سلامتی

اگر با گوشی زیاد کار می کنید از این سه ویتامین غافل نشوید

اگر با گوشی زیاد کار می کنید از این سه ویتامین غافل نشوید



محافظت از چشم در برابر نور آبی گوشی با تغذیه مناسب امکان‌پذیر است. این مقاله ویتامین‌های ضروری برای تقویت شبکیه و منابع غذایی آن‌ها را معرفی می‌کند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، تحقیقات نشان می‌دهند مصرف برخی ویتامین‌ها نقش مهمی در تقویت شبکیه و کاهش اثرات مخرب نور گوشی دارد.

استفاده طولانی‌مدت از تلفن همراه می‌تواند به سلامت چشم آسیب بزند و به‌ویژه شبکیه را در معرض فشار ناشی از نور آبی صفحه‌نمایش قرار دهد.

بر اساس گزارش See Life، مصرف برخی ویتامین‌ها نقش مهمی در تقویت شبکیه و کاهش اثرات مخرب نور گوشی دارد. در این گزارش تأکید شده است که ویتامین‌های A، C و E در کنار مواد معدنی و ترکیباتی مانند روی، لوتئین، زآگزانتین و اسیدهای چرب امگا ‌۳ برای سلامت چشم ضروری هستند.

ویتامین A برای تولید رنگدانه‌هایی که سلول‌های گیرنده نور در شبکیه به آن نیاز دارند، لازم است و کمبود آن می‌تواند این فرآیند را مختل کند. این ویتامین علاوه بر شبکیه، به تغذیه بخش‌های دیگر چشم مانند قرنیه نیز کمک می‌کند. منابع خوراکی سرشار از ویتامین A شامل شیر، زرده تخم‌مرغ، جگر، هویج، سیب‌زمینی شیرین، کدو حلوایی، طالبی، هلو، انبه و زردآلو است.

ویتامین C نیز از مواد اصلی موجود در مایع داخل چشم به شمار می‌رود و نقش حفاظتی در برابر اکسیداسیون دارد؛ فرآیندی که می‌تواند موجب کدر شدن عدسی و ایجاد آب‌مروارید شود. پرتقال، گریپ‌فروت، پاپایا، توت‌فرنگی، گوجه‌فرنگی و فلفل سبز از مهم‌ترین منابع این ویتامین هستند.

ویتامین E از دیگر ویتامین‌های مؤثر در تقویت شبکیه چشم است. این ویتامین یک آنتی‌اکسیدان قوی محسوب می‌شود و به کاهش آسیب ناشی از نور و پیری سلولی کمک می‌کند. گرچه در متن به جزئیات منابع ویتامین E اشاره نشده، خوراکی‌هایی مانند مغزها، دانه‌ها و روغن‌های گیاهی از منابع شناخته‌شده این ویتامین هستند.

در کنار این سه ویتامین، نقش مواد دیگری همچون روی، لوتئین، زآگزانتین و امگا ‌۳ نیز در سلامت بینایی مورد تأکید قرار گرفته است. این ترکیبات به‌ویژه در پیشگیری از تحلیل شبکیه و کاهش اثرات مخرب تابش مستقیم نور صفحه‌نمایش اهمیت دارند.

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

اگر با گوشی زیاد کار می کنید از این سه ویتامین غافل نشوید

اگر با گوشی زیاد کار می کنید از این سه ویتامین غافل نشوید بیشتر بخوانید »

توصیه‌هایی برای کاهش روند پیری زودرس قلب

توصیه‌هایی برای کاهش روند پیری زودرس قلب



متخصصان سلامت تاکید می‌کنند که برخی بیماری‌های زمینه‌ای درمان‌نشده و سبک زندگی ممکن است پیری زودرس قلب را به همراه داشته باشند.

  • هتل تارا مشهد

به گزارش مجاهدت از مشرق، متخصصان برای کُند کردن روند پیری زودرس قلب، انجام دستورالعمل‌های ارائه شده در «راهنمای هشتگانه انجمن قلب آمریکا» را به افراد توصیه می‌کنند که عبارتند از:

۱. از رژیم غذایی سرشار از غذاهای کامل، میوه و سبزیجات، پروتئین‌های کم‌چرب، مغزها و دانه‌ها پیروی کنید.

۲. دو ساعت و نیم فعالیت بدنی متوسط یا ۷۵ دقیقه ورزش شدید در هفته داشته باشید.

