سینما

گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس: رویکرد جدید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیگیری مسائل فرهنگ با رویکرد خودکفایی در حوزه کاغذ، توسعه صادرات محصولات فرهنگی، تولیدات مشترک سینمایی و ماموریت‌های رایزنان فرهنگی کشورمان برای شناسایی ظرفیت‌های جدید در تعاملات فرهنگی انعکاس و بازتاب خاصی در رسانه‌های داخلی داشته است.

تاکید وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در تغییر ریل‌گذاری‌های گذشته فرهنگ البته کلیدواژه‌ای است که طی یک سال گذشته عمر دولت سیزدهم بسیار شنیده شده است. هرچند هنوز سیاست روشنی از رویکرد جدید دولت برای اهالی فرهنگی و هنر مشخص نشده است اما آنچه روشن پیش‌وروی مخاطبین و اهالی رسانه از این سخنان قرار می‌گیرد تغییر جدی در رویکردها و سیاست‌ها در مواجهه با موضوع فرهنگ و هنر است.

رویکرد سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در توجه به دفاتر استانی و ظرفیت‌سازی برای سینمای ایران با توجه به ظرفیت‌های سینمای منطقه مورد تاکید قرار گرفته است. انتصاب محمد خزاعی با سابقه طولانی در جایگاه تهیه کنندگی سینما و دبیری چندین دوره جشنواره فیلم فجر و جشنواره جهانی فیلم مقاومت انتصاب شخصیتی آشنا با مسائل سینما بود که می‌توانست برای اهالی فرهنگ و سینما امید به روزهای درخشان را به همراه آورد.

سفر به عراق و تفاهم‌های سینمایی

توجه به ظرفیت‌های بین‌المللی با اولین سفر محمد خزاعی به کشور عراق کلید زده شد. این سفر در راستای تداوم، گسترش و تقویت همکاری‌های دو جانبه فرهنگی و سینمایی دو کشور و پیرو دعوت رسمی وزارت فرهنگ و جهانگردی و امور سینمایی عراق صورت گرفته است.

حضور در هفته سینمای ایران در بغداد، امضای تفاهم‌نامه همکاری در زمینه تبادل، نمایش و عرضه تجاری آثار سینمایی «بلند، مستند، کوتاه و به‌ویژه، کودک و نوجوان»، زمینه سازی برای حضور سینماگران، برگزاری هفته‌های فیلم، ارائه دانش فنی و تخصصی از طریق ظرفیت انجمن سینمای جوانان ایران برای اعزام استاد و مربی تخصصی در زمینه آموزش به عراق، تقویت شرایط انجام پروژه‌های تولید مشترک بر اساس مفاهیم و موضوعات منطقه‌ای و راهبردی، هم‌فکری در زمینه برگزاری هفته‌های فیلم مشترک، پیشنهاد برای توسعه زیرساخت سینمایی عراق با بهره‌گیری از تجارب موسسه سینماشهر و بخش خصوصی سینمای ایران و غیره از جمله برنامه‌های پیش بینی شده در این سفر عنوان شده است.

ظرفیت‌های بین‌الملل برای سینمای ایران

دومین سفر محمد خزاعی برای افزایش تعاملات سینمایی به کشور روسیه روز گذشته صورت گرفت. رئیس سازمان سینمایی به دعوت آال یورونا مانیلوو معاون وزیر فرهنگ فدراسیون روسیه با هدف گسترش همکاری‌های سینمایی، شناخت توانمندی‌های دو طرف در حوزه تولید و پخش آثار سینمایی و گسترش ظرفیت‌های اکران و ایجاد بازار تجاری برای سینمای ایران به روسیه رفت.

