سعد الحریری

سرویس جهان مشرق _ انتخابات پارلمانی ۲۰۲۲ لبنان در شرایطی برگزار شد که اهمیت بالایی برای بازیگران خارجی و در صدر آنها عربستان سعودی و آمریکا داشت.

دست و پازدن‌های آمریکا و عربستان برای تاثیرگذاری بر نتیجه انتخابات لبنان

طی ۳ سال گذشته و بعد از اینکه حزب‌الله اکثریت پارلمانی را به دست آورد، مقاومت و نیز کل لبنان از هیچ یک از توطئه‌های محور مذکور در امان نبوده‌اند. سوءاستفاده از اعتراضات مردمی سال ۲۰۱۹، وارد کردن لبنان به یک بحران سیاسی بزرگ، تشدید فشارهای اقتصادی و تعمیق بحران مالی و معیشتی، تلاش برای ایجاد جنگ داخلی در لبنان، تکاپو جهت امتیازگیری برای رژیم صهیونیستی در پرونده ترسیم مرزهای دریایی و کشاندن لبنان به مسیر عادی‌سازی با اشغالگران و … همگی ضمن سناریوهایی بود که وابستگان آمریکا در لبنان ترتیب داده بودند و دروازه اجرای آن را انتخابات پارلمانی لبنان می‌دانستند.

البته با توجه به تحولات سیاسی لبنان قبل از انتخابات، تلاش‌هایی نیز به منظور جلوگیری از برگزاری آن صورت گرفت؛ چرا که فضا حاکی از شانس بالای مقاومت برای تکرار پیروزی خود بود. یکی از مهم‌ترین تحولات در این زمینه به تحریم انتخابات توسط سعد حریری و جریان المستقبل برمی‌گردد که موجب کاهش ۱۵ درصدی مشارکت سنی‌ها پای صندوق‌های رای شد. حتی دلارهایی که «ولید البخاری» سفیر عربستان با خود به بیروت آورده بود و تهدیداتی که این کشور علیه سعد حریری مطرح کرد نیز نتوانست تغییر زیادی در موضع سنی‌ها ایجاد کند و «فواد سنیوره» نخست‌وزیر اسبق لبنان که قصد داشت در این دوره از انتخابات جایگزین سعد حریری باشد نیز موفقیتی به دست نیاورد.

در نهایت در این دوره از انتخابات، ائتلاف حزب‌الله و جنبش امل ۳۱ کرسی، جریان آزاد ملی ۱۸ کرسی، حزب نیروهای لبنانی ۲۰ کرسی،   متحدان حزب‌الله ۳ کرسی، شخصیت‌های مستقل ۱۱ کرسی، جامعه مدنی ۱۵ کرسی، حزب کتائب ۵ کرسی، حزب سوسیاللیست ترقی‌خواه ۹ کرسی،   اعضای سابق جریان المستقبل ۶ کرسی و جریان المرده ۲ کرسی به دست آوردند.

پارلمان لبنان ۱۲۸ کرسی دارد و برای اینکه یک فراکسیون اکثریت را به دست بگیرد باید بیش از ۶۴ کرسی داشته باشد. بر اساس آمار ما فوق، نه حزب‌الله و متحدانش و نه طرف مقابل یعنی حزب‌ نیروهای لبنانی و متحدان نتوانسته‌اند اکثریت پارلمان را کسب کنند. درحالی که در دوره قبل ائتلاف حزب الله با کسب ۶۷ کرسی اکثریت را به دست آورده بود. به این ترتیب هرچند که تعداد کرسی‌های ائتلاف حزب‌الله مانند دوره قبل به اکثریت نرسید اما بررسی نتایج نشان می‌دهد که خود حزب الله و جنبش امل حتی نسبت به دوره قبل کرسی‌های بیشتری به دست آوردند و این متحد مسیحی مقاومت بود که کرسی‌ها خود را به حد نصاب نرساند که البته آن هم تنها چند کرسی نسبت به دوره قبل از دست داده است.