۳. از دخانیات مانند سیگار و سیگار الکترونیکی بپرهیزید.

۴. هفت تا ۹ ساعت خواب مفید شبانه داشته باشید.

۵. وزن مناسب و شاخص توده بدنی ۲۵ را حفظ کنید.

۶. کلسترول خون را کنترل کنید و از مصرف محصولات فرآوری‌شده، غذاهای شیرین، گوشت قرمز، غذاهای شور، کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده و خوراکی‌های صنعتی بپرهیزید.

۷. قند خون را کنترل کنید.

۸. مراقب فشار خونتان باشید.

به گزارش مجاهدت از ایندیپندنت، در نهایت اگر نگران سن قلبتان هستید یا اینکه فکر می‌کنید عادت‌های گذشته ممکن است تاثیر منفی روی آن گذاشته باشد، حتما با متخصص بهداشت و سلامت مشورت کنید، زیرا آنها می‌توانند ارزیابی دقیقی داشته باشند و پیشنهادهای موثری ارائه کنند.

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

توصیه‌هایی برای کاهش روند پیری زودرس قلب

توصیه‌هایی برای کاهش روند پیری زودرس قلب بیشتر بخوانید »

«پیاده‌روی ژاپنی»؛ روشی برای کاهش وزن

«پیاده‌روی ژاپنی»؛ روشی برای کاهش وزن



یک روش تناسب اندام که به عنوان پیاده‌روی ژاپنی شناخته می‌شود، توجه‌ها را به خود جلب کرده است و نویدبخش مزایای سلامتی عمده با حداقل تجهیزات و زمان است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، پیاده‌روی ژاپنی بر اساس پیاده‌روی‌های سریع و آهسته به صورت دوره‌ای، توسط پروفسور «هیروشی بینی» و دانشیار «شیزوئه ماسوکی» در دانشگاه «شینشو» در «ماتسوموتو»ی ژاپن توسعه داده شد. این روش شامل تناوب بین سه دقیقه پیاده‌روی با شدت بالاتر و سه دقیقه با شدت پایین‌تر است که هر بار حداقل به مدت ۳۰ دقیقه و چهار بار در هفته تکرار می‌شود.

پیاده‌روی با شدت بالاتر باید در سطحی انجام شود که «تا حدودی سخت» باشد. به طور مثال در این سطح، هنوز می‌توان صحبت کرد اما انجام یک مکالمه کامل، دشوارتر خواهد بود.

پیاده‌روی با شدت پایین‌تر باید در سطحی انجام شود که «سبک» باشد. در این سطح، صحبت کردن باید راحت باشد، هرچند کمی دشوارتر از یک مکالمه بدون زحمت است.

پیاده‌روی ژاپنی به تمرینات اینتروال با شدت بالا یا HIIT تشبیه شده است و به عنوان «پیاده‌روی با شدت بالا» از آن یاد می‌شود، اگرچه از HIIT واقعی کم‌فشارتر است و با شدت کمتری انجام می‌شود.

همچنین انجام آن آسان است و فقط به یک کرونومتر و فضای پیاده‌روی نیاز دارد. به برنامه‌ریزی کمی نیاز دارد و نسبت به سایر اهداف پیاده‌روی، مانند رسیدن به ۱۰ هزار قدم در روز، زمان کمتری می‌برد. این امر آن را برای اکثر افراد مناسب می‌کند.

شواهد مطالعاتی چه می‌گویند؟

به گزارش مجاهدت از نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس»، پیاده‌روی ژاپنی مزایای قابل توجهی برای سلامتی دارد. یک مطالعه در سال ۲۰۰۷ در ژاپن، این روش را با پیاده‌روی مداوم با شدت کمتر، با هدف دستیابی به ۸۰۰۰ قدم در روز مقایسه کرد. شرکت‌کنندگانی که از رویکرد پیاده‌روی ژاپنی پیروی کردند، کاهش قابل توجهی در وزن را تجربه کردند. فشار خون نیز کاهش یافت – بیشتر از کسانی که از برنامه پیاده‌روی مداوم با شدت کمتر پیروی کردند.

قدرت پا و آمادگی جسمانی نیز در این مطالعه اندازه‌گیری شد. هر دو مورد در افرادی که برنامه پیاده‌روی ژاپنی را دنبال می‌کردند، در مقایسه با افرادی که پیاده‌روی مداوم با شدت متوسط را انجام می‌دادند، به میزان بیشتری بهبود یافتند.

