شهدای ارتش

به گزارش مجاهدت از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس،  سعید اوحدی معاون رئیس جمهور و رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران در آیین اهدای نشان فداکاری به خانواده‌های معظم شهیدان مهدی تهمتن، ابراهیم ثابت، شاهمراد نقدی، هوشنگ رستمی بیرانوند و امیر سرتیپ جانباز اسدالله حیدری که در دانشگاه افسری امام علی (ع) نزاجا برگزار شد، ضمن ابراز خرسندی از حضور در محضر خانواده‌های معظم شهدا و جانباز نیروی زمینی ارتش، اظهار داشت: خانواده‌های معظم شهدا، به مثابه نوری هستند که به مسیر بازماندگان و میراث‌داران راه پرافتخار ایران اسلامی روشنایی بخشیده و مسیر آتی انقلاب را برای آیندگان، هموارتر می‌سازند.

اوحدی با اشاره به آیه شریفه ۱۶۹ سوره مبارکه آل‌عمران تصریح کرد: شهدای گران‌قدر ایران اسلامی که به حق تبلور بلندای کمال انسانیت هستند، به واسطه از خودگذشتگی و درک فیض شهادت، به مقام رفیع شفاعت نیز نائل شده‌اند و بدین طریق می‌توان آنان را بهره‌مندان از عنایات ویژه الهی و توجهات خاصه خداوندی دانست.

معاون رئیس جمهور با اشاره به لزوم پاسداشت یاد، خاطره و جایگاه والای شهدا، اظهار کرد: زنده نگاه‌داشتن یاد و خاطره شهدای بزرگوار ایران اسلامی و تجلیل از مقام شامخ آنان، به منزله رسیدن به بشارت و افتخاری عظیم هست.

رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران با بیان آن‌که عظیم‌ترین رخداد تاریخی بعد از واقعه کربلا را می‌توان در پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی و دوران هشت سال دفاع مقدس جستجو کرد، تاکید کرد: برکت ناشی از توسل به خون شهدا، تاسی به رهنمود‌های امامین مکرم انقلاب اسلامی و توکل به خداوند متعال، عامل عزت‌بخشی و اقتدارآفرینی نظام اسلامی و نیز مهم‌ترین مولفه گذر موفق و بی‌نقص از پیشامد‌های زمانه هست.

اوحدی افزود: به همان نحوی که در گذشته با توسل به معارف الهی و منش والای شهدا، به موفقیت‌های ارزشمندی دست یافته شد، امروز نیز می‌توان به واسطه سبک مدیریتی و زندگی شهدای والامقام نظام اسلامی، به گشایش و فتح در‌های رحمت الهی و موفقیت کشور، امیدوار بود.

معاون رئیس جمهور با اشاره به توانمندی نیرو‌های مسلح کشور، به ویژه اقتدار و صلابت فزاینده ارتش قهرمان جمهوری اسلامی ایران، خاطرنشان کرد: خانواده معظم شهدا، جانبازان و ایثارگران معزز و نیز فرماندهان و امیران مقتدر ارتش و نیروی زمینی، تعبیر درستی از “بَقِیَّةُ السَّیْف” در کلام امیرالمومنین (ع) هستند که ضمن پایداری در راه نظام و تاریخ‌سازی، می‌توان از ظرفیت این عزیزان در راستای غلبه بر دشمنان و گام نهادن در فردایی روشن‌تر بهره‌مند شد.

انتهای پیام/ 112

به گزارش مجاهدت از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، هفتم مهر مصادف با سالروز شهادت جواد فکوری در سال ۱۳۶۰ هست. وی پس از پایان عملیات ثامن‌الائمه همراه با فرماندهان شهید سید موسی نامجو، ولی الله فلاحی، یوسف کلاهدوز و محمد جهان آرا در حال بازگشت به تهران در حوالی کهریزک در پی سانحه هوایی به فیض شهادت نائل شدند.

جواد ۱۷ دی سال ۱۳۱۷ در تبریز دیده به جهان گشود. وی از فرماندهان ارتش جمهوری اسلامی ایران بود که در مقطعی از سال‌های دفاع مقدس فرماندهی نیروی هوایی ارتش را برعهده داشت و مدتی نیز با حفظ سمت در نیروی هوایی، به‌عنوان وزیر دفاع در کابینه شهید محمدعلی رجایی منصوب شد.

