سردار دل ها

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس: شهادت سردار سپهبد حاج «قاسم سلیمانی» فرمانده سابق نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و دکتر «محسن فخری‌زاده» دانشمند هسته‌ای و دفاعی کشورمان، پیامد‌های سیاسی، اجتماعی، امنیتی و… زیادی را به‌همراه داشت؛ بنابراین لازم بود تا دولت‌مردان کشورمان، خصوصاً مسئولان دستگاه دیپلماسی، پیش از شهادت این دو مهره کلیدی تأثیرگذار در امنیت و آرامش کشور و حتی منطقه، متناسب با تهدیدات سیاسی دشمن، ضمن پرهیز از اعتماد به دشمن، قاطعانه در برابر آنها موضع می‌گرفتند تا چنین جنایاتی حتی به ذهن پلید دشمن هم راه پیدا نکند. همچنین، بعد از شهادت سردار سپهبد حاج «قاسم سلیمانی» و دکتر «محسن فخری‌زاده» نیز مسئولان می‌بایستی علیه اقدامات خصمانه جنایت‌کاران، خصوصاً آمریکا و رژیم نامشروع صهیونیستی موضع‌گیری‌ قاطعانه‌ای داشته باشند، تا دشمن دوباره دست به جنایت و ترور علیه ملت ایران نزند.

دارید با آمریکایی‌ها قدم می‌زنید؟

اخیراً «حسین امیرعبداللهیان» معاون وقت وزیر امور خارجه در سال‌هایی که مذاکرات هسته‌ای در جریان بود، واکنش سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی به انتشار تصاویری از قدم زدن وزیر امور خارجه کشورمان با وزیر امور خارجه وقت آمریکا در رسانه‌ها را این‌گونه روایت کرده است: «سردار با کنایه و خنده به من گفت: دارید با آمریکایی‌ها قدم می‌زنید؟ سپس گفت: این پیامی که می‌خواهم بگویم را به آقای «ظریف» برسانید».

«امیرعبداللهیان» در ادامه گفت: من به دفتر ایشان (سردار شهید حاج قاسم سلیمانی) رفتم. وی می‌خواست ما را توجه دهد به این مسأله که به دشمن نمی‌توان اعتماد کرد؛ بنابراین در آن جلسه به من گفت که ما اسناد دقیقی به‌دست آوردیم مبنی‌بر اینکه در جریان سقوط شهر «موصل» به دست داعش، چند هواپیمای غول پیکر لجستیکی آمریکایی در تاریخ و ساعت مشخص در فرودگاه این شهر به زمین نشسته‌اند و از یکی از این هواپیما‌ها، ژنرال‌های آمریکایی پیاده شده و فرماندهان داعش نیز روی فرش قرمز به استقبال آن‌ها رفته‌اند. (بیشتر بخوانید)

اظهارات سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی، پس از قدم زدن «محمدجواد ظریف» با «جان کری» در خیابان‌های سوییس، درحالی بود منطقه غرب آسیا به‌صورت مستقیم و غیر مستقیم در آتش جنگ و فتنه‌های دولت‌های استکباری و در رأس آن‌ها، دولت تروریست‌پرور آمریکا می‌سوخت و فجیع‌ترین جنایت‌های تاریخ بشر، توسط گروه تروریستی داعش در کشور‌های عراق و سوریه رقم می‌خورد، تا این‌که «مدافعان حرم»، به یاری الهی و به فرماندهی سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی، طومار این جنایت‌کاران را درهم پیچیدند.

ما پشت حبهه مقاومت نیستیم!

پیش از شهادت سردار سپهبد حاج قاسم سلیمانی، برخی مسئولان و جریان‌ها با تکیه بر تفکر «دنیاى فردا دنیاى گفتمان است، نه موشک»، به‌دنبال این موضوع بودند که پس از «فنّاوری هسته‌ای»، با برجام‌های ۲ و ۳، بر «قدرت موشکی» و نیز «حضور ایران در منطقه»، چوب حراج بزنند؛ اما در این مسیر «جبهه مقاومت» به‌فرماندهی سردار شهید حاج قاسم سلیمانی را مانع بزرگی برای رسیدن به اهداف شوم خود می‌دیدند، این موضوع تا جایی ادامه پیدا کرد که کار به استعفاهای آن‌هم به دلایل واهی و غیرقابل قبول، هم رسید و پیام روشنی را به آمریکایی‌ها داد که «ما پشت حبهه مقاومت نیستیم!».