یک مطالعه طولانی‌مدت‌تر نیز نشان داد که پیاده‌روی ژاپنی از کاهش قدرت و تناسب اندام که با افزایش سن اتفاق می‌افتد، محافظت می‌کند.

این پیشرفت‌ها در سلامت همچنین نشان می‌دهد که پیاده‌روی ژاپنی می‌تواند به افراد کمک کند تا عمر طولانی‌تری داشته باشند، اگرچه این موضوع هنوز به طور مستقیم مورد مطالعه قرار نگرفته است.

چند نکته در مورد این روش جدید پیاده‌روی وجود دارد که باید در نظر گرفته شود. در مطالعه سال ۲۰۰۷ میلادی حدود ۲۲ درصد از افراد، برنامه پیاده‌روی ژاپنی را کامل نکردند. برای برنامه با شدت کمتر با هدف ۸۰۰۰ قدم در روز، حدود ۱۷ درصد آن را کامل نکردند. این بدان معناست که پیاده‌روی ژاپنی ممکن است برای همه مناسب نباشد و ممکن است آسان‌تر یا جذاب‌تر از اهداف ساده مبتنی بر قدم زدن نباشد.

همچنین نشان داده شده است که رسیدن به تعداد مشخصی قدم در روز به افراد کمک می‌کند تا عمر طولانی‌تری داشته باشند. برای افراد ۶۰ سال به بالا، هدف باید حدود ۶۰۰۰ تا ۸۰۰۰ قدم در روز و برای افراد زیر ۶۰ سال ۸۰۰۰ تا ۱۰ هزار قدم باشد. اما هنوز به نظر نمی‌رسد شواهد مشابهی برای پیاده‌روی ژاپنی وجود داشته باشد.

بنابراین آیا این روش پیاده‌روی واقعاً بهترین و نهایی‌ترین راه است؟ یا اینکه کمتر به نوع ورزشی که انجام می‌دهید اهمیت می‌دهد و بیشتر به تعداد دفعات و شدت انجام آن اهمیت می‌دهد؟ پاسخ احتمالاً مورد دوم است.

تحقیقات به ما می‌گوید افرادی که مرتباً تعداد دفعات بیشتری فعالیت بدنی متوسط تا شدید انجام می‌دهند، صرف نظر از مدت زمان هر جلسه، عمر طولانی‌تری دارند.

این بدان معناست که باید بر انجام منظم فعالیت‌های بدنی متوسط تا شدید تمرکز کنیم و آن را به یک عادت تبدیل کنیم. اگر این فعالیت، پیاده‌روی ژاپنی باشد، انتخاب ارزشمندی است.

سبک زندگی بی‌تحرک خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی متابولیک مانند چاقی شکمی، فشار خون بالا، دیابت نوع دو، سکته مغزی، بیماری‌های قلبی و برخی بیماری‌های التهابی و سرطان‌ها را به‌شدت افزایش می‌دهد.

این در حالی است که به‌گفته متخصصان دانشکده پزشکی هاروارد، پیاده‌روی مزایای کمتر شناخته شده‌ای دارد. پیاده‌روی اثر ژن‌های افزایش‌دهنده وزن را خنثی می‌کند، خطر ابتلا به سرطان پستان را کاهش می‌دهد و سیستم ایمنی فرد را تقویت می‌کند. همچنین می‌تواند درد مفاصل ناشی از آرتروز را کاهش دهد. حتی یک پیاده‌روی ۱۵ دقیقه‌ای می‌تواند میل به شکلات را هم به‌طورکلی از بین ببرد.

