سیدعباس عراقچی

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل بانام «ویژه‌های مشرق» شمارا در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم. در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

**********

روزنامه‌های امروز یکشنبه ۱۳ شهریورماه در حالی چاپ و منتشر شد که تازه‌ترین مواضع ایران در مذاکرات هسته‌ای، بیانات رهبر انقلاب در دیدار شرکت‌کنندگان در اجلاس مجمع جهانی اهل‌بیت (ع) و قطع کامل صادرات گاز روسیه به اروپا در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

فرجام توافق هسته‌ای میان ایران و آمریکا همچنان سوژه مهم در روزنامه‌ها است. روزنامه آرمان ملی در یادداشتی نوشته است که حالا نوبت آن است که آمریکا امتیاز داده تا برجام احیا شود. در این یادداشت آمده است:

آمریکایی‌ها در ارتباط با پاسخ تهران به پیشنهاد اروپایی‌ها اعلام کرده‌اند که موضع ایران سازنده نیست. این جمله در شرایطی صورت می‌گیرد که آمریکایی‌ها بودند که از برجام خارج شدند و قرار نیست که تهران پیشنهادی دهد که رضایت آن‌ها را جلب کند. ایران با توجه به جغرافیا، سیاست‌ها و منافع خود اولویت‌هایی را در مذاکرات در نظر دارد و پیشنهادهایی در آن ارتباط می‌دهد. آمریکایی‌ها باید در حال حاضر از ایرانی‌ها دلجویی کنند زیرا ایرانی‌ها هستند که قصد برگشت به برجام رادارند. البته درگذشته و در زمان آقای عراقچی می‌توانستیم برجام را به نتیجه برسانیم که این‌گونه نشد. حال که یک سال است دوباره مذاکره صورت گرفته و وزیر امور خارجه تلاش کرده برجام به نتیجه برسد، آمریکایی‌ها همین بخش معقول در سیاست خارجه را دلسرد می‌کند.

روزنامه ایران نیز نوشته است مه چین و روسیه پاسخ ایران به متن آمریکا را مثبت ارزیابی کرده و از آن استقبال کرده‌اند. این روزنامه در گزارشی نوشته است:

پس از پاسخگویی تهران به آخرین پیشنهادها اتحادیه اروپا درروند مذاکرات وین، دور تازه‌ای از عملیات روانی مقام‌های آمریکایی باهدف تحت تأثیر قرار دادن رویکرد واقع‌گرایانه و منطقی ایران در گفت‌وگوهای جاری آغازشده است. ایران بامداد جمعه گذشته و تنها یک هفته پس از متن پیشنهادی امریکا به اتحادیه اروپا ایده‌های نهایی خود را باهدف حل‌وفصل پرونده هسته‌ای و پایان یافتن سناریوهای جنجالی و موهوم غرب ارائه کرد که این پاسخ با استقبال چین و روسیه به‌عنوان دو کشور طرف مذاکرات روبه‌رو شده است. این در حالی بود که امریکا تنها ساعاتی پس از پاسخ تهران کوشید با این ادعا که این پیشنهادها چندان سازنده به نظر نمی‌رسد بار دیگر مسئولیت قصور و بدعهدی خود درروند جاری را متوجه ایران کند.

روزنامه شرق اما روایت جالب‌تری از ایجاد رابطه با شرق در برابر چشم‌انتظاری برجامی بیان کرده و نوشته است که فرض کنیم اصلاً چیزی به نام برجام وجود ندارد و تحریم‌ها ماندنی است و از بین نمی‌رود. در چنین شرایطی چاره‌ای جز پیداکردن راه‌های بومی و غیر جهانی باقی نمی‌ماند. حداقل، این است که اقتصاد را با شرقی‌ها (چین و روسیه) و همسایگان ببندیم. با سیستم بانک جهانی هم عجالتاً کاری نداشته باشیم و با سیستم تهاتر، اقتصاد را پیش ببریم.