دیدار با رئیس دپارتمان سینما و توسعه دیجیتال، رئیس دفتر بین‌الملل وزارت فرهنگ، رئیس موزه دولتی و مرکزی سینما، رئیس شبکه تلویزیونی ان تی وی، مدیرعامل پلتفرم پخش فیلم و سریال پرمییر وان، رئیس موسسه تولید و توزیع فیلم سنترال پارتنرشیپ، بازدید از موسسه موس فیلم، مدیرعامل آرشیو ملی سینمای روسیه، مدیر اجرایی بنیاد سینمای روسیه، مدیر برنامه ها و رئیس کمسیون انتخاب جشنواره بین المللی فیلم مسکو و همچنین نشست مشترک با جمعی از تهیه کنندگان، توزیع کنندگان و دست‌اندکاران صنعت سینمای روسیه از برنامه‌های پیش‌بینی شده در این سفر عنوان شده است.

سینمای ایران در دوره جدید فعالیت خود سیاست‌های جدیدی از جمله استفاده از بازارهای بزرگ کشورهای منطقه و توانمندی‌های آنها برای ارتقای سینما و گسترش ظرفیت‌های اکران و بازاریابی را در پیش گرفته است. روسیه یکی از کشورهای مهم منطقه در حوزه سینما است که هر ساله فیلم‌های متعددی در قالب‌های گوناگون تولید و عرضه می‌کند.

دلیل سفر محمد خزاعی به کشور روسیه ارتقا مناسبات فرهنگی بویژه در حوزه سینما عنوان شده است و قرار است در این سفر چند تفاهمنامه‌ای همکاری از جمله معاون وزیر فرهنگ فدراسیون روسیه در جهت تسهیل امور سینمایی فی مابین به امضا برسد که اجرایی‌سازی این تفاهم‌ها و آغاز تولیدات مشترک برای سینمای ایران می‌تواند ظرفیت جدیدی برای افزایش تولیدات و تعاملات فرهنگی را به همراه داشته باشد.

انتهای پیام/ 121

گروه اجتماعی دفاع‌پرس – سرهنگ فرزاد تاجره جانشین فرمانده انتظامی استان گلستان؛ پوشش به منزله یک حفاظ ظاهری و باطنی تلقی می‌شود که مصونیت اخلاقی، خانوادگی و از همه مهم‌تر زمینه امنیت اجتماعی را فراهم می‌آورد. پوشش و لباس هر انسانی، پرچم کشور وجود اوست، پرچمی که با نصب آن بر خانه وجودش، اعلام می‌دارد که از کدام فرهنگ تبعیت می‌کند.

موضوع پوشش یکی از پر دامنه‌ترین موضوعاتی که در دنیای امروز راجع به زن و حیات اجتماعی، ارزش وجودی و عفاف او مطرح است. در جامعه مظاهری از بعضی هنجارگریزی‌ها به چشم می‌خورد که ما آن را با نام حجاب گریزی شناخته ایم؛ یعنی همان خودنمایی‌های زنانه در قالب خودآرایی یا “بی حجابی و بد حجابی”.

اما چرایی‌های این ناهنجاری در جامعه اسلامی:

-ضعف جامعه پذیری و تربیت اجتماعی: به معنای انتقال ندادن و درونی نکردن ارزش‌ها و هنجار‌های اجتماعی در ساختار شخصیت، نبود حساسیت نسبت به رعایت انتظارات جمعی، ضعف تعلق به فرهنگ خودی، بی قیدی و بی مسئولیتی در رعایت قواعد اجتماعی، بی مبالاتی در رعایت حریم‌ها و ارتکاب جرایم و انحراف که در دوره‌های مختلف به صورت‌های گوناگونی رخ می‌دهد، در مراحل مختلف رشد شخصیت فرد ریشه دارد.

-یادگیری: هرچه معاشرت فرد با کجروان از نظر فراوانی دفعات وقوع، مدت، ارجحیت و شدت، میزان درگیری عاطفی و تناسب با الگو‌های تجربه شده بیشتر باشد، این اثرپذیری بیشتر و عمیق‌تر و الگوپذیری و یادگیری قوی‌تر خواهد بود.

