سلامت

به گزارش مجاهدت از مشرق، فرآیند جوشاندن آب باعث حذف مواد جامد و از بین بردن باکتری‌ها، ویروس‌ها و عوامل بیماری‌زا می‌شود و در نتیجه آب به قدری تمیز می‌شود که اغلب در اتاق‌های عمل استفاده می‌شود. با این حال، تقطیر فقط مواد بد آب را از بین نمی‌برد، بلکه همه چیزهای خوب را نیز از بین می برد.

آب مملو از مواد معدنی طبیعی است – کلسیم، منیزیم، پتاسیم، فلوراید و آهن – که بدن ما برای عملکرد سالم به آنها وابسته است. با این حال، هنگامی که آب جوشانده می شود، به طور کامل از چیزی به جز اکسیژن و هیدروژن خالی می شود. به این ترتیب، نوشیدن بیش از حد آن می تواند منجر به کمبود مواد مغذی شود.

هنگامی که عرق می‌کنید مقدار قابل توجهی از املاح و مواد معدنی از بدن شما خارج می‌شود و اگر فقط آب مقطر مصرف کنید، قادر نخواهد بود مواد ضروری بدن را بازگرداند که می‌تواند منجر به عدم تعادل الکترولیت شود که می تواند باعث کم آبی بدن، خستگی، سردرد و گرفتگی عضلات شود.

نوشیدن آب بدون کلسیم و منیزیم می تواند به ویژه برای نوزادان، کودکان و افراد باردار مضر باشد، زیرا در این موارد برای سلامت استخوان ها بیشتر مورد نیاز است.

البته این بدان معنا نیست که نمی توانید آب مقطر بنوشید. برای اینکه آب مقطر را بدون مشکل در رژیم غذایی خود بگنجانید، ضروری است که یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید تا مطمئن شوید که مواد معدنی ضروری خود را از جای دیگری دریافت می کنید.

به گزارش مجاهدت از مشرق، دکتر سرور عدوانی درباره باورهای غلط بیماری MS به چند نکته اشاره کرد.

وی با اشاره به متداول‌ترین باور غلط درباره این بیماری اظهار کرد: اینکه مبتلایان به ام اس نمی‌توانند ازدواج کنند و یافرآیند بچه‌دار شدنشان دچار مشکل است، باوری کاملا اشتباه است.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی افزود: با توجه به اینکه بیشتر مبتلایان به ام اس معمولا در سن پایینی درگیر این بیماری می‌شوند و یا هنوز به سن باروری نرسیده باشند ممکن است این موضوع برای این افراد نگران کننده باشد، این باور از اساس اشتباه و بیماران مبتلا به ام اس هیچ مشکلی برای ازدواج ندارند و تحت نظر پزشک به راحتی می‌توانند مادر یا پدر شوند.

این عضو هیئت علمی دانشگاه درباره احتمال ابتلای فرزندان مبتلا به ام اس نیز توضیح داد: مبتلایان به این بیماری باید این نکته را مد نظر داشته باشند که شاید نوزادانی که از پدر و مادر مبتلا به ام اس متولد می‌شوند ریسک بیشتری ازنظر ابتلا به این بیماری در مقایسه با سایر افراد جامعه داشته باشند ولی اصلا به این شکل نیست که این احتمال درصد بالایی را به خود اختصاص دهد.

دکتر عدوانی تاکید کرد: این تفکر که اگر مبتلا به ام اس هستید حتما نوزاد شما هم با این بیماری متولد می‌شود از اساس اشتباه و غلط است.

متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب با بیان اینکه برخی طیف‌های بیماری ام اس می‌تواند از طریق وراثت منتقل شود توضیح داد: تا زمانیکه آزمایش‌های ژنتیک انجام نشده، هیچ فردی نمی‌تواند درباره ریسک ابتلای بالای سایر افراد خانواده به این بیماری نظر قطعی دهد.

