سیدالشهدا

به گزارش مجاهدت از دفاع‌پرس از زاهدان، «مصطفی خرم‌آبادی» تحلیل‌گر مسائل محور مقاومت و جهان اسلام با اشاره به حوادث پس از قیام سیدالشهدا (ع)، اولین گروهی که پس از شهادت ایشان به کنش و اقدام در خون‌خواهی آن امام گرانقدر زدند را مردم سیستان معرفی کرد.

مدرس اندیشکده روابط بین‌الملل با استناد به شاهنامه و تاریخ چند هزار ساله ایران، سیستان و بلوچستان را “ایرانی‌ترین نقطه ایران” توصیف کرد و گفت: هرگاه ایران در اثر هجوم بیگانگان به تنگنا افتاده، قهرمانانی، چون نریمان، سام، زال و رستم از این مرز و بوم برخاسته‌اند تا مقابل دشمنان ایستادگی کنند. ما ایرانیان در هر نقطه از کشور که زندگی می‌کنیم، مدیون این منطقه پرافتخار هستیم.

این تحلیل‌گر مسائل محور مقاومت و جهان اسلام ضمن تجلیل از جایگاه علمی علمای سیستان و بلوچستان، به یک “ضعف” در این استان اشاره کرد و گفت: امروز ضرورت فراگیری زبان عربی برای علمای شیعه و سنی دوچندان شده هست و این ضعف در سیستان و بلوچستان احساس می‌شود. از حوزه‌های علمیه اهل سنت و تشیع استان سیستان و بلوچستان می‌خواهم تا این زبان را جزو ضروریات آموزشی خود قرار دهند که فراگیری آن می‌تواند به قدرت جهان اسلام مبدل شوند.

خرم‌آبادی افزود: ایران کشوری هست که پشتوانه اول جهان اسلام محسوب می‌شود، اما به دلیل عدم تسلط کافی علمای ما بر زبان عربی، تنها تعداد کمی از آنها قادر به گفت‌و‌گو با سایر بخش‌های جهان اسلام هستند.

مدرس اندیشکده روابط بین‌الملل ادامه داد: این امر یک مانع بزرگ برای تعامل و انتقال فرهنگی و فکری هست. این مسئله باید با همکاری و مساعدت حوزه‌های علمیه استان و همچنین در صورت نیاز با کمک از جانب ما برطرف شود و افق‌های بزرگی را برای جهان اسلام بگشاید.

 وی خطاب به علمای الازهر، زیتونه تونس، اساتید الجزایری، عمانی، لبنانی و دیگر کشور‌های اسلامی که ممکن هست شبهاتی درباره ایران در ذهن داشته باشند، گفت: مقصر اصلی این عدم گفت‌و‌گو ما هستیم که اولاً زبان عربی را به خوبی نیاموخته‌ایم تا چهره به چهره گفت‌و‌گو کنیم و ثانیاً شاید گاهی ضرورت کار فرهنگی بین‌المللی را درک نکروه و اکتفا کرده‌ایم به اینکه رسانه‌ها و اینترنت کار را انجام می‌دهند، در حالی که اینگونه نیست.

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، واقعه عاشورا به دلیل عمق و اثرگذاری آن گاهی دچار تحریف و اختلاط با روایات جعلی شده هست که در برخی موارد استناد به آن دچار مشکل می‌شود. یکی از اقدامات بازدارنده در این خصوص رجوع به روایات اهل فن و صاحبان رای و اندیشه هست تا بدانیم حقیقت عاشورا چه بوده و در سال شصت و یکم هجری چه وقایعی روی داده هست.

بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در جایگاه یک تاریخ شناس برجسته در موضوع واقعه عاشورا قطعا یک مرجع موثق محسوب می‌شود. مطالعه این بیانات برای عموم مردم بخصوص مدیحه سرایان امری لازم هست. چرا که امام خامنه‌ای همواره بر خوانش صحیح و قرائت درست از حادثه کربلا تاکید دارند. 

متنی که در ادامه می‌خوانید روضه عصر عاشورا هست که توسط رهبر معظم انقلاب اسلامی در پنجم آبان اردیبهشت ۱۳۶۴ قرائت شده هست.

متن بیانات حضرت امام خامنه‌ای:

ر همین حالاتى که دشمنان دور بدن حسین‌بن على علیه‌السلام حلقه زدند و هر کدامى یک ضربه‌اى وارد مى‌کنند و این جسمِ پاک بى‌دفاع روى زمین افتاده، هر چه این‌جا وحشیگرى هست، این‌جا خباثت هست، این‌جا روح حیوانى و انتقام‌گیرى هست، در خیام حرم ابى‌عبداللَه روح توجه به خدا، روح انسانى رقیق و عاطفه‌ى شدیدى هست که موج مى‌زند و همه‌ى زنها و کودکان – که جز زن و کودک هم در آن خیام حرم کسى نبود، مرد فقط على‌بن‌الحسین علیه‌الصلاةوالسلام بود، که ایشان هم بیمار بودند – همه‌ى اینها نسبت به حسین‌بن‌على و سرنوشت او آن حالت نگرانى را دارند. از خیام حرم بیرون آمدند، و مى‌روند به آن طرفى که فکر مى‌کنند.

حسین‌بن‌على علیه‌السلام در جا روى زمین افتاده. نقل مى‌کنند که وقتى که این زنها از خیمه‌هابیرون آمدند – زنهاى عرب دیدید شما چطور ندبه مى‌کنند یا شنیدید، هنوز هم معمول هست بین زنهاى عرب برکشته‌هاى خودشان بر عزیزان از دست داده به شکل دردناکى گریه مى‌کنند، به صورتشان مى‌زنند، مو از سرشان مى‌کَنند، یک چنین حالت فوق‌العاده‌اى دارند.

خب اینها عزیزى را از دست دادند مثل حسین‌بن‌على، زینب پیشاپیش این جمعیت زنها دارند مى‌آیند به طرف قتلگاه. وقتى که زینب رسید آن‌جا جسد عزیزش را روى زمین گرم کربلا افتاده دید به جاى هرگونه عکس‌العملى، به جاى هر گونه شکایتى رفت به طرف جسد عزیزش ابى‌عبداللَه خطاب به جدش پیغمبر صدایش بلند شد «یا رسول‌اللَه صلا علیک ملیک السماء هذا حسینک مرمل بالدماء مقطع الاعضاء» یعنى اى جد عزیزم، اى پیغمبر بزرگوار یک نگاهى به صحراى گرم کربلا بکن، این حسین توست که در میان خاک و خون مى‌غلتد و افتاده. بعد هم نقل مى‌کنند زینب دستها را زیر جسد حسین‌بن‌على کرد؛ صدایش بلند شد پروردگارا این قربانى را از ال محمد قبول بفرما.

انتهای پیام/ 161