شهدای قم

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از قم، ‌داود رجبیان یکی دیگر از گل‌های گلستان جهاد و شهادت است که در لباس مقدس سربازی نیروی زمینی ‌ارتش جمهوری اسلامی ایران در جبهه‌های حق علیه باطل حضور یافت و به شهادت رسید.

داود فرزند رضا متولد هفتم فرودین ۱۳۴۲‌ در روستای منصورآباد قم بود؛ وی تا پایان دوره راهنمایی تحصیل کرد و سپس به کار کشاورزی روی آورد.

داود با رسیدن به سن سربازی، به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت و سرانجام روز بیست و دوم فروردین سال ۱۳۶۲‌ در ابوغریب بر اثر اصابت ترکش و سوختگی، به شهادت رسید. پیکر وی در گلزار شهدای امامزاده زکریا به خاک سپرده شد.

شهید در وصیت نامه‌اش می‌نویسد:

همیشه پشتیبان امام باشید و امام را دعا کنید ان‌شاءالله که فیض شهادت نصیب من هم بشود، تنها آرزویم شهادت است. اگر شهادت نصیب من شد، برادرانم تفنگى که از دست من مى‌افتد بردارند و راه مرا ادامه دهند تا تمام جهانخواران بفهمند که دیگر عمرشان به سر آمده است.

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از قم، سراسر خطه پرگهر ایران اسلامی مملو است از جوانان رشید و برومندی که سبک و سیره زندگی اهل‌بیت (ع) را سرلوحه زندگی خود قرار داده‌ و در همین راه نیز به شهادت می‌رسند.

شهید «علی عربی‌نژاد» فرزند حسین نیز از جمله دلاورمردانی است که یاری رساندن و خدمت به مستندان و نیازمندان را بر اساس مکتب امام علی (ع) در زندگی خود ثبت کرده است.

«علی» یکم تیر سال ۱۳۴۶، در روستای مِیَم از توابع شهرستان کهک قم به دنیا آمد. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند، سپس با لباس مقدس سربازی در نیروی زمینی محوری ارتش جمهوری اسلامی ایران در جبهه حضور یافت.

این جوان برومند روز بیست و یکم فروردین ۱۳۶۶، در سردشت توسط نیرو‌های دشمن بعثی به شهادت رسید و تاکنون اثری از پیکرش به دست نیامده است.

در خاطراتی از مادر بزرگوار شهید نقل شده است:

«روز‌های گرم سال را در ایام ماه مبارک رمضان روزه می‌گرفت و برای کار دامداری و کشاورزی به صحرا می‌رفت. من بار‌ها آن تشنگی و گرسنگی ناشی از عبادت و اطاعت خداوند را در چهره فرزندم می‌دیدم. روحیه «علی» در دلجویی و شفقت و مهربانی آن‌قدر متأثر از مولایش امیرالمومنین علی (ع) بود که گویا این حرکات را به یاد آن حضرت انجام می‌داد. خیلی دست به خیر، خوش‌اخلاق، مهربان، باوفا و کاری بود.»

به پاس رشادت‌های شهید «علی عربی‌نژاد» و با پیگیری‌های کارکنان نیروی زمینی محوری ارتش جمهوری اسلامی ایران، نامگذاری یکی از معابر شهر قم، واقع در خیابان شهیدان «کلهری» به نام این شهید والامقام به تصویب رسید.

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از قم، آسمان ایثار و شهادت مملو از ستارگانی همچون شهید «ترک همدانی» است که با پرتو پرفروغ خود مسیر درست حرکت را به دیگران می‌نمایانند.

«حسین ترک همدانی» فرزند عبدالله متولد پنجم تیر ۱۳۴۷ در شهرستان تویسرکان بود. وی تا دوم راهنمایی به تحصیلات خود ادامه داد و با رسیدن به سن قانونی به‌عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت.

این جوان برومند روز بیست و یکم فروردین سال ۱۳۶۷ بر اثر اصابت ترکش دشمن بعثی در منطقه مریوان به شهادت رسید و در گلزار شهدای علی بن جعفر (ع) قم به خاک سپرده شد.

در خاطراتی از مادر این شهید عزیز نقل شده است: حسین اهل امر به معروف و نهی از منکر بود؛ نصیحت که می‌کرد که از مال حرام پرهیز کنید. نماز اول وقت بخوانید. با تقوا باشید.

به پاس رشادت‌های شهید «حسین ترک همدانی» و با پیگیری‌های کارکنان نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران، نام‌گذاری یکی از معابر شهر قم به نام این شهید والامقام در خیابان آیت الله طالقانی به تصویب رسید.

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از قم، شهید «رضا آراسته» یکی از گل‌های گلستان جهاد و شهادت است که در لباس مقدس سربازی نیروی زمینی محوری ارتش جمهوری اسلامی ایران در جبهه حضور یافت و در نبرد با دشمن به شهادت رسید.

رضا فرزند عین الله اول اسفند سال ۱۳۴۶، در تهران به دنیا آمد. تا چهارم ابتدایی درس خواند و سپس به حرفه مکانیکی خودرو روی آورد.

رضا آراسته با رسیدن به سن قانونی به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت و بیست و یکم فروردین سال ۱۳۶۷، با سمت تکاور در مریوان توسط نیرو‌های دشمن بعثی بر اثر اصابت ترکش به سر و پا، شهید شد.

پیکر مطهر این شهید عزیز در امامزاده عقیل باغ فیض اسلامشهر به خاک سپرده شد.

چندی پیش نمایندگان حادم نزاجا در استان قم با خانواده شهید آراسته دیدار کرده و لوح تقدیر و هدایایی از سوی امیر سرتیپ کیومرث حیدری فرماندهی نزاجا به ایشان تقدیم کردند.

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از قم، شهید «سعید محمدی» فرزند ابراهیم از جوانان برومند این مرزوبوم پرافتخار است که در لباس مقدس سربازی، در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل خوش درخشید.

این شهید عزیز متولد چهارم فروردین سال ۱۳۴۲ در روستای گازران (جعفریه) قم بود. کلاس دوم راهنمایی را که تمام کرد، برای کمک به معاش خانواده، به شغل کارگری روی آورد؛ با رسیدن به سن سربازی، قامت خویش را به این لباس مقدس آراست و به عنون سرباز نیروی زمینی محوری ارتش جمهوری اسلامی، در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل حاضر شد.

شهید محمدی سرانجام دوازدهم فروردین سال ۱۳۶۲ در گیلانغرب بر اثر انفجار مین و اصابت ترکش به شهادت رسید و پیکر مطهرش در گلزار شهدای شهر جعفریه به خاک سپرده شد.

در خاطراتی از مادر شهید محمدی نقل شده است: «پسرم در راه امام حسین (ع) رفت، نامه که می‌نوشت می‌گفت: مادر من به کربلا رسیده ام. خداوند به من ۵ پسر داد، سعید از همه بهتر بود. دعا می‌کردم خدایا پسرم در راه امام حسین (ع) برود و ما افتخار می‌کنیم؛ الحمدلله که این پسرم شهید راه کربلا شد.»

در فرازی از وصیت نامه این شهید عزیز آمده است: «در شهادت من لباس مشکی نپوشید و عزاداری نکنید و صدای گریه تان را بلند نکنید. اگر می‌خواهید گریه کنید به یاد امامان معصوم (ع) گریه کنید.»

انتهای پیام/