سپاه قدس

به گزارش مجاهدت از مشرق از خبرگزاری المعلومه، محمد البلداوی نماینده پارلمان عراق در این باره اظهار کرد: اکنون فرصت برای دولت و دستگاه قضایی مهیا شده است تا همه کسانی که مظنون به دست داشتن در جنایات فرودگاه هستند را پس از برکناری از مناصب دولتی، مجازات کنند.

وی تاکید کرد که فرصت تحقیق جدی و یافتن مجرمان واقعی این جنایت برای دولت و دستگاه قضایی عراق فراهم شده است.

البلداوی افزود: مسئول انجام عملیات تروریستی و ابزاری که در این جنایت به کار رفته مشخص است، اما اکنون به دنبال این هستیم که چه کسانی در این جنایت دست داشتند و چه کسانی اطلاعات را به دست دشمن رساندند.

وی ادامه داد: در ترور فرماندهان پیروزی طرف‌هایی دخیل هستند، بنابراین نکته مهم این است که این طرف‌ها مجازات شوند. پارلمان نیز باید موضع قاطعی در این باره اتخاذ کند.

البلدوی در ادامه از دولت و دستگاه قضایی عراق خواست تا اقدام جدی را برای افشای هویت همه طرف‌های همدست در جنایت فرودگاه بغداد در دستور کار قرار دهند و برای تکمیل این پرونده مهم تلاش کنند.

سردار سپهبد قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس و ابومهدی المهندس معاون سازمان نیروهای مردمی عراق به همراه ۸ نفر دیگر بامداد روز جمعه ۱۳ دیماه ۹۸ در مسیر فرودگاه بغداد به دستور «دونالد ترامپ» رییس جمهوری آمریکا و با پهپادهای وزارت دفاع این کشور (پنتاگون) ترور شدند و به شهادت رسیدند.

سرویس جهان مشرق – «اریک پرینس» نظامی سابق آمریکایی و بنیانگذار شرکت نظامی خصوصی «بلک‌واتر» (که امروزه «آکادمی» نامیده می‌شود)، یکی از بازیگران برجسته در شکل‌گیری سیاست‌های خصمانه‌ی دولت آمریکا در قبال ایران و به طور خاص، ترور شهید سلیمانی است. در گزارش پیش رو بیش‌تر با پرینس آشنا خواهید شد.

◄ اطلاعات شخصی:

تولد: ۶ ژوئن ۱۹۶۹ (میشیگان، آمریکا)

والدین: «ادگار پرینس» و «السا پرینس»

همسر اول: «جوان نیکول» (۲۰۰۳-۱۹۹۱)

همسر دوم: «جوانا هاک» (رابطه پیش از مرگ همسر اول) (۲۰۱۲-۲۰۰۴)

همسر سوم: «استیسی دی‌لوک» (سخنگوی بلک‌واتر) (۲۰۱۲ تا کنون)

تعداد فرزندان: ۷

تحصیلات: کارشناسی اقتصاد از کالج «هیلزدیل»

تخمین دارایی: ۲/۵ میلیارد دلار

◄ سوابق:

افسر یگان ویژه‌ی نیروی دریایی آمریکا (۱۹۹۵-۱۹۹۲)

تأسیس شرکت نظامی خصوصی بلک‌واتر، ۱۹۹۷

کارآموز کاخ سفید

کارآموز «دینا روراباکر» نماینده‌ی کنگره و حامی تجزیه و حمله‌ی نظامی به ایران

◄ مسئولیت‌ها:

بنیانگذار دو مؤسسه‌ی دینی و کاتولیک محافظه‌کار

مدیرعامل و یکی از مؤسسان بلک‌واتر (۲۰۰۹-۱۹۹۷)

افسر آژانس مرکزی اطلاعات آمریکا (سی‌آی‌ای)

مسئول آموزش و تجهیز ارتش نیروهای خارجی امارات (۲۰۱۱-۲۰۱۰)

مشاور امارات در امور نظامی غرب آسیا و آفریقا

ریاست شرکت ترابری-امنیتی گروه «فرانتیر سرویسز» هنگ‌کنگ

◄ شهرت:

تأسیس بزرگ‌ترین ارتش خصوصی جهان و حمایت از جلب مزدور برای جنگ

حمایت از کارزار انتخاباتی ترامپ و تقلب برای پیروزی او

طرح نظریه‌ی ترور شخصیت‌ها با پهپاد

 

معرفی اجمالی

اغلب شهرت «اریک پرینس[۱]» به خاطر تأسیس شرکت نظامی خصوصی «بلک‌واتر[۲]» است که اکنون با تغییر نام به «آکادمی[۳]»، بزرگ‌ترین ارتش خصوصی جهان است. این شرکت مخوف جنایت‌های کلانی در سرتاسر دنیا انجام داده و مسئولیت مستقیم آن‌ها به عهده‌ی اریک پرینس، بنیانگذار و مدیرعامل سابق آن، است. این عملیات‌ها در سودان، یمن، عراق، لیبی، افغانستان و دیگر نقاط دنیا انجام شده است. گزارش‌ها حاکی از آن است در دوره‌ی ریاست پرینس فقط ۱/۶ میلیارد دلار بودجه از سوی دولت آمریکا در قالب قراردادهای غیرمحرمانه به حساب این شرکت واریز شده است. درباره قراردادهای محرمانه، اطلاعاتی در دست نیست، اما بخشی از این قراردادها توسط آژانس مرکزی اطلاعات آمریکا، سی‌آی‌ای، منعقد شده است.