وی گفت: تعداد پدران و مادرانی که هر دو مبتلا به ام اس بوده‌اند و نوزادی کاملا طبیعی به دنیا آورده‌اند کم نیستند.

دکتر عدوانی با تاکید بر اینکه مسئله‌ای که درباره ام اس مد نظر است فارغ از مسایل ژنتیکی موضوعات محیطی است، اضافه کرد: در نهایت علت اصلی این بیماری و خیلی از فاکتورهای ابتلا به آن هنوز شناخته نشده است.

این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی به باور اشتباه دیگری مبنی بر اینکه ام اس بیماری مختص به جوانان است توضیح داد: اصلا به این صورت نیست و این بیماری در کودکان و یا افراد بالای ۶۰ یا ۷۰ سال هم دیده می‌شود.

کاهش طول عمر باور اشتباه دیگری درباره مبتلایان به ام اس است که این متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب به آن اشاره کرد و افزود: این بیماری طول عمر افراد را کاهش نمی‌دهد، خیلی از افراد زمانی که متوجه می‌شوند به ام اس مبتلا شده است، مبنا را بر این قرار می‌دهند که با اختلال عملکرد عمده مواجه‌اند.

وی این مسئله که الزاما همه‌ افراد مبتلا به ام اس دچار مشکل شدید در راه رفتن می‌شوند و یا در نهایت بینایی خود را از دست می‌دهند را تصور اشتباهی عنوان کرد و توضیح داد: بیماری ام اس با توجه به درمان‌های نوینی که وجود دارد به میزان قابل توجهی قابل کنترل است، شاید در سالهای دور مثلا ۲۰ یا ۳۰ سال پیش درمان قابل توجهی برای این بیماری وجود نداشت ولی در حال حاضر بخش عمده‌ای بیماران به صورت موفقیت آمیز درمان شده و به زندگی عادی برمی‌گردند.

دکتر عدوانی گفت: ام اس احتمال حملاتی به سیستم عصبی را در پی دارد یا حتی بیماران به صورت موقتی دچار تاری دید، ضعف اندام‌ها، اختلال تعادل و دوبینی می‌شوند ولی با درمان به موقع علامت‌ها به میزان بسیار بالایی و در بیشتر موارد به صورت کامل برطرف می‌شود.

این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی تاکید کرد: ام اس قابل کنترل است و هنوز دارویی نداریم که بیمار استفاده کند و به طور کلی درمان شود به طور مثال بیماران دیابتی تا آخر عمر باید داروهای خود را استفاده کنند و اگر دارو را قطع کنند قطعا مشکلات جدی خواهند داشت.

متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب بیمارستان شهدای تجریش تاکید کرد: MS و درمان‌های آن وابسته به درمان موثر در سالهای اول شیوع بیماری است، به این شکل که در صورت تشخیص به موقع اگر درمان‌ها به موقع انجام شود حتی امکان خاموش شدن این بیماری نیز وجود دارد یا در آینده فرد مبتلاکمتر دچار عوارض خواهد شد.

دکتر عدوانی هشدار داد: مبتلایان به ام اس بعد از درمان و کاهش نشانه‌های بیماری، روند درمان را قطع نکنند به این دلیل که ام اس ماهیت بهبوده یابنده و حمله کننده دارد شاید مدتها خاموش شود و بعد از مدتی بیمار با حمله‌های بیشتر که کنترل آن مشکل است مواجه شود.

وی درباره باور اشتباه دیگری با این عنوان که بیماران مبتلا به ام اس نباید اصطلاحا مواد غذایی که طبع سرد دارد را استفاده کنند ادامه داد: از نظر علمی و تحقیقاتی هیچ موضوعی مبنی بر اینکه ماده غذایی در کنترل و یا عود بیماری اثر دارد تایید نشده است، در نتیجه رژیم‌های سخت غذایی می‌تواند بدن بیمار را ضعیف کرده و مانع رسیدن مواد مغذی به بدن شود بنابراین تنها توصیه این است که مبتلایان به ام اس رژیم غذایی سالم داشته باشند.