شکست پروژه طولانی ریاض و واشنگتن علیه مقاومت

همانطور که گفته شد سفارتخانه‌های آمریکا و عربستان یک پروژه طولانی برای انتخابات لبنان طراحی کرده بودند تا نتیجه انتخابات مطابق میل آنها باشد. حتی برخی منابع فاش کردند که عربستان ۱۰ میلیون دلار برای کمپین‌های خود در انتخابات لبنان هزینه کرده بود. البته شاید آنها در وهله نخست تصور کردند که خارج شدن اکثریت از دست حزب‌الله در انتخابات می‌تواند نسبت به دوره قبل عرصه را برای محور آمریکایی-سعودی و ابزارهای آنها در داخل لبنان باز کند؛ اما به زودی شاخص‌هایی پدیدار شد که امید طرف‌های مذکور را ناامید کرد.

ساختار نظام انتخاباتی لبنان و انتخاب روسای قوای سه گانه آن با توجه به تنوع بافت جمعیتی و طایفه‌ای و قانون اساسی این کشور از پیچیدگی‌های خاصی برخوردار است و با سایر نظام‌های دمکراتیک جهان تفاوت‌هایی دارد. کشور لبنان جمهوری است و سران قوای سه گانه براساس ساختار طائفه ای این کشور برگزیده می شوند؛ به گونه ای که رئیس جمهور باید مسیحی مارونی، نخست وزیر باید مسلمان سنی و رئیس پارلمان باید مسلمان شیعه باشد.

انتخاب دوباره نبیه بری به ریاست پارلمان لبنان و شکست محاسبات دشمنان مقاومت

در این چارچوب اولین گام بعد از برگزاری انتخابات پارلمانی، انتخاب رئیس پارلمان است تا به تبع آن رئیس جمهور و نخست‌وزیر آینده نیز معرفی گردند. به همین منظور نخستین جلسه پارلمان جدید لبنان دو هفته بعد از برگزاری انتخابات تشکیل و همانطور که پیش‌بینی می‌شد «نبیه بری» ۸۴ ساله برای هفتمین بار با کسب ۶۵ رای در منصب خود به عنوان رئیس پارلمان ابقا شد.

این درحالی است که مخالفان یا بهتر است بگوییم دشمنان مقاومت در پارلمان لبنان از ابتدا تلاش‌های خود را معطوف به تبلیغات علیه نبیه بری کرده و قصد داشتند یکی از نامزدهای مورد نظر خود را به ریاست پارلمان لبنان برسانند. نگاهی به سوابق نبیه بری در عرصه سیاسی لبنان حاکی از همراهی همیشگی وی با رویکرد مقاومت است.

نبیه بری، سیاستمدار هوشمند لبنانی ز اواسط دهه ۶۰ با امام موسی صدر آشنا شد و در زمره نزدیکان وی قرار گرفت. بری در دوران تأسیس مجلس اعلای شیعیان لبنان و جنبش امل، همراه امام موسی صدر بوده است. وی از اواخر دهه ۷۰ میلادی در جنبش امل در مناصب زیادی حضور داشت. در سال ۱۹۷۸م امام موسی صدر در لیبی ربوده شد. در سال ۱۹۸۴میلادی و در اثنای جنگ داخلی لبنان، بری به عنوان رهبر جنبش امل انتخاب شد و این جنبش را در دوران سخت جنگ‌های داخلی لبنان رهبری کرد. او یکی از حامیان همیشگی مقاومت در لبنان بوده و در همکاری با حزب‌الله عمل می‌کند.

همانطور که گفته شد سرنوشت انتخاب رئیس جمهور و تشکیل دولت جدید به تصمیم پارلمان بستگی دارد و بر همین اساس است که بسیاری انتخاب دوباره نبیه بری به عنوان رئیس پارلمان لبنان را شکستی برای تیم ۱۴ مارس و حزب سمیرجعجع و متحدان وی به شمار می‌آوردند. پرواضح است که سرنوشت سیاسی لبنان به طور کلی بستگی به تشکیل دولت جدید و نخست‌وزیری دارد که روی کار خواهد آمد. بنابراین مخالفان مقاومت متوجه شدند که شرایط تشکیل کابینه همانند چند دوره گذشته خواهد بود و آنها نمی‌توانند دولت مورد نظر خود را روی کار آورده یا به عنوان مثال کابینه تکنوکرات (بدون حضور احزاب سیاسی و با هدف حذف حزب‌الله) تشکیل دهند.