«اریک پرینس» در دفتر کارش در ایالت ویرجینیا در آمریکا. شرکت پرینس فقط در دوره‌ی ریاست‌جمهوری جورج بوش پسر، بیش از یک میلیارد دلار قرارداد با دولت آمریکا بست. (+)

اگرچه عملیات‌های امنیتی و نظامی بلک‌واتر اغلب مرگ‌بار هستند، اما کشتار مردم عراق در میدان «نسور» (سپتامبر ۲۰۰۷) به دست نیروهای بلک‌واتر بیش‌تر از بقیه‌ی عملیات‌های این شرکت، رسانه‌ای شد[۴]. در این عملیات حداقل ۱۷ غیرنظامی کشته و ۲۰ نفر زخمی شدند. چند نفر از اعضای این شرکت به خاطر این کشتار به قتل عمد یا غیرعمد محکوم شدند، اما دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا، آن‌ها را مورد عفو قرار داد. در روزهای انتهایی سال ۲۰۰۶، «انرو مونن» یکی از نیروهای بلک‌واتر، در حالی که مست بود، یکی از محافظین نخست‌وزیر عراق را به قتل رساند. با این وجود، مونن در فاصله‌ی کوتاهی در نقش دیگری در کشور کویت مشغول به کار شد و اکنون در واشینگتن و در کاخ سفید مشغول فعالیت است. به طور کلی، بلک‌واتر در دادگاه‌های مختلف و به دلایل متفاوت، متهم و محکوم به فساد مالی، ترور اشخاص نظامی و غیرنظامی، و تخطی از قوانین ملی و بین‌المللی شده است.

اریک پرینس، سال ۲۰۱۰، و بعد از رسوایی‌های فراوان، بلک‌واتر را ترک کرد، اما پس از جدایی باز هم اقدامات و علایق نظامی او فروکش نکرد. تنها در یک مورد، سال ۲۰۱۹، سازمان ملل گزارش مفصلی درباره‌ی اقدامات نظامی او در کشور لیبی برای ترور، کودتا یا نقض احکام بین‌المللی منتشر کرد[۵]. در این گزارش فهرست بلندی از اهداف ترور، ارسال تسلیحات غیرقانونی به لیبی و انتقال کاربری هواپیماهای غیرنظامی به نظامی به قیمت صوری ۱۰ دلار ارائه، و گفته شده ارزش این عملیات حداقل ۸۰ میلیون دلار بوده است. البته این تنها مورد اتهام او در سازمان ملل نیست. پیش‌تر نیز در سال ۲۰۱۱ تحرکات نظامی پرینس در سومالی و اریتره مورد توجه سازمان ملل قرار گفت، ولی به تحریم یا توبیخ او منجر نشد.  

نمایی از میدان «نسور» بغداد، جایی که نیروهای امنیتی «بلک‌واتر»، سال ۲۰۰۷، در حال اسکورت یک کاروان وابسته به سفارت آمریکا، اقدام به قتل‌عام عراقی‌ها کردند. در این حادثه، ۱۷ غیرنظامی عراقی کشته و ۲۰ نفر دیگر زخمی شدند. (+)

در همین‌باره بخوانید:

›› کدام کمپانی‌های آمریکایی دولت آمریکا را تیغ می‌زنند؟

در گزارشی که سال ۲۰۱۰ در رسانه‌ها منتشر شد، مشخص شد اریک پرینس پیش‌تر در سی‌آی‌ای مأمور مخفی بوده و مسئولیت او عملیات‌های ترور شخصیت‌ها بوده است. این گزارش که به تأیید رسانه‌های معتبری چون نیویورک‌تایمز، واشینگتن‌پست و «ونیتی‌فیر» رسید حاکی از آن بود که سی‌آی‌ای پرینس را مأمور ترور کرده بوده است. پرینس در پاسخ به این گزارش‌ها، بدون تکذیب ماجرا، اظهار تأسف کرد و گفت: «من متوجه نمی‌شوم چه‌طور برنامه‌ای با این حساسیت فاش می‌شود… و من در رأس آن قرار می‌گیرم[۶].»

یک فروند هواپیمای متعلق به «بلک‌واتر» در مسیر ارسال تدارکات برای نیروهای ویژه‌ی آمریکا در افغانستان، در ماه سپتامبر سال ۲۰۰۹ (+)

روز بعد، رسانه‌ها گامی به جلو برداشتند و ادعا کردند شرکت بلک‌واتر مسئول ترور سران القاعده و طالبان بوده و در این کار از پهپاد استفاده کرده است[۷]. اگرچه طبق قانون مصوب سال ۱۹۷۶ دولت آمریکا اقدام به ترور، جرم‌انگاری شده است، اما پس از حادثه‌ی یازدهم سپتامبر، جورج بوش، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، ترور و دستگیری بسیاری از افراد را در دستورکار نیروهای دولتی و خصوصی آمریکا قرار داد. فهرست ترورهای دولت آمریکا و شرکت بلک‌واتر فراتر از نیروهای القاعده رفت و حتی افرادی مانند «مامون دارکازنلی» متهم به حمایت مالی از تروریسم، و «عبدالقدیر خان» فیزیکدان هسته‌ای اهل پاکستان، در این فهرست قرار گرفتند.