-تجربه گذشته فرد از رعایت حجاب: انسان‌ها همواره در پی انجام اعمالی هستند که در انجام آن، تجربه خوبی کسب کرده باشند و از آنچه در گذشته برای آن‌ها باعث آزردگی آنان شده، دوری می‌گزینند. بنابراین اگر افراد از رعایت حجاب خاطرات مطلوبی داشته باشند، همواره در صددند که خاطره مطلوب خود را تکرار کنند.

-الگو‌های ارائه شده توسط رسانه ها: بین الگو‌های ارائه شده توسط رسانه‌ها و گرایش به پوشش رابطه وجود دارد. مهمترین اثر رسانه‌ها تأثیرات شناختی است که رابطه‌ای نزدیک با رفتار انسان دارد و مرجعی برای احساس مردم نسبت به موقعیت‌های مختلف، گرایشات، عقاید و ارزش هایشان است.

-سبک زندگی افراد: سینما، اینترنت، فیلم‌های مختلف، مجلات و روزنامه‌ها و … می‌تواند بر وضعیت حجاب اثر گذار باشد.

-ضعف اعتقاد دینی: ضعف اعتقاد به دین، بنیاد هر کار مطلوب دینی را بر می‌اندازد و می‌توانند بر حجاب تاثیر گذار باشند.

-نا آگاهی و کم آگاهی: اساسی‌ترین علت پدیده کم توجهی دختران و زنان بد حجاب ناآگاهی آنان است.

-احساس گناهکاری غیر قابل بازگشت: عده‌ای که خواسته یا ناخواسته به گناهان و بدحجابی و عواقب برخاسته از آن گرفتار آمده اند در خود نوعی احساس گناه و ناامیدی دارند. ناامیدی از نجات، راه آنان را برای بازگشت به حجاب می‌بندد.

هویت جویی: مسائلی مثل بحران هویت، تلاش برای بازسازی باور‌ها و شناخت ها، پی بردن به رمز و راز وجودی خود و یافتن سؤال‌های بنیادین در مسیر رشد، اگر به موقع و از کانال صحیح پاسخ داده نشوند، مخرب شخصیت می‌شود. اشخاصی که هنوز به دلیل اعتماد به نفس، عزت نفس و احساس ارزشمندی پایین از درون تهی مانده اند و هنوز به شخصیتی ارزنده و ممتاز دست نیافته اند در پی آنند که در نظر این و آن تشخص و امتیازی پیدا کنند روی آوری به خود جلوه گری اجتماعی از این عامل نیز ریشه می‌گیرد.

تأیید و تحسین خواهی: یکی از خصوصیات انسان به خصوص زنان، میل به ستایشگری و تأیید دیگران از آنان است. اگر این حس از گذرگاه سنجیده‌ای نگذرد، از بیراهه‌های جلوه نمایی جاذبه‌های ظاهری او سر بر می‌آورد و با نوعی  بی قراری، هر پدیده باز دارنده‌ای مثل حجاب را از سر راه بر می‌دارد.

تنوع طلبی و گریز از سنت ها: انسان به ویژه جوانان، بسیاری از چیز‌ها را جدید و دگرگون می‌خواهند و دوست دارند قالب‌ها را بشکنند و از خود فردی جدید بسازند این موضوع در طریقه پوشش، تفکر، به کار بردن لغات و اصطلاحات تازه و … ظهور می‌یابد. این حس اگر درست رهبری نشود به رویگردانی از ارزش‌ها می‌انجامد؛ زیرا این اعتقاد پدید می‌آید که هر چیز نو بر کهنه آن می‌چربد که به جدال نمایان با سنت‌ها از جمله حجاب کشیده می‌شود.

مد زدگی: بعضی در زندگی خود به اسارت مدها در آمده اند و به هیچ شکلی نیز توان گسستن از آن را ندارند، بدون اینکه بدانند پیامی که می‌آورند، چه به او می‌دهند و چه چیزی را از او می‌گیرند هر روز خیره به در می‌نشیند، که مد امروز بیاید و تا از آن پیروی کند.

