سوریه

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق کتاب خاطرات شهید مدافع حرم محمدحسین حمزه به زودی از سوی انتشارات خط مقدم منتشر می‌شود. 

این اثر با یک روایت خطی سعی دارد همه ابعاد زندگی این شهید مدافع حرم را پوشش دهد. علیرضا کلاکی که نگارش این کتاب را بر عهده دارد، درباره این کتاب می‌گوید:«کتاب از لحظه کودکی تا شهادت این شهید را ثبت کرده است و در بخش‌های مختلف با خانواده، دوستان و همرزمانش  صحبت شده است. شاید برای من این ویژگی شهید حمزه که همه کسانی که با آنها بای نوشتن کتاب صحبت کردم و به آن اشاره کردند خیلی جالب بود. همه می‌گفتند که محمدحسین «پای کار است» و واقعا هم در خاطراتی که در کتاب منتشر شده، این مسئله مشهود است.»

در بخشی از خاطرات این شهید که توسط همسرش بیان شده است و زمان دختردار شدن این شهید است و همسرش می‌گوید: «اوایل، دلتنگی اذیّت می‌کرد. یک سال بعد، خدا محمدمحسن را داد و تنهایی و یکنواختی کم شد و زندگی، رنگ‌وبوی تازه گرفت. من نظرم روی «محسن» بود. با پیشنهاد محمدحسین اسم بچّه را گذاشتیم محمدمحسن؛ طبق رسم خانوادگی خودشان. بعد از سه سال خدا دومی را داد.

موقع بارداری، محمدحسین توی خانه می‌گشت و با لهجه‌ ترکی «زینب زینب» می‌خواند. بهش گفتم: «صبرکن معلوم بشه بچّه چیه، بعد بگو زینب بذاریم». بهم گفت: «اگه به مادرِ من و خودت رفته باشی، این یکی حتماً دختره». راست می‌گفت. مادرهایمان یکی در میان، پسر و دختر داشتند. 

رفتم سونوگرافی. تلفن پشتِ تلفن که ببیند بچّه پسر است یا دختر؟ آنقدر گفت و گفت، تا آخرش خدا یک دختر نصیبمان کرد. با اسمِ پیشنهادی‌اش هم دهن همه را بست. همان اوّلش گفته بود «زینب». تا می‌گفتیم چطور؟ باز، زبان‌بازی‌اش شروع می‌شد و می‌گفت: «اصلاً زینب حمزه یه چیز دیگه است»! می‌گفتم: «خب حالا»! من هم از زینب بدم نمی‌آمد. ولو اوّلش چیز دیگری مدنظرم بود، قبول کردم.

محمدحسین جانش را برای زینب می‌داد. زینب هم همین‌طور. باباییِ بابایی! شب‌ها تا محمدحسین پشتش را نمی‌خاراند، خوابش نمی‌برد.»

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، چند روزی بیشتر از حضورش در سوریه نگذشته بود، ۲۳ دی ماه سال ۱۳۹۴ سعید انصاری با سه تیر مستقیم قناسه نیروهای تکفیری «النصره» به شهادت رسید. پیکر شهید در حالی که زیر تیغ تیر تک تیراندازان دشمن بود سال‌ها در منطقه باقی ماند تا اینکه بعد از سه سال در اسفند ۱۳۹۷ به کشور بازگشت.

انصاری متولد دی سال ۱۳۴۹ بود و در ۱۶ سالگی به جبهه رفت، ۲ سال در گردان مقداد و کمیل حضور داشت و در این مدت بارها شیمیایی شد که به خاطر عوارض شیمیایی به معده درد شدید مبتلا شد. عشق و علاقه‌اش به جبهه و دوستانش تا سال‌ها در جان او فروکش نکرد و بارها اعلام کرده بود اگر جنگی در بگیرد او هم شرکت خواهد کرد. پیش از اعزام به سوریه بارها در قالب ماموریت‌های نظامی به کشور عراق سفر کرد. او که به خاطر حضور در جبهه ترک تحصیل کرده بود پس از پایان جنگ چهار سال دبیرستان را در منزل خواند و به صورت فشرده دیپلم گرفت و سپس با رتبه ۳۰۰ در دانشگاه علامه طباطبائی قبول شد.

با شروع جنگ در سوریه، انصاری برای رفتن به جنگ سر از پا نمی‌شناخت، تا جایی که به نذر و نیاز متوسل شد. برای شهادت لحظه شماری می‌کرد و یکی از دعاهای قنوت نمازش آرزوی شهادت بود. او پس از دوندگی‌های بسیار توانست به سوریه برود.

او در آخرین اعزام به سوریه ۲۰ دی ماه به این کشور رفت و چند روز بعد در سن ۴۴ سالگی به شهادت رسید تا اینکه پیکرش پس از چند سال از طریق دی ان‌ ای در خان‌طومان کشف و شناسایی شد.