سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

به گزارش مجاهدت از مشرق، حجت الاسلام والمسلمین حسین طائب عصر امروز در جریان سفر خود به یزد با حضور در جمع دانشگاهیان این استان با بیان این‌که شهید سلیمانی سهم مهمی در توسعه انقلاب اسلامی و شکل گیری مقاومت در منطقه داشت، اظهار کرد: امروز انقلاب اسلامی به واسطه شکل گیری مقاومت اقتداری بیش از پیش کسب کرده است.

وی با بیان این‌که عبور از مرزهای ایران و تبدیل شدن به منطق مقاومت مستضعفین جهان مهمترین دلیل خشم و ترس استکبار جهانی است، افزود: استکبار به دنبال پیشگیری از پیشروی ایران در دستیابی به اهداف مقاومت خود در منطقه است.

مشاور عالی فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گفت: آمریکایی‌ها معمولا اسناد استراتژیک امنیت ملی خودشان را منتشر می‌کنند که آخرین سند استراتژی امنیت ملی خودشان را تحت عنوان «استراتژی امنیت ملی بایدن» در ۴۸ صفحه منتشر کردند.

رئیس سابق سازمان اطلاعات سپاه با اشاره به افزایش چالش‌ها و کاهش فرصت‌های آمریکا بیان کرد: این کشور، آب، غذا، بیماری‌های فراگیر، تروریسم، انرژی، تورم و گرانی به عنوان چالش‌های داخلی و کشورهای چین، روسیه و ایران را چالش‌های خارجی خود می‌داند.

وی با بیان این‌که آمریکا با این اغتشاش‌ها می‌خواست با دادن امتیازهای ناچیز چنین وانمود کند که به برجام برگشته است، تصریح کرد: آنان فشار حداکثری را تا پیش از انتخابات این کشور در نظر داشتند، اما هم اکنون که تیرشان به سنگ خورده است، پیام دادند که بیایید مذاکره کنیم.

طائب با بیان این‌که آمریکایی‌ها در این سند بیان می‌کنند که جهان در حال تغییر است و ما در یک نقطه عطف مهم در تاریخ قرار داریم و در میانه یک رقابت استراتژیک برای شکل دادن به آینده نظم بین‌الملل هستیم، تصریح کرد: آمریکایی‌ها در این سند به این موضوع اشاره کردند که ما در سال‌های اولیه یک دوره تعیین کننده برای آمریکا و برای جهان هستیم و در پایان این دهه مشخص می‌شود که یا جهان تقسیم‌ می‌شود یا برتری آمریکا حفظ می‌شود و رفاه و امنیت بیشتری در جهان شکل می‌گیرد.

وی بیان کرد: آمریکایی‌ها به این نتیجه رسیدند که اگر بخواهند جلوی این اتفاق را بگیرند و تقسیم جهان اتفاق نیفتد باید با چالش‌های پیش رو مقابله کنند. اگر بخواهم قدری به عقب بازگردم آمریکا، قانون امنیت ملی خود را که برای سال ۱۹۴۷ بود را در سال ۲۰۰۰ میلادی تحت عنوان «استراتژی امنیت ملی آمریکا در قرن بیست و یکم» ارائه داد.

مسئول سابق اطلاعات سپاه ادامه داد: آمریکایی‌ها در آن سند گفتند ربع اول قرن بیست و یکم برای آمریکا و جهان سرنوشت‌ساز است و به عبارت بهتر، آن‌ها سال ۲۰۲۵ را سالی سرنوشت‌ساز برای آمریکا می‌دانند و می‌گویند یا آمریکا به رهبر جهان تبدیل می‌شود و جهان به دهکده ارتباطات تبدیل می‌شود و مرزها برداشته می‌شود و با یک دهکده و یک کدخدا به نام آمریکا روبرو خواهیم بود یا سرنوشت آمریکا به سرنوشت شوروی دچار خواهد شد.