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

«پیاده‌روی ژاپنی»؛ روشی برای کاهش وزن

«پیاده‌روی ژاپنی»؛ روشی برای کاهش وزن بیشتر بخوانید »

آیا حل کردن عسل در چای داغ باعث تولید سم می‌شود؟

آیا حل کردن عسل در چای داغ باعث تولید سم می‌شود؟



باور رایجی وجود دارد که حل کردن عسل در چای داغ یا نوشیدنی‌های با دمای بالا ارزش غذایی آن را از بین می‌برد یا حتی مواد سمی تولید می‌کند، اما آیا گرما واقعاً عسل را مضر می‌کند؟

به گزارش مجاهدت از مشرق، این ادعا اغلب از سنت‌های شفاهی و طب سنتی سرچشمه می‌گیرد. در برخی رژیم‌های تغذیه‌ای توصیه می‌شود عسل در مایعات داغ (بالای ۴۰ درجه سانتی‌گراد) مصرف نشود، زیرا ممکن است خواص درمانی‌اش را از دست بدهد یا برای بدن نامتعادل شود. همچنین، برخی معتقدند گرما ترکیبات مفید عسل، مانند آنزیم‌ها و آنتی‌اکسیدان‌ها، را تخریب کرده یا حتی مواد مضری مانند هیدروکسی‌متیل‌فورفورال (HMF) تولید می‌کند. اما آیا این نگرانی‌ها پایه علمی دارند؟

شواهد علمی چه می‌گویند؟

عسل ماده‌ای طبیعی و پیچیده است که حاوی قندها، آنزیم‌ها، آنتی‌اکسیدان‌ها، و ترکیبات ضدمیکروبی است. بررسی‌های علمی تأثیر گرما بر عسل را این‌گونه ارزیابی می‌کنند:

تأثیر گرما بر آنزیم‌ها: عسل حاوی آنزیم‌هایی مانند دیاستاز و اینورتاز است که در دماهای بالا (بالای ۴۵ درجه سانتی‌گراد) ممکن است غیرفعال شوند. با این حال، این آنزیم‌ها نقش محدودی در فواید تغذیه‌ای عسل برای انسان دارند، زیرا معده آن‌ها را تجزیه می‌کند.

آنتی‌اکسیدان‌ها و ترکیبات فعال: گرمای زیاد (بالای ۶۰ درجه سانتی‌گراد) می‌تواند برخی آنتی‌اکسیدان‌ها (مانند پلی‌فنول‌ها) را کاهش دهد، اما این کاهش معمولاً ناچیز است و فواید کلی عسل را از بین نمی‌برد.

تشکیل HMF: هیدروکسی‌متیل‌فورفورال (HMF) در اثر گرما در عسل تولید می‌شود، اما مطالعات نشان می‌دهند سطوح آن در دماهای معمولی چای (۶۰-۸۰ درجه سانتی‌گراد) بسیار پایین‌تر از حد خطرناک است. HMF در مقادیر بالا سمی است، اما مصرف عادی عسل در چای به این سطح نمی‌رسد.

خواص ضدمیکروبی: گرما تأثیر محدودی بر خاصیت ضدمیکروبی عسل دارد و حتی در چای داغ، عسل همچنان می‌تواند فواید ضدالتهابی ارائه دهد.

آیا عسل در چای داغ بی‌فایده یا مضر است؟

شواهد علمی نشان می‌دهند که حل کردن عسل در چای داغ به‌طور کلی بی‌خطر است و ادعای تولید مواد سمی بی‌اساس است:

کاهش خواص: گرما ممکن است برخی آنزیم‌ها و آنتی‌اکسیدان‌ها را کاهش دهد، اما عسل همچنان منبع قندهای طبیعی، مواد معدنی، و ترکیبات ضدالتهابی است.

ایمنی HMF: مقدار HMF تولیدشده در چای داغ بسیار کمتر از استانداردهای ایمنی (۴۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم) است و خطری برای سلامت ندارد.

مزایای باقی‌مانده: عسل در چای داغ می‌تواند گلو را تسکین دهد، التهاب را کاهش دهد، و به‌عنوان شیرین‌کننده‌ای سالم جایگزین شکر عمل کند.

موارد احتیاط: افراد با حساسیت گوارشی ممکن است ترجیح دهند عسل را در دمای پایین‌تر مصرف کنند، اما این به شرایط فردی بستگی دارد.

بهترین روش‌های مصرف عسل

برای به حداکثر رساندن فواید عسل و لذت بردن از آن، این توصیه‌ها مفیدند:

افزودن عسل به چای با دمای متوسط (حدود ۴۰-۵۰ درجه سانتی‌گراد) برای حفظ بیشتر آنتی‌اکسیدان‌ها، اگرچه دمای بالاتر نیز بی‌خطر است.

استفاده از عسل خام و طبیعی برای بهره‌مندی از حداکثر خواص تغذیه‌ای.

مصرف متعادل (۱-۲ قاشق چای‌خوری در روز) برای جلوگیری از کالری اضافی.

