه تامین می‌کردند.

با شروع جنگ تحمیلی، احمد برای انجام خدمت مقدس سربازی عازم جبهه و مجذوب حال و هوای دیدنی جبهه‌ها و خلوص و سبک زندگی بی ریای رزمندگان اسلام شد.

سال ۱۳۶۱ در چنین روزی ۱۸ بهمن، در منطقه رقابیه و عملیات والفجر، احمد آستین هایش را بالا می‌زد که وضو بگیرد و خودش را برای نماز آماده سازد. در حالی که ذکری زیر لب زمزمه می‌کرد، با برخورد خمپاره دشمن نقش بر زمین شد و وضویی از جنس خون ساخت و پروانه وار به دیدار معبودش شتافت.

شهید احمد قاسمی همچون دیگر شهدای گلگون کفن ایران، جوانمردانه و با غیرت جنگیدند تا از آرمان‌ها دفاع کنند، کوچه‌ها را به نامشان ثبت کردند که هیچ کسی در معبر دنیا راهش را گم نکند و از گذرگاه نام و یاد شهدا، با آرامش به منزل مقصود خود برسد.

انتهای پیام/