وی عنوان کرد: راهبرد سال ۲۰۰۰ آمریکا این گونه بود که باید برای هر قاره‌ای برنامه‌ای بنویسیم و سپس می‌گویند مهمترین مکان خاورمیانه بوده و به نوعی قلب جهان است. ما باید قلب این جهان را تصرف کنیم، زیرا اگر چنین کردیم مغز به کار خودش ادامه می‌دهد و برای این کار باید یکی یکی کشورهای منطقه را تغییر بدهیم و در این میان هدف راهبردی ما امنیت اسرائیل و نفت ارزان است.

طائب با بیان این که شناخت مسئله جهانی و این که چرا در این مقطع استکبار روی ایران تمرکز جدی کرده است را باید بررسی کنیم، گفت: آمریکا به دنبال آن است که در زیرساخت‌های ارتباطاتی به گونه ای بشود که همه آحاد مردم دنیا فارغ ازمرزهای مذهبی، دینی، خانواده و بین المللی به هم نزدیک شوند.

وی تصریح کرد: الان راهبرد خود را برای سال ۲۰۳۰ ترسیم کردند و در آن به چالش‌های اساسی خودشان پرداختند. این چالش‌ها به سه دسته تقسیم شدند که نخستین چالش خود را چین عنوان کردند، زیرا چین در حال افزایش قدرت اقتصادی، تکنولوژی و دفاعی است. در واقع چین را تنها رقیب آمریکا در رهبری جهان می‌دانند.

مشاور عالی فرماندهی کل سپاه افزود: تهدید دومی که آن را بیان کردند روسیه است. آن‌ها اعتقاد دارند جنگ روسیه موجب این شد که صلح در اروپا به مخاطره بیفتد و بی‌ثباتی به سایر نقاط دنیا منتقل شود. اما چالش روسیه از تهدید چین کمتر است. آن‌ها سومین چالشی که بیان می‌کنند را دولت‌های خودکامه می‌نامند.

وی در بخش دیگر سخنان خود افزود: بر این اساس در سال ۲۰۲۲ آمریکا ما را تهدیدی برای ارائه مدل حکمرانی جدید به دنیا می‌داند. این چالش‌ها برای امروز است، ولی آن‌ها دو سال قبل هم آمدند و سه چالش جدید را برای خودشان ترسیم کردند.

طائب تصریح کرد:‌ این چالش‌ها شامل، تهدید دولت‌های تجدیدنظر طلب همانند چین و روسیه، قدرت‌های خودکامه همانند ایران و کره شمالی و تهدید گروه‌های فراملی نامگذاری کردند. تحلیل آن‌ها در ابتدا این بود که ایران در دو چالش قدرت‌های خودکامه و گروه‌های فراملی قرار می‌گیرد، اما امروز که به سال ۲۰۲۲ رسیدیم می‌گویند که ایران در هر سه چالش ما قرار دارد.

حجت‌الاسلام طائب ادامه داد: دموکرات‌های آمریکا برای این چالش‌های خود را برطرف کنند برای کنترل روسیه، چین و ایران هدف‌گذاری کردند. در حوزه کنترل روسیه برآورد آن‌ها جنگ اوکراین بود که اوکراین ظرفیت مانع شدن از واگرایی اروپا از آمریکا را دارد. زیرا اروپا در حال امضاء قراردادهای جدی انرژی و غذایی با روسیه بود. اگر این قراردادها توسعه پیدا می‌کرد دیگر ناتو معنایی نداشت.

مشاور عالی فرماندهی کل سپاه خاطرنشان کرد: آن‌ها با سه برآورد وارد این قصه شدند. اروپا همگراتر با آمریکا می‌شود. اوکراین مقاومت می‌کند و سوم به واسطه برنامه‌هایی که از قبل برای روسیه تدارک دیده بودند به همراه تحریم‌های جدید، اعتقاد داشتند که روسیه به سرعت عقب نشینی می‌کند. اما دو برآورد از سه برآورد آن‌ها اشتباه از آب درآمد.

وی اضافه کرد: به این موضوع هم اشاره کنم که در سه چالشی که آمریکا در سال ۲۰۲۰ برای خود ترسیم کرده بود به سه پیآمد هم اشاره کردند. نخستین پیآمد این بود که دیگر رقبا احترامی برای ما قائل نیستند. پیآمد دومی که برای ما ایجاد کرده این بود که دیگر کشورهای دوست به ما اعتقاد و اعتماد ندارند. پیآمد سوم را هم توسعه نفوذ ایران در منطقه عنوان می‌کنند.