شرق در ادامه به نقل از سفیر سابق ایران در ارمنستان نوشته است:

ما در یک برهه بسیار مهم شاهد سفر رئیس‌جمهور چین آقایشی جین پینگ به ایران بودیم که یک فرصت بسیار مغتنم برای تقویت مناسبات تهران – پکن به‌خصوص در حوزه اقتصادی و تجاری بود، اما پاسخی که چینی‌ها از رفتار دولت روحانی گرفتند، چندان باب میل پکن نبود و پس از تلاش‌های بسیار زیادی که صرفاً محدود به دولت روحانی نمی‌شود بلکه در کل بدنه حاکمیت در دستور کار قرارگرفته بود، نهایتاً جمهوری اسلامی ایران قرارداد ۲۵ ساله راهبردی را با طرف چینی به امضا رساند. درصورتی‌که اگر دولت‌های یازدهم و دوازدهم برنامه جدی برای مناسبات منطقه‌ای وجود داشت، هیچ‌گاه روابط با این کشورها فدای دیپلماسی برجامی نمی‌شد.

رابطه با اوکراین را تقویت کن!

روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله خود خواهان تقویت روابط ایران و اوکراین شده است! این روزنامه نوشته است که برای موفقیت جمهوری اسلامی ایران در وساطت جهت توقف جنگ اوکراین، تحرکات بیشتری لازم است که یکی از آن‌ها تقویت روابط با اوکراین است. اگر مسئولان جمهوری اسلامی ایران به برخورداری از روابط با روسیه در قوی‌ترین سطح اعتقاددارند، این رابطه قوی منافاتی با تقویت رابطه با اوکراین ندارد. این اقدام می‌تواند در موفقیت تلاش‌های جمهوری اسلامی ایران برای متوقف ساختن جنگ مؤثر باشد. علاوه بر این، جایگاه جمهوری اسلامی ایران در سطح بین‌الملل بگونه‌ایست که می‌تواند مستقلاً نیز برای برقرار کردن صلح میان روسیه و اوکراین اقدام کند بدون آنکه حامل پیام دیگران باشد.

این روزنامه سابق خط امامی (ره) بدون اشاره به نقش اوکراین به‌عنوان پایگاه ناتو در شرق اروپا و نیز اقدامات ماجراجویانه زلنسکی در تبدیل این کشور به آزمایشگاه سلاح‌های بیولوژیک با ساده‌انگاری ماجرا جنگ در اوکراین را به یک اختلاف ساده مرزی تخفیف داده است. جمهوری اسلامی در ادامه می‌نویسد:

شرایط کنونی منطقه و جهان، بگونه‌ایست که نیاز شدیدی به تحرکات خیرخواهانه و صلح‌طلبانه کشورهای مستقل برای رفع خصومت‌های موجود میان کشورها دارد. جمهوری اسلامی ایران با توجه به ماهیت استقلالی و اسلامی که دارد می‌تواند در انجام این رسالت نقش اول را داشته باشد.

تغییر نظر یک اصلاح‌طلب: راهپیمایی اربعین فراتر از یک امر حکومتی است

 روزنامه جوان گفته است که محمدعلی وکیلی، چهره اصلاح‌طلب و مدیرمسئول روزنامه ابتکار که عضویت در فراکسیون امید مجلس دهم و سخنگویی ستاد روحانی در سال ۹۶ را در کارنامه خود دارد، نظرش پیرامون مراسم اربعین حسینی تغییر کرده است!

جوان به نقل از وکیلی نوشته است:

راستش را بخواهید پیش‌ازاین خیلی با راهپیمایی اربعین به عللی مانند عدم امنیت زوار، مسائل بهداشتی، احترام به استقلال یک کشور و احتمال تحریک سایر مسلمانان علیه شیعیان زیاد همدل نبودم. می‌گفتم آسیبش بر نفعش می‌چربد؛ و سپس ادامه داده اما اکنون‌که به صحنه نگاه می‌کنم می‌بینم طوفان ریزش اعتقادات درگرفته و هیچ قدرت مقاومتی در مقابل سیل بنیان برافکن اعتقادات وجود ندارد؛ اما به گمانم این راهپیمایی می‌تواند نقش سیل بند را داشته باشد.

