سلامت

به گزارش مجاهدت از مشرق، علیرضا زالی، بیماری آسم در کشور را موضوع مهمی دانست و اظهار کرد: پیش بینی می‌شود در حال حاضر بین ۹ تا ۱۳ درصد بیمار مبتلا به آسم در کشور وجود داشته باشد.

وی گفت: مهم‌ترین نگرانی موجود این است که بخش عمده‌ای از مبتلایان به آسم را گروه سنی کودکان تشکیل می‌دهند. متأسفانه بین آلودگی هوا، میزان آلاینده‌ها و افزایش آسم در کشور ارتباطی مستقیم وجود دارد.

زالی ادامه داد: پژوهش‌ها نشان می‌دهد در برخی شهرها با تغییر در میزان آلاینده‌ها، میزان بیماری‌های مربوط به آسماتیک رو به افزایش است.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، مخاطرات شغلی در کشور را از دیگر چالش‌ها اعلام کرد و گفت: بسیاری از بیماری‌هایی که با علائمی مثل فیبروزیس و سیلیکوزیس همراه هستند و در مجموع تحت عنوان بیماری‌های ریوی شناخته می‌شود، در صورت وجود پروتکل بیماریابی مبتنی بر بیماریابی کوتاه مدت اولیه، قابلیت تشخیص زودهنگام دارند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، کربوهیدرات ها شامل یک گروه جامع از مواد طبیعی هستند که از یک یا چند واحد قند ساده تشکیل شده است. کربوهیدرات های رژیمی منبع اصلی انرژی برای بدن انسان هستند و شامل قندها، نشاسته و پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای (NSPs) (فیبر رژیمی) هستند. اینها در غذاهایی با هر منشا گیاهی مانند میوه ها، سبزیجات، غلات، حبوبات، غلات کامل، عسل، شکر، شیر و محصولات لبنی یافت می شوند.

پرمصرف ترین دی ساکارید قندی است که شامل قند طبیعی موجود در سبزیجات، میوه ها و شیر نمی شود. در ادامه این بخش درباره عوارض خوردن غذاهای شیرین و حاوی قند قبل خواب و تاثیر آنها بر روی کیفیت خواب صحبت خواهیم کرد.

پرخوری و کاهش کیفیت خواب

احتیاط در مورد مواد غذایی حاوی قند و انتخاب آگاهانه شام دو تاکتیک ساده برای تأثیرگذاری مثبت بر سلامت شما هستند. یک شام سنگین یا یک وعده غذایی کامل درست قبل از خواب، صرف نظر از محتوای قند نیز می تواند بر کیفیت خواب تأثیر بگذارد. یک وعده غذایی متوسط با غذاهای حاوی قند نیز می تواند باعث بد خوابی شود.

خوردن شیرینی و آپنه خواب

خوردن شیرینی جات باعث ایجاد التهابات مزمن و مشکلات زیادی مانند بیماری قلبی، چاقی، سرطان یا دیابت می شود، این التهابات روی بافت دهان و گلو تاثیر گذاشته و باعث ورم این ناحیه شده و آپنه خواب ایجاد می کند.

اضافه وزن بدلیل پرخوری قبل خواب

بدن از قند و شکر به عنوان انرژی استفاده می کند بنابراین در صورت مصرف شکر بخصوص قبل از خواب به دلیل فعالیت فیزیکی کم چاق می شوید زیرا شکر صرف تولید انرژی نمی شود.

رابطه مصرف قند و شیرینی با خواب

شواهد قابل توجهی وجود دارد که نقش مصرف کربوهیدرات را بر کیفیت خواب نشان می دهد. هر دو رژیم غذایی پر کربوهیدرات (HC) و کم کربوهیدرات (LC) با تغییراتی در معماری خواب، مانند مدت زمان و کیفیت، مرتبط هستند.

مصرف بیشتر غذاهای فرآوری شده و غنی از قند (مانند نوشیدنی های شیرین شده با قند، غذاهای شیرینی پزی، نوشیدنی های انرژی زا) با ویژگی های بدتر خواب مرتبط است. خوردن مقدار زیادی شکر به شکل شیرینی، نوشیدنی های شیرین شده با قند یا نوشیدنی های انرژی زا بدون توجه به زمان مصرف در روز می تواند منجر به خواب ضعیف شود.

خوردن شکر به سرعت قند خون را بالا می برد و خوابیدن را برایتان سخت می‌ کند و از طرفی هم باعث شود که خواب سبک‌تر و کم‌ تری؛ همراه با برانگیختگی بیشتر داشته باشید.

