سید جواد هاشمی فشارکی

به گزارش مجاهدت به نقل ازخبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، قاسم سلیمانی در روز ۲۰ اسفند سال ۱۳۳۵ در شهرستان رابُر از توابع استان کرمان در ایل عشایر سلیمانی چشم به جهان گشود. در ۱۸ سالگی به استخدام اداره آب کرمان درآمد و در راهپیمایی‌ها و اعتصابات کرمان علیه رژیم پهلوی در زمان انقلاب مشارکت فعال داشت.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، در سال ۱۳۵۹ عضو سپاه پاسدارن انقلاب اسلامی شد و هم‌زمان با شروع جنگ تحمیلی، چند گردان را در کرمان آموزش داده و به جبهه‌ها فرستاد. وی در دوره‌ای فرماندهی سپاه آذربایجان غربی را هم بر عهده داشت و در سال ۱۳۶۰ش با حکم فرمانده وقت سپاه پاسدارن، به عنوان فرمانده لشکر ۴۱ ثارالله (ع) منصوب شد.

سلیمانی پس از پایان جنگ تحمیلی در سال ۱۳۶۷ش، به کرمان بازگشت و درگیر جنگ با اشراری شد که از مرز‌های شرقی ایران هدایت می‌شدند و با باند‌های قاچاق مواد مخدر در مرز‌های ایران و افغانستان مبارزه می‌کرد. قاسم سلیمانی در سال ۱۳۷۹ش از سوی حضرت امام خامنه‌ای (مد‌ظله‌العالی) به فرماندهی سپاه قدس منصوب و فرماندهی محور مقاومت در مبارزه علیه داعش در عراق و سوریه را هم عهده‌دار شد. وی در بهمن سال ۱۳۸۹ش به درجه سرلشکری نائل آمد.

بامداد جمعه ۱۳ دی ۱۳۹۸ در حمله موشکی بالگردهای آمریکایی به دو خودرو در اطراف فرودگاه بغداد، سردار قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس و ابومهدی المهندس معاون حشدالشعبی و تنی چند از اعضای حشدالشعبی در این حمله هدف قرار گرفتند و به شهادت رسیدند.

وصیت‌نامه موضوعی حاج قاسم سلیمانی

•بسم الله الرحمن الرحیم

•شهادت دادن
شهید سلیمانی دراغاز وصیت خویش براساس باور‌های اسلامی واعتقادات قلبش اش موارد زیررا شهادت داده است:

•شهادت می‌دهم به:

۱) اصول دین
۲) اشهد أن لا اله الا الله
۳) و اشهد أنّ محمداً رسول الله
۴) و اشهد أنّ امیرالمؤمنین علی‌بن ابی‌طالب
۵) و اولاده المعصومین
۶) اثنی‌عشر ائمّتنا
۷) و معصومیننا حجج الله.

•شهادت می‌دهم که:

۸) قیامت حق است،
۹) قرآن حق است،
۱۰) بهشت و جهنّم حق است،
۱۱) سؤال و جواب حق است،
۱۲) معاد،
۱۳) عدل،
۱۴) امامت،
۱۵) نبوت حق است.

سپاس به درگاه الهی

مواردی که شهید سلیمانی لازم دانسته تا در وصیت خود شکر و سپاس گزاری کند:

•خدایا! تو را سپاس می‌گویم

۱) به‌خاطر نعمتهایت.

•خداوندا! تو را سپاس که

۲) مرا صلب به صلب، قرن به قرن، از صلبی به صلبی منتقل کردی
۳) و در زمانی اجازه ظهور و وجود دادی که امکان درک یکی از برجسته‌ترین اولیائت را که قرین و قریب معصومین است، عبد صالحت خمینی کبیر را درک کنم
۴) و سرباز رکاب او شوم.
۵) اگر توفیق صحابه رسول اعظمت محمد مصطفی را نداشتم و اگر بی‌بهره بودم از دوره مظلومیت علی‌بن ابی‌طالب و فرزندان معصوم و مظلومش، مرا در همان راهی قرار دادی که آن‌ها در همان مسیر، جان خود را که جان جهان و خلقت بود، تقدیم کردند.

•خداوندا! تو را شکرگزارم که

۶) پس از عبد صالحت خمینی عزیز، مرا در مسیر عبد صالح دیگری که مظلومیتش اعظم است بر صالحیتش، مردی که حکیم امروز اسلام و تشیّع و ایران و جهان سیاسی اسلام است، خامنه‌ای عزیز ــ که جانم فدای جان او باد ــ قرار دادی.

• پروردگارا! تو را سپاس که

۷) مرا با بهترین بندگانت در هم آمیختی و درک بوسه بر گونه‌های بهشتی آنان و استشمام بوی عطر الهی آنان را ــ یعنی مجاهدین و شهدای این راه ــ به من ارزانی داشتی.

• خداوندا!‌ای قادر عزیز و‌ای رحمان رزّاق، پیشانی شکر شرم بر آستانت می‌سایم که

۸) مرا در مسیر فاطمه اطهر و فرزندانش در مذهب تشیّع، عطر حقیقی اسلام، قرار دادی
۹) و مرا از اشک بر فرزندان علی‌بن ابی‌طالب و فاطمه اطهر بهره‌مند نمودی؛ چه نعمت عظمایی که بالاترین و ارزشمندترین نعمتهایت است؛ نعمتی که در آن نور است، معنویت، بیقراری که در درون خود بالاترین قرار‌ها را دارد، غمی که آرامش و معنویت داد.

• خداوندا، تو را سپاس که

۱۰) مرا از پدر و مادر فقیر، اما متدیّن و عاشق اهل‌بیت و پیوسته در مسیر پا کی بهره‌مند نمودی. از تو عاجزانه می‌خواهم آن‌ها را در بهشتت و با اولیائت قرین کنی و مرا در عالم آخرت از درک محضرشان بهره‌مند فرما.

