سهراب اسماعیلی

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از تبریز، «سهراب اسماعیلی» دلاورمردی از لشکریان مبارز در راه خداست که با لبیک گفتن به ولی امر زمان حضرت امام خمینی (ره)، به سوی جبهه‌های نور شتافت و جان شریف خود را فدای میهن اسلامی کرد.

وی سوم فروردین 1344 در روستای «آقداغ» از توابع شهرستان هشترود متولد شد. تحصیلات خود را تا دبیرستان ادامه داد و سپس برای دفاع از نظام نوپای اسلامی، به سپاه پاسداران پیوست. از سال 1361 در جبهه‌ها حضور یافت و سرانجام پس از مجاهدت‌های فراوان، 24 بهمن 1364 در جریان عملیات پیروزمندانه والفجر 8 به مقام رفیع شهادت نائل آمد.

این شهید والامقام در وصیت‌نامه خود چنین آورده است:

بسم الله الرحمن الرحيم

از تمامی دوستان و مسلمین خواستارم که همیشه امام را دعا کنند و به فکر خون شهدای مظلوم باشند و در راه تداوم راه آنان بکوشند. شهدا مظلومانه شهید می‌شوند و آگاهانه به استقبال مرگ می‌شتابند؛ لذا بر هر شخص مکلفی واجب است راه آنان را انتخاب کرده و ادامه دهد.

برادران من! دین اسلام و قرآن تنها مکتب نجات بخش است. سعی کنید طبق قوانین و ضوابط این کتاب حرکت کنید تا از راه راست منحرف نشوید که تنها راه نجات و اصراط مستقیم همین است و بس. من آگاهانه این راه را انتخاب کردم و در آخرین لحظات عمرم از خداوند منان عاجزانه خواستارم مرا توفیق دهد که دلیرانه بمیرم و با خواندن آیه‌ی قرآن از دنیا بروم.

برادران من! اسلحه‌ی مرا بردارید و نگذارید بر زمین بماند. هرگاه اسلام به خطر افتاد، دفاع را برای خود واجب بشمارید. اما هم سنگرانم! شما باید به حول و قوه‌ی الهی، این جنگ را به پیروزی برسانید. در جبهه استوار باشید و هم‌چون شیران روز با دشمن بجنگید. تقاضا دارم تمامی اعمالتان فقط برای خداوند باشد. همیشه در این فکر باشید که چگونه به این انقلاب و اسلام و امام امت و ملت شهید پرور بیش‌تر خدمت کنیم. برادران!امیدوارم که راهم را ادامه دهید. ای کاش هزاران هزار بار تکه‌تکه شوم تا یک لحظه بر عمر امام افزوده شود و این انقلاب را به صاحب اصلی‌اش مولا امام زمان (عج) تحویل دهد.

از خداوند منان صبر و استقامت برای تمامی خانواده‌های شهدا خواستارم. خدای من! ننگ دارم از این که در بستر راحت از دنیا بروم و یا به خاطر لذات مادی این دنیا، آماده‌ مرگ نباشم. امیدوارم اطرافیانم از نبود من ناراحت نباشند، آیا خوشبختی یک جوان در به شهادت رسیدن نیست؟ چه خوشبختی از این بهتر که دنیایی را که هیچ ارزشی ندارد، از دست داد و خود را به آغوش بارگاه الهی کشاند؟ سعی نکنید دشمنان داخلی را شاد کنید. آن‌ها زمانی شاد هستند که شما در فقدان امثال بنده غمگین باشید. لذا از خداوند برای تمامی خانواده‌های شهدا و شما خانواده‌ی عزیزم صبر آرزو دارم.

خانواده‌های شهدا! همواره سعی کنید در جامعه دیگران را هدایت کنید و ملت شهید پرور نیز باید حرمت ایشان را نگه دارند. در نمازهای صبح و جماعت و دعاها شرکت نمایید و از ته دل و خالصانه برای ظهور آقا امام عصر (عج) و طول عمر امام عزیزمان دعا نمایید.

خدایم، مولایم! حقیر از مرگ باکی ندارم. چون اگر با مرگ من خطر از اسلام و قرآن رفع خواهد شد، پس حاضرم تکه‌تکه شوم. با مرگ می‌توانم مولایم علی (ع) را در لحظات آخر ملاقات کنم. پس ای مرگ! مرا از تو ترسی نیست که علی (ع) به هنگام مرگ بالای سر هر مسلمانی حاضر می‌شود. خدایا! مرا با شهادت از دنیا ببر تا بتوانم مولایم را ملاقات نمایم. خدایا! برایم مردنی عطا فرما تا به وسیله‌ی آن به دیدارت بشتابم و در جوار اعلی قرار گیرم.

انتهای پیام/