ترامپ دستور داد، بایدن حمایت کرد

جریان‌های ساده‌اندیش و غرب‌گرا با تلاش درجهت «تحریف» شخصیت سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی، همواره سعی می‌کنند تا وی را حامی «برجام» و «مذاکره با دشمن بدعهد» نشان دهند و با بزک کردن چهره رئیس جمهور جدید آمریکا، فضا را برای مذاکرات بعدی فراهم کنند؛ این درحالی است که «جو بایدن» پس از اقدام جنایت‌کارانه «دونالد ترامپ» در به شهادت رساندن سردار حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی‌المهندس، با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرده بود: «هیچ آمریکایی‌ای در مرگ قاسم سلیمانی عزاداری نمی‌کند. او مستحق بود برای جنایاتش علیه نیرو‌های آمریکایی و هزاران بی‌گناه منطقه در برابر قانون بایستد»؛ البته «زینب سلیمانی» فرزند سردار شهید حاج قاسم سلیمانی، پس از ذوق‌زدگی‌هایی که در داخل کشور از روی کار آمدن «جو بایدن» به‌وجود آمده بود، در مصاحبه‌ای مقتدرانه با شبکه تلویزیونی «راشاتودی»، آب پاکی را روی دست جریان‌های ساده‌اندیش و غرب‌گرا ریخت و اعلام کرد: «ترامپ دستور کشتن پدر من را صادر کرد و بایدن هم از آن حمایت کرد، پس بین ترامپ و بایدن تفاوتی وجود ندارد…». (بیشتر بخوانید)

مواضع غیرشفاف بعد از شهادت دکتر فخری‌زاده

شهید «محسن فخری‌زاده» دانشمند هسته‌ای و دفاعی کشورمان، در تاریخ ۷ آذر سال جاری در منطقه «آبسرد» دماوند، طی یک عملیات تروریستی توسط استکبار جهانی به شهادت رسید. این شهید والامقام که پس از دوران «دفاع مقدس» پا به عرصه جهاد علمی گذاشت، سال‌ها به‌صورت گمنام در جهت ارتقاء توانمندی‌های هسته‌ای، دفاعی و فناوری‌های دیگر نظیر تولید «واکسن کرونا» و… فعالیت می‌کرد، تا این‌که پس از شهادتش به‌عنوان یک «افتخار ملی» شناخته شد.

جریان‌های ساده‌اندیش و غرب‌گرا پس از شهادت دکتر «محسن فخری‌زاده»، درحالی که هنوز از جنایت فرودگاه بغداد یک‌سال هم نگذشته بود، باز هم با گرفتن مواضع دوپهلو، نه‌تنها در وقاحت تمام این جنایت را محکوم نکردند؛ بلکه سعی کردند تا همچنان به «جو بایدن» رئیس جمهور منتخب آمریکا، پیام دوستی و سازش دهند.

در این راستا، هنوز یک هفته هم از ترور شهید فخری‌زاده نگذشته بود که یکی از رسانه‌ها، مصاحبه‌ای را با یکی از مسئولان منتشر کرد که در آن ضمن این‌که اصلا صحبتی از شهید فخری‌زاده و محکومیت ترور وی به میان نیامده بود، بلکه سعی شده بود تا با فرافکنی و زدن اتهاماتی نظیر «حمایت از ترامپ توسط حامیان شهید قاسم سلیمانی در فضای مجازی» و…، بر شکست‌های «دیپلماسی التماسی» و «برجام» که زمینه ترور شهیدان فخری‌زاده و قاسم سلیمانی را فراهم کرد، سرپوش نهاده شود.

از سویی دیگر، ضمن این‌که ترور شهید «محسن فخری‌زاده» در پیام شخص اول اجرایی کشور، در کمال تعجب حتی محکوم هم نشده بود، بلکه دوباره جریان‌های ساده‌اندیش و غرب‌گرا سعی کردند تا این شهید والامقام را که در ولایت‌مداری و انقلابی بودن، چیزی کمتر از سردار شهید قاسم سلیمانی نداشت را حامی سیاست‌های التماسی و برجام (خسارت محض) عنوان کنند.