«اریک پرینس» (چپ) در جلسه‌ی شهادت مقابل کمیته‌ی نظارت و اصلاحات مجلس نمایندگان کنگره‌ی آمریکا در سال ۲۰۰۷ درباره‌ی کشته شدن ۱۷ غیرنظامی عراقی در میدان «نسور» بغداد به دست نیروهای پیمان‌کاری شرکت «بلک‌واتر»  (+)

متأسفانه، شرارت‌های پرینس در غرب آسیا، شرق آسیا و آفریقا همچنان ادامه دارد. به عنوان مثال، هر بار که آمریکا قصد کاهش نیروهای خود در عراق، سوریه و افغانستان را دارد، پرینس پیشنهاد جایگزینی این نیروها را با مزدوران خود می‌دهد. در برخی موارد نیز این پیشنهادها مورد تأیید کاخ سفید و سی‌آی‌ای قرار گرفته است. به طور ویژه، در دوره‌ی ریاست‌جمهوری ترامپ فعالیت‌های پرینس گسترش یافت. برخی رسانه‌ها فاش کردند که چون ترامپ و «مایک پمپئو» (رئیس سی‌آی‌ای بین سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸، و سپس وزیر خارجه‌ی آمریکا بین سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۲۱) به تیم اطلاعات آمریکا اطمینان ندارند، درصدد هستند تیمی خصوصی از جاسوسان را اجیر کنند تا مستقیماً به پمپئو گزارش دهد. پرینس گزینه‌ی اول اداره‌ی این جاسوسان خصوصی بود[۸].

علاوه بر این، چندی پیش شرکت جدید پرینس در هنگ‌کنگ، فرانتیر سرویسز، که تحت پوشش حمل‌ونقل فعالیت می‌کرد، متهم به حمایت مالی و اطلاعاتی از نسل‌کشی اویغورها در چین شد. در گزارشی مورخ سال ۲۰۱۹ مشخص شد، فرانتیر سرویسز رسماً به عنوان شرکت امنیتی نیز فعالیت می‌کند و به طور عمده در غرب چین فعال است. به ادعای این گزارش‌ها، نیروهای فرانتیر سرویسز بیش از یک میلیون مسلمان ترک‌تبار را در اردوگاه‌های بازآموزی نگه می‌دارند[۹] و اخیراً با چراغ سبز پکن به سوی لائوس، کامبوج و میانمار روانه شده‌اند.  

«اریک پرینس» در نشست سال ۲۰۰۷ کمیته‌ی نظارت و اصلاحات مجلس نمایندگان کنگره‌ی آمریکا در حال دفاع از عملکرد نیروهای «بلک‌واتر» پس از کشتار ۱۷ غیرنظامی عراقی در میدان «نسور» بغداد، به تصویری از بقایای یک خودروی بمب‌گذاری‌شده اشاره می‌کند. پرینس اگرچه شخصاً از عبارت «مزدور» متنفر است، اما در حقیقت، مزدوری است که برای پول حاضر است با هر کسی معامله کند و دست به هر جنایتی بزند. (+)

پیشنهاد و حمایت از ترور سردار سلیمانی

اریک پرینس طی سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ حامی جدی ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ بود. او کمک‌های مالی بسیاری به کارزار تبلیغاتی ترامپ کرد و با برگزاری جلسات متعدد با مسئولین انتخاباتی ترامپ، در شکل‌دهی به سیاست‌های خارجی و نظامی آمریکا مشارکت داشت. سال ۲۰۱۸، پس از تحقیق و تفحصی که درباره‌ی دخالت روسیه در نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا انجام شد، اطلاعات زیادی درباره لابی پرینس فاش شد که برخی از آن‌ها مربوط به ایران و ترور سردار قاسم سلیمانی بود. این گزارش، اگرچه با حفظ مراتب امنیتی، به دست رسانه‌ها رسید و سروصدای زیادی به پا کرد. با این وجود، سال ۲۰۱۸، کسی به تأثیر پرینس در ترور شهید سلیمانی توجه نکرد؛ تا بامداد سوم ژانویه‌ی ۲۰۲۰، ‌وقتی این اتفاق به انجام رسید.