طائب در ادامه صحبت‌های خود اظهار کرد: طرح و برنامه‌ریزی آن‌ها برای ایجاد اغتشاش در ایران این بود که این برنامه با دو موضوع «حجاب» و «مسائل معیشتی» از مهرماه شروع شود، حتی در این طرح یگان‌ها را هم مشخص کرده بودند.

مشاور فرمانده کل سپاه گفت: جریان‌های مارکسیستی در دانشگاه‌ها موضوع حجاب و جریان‌های فتنه‌گر مسائل معیشتی را مطرح کنند و موضوع را از دانشگاه‌ها شروع کنند و به میان فرهنگیان برده و سپس میان سایر اقشار ببرند و از قشری به قومی تبدیل کنند و از قومی هم به مذهبی و در انتها حمله به مراکز حساس را انجام دهند.

وی عنوان کرد: اما در عمل چه اتفاقی افتاد؟ یک حادثه‌ای روی داد و تا امروز هم دستگاه‌های اطلاعاتی به پاسخ دقیق نرسیدند و تا امروز بر اساس حادثه قضاوت می‌کنیم. البته این سابقه را هم داشتیم که چنین وقایعی حادثه نبوده و بلکه طراحی بوده است.

حجت الاسلام طائب خاطرنشان کرد: در سال ۱۳۸۸ ماجرای ندا آقاسلطان را داشتیم که طراحی آمریکایی‌ها بود. ما ازاین طراحی باخبر بودیم، ولی اشراف اطلاعاتی نداشتیم. اما در سال ۱۳۹۲ به سوژه هم رسیدیم. آن‌ها بنا داشتند انتخابات ۱۳۹۲ را هم همانند ۱۳۸۸ به اغتشاش بکشانند.

مسئول سابق اطلاعات سپاه ادامه داد: یک فرد دوتابعیتی که در یک دستگاه فرهنگی بود را شناسایی کردند و قصد داشتند به بهانه بازدید آن را به ایران بیاورند و حتی پول هم داده بودند تا فیلم وی هم ساخته شود و بعد از اینکه وارد ایران شد او را کشته و به گردن حاکمیت بیاندازند. برنامه ریزی این کار هم در دستان اسرائیلی‌ها بود.

مشاور عالی فرماندهی کل سپاه خاطرنشان کرد: در این پرونده، هم تیم طراح و هم تیم ترورکننده و سلاح شناسایی شد و با همه آن‌ها برخورد شد و با پیشگیری ماجرا قبل از حادثه جمع شد.

به گزارش مجاهدت از مشرق از روابط عمومی سپاه امام حسن مجتبی (ع) استان البرز، سردار حسین سلامی، در دیدار با خانواده شهید مدافع امنیت سید روح الله عجمیان، این جوان بسیجی را یکی از شهدای برجسته و درخشان کشور دانست و افزود: سید روح الله افتخار همه ماست؛ او و دیگر جوانانی که این روزها به شهادت رسیدند، ادامه دهنده راه شهید همت ها و حججی ها هستند.

وی آرامش، امنیت، اعتبار، قدرت و استقلال امروز کشور را مرهون خون های ریخته شده چنین جوانان و غیورمردانی دانست و ادامه داد: دشمنان قصد داشتند اقداماتی که در شهرهای ویران شده سوریه، عراق، افغانستان، لبنان، یمن انجام دادند را در ایران نیز پیاده سازی کنند؛ همه آن ها هم قسم شده بودند که دو حقیقت اسلام و ایران را از این ملت بگیرند.

فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گفت: در این دوران، دشمنان به جنگ با خداوند و رسول او آمده بودند و درصدد بودند دین ما را بگیرند و از جاری شدن اسلام در این مملکت جلوگیری کنند اما شهدایی همچون سید روح الله عجمیان و آرمان علی وردی، به عنوان یاران پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) و اصحاب رهبر معظم انقلاب اسلامی، وارد میدان شدند و به دفاع از اسلام و مملکت پرداختند.

فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با اشاره به اینکه همه ملت ها باید از موجودیت، عزت و امنیت خود دفاع کنند، اظهار کرد: اسلام و ایران همه حیات، زندگی، آرامش و اعتبار ماست که شهید سید روح الله عجمیان، آن ها را حفظ کرد و شهادت او، آبی بر آتش فتنه ها و آشوب ها ریخت و آرامش به این شهر بازگشت. برای اینکه مردم آرامش داشته باشند و بتوانند به خوبی زندگی کنند، شهر باید آرام باشد.

سردار سلامی با بیان اینکه ما به جز آرامش، آسایش، رفاه، پیشرفت، عزت و امنیت ملت بزرگ و سرافراز ایران، آرزوی دیگری در دل نداریم، خاطرنشان کرد: صبر و استقامت خانواده های معظم شهدا، قوت قلب ماست و ایمان ما را در این مسیری که در حال طی کردن آن هستیم، قوی تر می کند. این خانواده ها پشتوانه های محکمی برای همه مدافعان انقلاب و نظام هستند.

وی با اشاره به اینکه بیش از ۴۰ سال است که جوانان این مرز و بوم توانسته اند آرامش و آسایش را در جامعه تثبیت کنند، بیان کرد: پدران و مادران شهدا که صبر پیشه می کنند، مورد عنایت الهی قرار می گیرند و پروردگار آرامش را بر قلب آن ها جاری می کند زیرا این خانواده ها عزیزترین های خود را برای تأمین امنیت و آرامش جامعه و حفظ اسلام، یکپارچگی، استقلال و تمامیت ارضی ایران تقدیم نظام و انقلاب می کنند.

شهید سید روح‌الله عجمیان، متولد ۲۰ بهمن سال ۱۳۷۳ از بسیجیان حوزه ۴۱۷ شهدای کمالشهر کرج بود که روز پنجشنبه ۱۲ آبان ماه در جریان اغتشاشات و ناامنی‌های آزاد راه کرج – قزوین در محدوده بهشت سکینه (س) کرج با ضربات چاقو برخی اغتشاشگران به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

۱۴ آبان ماه و ۲ روز بعد از این حادثه حسین فاضلی هریکندی رئیس کل دادگستری استان البرز از دستگیری تعدادی از عوامل شهادت این بسیجی خبر داد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، سردار شهید حاج قاسم سلیمانی فرمانده شهید نیروی قدس سپاه پاسداران و سیدالشهدای محور مقاومت در بخشی از خاطرات خود مطالبی را درباره شهید قاسم میرحسینی مالک اشتر لشکر ثارالله(ع) عنوان کرده است.

گزیده سخنان سردار سلیمانی درباره ویژگی‌های مالک اشتر لشکر ثارالله(ع) به شرح زیر است:

«قاسم»، بزرگ لشکر ۴۱ ثارالله بود که واقعاً من امروز در هر مأموریتی جای خالی او را می‌بینم. شهید «میرحسینی» در بُعد خودش در تمام صحنه ی جنگ، تک بود. در مورد شهید میرحسینی هرچه بگویم، احساس می‌کنم، اصلاً نمی‌توانم حق او را ادا کنم. خیلی روح بزرگی داشت یک مالک اشتر به تمام معنا بود. من نمی‌دانم مالک هم توی صحنه سخت محاصره جنگ، مثل شهید میرحسینی بوده یا نبوده؟ شهید میرحسینی فرمانده‌ای بود که همه ابعاد یک فرمانده اسلامی را با تعاریف اصیل آقا امیرالمؤمنین (صلوات الله علیه) دارا بود. با معنویت‌ترین شخصیت لشکر ثارالله(ع) بود صدای دلنشین آوای قرآن شهید میرحسینی را هرکس می‌شنید از خود بیخود می‌شد.

او یک سخنور بود و وقتی شروع به صحبت می‌کرد، به قول بچه ها جادو می‌کرد. تمام حرف‌های خودش را با استناد به آیات و روایات نقل می‌کرد. من واقعاً احساس میکردم هیچ روحانی توی سن و سال خودش به پای ایشان نمی‌رسید. در بعد فرماندهی ایشان همیشه صائب‌ترین نظرات را می‌داد. بهترین نظر، نظر شهید میرحسینی بود و در میدان عمل هم همان‌ها به وقوع می‌پیوست.

