سینما

گروه فرهنگ دفاع‌پرس- اکبر صفرزاده: سال ۱۴۰۴ توسط رهبر معظم انقلاب اسلامی به نام «سرمایه‌گذاری برای تولید» مزین شده هست. سرمایه گذاری برای تولید در حوزه سینما پیش از اجرا، نیازمند تبیین و فرهنگ سازی هست و برای این امر هیچ برنامه‌ای بهتراز «هفت» نیست چرا که از یک سو تخصص این برنامه سینما هست و از سویی دیگر مخاطب میلیونی تلویزیون را همراه خود دارد. 

سرمایه گذاری برای تولید در حوزه سینما می‌تواند بدین گونه تبیین و اجرایی شود که علاوه بر بنیاد سینمایی فارابی، کانون پرورش فکری کودکان یا اوج که در مسائل حاکمیتی به تولید فیلم مشغول هستند بیست یا سی کمپانی بسیار بزرگ فیلمسازی با رویکرد صادرات و با اتکاء به سرمایه‌های مردم در ایران به وجود بیاید. کاری که تاکنون باید انجام می‌شده ولی از انجام آن غفلت شده هست. 

تبیین و اجرایی شدن سرمایه گذاری برای تولید یعنی سرمایه‌های مردم با اهرم مالیات از دلالی، سوداگری و سفته بازی دلار، ماشین، مسکن و زمین بیرون بیاید و در قالب سهام وارد کمپانی‌های بزرگ تولیدی شوند. در صورت ورود سرمایه‌های مردم به عرصه تولید فیلم، تقریبا نیازی به سرمایه گذاری دولت در این زمینه نخواهد بود.

در طول چند دهه گذشته به دلیل اینکه عمده امکانات صنعت سینما در پایتخت بوده تمام زوایای این صنعت با جغرافیای پایتخت گره خورده و دیگر استان‌های کشور به میزان قابل توجهی از مزایای این صنعت بی بهره بوده‌اند. با دیجیتال شدن صنعت سینما انتظار این بود که این صنعت از انحصار پایتخت جدا شود و در استان‌های دیگر نیزشاهد رشد و توسعه این صنعت باشیم، اما اینگونه نشد. 

تا زمانی که کمپانی‌های بزرگ سینمایی با رویکرد صادرات به وجود نیاید سینمای ایران به رشد و توسعه واقعی نخواهد رسید. سینمای ایران زمانی میتواند در عرصه جهانی حرفی برای گفتن داشته باشد که بتواند با شرکت‌های بزرگ بین المللی در امر تولید و پخش فیلم مشارکت کند. 

«هفت» به عنوان مهمترین و تاثیرگذارترین برنامه سینمایی تلویزیون می‌تواند در حوزه سینمای صادراتی و بین المللی و تشکیل کمپانی‌های بزرگ پیشرو باشد، اما متاسفانه همچنان مهمترین اولویت برنامه هفت، نقد فیلم‌های ایرانی و خارجی و بحث‌های بعضا بیهوده بین منتقدان این برنامه هست. 

فرم و ساختار برنامه «هفت» با فرم و ساختار جامعه ایران همخوانی لازم را ندارد. فرم و ساختار زندگی بسیاری از اقشار جامعه از ده سال پیش تاکنون به طور کلی تغییر کرده، اما فرم و ساختار برنامه هفت از ده سال پیش تاکنون تقریبا بی تغییر مانده و همچنان همان گونه هست که زمان فریدون جیرانی بود.
شاید در ده سال یا پنج سال پیش نقد فیلم برای اهالی سینما و مردم در اولویت بود، اما اکنون و در سال ۱۴۰۴ آنچه بیش از همه برای مردم و صنعتگران مهم هست خروج از انحصار‌های کهنه و قدیمی و ورود به بازار‌های جهانی هست. اینکه چگونه می‌توان به بازار‌های بین المللی ورود کرد و چگونه می‌توان سینما را از انحصار پایتخت بیرون آورد و همه استان‌ها را درگیر این صنعت صادراتی پولساز کرد؟ 