در همین‌باره بخوانید:

›› کارشناس استرالیایی: «شهید سلیمانی» جاودانه‌تر از «قاسم سلیمانی» خواهد بود

›› روایت مستند آمریکایی از نقش حاج قاسم در «جنگ سایه» ایران با آمریکا

یکی از اسناد فاش شده، ایمیل اریک پرینس به «استیو بنون» مدیر وقت وب‌سایت محافظه‌کار و تندروی «بریتبارت»، بود که پرینس در آن، سردار سلیمانی و سپاه قدس را عاملان خشونت منطقه و مانع تحقق منافع آمریکا خوانده و خواستار ترور شهید سلیمانی شده بود. این یادداشت از طریق بنون به دست «کوری لواندوسکی» مدیر کارزار تبلیغاتی ترامپ، رسید و بعدها تقدیم «دونالد ترامپ جونیور» (پسرِ ترامپ) و «مایکل فلین» مشاور امنیت ملی وقت آمریکا شد[۱۰].

در این یادداشت، پرینس قاسم سلیمانی را «هاینریش هیملرِ[۱۱] حکومت ایران» می‌خواند و معتقد است او «بازوی» رهبر ایران است. همچنین می‌نویسد: «این‌که سلیمانی و آدم‌هایی مثل او پیشاپیش کشته نشده‌اند، یک ننگِ ملی برای آمریکاست.» پرینس همچنین درباره‌ی ملت ایران می‌نویسد: «آن‌ها آدم‌هایی هستند که در یک اینچ مربع فرش ایرانی هزار گره می‌زنند. همین آدم‌ها روی تسلط منطقه‌ای تمرکز کرده‌اند و موفق هم بوده‌اند.» او در عین حال، کشور ایران و سپاه پاسداران را با دیکتاتوری نازی‌ها مقایسه می‌کند و معتقد است باید هرچه سریع‌تر جلوی اقدامات ایرانی‌ها را گرفت.  

بخشی از ایمیل سال ۲۰۱۵ «اریک پرینس» به «استیو بنون» مدیر وقت پایگاه خبری-تحلیلی محافظه‌کار «بریتبارت» و از حامیان انتخاباتی دونالد ترامپ، که پرینس در آن قاسم سلیمانی را مسئول خشونت در منطقه و محقق نشدنِ منافع آمریکا دانسته و زنده بودن «افرادی مانند سلیمانی» را «ننگ ملی برای آمریکا» توصیف کرده است. (+)

در همین‌باره بخوانید:

›› اعتراف مقام سابق سی‌آی‌ای: آمریکا باید از راهبرد خاورمیانه‌ای قاسم سلیمانی درس بگیرد

جالب است که توجیه اریک پرینس برای ترور سلیمانی همان است که بعداً توسط ترامپ و اطرافیانش به عنوان توجیه ترور ارائه شد. در واقع، به نظر می‌رسد پرینس به عنوان مشاور نظامی دولت ترامپ توصیه‌هایی داشته که بعدها مورد توجه دولت ترامپ قرار گرفته است. سیاست خشونت آن‌ها از این قرار است که آن‌ها فهرستی از اقدامات نظامی منطقه را به ایران منتسب می‌کنند و در این میان، روی امنیت سفارت‌خانه‌های آمریکا در کشورهای منطقه و امنیت جانی پرسنل خود تأکید می‌کنند، تا شاید بتوانند ترور سلیمانی را موجه جلوه دهند. بعد از ترور سلیمانی نیز رسانه‌های بین‌المللی به‌درستی به این نکته اشاره کردند که همه‌ی این مطالب در حد یک ادعا باقی می‌ماند و دولت آمریکا هیچ سند یا شاهدی برای اثبات آن‌ها و سپس توجیه ترور سلیمانی در دست ندارد.

۱۲ ژانویه‌ی ۲۰۲۰، چند روز پس از ترور سردار سلیمانی، وقتی این توصیه‌های خشونت‌طلبانه علنی شد، پرینس در مصاحبه با سی‌ان‌ان بر توصیه‌ی خود تأکید کرد و گفت: «توصیه‌ی من درباره‌ی سلیمانی در سال ۲۰۱۵ صحیح بود، همان‌طور که توصیه‌ام درباره‌ی عقلانی‌سازی شرایط [جنگ] در افغانستان صحیح بود[۱۲].» این سخنان حاکی از آن است که پرینس نه‌تنها به عنوان طراح نظریه‌ی ترور شهید سلیمانی، چهره‌ی برجسته‌ای دارد، بلکه در تشویق و ترغیب آن پس از وقوع نیز نقش داشته است. با توجه به نفوذ نظامی پرینس در عراق و روحیه‌ی خشونت‌طلب او بعید نیست چنین شخصیتی در اجرای عملیاتیِ نقشه‌ی ترور شهید سلیمانی نیز نقشی عملی ایفا کرده باشد.

«اریک پرینس» (مرکز تصویر)، نه‌تنها در ارائه‌ی پیشنهاد و تشویق دولت آمریکا به ترور شهید سلیمانی دست داشت، بلکه با توجه به سابقه‌ای که دارد، بعید نیست شخصاً در عملیات تروریستی فرودگاه بغداد نیز ایفای نقش کرده باشد. (+)

در همین‌باره بخوانید:

›› مأمور سابق سی‌آی‌ای درباره جذبه حاج قاسم چه گفت؟

البته در این‌که این توصیه‌ی خصمانه مستقیماً و بلافاصله به دست ترامپ رسیده باشد، تردید وجود دارد، اما چنان‌که گفته شد، این توصیه به دست مشاوران ارشد، تصمیم‌سازان و نزدیکان ترامپ رسیده است. همچنین در اسناد فاش شده آمده است که اریک پرینس به همراه «جورج نادر» و «جوئل زامل» ماه آگوست سال ۲۰۱۶ به برج ترامپ رفتند و درباره‌ی «سیاست‌های آمریکا در قبال ایران» مذاکره کردند.