وکیلی در همین راستا توضیح داده «فراگیری اجتماعی، پیشگامی گروه‌های مردمی در ایجاد موکب و پذیرایی مردمی، همه و همه نشانه قدرت اجتماعی این حرکت است. مضافاً اکنون معتقدم قدرت‌ترمیم روابط انسانی بین دو ملت بر اساس محرک پرقدرتی به نام امام حسین (ع) با این راهپیمایی محقق می‌شود؛ خصوصاً اگر از وجه حکومتی آن کاسته و بر ابعاد اجتماعی آن تأکید و تکیه شود. بر همین اساس پیشنهاد می‌دهم دستگاه‌های مسئول خیلی به پررنگ کردن حضور خود اصرار نکنند و کل تمرکزشان صرفاً بر ایجاد امنیت باشد. این‌گونه اجازه دهند راهپیمایی اربعین حسینی مردمی بماند و کارکرد خود را در ساحت اجتماعی داشته باشد تا به‌عنوان یک سنت اجتماعی در تاریخ ماندگار شود. این ایده خوب با سوختی مانند عشق امام حسین (ع) می‌تواند مسیر خود را در تاریخ پیدا کند و ماندگار شود.»

تغییر نظرهای این‌چنینی و صداقت و جسارت برای بیان عمومی آن را باید به فال نیک گرفت. حداقل آنکه فرد آن‌قدر خود را مسئولیت‌پذیر می‌داند که اگر روزی نظری اشتباه را به مردم گفت، اکنون‌که متوجه آن اشتباه شده، حرف درست را هم به مردم بگوید.

سرویس سیاست مشرق- اردیبهشت سال ۱۳۸۵ در یکی از اتاق ‌های دفتر حزب اعتدال و توسعه پنج نفر از اعضای شورای مرکزی حزب کنار یکدیگر نشسته و رسانه‌ها را برای یک کنفرانس خبری دعوت کردند. هدف همراهان هاشمی رفسنجانی در آن جلسه نقد ادبیات طوفانی رئیس جمهور وقت در برخورد با غربی‌ها بود، تا پیش از این عضو ارشد این حزب مسئول پرونده ایران در مذاکرات هسته‌ای بوده و حالا پس از برکناری می‌خواست از لایحه دفاعیه خود پیش چشم خبرنگاران دفاع کند.

حسن روحانی پس از تعارف‌های معمول، رشته سخن را در دست گرفته و گفت: غرب به ما بدبین شده است، حتی اگر آمریکا را دشمن خود بدانیم، لااقل باید با اروپایی‌ها همراهی کنیم. سر تیم سابق مذاکره کننده ایران کمی هیجانی شده و صدایش را بلندتر کرده و می‌گوید: «روی سنگلاخ‌های تیز و سخت نمی‌توان دوید، دولت فعلی تجربه نداشته و نمی‌داند که در مذاکره فقط سخت‌گیری لازم نیست، گاهی هم باید نرمش داشت.»

یارِغار هاشمی درحالی مانیفست سیاسی خود را از روی کاغذ می‌خواند که فراموش کرده بود که نزدیک به سه سال قبل‌تر از این وقتی با آلمانی‌ها در برلین توافق کرد که سازمان انرژی هسته‌ی را پایلوت کند تا به جایش درهای ورود ایران به سازمان تجارت جهانی باز شود؛ بوش با آن طرح مخالفت کرده و گفته بود حتی یک موتور بوئینگ نیز به تهران نخواهد داد! البته حسن روحانی روحانی در آن میتینگ خبری در آخرین بند از اعلامیه دیپلماتیکش پاسخی قابل توجه به ابهامات پیرامون «میزان اعتماد به غرب» داده و گفته بود گاهی باید در برابر بی‌اعتمادی تاریخی گذشت کرد و معبرهای مسدود شده را باز نمود.