مساله دیگر رابطه دانشگاه با صنعت سینما هست که این مهم نیز متاسفانه فقط در تهران شکل گرفته و در دیگر استان‌های کشور خبری از آن نیست. به عنوان مثال کردستان، زاهدان، اهواز، ایلام یا .. می‌توانند در صورت داشتن رشته‌های انیمیشن و سینما در دانشگاه‌های دولتی اشان و همین طور کمپانی‌های بزرگ فیلمسازی متکی به سرمایه‌های مردم، یکی از مراکز مهم تولید انیمیشن و تولید فیلم‌های صادراتی باشند، اما این مهم نیز مورد غفلت قرار گرفته هست.

انتهای پیام/ ۱۲۱

به گزارش مجاهدت از گروه فرهنگ دفاع‌پرس –محمدحسن یوسفی؛ کارن همایونفر، آهنگساز برجسته سینما و تلوزیون ایران، که به خاطر آلبوم «سید الامه» برنده جایزه یازدهمین چهره هنر انقلاب اسلامی شده هست، یکی از چهره‌های شناخته شده در عرصه موسیقی، فیلم و تلوزیون هست. همایونفر، که در طول چند دهه فعالیت خود، آثار متعددی را خلق کرده که نه تنها در عرصه هنر سینما، بلکه در ذهن و حافظه‌ی شنیداری مردم ایران نیز جایگاه ویژه‌ای پیدا کرده هست. موسیقی‌های او به نوعی «امضای» بسیاری از آثار سینمایی و تلویزیونی معاصر ایران به شمار می‌آید. همایونفر در پروژه‌هایی که در آنها مشارکت داشته، همواره سعی کرده هست که موسیقی خود را نه تنها در خدمت داستان قرار دهد، بلکه آن را به ابزاری برای غنی‌سازی و تکمیل روایت بصری تبدیل کن.

از ناصر تقوایی تا ابراهیم حاتمی کیا
یکی از ویژگی‌های برجسته‌ی کارن همایونفر، توانایی او در همکاری با طیف وسیعی از کارگردانان هست. او با کارگردانان نام‌آوری، چون ناصر تقوایی، ابراهیم حاتمی‌کیا، مسعود کیمیایی، و بهمن فرمان آرا همکاری کرده و در هر کدام از این پروژه‌ها، با توجه به ویژگی‌های خاص فیلم یا سریال، موسیقی‌ای منحصر‌به‌فرد خلق کرده هست. این توانایی در تطبیق موسیقی با فضای فیلم‌ها و سریال‌ها، نشان‌دهنده‌ی عمق درک او از زبان سینما و قدرت هنری‌اش در ترکیب صدا و تصویر هست.

به عنوان نمونه، همکاری همایونفر با مسعود کیمیایی در فیلم جرم از بهترین نمونه‌های همکاری میان موسیقی و سینما به شمار می‌رود. موسیقی‌ای که همایونفر برای این آثار ساخته، به خوبی توانسته هست تضاد‌ها و تنش‌های درونی شخصیت‌ها را در فیلم‌های تقوایی به تصویر بکشد و به نوعی یک لایه اضافی به داستان‌ها اضافه کند. در این اثر، همایونفر از موسیقی با احساس و متنی عمیق استفاده کرده هست که در خدمت فضای اجتماعی و انسانی فیلم‌ها قرار دارد.

در سمت دیگر، همایونفر در همکاری با ابراهیم حاتمی‌کیا، فضایی حماسی و در عین حال تأثیرگذار را در آثار جنگی و اجتماعی این کارگردان خلق کرده هست. موسیقی فیلم «بادیگارد»، یکی از آثار شناخته‌شده‌ی همایونفر، که در سال‌های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفت، به عنوان یکی از نمونه‌های بارز آثار حاتمی‌کیا شناخته می‌شود. این اثر با استفاده از موسیقی‌های دراماتیک و مهیج، توانسته هست حس مبارزه، مقاومت، و حماسه را در ذهن مخاطبان به یادگار بگذارد.

