به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، محمد ایمانی فعال رسانهای درباره شهدای مدافع حرم منطقه خانطومان در کانال تلگرامی خود نوشت: خوش آمدید ای بدن های مجروح و ارواح تعلق یافته به عزّ قدس الهی.
هر وقت کار گره خورد -نه که کار گره بخورد، گره به ذهن و زنگار به روح ما افتاد آمدید و جان ها را صیقل دادید تا مگر دوباره، نور حقیقت در آن ها بتابد و حیرت، رخت بر بندد.
خوفی اگر بر سر ما می تازد، و غم و حزنی اگر گریبانگیر می شود، در هنگام و هنگامه هایی است که مانند کِرم در پیله دنیایی خود می تنیم؛ و هر چه شتاب بیشتر، حجم حجاب ها و اسارت ها فزون تر و شکافتن پیله، دشوارتر.
اگر فرشتگان، پیام آور بشارتند؛ «إِنَّ الَّذینَ قالوا رَبُّنَا الله ثُمَّ استَقاموا تَتَنَزَّلُ عَلَیهِمُ المَلائِکَهًْ أَلّا تَخافوا وَلا تَحزَنوا وَ أَبشِروا بِالجَنَّهًْ الَّتی کُنتُم توعَدونَ»؛ شما خود، بشارت فتحید. «فَرِحینَ بِما آتاهُمُ الله مِن فَضلِهِ وَ یَستَبشِرونَ بِالَّذینَ لَم یَلحَقوا بِهِم مِن خَلفِهِم أَلّا خَوفٌ عَلَیهِم وَلا هُم یَحزَنونَ».
همیشه موقعیت شناس بوده اید؛ تشخیص در وقت لازم و اقدام در وقت لازم. و با این همه، مگر حُزن و خوفی هم باقی می ماند؟!
جولان شما، افتادن و برخاستن شما، و دل بردن های شما، لبریز بشارت است. و خدا می داند هر کدام شما، چه توفانی از شور و اشتیاق در جان هزاران انسان پاک سرشت بر پا می کنید؛ “رقصی چنان، میانه میدانم آرزوست”.
شما ها بودید که حاج قاسم سلیمانی را بارها در بزم خود به طرب انداختید تا با بی تابی تمام زمزمه کند “رقص و جولان بر سر میدان کنند- رقص اندر خون خود مردان کنند/ چون رهند از دست خود، دستی زنند- چون جهند از نقص خود، رقصی کنند/ مطربان شان از درون دف می زنند- بحرها در شور شان کف می زنند”.
شما به یک ملت آبرو دادید و سر بلندشان کردید. “ألْحَمْدُ للهِ الَّذی أکْرَمَنَا بِالشَّهَادَهًْ”. سپاس خداوندی را که ما را با شهادت گرامی داشت.
*بازنشر مطالب شبکههای اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکهها منتشر میشود.