درخواست از خدا

نجوا‌ها و درخواست‌های شهید سلیمانی از خداوند؛ درج شده در وصیت نامه اش:
۱) خدایا! به عفو تو امید دارم
۲)‌ای خدای عزیز و‌ای خالق حکیم بی‌همتا! دستم خالی است و کوله‌پشتی سفرم خالی، من بدون برگ و توشه‌ای به‌امید ضیافت عفو و کرم تو می‌آیم. من توشه‌ای برنگرفته‌ام؛ چون فقیر [را]در نزد کریم چه حاجتی است به توشه و برگ؟!
۳) سارُق، چارُقم پر است از امید به تو و فضل و کرم تو؛ همراه خود دو چشم بسته آورده‌ام که ثروت آن در کنار همه ناپاکی‌ها، یک ذخیره ارزشمند دارد و آن گوهر اشک بر حسین فاطمه است؛ گوهر اشک بر اهل‌بیت است؛ گوهر اشک دفاع از مظلوم، یتیم، دفاع از محصورِ مظلوم در چنگ ظالم.
۴) خداوندا! در دستان من چیزی نیست؛ نه برای عرضه [چیزی دارند]و نه قدرت دفاع دارند، اما در دستانم چیزی را ذخیره کرده‌ام که به این ذخیره امید دارم و آن روان بودن پیوسته به‌سمت تو است. وقتی آن‌ها را به‌سمتت بلند کردم، وقتی آن‌ها را برایت بر زمین و زانو گذاردم، وقتی سلاح را برای دفاع از دینت به دست گرفتم؛ این‌ها ثروتِ دست من است که امید دارم قبول کرده باشی.
۵) خداوندا! پاهایم سست است، رمق ندارد. جرأت عبور از پلی که از جهنّم عبور می‌کند، ندارد. من در پل عادی هم پاهایم می‌لرزد، وای بر من و صراط تو که از مو نازک¬تر است و از شمشیر بُرنده‌تر؛ اما یک امیدی به من نوید می‌دهد که ممکن است نلرزم، ممکن است نجات پیدا کنم. من با این پا‌ها در حَرَمت پا گذارده‌ام دورِ خانه‌ات چرخیده‌ام و در حرم اولیائت در بین‌الحرمین حسین و عباست آن‌ها را برهنه دواندم و این پا‌ها را در سنگر‌های طولانی، خمیده جمع کردم و در دفاع از دینت دویدم، جهیدم، خزیدم، گریستم، خندیدم و خنداندم و گریستم و گریاندم؛ افتادم و بلند شدم. امید دارم آن جهیدن‌ها و خزیدن‌ها و به حُرمت آن حریم‌ها، آن‌ها را ببخشی.
۶) خداوندا! سر من، عقل من، لب من، گوش من، قلب من، همه اعضا و جوارحم در همین امید به‌سر می‌برند؛
۷) یا ارحم الراحمین! مرا بپذیر؛ پاکیزه بپذیر؛ آن‌چنان بپذیر که شایسته دیدارت شوم. جز دیدار تو را نمی‌خواهم، بهشت من جوار توست، یا الله!
۸) خدایا! از کاروان دوستانم جامانده‌ام
۹) خداوند،‌ای عزیز! من سال‌ها است از کاروانی به‌جا مانده‌ام و پیوسته کسانی را به‌سوی آن روانه می‌کنم، اما خود جا مانده‌ام، اما تو خود می‌دانی هرگز نتوانستم آن‌ها را از یاد ببرم.
۱۰) پیوسته یاد آنها، نام آنها، نه در ذهنم بلکه در قلبم و در چشمم، با اشک و آه یاد شدند.
۱۱) عزیز من! جسم من در حال علیل شدن است.
۱۲) چگونه ممکن [است]کسی که چهل سال بر درت ایستاده است را نپذیری؟
۱۳) خالق من، محبوب من، عشق من که پیوسته از تو خواستم سراسر وجودم را مملو از عشق به خودت کنی؛ مرا در فراق خود بسوزان و بمیران.
۱۴) عزیزم! من از بی‌جاقراری و رسوای ماندگی، سر به بیابان‌ها گذارده‌ام؛ من به‌امیدی از این شهر به آن شهر و از این صحرا به آن صحرا در زمستان و تابستان می‌روم.
۱۵) کریم، حبیب، به کَرَمت دل بسته‌ام،
۱۶) تو خود می‌دانی دوستت دارم.
۱۷) خوب می‌دانی جز تو را نمی‌خواهم.
۱۸) مرا به خودت متصل کن.
۱۹) خدایا وحشت همه وجودم را فرا گرفته است.
۲۰) من قادر به مهار نفس خود نیستم،
۲۱) رسوایم نکن.
۲۲) مرا به‌حرمت کسانی که حرمتشان را بر خودت واجب کرده‌ای، قبل از شکستن حریمی که حرم آن‌ها را خدشه‌دار می‌کند، مرا به قافله‌ای که به‌سویت آمدند، متصل کن.
۲۳) معبود من، عشق من و معشوق من، دوستت دارم.
۲۴) بار‌ها تو را دیدم و حس کردم،
۲۵)‌ نمی‌توانم از تو جدا بمانم. بس است، بس.
۲۶) مرا بپذیر، اما آن‌چنان که شایسته تو باشم.

هشدار به برادران و خواهران مجاهد

شهید سلیمانی به برادران و خواهران مجاهد نسبت به نظام اسلامی چنین هشدار داده است:

• خواهران و برادران مجاهدم در این عالم،

•‌ ای کسانی که سر‌های خود را برای خداوند عاریه داده‌اید و جان‌ها را بر کف دست گرفته و در بازار عشق‌بازی به سوق فروش آمده‌اید، عنایت کنید:

۱) جمهوری اسلامی، مرکز اسلام و تشیّع است.
۲) امروز قرارگاه حسین‌بن علی، ایران است.
۳) بدانید جمهوری اسلامی حرم است و این حرم اگر ماند، دیگر حرم‌ها می‌مانند.
۴) ا گر دشمن، این حرم را از بین برد، حرمی باقی نمی‌ماند، نه حرم ابراهیمی و نه حرم محمّدی (ص).

• برادران و خواهرانم!

۵) جهان اسلام پیوسته نیازمند رهبری است؛ رهبری متصل به و منصوب شرعی و فقهی معصوم.
۶) خوب می‌دانید منزّه‌ترین عالِم دین که جهان را تکان داد اسلام را احیا کرد، یعنی خمینی بزرگ و پاک ما، ولایت فقیه را تنها نسخه نجات‌بخش این امت قرار داد؛ لذا چه شما که به‌عنوان شیعه به آن اعتقاد دینی دارید و چه شما به‌عنوان سنّی اعتقاد عقلی دارید، بدانید [باید]به‌دور از هرگونه اختلاف، برای نجات اسلام خیمه ولایت را رها نکنید.
۷) خیمه، خیمه رسول‌الله است.
۸) اساس دشمنی جهان با جمهوری اسلامی، آتش زدن و ویران کردن این خیمه است، دور آن بچرخید.
۹) والله والله والله این خیمه اگر آسیب دید، بیت الله الحرام و مدینه حرم رسول الله و نجف، کربلا، کاظمین، سامرا و مشهد باقی نمی‌ماند؛ قرآن آسیب می‌بیند.