دکتر عدوانی در خاتمه توصیه کرد: عاداتی مثل سیگار کشیدن، استفاده از قلیان می تواند سیر بیماری را شدیدتر کند و تشدید حملات را در پی خواهد داشت بنابراین توصیه اکید ترک مواد دخانی است.

منبع:ایسکانیوز

به گزارش مجاهدت از مشرق، ماه رمضان با تمام زیبایی ها و فوایدی که دارد ممکن است برای برخی از افراد مانند دیابتی ها دردسر ساز شود. دیابت یا همان بیماری قند خون در جوامع جهانی امروزی شیوع زیادی پیدا کرده است. دیابت بیماری است که مقدار زیادی قند را وارد خون می کند و بدن توانایی ترشح انسولین به اندازه کافی ندارد. به همین دلیل متناسب با نوع دیابت، حالات و وضعیت بدن باید قبل از شروع ماه رمضان، پزشک اجازه روزه داری را به فرد بیمار دهد. روزه داری برای تمام بیماران دیابتی ممنوعیت ندارد و برخی از آنها تحت شرایطی می توانند از فضایل این ماه مبارک بهره مند شوند.

در روزهای ابتدایی ماه رمضان، قندخون افراد سالم در محدوده طبیعی کمی کمتر میشود اما در ادامه به مقدار قبل خود باز می گردد. اما افراد مبتلا به دیابت با توجه به شدت بیماری، تغییرات مختلفی را در سطح کنترل قند خون، نوع و مقدار داروهای مصرفی را انجام می دهند.
علل کاهش قند خون در افراد دیابتی

سابقه بروز افت قندخون قبل از ماه رمضان، تنظیم نکردن دوز داروهای کاهنده قندخون در طول روزه داری، کاهش مصرف مواد غذایی یا حذف وعده سحری و انجام کارهایی که نیاز به فعالیت زیاد بدن دارند در فاصله سحر تا افطار از عوامل مهم در کاهش شدید قندخون بیماران دیابتی در ماه رمضان می باشد.

عوارض گرسنگی و تشنگی طولانی در بیماران دیابتی

افت قند خون

هنگام روز داری، احتمال کاهش قند خون در بیماران دیابتی مخصوصا افرادی که از داروهای ترشح کننده انسولین مانند گلی بنکلامید استفاده می نمایند و یا انسولین تزریق می کنند چندین برابر می شود. از سوی دیگر افزایش قند خون نیز به دلیل کم کردن دارو برای جلوگیری از کاهش قند خون، بیشتر می شود. برای خودداری از هیپوگلایسمی، در بیشتر افراد مبتلا به دیابت،کم شدن دوز داروهای کاهنده قند خون اجتناب ناپذیر است. که در اغلب مواقع موجب به وجود آمدن هایپرگلایسمی و به هم خوردن کنترل قند خون خواهد شد.

غلظت خون

یکی از عوارض مهم تشنگی طولانی مدت، غلیظ شدن خون و استعداد ایجاد لخته های خونی و بسته شدن رگ های مغزی و قلبی می باشد. در افراد دیابتی که دارای میزان قند خون بالاتر از ۱۸۰ هستند، ادرار زیاد و عدم امکان نوشیدن آب منجر به بروز کم آبی پیش رونده می شود. این افراد در صورت گرفتن روزه در ایام گرم سال و انجام فعالیت در طول روز با خطر دهیدراتاسیون ( کم آبی ) مواجه هستند.

خطرات بی آبی بدن

۱. افزایش احتمال لخته شدن خون در رگ های چشم و به دنبال آن نابینایی

۲. افزایش احتمال لخته شدن خون به خاطر زیاد شدن غلظت خون و عوارض بعدی آن شامل سکته های مغزی

۳. ایجاد سنکوپ به دلیل این که بیماران دیابتی همزمان دچار مشکلات اعصاب داخلی قلب و عروق هستند.