ژیلا دره‌خاک همسر شهید سرلشکر فکوری فرمانده وقت نیروی هوایی ارتش گفت: این قدر در خانواده و فامیل ارتشی داشتیم که تا صحبت یک خواستگار ارتشی برای من شد، مادربزرگم و دایی و عمه‌ام که در واقع به خاطر مرگ زود هنگام پدر و مادرم سرپرستی و نظارت کلی بر زندگی من داشتند، ندای مخالفت سر دادند. موضوع مدتی مسکوت ماند تا وقتی که تحصیلات شهید فکوری در آمریکا تمام شد و این بار خودش به خواستگاری آمد.

وی ادامه داد: سال ۴۲ مراسم نامزدی ما برگزار شد. بعد از یک ماه نامزدی من به خانه بخت رفتم. ۶ ماه بعد زندگی سیال ما شروع شد. ۶ ماه بعد در فرودگاه مهرآباد سپری شد. سه سال هم در پایگاه شاهرخی همدان، سه سال در تهران، هشت سال در شیراز و همینطور زندگی‌مان در جا‌های مختلف می‌گذشت.

دره خاک توضیح داد: انوش و آیدا به فاصله یکسال در همدان به دنیا آمدند و علی پسر کوچکم در شیراز. تا قبل از تولد بچه‌ها بیشتر اوقات که جواد ماموریت داشت، من با او می‌رفتم ولی بعد از آن وقتی که برای ادامه تحصیل بورسیه آمریکا گرفت، تنها ماندم. سال ۵۶ که باید دوره ستاد را در آمریکا می‌گذراند، من و بچه‌ها هم با او رفتیم.

همسر شهید فکوری اظهار داشت: جواد چهار، پنج سال مطالعات گسترده بر ادیان مختلف داشت. او به شدت به اسلام علاقه‌مند بود. خواندن نماز سر وقت، قرآن و روزه اش ترک نمی‌شد. آن زمان کسی به اسم تیمسار ربیعی فرمانده پایگاه شیراز، در ماه رمضان با اینکه می‌دانست جواد روزه می‌گیرد او را ۱۰ صبح برای صرف نوشیدنی به دفترش دعوت کرد، اما همسرم به آنجا نرفت. به او گفتم امسال، سال درجه‌ات هست؛ با ربیعی سر ناسازگاری نگذار. جواد تأکید کرد «دینم را به درجه و دوره نمی‌فروشم». وقتی تیمسار مرا دید گفت «شوهر تو شب و روز را گذاشته و به دینش می‌رسد.»

وی ادامه داد: بیشتر اوقات جمعه‌ها برای ناهار به باشگاه افسران در پایگاه می‌رفتیم. آنجا سه رستوران به نام باشگاه افسران، باشگاه همافر‌ها و باشگاه درجه‌دار‌ها داشت که هر کدام مخصوص یک گروه بود. آخرین باری که به باشگاه رفتیم یک همافر به دلیل اینکه غذای رستوران‌های دیگر تمام شده بود، به باشگاه افسران آمد.

همسر شهید سرلشکر فکوری گفت: ربیعی قبل از اینکه همافر شروع به خوردن کند ضمن اینکه از او می‌پرسید چرا به این باشگاه آمده، او را بلند کرد و سیلی محکمی بر صورتش زد. غذای ما به نیمه رسیده بود. جواد ما را بلند کرد و به خانه رفتیم و از آن به بعد دیگر به باشگاه نرفتیم. جواد می‌گفت «تحمل این زورگویی‌ها را ندارم.» در این مواقع به خاطر اینکه خجالت آن فرد را بیشتر نکند سکوت می‌کرد.

وی توضیح داد: بعد از شهادت همسرم فهمیدیم او سرپرستی پنج،۶ خانواده را بر عهده داشت. در پایگاه شیراز معماری به نام قبادی بود که برای نجات یک مقنی از چاه، خفه شد. جواد از آشپز رستوران خواسته بود از همان غذایی که تیمسار و افسران می‌خورند به خانواده قبادی هم بدهند و خودش پول آن را حساب می‌کرد. البته هیچ وقت به من نمی‌گفت. یک روز خانم قبادی به منزل ما آمد و موضوع را به من گفت و تأکید کرد «می خواهم شما هم راضی باشید.» گفتم. کاری که سرهنگ فکوری انجام می‌دهد مورد قبول و رضایت من هست.

بالاتر از پرواز تا چشمی در آسمان

جواد فکوری به روایت همسر شهید به قلم زهرا مشتاق، بالاتر از پرواز از اصغر فکور، چشمی در آسمان به قلم سیدحکمت قاضی‌میرسعید، سیمای افلاکیان ۳۵ – شهید جواد فکوری از رضا نصرالهی و سقوط در سکوت نوشته ابراهیم زاهدی مطلق کتاب‌هایی هست که درباره شهید فکوری به چاپ رسیده هست.

انتهای پیام/ 112