سیدنی

به گزارش مجاهدت از مشرق، مشعل بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ وارد پاریس شد تا مراسم حمل مشعل توسط میزبان سی و سومین دوره المپیک برگزار شود. برگزاری مراسم حمل مشعل همیشه بدون حاشیه نبوده و در ادوار مختلف اتفاقاتی در این مراسم رخ داده است.

مشعل جعلی در المپیک ۱۹۵۶

در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن، یک دانشجوی جوان استرالیایی به نام بری لارکین، توانست همه را با یک مشعل خودساخته که در آن لباس سوزانده بود فریب دهد. لارکین زمانی که شروع به دویدن کرد، خود را در محاصره چندین موتورسیکلت پلیس دید و تماشاگران او را تا تالار شهر سیدنی همراهی کردند. در بالای پله ها، شهردار شهر مشعل را دریافت کرد. هنگامی که او می خواست سخنرانی خود را انجام دهد، متوجه جعلی بودن مشعل شد.

کشته شدن جگوار در المپیک ۲۰۱۶

یکی از مراحل حمل مشعل المپیک ۲۰۱۶ ریو، از جنگل آمازون بود. یک جگوار از گونه ای در خطر انقراض، متاسفانه از دست نگهبانان فرار کرد. به او چهار تیر حاوی مواد بیهوش کننده شلیک کردند که کارساز نبود، از این رو سربازان مجبور به شلیک به او شدند و این حیوان در نهایت کشته شد.

سوختن کبوترها در المپیک ۱۹۸۸

گاهی اوقات مراسم حمل مشعل یا روشن کردن مشعل اصلی بازی ها طبق برنامه پیش نمی رود. در المپیک ۱۹۸۸ سئول، ده‌ها کبوتر در لحظه روشن شدن مشعل به آن نزدیک شدند و چندین کبوتر در مقابل چشمان ناباور تماشاگران سوختند.

مردم به دنبال خاموش کردن مشعل در المپیک ۲۰۰۰

در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی یک تماشاگر بدون هیچ انگیزه‌ای مشعل را از تام کارول ورزشکار موج سواری گرفت و سعی کرد آن را به بندر کیاما پرتاب کند. یک دانش آموز دبیرستانی نیز سعی کرد مشعل را با یک کپسول آتش نشانی خاموش کند.

خاموش شدن مشعل در المپیک ۲۰۱۲

در مراسم حمل مشعل المپیک ۲۰۱۲ دیوید فولت، ستاره بدمینتون پارالمپیک مشعل در اختیار داشت که مشعل در برابر ورزش باد مقاومت نکرد و خاموش شد. از این رو مجبور شدند دوباره آن را روشن کنند.

بلایی که کرونا سر مراسم حمل مشعل المپیک ۲۰۲۰ آورد

مراسم حمل مشعل المپیک ۲۰۲۰ توکیو نیز به دلیل شیوع ویروس کرونا متوقف شد. مشعل پس از ورود به توکیو سفر خود را در ژاپن ادامه نداد و به مدت یک سال در موزه المپیک روشن ماند. در زمان انتقال مشعل به استادیوم نیز تعداد معدودی از تماشاگران که ماسک به صورت داشتند، شرکت کردند و از دست زدن برای جلوگیری از شیوع ویروس کرونا منع شدند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، شهر تهران از سال ١٣٩٠ با خاموشی المانهای مهم شهری نظیر برج میلاد، آزادی و دیگر المانهای مهم مناطق ٢٢ گانه به رویداد بین‌المللی ساعت زمین که در آخرین شنبه ماه مارس هر سال به مدت یک ساعت در سراسر جهان به وقت محلی از ساعت ٢٠:٣٠ الی ٢١:٣٠ برگزار می‌شود، پیوسته است.

“ساعت زمین” یک رویداد جهانی سازماندهی شده توسط صندوق جهانی طبیعت (World Wide Fund for Nature) است که طی آن خانواده‌ها و کسب و کارها با خاموش کردن چراغ‌ها و سایر دستگاه‌های الکتریکی غیرضروری به مدت یک ساعت اثرات تغییرات آب و هوایی و نیاز به مصرف محتاطانه انرژی در جهان را به یاد می‌آورند.

«ساعت زمین» رویدادی است که از یک ایده ساده شروع شد که نخستین بار توسط روزنامه سیدنی مورنینگ هرالد در سال ۲۰۰۷ مطرح شد و ۲.۲ میلیون نفر از ساکنین سیدنی اقدام به خاموش کردن چراغ‌های غیرضروری کردند و به دنبال این اقدام سیدنی، بسیاری از شهرهای دیگر جهان، این رویداد را به تصویب رساندند. این اقدام نمادین بهانه‌ای است برای جلب توجه مردم جهان به وضعیت محیط زیست، آموزش جوامع محلی، درختکاری و جلب توجه مقامات سیاسی به برنامه‌های این رویداد.

در ایران نیز این رویداد از سال ۱۳۹۰ با خاموشی چراغ‌های برج میلاد در تهران برگزار شد و در سال ۱۳۹۱ تعداد بیشتری از شهرها و اِلمانهای معروف کشور به این حرکت پیوستند و علاوه بر برج میلاد، برج آزادی تهران، سی‌وسه پل اصفهان، پل سفید اهواز و ساعت میدان شهرداری رشت نیز در این رویداد چراغ‌های خود را خاموش کردند.

با توجه به اهمیت جلب مشارکت مردم و افزایش آگاهی عمومی نسبت به گرمایش جهانی و لزوم تشویق شهروندان به کاهش مصرف انرژی موضوع به شهرداری های مناطق ابلاغ شده و این برنامه در طرح استقبال از نوروز ١٤٠١ با رعایت کامل پروتکل‌های بهداشتی با مشارکت خانه های محیط زیست محلات و کانون‌های محیط‌زیست با مضمون اصلی خاموش کردن روشنایی المان‌های مهم و شاخص منطقه و فضاهای شهری دارای پتانسیل، در قالب رویداد ساعت زمین در تاریخ ٢٦ مارس ٢٠٢٢ میلادی ٦ فروردین ماه ١٤٠١ در دستور کار قرار دارد.

آئین “ساعت زمین” ۱۴۰۱ شنبه، ۶ فروردین مصادف با ۲۶ مارچ از ساعت ۲۰ و ۳۰ دقیقه الی ۲۱ و ۳۰ دقیقه به وقت محلی در سراسر جهان برگزار می‌شود.