خدا را شاهد می‌گیرم که هیچ وقت در چهره شهید میرحسینی در سخت ترین شرایط، من هراسی ندیدم. انگار در وجود این مرد چیزی به عنوان ترس، هراس، دلهره و تردید وجود نداشت. اگر در محاصره بود، همان طور صحبت می‌کرد که

در اردوگاه صحبت می‌کرد در حالی که رگبار گلوله از همه طرف می‌بارید و همه خودشان را در پناهگاه‌ها پنهان می‌کردند، مانند پشت سنگری یا تپه خاکی که تیر نخورند، اما این شهید عالی‌قدر می‌ایستاد و ما همه مات و مبهوت حرکات او می‌شدیم. نگاه می‌کردم ایشان را، مثل کسانی که در جنگ‌های قدیمی جلو دشمن رجز می‌خواندند، بچه ها را بسیج می‌کرد، حرکت می‌داد و در آن صحنه شوخی می‌کرد، من واقعاً این را می‌گویم که در عملیات‌های مختلف هیچ کس را مانند ایشان ندیدم.

از زمانی که من در خدمت ایشان بودم، هیچ وقت ندیدم که نافله شبش ترک بشود. یا هیچ نافله شبی ندیدم که از شهید میرحسینی بدون گریه تمام شود. خدا شاهد است ما با گریه این شهید بزرگوار بیدار می‌شدیم یک آدم عجیبی بود. دنیای بی‌کران معرفت بود.

می‌دیدم وقتی گردان دور ایشان حلقه می‌زد و ایشان می‌خواست سخنرانی کند، از لحظه‌ای که الله می‌گفت تا انتهای صحبتش، واقعاً مثل بک جوجه‌هایی که مادرشان غذا را در دهانشان می‌گذارد، همه حواس‌شان متوجه دهان مادر است همه گردان مسحور ایشان می‌شد، محو ایشان می‌شد.

او ناجی همه عملیات‌ها بود در صحنه جنگ وقتی عراقی‌ها پاتک می‌کردند و فشار می‌آمد، همین قدر که در جبهه می‌پیچید که میرحسینی آمد، والله قسم انگار یک لشکر می‌آمد این قدر در کل جبهه تأثیر داشت.

در عملیات بدر یادم هست که وقتی عراقی‌ها پاتک کردند، شهید میرحسینی رفت توی پاتک، در اوج سختی، آن لحظه‌ای که همه به فکر برگشتن بودند، شهید میرحسینی رفت و آخرین نفر برگشت. من قطعاً شهید میرحسینی را ناجی همه عملیات ها می‌دانم نقش شهید میرحسینی در یک کفه ترازو و نقش مابقی گردان‌ها در کفه دیگر.

در عملیات کربلای ۴، بچه‌ها خیلی نگران ایشان بودند. هیچ عملیاتی شهید میرحسینی بدون زخم از صحنه خارج نشد. از تمام عملیات ها زخمی بر بدن داشت. به بچه‌ها گفته بود توی عملیات کربلای ۴ نترسید که من شهید نمی‌شوم.

قبل از عملیات کربلای ۵، شبی داخل سنگر نشسته بودیم و با هم صحبت گفت: «تیر به این جای من خواهد خورد.» و انگشتش را روی پیشانی‌اش گذاشت و همین طور هم شد. بی سیم های لشکر ثارالله تا پایان جنگ دیگر صدای دلنشین و ارزشمند و پر معرفت میرحسینی را نشنیدند.

شهید قاسم میرحسینی

آن صدایی که برای همه بچه ها چه کرمانی چه رفسنجانی، چه زرندی، چه سیرجانی، چه هرمزگانی و چه بلوچستانی، امیدبخش بود دلنواز بود و دوست داشتنی، آن صدا خاموش شد. البته من نمی‌توانستم باور کنم در مقطع اول هم بچه ها به من نگفتند و این خبر را خیلی با احتیاط به من دادند. هیچ وقت خبر شهادت ایشان را از یاد نمی‌برم.