روحانی پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری نیز نزدیک به هشت سال از همین تِز سیاسی استفاده کرده و هر بار پس از شکست دوباره آماده مذاکره با غربی‌ها بود. این مسئله تا جایی پیش رفت که سال گذشته در آخرین دقایق از دور ششم گفتگوهای هسته‌ای میان تهران و اروپا، عباس عراقچی حاضر شد در برابر دریافت ۳ میلیارد دلار تعلیق هسته‌ای را بپذیرد. در آن زمان روحانی در یکی از آخرین سخنرانی‌های خود در کسوت رئیس جمهور اعلام کرد که اگر نظام به مذاکره کنندگان ایرانی اختیار عمل بیشتر بدهد، کار را تمام خواهد کرد، البته با این درخواست عجیب مخالفت شد.

چرا با آمریکایی‌ها توافقی شکل نمی‌گیرد؟

اواخر اسفند ماه سال گذشته جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا با انتشار چند توییت سریالی درباره سرنوشت مذاکرات هسته‌ای نوشت که متن توافق روی میزش آماده است و کافی است تنها دو طرف(ایران و آمریکا) در وین حاضر شده و زیر آن را امضا کنند.

 فردای آن روز یک روزنامه اصلاح طلب در سرمقاله خود نوشت که درنگ جایز نیست و هر چه زودتر باید زیر قرارداد جدید را امضا کرد. این جملات از سوی نویسنده آن یادداشت در ظاهر منطقی به نظر رسیده و طرف ایرانی باید با اولین پرواز به پایتخت اتریش سفر کرده و زیر یک توافق را امضا می‌کرد، در ظاهر همه چیز برای «توافق خوب» محیا بود، اما هیچ پروازی از تهران به سوی وین حرکت نکرد، زیرا دیپلمات‌های ایرانی اقدام جدید اروپا را دامی زیر پای خود می‌دیدند.

پس از این تحرک دیپلماتیک از جانب اروپا، در رسانه‌های جریان اصلی در غرب این‌گونه تبلیغ می‌شد که تهران برای توافق تعلل می‌کند. ماجرای جالبی بود! از بیرون تروئیکای اروپایی بیانیه داده و جمهوری اسلامی ایران را مقصر به عدم توافق و نیز متهم به وقت کشی می‌کرد و از داخل نیز جریان‌های غرب گرا این گونه تبلیغ می‌کرند که دولت و مذاکره کنندگان آن اصلا اعتقادی به توافق نداشته و فرصت‌های مهم را از یکی پس از دیگری دست داده و به بخت خود لگد می‌زد. این جملات درست مانند همان مانیفست سیاسی بود که ۱۵ سال قبل‌تر حسن روحانی زیر گوش دولت وقت خوانده بود!

صحنه سازی داخلی و خارجی به گونه‌ای بود که گویی تهران از زیر یک توافق مهم با ثمرات زیاد شانه خالی کرده و بازی را به هم زده است. اما این مهندسی افکار عمومی، تنها برشی ساده لوحانه از پیشنهاد غربی‌ها به تهران بود و در پشت صحنه آمریکایی‌ها در حال پخت و پز یک طرح ضد ایرانی بودند. با فرو نشستن گرد و غبار اولیه، سخنگوی وقت وزارت خارجه با انداختن توپ در زمین غرب از موضع اروپایی‌ها استقبال کرده و اعلام کرد که اگر عامل خارجی دخالت نکند، رسیدن به توافق دور از دسترس نیست. اشاره خطیب زاده به «عامل خارجی» درخواست‌های جدید از سوی آمریکایی‌ها بود که تمایل داشتند برخی مسائل غیربرجامی و فراپادمانی را نیز درمتن توافق جدید وارد کنند.

آن روزها یک تیم امنیتی ازعربستان‌سعودی در همکاری مشترک با رژیم صهیونیستی به بایدن فشار می‌آورد که مسائل منطقه‌ای و موشکی در قرارداد جدید ذکر شود. آمریکایی‌ها نیز با بزک کردن این طرح و استفاده از عباراتی چون ساختن «ناتوی عربی» به آن بال و پر داده و فضا را برای تحمیل توافق به ایران آماده می‌کردند.