سقوط توطئه سازش لبنان با دشمن صهیونیستی بر همین اساس می‌توان گفت که انتخاب مجدد نبیه بری به عنوان رئیس پارلمان لبنان چندین نتیجه مهم داشت:

– اولین نتیجه این بود که اکنون منسجم‌ترین جناح پارلمانی که اکثریت نصف به علاوه یک را دارد متشکل از ائتلاف ۸مارس  به رهبری حزب الله و همچنین جریان آزاد ملی و برخی نمایندگان مستقل حامی مقاومت است. انتخاب «الیاس بوصعب» به عنوان معاون رئیس پارلمان با ۶۵ رای و  از آن مهمتر انتخاب نبیه بری به عنوان رئیس پارلمان با ۶۵ رای  بر وزنه سنگین مقاومت و متحدان آن در پارلمان لبنان تاکید می‌کند.

– نتیجه دوم شکست فراکسیون حزب نیروهای لبنانی به ریاست سمیر جعجع بود که نامزدهای پیشنهادی این فراکسیون در هیئت دفتر سیاسی پارلمان لبنان پذیرفته نشد.

– نتیجه سوم این است که در حالی که ائتلاف ۸ مارس به رهبری حزب الله همچنان شاهد انسجام و اتحاد  معمول خود با همه متحدانش بود و حتی اختلافات قبلی جنبش امل و جریان آزاد ملی نتوانست این اتحاد را تحت تاثیر قرار دهد؛ جریان ۱۴ مارس و نمایندگان مستقل حامی این جریان از چنین اتحادی برخوردار نبوده و تفرقه و اختلاف میان آنها صراحتا آشکار بود.

– نتیجه چهارم این است که  نتایج انتخابات پارلمانی و همچنین انتخاب رئیس پارلمان و هیئت رئیسه دفتر سیاسی در تعیین نخست وزیر آینده و تشکیل دولت جدید تاثیر زیادی خواهد داشت.   بعد از سنگین‌تر شدن وزنه مقاومت در پارلمان لبنان و انتخاب مجدد نبیه بری به عنوان رئیس پارلمان، جریان مخالف مقاومت و به طور کلی ۱۴ مارسی‌ها و همه وابستگان سفارت آمریکا و عربستان باز هم قادر به کنترل روند تشکیل دولت در لبنان نخواهند بود.

-نتیجه پنجم به سرنوشت پرونده‌های حساسی همچون ترسیم مرزهای دریایی میان لبنان و فلسطین اشغالی و توطئه کشاندن لبنان به مسیر عادی سازی با دشمن صهیونیستی مربوط می‌شود. محور آمریکایی و ابزارهای آن در داخل لبنان از چند دهه گذشته همواره مقاومت را مهمترین مانع اجرای توطئه عادی سازی با اشغالگران صهیونیست در لبنان می‌دانستند؛ توطئه‌ای که در دوره اخیر به روش خطرناک‌تری دنبال می‌شود.

آمریکایی‌ها که با تحریم‌های گسترده مالی و اقتصادی نتوانستند لبنانی‌ها را وادار به سازش با دشمن صهیونیستی کنند اکنون از دروازه ترسیم مرزهای دریایی قصد اجرایی کردن این پروژه خود را دارند. بعد از اینکه تلاش تل‌آویو و واشنگتن در دور اول مذاکرات غیر مستقیم ترسیم مرزها در اکتبر ۲۰۲۰ جهت گرفتن عکس یادگاری با تیم لبنانی و مقدمه چینی برای عادی سازی با این کشور به جایی نرسید، اخیرا «عاموس هوکستاین» میانجی جدید آمریکایی در پرونده ترسیم مرزها که تابعیت اسرائیلی دارد، به مقامات لبنانی پیشنهاد داده که با رژیم صهیونیستی به طور مشترک در منطقه مورد مناقشه اقدام به اکتشاف و حفاری کرده و سود حاصل میان دو طرف تقسیم گردد؛ یعنی عادی سازی اقتصادی و زمینه‌سازی برای سازش در سایر سطوح.

این همان چیزی است که سید «حسن نصرالله» دبیر کل حزب‌الله لبنان در سخنرانی‌های خود قبل از انتخابات درباره آن هشدار داد. سید حسن نصرالله با اشاره به توطئه‌ای که دشمن آمریکایی و صهیونیستی در این پرونده علیه لینان طراحی کرده‌اند تاکید کرد، تا زمانی که لبنان حق اکتشاف و بهره برداری از ثروت‌های دریایی خود را نداشته باشد، رژیم صهیونیستی نیز هیچ حقی برای اقدام در این زمینه ندارد و به همه شرکت‌های بین‌المللی نیز هشدار داد.