راهکار‌های مقابله با بدحجابی

رعایت اصل تقوای الهی در عمل از طرف آمرین به معروف و ناهیان از منکر،   ارائه الگو‌های امروزی که برای نسل جوان ملموس باشد. بیان محسنات حجاب اسلامی و تبلیغ محاسن حجاب و بیان مضّرات ترک  آن، توسعه و گسترش هیئت‌های مذهبی و حمایت از آنها، برگزاری میزگرد‌های تخصصی با بهره گیری از متخصصان جوان، برخورد شایسته و عقلایی با پدیده و فناوری‌های جدید از قبیل ماهواره و اینترنت، ترویج فرهنگ ازدواج و استحکام بنای خانواده از جمله راهکار‌های مقابله با بدحجابی در جامعه است.

نتیجه گیری:

رعایت حجاب همانند شخصیت طلبی و عفت خواهی به فطرت اصیل انسانی برمی گردد. از این رو رعایت حجاب ارزش گذاشتن به زن و تکریم اوست نه دلیل بر نقص وجود او. احیای ارزش‌های اصیل و بازگشت به اصول فراموش شده اسلامی شرط لازم برای حاکمیت بخشیدن به این ارزشهاست. پوشش زن جزء مسائل شریعت مقدس اسلام و نیز موضوع روز در جوامع اسلامی است. هر گونه برنامه ریزی برای اصلاح و تحول فرهنگی مستلزم شناخت عمیق و دقیق مسئله و جوانب آن است و وجود پدیده بی حجابی نیز نیازمند بررسی دقیق و کاوش در ابعاد آن است.

انتهای پیام/241

گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، «اینجا قصه‌هایی را می‌شنوی که از نوجوانی آغاز می‌شود» احتمالا همین یک جمله به عنوان یکی از مهم‌ترین شعارهای برنامه «اقیانوس آرام» برای توصیف و توضیح این برنامه کافی است.

«اقیانوس آرام» در پی آشتی دادن نسل نوجوان ایرانی با قصه‌های نسل‌های قبل از آنها درباره این دوره بسیار پر فراز و نشیب زندگی هر فرد است. برنامه نوجوانانه «اقیانوس آرام» تلاش می‌کند در همکلامی با نوجوان‌های مختلف، آسیب‌ها و چالش‌های این رده سنی حساس را مورد بررسی قرار دهد. اتفاقی که شاید یکی از مهم‌ترین رویکردهایی باشد که در سال‌های اخیر در تلویزیون به آن بها داده شده است.

برنامه «اقیانوس آرام» که از شبکه دو سیما پخش می‌شود و اکنون در حال پخش فصل چهارم خود است با تاکید بر آسیب‌ها و چالش‌های دوره نوجوانی دست بر نقطه‌ای ذهن افراد این نسل می‌گذارد که هر کسی آن را یک بار تجربه کرده است.

برنامه «اقیانوس آرام» قصد دارد رویای متفاوت بودن و این‌که چگونه می‌توان یک آدم متفاوت بود را برای نوجوانان به چالش بکشد. همین جاست که برنامه «اقیانوس آرام» به یک اتفاق متفاوت تبدیل می‌شود. برنامه «اقیانوس آرام» با تاکید درست و ویژه بر روایت نوجوانی از زبان آدم‌هایی که می‌توانند الگوی همه نوجوانان این سرزمین باشند، اهالی این نسل حساس را به رویارویی با قصه نوجوانی آدم‌هایی که امروز در جامعه اعتباری به دست آورده‌اند رهنمون می‌کند.

«اقیانوس آرام» در سه بخش اصلی و چند آیتم میانی تهیه شده است. اولین بخش این برنامه، حضور مهمانی است که به دعوت بچه‌ها به برنامه می‌آید و برایشان قصه نوجوانی‌اش را تعریف می‎کند. این بخش به صورت استندآپ اجرا می‌شود.