در پروژه‌های تلویزیونی نیز، همکاری همایونفر با کارگردانانی، چون جواد افشار در سریال «مادرانه»، موسیقی متن این سریال را به یک نقطه عطف تبدیل کرده هست. همایونفر در این پروژه نیز با استفاده از موسیقی‌های ملایم و در عین حال تاثیرگذار، به خوبی احساسات پیچیده‌ی شخصیت‌ها را منتقل کرده و مخاطب را با خود همراه ساخته هست.

نغمه‌های ماندگار
در کنار همکاری با کارگردانان مختلف، یکی از مهم‌ترین عوامل موفقیت همایونفر، توانایی او در خلق موسیقی‌هایی هست که نه تنها به قصه کمک می‌کنند، بلکه به خودی خود نیز تبدیل به یک عنصر مهم در یادآوری فیلم‌ها و سریال‌ها می‌شوند. همایونفر با بهره‌گیری از تکنیک‌های نوین موسیقی و همچنین استفاده از ملودی‌ها و ساز‌های ایرانی و جهانی، توانسته هست موسیقی‌هایی بسازد که در کنار داستان، نقش به سزایی در جذب احساسات و ذهن مخاطب ایفا کنند.

موسیقی فیلم «بادیگارد» ساخته ابراهیم حاتمی کیا، به عنوان یکی از معروف‌ترین آثار همایونفر، نماد یک دهه از تاریخ ایران هست. این موسیقی با بهره‌گیری از ساز‌های ایرانی و ترکیب آنها با المان‌های موسیقی مدرن، توانسته هست صدای زمانه‌ی خود را منعکس کند. به گفته‌ی خود همایونفر، این اثر به نوعی «امضای دهه نود» شد و توانست در بسیاری از لحظات احساسی و حماسی فیلم، به عنوان یک عنصر مکمل به درک بیشتر فیلم کمک کند. این موسیقی در بازپخش‌های مختلف از رسانه‌های گروهی و در موقعیت‌های خاص از سال، به یکی از قطعات ماندگار در ذهن مخاطبان تبدیل شد.

فیلم «به وقت شام» ساخته ابراهیم حاتمی کیا نیز یکی دیگر از آثار برجسته‌ای هست که همایونفر برای آن موسیقی ساخته هست. این فیلم حماسی و جنگی، نیاز به موسیقی‌ای داشت که نه تنها در لحظات اکشن، بلکه در صحنه‌های احساسی نیز به خوبی پاسخگو باشد. موسیقی همایونفر توانسته هست فضای فیلم را به شکلی بسیار ماهرانه همراهی کند و آن را به یک تجربه‌ی سمعی و بصری منحصر‌به‌فرد تبدیل کند.

در فیلم «اروند» ساخته پوریا آذربایجانی، همایونفر با استفاده از موسیقی‌های غم‌انگیز و دلنشین، توانسته هست فضای روانی فیلم را به شکلی زیبا ترسیم کند. این موسیقی با الهام از مشکلات انسانی و بحران‌های جنگ، در کنار تصاویری که به نمایش گذاشته می‌شوند، نقش بسیار مهمی در انتقال پیام‌های فیلم ایفا کرده هست.

در «برف روی کاج‌ها» ساخته پیمان معادی، موسیقی همایونفر توانسته هست احساسات پیچیده‌ی درونی شخصیت‌ها را به خوبی نمایان کند. این فیلم با حال و هوای ملایم و به یادماندنی خود، موسیقی‌ای نیاز داشت که به همین اندازه نرم و تاثیرگذار باشد.

