شاعر آیینی

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از مازندران، «میثم رنجبر» شاعر آئینی مازندران از شهرستان بابل حائز رتبه اول بخش شعری برای کودکان شهید و مظلوم غزه و مقاومت سیزدهمین کنگره شعر فرهنگیاران سپاه کشور شد.

همچنین «حسین خلیلی» از نکا رتبه دوم بخش اقتدار نظام در عبور از حوادث و بحران‌ها را از آن خود کرد و «روح اله حسنی» از قائمشهر رتبه سوم بخش انتظار زمینه ساز تمدن نوین اسلامی به دست آورد.

سیزدهمین کنگره شعر فرهنگیاران کشور به میزبانی استان قزوین برگزار شد و در این جشنواره‌ رقابتی بیش از ۲۱۰ شاعر، بیش از ۴۴۰ قطعه شعر به دبیرخانه مرکزی فرستادند و پس از داوری پنج شاعر در پنج بخش حائز رتبه برتر شدند.

 سرتیپ‌ دوم پاسدار «رستم‌علی رفیعی آتانی» فرمانده سپاه صاحب الامر قزوین به هنگام اهدای جوایز به «میثم رنجبر» انگشتر شخصی خود که برشی از سنگ داخل ضریح امام حسین (ع) بود را از انگشت خود درآورد و به رسم هدیه در انگشت این شاعر آئینی نهاد که صحنه زیبایی را رقم زد.

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از مازندران، «احمد ایرانی‌نسب» از شاعران آئینی استان مازندران سروده‌ای را در رثای شهادت امام موسی کاظم (ع) منتشر کرده هست که در ادامه می‌آید.

مادربزرگم خانه‌ای از جنس باور داشت
آجر به آجر در دلش سوغات قمصر داشت

کنج حیاط کوچکش باغ بزرگی بود
گلدان به گلدان شعر‌های روح پرور داشت 
 
از بیت‌های بوستانش معرفت می‌ریخت
بر شاخه‌ی سبز گلستانش کبوتر داشت

بوی خوش گل‌های قالی بس که می‌پیچید.
چون بارگاهی بود که صحنی معطر داشت

حتی به جای پرده، پرچم دلبری می‌کرد
حتی به جای صندلی، آن خانه منبر داشت

آن خانه‌ای که ابر‌ها همسایه‌اش بودند
از هر طرف رفتم به سمت آسمان در داشت

از پنجره هم‌دست باران می‌شدم هر بار
بال خیالم تا بلندای فلک پر داشت

قطعا ملائک استجابت را می‌آوردند
وقتی قنوت ناودان‌ها عطر کوثر داشت

مادربزرگ دائم الذکرم سحر تا شام
هر روز ختم چارقل را با سماور داشت

همسایه‌ها حاجت روای خانه‌اش بودند
روزی که نذر سفره‌ی موسی بن جعفر (ع) داشت

صفحه به صفحه روضه خوان غم را نفس می‌زد
قطره به قطره چشم‌ها، آیینه‌ای‌تر داشت
‌
می‌گفت آن مردی که دنیایی اسیرش بود
سجاده‌ای در کنج زندانی محقر داشت

با اشک‌هایش پایه‌های عرش می‌لرزید
در سجده‌ی نیمه شب خود صبح محشر داشت

با یک اشاره خیر و شر را جابجا می‌کرد
آنقدر که بدکاره دست از کار خود برداشت

هرگز نباید سر به خاک حجره بگذارد
مردی که خاک مقدم او قیمت زر داشت

زنجیر‌ها حتی دخیل دست او بودند
باب الحوائج با همه، لطفی برابر داشت

مادربزرگم گریه کرد و شانه‌اش لرزید
بغضی شکست و استکان از غم ترک برداشت

مولای مظلوم و غریب شیعیان در بند                                                                                                                                                                                                   ای کاش سلمان داشت و ای کاش قنبر داشت

آن روزه‌داری که طعام سفره‌اش غم بود
آن روضه‌داری که همیشه ذکر مادر داشت

بر شانه‌ی شب پیکر خورشید را بردند
تقدیر روی شانه‌هایش دُرّ و گوهر داشت

پای گریز روضه خوان تا کربلا می‌رفت‌
می‌گفت صد رحمت که مولا پیکرش سر داشت

از بوریا و نعل تازه زود رد می‌شد
از بس که در دل غیرت آل پیمبر داشت

صفحه به صفحه روضه خوان غم را نفس می‌زد
قطره به قطره چشم‌ها، آیینه‌ای‌تر داشت

گفتم که آن خانه چنان صحنی معطر بود
باید بگویم، چون حرم صحنی مطهر داشت

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از مازندران، «میثم رنجبر» از شاعران آئینی استان مازندران تازه ترین سروده‌اش را در رثای شهیدان حجج‌ اسلام «علی رازینی» و «محمد مقیسه» به دفتر خبرگزاری دفاع مقدس در مازندران ارسال کرده هست که در ادامه می‌آید:

 خوب هست کاری که در آن اقرار باشد
یا کارخوبی که پر از انکار باشد

من باز می‌بینم در باغ شهادت.
اما نه آن در که فقط اصرار باشد

این هدیه تنها مزد مردی می‌شود که
در عمق میدان، در دل پیکار باشد

وقتی شهادت انتخابش می‌نماید.
پس می‌تواند فرد در هر کار باشد

گلچین شدن یعنی دفاعی که مدافع
سرباز یا بنا و کاشیکار باشد

گلچین شدن یعنی شهیدی می‌تواند
قاضی و دانشمند یا سردار باشد

جایی که صف معنا ندارد در همین جاست
باید فقط اخلاص پرتکرار باشد

با دیدن تابوت‌ها می‌گویم:‌ ای کاش.
بختی که با من نیست، با من یار باشد

شاعر برو میدان! که روزی شهادت.
شاید برای شاعری درکار باشد

انتهای پیام/