تاثیر نوشیدنی انرژی زا روی خواب کودکان و نوجوانان

مطالعات انجام شده بر روی عادات غذایی و خواب کودکان، نوجوانان یا بزرگسالان نشان داده است که مدت زمان کمتر خواب و کیفیت پایین خواب با فراوانی نوشیدنی های انرژی زا، نوشیدنی های شیرین شده با قند و شیرینی جات مرتبط است. با این حال، نوشیدنی های انرژی زا حاوی طیف گسترده ای از کافئین (۵۰-۵۰۰ میلی گرم در هر قوطی یا بطری) و مواد محرک مختلف مانند تورین و مشتقات گیاهی هستند که تأثیر منفی بر خواب دارند.

ارتباط مصرف غذاهای شیرین و پرانرژی بر خواب

در یک مطالعه دیگر، مشخص شد که افزایش دریافت انرژی در شب با افزایش تاخیر خواب (یعنی مدت زمانی که طول می‌کشد تا بعد از خاموش شدن چراغ‌ها به خواب برود) و کاهش بازده خواب مرتبط است. شیرینی‌ها، نوشیدنی‌های شیرین‌شده با قند و نوشیدنی‌های انرژی‌زا، غذاهای پرانرژی هستند (حاوی انرژی زیادی به ازای وزن یا حجم هستند).

تاثیر مصرف میوه بر خواب

مصرف قند به شکل میوه می تواند تأثیر مفیدی بر خواب شما داشته باشد، حتی اگر قبل از خواب مصرف شود. میوه‌ها حاوی فیبر هستند و مصرف آنها بر کیفیت خواب تاثیر مثبتی دارد.به طور خاص، مصرف ۲ کیوی یک ساعت قبل از خواب باعث بهبود خواب افراد مبتلا به اختلالات خواب می شود. به طور مشابه، در مطالعات دیگر، مصرف ارقام خاص گیلاس منجر به بهبود خواب در گروه های سنی خاص شده است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، محققان دریافتند افرادی که به دلیل کووید در بیمارستان بستری شده‌اند تقریباً به اندازه افراد مبتلا به بیماری قلبی که هرگز کووید ۱۹ نداشته‌اند، در معرض خطر یک رویداد قلبی بزرگ هستند.

نتایج همچنین نشان داد که هر نوع عفونت کووید- خفیف تا شدید- خطر بروز یک رویداد قلبی بزرگ را تا سه سال پس از بیماری دو برابر می‌کند.

دکتر «استنلی هازن»، رئیس علوم قلب و عروق مؤسسه تحقیقاتی لرنر کلیولند و یکی از محققان ارشد این مطالعه، گفت: «این یافته‌ها نشان می‌دهد در حالی که کووید ۱۹ یک عفونت دستگاه تنفسی فوقانی است، پیامدهای سلامتی مختلفی دارد و تأکید می‌کند که ما باید سابقه عفونت قبلی کووید ۱۹ را هنگام تدوین برنامه‌ها و اهداف پیشگیرانه از بیماری‌های قلبی عروقی در نظر بگیریم».

به گفته محققان، در اوایل همه‌گیری، مشخص شد که کووید خطر لخته شدن خون و مشکلات قلبی را در افراد افزایش می‌دهد، اما درک درستی درباره مدت زمان این خطر و عواملی که بر آن تأثیر می‌گذارند، وجود ندارد.

برای این مطالعه، محققان داده‌های بیش از ۱۰۰۰۰ بیمار مبتلا به کووید در بریتانیا را که بین فوریه تا دسامبر ۲۰۲۰ تشخیص داده شده بودند، تجزیه و تحلیل کردند و سلامت قلب آنها را با نزدیک به ۲۱۸۰۰۰ نفر که به کووید آلوده نشده بودند مقایسه کردند.

این تیم دریافت که بستری شدن در بیمارستان به خاطر کووید یک “معادل خطر” با بیماری عروق کرونر است.

آنها همچنین دریافتند که خطر ابتلای افراد بر اساس گروه خونی آنها متفاوت است.

نتایج نشان می‌دهد که افراد با گروه‌های خونی A، B و AB در مقایسه با افراد با گروه خونی O، در معرض خطر بیشتر مشکلات قلبی در آینده به دنبال عفونت شدید کووید هستند.

به گفته محققان، این موضوع نشان می‌دهد که ژنتیک افراد می‌تواند در خطر ابتلاء به بیماری قلبی آن‌ها پس از عفونت کووید نقش داشته باشد.

«هومن علایی»، یکی از محققین ارشد و استاد علوم جمعیت و بهداشت عمومی و بیوشیمی و پزشکی مولکولی از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، گفت: «ما در حال تلاش برای رد سایر توضیحات جایگزین هستیم، اما به نظر می‌رسد که واقعاً موضوع بیولوژیکی در مورد این گروه‌های خونی خاص در جریان است.»

علایی افزود: «با توجه به مشاهدات جمعی ما و اینکه ۶۰ درصد از جمعیت جهان دارای این گروه‌های خونی غیر O هستند، مطالعه ما سوالات مهمی را در مورد اینکه آیا باید تلاش‌های تهاجمی‌تری برای کاهش خطرات قلبی عروقی در نظر گرفت، احتمالاً با در نظر گرفتن ساختار ژنتیکی افراد، مطرح می‌کند».