وصیت به برادران و خواهران ایرانی

شهید سلیمانی به برادران و خواهران ایرانی چنین وصیت کرده است:

• برادران و خواهران عزیز ایرانی من، مردم پرافتخار و سربلند که جان من و امثال من، هزاران بار فدای شما باد، کما اینکه شما صد‌ها هزار جان را فدای اسلام و ایران کردید؛

۱) از اصول مراقبت کنید، اصول یعنی ولیّ فقیه،
۲) خصوصاً این حکیم، مظلوم، وارسته در دین، فقه، عرفان، معرفت؛ خامنه‌ای عزیز را جان خود بدانید،
۳) حرمت او را مقدسات بدانید.

• وصیت به برادران و خواهران؛ پدران و مادران

شهید سلیمانی به برادران و خواهران؛ پدران و مادران چنین وصیت کرده است:

• برادران و خواهران، پدران و مادران، عزیزان من!

• جمهوری اسلامی، امروز سربلندترین دوره خود را طی می‌کند.

• بدانید مهم نیست که دشمن چه نگاهی به شما دارد، دشمن به پیامبر شما چه نگاهی داشت و [دشمنان]چگونه با پیامبر خدا و اولادش عمل کردند، چه اتهاماتی به او زدند، چگونه با فرزندان مطهر او عمل کردند؟ مذمت دشمنان و شماتت آن‌ها و فشار آنها، شما را دچار تفرقه نکند.

• بدانید که می‌دانید مهمترین هنر خمینی عزیز این بود که اول اسلام را به پشتوانه ایران آورد

• و سپس ایران را در خدمت اسلام قرار داد.

• اگر اسلام نبود و اگر روح اسلامی بر این ملت حاکم نبود، صدام، چون گرگ درنده‌ای این کشور را می‌درید؛

• آمریکا، چون سگ هاری همین عمل را می‌کرد،

• اما هنر امام این بود که اسلام را پشتوانه آورد؛ عاشورا و محرّم، صفر و فاطمیه را به پشتوانه این ملت آورد،
• انقلاب‌هایی در انقلاب ایجاد کرد، به این دلیل در هر دوره هزاران فداکار جان خود را سپر شما و ملت ایران و خاک ایران و اسلام نموده‌اند و بزرگترین قدرت‌های مادی را ذلیل خود نموده‌اند.
• عزیزانم، در اصول اختلاف نکنید.

وصیت درخصوص شهدا و خانواده شهدا

شهید سلیمانی درخصوص شهدا و خانواده شهدا چنین وصیت کرده است:

• شهدا، محور عزّت و کرامت همه ما هستند؛ نه برای امروز، بلکه همیشه این‌ها به دریای واسعه خداوند سبحان اتصال یافته‌اند.

۱) آن‌ها را در چشم، دل و زبان خود بزرگ ببینید، همان‌گونه که هستند.
۲) فرزندانتان را با نام آن‌ها و تصاویر آن‌ها آشنا کنید.
۳) به فرزندان شهدا که یتیمان همه شما هستند، به‌چشم ادب و احترام بنگرید.
۴) به همسران و پدران و مادران آنان احترام کنید، همان‌گونه که از فرزندان خود با اغماض می‌گذرید، آن‌ها را در نبود پدران، مادران، همسران و فرزندان خود توجه خاص کنید.

وصیت خطاب به خانواده شهدا

شهید سلیمانی درخصوص به خانواده شهدا چنین وصیت کرده است:

• فرزندانم، دختران و پسرانم، فرزندان شهدا، پدران و مادران باقی‌مانده از شهدا،

•‌ ای چراغ‌های فروزان کشور ما، خواهران و برادران و همسران وفادار و متدینه شهدا!

• در این عالم، صوتی که روزانه من می‌شنیدم و مأنوس با آن بودم و همچون صوت قرآن به من آرامش می‌داد و بزرگترین پشتوانه معنوی خود می‌دانستم،

• صدای فرزندان شهدا بود که بعضاً روزانه با آن مأنوس بودم؛

• صدای پدر و مادر شهدا بود که وجود مادر و پدرم را در وجودشان احساس می‌کردم.

۱) عزیزانم! تا پیشکسوتان این ملتید، قدر خودتان را بدانید.
۲) شهیدتان را در خودتان جلوه‌گر کنید، به‌طوری که هر کس شما را می‌بیند، پدر شهید یا فرزند شهید را، بعینه خوِد شهید را احساس کند، با همان معنویت، صلابت و خصوصیت.
۳) خواهش می‌کنم مرا حلال کنید و عفو نمایید.

• من نتوانستم حق لازم را پیرامون خیلی از شما‌ها و حتی فرزندان شهیدتان ادا کنم،

۴) هم استغفار می‌کنم و هم طلب عفو دارم.
۵) دوست دارم جنازه‌ام را فرزندان شهدا بر دوش گیرند، شاید به‌برکت اصابت دستان پاک آن‌ها بر جسدم، خداوند مرا مورد عنایت قرار دهد.

وصیت درخصوص نیرو‌های مسلح

شهید سلیمانی درخصوص نیرو‌های مسلح چنین وصیت کرده است:

۱) نیرو‌های مسلّح خود را که امروز، ولی فقیه فرمانده آنان است، برای دفاع از خودتان، مذهبتان، اسلام و کشور احترام کنید.
۲) و نیرو‌های مسلح می‌بایست همانند دفاع از خانه خود، از ملت و نوامیس و ارضِ آن حفاظت و حمایت و ادب و احترام کنند.
۳) و نسبت به ملت همان‌گونه که امیرالمؤمنین مولای متقیان فرمود، نیرو‌های مسلح می‌بایست منشأ عزت ملت باشد
۴) و قلعه و پناهگاه مستضعفین و مردم باشد
۵) و زینت کشورش باشد.

وصیت درخصوص مردم عزیز کرمان

شهید سلیمانی درخصوص مردم عزیز کرمان چنین وصیت کرده است:

• نکته‌ای هم خطاب به مردم عزیز کرمان دارم؛

• مردمی که دوست‌داشتنی‌اند و در طول ۸ سال دفاع مقدس بالاترین فداکاری‌ها را انجام دادند

• و سرداران و مجاهدین بسیار والامقامی را تقدیم اسلام نمودند.

• من همیشه شرمنده آن‌ها هستم.