 علی باقری مذاکره کننده ارشد کشورمان برای نشان دادن موضع ایران در گفتگوهای وین به طرف اروپایی پیشنهاد کرد که همه به سال ۲۰۱۵ بازگشته و آمریکایی‌ها با لغو تحریم‌ها، انتفاع تهران از برجام را تضمین کنند. پاسخ رابرت مالی به این پیشنهاد منصفانه آن بود که اگر بیشتر می‌خواهید باید بیشتر بدهید!

در حالی‌که غرب با انجام مانور تبلیغاتی ادعا می‌کرد که آماده توافق است، حتی حاضر نبود به توافقی که خود در سال ۲۰۱۵ آن را امضا کرده است باز گردد. بعدها مشخص شد که هدف طرف غربی از ارائه چنین پیشنهادهایی صرفا تحریک اجتماعی با هدف فشار به ایران برای رسیدن به یک توافق دل‌خواه بوده است.

مذاکرات دوحه؛ آخرین تلاش در آخرین روزها!

در حالی‌که در تهران به این موضوع ایمان داریم که بدون برجام نیز چرخ اقتصاد چرخیده و می‌توان با تکیه بر توان داخلی بر مشکلات غلیه کرد، با دعوت امیر قطر و با هدف نشان دادن «حسن نیت منطقه‌ای» بار دیگر بخت طرفین برای رسیدن به یک توافق آزموده شد. در دو اتاق هتل اینترکنتیننتال دوحه طرف ایران و آمریکایی بر سر میز نشسته‌اند و میانجی‌های اروپایی و قطری یادداشت‌های هر طرف را به دیگری دادند. وزارت امور خارجه این روش از مذاکره را «گفتگوهای سه جانبه غیر مستقیم» خوانده بود، این پیغام و پس‌خوان‌های دیپلماتیک البته به نتیجه مطلوب نرسید.

از همان ابتدای مذاکرات دوحه، طرف ایرانی به خوبی‌ می‌دانست که آمریکا اصولا از مسئله‌ای به نام «برجام» گذشته و احیای آن در دستور کار تیم آمریکایی قرار ندارد. این موضوع حتی برای واشنگتن موضوعی محرمانه نیز محسوب نمی‌شود! ولی نصر در یک مقاله مشترک با حسین موسویان (عضو سابق و پرحاشیه تیم مذاکرات) نوشته است که بایدن باید به سمت یک توافق جدید به جای برجام برود. در این مقاله نوشته شده است که آمریکا حل مسائل منطقه‌ای را باید در کانال گفتگوهای مستقیم میان ایران و عربستان سعودی پیگیری کرده و در دو یا سه پرونده پیوسته به هم، تهران را تحت کنترل درآورد. انریکه مورا(متخصص جنگ شبکه‌ای در بالکان) این پیشنهاد را قابل تامل و اجرایی دانسته است.

در بخشی از این مقاله مهم آمده است:

آمریکا بجای اصرار بر مذاکرات منطقه ای درقالب گفتگوهای ایران و شش قدرت جهانی و بعنوان پیش شرط بازگشت به برجام،   باید از مذاکرات جاری ایران و عربستان حمایت کند تا به موازات گفتگوهای برجامی، گفتگوهای منطقه ای بین کشورهای منطقه و ایران شکل گیرد. آمریکا باید عربستان وسایر کشورهای منطقه خلیج فارس را تشویق کند که مذاکرات ایران-عربستان در بغداد به سکوی گفتگوهای ایران و کشورهای حاشیه خلیج فارس تبدیل شود تا خودشان در مورد امنیت منطقه گفتگو کنند.

 این پروسه می‌تواند در چهارچوب قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت سازمان ملل و با هدایت سازمان ملل صورت گیرد. قطعنامه ۵۹۸ که موجب توقف جنگ عراق و ایران شد، به دبیرکل سازمان ملل ماموریت میدهد که گفتگوهای منطقه ای برای امنیت منطقه آغاز کند. این قطعنامه با حمایت جامعه بین المللی شامل عربستان و سایرکشورهای منطقه تصویب شد.