من در دو سه عملیات واقعاً از خدا می‌خواستم که پایان عمر من همین مقطع باشد. یکی همین عملیات کربلای ۵ بود. خصوصاً وقتی خبر شهادت شهید میرحسینی را شنیدم. احساس کردم که واقعاً لشکر ثارالله منهدم و منحل شد و از همه مهم‌تر، فکر می‌کردم شهادت ایشان تأثیر بسیار عمیقی بر عدم موفقیت ما در عملیات کربلای ۵ بگذارد. هیچ خبری مانند این خبر در لشکر ثارالله نمی‌توانست غم ایجاد کند. تا آن مقطع هیچ حادثه ای به اندازه خبر شهادت حاج قاسم برای بچه‌های لشکر ثارالله سخت نبود. حتی آن کسی که در عملیات حضور داشت و برادرش را یا پسرش را از دست داده بود عزادار شهید میرحسینی بود.

به گزارش مجاهدت از مشرق، سردار شهید حاج قاسم سلیمانی فرمانده شهید نیروی قدس سپاه پاسداران و سیدالشهدای محور مقاومت در بخشی از خاطرات خود مطالبی را درباره رویدادهای پس از عملیات فتح‌المبین و بستن تنگه ابوغریب عنوان کرده است.

گزیده سخنان سردار سلیمانی درباره طراحی فریب علیه بعثی‌ها در بخشی از عملیات فتح‌المبین به شرح زیر است:

عملیات فتح‌ُالمبین ده روزی طول کشید. ما با عراقی ها در دشت عباس درگیر بودیم. کمرسرخ دست ما بود و با خاکریزی که کنار امام زاده زده بودیم، کنترل منطقه را در دست داشتیم. عراقی ها هم به سمت تنگه ابوغریب عقب نشینی کردند. از نیروهای ما هم یک گروهان مانده بود. بیشتر افراد یا زخمی بودند یا به شهادت رسیده بودند.

بعد از چندین روز نبرد در روز هفتم جنگ به شدت خسته بودیم. دیگر نای حرکت نداشتیم. هفت روز جنگ با زرهی و کاتیوشاهای دشمن، با امکانات محدود، در حالی که ما فقط یک آتشبار توپخانه مأمور از ارتش داشتیم که در چاه نفت مستقر بود و بردش به تنگه ابوغریب نمی‌رسید. جنگ با دشمن مسلح حسابی ما را خسته کرده بود تمام گردن بچه‌ها طوقی از باروت نشسته بود. در گره‌های پیشانی و در پیخ و خم گردن بچه‌ها طوق سیاه باروت نشسته بود.

ساعت دوازده شب دیگر نمی توانستم از خستگی تکان بخورم. پشت سنگر تدارکات برای لحظاتی خوابیده بودم که ساعت یک و نیم نیمه شب برادرمان آقای [غلامحسین] بشردوست از راه رسید و بیدارم کرد مدتی جستجو کرده بود، برای پیداکردن من، حسن باقری کنار جاده دشت عباس منتظرم بود. خدا رحمت کند حسن را. نقش ارزشمندی در عملیات‌هایی که انجام گرفت، خصوصاً طریق القدس، ثامن الائمه(ع) و بیت المقدس داشت.

به تعبیر من، حسن، بهشتی جنگ بود. به تعبیر درست‌تر امام خمینی(ره) جنگ بود. حسن داخل ماشین نشسته بود. محمد علی ایرانمنش هم بود. به من گفت: «آقامحسن رضایی گفته که امشب حتماً باید تنگه ابوغریب را ببندید نقشه ای از تنگه ابوغریب داشتند تا مرا توجیه کنند که تنگه را ببندیم و از ورود دشمن به منطقه فتح المبین جلوگیری کنیم. احتمال داشت عراقی‌ها با عبور از رودخانه «دویرج» از طریق دشت «چم سری» به سوی ارتفاعات «تینه و ارتفاعات «رقابیه» و ارتفاعات عین خوش بیایند و همه زحمات ما هدر برود.