«نادر» تاجر، لابیگر و سیاست‌مدار آمریکایی-لبنانی است که جرم اثبات‌شده‌ی جنسی تنها یکی از بندهای کارنامه‌ی سیاه اوست. او با مسئولین امارات و عربستان رابطه‌ی نزدیک و رسمی دارد و از طرفی به عنوان لابیگر شرکت بلک‌واتر با پرینس رابطه‌ای نزدیک داشت. وی همچنین بارها در اندیشکده‌ها و رسانه‌ها علیه ایران سخن گفته است. از سوی دیگر، زامل، تاجر، کارشناس رسانه و سیاستمدار اسرائیلی است که در حوزه‌ی نظامی تخصص دارد. رابطه‌ی پرینس، نادر و زامل حداقل طی ۱۰ سال اخیر سرشار از پول‌شویی، دروغ، تقلب و ترور است که این امر برای دولت آمریکا و رسانه‌های جهان نیز پوشیده نیست. هر سه نفر مواضع تندی علیه ایران دارند.

«اریک پرینس» (راست)، اواخر ماه نوامبر سال ۲۰۱۷،  برای شهادت مقابل کمیته‌ی اطلاعات مجلس نمایندگان کنگره‌ی آمریکا وارد محل این نشست غیرعلنی می‌شود.  (+)

حداقل در یک مورد، که مکالمه‌ی خصوصی پرینس در سال ۲۰۱۰ فاش شد، وی گفته بود دولت آمریکا باید برای جلوگیری از نفوذ ایران در کشورهای نیجریه، یمن، سومالی و عربستان از مزدوران شرکت‌های خصوصی استفاده کند تا با «تروریسم» مقابله کنند[۱۳]. او در همین مکالمه گفت: «ایران برای رسیدن به سلطنت بر خاورمیانه و خلیج فارس، نظیر آن‌چه داریوش هزار سال پیش از میلاد مسیح داشت، می‌خواهد به سلاح هسته‌ای دست یابد.» و در ادامه گفته بود: «ایرانی‌ها نقشه‌های شومی دارند… برای حل این مشکل نمی‌توان از سربازهای عادی استفاده کرد.»

پایگاه «بلک‌واتر» در افغانستان، در نزدیکی مرز پاکستان، که از آن برای آموزش نیروهای افغان استفاده می‌شد. بلک‌واتر، که اکنون «آکادمی» نام دارد، بزرگ‌ترین شرکت نظامی خصوصی جهان است.  (+)

در همین‌باره بخوانید:

›› نقش شهید سلیمانی در وحدت ایران و عراق

›› دیپلمات آمریکایی: سلیمانی برای مردم خاورمیانه مقدس بود

جمع‌بندی

آن‌چه درباره‌ی اریک پرینس گفته شد، تنها بخشی از کارنامه‌ی عیان اوست. برنامه‌های محرمانه‌ی او با دولت آمریکا و جنایت‌های با واسطه یا بی‌واسطه‌ی او در عراق، یمن، افغانستان، سودان، لیبی و ایران بسیار زیاد است. نشریه‌ی بلومبرگ از او به عنوان «جلودار مزدوران آمریکا[۱۴]» نام می‌برد، چراکه او حاضر است برای پول با هر کسی معامله کند، دست به هر جنایتی بزند و به هر سو برود. خبرها حاکی از آن است که در میانه‌ی سال ۲۰۲۱، وقتی طالبان حکومت را به دست گرفت، پرینس هر یک قطعه بلیط پرواز چارتر برای خروج از افغانستان را به قیمت ۶۵۰۰ دلار (معادل پروازهای لوکس بین‌المللی) به مردم این کشور می‌فروخت.

«اریک پرینس» (راست) در فرودگاه قندهار افغانستان. گزارش‌ها حاکی از آن است که پرینس، سال ۲۰۲۱، همزمان با خروج آمریکا از افغانستان و زمانی که طالبان به‌سرعت در حال پیشروی و تسلط بر این کشور بود، هر یک قطعه بلیت پرواز خروجی از افغانستان را به قیمت ۶۵۰۰ دلار می‌فروخته است. (+)

در همین‌باره بخوانید:

›› خروج «ترامپیِ» بایدن از بگرام و فرار آمریکا از بازی تاج‌وتخت افغانستان

›› سرنوشت تلخ افغان‌هایی که به آمریکا کمک کردند

ارتش خصوصی او در زمان تصدی شرکت بلک‌واتر و اقدامات نظامی او پس از آن، باعث کشتار هزاران غیرنظامی در غرب آسیا شده است. با این وجود، در خصوص پرونده‌ی ترور سردار سلیمانی، چهره‌ی اریک پرینس به عنوان یکی از تصمیم‌سازان و حامیان این عملیات برجسته است. او سال ۲۰۱۵ طی نامه‌ای به مسئولین کارزار انتخاباتی ترامپ چنین پیشنهادی را ارائه کرد و سپس با حضور در برج ترامپ در خصوص سیاست‌های ضدایرانی با او صحبت کرد. پس از ترور سردار سلیمانی نیز او از پیشنهاد خود حمایت کرد.