نوجوان تشنه شنیدن است

مهمانان این بخش کسانی هستند که بچه‌ها پذیرفته‌اند قصه نوجوانی‌‌شان می‌تواند الگوی خوبی برای‌شان باشد؛ همین پذیرفته شدن بین نسل نوجوان خود اتفاقی بسیار کلیدی در برنامه‌سازی است و برنامه «اقیانوس آرام» این هم‌ترازی را به خوبی رقم می‌زند. نوجوان در ابتدا تشنه شنیدن است و برنامه در همین آیتم چنین فضایی را برای نوجوان به وجود می‌آورد تا به خوبی داستان‌های دوره نوجوانی یک فرد متفاوت و موفق را به بشنود. در مرحله بعدی برنامه وارد فاز تازه‌ای می‌شود.

در بخش دوم نوجوانان حاضر در استودیو نسبت به قصه‌ مهمان واکنش نشان می‌دهند و سوالات‌شان را می‌پرسند. نوجوانی که با داستان‌ها و قصه‌های زندگی قهرمان خود آشنا شده اکنون در بخش بعدی سوالاتی کلیدی را از مهمان برنامه مطرح می‌کند. این سوال‌هاست که شخصیت نوجوان را می‌سازد و او را در معرض مستقیم تجربه‌هایی قرار می‌دهد که نسل نوجوان به شدت تشنه آن است.

در بخش سوم نیز یک مهمان نوجوان به جمع مهمانان این برنامه اضافه می شود که او نیز توسط نوجوانان انتخاب شده‌ است. این مهمان قرار نیست ویژگی عجیبی داشته باشد بلکه مانند اغلب نوجوانان کسی است که بیشتر از دیگران به خودش باور داشته و توانسته با اتکای به خود کار مهمی انجام بدهد. برنامه «اقیانوس آرام» به این سمت حرکت کرده که نوجوانان بتوانند تجربه‌های افراد موفق را بشنوند، با سوالات خود آن را تحلیل کنند و در انتها یک نوجوان موفق را تماشا کنند. این سیر هر چند که در یک برنامه تلویزیونی شکل گرفته به جد یکی از بهترین بازخوردها را برای افزایش امر تربیت برای نوجوانان و حتی خانواده‌های آنها به بار می‌آورد.

در این میان برنامه «اقیانوس آرام» از نظر اصول برنامه‌سازی تلویزیونی هم در سطح خوبی خود را نشان می‌دهد. به این نکته باید دقت کرد که فضای روایت از سوی مهمان و هم‌تراز شدن آن با سوالات نوجوانان احتیاج به ارائه تصویرهای متفاوت (با آنچه قبلا در سیما به خصوص در مورد برنامه‌های حوزه نوجوان و کودک دیده‌ایم) دارد و این کار به خوبی چه در بخش اول و چه در بخش دوم انجام می‌شود.

تفکر صحیح «اقیانوس آرام» به حوزه برنامه‌سازی نوجوانان

به این نکته نیز باید توجه داشت که برنامه «اقیانوس آرام» بر خلاف بخش‌های اصلی از قسمت‌های جانبی و به خصوص صدایی که آیتم‌های برنامه را می‌خواند ضربه خورده و به عنوان یک نقص جدی می‌توان آن را برای این برنامه مطرح کرد. در هر شکل برنامه «اقیانوس آرام» یکی از مهم‌ترین مجموعه‌هایی است که با تفکر صحیح به حوزه برنامه‌سازی برای نوجوانان ورود کرده و این ورود اکنون و پس از گذشت چند فصل از این برنامه به خوبی خود را نشان می‌دهد. برنامه «اقیانوس آرام» روایت مستقیم نوجوانی برای نوجوانانی است که باید از این اقیانوس بزرگ به سلامت عبور کنند.

انتهای پیام/ 121