سید الامه نغمه‌ای برای سید حسن نصرالله 
یکی از آثار خاص و منحصر‌به‌فرد کارن همایونفر، آلبوم «سیدالامه» هست که به مناسبت تشییع سید حسن نصرالله، رهبر حزب‌الله لبنان، ساخته شد. این آلبوم با پنج قطعه به نام‌های «سراج الأحرار»، «صوت الحق»، «نداء السماء»، «علی خطی الأحرار» و «مشعول النور»، نه تنها یک اثر موسیقایی برجسته هست، بلکه از نظر سیاسی و مذهبی نیز حائز اهمیت هست. 
این آلبوم با استفاده از ساز‌ها و تکنیک‌های خاص، به شکلی موثر پیام‌های سیاسی و مذهبی را به شنوندگان منتقل می‌کند. موسیقی‌های این آلبوم، با بهره‌گیری از مفاهیم مذهبی و سیاسی، توانسته هست در سطح جهانی توجهات زیادی را جلب کند. «سیدالامه» نه تنها یک اثر موسیقایی برجسته هست، بلکه در این آثار به وضوح تمایل همایونفر برای بیان پیام‌های سیاسی و اجتماعی از طریق موسیقی نمایان هست.

شکوه نت‌های موفقیت؛ دستاورد‌های کارن همایونفر
کارن همایونفر در طول دوران حرفه‌ای خود توانسته هست جوایز متعددی را دریافت کند که نشان از تلاش و موفقیت‌های او در عرصه موسیقی دارد. او چهار سیمرغ بلورین برای موسیقی متن فیلم‌ها، از جمله فیلم‌های و «اسفند»، «جرم»، «زابوم» و «به وقت شام» دریافت کرده هست و برای موسیقی فیلم «موسی کلیم الله» هم نامزد جایزه جشنواره شد؛ که این جوایز به خوبی نمایانگر توانایی و تاثیرگذاری موسیقی‌های او در سینمای ایران هستند.

کارن همایونفر یکی از مهم‌ترین آهنگ‌سازان ایرانی هست که آثارش به بخش جدایی‌ناپذیر سینما و تلویزیون ایران تبدیل شده‌اند. او با توانایی فوق‌العاده‌ای که در ترکیب موسیقی و تصویر دارد، توانسته هست به یکی از چهره‌های برجسته موسیقی فیلم در کشور تبدیل شود. همکاری‌های متعدد با کارگردانان مختلف، آثار برجسته‌اش در سینما و تلویزیون، و آلبوم‌های خاصی همچون «سیدالامه»، نشان‌دهنده‌ی عمق فنی و هنری او در این عرصه هست. موسیقی همایونفر همچنان در قلب سینمای ایران جریان دارد و به طور حتم در خاطره‌ی جمعی ایرانیان باقی خواهد ماند.

انتهای پیام/ ۱۲۱

علی غفاری، کارگردان فیلم «پیشمرگ» در گفت‌و‌گو با خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، با بیان اینکه طبق نظرسنجی‌ها و آمار اکثر مخاطبین سینما راضی از سالن خارج نمی‌شوند، اظهار داشت: دلیل این نارضایتی از سینما نداشتن و فقدان فیلم‌نامه و تعجیل در تولید هست؛ انگار مسابقه تولید و اکران فیلم هست و سینمای کمدی ما از این مسئله لطمه می‌خورد.

دفاع مقدس نیازمند مدیریت یکپارچه هست” src=”https://defapress.ir/files/fa/news/۱۴۰۴/۱/۲۸/۲۸۹۶۲۵۱_۲۲۴.jpg” alt=”غفاری: سینمای دفاع مقدس نیازمند مدیریت یکپارچه هست” width=”۶۰۰″ height=”۴۰۰″>

کارگردان فیلم «پیشمرگ» با تاکید براینکه کسی با تولید و اکران فیلم کمدی مخالفت ندارد، افزود: فیلم‌های کمدی شبیه به هم تولید می‌شوند و فکر می‌کنم این گونه آثار در حال اشباع هستند چراکه موضوعات تکراری تولید می‌شوند و ساختاری در این آثار وجود ندارد. ما در زمینه تولیدات طنز باید بازنگری کنیم چراکه فیلم‌هایی مانند «اجاره‌نشین‌ها» و «لیلی با من هست» را داریم که در تاریخ سینمای ما ماندگار شده‌اند و اکنون چنین فیلم‌هایی ساخته نمی‌شود.