سرویس سیاست مشرق – روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه “ویژه‌های مشرق” نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با   «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

*******

** دست آمریکا بسته است، نمی تواند به ایران امتیاز بدهد

روزنامه آرمان در مطلبی نوشت: «مشکل اصلی احیای برجام فعلا در گرو مساله سپاه پاسداران از یکطرف و تضمین‌ها از طرف آمریکاست که این دو مطالبه اصلی برای احیای برجام است. در مورد اولی آمریکایی‌ها رسما به ایران اطلاع داده‌اند که دولت آمریکا نمی‌تواند سپاه پاسداران را از فهرست گروه‌های تروریستی درآورد و تحریم‌ها را بردارد. این موضوع رسما از طریق کانال‌هایی با ایران وجود دارد به ما ابلاغ شده است. در رابطه با تضمین‌ها مساله ساده‌تر است و سازوکار و راهکارهایی برایش پیدا شده بوده هرچند جزئیات آن بیان نشده است.»

در ادامه این مطلب آمده است: «در رابطه با مساله احیای برجام نیازمند یک تصمیم سیاسی هستیم. البته دست بایدن هم از طرف کنگره و هم لابی صهیونیست‌ها بسته است. انتخابات کنگره را پیش‌رو دارد و حزب دموکرات در یک فضای کاملا لرزان قرار دارد و چنانچه امتیازی به ایران دهد، ممکن است منجر به شکست دموکرات‌ها در انتخابات آتی بشود.»

آمریکا مدعی است که سپاه را از فهرست FTO  حذف کرده اما سپاه قدس را در این لیست تحریمی قرار می دهد. این پیشنهاد، گستاخانه، بی شرمانه و فریبکارانه است. چرا که که برداشته شدن تگFTO  از سپاه پاسداران به معنای انتفاع ایران از برجام نیست، لیست SDN  آنچنان گسترده است که تگ تشریفاتیFTO  نمی تواند در میان مدت انتفاع ساز باشد، تنها در شرایطی می توان از طرح برداشتن FTO  استقبال کرد که قبل از آن آمریکایی‌ها تگ‌های SDGT  (ذیل کاتسا) را برداشته و حسن نیت خود را اثبات کنند.

آمریکا با شراکت اسرائیل و تروئیکای اروپا در پی آن است که ضمن حفظ محدودیت های برجامی ایران، توافق هسته ای را به حوزه های دیگر از جمله توان دفاعی و قدرت منطقه ای ایران نیز تعمیم دهد. در این میان هیچ خبری از لغو تحریم ها نیست.

با اینحال فعالین و رسانه های اصلاح طلب ضمن دفاع از این طرح ضدایرانی مدعی هستند که دست بایدن بسته است و نمی تواند امتیازی به ایران بدهد.

طیفی که این روزها از «دستِ بسته بایدن» سخن می گوید، همان جریانی است که پیش از این مدعی بود که اگر بایدن رئیس جمهور امریکا شود، آبان رویایی در ایران رقم خورده و فتح الفتوح عظیم اقتصادی را در کشورمان شاهد خواهیم بود.

** هجمه به قدرت منطقه ای ایران؛ بازی افراطیون اصلاح طلب در زمین اسرائیل

روزنامه شرق در مطلبی نوشت: «ایالات متحده آمریکا اگر می‌خواست افکار عمومی جهان را علیه جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان یک قدرت متوسط در نظام بین‌الملل بسیج کند، این مهم برایش میسر نبود. اما جهت‌گیری‌های منطقه‌ای و بین‌المللی تهران و آشکارسازی حرکت ایران در قالب یک تئوری معنادار به نام جنگ‌های نامتعادل، سبب شد قدرت‌افزایی ایران و به دنبال آن قدرت‌افکنی تهران به تهدیدی برای نظام بین‌الملل تعریف شود.»

در ادامه این مطلب آمده است: «شعارهای جمهوری اسلامی در چهار دهه گذشته وضعیتی را به وجود آورده که تلاش برای نفوذ تهران در برخی کشورهای خاورمیانه با وجود بحران‌های متعددی مانند بحران سوریه، عراق، فلسطین، لبنان، یمن و… عملا به حرکتی ضد تهران در منطقه تبدیل شود.»