دیابت به دو نوع ۱ و ۲ تقسیم می شود:

دیابت نوع ۱

در این نوع دیابت فرد از سنین کودکی به بیماری مبتلا شده و می بایست در چند نوبت در طول شبانه روز انسولین تزریق نماید. به همین دلیل روزه داری برای این افراد قطعا ممنوع است چرا که در صورت تزریق نکردن انسولین، قند خون افزایش پیدا می کند و در نتیجه افزایش خطر هایپرگلایسمی ( کمای ناشی از افزایش گلوکز ) بیشتر می شود. از طرفی، تزریق همزمان انسولین در زمان روزه داری نیز موجب کاهش قند خون و افزایش خطر کمای هیپوگلیسمی (کمای ناشی از افت قند خون) می شود.
دیابت نوع ۲

در دیابت نوع ۲، بیماران در چند نوبت ، تزریق انسولین انجام می دهند بنابراین نباید روزه بگیرند. اما افرادی که انسولین های طولانی اثر تزریق می کنند به مشورت پزشک اجازه گرفتن روزه را دارند. به عبارتی این نوع انسولین ها، در بدن سطح ثابت و خفیفی از انسولین را فراهم می کنند و فرد با افت ناگهانی قند خون مواجه نمی شود. بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲، تنها در صورت رعایت رژیم غذایی و استفاده از داروهایی مانند متفورمین، گلوتازون، آکاربوز و… (داروهایی که باعث ترشح انسولین نمی شوند) و کنترل بیماری خود می توانند با رعایت شرایطی خاص روزه بگیرند. این افراد با تقسیم داروهای خود در وعده افطار و سحر و همچنین مصرف زیاد آب و کنترل به موقع قند خون، تحت نظر پزشک روزه می گیرند.

گرفتن روزه برای دیابتی ها یک نعمت است زیرا موجب کاهش استرس و وزن این افراد می شود بنابراین قند خون بهتر کنترل می گردد .استفاده از داروهایی که موجب ترشح انسولین می شوند مانند گلی بنکلامید و گلی کلازید را باید به بعد از وعده افطار و قبل از خوردن غذای اصلی موکول کنند. البته همه این شرایط را پزشک باید تایید کند و قند خون تحت کنترل باشد. یعنی فرد می بایست دارای قند ناشتای کنترل شده و قند ۳ ماهه (Hb A۱C) زیر ۷ باشد و علاوه بر این به بیماری هایی چشمی، قلبی و کلیوی مبتلا نباشد.

در صورت فراموش کردن دارو در وعده سحر چه کار باید کرد؟

داروهای قند خون به سرعت تاثیر نمی گذارند. اگر مصرف دارو در سحر فراموش شود باید در طول روز مدام سطح قند خون کنترل شود تا در صورت کاهش آن و یا افزایش شدید آن، روزه داری ادامه پیدا نکرده و آن را قطع نمود. همچنین داروی فراموش شده را باید در وعده افطار و یا سحر بعدی مصرف نمود.

داروها تأثیر آنی ندارند. بنابراین در صورت فراموش کردن دارو در وعده سحر لازم است که در طول روز قند خون به طور مرتب کنترل شود. در صورت پایین بودن، افت یا افزایش شدید قند خون لازم است روزه داری خاتمه پیدا کند. بیمارانی که دارای قند خون بیش از ۳۰۰ هستند نباید روزه بگیرند زیرا به کم آبی و تکرر ادار دچار می شوند که برای بدن خطرناک می باشد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، سرکه سیب که از آب سیب تخمیر شده تهیه می‌شود، پایه‌ای خوشمزه برای سس سالاد است. اما یک مطالعه اخیر نشان می‌دهد که می‌تواند به کاهش وزن و بهبود سلامت متابولیک (سلامت بیمارانی که در معرض ابتلا به بیماری‌های قلبی، دیابت نوع ۲ و سکته قلبی قرار دارند) کمک کند.
به گزارش مجاهدت از هلت لاین، محققان دریافتند مصرف روزانه ۱ قاشق غذاخوری سرکه سیب مخلوط با آب ، وزن بدن، شاخص توده بدنی (BMI) و دور کمر را کاهش می‌دهد. آن‌ها همچنین شاهد بهبود نشانگرهای متابولیک مانند سطح گلوکز، تری گلیسیرید و کلسترول در خون بودند. نتایج این تحقیق در نشریه«بی ام جی نوتریشن، پریونشن اند هلت» (BMJ Nutrition, Prevention & Health) منتشر شده است.