بنابراین در سایه ریاست دوباره نبیه بری در پارلمان و نظارت بر پرونده‌های مهم، جریان مخالف مقاومت برای اجرای دستورات آمریکا در پرونده ترسیم مرزها راه دشواری پیش رو دارد و به نظر نمی‌رسد که به نتیجه برسد.

در هر صورت چه نتیجه انتخابات لبنان و چه انتخاب دوباره نبیه بری به عنوان رئیس پارلمان حاکی از آن است که تغییر خاصی در روند سیاسی این کشور رخ نخواهد داد؛ به طوری که بعد از آغاز رایزنی‌های پارلمانی برای تشکیل دولت مجددا شاهد ورود محور آمریکایی- سعودی و متحدانش به خط انتخاب نخست‌وزیر جدید و تکرار سناریوهای بن‌بست سیاسی و تداوم مانع‌تراشی‌های خارجی در حل بحران‌های لبنان خواهیم بود؛ مگر اینکه برخی مسئولان این کشور با کاهش وابستگی‌ به آمریکا و عربستان و عبرت گیری از تجارب تلخ گذشته، همسو با مقاومت برای منافع مردم تلاش کنند.

سرویس جهان مشرق _ روز یکشنبه ۱۵ مه ۲۰۲۲ (۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۱) لبنانی‌ها برای تعیین چشم‌انداز سیاسی کشور خود در ۴ سال آینده پای صندوق‌های آرای انتخاباتی رفتند؛ انتخاباتی که بنا به عوامل متعدد متفاوت‌تر از ادوار گذشته بود.

محور آمریکایی-سعودی و تکاپوی طولانی برای حذف  خلع سلاح مقاومت در لبنان

بحران‌های انباشت‌شده‌ای که از سال ۲۰۱۹ تاکنون به شکل برجسته‌ای خود را در لبنان نشان می‌دهد در کنار کمپین توطئه‌های داخلی و خارجی از ماه‌ها قبل بر سر انتخابات پارلمانی ۲۰۲۲ لبنان سایه افکنده بود که هدف آن تاثیرگذاری بر نتیجه این انتخابات بود.

از سال ۲۰۰۵ و بعد از تحولات لبنان به دنبال ترور «رفیق حریری» نخست‌وزیر فقید این کشور و خروج نیروهای سوری از لبنان و سپس شکل‌گیری ائتلاف‌های ۱۴ و ۸ مارس فضای سیاسی لبنان وارد مرحله جدیدی شد. مقاومت لبنان که در سال ۲۰۰۰ با تحمیل یک شکست سنگین به رژیم صهیونیستی، اشغالگران را از جنوب این کشور اخراج کرد، از اعتبار و جایگاه بالایی میان مردم لبنان برخوردار شد و تبعا شانس آن برای حضور پررنگ در عرصه سیاسی نیز بیشتر گشت.

اتهام‌زنی به سوریه در ماجرای ترور رفیق حریری و خروج نیروهای این کشور از لبنان ضمن توطئه‌هایی بود که محور غربی و مهره‌های داخلی در این کشور برای پایین آوردن وزنه مقاومت در عرصه سیاسی و سپس خلع سلاح حزب‌الله، چیده بودند. حتی جنگ جولای ۲۰۰۶ که رژیم اشغالگر اسرائیل و آمریکا به لبنان تحمیل کردند نیز در همین چارچوب بود.

در این جنگ بسیاری از مهره‌های داخلی محور آمریکایی و حتی دولت وقت لبنان به ریاست «فواد سنیوره» نخست‌وزیر اسبق به نوعی در سنگر دشمن قرار داشته و برای خلع سلاح مقاومت تلاش می‌کردند. اما نتیجه‌ای که رقم خورد کاملا برعکس بود و حزب‌الله یک بار دیگر ثابت کرد که سلاح آن ضامن محافظت از امنیت و ملت و حاکمیت لبنان است. بعد از شکست دوم صهیونیست‌ها مقابل مقاومت جایگاه مردمی حزب‌الله بیش از پیش تقویت شد.