• هشت سال به‌خاطر اسلام به من اعتماد کردند؛ فرزندان خود را در قتلگاه‌ها و جنگ‌های شدیدی، چون کربلای ۵، والفجر ۸، طریق‌القدس، فتح‌المبین، بیت‌المقدس و… روانه کردند

• و لشکری بزرگ و ارزشمند را به نام و به عشق امام مظلوم حسین‌بن علی به نام ثارالله، بنیانگذاری کردند.

• این لشکر همچون شمشیری برنده، بار‌ها قلب ملت‌مان و مسلمان‌ها را شاد نمود و غم را از چهره آن‌ها زدود.

• عزیزان! من بنا به تقدیر الهی امروز از میان شما رفته‌ام.

• من شما را از پدر و مادرم و فرزندان و خواهران و برادران خود بیشتر دوست دارم، چون با شما بیشتر از آن‌ها بودم؛ ضمن اینکه من پاره‌تن آن‌ها بودم و آن‌ها پاره وجود من، اما آن‌ها هم قبول کردند من وجودم را نذر وجود شما و ملت ایران کنم.

۱) دوست دارم کرمان همیشه و تا آخر با ولایت بماند.

• این ولایت، ولایت علی‌بن ابی‌طالب است و خیمه او خیمه حسین فاطمه است، دور آن بگردید.

• با همه شما هستم.

•‌ می‌دانید در زندگی به انسانیت و عاطفه‌ها و فطرت‌ها بیشتر از رنگ‌های سیاسی توجه کردم.

• خطاب من به همه شما است که مرا از خود می‌دانید، برادر خود و فرزند خود می‌دانید.

۲) وصیت می‌کنم اسلام را در این برهه که تداعی‌یافته در انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی است، تنها نگذارید.

• دفاع از اسلام نیازمند هوشمندی و توجه خاص است.

۳) در مسائل سیاسی آنجا که بحث اسلام، جمهوری اسلامی، مقدسات و ولایت فقیه مطرح می‌شود، این‌ها رنگ خدا هستند؛ رنگ خدا را بر هر رنگی ترجیح دهید.

وصیت به سیاسیون کشور

شهید سلیمانی به سیاسیون کشورچنین وصیت کرده است:

• نکته‌ای کوتاه خطاب به سیاسیون کشور دارم:

• چه آن‌هایی [که]اصلاح‌طلب خود را می‌نامند و چه آن‌هایی که اصولگرا.

• آنچه پیوسته در رنج بودم این‌که عموماً ما در دو مقطع، خدا و قرآن و ارزش‌ها را فراموش می‌کنیم، بلکه فدا می‌کنیم.

۱) عزیزان، هر رقابتی با هم می‌کنید و هر جدلی با هم دارید، اما اگر عمل شما و کلام شما یا مناظره‌هایتان به‌نحوی تضعیف‌کننده دین و انقلاب بود، بدانید شما مغضوب نبی مکرم اسلام و شهدای این راه هستید؛ مرز‌ها را تفکیک کنید.
۲) اگر می‌خواهید با هم باشید، شرط با هم بودن، توافق و بیان صریح حول اصول است. اصول، مطوّل و مفصّل نیست.

اصول عبارت از چند اصل مهم است:

۳) اول آنها، اعتقاد عملی به ولایت فقیه است؛ یعنی این که نصیحت او را بشنوید، با جان و دل به توصیه و تذکرات او به‌عنوان طبیب حقیقی شرعی و علمی، عمل کنید. کسی که در جمهوری اسلامی می‌خواهد مسئولیتی را احراز کند، شرط اساسی آن [این است که]اعتقاد حقیقی و عمل به ولایت فقیه داشته باشد. من نه می‌گویم ولایت تنوری و نه می‌گویم ولایت قانونی؛ هیچ یک از این دو، مشکل وحدت را حل نمی‌کند؛ ولایت قانونی، خاصّ عامه مردم اعم از مسلم و غیرمسلمان است، اما ولایت عملی مخصوص مسئولین است که می‌خواهند بار مهم کشور را بر دوش بگیرند، آن هم کشور اسلامی با این همه شهید!
۴) اعتقاد حقیقی به جمهوری اسلامی و آنچه مبنای آن بوده است؛ از اخلاق و ارزش‌ها تا مسئولیت‌ها؛ چه مسئولیت در قبال ملت و چه در قبال اسلام.
۵) به‌کارگیری افراد پاکدست و معتقد و خدمتگزاری به ملّت، نه افرادی که حتی اگر به میز یک دهستان هم برسند خاطره خان‌های سابق را تداعی می‌کنند.
مقابله با فساد و دوری از فساد و تجمّلات را شیوه خود قرار دهند.
۶) در دوره حکومت و حاکمیت خود در هر مسئولیتی، احترام به مردم و خدمت به آنان را عبادت بدانند و خود خدمتگزار واقعی، توسعه‌گر ارزش‌ها باشند، نه با توجیهات واهی، ارزش‌ها را بایکوت کنند.
۷) مسئولین همانند پدران جامعه می‌بایست به مسئولیت خود پیرامون تربیت و حراست از جامعه توجه کنند، نه با بی‌مبالاتی و به‌خاطر احساسات و جلب برخی از آرای احساسی زودگذر، از اخلاقیاتی حمایت کنند که طلاق و فساد را در جامعه توسعه دهد و خانواده‌ها را از هم بپاشاند.

• حکومت‌ها عامل اصلی در استحکام خانواده و از طرف دیگر عامل مهم از هم پاشیدن خانواده هستند.

• اگر به اصول عمل شد، آن وقت همه در مسیر رهبر و انقلاب و جمهوری اسلامی هستند و یک رقابت صحیح بر پایه همین اصول برای انتخاب اصلح صورت می‌گیرد.

وصیت به برادران سپاهی و ارتشی

شهید سلیمانی به برادران سپاهی و ارتشی چنین وصیت کرده است:

• کلامی کوتاه خطاب به برادران سپاهی عزیز و فداکار و ارتشی‌های سپاهی دارم:

۱) ملاک مسئولیت‌ها را برای انتخاب فرماندهان، شجاعت و قدرت اداره بحران قرار دهید.

• طبیعی است به ولایت اشاره نمی‌کنم، چون ولایت در نیرو‌های مسلح جزء نیست، بلکه اساس بقای نیرو‌های مسلح است، این شرط خلل‌ناپذیر می‌باشد.

۲) نکته دیگر، شناخت بموقع از دشمن و اهداف و سیاست‌های او و اخذ تصمیم بموقع و عمل بموقع؛ هر یک از این‌ها اگر در غیر وقت خود صورت گیرد، بر پیروزی شما اثر جدّی دارد.