سخن پایانی

مهم‌ترین توصیه شهیدان حاج قاسم سلیمانی و محسن فخری‌زاده، ولایت‌مداری است؛ همان چیزی که لیبرال‌های وطنی بدان پای‌بند نیستند و گوش‌شان نیز در این خصوص ناشنواست و به‌دنبال سوءاستفاده از جایگاه مردمی این شخصیت‌های ملی و نیز سوءاستفاده از ارتباطات با آن‌ها در زمان حیات دنیوی‌شان هستند. در این راستا، لیبرال‌ها نمی‌خواهند زیربار این موضوع بروند که این شهیدان والامقام مستقیماً توسط دولت تروریست آمریکا به‌شهادت رسیده‌اند؛ همچنین آن‌ها نمی‌خواهند این اقدامات را دلیل روشنی مبنی بر «دشمن بودن آمریکا» بپذیرند؛ بنابراین از آن‌جایی که همواره به‌دنبال سازش با «شیطان بزرگ» بوده و هستند؛ حرمت خون شهدا نیز عملاً برای آن‌ها جایگاهی ندارد.

این موضوع در حالی است که رهبر معظم انقلاب اسلامی در «بیانیه گام دوم انقلاب» چنین بیان داشته‌اند: «…سردمداران نظام سلطه نگرانند؛ پیشنهادهای آن‌ها عموماً شامل فریب و خدعه و دروغ است. امروز ملّت ایران علاوه‌ بر آمریکای جنایت‌کار، تعدادی از دولت‌های اروپایی را نیز خدعه‌گر و غیرقابل اعتماد می‌داند. دولت جمهوری اسلامی باید مرزبندی خود را با آن‌ها با دقّت حفظ کند؛ از ارزش‌های انقلابی و ملّی خود، یک گام هم عقب‌نشینی نکند؛ از تهدیدهای پوچ آنان نهراسد؛ و در همه حال، عزّت کشور و ملّت خود را در نظر داشته باشد و حکیمانه و مصلحت‌جویانه و البتّه از موضع انقلابی، مشکلات قابل حل خود را با آنان حل کند. در مورد آمریکا حلّ هیچ مشکلی متصوّر نیست و مذاکره با آن جز زیان مادّی و معنوی محصولی نخواهد داشت».

در پایان، باید به این نکته توجه کرد که از لحاظ حقوقی، سیاست بین‌الملل و فضای داخلی و اخلاقی، اساساً مطرح کردن باب تدوام مذاکره با دشمن صحیح نبوده و با توجه به علنی‌تر شدن تخاصم آمریکا با ملت ایران، اظهارات مقامات دولتی، نوعی ضعف تلقی شده که موجب جریحه‌دار شدن عزت و اقتدار جمهوری اسلامی ایران شده است و نظر به اینکه هنوز سیاست انتقام خون شهدای مقاومت به‌صورت کامل عملی نشده است، به‌نوعی خیانت به خون شهدا تلقی می‌شود و بایستی دستگاه دیپلماسی ما، سیاست خود را اصلاح و خسارات مادی و معنوی به کشور و جامعه را جبران مافات کند.

انتهای پیام/ ۱۱۳

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس: بامداد جمعه بود؛ وقتی همه خواب بودند، تروریست‌های تروریست‌پرور آمریکایی انتظار می‌کشیدند تا پس از ضربه‌های متعددی که از «جبهه مقاومت» خورده بوده و هفت تریلیون دلار سرمایه‌شان در منطقه «غرب آسیا» به باد فنا رفته بود، به مردی ناجوانمردانه از پشت خنجر بزنند که همیشه «مرد میدان» بود؛ مرد میدان جنگ، مرد میدان سیاست و مذاکره، مرد میدان بصیرت، مرد میدان وحدت همه آزادگان جهان در مقابل ظالمان؛ غافل از این‌که این مرد، نه‌تنها از «شهادت در راه خدا» نمی‌هراسد؛ بلکه سال‌هاست که انتظار وصل به معبود خویش و همرزمان شهید خود را می‌کشد؛ همان‌گونه که قرآن کریم فرموده‌اند «مِنَ المُؤمِنينَ رِجالٌ صَدَقوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيهِ، فَمِنهُم مَن قَضىٰ نَحبَهُ وَمِنهُم مَن يَنتَظِرُ، وَما بَدَّلوا تَبديلًا»، برای همین بود که حدود ساعت شش صبح، بعد از اعلام خبر شهادتش از رسانه ملی، همین آیه قرآن پخش شد و آن‌گاه بود که اشک‌های یک ملت جاری و قلب‌ها خون شد.