ساعت تقریباً یک بامداد بود و ما هیچ امکاناتی نداشتیم. سه گردانی که تقریباً یک هفته کامل درگیر بودند، دیگر توان نداشتند. با وجود این، باید تنگه ابوغریب را می‌بستیم تا هم راه فرار بسته شود و هم نتواند با آوردن نیرو، قوایش را تقویت کند. ما تنگه ابوغریب را هم ندیده بودیم. حسن روی نقشه تنگه ابوغریب را نشان داد. نیروهای ما آن موقع روی ارتفاع ۲۰۲ بودند و از آن جا تا تنگه ابوغریب دوازده کیلومتر فاصله بود؛ یعنی در یک محلی ارتفاعات تینه و عین خوش به هم می‌رسند و جاده آسفالت از میان آن‌ها عبور می‌کند به طرف دشت چم‌سری و از رودخانه دویرج عبور می‌کرد و به طرف خاک عراق می رفت. به این تنگه ابوغریب می‌گفتند.

من روی ارتفاع ۲۰۲ نزد بچه ها رفتم. از گردانی که روز اول آن جا وارد عمل شده بود، از سیصد نفر فقط صد نفر باقی مانده بودند. دویست نفر یا شهید یا زخمی شده و یا به هر طریقی از صحنه خارج شده بودند و ما ماندیم که برای حمله به دشمن چه بکنیم؟ با این صد نفر نمی‌شد به دشمنِ مسلحِ آماده حمله کرد.

دست به یک ترفند زدیم. ترفندمان این بود که به بچه‌های ستادمان ــ که آن موقع ستادی هم نداشتیم ــ به همان بچه‌هایی که کارهای ستادی را انجام می‌دادند، گفتیم هر چه ماشین دارید جمع کنید تا با چراغ روشن از چاه نفت بروند به طرف دشمن.

آن جا تعدادی از ماشین‌های جهاد سازندگی و کمک های مردمی هم بود و آقای ترکان، استاندار آن موقع ایلام که مسئول زدن خاکریز در دشت عباس برای ما بود، تعدادی ماشین داشت. ده یا دوازده کمپرسی همه را با چراغ روشن راه انداختیم طرف دشمن. یعنی تظاهر به آوردن نیرو و تجهیزات کردیم صف طویلی از ماشین‌ها بود که وقتی حرکت کردند، دشمن گمان کرد نیروی تازه نفسی به سویش می‌آید و تزلزلی در روحیه عراقی‌ها ایجاد می‌کرد. این عملیات باعث ترس عراقی‌ها می‌شد یا فرار می‌کردند یا دست از مقاومت بر می‌داشتند.

ثانیاً قرار شد شهید حمید عرب‌نژاد با لودر جلودار ما شود و اولین درگیری را او به وجود آورد. آن شب، با فاصله حدود بیست متر در پی هم بودیم. صبح ساعت هشت و نیم حرکتِ‌مان به سوی عراقی ها شروع شد اما اثری از آن‌ها نبود. اول شب یک تیراندازی بین ما و آن‌ها شد و کم‌کم تیراندازی، جای خودش را به سکوت داد.

صبح زود دیدیم سروصدایی نیست. رفتیم روی تپه و دیدیم عراقی ها نیستند. حمید عرب نژاد که در عملیات بیت القدس به شهادت رسید و آدم متخصصی بود و برای حفظ و تثبیت شهر مهاباد زحمت زیادی کشید با یک دستگاه لودر جلو حرکت کرد؛ چون ممکن بود عراقی‌ها در تپه کناری کمین کرده باشند و غافلگیر شویم حمید را با لودر جلو فرستادم و بچه‌ها پشت سرش حرکت کردند.

عراقی‌ها کالیبر و آرپی جی داشتند و کار عرب نژاد خیلی خطرناک بود. قرار شد حمید چریک و تهامی با گروهان بعدی پشت سر حمید عرب نژاد حرکت کنند. با این طرح، لااقل لودر زده می‌شد و بقیه می توانستیم آرایش دفاعی بگیریم و درگیر شویم. لودر رفت و ما پشت سرش حرکت کردیم. هرچه رفتیم، دیدیم عراقی ها نیستند.