شبکه ایران اینترنشنال

به گزارش مجاهدت از مشرق، اگر تا چندماه پیش رسانه‌ها و شبکه‌های ماهواره‌ای ضدانقلاب از جمله بی بی سی فارسی و ایران اینترنشنال مواضع ضد ایرانی خود را پنهان می‌کردند اما حالا عریان‌تر از پیش عمل می‌کنند.

به تازگی کارشناس شبکه ایران اینترنشنال با گستاخی تمام ضمن دفاع از شهادت رساندن حاج قاسم سلیمانی از عدم کارایی سیستم تحریم علیه ایران صحبت کرد.

در بخش دیگری از این برنامه، وی خواستار حمله به مراکز نظامی، انتظامی ایران ولو به قیمت کشته شدن مردم بی‌گناه ایران شد.

چندهفته پیش با گفت‌وگوی اختصاصی نتانیاهو با ایران اینترنشنال بسیاری از کاربران حتی بخشی از مخالفان جمهوری اسلامی نیز سیاست‌های این شبکه را زیر سوال بردند.

نتانیاهو در آن برنامه نیز صحبت از حمله نظامی به ایران کرد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: شبکه خبری سی‌ان‌ان در گزارش خود، به یکی از اغتشاشگران بازداشت‌شده در مهرماه اشاره کرده و مدعی‌شده که به‌دلایل امنیتی، نام او تغییر داده و «نگین» گذاشته است. این فرد گفته در زمانی که تحت بازجویی بوده، متوجه شده که ماموران از چت‌های خصوصی او در تلگرام، شنود تلفن‌ها و پیامک‌هایش برای متهم کردن وی استفاده می‌کردند.

به گزارش مجاهدت از شبکه ایران اینترنشنال، نگین به سی‌ان‌ان گفته: ماموران به من گفتند از همه‌چیز آگاهند و من را به اداره یک گروه در تلگرام متهم کردند.

او همچنین با اشاره به اینکه دوستانی دارد که زندانی بودند، گفت: «ماموران، پرینت‌ مکالمات تلفنی من با آن دوستان را جلوی من گذاشتند و از من پرسیدند که رابطه‌ام با آن افراد چیست.»

نگین گفته که بر این باور است که ماموران ایرانی در روز دوازدهم ژوئیه حساب تلگرام او را هک کردند؛ زمانی که او متوجه شد آدرس آی‌پی دیگری به آن حساب دسترسی پیدا کرده است.

او افزود که وقتی در زندان بوده، ماموران حساب تلگرام او را دوباره فعال کردند تا ببینند چه کسی سعی کرده با او تماس بگیرد و افرادی را که او با آنها در تماس بوده، پیدا کنند.

سی‌ان‌ان افزود: با وقوع اعتراضات، بیشتر توجه‌ها به تلاش حکومت برای قطع اینترنت متمرکز شد، اما برخی نگرانند که حکومت با دسترسی به برنامه‌های کاربردی تلفن همراه، برای نظارت و سرکوب معترضان استفاده کنند. به عقیده کارشناسان، ممکن است شرکت‌های فناوری برای مقابله با چنین تلاش‌هایی مجهز نباشند. سی‌ان‌ان نوشت: جمهوری اسلامی ممکن است از روش‌های هک کردن مشابه برای ردیابی حساب‌های دیگران در تلگرام و اینستاگرام استفاده کرده باشد.

سی‌ن‌ان می‌گوید: حساب کاربری برخی دیگر از فعالان اعتراضات (اغتشاشات) نیز هک و مورد دسترسی قرار گرفته است. داده‌های زیادی از کاربران در تلگرام وجود دارد و به همین دلیل است که حکومت به هک کردن این اپلیکیشن علاقه‌مند است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت: یک روزنامه زنجیره‌ای که در تحریک و تهییج به آشوبگری رادیکال نقش داشت، اکنون سرخورده از شکست اغتشاش که برای رد گم‌کنی می‌گوید: خیال‌پردازان، حرکت اعتراضی جنبشی را تهدید می‌کنند و آن را به انحراف کشاندند.

روزنامه هم‌میهن وابسته به تیم کرباسچی و قوچانی نوشت: جنبش‌های اصلاحی و اعتراضی از آسیب «انحراف» در امان نماند. بنی‌صدر در میانه دوگانه مهدی بازرگان و مسعود رجوی، به بیراهه چپ‌روی افتاد و خام‌اندیشانه در رویای رهبری انقلابی در انقلاب رفت و کابوس آفرید.