خطاب به علما و مراجع معظم

شهید سلیمانی به علما و مراجع معظم چنین خطاب کرده است:

• سخنی کوتاه از یک سرباز ۴۰ ساله در میدان، به علمای عظیم‌الشأن و مراجع گران‌قدر که موجب روشنایی جامعه و سبب زدودن تاریکی مراجع عظام تقلید؛ سربازتان از یک برج دیده‌بانی دید که اگر این نظام آسیب ببیند، دین و آنچه از ارزش‌های آن [که]شما در حوزه‌ها استخوان خُرد کرده‌اید و زحمت کشیده‌اید، از بین می‌رود.

• این دوره‌ها با همه دوره‌ها متفاوت است، این بار اگر مسلّط شدند، از اسلام چیزی باقی‌نمی‌ماند.

• راه صحیح، حمایت بدون هرگونه ملاحظه از انقلاب، جمهوری اسلامی و، ولی فقیه است.

• نباید در حوادث، دیگران شما را که امید اسلام هستید به ملاحظه بیندازند.

• همه شما امام را دوست داشتید و معتقد به راه او بودید. راه امام مبارزه با آمریکا و حمایت از جمهوری اسلامی و مسلمانان تحت ستم استکبار، تحت پرچم، ولی فقیه است.

• من با عقل ناقص خود می‌دیدم برخی خنّاسان سعی داشتند و دارند که مراجع و علمای مؤثر در جامعه را با سخنان خود و حالت حق‌به‌جانبی به سکوت و ملاحظه بکشانند. حق واضح است؛ جمهوری اسلامی و ارزش‌ها و ولایت فقیه میراث امام خمینی (رحمة الله علیه) هستند و می‌بایست مورد حمایت جدی قرار گیرند.

• من حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای را خیلی مظلوم و تنها می‌بینم. او نیازمند همراهی و کمک شماست و شما حضرات با بیانتان و دیدارهای‌تان و حمایت‌های‌تان با ایشان می‌بایست جامعه را جهت دهید.

• اگر این انقلاب آسیب دید، حتی زمان شاه ملعون هم نخواهد بود، بلکه سعی استکبار بر الحادگری محض و انحراف عمیق غیر قابل برگشت خواهد بود.

• دست مبارکتان را می‌بوسم و عذرخواهی می‌کنم از این بیان، اما دوست داشتم در شرف‌یابی‌های حضوری به محضرتان عرض کنم که توفیق حاصل نشد.

• سربازتان و دست‌بوستان

طلب عفو و عذرخواهی

شهید سلیمانی از افراد و گروه‌های زیر طلب عفو وبخشش کرده است:

۱) از همسایگانم
۲) و دوستانم
۳) و همکارانم

• طلب بخشش و عفو دارم.

۴) از رزمندگان لشکر ثارالله
۵) و نیروی باعظمت قدس که خار چشم دشمن و سدّ راه او است،

• طلب بخشش و عفو دارم؛

۶) خصوصاً از کسانی که برادرانه به من کمک کردند.
شهید سلیمانی از افراد زیر عذرخواهی کرده است:

•‌ نمی‌توانم از حسین پورجعفری نام نبرم که خیرخواهانه و برادرانه مرا مثل فرزندی کمک می‌کرد و مثل برادرانم دوستش داشتم. از خانواده ایشان و همه برادران رزمنده و مجاهدم که به زحمت انداختمشان عذرخواهی می‌کنم.

• البته همه برادران نیروی قدس به من محبّت برادرانه داشته و کمک کردند و دوست عزیزم سردارقاآنی که با صبر و متانت مرا تحمل کردند.

گزارش از سید جواد هاشمی فشارکی

انتهای پیام/ 112

به گزارش مجاهدت به نقل ازخبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، لیوان پلاستیکی قرمز، چفیه، پیشانی بند، فانسقه، قمقمه، کلاه آهنی، کوله پشتی، و… همه آن وسایل آن‌روزها، نماد‌ها و نشا‌نه‌هایی از یادگاران آن روز‌های آب و آتش، خنده و باروت هست، نشانه‌هایی که ما را به یاد آن روز‌های عشق و ایثار برده و غبار از زندگی ما برگرفته است. همه آن‌ها برای ما پراز خاطره و گرامی اند. یکی از آن‌ها لیوان‌های پلاستیکی قرمز که با لب‌های ذکر گوی رزمندگان، راز‌ها و رمز‌ها داشته است.

لیوان پلاستیکی مخصوص نوشیدن چای صبحانه و یا سایر اوقات، لیوان اب خوری و نوشیدن شربت در برخی ایام خاص بود. در اکثر جبهه‌های غرب و جنوب، سنگر و چادر و پادگان بهمراه کتری روحی و یا پارچ پلاستیکی زینت بخش محافل بود.

لیوان‌های قرمز بهمراه پارچ ساده پلاستیکی، ساده‌ترین تصویری بود که در سفره‌های رزمندگان بیش از بقیه جلوه نمایی می‌کرد. همان سفره‌های ساده و با خلوص و صفا به مراتب از سفره‌های مهمانی اشرافی، برتری داشت، چرا که بال ملائک را در بالای خود داشت.

گرچه گاهی ته لیوان‌های پلاستیکی قرمز جرم گرفته بود. ولی زنگار دل‌ها را برده بود و صفا و صمیمتی بی نظیری بوجود آورده بود، که آثار آن برای جاماندگان برجیا مانده است.

لیوان پلاستیکی قرمزی؛ که چراغ قرمز غیبت ممنوع چادر‌ها و سنگر‌ها بود؛ و این نماد و تابلو، نیاز ضروری زندگی امروزی ماست.

جایگزین لیوان‌های پلاستیکی

برای تامین نیاز به لیوان، همچنین از امکانات موجود بصورت ابتکاری مورد استفاده قرار میگرفت، استفاده از شیشه‌های مربای اهدایی مردمی، یا قوطی کمپوت، قوطی آب میوه و حتی نیمه بطری شیشه آبلیمو (۱) و امثالهم بود.

(۱) بطری شیشه آبلیمو با دو بند پوتین در وسط بدنه شیشه آبلیمو نزدیک به هم دور آن محکم گره می‌زدند. سپس یک بند پوتین دیگر را به صورت ضربدر بین آن دو بند قرار می‌دادند و آن قدر آن را عقب جلو می‌کشیدند که شیشه داغ می‌شد. ناگهان مقداری آب سرد روی آن می‌ریختند. بدنه بطری شیشه‌ای درست از وسط به اندازه یک لیوان جدا می‌شد. بعد لبه‌های تیز آن را می‌سائیدند و لیوان چای خوری درست می‌شد.