این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «توافق هسته‌ای در سال ۲۰۱۵ و آنچه در قالب دکترین اوباما برای مدیریت تهران انجام شد، موجب شد آمریکایی‌ها به‌سرعت دکترین محدودسازی همکاری‌های بین‌المللی با ایران و محاصره منطقه‌ای تهران را کلید بزنند؛ چون ایران صرفا محدود به توان هسته‌ای نبود و برجام دیگری برای توان موشکی و نفوذ منطقه‌ای را هم نمی‌پذیرفت؛ بنابراین در سایه این دکترین ما شاهد ایجاد فضایی بودیم که ائتلاف عربی – اسرائیلی به صورت دقیق‌تر و جدی‌تر از قبل دنبال شد تا به موازات آمریکا توان منطقه‌ای و موشکی ایران را مدیریت کند.»

آمریکا و اسرائیل شکست های مفتضحانه ای را در منطقه غرب آسیا متحمل شده اند. در سوی مقابل، ایران و محور مقاومت پیروزی های قابل توجهی کسب کرده اند. با اینحال طیف اصلاح طلب مدعی است که آمریکا و اسرائیل دست برتر را در منطقه داشته و ایران یک بازنده است!

در روزهای گذشته روزنامه الوطن در گزارشی نوشت: دو نفتکش ایرانی بدون هیچ تأخیر و مزاحمتی در سواحل سوریه پهلو گرفتند و این امر اولین نشانه‌های فعال شدن خط اعتبار جدید بین ایران و سوریه است. همچنین رویترز در گزارشی نوشت: یک فروند نفتکش ایران حامل یک میلیون بشکه نفت خام وارد آب‌های ونزوئلا شد…ایران در ماه جاری میلادی ۳ میلیون بشکه نفت و میعانات گازی به ونزوئلا صادر کرده است.

در حال حاضر شاهد ترافیک دیدارهای دیپلماتیک و امضای سندهای همکاری اقتصادی دوجانبه با ایران هستیم؛ از قطر و ونزوئلا تا ترکمنستان و تاجیکستان. چندی پیش وزیر نفت گفته بود: در دولت سیزدهم بیش از ۵۵ قرارداد و تفاهم‌نامه امضا کردیم و در این مدت ۱۶، ۵ میلیارد دلار قرارداد نفتی و گازی با شرکت‌های داخلی و خارجی امضا شده است… در مجموع چند برابر وعده بی‌عمل توتال، حاضر به سرمایه‌گذاری شده‌اند و قرارداد هم امضا کرده‌اند.

در دولت سیزدهم با به‌کارگیری دیپلماسی عزتمندانه و عبور از حصار برجام، شاهد تحولات قابل توجهی در دریافت درآمدهای کشور بودیم. برای نمونه درآمدهای نفت ایران در ماه‌های اخیر نه‌تنها افزایش قابل ملاحظه‌ای داشته است، بلکه همه منابع حاصل از فروش نفت ایران وصول شده و درآمد نفتی معوق در دولت سیزدهم وجود ندارد.

در حال حاضر «دیپلماسی» و «میدان» همانند دو لبه قیچی، نقشه های آمریکا و اسرائیل در منطقه را نقش بر آب کرده و طرح خاورمیانه بزرگ را به آرزویی محال و دست نیافتنی بدل کرده است.

با اینحال برخی رسانه ها و فعالین اصلاح طلب با بازی در پازل آمریکا و اسرائیل، هجمه به قدرت منطقه ای ایران را دنبال می کنند.

** مگر شما نمی گفتید ارز ۴۲۰۰ تومانی، «استخوانی در گلو» است!؟

روزنامه اعتماد در مطلبی نوشت: «در شرایطی که این روزها و بعد از آغاز پروژه آزادسازی قیمت‌ها و حذف ارز ترجیحی، مردم تحت فشارهای معیشتی زایدالوصفی قرار دارند و از هر سو، تیرهای گرانی، فقر و تورم به سمت آنها پرتاب می‌شود، وزیر اقتصاد دولت سیزدهم که دیروز در شمایل سخنگوی اقتصادی کابینه رو در روی خبرنگاران ایستاده بود نه تنها وضعیت اقتصادی کشور را با ثبات، در مسیر پیشرفت و همراه با رشد اقتصادی مستمر ارزیابی می‌کند، بلکه معتقد است قدرت خرید اقشار متوسط و دهک‌های محروم جامعه بهبود و شکاف طبقاتی کاهش یافته است.»

در ادامه این مطلب آمده است: «اظهاراتی که به نظر می‌رسد، تناسبی با وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم کف جامعه ندارد و برآمده از تلاش دولت برای عادی جلوه دادن شرایط کشور است.»

سال گذشته «حسین مرعشی» دبیرکل حزب کارگزاران در مصاحبه با روزنامه سازندگی تاکید کرده بود که دلار ۴۲۰۰ تومانی، «استخوانی در گلو» است. پیش از آن نیز «عباس عبدی» فعال اصلاح طلب در توئیتی نوشته بود: «دو پوست موز زیر پای دولت(رئیسی) است. اول ادامه دلار ۴۲۰۰ تومانی. دوم حذف دلار ۴۲۰۰ تومانی. انتخاب کنید که کدام گام را برخواهید داشت؟». این در حالی است که روزنامه های اصلاح طلب از جمله روزنامه سازندگی در سال ۹۷ و در مقطعی که کارشناسان اقتصادی و صاحبنظران با دلایل فنی و منطقی با دلار ۴۲۰۰ تومانی مخالف بودند، تصویر جهانگیری را در لباس «سوپرمن» منتشر کرده و مدعی بودند که دلار ۴۲۰۰ تومانی(دلار جهانگیری) فتح الفتوحی اقتصادی را رقم خواهد زد.