در این مطالعه ۱۲۰ نوجوان و جوان (۱۲ تا ۲۵ ساله) لبنانی که چاقی یا اضافه وزن داشتند، شرکت کرده بودند. تقریبا دو سوم شرکت کنندگان زن بودند. بیشتر آن‌ها گزارش دادند که در طول روز ورزش نمی‌کنند. هیچ یک از شرکت کنندگان دارو مصرف نمی‌کردند.

از آنجایی سرکه سیب مانند آب میوه و نوشابه ممکن است به مینای دندان آسیب برساند، محققان به طور تصادفی شرکت کنندگان را به نوشیدن سرکه سیب (۵، ۱۰ یا ۱۵ میلی لیتر) یا اسید لاکتیک هر دو مخلوط در ۱ فنجان آب سه بار در روز به مدت ۱۲ هفته اختصاص دادند. شرکت کنندگان نمی‌دانستند کدام نوشیدنی را دریافت کرده‌اند.

سرکه سیب حاوی اسید استیک است که به آن طعمی قوی و بویی ترش می‌دهد. همچنین حاوی ترکیبات دیگری مانند پلی فنول‌ها است که ممکن است علاوه بر اسید استیک دارای فواید سلامتی نیز باشد. در این مطالعه، محققان از اسید لاکتیک به عنوان مقایسه یا دارونما استفاده کردند، زیرا طعم و ظاهری مشابه سرکه سیب دارد.

شرکت کنندگان نوشیدنی تعیین شده خود را صبح با معده خالی می نوشیدند. شرکت کنندگان همچنین آنچه را که در طول روز می‌خوردند در یک دفترچه رژیم غذایی نوشتند و فعالیت بدنی خود را نیز ثبت کردند. محققان درطول بازدیدهای ۴، ۸ و ۱۲ هفته‌ای خود، قد، وزن، دور کمر و چربی بدن شرکت کنندگان را اندازه گرفتند. آن‌‎ها همچنین یک نمونه خون از هر شرکت کننده برای اندازه گیری سطح گلوکز، تری گلیسیرید و کلسترول جمع آوری کردند.

محققان دریافتند افرادی که دوزهای روزانه سرکه سیب می نوشند، در هفته‌های چهارم، هشتم و دوازدهم این مطالعه، وزن بدن و توده بدنی خویش را در مقایسه با اولین بازدید کاهش داده بودند. بیشترین تغییرات وزن در بین افرادی که ۱۰ یا ۱۵ میلی لیتر سرکه سیب در روز مصرف می کردند، رخ داد. آن‌ها به طور متوسط حدود ۷ کیلوگرم وزن در طول ۱۲ هفته از دست داده بودند.

دور کمر و چربی بدن نیز در بین افرادی که سرکه سیب مصرف می‌کردند کاهش یافته و تغییرات مشابهی در بین سه گروه مشاهده شد. این کاهش فقط در هفته‌های هشتم و دوازدهم محسوس بود.

علاوه بر این، سطح گلوکز خون مشارکت کنندگانی که سرکه سیب مصرف کرده بودند در هفته‌های چهارم، هشتم و دوازدهم و تری گلیسیرید و کلسترول در هفته‌های هشتم و دوازدهم نسبت به اولین بازدید مطالعه کاهش یافته بود.

منبع: ایسکانیوز