ترکیب عسل با مواد مکمل مانند لیمو یا زنجبیل برای تقویت فواید ضدالتهابی.

کلام پایانی

حل کردن عسل در چای داغ نه‌تنها مضر نیست، بلکه بی‌خطر و حتی مفید است. گرما ممکن است برخی آنزیم‌ها و آنتی‌اکسیدان‌ها را کمی کاهش دهد، اما عسل همچنان خواص ضدالتهابی و تغذیه‌ای خود را حفظ می‌کند. ادعای تولید مواد سمی مانند HMF در دماهای معمولی چای بی‌اساس است، زیرا سطوح آن در حد ایمن باقی می‌ماند. با تأکید بر کیفیت و تعادل در رژیم غذایی، عسل را می‌توان در دمای دلخواه مصرف کرد.

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

آیا حل کردن عسل در چای داغ باعث تولید سم می‌شود؟

آیا حل کردن عسل در چای داغ باعث تولید سم می‌شود؟ بیشتر بخوانید »

میوه‌ای که ولع خوردن شیرینی را کاهش می‌دهد

میوه‌ای که ولع خوردن شیرینی را کاهش می‌دهد



انجیر از زمان‌های گذشته به میوه‌ای با خواص چشمگیر برای سلامتی معروف بوده است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، میوه انجیر معمولا در مکان هایی رشد می کند که در بخش زیادی از سال گرم، آفتابی و خشک هستند.

قبل از اینکه شکر رایج شود، انجیر معمولا برای شیرین کردن دسرها استفاده می شد.

یکی از دلایلی که بسیاری از وب‌سایت‌های تغذیه سالم، خوردنی‌هایی با انجیر را ارائه می‌کنند، این است که انجیر هوس‌ِ خوردن مواد غذایی شیرین را برطرف می‌کند و در عین حال فواید مهم و بسیاری برای سلامتی دارد.

در ادامه برخی از فواید سلامتی که می توانید با خوردن انجیر از آن بهره مند شوید، آورده شده است.

کاهش فشار خون بالا

فشار خون بالا می تواند منجر به عوارضی مانند بیماری قلبی و سکته شود. یکی از عواملی که منجر به فشار خون بالا می شود، عدم تعادل پتاسیم ناشی از مصرف زیاد سدیم و کمبود پتاسیم است.

انجیر یک غذای غنی از پتاسیم است و می تواند به اصلاح این عدم تعادل کمک کند. در همین حال، سطوح بالای فیبر در انجیر می تواند به دفع سدیم اضافی از سیستم کمک کند.

بهبود هضم

مشکلات گوارشی از یبوست تا اسهال متغیر است. در هر دو انتهای طیف، افزایش مصرف فیبر می تواند کمک کننده باشد. با این حال، انجیر علاوه بر فیبر بالایی که دارد، از راه دیگری به هضم غذا کمک می کند. انواع این میوه منبع بسیار خوبی از پری بیوتیک ها هستند که سلامت کلی روده را بهبود می بخشد.

افزایش تراکم استخوان

انجیر منبع خوبی از کلسیم و پتاسیم است. این مواد معدنی می توانند با یکدیگر برای بهبود تراکم استخوان کار کنند که به نوبه خود می تواند از بیماری هایی مانند پوکی استخوان جلوگیری کند.

مطالعات نشان می دهد که رژیم غذایی غنی از پتاسیم به ویژه می تواند سلامت استخوان را بهبود بخشد.

تغذیه

یکی از مزایای اصلی انجیر این است که به طور طبیعی یک غذای بدون چربی و بدون کلسترول است. انواع این میوه همچنین منبع عالی برای موارد زیر هستند:

ویتامین A

ویتامین C

کلسیم

آهن

پتاسیم

منیزیم

مواد مغذی

یک انجیر متوسط حاوی:

کالری: ۳۷

چربی: ۰ گرم

کلسترول: ۰ میلی گرم

سدیم: ۰.۵ میلی گرم

کربوهیدرات: ۱۰ گرم

فیبر: ۱.۴۵ گرم

شکر: ۸ گرم

پروتئین: ۰ گرم

منبع: ایسنا

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

میوه‌ای که ولع خوردن شیرینی را کاهش می‌دهد

میوه‌ای که ولع خوردن شیرینی را کاهش می‌دهد بیشتر بخوانید »