جنگ با تروریسم در جریان بحران سوریه و جلوگیری از ورود تکفیری‌ها به داخل لبنان سومین اقدام عملی حزب‌الله برای محافظت از کشور بود و حسن نیت این جنبش را به مردم ثابت کرد. همین مسئله موجب گشت تا دشمنان مقاومت و طرف‌هایی همچون عربستان و آمریکا و رژیم صهیونیستی به هر روشی به دنبال پایین کشیدن حزب‌الله و حذف آن از عرصه سیاسی لبنان باشند.

نقش حزب‌الله در عرصه سیاسی لبنان

به این ترتیب می‌توان ریشه بحران و خلاءهای سیاسی متعدد در لبنان از سال ۲۰۰۰ تاکنون را دریافت که بارزترین آن استعفای «سعد حریری» نخست‌وزیر پیشین این کشور در جریان اعتراضات سال ۲۰۱۹ بود که مستقیما به دستور آمریکا و عربستان انجام شده و لبنان را وارد یک دوره طولانی بن‌بست سیاسی کرد که پیامدهای آن به ویژه در سطح معیشتی و اقتصادی صراحتا دیده می‌شود. از ۳۰ سال گذشته که طبقه فاسد وابسته به محور آمریکایی بر لبنان مسلط هستند این کشور لحظه‌ای جدا از بحران نبوده و حتی انفجار مهیب بندر بیروت نیز نتیجه همین مدیریت ناکارآمد مهره‌های آمریکایی-سعودی بود.

نگاهی به روند سیاسی لبنان از دو دهه گذشته نشان می‌دهد که خلاء سیاسی در این کشور به نفع چه کسانی بوده است. شاخص‌ها بیانگر آن است که محور وابسته به آمریکا و عربستان و مهره‌های آن‌ها همواره ترجیح می‌دهند که اگر قرار است دولت یا پارلمانی با حضور پررنگ حزب‌الله در لبنان وجود داشته باشد، بهتر است اساسا چنین دولت و پارلمانی شکل نگیرد و بن‌بست سیاسی را ترجیح می‌دهند.

اما با این وجود حضور حزب‌الله در میدان سیاسی لبنان ریشه قوی دارد و این جنبش برای اولین بار در سال ۱۹۹۲  در انتخابات پارلمانی لبنان شرکت کرد و موفق شد ۱۲ کرسی را کسب کند. در سال ۱۹۹۶، ۱۰ کرسی و در سال ۲۰۰۰، هشت کرسی از ۱۲۸ کرسی مجلس لبنان را به دست آورد. اما حزب‌الله در انتخابات عمومی سال ۲۰۰۵  در سطح کشور به تنهایی ۱۴ کرسی و در جنوب لبنان تمام ۲۳ کرسی را در ائتلاف با جنبش امل کسب کرد و برای اولین بار «محمد فنیش» را به عنوان وزیر آب و انرژی به کابینه لبنان فرستاد. در انتخابات ژوئن ۲۰۰۹ لبنان نیز تمامی کاندیدهای حزب‌الله به پارلمان راه یافتند و در انتخابات ششم مه ۲۰۱۸  هم حزب‌الله لبنان و متحدانش در مجموع کرسی‌های بیشتری را در مجلس بدست آوردند.

کمپین سفارتخانه‌های خارجی برای به چالش کشیدن انتخابات ۲۰۲۲ لبنان

بر همین اساس انتخابات پارلمانی لبنان همواره برای طرف‌های خارجی و در راس آنها آمریکا و عربستان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است؛ چراکه بعد از جنگ‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۰۶میان لبنان و رژیم صهیونیستی و نیز در جریان بحران سوریه متوجه شدند که گزینه نظامی برای حذف حزب‌الله کارساز نیست و حتی موجب تقویت قدرت مقاومت لبنان در این سطح شده که نمونه آن زرادخانه موشک‌های دقیق حزب‌الله است؛ موشک‌هایی که بعد از جنگ جولای خواب از چشمان اشغالگران ربوده است. به همین دلیل کمپین محور سعودی-آمریکایی-صهیونیستی علیه حزب‌الله در انتخابات لبنان از ۳ سال قبل و بعد از پیروزی ائتلاف مقاومت در انتخابات ۲۰۱۸ آغاز شد؛ کمپینی که در آن محور مذکور با هر ابزاری، از حمله به معیشت مردم گرفته تا فتنه‌افروزی برای جنگ داخلی در لبنان استفاده کرد اما به نتیجه نرسید.