تروریست‌های آمریکایی پیش از به شهادت رساندن سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی، شاید پیش خودشان فکر کرده بودند که وقتی عده‌ای از مسئولان بی‌بصیرت و رسانه‌های آن‌ها در ایران، سال‌هاست که «جبهه مقاومت» و «مدافعان حرم» را تخریب می‌کنند؛ پس سردار حاج قاسم سلیمانی محبوبتی در میان ملت خود ندارد و با به شهادت رساندن وی، یک موجی گذرا در ایران به‌وجود آمده و پس از مدتی فروکش کرده و به‌فراموشی سپرده می‌شود و از طرفی دیگر هم «جبهه مقاومت» رو به افول می‌رود؛ غافل از این‌که خداوند متعال در دو جا به بندگان خود می‌خندد؛ یکی زمانی‌که همه دست به دست هم می‌دهند تا یکی را ذلیل کنند و خدا نمی‌خواهد و یکی هم زمانی‌که همه دست به دست هم می‌دهند تا کسی را عزیز کنند و خداوند نمی‌خواهد؛ و چه زیبا خداوند متعال در ماجرای شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی، به دو گروه خندید؛ اول تروریست‌های آمریکایی که فکر کرده بودند با حذف فیزیکی سردار دل‌ها، او در قلب‌ها نیز به فراموشی سپرده شده و آن‌ها به اهداف شوم خود در منطقه دست می‌یابند، دوم فتنه‌گران داخلی که سال‌ها داشتند حاج‌قاسم و مدافعان حرم را تخریب می‌کردند.

ساعتی از شنیده شدن خبر شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی نگذشته بود که یک‌دنیا عزت خدادادی را در ماجرای شهادت سردار دل‌ها دید؛ آن‌گاه بود که نه‌تنها ملت ایران، بلکه ملت‌های عراق، سوریه و دیگر کشورهای جهان اسلام که سیدالشهدای مقاومت با مجاهدت‌های خود، طعم شیرین امنیت و اقتدار را برای آن‌ها به ارمغان آورده بود، به‌پا خاستند و این‌گونه شد که آن مراسم تشییع عظیم و میلیونی در ایران و عراق صورت گرفت، که به تعبیر رهبر معظم انقلاب اسلامی «ژنرال‌های جنگ نرم استکبار را متحیر کرد» و «اولین سیلی سختی بود که به آمریکا زده شد».

تشییع پیکرهای مطهر شهدای مقاومت در عراق بی‌نظیر و غیرقابل پیش‌بینی بود؛ میلیون‌ها نفر با در دست داشتن تصاویر شهیدان حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی‌المهندس، به خیابان‌های «نجف»، «کربلا» و «بغداد» آمدند. صحنه‌های تشییع پیکرهای مطهر سرداران مقاومت در کربلا و جمعیتی که به‌سوی بین‌الحرمین روانه بود، خاطره‌ای از پیاده‌روی عظیم اربعین را در دل‌ها زنده کرده بود.

اما در ایران؛ به‌جرأت می‌توان گفت که بعد از مراسم تشییع امام خمینی (ره)، این بزرگ‌ترین مراسم تشییع در تاریخ ایران بود. در این راستا، اقیانوس بی‌کران ملت، ابتدا از خوزستان، همان‌جایی که خاک پاکش با مجاهدت‌های سیدالشهدای مقاومت در دوران دفاع مقدس آشنا و به خون هزاران نفر از جوانان این مرز و بوم متبرک شده است، شکل گرفت و این موج خروشان سپس به مشهد مقدس و حرم امام مهربانی‌ها (ع) رسید و بعد از آن نیز خیابان‌های تهران را درنوردید.

با توجه به موج خروشان ملت در خوزستان و مشهد، پیش‌بینی‌ها این بود که قطعاً استقبال گسترده‌ای نیز در خیابان‌های تهران صورت می‌گیرد؛ اما نه در این حد که مردم آمدند! چراکه مسیر تشییع از میدان فردوسی تا دانشگاه تهران اعلام شده بود؛ اما جمعیت آن‌قدر زیادی بود که ایستگاه‌های مترو نیز از حضور مردم تکمیل شده بود و بنابراین خیلی‌ها ترجیح داده بودند تا کیلومترها پیاده بروند تا به مراسم تشییع برسند. حضور جمعیت آن‌قدر زیاد بود که در برخی نقاط نرده‌های خیابان طاقت نیاورده و شکسته بودند.

