به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاعپرس، «حمید داودآبادی» نویسنده و پژوهشگر دفاع مقدس در صفحه مجازی خود با اشاره به خاطرهای از سفرش به جنوب لبنان در خرداد سال ۱۳۷۵، نوشت:
«همراه چند تن از بچههای مقاومت اسلامی، روستا به روستا و شهر به شهر، جنوب لبنان را زیر پا میگذاشتیم. میرفتم تا از نزدیک، سنگرها و مواضع مقابله با تجاوزگری صهیونیستها را ببینم و تصویر و گزارش تهیه کنم.
هنگام عبور از شهرکهای مسیر، آنچه توجهم را بسیار جلب کرد، تصاویر بزرگی بود که در ورودی و خروجی هر شهر بهچشم میخورد. تابلوهای فلزی بزرگ با طول حداقل چهار متر که بر روی آنها تصاویری نقاشی شده بود. با یک حساب سرانگشتی، فهمیدم از حدود ۱۰۰ تابلو، ۳۰ عدد متعلق به رئیس جمهوری و رئیس مجلس لبنان استژ و از هفتادتای بقیه، حدود ۲۰ تابلو متعلق به حضرت امام خمینی (ره) ۱۰ تابلو متعلق به سید حسن نصرالله دبیر کل حزبالله و ۴۰ تابلو اختصاص به تصاویر حضرت آیتالله خامنهای (مدظلهالعالی) دارد.
وقتی به حاج حسّان تعجبم را از این ترکیب گفتم، و اینکه چرا تعداد تصاویر امام خمینی (ره) کمتر از تصاویر حضرت آیتالله خامنهای (مدظلهالعالی) است، با تبسمی زیبا گفت: «مگر بین امام و سید قائد تفاوتی هست؟»، گفتم: «نه خب، ولی هرچه باشد او امام خمینی (ره) [بنیانگذار انقلاب اسلامی]است». بازخندید و گفت: «اشتباه نکنید. الان (سال ۱۳۷۵) هفت سال از رحلت امام خمینی (ره) میگذرد و ایشان به ملکوت اعلا سفر کرده است، ولی آنکه امروز حیّ و حاضر است و بهدرستی همان شیوه و مرام امام خمینی (ره) را ادامه میدهد، سید قائد است. حواست باشد، خیلیها بعد از فوت پیامبر اسلام (ص)، پشت سر پیغمبر گیر کردند و مدام از ایشان دم زدند. انگاری امروز هم که ایشان نیست، باید به جسم پیامبر (ص) اقتدا کنند. همان شد که از امام زمان خویش یعنی مولا علی (ع) وا ماندند. تاریخ همواره تکرار میشود؛ آنهایی که پشت سر امام خمینی (ره) گیر کردند، همانجا خواهند ماند. امروز نیاز است که پشت سر، ولی فقیه حاضر و حیّ خویش حرکت کنیم. اگر قرار باشد ما هم پشت امام (ره) بمانیم که باید در همان روز وفات ایشان، دیگر قدم از قدم بر نداریم و فقط توی سر خود بزنیم و گریه کنیم. ما امروز با اقتدا به، ولی زمان خویش است که اینگونه جلوی صهیونیستها قد علم میکنیم و بهلطف خدا پیروز هم خواهیم شد».
«حسّان اللّقیس» از فرماندهان حزبالله لبنان، نیمهشب سهشنبه ۱۲ آذر سال ۱۳۹۲، توسط تیم تروریستی صهیونیستها، در برابر منزلش در جنوب بیروت هدف گلوله قرار گرفت و شهید شد».
انتهای پیام/ 113