لیوان‌های امروزی

لیوان‌های امروز با مواد مختلف و در اندازه‌های مختلف و رنگ‌های گوناگون و با طرح‌های گلدار و البته با قیمت‌های بسیار گزاف تولید می‌شود. ولی پلاستیک نوعی پلیمر است که از ترکیب چند عنصر ساده و ماده اولیه مونومر حاصل می‌شود. مونومر ماهیتأ ماده‌ای سمی است که خطرات زیادی برای سلامت انسان به همراه داشته، خطراتی که تیر و ترکش و موج انفجار را بخود جذب میکرده است!

علائم هشدار دهنده‌ای که جدیدا روی ظروف یکبار مصرف حک شده است:

مثلت با عدد ۱ و درج علائم PETE: برای یکبار استفاده مناسب و ایمن هستند، اما برای استفاده طولانی به ویژه مایعاتی مانند آبلیمو توصیه نمی‌شود.
مثلت با عدد ۲ و درج HDPE: این علامت نیز بیانگر ایمن بودن ظروف ساخته شده با آن است.
مثلت با درج عدد ۳ و حرف V: برای مواد غذایی گرم و اسیدی مناسب نیست.
مثلت با عدد ۴ و حروف LDPE: دارای ایمنی مناسبی هستند.
مثلت با عدد ۵ و حروف PP: از ایمنی مناسبی برخوردارند و بهترین نوع ظروف یکبار مصرف از آن تهیه می‌شود.
مثلثی با عدد ۶ و حروف PS: برای مواد غذایی سرد با دمای زیر ۶۵ درجه مناسب و ایمن می‌باشند.
مثلت با عدد ۷ و درج کلمه other: از ایمنی مناسبی برخوردار بوده و ظروف یکبار مصرف سلولزی نیز در این دسته از ظروف قرار دارند

سخن پایانی

آن لیوان‌های قرمز پلاستیکی دیگر یافت نمی‌شود و فقط در قاب برخی تصاویر دفاع مقدس می‌توان دید؛ و تصاویر ناب عناصرآن روز‌ها پس از گذشت چهاردهه پیام‌های خواندنی دارد که گرچه هیچگاه آن دوران تکرار نخواهد شد. ولی کاش میشد نماد‌های ماندگار جبهه‌ها در کنار خلوص و صفا و ایثار وشهادت، در فرهنگ جامعه ماندگار می‌شد.

از کسانیکه در دوران سازندگی کشور، شعار رفاه سردادند وآنان که در جایگاه پست ومقام خویش، ارزش‌های دفاع مقدس را کنار گذاشتند، و کشور را آفت زده کردند، نخواهیم گذشت. آن نماد‌های جنگ هنوز هم می‌تواند، فرهنگ ناب خلوص و برادری و ایثار و مقاومت آنروز‌های مقدس را یاد آور باشد و غبار دل‌های زنگار گرفته را بزداید و چه بسا می‌تواند مثل یک معبر از دل میدان مین غفلت، ما را به میدان سین بصیرت در برابر فتن دشمنان خارجی و داخلی و مشکلات زمانه رهمنون سازد و رهگشا باشد.

گزارش از سید جوادهاشمی فشارکی

انتهای پیام/ 112

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، دفاع مقدس والاترین عرصه ملت ایران در صحنه حضور و خلق حماسه‌های بدیل در طول تاریخ بود و همه اقشار مختلف مردم بویژه جوانان در آن نقش داشتند.

یکی از مهم‌ترین امور نبرد، سازماندهی نیرو‌های حاضر در جبهه‌ها بود و این سازماندهی معمولا در قالب لشکرها، تیپ‌ها و گردان‌ها انجام می‌شد. یگان‌های پیاده و مکانیزه مهمترین نقش را در دفاع مقدس در برابر دشمن بعثی داشتند. یگان‌های زرهی سپاه از غنایم بدست آمده به مرور تشکیل و سپس ارتقا یافتند. بخش مهم یگان زرهی، برقراری ارتباط بین تانک‌ها (تانک تی-۵۴ و تی ۵۵ وتی ۷۲) و نفربر‌های زره‌پوش (زرهی) در انواع چرخ‌دار و شنی‌دار (مثل شنی تانک‌ها) بود. بخصوص اینکه در صحنه جبهه‌ها از داخل اشراف زیادی بر منطقه وجود نداشته و حتی صحبت در داخل تانک و نفربر نیز بدلیل صدای بسیار زیاد نیاز به ارتباطات داخلی بود. برای همین منظور در یگان زرهی بخشی بنام مخابرات وجود داشت.

اهم ماموریت و وظایف مخابرات زرهی در دوران دفاع مقدس، شامل موارد زیر بوده است:

برقراری ارتباط مخابراتی

ایجاد ارتباط بی‌سیم بین فرماندهی و خودرو‌های نفربر و زرهی و مقر استقراری گردان زرهی در عقبه و… به‌منظور هدایت ادوات زرهی.

انتقال خبر به‌صورت حضوری

انتقال خبر‌های سری با پیک، موتور و… با هدف جلوگیری از عدم امکان شنود توسط دشمن و یا در شرایطی که ارتباطات بی‌سیم هنوز نباید روشن می‌شدند و یا در شرایطی که ارتباطات با اختلال مواجه بودند.

تامین امنیت ارتباطات

تامین امنیت ارتباطات با استفاده از دستگاه‌های رمزکننده و همچنین تهیه و استفاده از برگه کد و رمز برای مکالمه بخش‌های مختلف زرهی با یکدیگر و نیز مخابره پیام‌ها به‌صورت رمز در بین نیرو‌های خودی و نیز ارتباط با بخش‌های دیگر لشکر و محور‌های مجاور.

تعمیر و نگهداری تجهیزات مخابراتی آسیب‌دیده

بخش دیگری از فعالیت «مخابرات» در طول جنگ، تعمیر تجهیزات ولوازم مخابراتی زرهی آسیب‌دیده ویا بعلت فرسودگی و… بود که این تعمیرات باید به سرعت انجام می‌شد؛ زیرا اختلال مخابراتی، سبب اختلال در ارتباط تانک یا نفربر مربوطه سبب ناکارمدی آن شده و در مجموع بر ماموریت یگان زرهی تاثیر منفی می‌توانست بگذارد.

