به گزارش مجاهدت از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، سپهبد شهید علی صیاد شیرازی؛ زاده سال ۱۳۲۳ شهرستان دره گز استان خراسان شمالی، از مهر ۱۳۶۰ تا پاییز ۱۳۶۴، فرماندهی نیروی زمینی ارتش را بر عهده داشت. سپس با حکم امام خمینی (ره)، ضمن ارتقاء به درجه سرهنگی، به عضویت شورای عالی دفاع درآمد.
پس از پایان جنگ؛ در معاونت بازرسی ستاد کل قوا و سپس جانشین رئیس ستاد کل نیروهای مسلح، به خدمت ادامه داد و در فروردین ۱۳۷۸ از دست آیت‌الله خامنه‌ای، درجه سرلشکری را دریافت کرد.
وی سرانجام روز بیست و یکم فروردین ۱۳۷۸ توسط دو نفر از اعضای فرقه تروریستی مجاهدین خلق، در تهران به شهادت رسید.
روایت سردار مهدی شیرانی نژاد؛ جانشین مخابرات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در دوران دفاع مقدس
در عملیات بدر، نیرو‌ها و ادوات و … باید با بالگرد‌ها و شناور‌ها منتقل می‌شدند. چون نقش هوانیروز، بارز بود و قرارگاه کربلا هم دچار مشکل شد، شهید صیاد و بقیه فرماندهان هوانیروز به قرارگاه سپاه آمدند.
هلیکوپتر‌های هوانیروز باید امکانات را به جزیره می‌بردند. خاطرم هست به دلیل اهمیت ماجرا، صیاد شیرازی فرمانده پد هلیکوپتری شد.
ایشان با اینکه فرمانده نیروی زمینی ارتش بود ولی، چون آقای محسن رضایی جمع‌بندی کرد که الآن برای ما ترابری در اولویت هست، این کار را قبول کرد. رفت کنار پد هلیکوپتر و هماهنگی‌های عملیاتی هلیکوپتر‌ها را انجام می‌داد.
کار راحتی نبود. بااینکه کسانی مثل آقای جلالی (فرماندهی وقت هوانیروز ارتش) حضور داشتند که هرکدام وزنه‌ای بودند، ولی آن‌قدر مهم بود که خود آقا صیاد عملیات را اداره می‌کرد. این کار ایشان باعث شد، کار هماهنگ شود، کار ترابری قوت بگیرد و مشکلات منطقه کم شود.
روایت سردار عبد المحمد رئوفی نژاد؛ فرمانده لشکر ۷ ولی‌عصر (عج) در دوران دفاع مقدس
نه‌فقط من، بلکه خیلی از فرماندهان دیگر هم چندان شناختی از نقشه‌کشی جنگی و ترسیم کالک نداشتند. البته این به معنای مطلع نبودن از نقشه و طرح نبود.
وقتی سرهنگ صیاد شیرازی به دزفول آمد، گفت: اتاق جنگ کاملی دارید. نقشه و کالک وضعیت دشمن و خودی خیلی منظم چیده شده بود و از نظر ایشان خیلی جالب بود.
وقتی گفتیم این کار آقای غلامعلی رشید هست، خیلی تعجب کرد و خوشش آمد و خیلی تقدیر کرد.
وقتی‌که به دزفول آمد؛ من فقط اسمشان را شنیده بودم؛ البته می‌دانستم که ایشان همان کسی هست که بنی‌صدر با تحریک برخی افراد، از ارتش اخراجش کرده و او به گلف آمده بود تا همراه بچه‌های سپاه باشد.
وقتی برای اولین بار ایشان را دیدم، یک‌پایش کامل توی گچ بود، منتها با همان وضعیت و عصابه‌دست، این مأموریت را پذیرفته بود.
ایشان چند روز برای تشکیل اتاق جنگ در سپاه دزفول، بچه‌ها را آموزش داد و یک دوره آموزش تکمیلی برای نیرو‌هایی که از همه شهرستان‌ها آمده بودند، برگزار کرد. اینکه اتاق جنگ چیست، مسئول اتاق جنگ کیست، کالک چیست، چطور باید وضعیت آرایش دشمن را ترسیم کرد و اطلاعات ضروری دیگر را به بچه‌ها آموزش داد.
روایت حجت‌الاسلام‌والمسلمین، غلامحسین بشردوست؛ فرمانده قرارگاه کربلا در دوران دفاع مقدس
(در جریان عقب‌نشینی نیرو‌ها در عملیات بدر)، بعد از رفتن صیاد و آقا رحیم، حدود ده دقیقه بعد، درحالی‌که داشتم به هور نگاه می‌کردم، دیدم یک نفر دارد شناکنان به طرفمان می‌آید. به طلابیان گفتم: این کیست که دارد شنا می‌کند؟ او قدری نگاه کرد و گفت: آقای صیاد هست!
چند دقیقه بعد بچه‌ها او را از آب بیرون کشیدند. من با دلخوری گفتم: آخه جناب سرهنگ، چرا شما برگشتید؟ مگر قرار نبود شما بروید عقب؟!
گفت من نمی‌توانم بروم. دلم رضایت نمی‌دهد. گفتم به‌هرحال شما فرمانده نیروی هوایی ارتش هستید. گفت هرکه هستم، من عقب برو نیستم. من همین‌جا می‌مانم.
منابع:
۱-نیازی، یحیی، تاریخ شفاهی دفاع مقدس: مخابرات در جنگ، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، تهران ۱۳۹۷، صص ۲۴۷، ۲۴۸،
۲-کوچک کوتیانی، عبد المحمد، تاریخ شفاهی دفاع مقدس: فرمانده رئوف، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، تهران ۱۴۰۳، صص ۱۴۰، ۱۴۱، ۱۴۲،
۳-بهداروند، محمدمهدی، تاریخ شفاهی دفاع مقدس: غروب روز ششم، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، تهران ۱۴۰۲، ص ۳۵۹
انتهای پیام/ ۱۱۲
غ