علایی گفت: «اکنون پزشکان باید عفونت کووید را به عنوان بخشی از خطر کلی قلب بیماران بسنجند.»

وی افزود: «حال سوال این است: آیا این یافته، همراه با مطالعات بعدی، می‌تواند دستورالعمل‌های بین‌المللی را برای مراقبت‌های پیشگیرانه قلبی، حتی در غیاب بیماری قلبی شناخته شده، تغییر دهد؟»

به گزارش مجاهدت از مشرق، در بسیاری از موارد جراحی و درمان‌های زخم، از بخیه‌ها برای بستن و ترمیم زخم استفاده می‌شود. بخیه‌ها اگرچه در طولانی‌مدت به ترمیم بافت کمک می‌کنند، اما محدودیت‌هایی نیز دارند. حرکت روزانه بدن ممکن است باعث کاهش کارایی بخیه‌ها شود و روند بهبود را کند کند. از این رو، دانشمندان همواره به دنبال روش‌هایی برای بهبود این فرآیند بوده‌اند. یکی از ایده‌های نوین در این زمینه، استفاده از بخیه‌هایی است که می‌توانند الکتریسیته تولید کنند و به تسریع روند بهبود زخم‌ها کمک نمایند.

تحقیقات نشان داده اند که تحریک الکتریکی می‌تواند باعث مهاجرت سلول‌های ترمیمی به محل زخم شود و این امر روند بهبود زخم را تسریع می‌کند. اما تا پیش از این، استفاده از این تکنولوژی‌ها مستلزم استفاده از تجهیزات بزرگ و گران‌قیمت بود که اغلب کاربرد آن ها در شرایط روزمره را محدود می‌کرد. بنابراین، پژوهشگران به دنبال یافتن راه‌هایی بودند که بتوانند الکتریسیته را بدون نیاز به تجهیزات اضافی تولید کنند و بهبود زخم را تسریع بخشند.

در پژوهشی که در دانشگاه دونگهوای چین به سرپرستی هونگژی وانگ و همکارانش انجام شده است، محققان موفق به تولید بخیه‌هایی شده اند که بدون نیاز به منبع خارجی، از حرکات طبیعی بدن برای تولید الکتریسیته استفاده می‌کنند.

این نخ‌های بخیه با استفاده از یک سازوکار ساده از ترکیب دو لایه مختلف ساخته شده‌اند که وقتی از هم جدا می‌شوند، بار الکتریکی تولید می‌کنند. هدف این گروه از پژوهشگران، بررسی تأثیر این بخیه‌ها بر روی سرعت بهبود زخم‌ها بوده است.

در این مطالعه، پژوهشگران نخ‌های الکتریکی خود را ابتدا در مدل‌های آزمایشگاهی مورد بررسی قرار دادند. پس از ۲۴ ساعت، سطح زخم‌هایی که با این نخ‌ها بخیه شده بودند، به طرز چشمگیری کاهش یافت. در مقایسه با بخیه‌های معمولی، که تنها ۳۲.۶ درصد از سطح زخم را کاهش دادند، بخیه‌های الکتریکی توانستند سطح زخم را به ۱۰.۸ درصد برسانند. این کاهش قابل‌توجه، ناشی از سرعت بیشتر حرکت سلول‌های ترمیمی به محل زخم بوده است.

در مرحله بعد، این بخیه‌ها روی موش‌ها آزمایش شدند و نتایج مشابهی به دست آمد. زخم‌ها در گروهی که از بخیه‌های الکتریکی استفاده شده بود، به مراتب سریع‌تر از گروه کنترل بهبود یافتند و در پایان ۱۰ روز، تقریباً به طور کامل ترمیم شدند. این در حالی است که در گروه کنترل، هنوز مقداری از زخم‌ها باز مانده بود.

یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهند که بخیه‌های الکتریکی نه تنها باعث تسریع در بهبود زخم‌ها می‌شوند، بلکه می‌توانند از رشد باکتری‌ها و بروز عفونت‌های پس از عمل نیز جلوگیری کنند. در موش‌هایی که برای آن ها از این بخیه‌ها استفاده شده بود، تعداد باکتری‌ها به طرز قابل توجهی کمتر از گروه کنترل بود، حتی بدون نیاز به ضدعفونی روزانه.

قابل ذکر است نتایج این تحقیق جالب توجه در نشریه معتبر «Nature Communications» منتشر شده اند و محققان امیدوارند که این بخیه‌های نوین بتوانند در آینده به‌عنوان جایگزینی مناسب، ارزان و کارآمد برای بخیه‌های سنتی مورد استفاده قرار گیرند. چراکه این فناوری می‌تواند علاوه بر تسریع در بهبود زخم‌ها، خطر عفونت‌های پس از عمل را نیز به میزان قابل توجهی کاهش دهد.