جمعیت مملو از جمعیت مردمی بود که در میان آن‌ها همه‌جور افراد دیده می‌شدند؛ از چادری گرفته، تا مانتویی و مرد‌هایی که برخی ریش دارند و برخی هم ریش ندارند؛ البته که این مقایسه‌ها، طراز خوبی برای سنجیدن ایمان افراد نیست و یکی از رموز محبوبیت «حاج‌قاسم» هم همین است؛ چراکه درباره افراد، زود قضاوت نمی‌کرد.

در میان خیل عظیم تشییع‌کنندگان، پرچم‌های افغانستان، عراق و ایران در کنار هم زیاد دیده می‌شدند و برخی هم پرچم‌های کشورهای محور مقاومت را به‌صورت تکی در دست گرفته بودند و در خیابان انقلاب تهران فریاد «انتقام، انتقام، سر می‌دادند»؛ البته در این میان پرچم‌های زرد، غوغای دیگری داشت، پرچم‌هایی که یا روی آن نام و آرم حماسی حزب‌الله لبنان و یا لشکر فاطمیون بود.

وداع حضرت امام خامنه‌ای با مالک‌اشتر خود، صحنه‌ای سوزناک، اما تاریخی را رقم زد؛ خیلی‌ها دوست داشتند که به مراسم اقامه نماز بر پیکرهای مطهر شهیدان حاج قاسم سلیمانی، ابومهدی المهندس و همرزمان آن‌ها به امامت رهبر معظم انقلاب اسلامی برسند؛ اما ظرفیت دانشگاه تهران از همان ساعات اولیه صبح پر شده بود و خیلی‌ها با وجود خیل عظیم جمعیت در خیابان انقلاب، اصلاً نتوانستند خود را به دانشگاه تهران برسانند.

پیکرهای مطهر شهیدان حاج قاسم سلیمانی، ابومهدی المهندس و همرزمان آن‌ها، پس از تشییع در تهران، به مهد نهضت انقلاب اسلامی یعنی «قم» رسید؛ همان‌جایی که «حاج‌قاسم» چند روز قبل از شهادتش رفته بود تا از کریمه اهل بیت، حضرت معصومه (س) مدد بگیرد و کسی چه می‌داند، شاید شهادتش در این زیارت امضاء و عاقبت به‌خیر شد.

«کرمان» آخرین مقصد پیکرهای مطهر فرماندهان شهید مقاومت بود؛ حاج‌قاسم وصیت کرده بود تا پیکرش در گلزار شهدای کرمان، همان‌جایی که همرزمانش در آن آرامیده‌اند، در کنار همرزمش شهید «محمدحسین یوسف‌اللهی» خاکسپاری شود؛ البته دقایقی قبل از خاکسپاری پیکر ارباًاربای سیدالشهدای مقاومت و پس از آن سیلی سختی که جنایت‌کاران از ملت‌های ایران و عراق در تشییع پیکرهای مطهر فرماندهان شهید مقاومت خوردند، دلاورمردان نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در عملیاتی موشکی با عنوان «شهید سلیمانی» پایگاه‌های آمریکایی «عین‌الأسد» و «التاجی» را در عراق موشک‌باران کرده و سیلی دیگری را بر صورت جنایت‌کارانی نواختند که دست خود را به خون شهیدان حاج «قاسم سلیمانی»، «ابومهدی‌المهندس» و همراهان آن‌ها آلودند.