پشتیبانی و تأمین لوازم و تجهیزات مخابراتی مورد نیاز

برای امکان انجام ماموریت‌های محوله به نحو مطلوب و تأمین نیاز‌های مقر‌ها و خودرو‌های زرهی، لوازم و تجهیزات مخابراتی مورد نیاز تامین می‌شد.

تامین منابع انسانی

جذب و به‌کارگیری نیرو‌های علاقمند و همچنین سازماندهی و به‌کارگیری آن‌ها در بخش‌های مورد نیاز (بیسیم چی تانک، مرکز بیسیم زرهی، تعمیرکار بیسیم و.)، از دیگر وظایف مخابرات در جنگ تحمیلی بود.

آموزش نیرو‌های مخابراتی و ارتقای سطح آمادگی

آموزش نیرو‌های موجود و یا جدید در دو سطح عمومی و تخصصی، با هدف ارتقای سطح آمادگی‌ها از دیگر وظایف مخابرات در جنگ تحمیلی بود. آموزش‌های اولیه و محدود درمنطقه صورت می‌گرفت، ولی آموزش‌های تخصصی در عقبه انجام می‌گرفت.

و سایر امور مرتبط

مواردی مانند امور پشتیبانی، خدماتی و سایر موارد باقیمانده بخش مخابرات یگان زرهی که در تعامل با سایربخش‌های لشکر ویا تیپ بایستی دنبال می‌شد.

سخن پایانی

در دوران دفاع مقدس در خصوص امور زرهی، مخابرات زرهی و دیگر بخش‌ها ابتکارات و خلاقیت‌هایی جهت رفع نواقص و اشکالات و تامین نیاز‌های ضروری بسیاری صورت گرفت و منشا اثربخشی بیشتر امور دفاع مقدس شد.

پس از پایان جنگ تحمیلی نیز صنایع زرهی، صنایع دفاعی مخابراتی و رمزکننده‌ها وغیره، با جهاد خودکفایی صورت گرفته، تولیدات بی نظیری ابداع و مورد بهره برداری قرارگرفته که بعضا در دنیا بی نظیر است.

چنانچه پس از جنگ تحمیلی این روحیه و این اراده، بجای اتکا به واردات و چشم امید به برجام ها و… در بخش‌های کشوری نیز دنبال می‌شد، امروز صنایع مختلف کشور متحول شده بودند و در بسیاری از امور کشور بی نیاز از بیگانگان بودیم و تحریم‌های دشمنان بلااثر می‌شد.

گزارش از دکتر سید جواد هاشمی فشارکی ـ پژوهشگر دفاع مقدس

انتهای پیام/ ۱۴۱

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، «سید جواد هاشمی فشارکی» پیشکسوت دفاع مقدس و از اساتید شهید مدافع حرم «حمیدرضا باب‌الخانی»، در مراسم بزرگداشت این شهید والامقام، با بیان این‌که شهید مدافع حرم «حمیدرضا باب‌الخانی» سی و سومین شهید مدافع حرم اصفهان و شصت و نهمین شهید «فشارک» است، اظهار داشت: محدوده سنی شهدای «فشارک» در دوران دفاع مقدس بین ۱۸ تا ۲۴ سال است که می‌توان گفت این شهیدان والامقام با توجه به رده سنی که داشتند، مصداق همان سخن امام خمینی (ره) در سال ۱۳۴۲ هستند که فرمودند: «سربازان من در گهواره هستند».

استاد راهنمای پایان‌نامه دوره کارشناسی ارشد شهید مدافع حرم «حمیدرضا باب‌الخانی»، با بیان این‌که این شهید والامقام دوران نهضت انقلاب اسلامی و دفاع مقدس را ندیده بود؛ ولی سرباز ناب امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) و از رویش‌های انقلاب اسلامی بود، افزود: شهید «باب‌الخانی» طی دوره تحصیلی خود در دانشگاه «مالک اشتر» علی‌رغم این‌که ارتباط صمیمانه‌ای با یکدیگر داشتیم؛ اما از نسبت قوم و خویشی با من که استاد او بودم چیزی نگفته بود، تا شائبه پارتی‌بازی پیش نیاید و در تمام مدت تحصیل خود، مانند سایر دانشجویان به وظایف خود به‌خوبی و با دقت عمل می‌کرد و بسیار منضبط و خوش‌اخلاق بود و با نمره ممتاز نیز فارغ‌التحصیل شد.

«هاشمی فشارکی» با اشاره به خاطره‌ای از حضور شهید «باب‌الخانی» در سوریه، بیان داشت: آن شهید عزیز بعد از فراغت از تحصیل، در سال ۱۳۹۵ به‌عنوان مدافع حرم عازم سوریه شد و به‌دلیل علاقه‌ای که به شهید «محمدابراهیم همت» داشت، نام مستعار جهادی «ابراهیم» را برای خود انتخاب کرد.

وی ادامه داد: در بهمن سال ۱۳۹۷ شهید «باب‌الخانی» در لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) به‌مدت دو ماه به‌صورت آزمایشی به‌کارگیری می‌شود و از آن‌جا که کار و کوشش وی بسیار مطلوب بود، موافقت می‌کنند تا وی در آن‌جا ماندگار شود؛ به همین دلیل خانه‌ای در شهر «حلب» سوریه در اختیار وی قرار می‌دهند و وی نیز همسر تازه‌عروس خود را به آن‌جا منتقل می‌کند.

«هاشمی فشارکی» با بیان این‌که شهید «باب‌الخانی» در این مدت ارتباط بسیار دوستانه و برادرانه‌ای با سایر رزمندگان جبهه مقاومت داشت و رزمندگان نیز وی را خیلی دوست داشتند، گفت: این رزمنده شجاع، سرانجام در ۲۸ بهمن سال ۱۳۹۸ در شمال غربی حلب، درحالی که نیرو‌ها را توجیه کرده بود، هنگام بازگشت بر اثر اصابت گلوله «کاتیوشا» دشمن به شهادت رسید و جادوانه شد.

وی تصریح کرد: پیکر مطهر شهید «باب‌الخانی» را پس از انتقال به دمشق و برگزاری مراسم وداع، به ایران منتقل کرده و در ۳ اسفند سال ۱۳۹۸، طی برگزاری مراسم تشییع باشکوهی، در گلستان شهدای اصفهان به خاک می‌سپارند.

