سلامت روانی

گروه اجتماعی دفاع‌پرس – سردار «سعید مطهری‌زاده» فرمانده انتظامی استان خراسان شمالی؛ کسانی که هویت دینی و ملی آنان استحکام لازم را ندارد، همواره از فرهنگ غیر خودی الگو می‌گیرند و هر آنچه دستاورد بیگانگان به ویژه غربی‌ها باشد در نظر آنان زیبا و ارزشمند جلوه می‌کند از این رو در پوشش و نیز فرهنگ روابط زن و مرد و رفتار اجتماعی از آخرین پیشنهاد غرب به سرعت پیروی می‌کنند در حالی که حفظ در رعایت حریم میان زن و مرد از دستور‌های مهم دین اسلام است. پس هر اندازه انگیزه‌های الهی در این افراد قوی‌تر باشد پای بندی به حجاب و عفاف در آنان افزایش می‌بابد.

انسان موجودی است اجتماعی که به صورت دسته جمعی زندگی می‌کند و در این زندگی اجتماعی یکی از حساس ترین، دقیق‌ترین و در عین حال ظریف‌ترین روابط، عبارت است از: دادوستد‌هایی که به طور عام بین دو جنس مخالف از زن و مرد صورت می‌گیرد.

اثر مهم حجاب برای زن، طهارت و پاکی قلبی است که مقدمه‌ای برای رسیدن به سلامت قلبی (قلب سلیم) است و در روان شناسی، از آن به «سلامت روانی» تعبیر می‌شود.

همچنین در آیه ۳۰ سوره «نور» درباره تاثیر حفظ عفت مردم به واسطه نگاه آلوده نکردن به زن می‌فرماید «و یحفظوا فروجهم ذلک ازکی لهم» و عفاف خود را حفظ کنند این برای آنان پاکیزه‌تر است.

حجاب، تضمین کننده حضور سالم، جدی و فعال زنان در جامعه است و تنها در سایه‌ی رعایت حجاب و پرهیز از اختلاط‌های بی حد و مرز است که زن و مرد می‌توانند با آسایش خیال و فراغ بال و به طور جدی و موثر به کار و فعالیت بپردازد.

رعایت حجاب از ابعاد برجسته اسلام برای سلامت و حفاظت خانواده، امنیت و اجتماع از آسیب‌های اجتماعی می‌باشد. اسلام اصلی‌ترین عامل را در تزلزل و گسست بنیان خانواده، بی حجابی می‌داند.

یکی از فلسفه‌های اصلی حجاب، ایجاد آرامش در جامعه است؛ چرا که امنیت و آرامش در ابعاد مختلف زندگی از حقوق مسلم همه شهروندان است و هیچ کس حق ندارد با بهانه‌های مختلف زمینه سلب آسایش دیگران را فراهم کند.

امنیت روحی و سلامت اخلاقی اجتماع ثمره حجاب

بسیاری از مردم رعایت حرمت میان زنان و مردان را تنها یک وظیفه ضروری دینی می‌دانند، حال آنکه آثار بسیار عمیق آن در سلامت اخلاقی، ایجاد امنیت روحی و روانی به ویژه برای زنان و استحکام پیوند‌های خانوادگی آگاهی چندانی ندارند.

بنیان خانواده مقدس‌ترین پیوند اجتماعی است. برای ثبات این نهاد عفت و حجاب مهم‌ترین عامل به شمار می‌آید اگر زنان آرایش‌ها و خودنمایی‌ها را به بیرون منزل بکشانند و مورد نگاه‌های هوس آلود نامحرمان قرار بگیرند گاهی ناخواسته عامل پیامد‌های منفی خواهند شد.

آثار سوء بی حجابی و زوال امنیت اجتماعی

نفس آدمی دریایی از خواستنی‌ها و تمایلات است. زمانی که به چیزی رغبت پیدا کند همانند دریا، توفانی می‌شود و تنها راه آرام شدن جزر و مد این دریا، رسیدن او به خواسته خویش است؛ لذا برای جلوگیری از چنین موقعیت مهلک و درد طاقت فرسایی، حجاب؛ داروی درمان کننده و موجد امنیت و صفای روحی است. همانطور که یک بانوی تازه مسلمان آمریکایی می‌گوید: سلامت روح مرد و جامعه با نوع و کیفیت پوشش زنان، رابطه مستقیم و غیرقابل انکار دارد.

اسلام با التفات ویژه به مسئله حجاب و پوشش زنان در محیط کار می‌خواهد که محیط اجتماع از لذت‌های ناهنجار جنسی، پاک شده و راه را جهت حفظ نیروی قدرتمند روحی و جسمی با حضوری معنوی در محل کار، بگشاید. در مقابل، بی حجابی و بدحجابی باعث سوق دادن لذت‌های جنسی از محیط کار و کادر خانواده به اجتماع و در نتیجه، تضعیف نیروی کار افراد جامعه و برهم زدن امنیت اجتماعی آنان می‌گردد.

اما…

حفظ حجاب، باعث تبلیغ فرهنگ ناب اسلامی و تشویق جوانان به ازدواج موفق اسلامی می‌شود. جوانان را جهت تقویت روحیه و حفظ آرامش درونی به جای سوق دادن به محیط فحشا و اعمال مبتذل، به شرکت در فعالیت‌های هنری، ورزشی، فرهنگی و مذهبی رهنمون می‌شود. حفظ حجاب، نه تنها باعث ایجاد امنیت اجتماعی فراگیر می‌شود، بلکه جهت مبارزه با تهاجم فرهنگی، مسئولان را از واردات کالای تجملاتی، لوازم بهداشتی و آرایشی مبتذل نهی می‌نماید. حجاب، قانون فطرت است و سرپیچی از قوانین فطری، زن را از هویت او خارج می‌سازد و خروج از هویت انسانی همان و سقوط از جایگاه بلند ارزشی شخصیتی همان. زن با از دست دادن شخصیت خویش، ارزش هایش از بین رفته و هوسرانی در جامعه رواج می‌یابد، باافول شخصیت و غفلت از اصول اخلاقی اسلام، زمینه گسترش گناه و از هم پاشیدگی نظم اجتماع به وجود می‌آید.

تزلزل خانواده‌ها

یکی از آثار زیانبار بی حجابی بانوان، تزلزل خانواده هاست، زیرا آنان با گسترش از خانواده به جامعه، مرتکب ظلمی فاحش و غیرقابل جبران اجتماعی می‌گردند و روابط زناشویی در خانواده‌ها را متزلزل می‌کنند.

ایجاد احساس بی مسئولیتی در نسل جوان جامعه، از بین بردن انگیزه‌های ازدواج مشروع در جوانان و تقویت احساس بی ارزشی و پوچی انسان‌ها اشاره کرد.

انتهای پپیام/ 241