به نظر می‌رسد که آمریکایی‌ها (با واسطه اروپا) با تغییر مکان مذاکرات مدل بازی را نیز عوض کرده‌اند. دلیل عدم توافق هسته‌ای(با وجود آماده بودن بسترهای آن) در دور اول گفتگوها در دوحه نیز به همین موضوع باز می‌گردد. پلن (نقشه) جدید واشنگتن آن است که به جای گنجاندن موضوعات مختلف در یک توافق، سلسله گفتگوهایی هم‌پوشانی شده را پیش برده و با کانالیزه کردن ایران به مجموعه توافقاتی دست یابد که ترامپ خواب آن را نیز نمی‌دید!

واقعیت آن است که تا پیش از این انریکه مورا و جوزپ بورل چندبار پیام‌های مبادله شده میان تهران و واشنگتن را جابه‌جا کرده و هر دو طرف(ایران و آمریکا) به خوبی می‌دانستند که در دوحه قرار است بر سر چه موضوعاتی و تا چه سر حد و مرزی با هم گفتگو کنند. اما رابرت مالی به ناگهان با بهانه‌های واهی و بیان چند موضوع فراپادمانی زیر میز گفتگوها زد.

در حال حاضر هدف آمریکایی‌ها آن است که در یک «جنگ ترکیبی» با افزایش فشار، فضای تحلیلی در ایران را بر هم زده تا پس از سفر بایدن به منطقه یک ساختار جدید امنیتی را شکل دهند. در ذیل این سازو کار جدید هم زمان موضوع ناتوی عربی، گفتگوهای منطقه‌ای و نیز مذاکرات هسته‌ای پیش رفته تا تهران در ذیل چند توافق مجزا از یکدیگر واشنگتن را به اهداف خود در خاورمیانه برساند. افزایش اقدامات شروروانه از سوی رژیم صهیونیستی و عوامل مزدور در ماه‌های اخیر کاتالیزور این برنامه است.

 بدیع یونس روزنامه‌نگار عرب زبان در این باره نوشته است: طرح جدید واشینگتن برای خاورمیانه؛ مهار ایران و بهبود روابط با متحدان است، سفر شتاب زده مصطفی کاظمی به تهران را باید درست تفسیر کرد!

البته اجرای این نقشه شوم از سوی آمریکایی‌ها با رصد اطلاعاتی و میدانی و نیز مقاومت دیپلماتیک از سوی جمهوری اسلامی ایران روبرو گردیده است. این روزها صداهای مشکوک از داخل از جانب برخی لیبرال‌ها برای تغییر در آرایش دیپلماتیک و حذف علی باقری سر تیم مذاکره کننده کشورمان از مذاکرات بی دلیل نیست.

 مقاومت دیپلماتیک در داخل و ایستادگی در برابر زیاده‌خواهی دشمن، مانعی بزرگ در برابر اجرای طرح مهار ایران از سوی بایدن در آستانه سفر به منطقه است، روزنامه جمهوری اسلامی که این روزها از خط انقلاب اسلامی خارج شده، در سرمقاله خود نوشته است که اگر احیای برجام را می‌خواهید، باقری را برکنار کنید. حتی آمریکایی‌ها هم جرات نکردند این درخواست را در واشنگتن پست مطرح کنند!

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، «نفتالی بنت» نخست وزیر رژیم صهیونیستی روز یکشنبه خبر داد که این هفته به واشنگتن سفر خواهد کرد و روز پنجشنبه در کاخ سفید با «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا دیدار خواهد کرد.

وی که در نشست هفتگی کابینه صحبت می‌کرد، گفت: «این دیدار بسیار مهم بوده چون در زمان بسیار حساسی در رابطه با ایران قرار داریم».