«هاشمی فشارکی» با بیان این‌که شهید «باب‌الخانی» متولد سال ۱۳۶۷، ۳۱ سال داشت و هنوز اولین و تنها فرزندش «محمد حسن» را ندیده بود، تأکید کرد: این سوال به‌وجود می‌آید که وی چرا این‌قدر زود پرکشید؟ درحالی‌که می‌توانست بماند و منشأ خدمات برای کشور باشد و از زندگی دنیوی نیز بهره‌ها ببرد، گرچه منشأ اقتدار اسلام و انقلاب اسلامی ایران شد؛ ولی چرا نماند و قدم در این وادی نهاد؟ این شهدا برای چه هدفی رفتند و چه اهدافی این شهدای عزیز مدافع حرم داشتند؟

وی با برشمردن اهداف اصلی مدافعان حرم، گفت: نخستین هدف مدافعان حرم، کمک به مردم مسلمان و مظلوم سوریه در برابر انواع تجاوزات و جنایات وحشیانه دشمنان اسلام، برحسب تکلیف شرعی بود؛ چراکه حضرت امیرالمومنین (ع) فرموده‌اند: «کونا للظّالم خصماً و للمظلوم عوناً» (دشمن ظالم و یاور مظلوم باشید) و پیامبر اکرم (ص) نیز فرموده‌اند «مَن اَصبَحَ وَ لَم یَهتَمَّ بِاُمورِ المُسلِمینَ فَلَیسَ بِمُسلِم» (کسی که صبح کند، ولی اهتمام به امور مسلمانان نداشته باشد، مسلمان نیست» و دومین هدف آن‌ها نیز دفاع از حرم‌های مطهر اهل‌بیت (ص)، در برابر تهاجمات تخریبی و هتک حرمت تکفیری‌ها بود.

«هاشمی فشارکی» در تبیین دستاورد‌های محور مقاومت، گفت: قطع دست کفار و صهیونیست‌ها از کشور اسلامی سوریه، براساس آیه شریفه «وَلَن یَجْعَلَ اللّهُ لِلْکَافِرِینَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلاً»؛ نابودی حکومت جعلی داعش، آزادی مردم مسلمان و مظلوم سوریه و عراق از چنگال ظالمانه وحشیانه داعش و تاحدود زیادی بازگشت استقلال و تمامیت ارضی به این کشورها، دفع تهدید از کنار مرز‌های سرزمینی ایران اسلامی و دفع تهدید نفوذ داعش به داخل شهر‌های ایران، به شکست کشاندن طرح‌های دشمنان جهانی اسلام (غربی، عبری، عربی) در ایجاد نقشه «خاورمیانه جدید» و تغییر آن به سود «خاورمیانه اسلامی»، برهم زدن و حذف حریم امنیتی ایجادشده توسط داعش برای مرز‌های سرزمین فلسطین اشغالی و معکوس شدن آن، خنثی‌سازی تهدید چهره اسلام ناب محمدی توسط اعمال وحشیانه و خشونت‌بار و بدعت‌های وهابی‌ها، افزایش عمق راهبردی ام‌القرای جهان اسلام از لبه مرز‌های جغرافیایی ایران تا عمق ۱۵۰۰ کیلومتر فراتر از مرز‌های جغرافیایی، اتصال زمینی به حزب‌الله لبنان و ایجاد عرصه‌ای گسترده و وزنه‌ای تعیین‌کننده در عرصه کارزار جهانی با ایجاد نیرو‌های دفاع محلی در سوریه و حشدالشعبی عراق و…، تشکیل نیروی عظیم و توانمند در بیخ گوش رژیم اشغالگر که موجب فراهم‌شدن مقدمات آزادی قدس شد، تشکیل بسیج مردمی برای برقراری امنیت کشور‌های سوریه و عراق و آمادگی آن برای آزادی قدس شریف، است.

وی با تأکید بر ضرورت ادای تکلیف در قبال شهدا، خاطرنشان کرد: اگر راه شهدا را دقیقا عمل می‌کردیم، بسیاری از مشکلاتی که امروز در بخش‌های فرهنگی، سیاسی، اقتصادی ایجاد شده است، به‌وجود نمی‌آمد. مشکلات فعلی فقط از ناحیه «برجام» نیست، برجام معلول یک تفکر و ریشه همه مشکلات از این تفکر است. مسولانی که به‌دیدار خانواده شهدا می‌روند، ولی عکس راه شهدا عمل می‌کنند، عقوبت سختی در پیش دارند.

«هاشمی فشارکی» ادامه داد: درحالی‌که رزمندگان مدافع حرم جان خود را فدا می‌کردند و مردم مسلمان سوریه و عراق در شرایط سختی قرار داشتند، برخی مسولان به‌دلیل مذاکرات هسته‌ای (برجام) و حساسیت غربی‌ها به کشور‌های محور مقاومت، هیج کمک و حمایت جدی از جبهه مقاومت نکردند، تا جایی که حتی یک‌سال بعد از آزادی آخرین پایگاه داعش در «بوکمال» در بهمن ۱۳۹۶، با تاخیر زیاد هیاتی با مسولیت معاون اول رویس جمهور در بهمن ۱۳۹۷ به سوریه رفت و تفاهم‌نامه در سند یادداشت تفاهم‌نامه اجلاس چهاردهم ایران و سوریه در یازده موضوع راه‌آهن، مسکن، تشویق سرمایه‌گذاری، تبادل اطلاعات مالی، علوم ژئوماتیک، سینمایی، نمایشگاهی، فرهنگی، آموزش و پرورش، بانکی، زیارتی و سیاحتی تنظیم و امضا کردند، درحالی که به‌جز برگزاری چند نمایشگاه، در زمینه‌های دیگر اقدامات اجرایی هنوز شروع نشده است؛ به‌عبارتی فرصت‌های بازار سوریه در حال از دست رفتن است؛ حال آن‌که بسیاری از افراد، نهاد‌ها و شرکت‌های ایرانی، حتی به‌صورت داوطلبانه و بدون چشم‌داشت، حاضرند به مردم مسلمان مظلوم سوریه خدمت کنند؛ ولی هنوز زیرساخت‌های آن را فراهم نکرده‌اند.

وی خاطرنشان کرد: از آن‌جا که مقاومت یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر و وظیفه قرآنی است؛ بنابراین تثبیت خط مقاومت و راه شهدا در سوریه و عراق، نیازمند تفکر انقلابی و جهادی در بخش‌های دولتی بوده و مدیریت انقلابی را می‌طلبد؛ بنابراین همه متخصصان به‌خصوص مهندسان کشور، مکلف به تداوم راه شهدا هستیم و مکلفیم برای پاسداشت خون شهدا، بیانیه گام دوم انقلاب را منشأ تحول بدانیم.

انتهای پیام/ 113