در نهایت انتخابات پارلمانی لبنان در حالی برگزار شد که فضا برای ائتلاف مخالف مقاومت مساعد نبود. بعد از کناره گیری «سعد حریری» نخست‌وزیر اسبق لبنان و جریان المستقبل از این انتخابات که ستون اصلی ائتلاف غربگرای ۱۴ مارس را تشکیل می‌دهند، درصد حضور سنی‌ها پای صندوق‌های رای ۱۵ درصد نسبت به دوره قبل کاهش یافت. این درحالی است که «ولید البخاری» سفیر عربستان در بیروت و کمپین فواد سنیوره که قصد داشت جایگزین سعد حریری در مولفه اهل سنت شود و بودجه مالی خود را از سعودی‌ها گرفته بود، تا لحظه آخر در صدد تاثیرگذاری بر این انتخابات بودند.

در هرصورت انتخابات لبنان برگزار شد و نتایج اولیه به گونه‌ای بود که ابتدا ۱۴ مارسی‌ها و سفارت عربستان را امیدوار کرد. نکته قابل توجه اینجا بود که حتی رسانه‌های غربی مخالف مقاومت نیز لحظه به لحظه نتایج انتخابات لبنان را زیر نظر داشتند. در همین چارچوب بعد از شمارش اولیه آرا خبرگزاری رویترز گزارش داد که حزب نیروهای لبنانی به ریاست سمیر جعجع موفق شده بیش از ۲۰ کرسی به دست بیاورد و این درحالی است که دیگر حزب مسیحی رقیب آن یعنی جریان آزاد ملی که در ائتلاف حزب‌الله قرار دارد ۱۶ کرسی به دست آورده بود.

چشم‌انداز سیاسی لبنان بعد از انتخابات ۲۰۲۲

اما این امیدواری خیلی طول نکشید و ۵ کرسی متحد حزب سمیر جعجع عقب‌نشینی کردند و بعد از شمارش آرا درمنطقه شمال، تعداد کرسی‌های جریان آزاد ملی افزایش یافت. نتیجه نهایی انتخابات نیز عصر روز سه شنبه اعلام شد که بر اساس آن ائتلاف حزب‌الله و جنبش امل ۳۱ کرسی، جریان آزاد ملی ۱۸ کرسی، حزب نیروهای لبنانی ۲۰ کرسی، متحدان حزب‌الله ۳ کرسی، شخصیت‌های مستقل ۱۱ کرسی، جامعه مدنی ۱۵ کرسی، حزب کتائب ۵ کرسی، حزب سوسیاللیست ترقی‌خواه ۹ کرسی، اعضای سابق جریان المستقبل ۶ کرسی و جریان المرده ۲ کرسی به دست آوردند.

نگاهی به این نتایج نشان می‌دهد که متحدان حزب‌الله و در راس آن جریان آزاد ملی نسبت به دوره قبل تعدادی از کرسی‌های خود را از دست داده‌اند. در دوره قبلی جریان آزاد ملی و متحدانش ۲۷ کرسی به دست آوردند.

جنبش امل و حزب‌الله نیز در مجموع ۲۹ کرسی به دست آورده بودند.

از آنجا که جریان آزاد ملی شامل بخش‌هایی از مسیحیان مارونی، هم‌پیمانان شیعیان امل و حزب‌الله می‌شوند و این گروه‌ها در مجموع ۶۷ کرسی را در برابر المستقبل و هم‌پیمانانش به دست آورده بودند، در دوره قبل ائتلاف حزب الله رسما پیروز انتخابات شد.

به این ترتیب هرچند که تعداد کرسی‌های ائتلاف حزب‌الله مانند دوره قبل به اکثریت نرسید اما بررسی نتایج نشان می‌دهد که خود حزب الله و جنبش امل حتی نسبت به دوره قبل کرسی‌های بیشتری به دست آوردند و این متحد مسیحی مقاومت بود که کرسی‌ها خود را به حد نصاب نرساند که البته آن هم تنها چند کرسی نسبت به دوره قبل از دست داده است. حزب الله همچنین درصد بالایی از آرای سرلیست‌ها را به خود اختصاص داد.