وی تاکید کرد: تکرار مکررات و نداشتن ایده و فیلمنامه در زمینه فیلم کمدی باعث شده هست تا مردم کم کم دل‌زده شوند و فکر می‌کنم در سال جدید شاهد یک اتفاق جدید در سینما باشیم و مردم به گونه‌های دیگری از سینما گرایش پیدا کنند. سینمای اجتماعی، دفاع مقدس و سینمای معمایی و جنایی و حادثه‌ای از ژانر‌هایی هستند که سینما این قابلیت را دارد که به آن بپردازد؛ امیدواریم در زمینه تولیدات این عرصه تجدید نظری صورت گیرد.

غفاری به ساختار اکران آثار سینمایی پرداخت و عنوان کرد: مکانیزم اکران در کشورمان واقعاً یک مکانیزم معیوب هست که باید آسیب‌شناسی شود؛ هم‌اکنون اکران فصل بعدی سینما مشخص نیست و همین نامشخص بودن یعنی اینکه در این چرخه اشکالی وجود دارد؛ درحالی که برنامه‌های سینما‌ها در سراسر دنیا از ابتدای سال مشخص می‌شوند و اعلام می‌شود که چه فیلم‌هایی در چه گروه‌هایی در چه زمانی اکران می‌شود. 

کارگردان فیلم «پیشمرگ» درباره وضعیت فیلم‌های تاریخی و مذهبی گفت: به اعتقاد بنده جای فیلم‌های مذهبی و تاریخی در سینمای ایران خالی‌ست؛ مخصوصا در کشوری مانند ایران که سبقه‌ی دینی و تمدنی دارد و تاریخ معاصر و کهن آن سرشار از شخصیت‌های برجسته هست. نویسندگان بزرگ و رمان‌های و داستان‌های کهن باید به مردم معرفی شوند و این مسئله وظیفه سینمای دینی هست که اتفاقا فیلم‌های پرمخاطبی خواهند بود.

وی گفت: یکی از دلایلی که باعث کم رونق شدن تولید آثار سینمایی دینی هست، پُرهزینه بودن تولید این آثار هست. ساخت دکور و دوخت لباس و انبوه هنروران و بازیگران مختلف هزینه تولید فیلم دینی را بالا می‌برد، اما تمام این دلائل باعث نمی‌شود ما در این زمینه تولید سینمایی نداشته باشیم؛ لذا معتقدیم سبد اکران ما حتماً نیازمند آثار تاریخی هست که باید به آن پرداخت. 

غفاری درباره اکران آثار سینمای دفاع مقدس و راهکار‌هایی که می‌تواند موجب موفقیت این گونه سینمایی در گیشه شود، عنوان کرد: در مسئله اکران آثار سینمای دفاع مقدس نیازمند مدیریت یکپارچه و واحدی هستیم تا اکران را به سمت درستی هدایت کند؛ متاسفانه فعالیت‌های این حوزه یک واحد نیست و نیازمند به تجمیع موضوعات سینمای دفاع مقدس هستیم تا بتوانیم آثار درخشان دفاع مقدس را در گستره بهتری تولید و به اکران برسانیم.

انتهای پیام/ ۱۲۱

علی غفاری، کارگردان فیلم «پیشمرگ» در گفت‌و‌گو با خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، با بیان اینکه طبق نظرسنجی‌ها و آمار اکثر مخاطبین سینما راضی از سالن خارج نمی‌شوند، اظهار داشت: دلیل این نارضایتی از سینما نداشتن و فقدان فیلم‌نامه و تعجیل در تولید هست؛ انگار مسابقه تولید و اکران فیلم هست و سینمای کمدی ما از این مسئله لطمه می‌خورد.