خاتمی و موسوی نیز، با مجموعه بسترسازی‌هایی که از دو سوی رادیکالیسم چپ و راست صورت می‌گرفت، ناگاه با کنار نشستن جامعه مواجه شدند. جامعه‌ای که با رأی دادن، می‌خواست در دوم خرداد ۱۳۷۶ «فردایی بهتر» برای خود بسازد، در پس چند پیروزی انتخاباتی به تدریج «فردایی متفاوت» را مطالبه کرد.

آنچه در رویکردهای چپ روانه جریان «تحکیم وحدت/ تحریم انتخابات» در سال‌های ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۴ بروز یافت و گویی، با ابزار «۶۰ میلیون امضاء» (و به تعبیر سعید حجاریان: «کلیک، کلیک؛ بنگ، بنگ») می‌خواست از اینترنت نوپدید، دستاوردی فراتر از ظرفیت‌های صندوق رأی داشته باشد. خروجی آن «انحراف» از اصلاحات،‌اما انحراف بنیان‌کن و توسعه‌سوزی بود که در ظهور محمود احمدی‌نژاد رخ نمود.

این «انحراف» در جنبش ۱۳۸۸ بستر مهیاتری برای خود یافت. جنبش اعتراضی و مدنی و آرام «رأی من کو؟» که در ۲۵ خرداد نمایش درخشان و بی‌بدیل خود را به صحنه خیابان آورده بود؛ خیلی زود از خشم و «خس و خاشاک» خوانده شدن از سوی رادیکالیسم راست و در رویای «انقلابی دیگر» از سوی رادیکالیسم چپ، مطالبه محدود خویش وانهاد و تن به مجادله‌ای نافرجام داد که در نهایت با حصر ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ رو به خاموشی نهاد.

جامعه اما در انتخابات ۱۳۹۲ روزن و منفذی یافت تا بار دیگر به مطالبه محدود (و چه بسا محدودتر) خود در دوم خرداد ۱۳۷۶ بازگردد و در انتخابات سال‌های ۱۳۹۴ و ۱۳۹۶ هم با تکرارهای خاتمی، بر آن پای فشارد و یکی دو گام به پیش بردارد. «انحراف» اما بار دیگر رخ نمود. شعارها و سخنرانی‌های انتخاباتی رادیکال حسن روحانی که در پی «پیروزی به هر قیمت» بود و پس از انتخابات گویی همه را به بایگانی سپرد، امیدها به «احیای اصلاحات با نمایندگی راست میانه» را زودود.

چنین بود که در سال ۱۳۹۸ گفتمان غالب به همان نقطه‌ای بازگشت که چهل سال قبل در ۱۳۵۸ بود. دیگر بار، «اصلاح‌طلبی» و «رفرمیسم» تبدیل شد به یک فحش و پیروان و حامیان و حاملان آن، عوامل ارتجاع و «ماله‌کشان» آن. موتور فحاشی چپ رادیکال بار دیگر روشن شد.

نویسنده با اشاره به اغتشاشات اخیر می‌افزاید: گویی، گفتمان آفریننده ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ زنده شده است. راه طی نشده ۱۳۶۰ را می‌خواهد در ۱۴۰۱ از سرگیرد. بنی صدرها و رجوی‌ها در لندن و پاریس و تورنتو نشسته‌اند و به ظهور موسی خیابانی‌ها در زاهدان و سنندج و جنوب تهران دل بسته‌اند.

موجی برخاسته و خیال‌پردازانی بر آن سوار شده‌اند و هر دم با شعاری رادیکال‌تر، در پی تندتر کردن موج هستند و از آن سو، نیروهای حامی وضع موجود هم با برخوردها و اقدامات هرروزه خود، ‌ژست حقانیت بلند پروازان انقلابی را تقویت می‌کنند و صداهای میانه را به حاشیه می‌رانند.

تلاش نویسنده برای القای فاصله‌گذاری با جریان برانداز در حالی است که در هیزم‌کشی و آتش‌افروزی فتنه اخیر، عناصر بدسابقه‌ای مانند خاتمی و عبداله نوری و برخی احزاب تندرو (اتحاد ملت و کارگزاران) و نشریات زنجیره‌ای، دوشادوش رسانه‌های وابسته به اسرائیل و رژیم سعودی، به تهییج و تحریک به اغتشاش می‌پرداختند و همین روزنامه هم میهن کانون انتشار دروغ‌های زنجیره‌ای برای ایجاد التهاب در مردم – و باز تولید رادیکالیزم کور- بوده است.

جالب این که رسانه‌های بی‌نقاب خارج کشور در زمینه دعوت به خشونت و جنایت، همکاران سابق احزاب و رسانه‌های اصلاح‌طلب در ایران بوده‌اند. چنان که رئیس اتاق فکر جنبش سبز در لندن، وزیر ارشاد اول خاتمی و سردبیر فعلی شبکه ایران اینترنشنال، معاون وزیر ارشاد دولت خاتمی است!