برآوردها نشان می‌دهد که عملکرد مناسب مقاومت طی ۳ سال گذشته که لبنانی‌ها را چندین بار از خطر فتنه و جنگ داخلی نجات داده و همچنین با واردات سوخت از جمهوری اسلامی ایران، مردم لبنان را در فصل سرما از بحران سوخت نجات داد، یکی از دلایل اصلی بالارفتن جایگاه مردمی مقاومت و حمایت از آن در انتخابات بوده است. ضمن اینکه نمایندگان حزب‌الله در پارلمان قبلی برنامه‌های مفیدی برای خروج از بحران و به ویژه مبارزه جدی با فساد ارائه و اجرا کردند.

بر این اساس می‌توان گفت که وزنه سیاسی لبنان نسبت به دوره قبلی تفاوت چندانی نکرده و هرچند که ائتلاف مقاومت تعدادی از کرسی‌های خود را از دست داد اما حزب‌الله همچنان یکی از بزرگترین مولفه‌های سیاسی لبنان محسوب می‌شود. اما پیشینه ساختار سیاسی لبنان همانطور که اشاره شد نشان می‌دهد که فارغ از نتیجه انتخابات، مداخلات خارجی برای تاثیرگذاری بر تصمیمات این کشور هرگز متوقف نمی‌شود؛ چرا که در سایه ساختار فرقه‌ای و وابسته لبنان همواره احزاب و طرف‌هایی در این کشور حضور دارند که بدون در نظر گرفتن منافع ملی، پروژه بازیگران خارجی همچون آمریکا و عربستان را دنبال می‌کنند؛ کشورهایی که توطئه‌هایشان در لبنان تمامی ندارد.

 با توجه به این شاخص‌ها اکنون که لبنان به تدریج وارد مرحله انتخاب رئیس جمهور و نیز تشکیل دولت جدید می‌شود، طبیعی است که نمی‌تواند از سناریوهای تکراری مداخلات خارجی در امان بماند و اینکه لبنانی‌ها تصور کنند با برگزاری انتخابات و تشکیل پارلمان جدید، بحران سیاسی در این کشور به پایان می‌رسد خوش‌بینانه است؛ همانطور که طی ۳۰ سال گذشته علیرغم تشکیل دولت‌های متعدد اما لبنان همواره با چالش بزرگی به نام خلاء سیاسی دست و پنجه نرم می‌کرده که خود عامل ظهور بحران‌های مختلف بوده است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، رسانه‌های لبنانی گزارش دادند که ۱۰ روز مانده به تاریخ برگزاری انتخابات پارلمانی این کشور به نظر می‌رسد که سنی‌های لبنان بعد از سردرگمی به وجود آمده میان آنها به دنبال تصمیم «سعد حریری» نخست وزیر پیشین این کشور در کناره گیری از انتخابات و تعلیق فعالیت‌های سیاسی، تمایل به تحریم انتخابات دارند.

منابع آگاه لبنانی در این زمینه گزارش دادند، اما بعد از فراخوان شیخ «عبداللطیف دریان» مفتی اهل سنت لبنان در خطبه نماز عید سعید فطر برای مشارکت گسترده مردمی در انتخابات پارلمانی، افکار عمومی سنی‌ها به این فراخوان واکنش مثبت نشان داده و به نظر می‌رسد که تصمیم دارند از تحریم انتخابات عقب‌نشینی کنند.

منابع در عین حال گزارش دادند که روحیه مولفه اهل سنت لبنان در آستانه انتخابات پارلمانی و درخواست‌های مستمر برای تحریم یا عدم تحریم این انتخابات روز به روز تغییر می‌کند و فراخوان شیخ عبداللطیف دریان برای مشارکت مردمی در انتخابات به ویژه سنی‌های لبنان در نوع خود اولین نیست و درخواست‌های مکرر در این زمینه انجام شده است.

در انتخابات سال ۲۰۱۸ حدود ۴۹ درصد از سنی‌های لبنان در انتخابات مشارکت کردند و ۲۷ نماینده در پارلمان داشتند که ۱۵ تن از آنها متعلق به فراکسیون جریان المستقبل بود. در حالی که این جریان انتخابات کنونی را تحریم کرده و همین مسئله تاثیر زیادی بر سطح نمایندگی‌ سنی‌ها در پارلمان آینده خواهد داشت.