دفاع مقدس نیازمند مدیریت یکپارچه هست” src=”https://defapress.ir/files/fa/news/۱۴۰۴/۱/۲۸/۲۸۹۶۲۵۱_۲۲۴.jpg” alt=”غفاری: سینمای دفاع مقدس نیازمند مدیریت یکپارچه هست” width=”۶۰۰″ height=”۴۰۰″>

کارگردان فیلم «پیشمرگ» با تاکید براینکه کسی با تولید و اکران فیلم کمدی مخالفت ندارد، افزود: فیلم‌های کمدی شبیه به هم تولید می‌شوند و فکر می‌کنم این گونه آثار در حال اشباه شدن هستند چراکه موضوعات تکراری تولید می‌شوند و ساختاری در این آثار وجود ندارد. ما در زمینه تولیدات طنز باید بازنگری کنیم چراکه فیلم‌هایی مانند «اجاره‌نشین‌ها» و «لیلی با من هست» را داریم که در تاریخ سینمای ما ماندگار شده‌اند و اکنون چنین فیلم‌هایی ساخته نمی‌شود.

وی تاکید کرد: تکرار مکررات و نداشتن ایده و فیلمنامه در زمینه فیلم کمدی باعث شده هست تا مردم کم کم دل‌زده شوند و فکر می‌کنم در سال جدید شاهد یک اتفاق جدید در سینما باشیم و مردم به گونه‌های دیگری از سینما گرایش پیدا کنند. سینمای اجتماعی، دفاع مقدس و سینمای معمایی و جنایی و حادثه‌ای از ژانر‌هایی هستند که سینما این قابلیت را دارد که به آن بپردازد؛ امیدواریم در زمینه تولیدات این عرصه تجدید نظری صورت گیرد.

غفاری به ساختار اکران ٍآثار سینمایی پرداخت و عنوان کرد: مکانیزم اکران در کشورمان واقعاً یک مکانیزم معیوب هست که باید آسیب‌شناسی شود؛ هم‌اکنون اکران فصل بعدی سینما مشخص نیست و همین نامشخص بودن یعنی اینکه در این چرخه اشکالی وجود دارد درحالی که برنامه‌های سینما‌ها در سراسر دنیا از ابتدای سال مشخص می‌شوند و اعلام می‌شود که چه فیلم‌هایی در چه گروه‌هایی در چه زمانی اکران می‌شود. 

کارگردان فیلم «پیشمرگ» درباره وضعیت فیلم‌های تاریخی و مذهبی گفت: به اعتقاد بنده جای فیلم‌های مذهبی و تاریخی در سینمای ایران خالی‌ست؛ خصوصا در کشوری مانند ایران که سبقه‌ی دینی و تمدنی دارد؛ به قدری موضوعات از شخصیت‌های برجسته طول تاریخ کهن و معاصر وجود دارد جایشان بر پرده‌ی سینما خالی‌ست. نویسندگان بزرگ و رمان‌های و داستان‌های کهن باید به مردم معرفی شوند و این مسئله وظیفه سینمای دینی هست که اتفاقا فیلم‌های پرمخاطبی خواهند بود.
وی گفت: یکی از دلایلی که باعث کم رونق شدن تولید آثار سینمایی دینی هست، پُرهزینه بودن تولید این آثار هست. ساخت دکور و دوخت لباس و انبوه هنروران و بازیگران مختلف هزینه تولید فیلم دینی را بالا می‌برد، اما تمام این دلائل باعث نمی‌شود ما در این زمینه تولید سینمایی نداشته باشیم لذا معتقدیم سبد اکران ما حتماً نیازمند آثار تاریخی هست که باید به آن پرداخت. 

غفاری درباره اکران آثار سینمای دفاع مقدس و راهکار‌هایی که می‌تواند موجب موفقیت این گونه سینمایی در گیشه شود، عنوان کرد: در مسئله اکران آثار سینمای دفاع مقدس نیازمند مدیریت یکپارچه و واحدی هستیم تا اکران را به سمت درستی هدایت کند؛ متاسفانه فعالیت‌های این حوزه یک واحد نیست و نیازمند به تجمیع موضوعات سینمای دفاع مقدس هستیم تا بتوانیم آثار درخشان دفاع مقدس را در گسترده و پهنه‌ی بیشتر تولید و به اکران برسانیم.

انتهای پیام/ ۱۲۱