انتهای پیام/ ۱۱۳

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس: بامداد جمعه بود؛ وقتی همه خواب بودند، تروریست‌های تروریست‌پرور آمریکایی انتظار می‌کشیدند تا پس از ضربه‌های متعددی که از «جبهه مقاومت» خورده بوده و هفت تریلیون دلار سرمایه‌شان در منطقه «غرب آسیا» به باد فنا رفته بود، به مردی ناجوانمردانه از پشت خنجر بزنند که همیشه «مرد میدان» بود؛ مرد میدان جنگ، مرد میدان سیاست و مذاکره، مرد میدان بصیرت، مرد میدان وحدت همه آزادگان جهان در مقابل ظالمان؛ غافل از این‌که این مرد، نه‌تنها از «شهادت در راه خدا» نمی‌هراسد؛ بلکه سال‌هاست که انتظار وصل به معبود خویش و همرزمان شهید خود را می‌کشد؛ همان‌گونه که قرآن کریم فرموده‌اند «مِنَ المُؤمِنينَ رِجالٌ صَدَقوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيهِ، فَمِنهُم مَن قَضىٰ نَحبَهُ وَمِنهُم مَن يَنتَظِرُ، وَما بَدَّلوا تَبديلًا»، برای همین بود که حدود ساعت شش صبح، بعد از اعلام خبر شهادتش از رسانه ملی، همین آیه قرآن پخش شد و آن‌گاه بود که اشک‌های یک ملت جاری و قلب‌ها خون شد.

تروریست‌های آمریکایی پیش از به شهادت رساندن سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی، شاید پیش خودشان فکر کرده بودند که وقتی عده‌ای از مسئولان بی‌بصیرت و رسانه‌های آن‌ها در ایران، سال‌هاست که «جبهه مقاومت» و «مدافعان حرم» را تخریب می‌کنند؛ پس سردار حاج قاسم سلیمانی محبوبتی در میان ملت خود ندارد و با به شهادت رساندن وی، یک موجی گذرا در ایران به‌وجود آمده و پس از مدتی فروکش کرده و به‌فراموشی سپرده می‌شود و از طرفی دیگر هم «جبهه مقاومت» رو به افول می‌رود؛ غافل از این‌که خداوند متعال در دو جا به بندگان خود می‌خندد؛ یکی زمانی‌که همه دست به دست هم می‌دهند تا یکی را ذلیل کنند و خدا نمی‌خواهد و یکی هم زمانی‌که همه دست به دست هم می‌دهند تا کسی را عزیز کنند و خداوند نمی‌خواهد؛ و چه زیبا خداوند متعال در ماجرای شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی، به دو گروه خندید؛ اول تروریست‌های آمریکایی که فکر کرده بودند با حذف فیزیکی سردار دل‌ها، او در قلب‌ها نیز به فراموشی سپرده شده و آن‌ها به اهداف شوم خود در منطقه دست می‌یابند، دوم فتنه‌گران داخلی که سال‌ها داشتند حاج‌قاسم و مدافعان حرم را تخریب می‌کردند.

ساعتی از شنیده شدن خبر شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی نگذشته بود که یک‌دنیا عزت خدادادی را در ماجرای شهادت سردار دل‌ها دید؛ آن‌گاه بود که نه‌تنها ملت ایران، بلکه ملت‌های عراق، سوریه و دیگر کشورهای جهان اسلام که سیدالشهدای مقاومت با مجاهدت‌های خود، طعم شیرین امنیت و اقتدار را برای آن‌ها به ارمغان آورده بود، به‌پا خاستند و این‌گونه شد که آن مراسم تشییع عظیم و میلیونی در ایران و عراق صورت گرفت، که به تعبیر رهبر معظم انقلاب اسلامی «ژنرال‌های جنگ نرم استکبار را متحیر کرد» و «اولین سیلی سختی بود که به آمریکا زده شد».

تشییع پیکرهای مطهر شهدای مقاومت در عراق بی‌نظیر و غیرقابل پیش‌بینی بود؛ میلیون‌ها نفر با در دست داشتن تصاویر شهیدان حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی‌المهندس، به خیابان‌های «نجف»، «کربلا» و «بغداد» آمدند. صحنه‌های تشییع پیکرهای مطهر سرداران مقاومت در کربلا و جمعیتی که به‌سوی بین‌الحرمین روانه بود، خاطره‌ای از پیاده‌روی عظیم اربعین را در دل‌ها زنده کرده بود.

اما در ایران؛ به‌جرأت می‌توان گفت که بعد از مراسم تشییع امام خمینی (ره)، این بزرگ‌ترین مراسم تشییع در تاریخ ایران بود. در این راستا، اقیانوس بی‌کران ملت، ابتدا از خوزستان، همان‌جایی که خاک پاکش با مجاهدت‌های سیدالشهدای مقاومت در دوران دفاع مقدس آشنا و به خون هزاران نفر از جوانان این مرز و بوم متبرک شده است، شکل گرفت و این موج خروشان سپس به مشهد مقدس و حرم امام مهربانی‌ها (ع) رسید و بعد از آن نیز خیابان‌های تهران را درنوردید.