روزنامه الاخبار لبنان در این زمینه گزارش داد، با وجود شعارهایی که دشمنان مقاومت درباره سلاح حزب الله سر می‌دهند و به دنبال تخریب چهره مقاومت در آستانه انتخابات پارلمانی هستند، اما جنگ داخلی میان سعد حریری و متحدان سابق وی این روزها یکی از برجسته ترین عناوین نبرد انتخاباتی در لبنان است. این اختلافات همچنین به شکل فزاینده مربوط به پیامدهای مداخله علنی عربستان در انتخابات لبنان می‌شود و هدف سعودی‌ها بالا بردن درصد مشارکت سنی‌ها در این انتخابات است.

منابع افزودند که در حال حاضر سعد حریری قصد دارد از سلاح تحریم انتخابات برای تجدید بیعت با طرفداران خود که همچنان وی را رهبر سنی‌های لبنان می‌دانند استفاده کند. در این زمینه متحدان پیشین سعد حریری یعنی «فواد سنیوره» نخست وزیر اسبق لبنان و «سمیر جعجع» رئیس حزب نیروهای لبنانی در هماهنگی با دستورات عربستان‌سعودی عمل می‌کنند و به نوعی قصد دارند سعد حریری را به دلیل ناتوانی در مقابله با حزب الله مجازات کنند و به زندگی سیاسی وی پایان دهند.

در این میان حریری همچنان از ترس خشم عربستان پایبند به تصمیم خود در کناره گیری از انتخابات پارلمانی است. در واقع سعد حریری با وجود کناره‌گیری از انتخابات اما امروز فعال ترین بازیگر در بسیاری از محافل لبنانی در زمینه انتخابات محسوب می‌شود و قصد دارد دامنه تحریم انتخابات را در لبنان گسترده تر کند. از طرف دیگر نفوذ «ولید البخاری» سفیر عربستان سعودی در لبنان در عرصه انتخابات پارلمانی این کشور نیز به شکل قابل توجهی افزایش یافته است.

الاخبار به نقل از منابع موثق اعلام کرد که فراخوان شیخ عبداللطیف دریان برای مشارکت گسترده سنی‌ها در انتخابات، به درخواست ولید البخاری انجام شد و این فراخوان در حالی صورت گرفت که دارالفتوی لبنان پیش از این اعلام کرده بود که در انتخابات بی‌طرف است.

این فراخوان عبداللطیف دریان هم زمان با هجمه برخی شخصیت‌های نزدیک به عربستان علیه سعد حریری بود. از طرف دیگر کمپین سنیوره علیرغم هزینه‌های انتخاباتی فراوان که بودجه آن توسط عربستان سعودی تامین شده، پیشرفتی در جلب نظر و حمایت مردمی نداشته است. حتی کسانی که در این کمپین فعالیت می‌کنند با هدف دستیابی به سود مالی در آنجا حضور دارند و در واقع هدفشان پیروی از خواسته عربستان نیست.

همین مسئله موجب شده تا ولید البخاری تصمیم به مداخله مستقیم و علنی در انتخابات پارلمانی لبنان بگیرد. بر این اساس سفیر عربستان از طریق دوستان و آشنایان پیام‌هایی برای سعد حریری ارسال کرده و به او دستور داده تا خواستار حضور گسترده سنی‌ها در انتخابات پارلمانی شود؛ اما حریری هنوز پاسخی به این درخواست نداده است.

پیشتر نیز شخصیت‌های نزدیک به ریاض در لبنان اعلام کردند که اگر حریری مجدداً خواستار تحریم انتخابات شود نارضایتی عربستان از وی افزایش خواهد یافت. از طرف دیگر منابع آگاه گزارش دادند که چند روز بعد از دیدار شخصیت‌های لبنانی با سفیر عربستان، البخاری سخنان خود را به شکل واضح تری تکرار و اعلام کرد احتمال دارد عربستان از امارات بخواهد به حریری اطلاع دهد تا قبل از انتخابات بیانیه‌ای مبنی بر لزوم مشارکت گسترده طرفدارانش در انتخابات منتشر کند. اما نکته مضحک ماجرا اینجاست که طرفداران سعد حریری چند روز بعد از این سخنان ولید البخاری تصاویر نامزدهای سنی در بیروت را پاره کردند.