روزنامه اعتماد نیز در دولت روحانی از حامیان پروپاقرص سیاستگذاری غلط و غیرکارشناسی دلار ۴۲۰۰ تومانی-دلار جهانگیری- بود.  برای نمونه، «عبدالله ناصری» مشاور خاتمی در مطلبی در روزنامه اعتماد با عنوان «میدان داری ارزی جهانگیری» نوشته بود: «تصمیم قاطع دولت در مورد تک‌نرخی شدن ارز به همت آقای جهانگیری گرفته شد. نوسانات بازار ارز بسیار حساس و بحرانی بود و دولت باید زودتر از اینها دراین‌باره تصمیم می‌گرفت. بالاخره هم آقای جهانگیری به عنوان میدان‌دار این ماجرا تصمیم خوبی گرفت.»

تصویر سازی سوپرمنی از دولت روحانی درباره دلار ۴۲۰۰ تومانی در حالی بود که دولت قبل با این سیاستگذاری غلط حدود ۶۰ میلیارد دلار از ذخائر ارزی را بر باد داد. در دولت قبل ۶۰ میلیارد دلار ارز ۴۲۰۰ تومانی، ظرف سه سال به شکل ظاهرا بی‌هدف، در اختیار معدودی تسهیلات بگیر قرار گرفته بود؛ اگر دوست داشتند کالای اساسی وارد کردند اما به قیمت آزاد فروختند. اگر هم دوست نداشتند، همان ارز را در بازار آزاد فروختند و مابه‌التفاوت چند ده هزار تومانی را به جیب زدند. یا با ارز واردات کالاهای اساسی، کالای دیگری وارد کردند و کمر تولید را شکستند.

چندی پیش روزنامه شرق در اعترافی دیرهنگام نوشته بود: «همین ارز چهارهزارو ۲۰۰تومانی که به ۲۵ کالای اساسی اختصاص و در ادامه به هفت قلم کالای اساسی تقلیل یافت، بستری برای رانت ۹۰۰ هزارمیلیاردتومانی از سال ۹۷ تا پایان ۱۴۰۰ ایجاد کرد.»

دلار ۴۲۰۰ تومانی در تبعیضی آشکار موجب شده بود که پول متعلق به همه مردم ایران تنها به جیب حدود ۴۰۰۰ نفر برود ولی اکنون با مردمی سازی یارانه و به عبارتی با عادلانه کردن پرداخت یارانه، منافع ارز ترجیحی به جیب حداقل۷۲ میلیون ایرانی می رود. بر همین اساس ذی‌نفعان این ثروت ملی با تصمیم دولت حدود ۱۷۵۰۰ ‌برابر شده است.

نکته قابل توجه اینجاست که  سیاستگذاری دولت سیزدهم تحت عنوان «مردمی سازی یارانه ها» دارای ویژگی هایی است که در طرح های قبلی به درستی به آن پرداخته نشده بود. یکی از ویژگی های بسیار مهم این طرح، مبارزه با قاچاق کالاهای اساسی است.

حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی باید در دولت روحانی و با هزینه ای کمتر انجام می شد، اما به دلیل اینکه دولت قبل نه انگیزه لازم و نه همت کافی داشت، حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی در حد حرف باقی ماند تا نهایتا در دولت سیزدهم این اقدام بسیار مهم انجام شد.

دولت قبل که مقامات ارشد آن از اعضای ارشد ستادهای میرحسین و کروبی بودند و به دولت سوم و چهارم خاتمی مشهور شد، با اعلام ارز ۴۲۰۰ تومانی به عنوان ارز تک نرخی آن‌هم برای همه کالاها قیمت ارز را ۸ برابر، قیمت طلا را ۱۰ برابر، قیمت مسکن را ۷ برابر، قیمت خودرو را ۶ برابر و قیمت بقیه کالاها را تا ۳۰۰ درصد افزایش داد. حالا بانیان و حامیان این خسارت بزرگ، ژست مدعی به خود گرفته و تازه به یاد مشکلات معیشتی مردم افتاده اند.

 جریان اصلاح طلب تعمدا و با غرض ورزی «میراث شوم دولت تدبیر و امید» را سانسور می کند.  بر اساس گزارش‌های منتشر شده از سوی بانک مرکزی، نرخ تورم در تابستان ۱۴۰۰ و در پایان دولت دوازدهم به حدود ۶۰ درصد رسید. این در حالی است که در حداقل ۴۰ سال گذشته میزان تورم هیچ‌گاه بالای ۵۰ درصد نبوده و فقط در سال ۱۳۷۴ شاهد تورم ۴۹، ۵ درصدی بوده‌ایم. و اما در حال حاضر و در شرایطی که حدود ۸ ماه از آغاز به کار دولت سیزدهم سپری شده است، شاهد کاهش شتاب تورم بوده‌ایم.