با توجه به موج خروشان ملت در خوزستان و مشهد، پیش‌بینی‌ها این بود که قطعاً استقبال گسترده‌ای نیز در خیابان‌های تهران صورت می‌گیرد؛ اما نه در این حد که مردم آمدند! چراکه مسیر تشییع از میدان فردوسی تا دانشگاه تهران اعلام شده بود؛ اما جمعیت آن‌قدر زیادی بود که ایستگاه‌های مترو نیز از حضور مردم تکمیل شده بود و بنابراین خیلی‌ها ترجیح داده بودند تا کیلومترها پیاده بروند تا به مراسم تشییع برسند. حضور جمعیت آن‌قدر زیاد بود که در برخی نقاط نرده‌های خیابان طاقت نیاورده و شکسته بودند.

جمعیت مملو از جمعیت مردمی بود که در میان آن‌ها همه‌جور افراد دیده می‌شدند؛ از چادری گرفته، تا مانتویی و مرد‌هایی که برخی ریش دارند و برخی هم ریش ندارند؛ البته که این مقایسه‌ها، طراز خوبی برای سنجیدن ایمان افراد نیست و یکی از رموز محبوبیت «حاج‌قاسم» هم همین است؛ چراکه درباره افراد، زود قضاوت نمی‌کرد.

در میان خیل عظیم تشییع‌کنندگان، پرچم‌های افغانستان، عراق و ایران در کنار هم زیاد دیده می‌شدند و برخی هم پرچم‌های کشورهای محور مقاومت را به‌صورت تکی در دست گرفته بودند و در خیابان انقلاب تهران فریاد «انتقام، انتقام، سر می‌دادند»؛ البته در این میان پرچم‌های زرد، غوغای دیگری داشت، پرچم‌هایی که یا روی آن نام و آرم حماسی حزب‌الله لبنان و یا لشکر فاطمیون بود.

وداع حضرت امام خامنه‌ای با مالک‌اشتر خود، صحنه‌ای سوزناک، اما تاریخی را رقم زد؛ خیلی‌ها دوست داشتند که به مراسم اقامه نماز بر پیکرهای مطهر شهیدان حاج قاسم سلیمانی، ابومهدی المهندس و همرزمان آن‌ها به امامت رهبر معظم انقلاب اسلامی برسند؛ اما ظرفیت دانشگاه تهران از همان ساعات اولیه صبح پر شده بود و خیلی‌ها با وجود خیل عظیم جمعیت در خیابان انقلاب، اصلاً نتوانستند خود را به دانشگاه تهران برسانند.

پیکرهای مطهر شهیدان حاج قاسم سلیمانی، ابومهدی المهندس و همرزمان آن‌ها، پس از تشییع در تهران، به مهد نهضت انقلاب اسلامی یعنی «قم» رسید؛ همان‌جایی که «حاج‌قاسم» چند روز قبل از شهادتش رفته بود تا از کریمه اهل بیت، حضرت معصومه (س) مدد بگیرد و کسی چه می‌داند، شاید شهادتش در این زیارت امضاء و عاقبت به‌خیر شد.

«کرمان» آخرین مقصد پیکرهای مطهر فرماندهان شهید مقاومت بود؛ حاج‌قاسم وصیت کرده بود تا پیکرش در گلزار شهدای کرمان، همان‌جایی که همرزمانش در آن آرامیده‌اند، در کنار همرزمش شهید «محمدحسین یوسف‌اللهی» خاکسپاری شود؛ البته دقایقی قبل از خاکسپاری پیکر ارباًاربای سیدالشهدای مقاومت و پس از آن سیلی سختی که جنایت‌کاران از ملت‌های ایران و عراق در تشییع پیکرهای مطهر فرماندهان شهید مقاومت خوردند، دلاورمردان نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در عملیاتی موشکی با عنوان «شهید سلیمانی» پایگاه‌های آمریکایی «عین‌الأسد» و «التاجی» را در عراق موشک‌باران کرده و سیلی دیگری را بر صورت جنایت‌کارانی نواختند که دست خود را به خون شهیدان حاج «قاسم سلیمانی»، «ابومهدی‌المهندس» و همراهان آن‌ها آلودند.

انتهای پیام/ ۱۱۳