نخست وزیر رژیم صهیونیستی در ادامه سخنانش مدعی شد: «ایران بسرعت در حال پیشرفت در زمینه غنی‌سازی اورانیوم بوده و مدت زمان لازم برای ساخت بمب اتمی را بسیار کوتاه‌تر کرده است».

این ادعا در حالی مطرح می‌شود که رژیم صهیونیستی تنها دارنده تسلیحات اتمی در منطقه غرب آسیا بوده و بر اساس برخی گزارش‌ها این رژیم بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ کلاهک اتمی در زرادخانه اتمی خود نگهداری می‌کند.

ایران بارها اعلام کرده است که برنامه هسته‌ای خود را تنها با مقاصد صلح‌آمیز پیگیری می‌کند و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز در بازرسی‌های خود از تاسیسات هسته‌ای ایران تا کنون انحرافی را گزارش نکرده است.

از سوی دیگر، ایران عضو پیمان منع گسترش تسلیحات اتمی بوده این در حالی است که رژیم صهیونیستی تا کنون از امضای این پیمان خودداری کرده و مانع از بازرسی از تاسیسات هسته‌ای خود شده است.

بِنت در ادامه ادعاهایش گفت:‌ «ایران در تمام منطقه با خشونت رفتار می‌کند و در دیدار با بایدن خواهم گفت که هم اکنون زمان آن است که جلوی ایران گرفته شود و باید مانع این وضع شد».

وی اضافه کرد: «نباید به ایران طناب نجات ورود دوباره به برجام که زمانش نیز گذشته، پیشنهاد کرد. این توافق حتی از دیدگاه کسانی که قبلا فکر می‌کردند تاثیرگذار بوده، دیگر موثر نیست».

نخست وزیر رژیم صهیونیستی اضافه کرد که وی به همراه «یائیر لاپید» وزیر خارجه این رژیم و دیگر وزرا، در حال بهبود روابط با تمامی کشورهای خاورمیانه بوده تا با همراهی آنها ائتلافی در برابر ایران ایجاد کنند.

وی گفت: «ما فقط به این گام‌ها اکتفا نخواهیم کرد و طی دو ماه گذشته برنامه‌ریزی برای ممانعت از ایران هم در بعد هسته‌ای و هم در بعد رفتارش در منطقه انجام شده که ارائه خواهد شد».

مذاکرات وین درباره برجام از فروردین‌ماه سال ۱۴۰۰ با هدف بازگرداندن آمریکا به توافق هسته‌ای برجام و مجاب کردن ایران به متوقف کردن اقداماتش در جهت کاستن از تعهدات برجامی خود آغاز شد. جمهوری اسلامی ایران اعلام کرده با توجه به خروج آمریکا از برجام با نمایندگان این کشور گفت‌وگو نمی‌کند. آمریکایی‌ها از طریق سایر طرف‌های حاضر در مذاکرات، از مواضع ایران مطلع می‌شوند.

ششمین دور این مذاکرات، از روز ۲۲ خردادماه آغاز شد و تا روز یکشنبه ۳۰ خردادماه ادامه داشت. «سید عباس عراقچی» معاون وزیر امور خارجه و رئیس هیأت ایرانی شرکت کننده در مذاکرات وین در آن زمان گفت ملاک ایران  رسیدن به یک توافق خوب است. او درباره روند مذاکرات گفت: «به اواخر کار نزدیک شدیم، ولی مسیر باقی‌مانده ساده نخواهد بود».

تا کنون شش دور مذاکره در شهر وین میان آمریکا و سایر طرف‌های برجام غیر از ایران برای تسهیل بازگشت آمریکا به برجام انجام شده است. طرف‌ها می‌گویند پیشرفت‌های ملموسی در این مذاکرات حاصل شده اما پاره‌ای اختلافات کماکان باقی است.

هنوز زمان برگزاری دور هفتم مذاکرات شروع نشده است و مقام‌های کشورهای غربی، کمپین فشار رسانه‌ای-روانی برای مجاب کردن ایران به مشخص کردن زمان دور جدید مذاکرات را تشدید کرده‌اند.