شهدای نیروی هوایی ارتش

به گزارش مجاهدت از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، ارتش بعثی عراق پس از اجرای عملیات «نصر۲» توسط «تیپ ۴۰ سراب»، چندین پاتک را برای بازپس‌گیری «ناف میمک» اجرا کرد، اما به دلیل مقاومت ایثارگرانه نیرو‌های در خط وآتش پرحجم، دقیق و طرح‌ریزی شده توپخانه و خمپاره، تمامی تلاش‌های آنان با شکست مواجه شد و فرماندهان بعثی دریافتند که در این مقطع زمانی هیچ شانسی برای پیروزی ندارند، برای همین با توقف پاتک‌ها در انتظار فرصت مناسب ماندند.

پس از تثبیت مواضع یگان‌های تیپ ۴۰ بر روی ناف میمک، یگان‌های توپخانه‌ای که در اختیار این تیپ قرار گرفت و مأموریت تقویت آتش گردان ۳۴۸ توپخانه – کمک مستقیم تیپ – را داشتند به تدریج از منطقه میمک خارج و به یگان‌های سازمانی خود در سایر مناطق ملحق شدند و به این ترتیب فرصت لازم برای نیرو‌های عراقی فراهم شد.

ارتش بعثی عراق دوم مرداد ۱۳۶۶، با به کارگیری ۷ تیپ پیاده کماندویی و بهره‌گیری از ۴۰ فروند بالگرد برای هلی‌برن نیروهایش، از زمین و هوا به میمک که فقط توسط تیپ ۴۰ سراب پدافند می‌شد، یورش آورد. در این حمله نیرو‌های بعثی با آتش پرحجم توپخانه و بمباران‌های شدید هوایی پشتیبانی می‌شدند. با این حال نیرو‌های دلاور تیپ ۴۰ با مقاومتی مثال زدنی و تقدیم شهدای زیاد موفق شدند ضمن وارد کردن تلفات بسیار سنگین به دشمن، آنان را در دستیابی به تمامی اهداف خود ناکام گذارند. دراین عملیات پدافندی ارتش بعثی عراق متحمل تلفات سنگینی شامل ۲۵۰۰ کشته، ۱۲ هزار مجروح و ۱۰۲ نفر اسیر شد.

ماجرای میمک به همین جا ختم نشد، چرا که دلیرمردان تیپ ۴۰ و نیروی زمینی ارتش از دست دادن حتی بخش کوچکی از مواضع خود در میمک را برنمی‌تابیدند، از این رو ۱۰ مرداد ۱۳۶۶ عملیات آفندی «نصر۶» به اجرا درآمد. عملیات «نصر۶» یکی از سنگین‌ترین نبرد‌های انجام شده در ارتفاعات میمک در طول سال‌های دفاع مقدس به شمار می‌رود. به کارگیری ۶ تیپ از نیروی زمینی ارتش در مقابل بیش از ۱۵ تیپ عراقی در یک منطقه محدود کوهستانی، شدت نبرد در این عملیات را به خوبی نشان می‌دهد.

عملیات نصر۶ ساعت ۴ روز ۱۰ مرداد ۱۳۶۶ آغاز شد و پس از ۱۳ روز نبرد مداوم، با ایثارگری و خلق حماسه‌های فراموش نشدنی توسط سربازان و رزمندگان نیروی زمینی ارتش، تمامی اهداف از پیش تعیین شده تصرف شد و تلفات و ضایعات سنگینی به ارتش متجاوز بعثی وارد آمد. خلبانان هوانیروز در این عملیات با به کارگیری ۳۰ فروند بالگرد و انجام ۳۵۰ ساعت پرواز، ۳۷۵ رزمنده مجروح را تخلیه، ۴۴۶ رزمنده را هلی‌برن و ۲.۵ تن مهمات و اقلام آمادی را جابجا کردند.

در این عملیات تپه‌های ۶۷۰، ۶۴۲، کله قندی و قسمتی از تپه شهدا به دست نیرو‌های خودی افتاد. ۱۱ تیپ عراقی متحمل تلفات و ضایعاتی از۳۰ الی ۹۰ درصد شدند. ۱۵ هزار نفر از نیرو‌های عراقی کشته و یا زخمی شدند که فرمانده تیپ ۱ کماندوی سپاه یکم عراق از جمله کشته شدگان بود. همچنین ۱۰۲ عراقی دیگر به اسارت رزمندگان اسلام در آمدند.

ستوانسوم توپخانه «علی اعرابی» افسر رابط توپخانه به گردان ۱۵۲ پیاده در عملیات نصر ۲ و ستوانیکم «محمد حسینی» افسر اطلاعات تیپ و ستواندوم توپخانه «حسن محمدی‌کیا» معاون گروهان تکاور تیپ در عملیات نصر۶ از جمله شهدای این عملیات‌ها بودند.

انتهای پیام/ 112

به گزارش مجاهدت از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، هفتم مهر مصادف با سالروز شهادت جواد فکوری در سال ۱۳۶۰ هست. وی پس از پایان عملیات ثامن‌الائمه همراه با فرماندهان شهید سید موسی نامجو، ولی الله فلاحی، یوسف کلاهدوز و محمد جهان آرا در حال بازگشت به تهران در حوالی کهریزک در پی سانحه هوایی به فیض شهادت نائل شدند.

جواد ۱۷ دی سال ۱۳۱۷ در تبریز دیده به جهان گشود. وی از فرماندهان ارتش جمهوری اسلامی ایران بود که در مقطعی از سال‌های دفاع مقدس فرماندهی نیروی هوایی ارتش را برعهده داشت و مدتی نیز با حفظ سمت در نیروی هوایی، به‌عنوان وزیر دفاع در کابینه شهید محمدعلی رجایی منصوب شد.

ژیلا دره‌خاک همسر شهید سرلشکر فکوری فرمانده وقت نیروی هوایی ارتش گفت: این قدر در خانواده و فامیل ارتشی داشتیم که تا صحبت یک خواستگار ارتشی برای من شد، مادربزرگم و دایی و عمه‌ام که در واقع به خاطر مرگ زود هنگام پدر و مادرم سرپرستی و نظارت کلی بر زندگی من داشتند، ندای مخالفت سر دادند. موضوع مدتی مسکوت ماند تا وقتی که تحصیلات شهید فکوری در آمریکا تمام شد و این بار خودش به خواستگاری آمد.

وی ادامه داد: سال ۴۲ مراسم نامزدی ما برگزار شد. بعد از یک ماه نامزدی من به خانه بخت رفتم. ۶ ماه بعد زندگی سیال ما شروع شد. ۶ ماه بعد در فرودگاه مهرآباد سپری شد. سه سال هم در پایگاه شاهرخی همدان، سه سال در تهران، هشت سال در شیراز و همینطور زندگی‌مان در جا‌های مختلف می‌گذشت.

دره خاک توضیح داد: انوش و آیدا به فاصله یکسال در همدان به دنیا آمدند و علی پسر کوچکم در شیراز. تا قبل از تولد بچه‌ها بیشتر اوقات که جواد ماموریت داشت، من با او می‌رفتم ولی بعد از آن وقتی که برای ادامه تحصیل بورسیه آمریکا گرفت، تنها ماندم. سال ۵۶ که باید دوره ستاد را در آمریکا می‌گذراند، من و بچه‌ها هم با او رفتیم.

همسر شهید فکوری اظهار داشت: جواد چهار، پنج سال مطالعات گسترده بر ادیان مختلف داشت. او به شدت به اسلام علاقه‌مند بود. خواندن نماز سر وقت، قرآن و روزه اش ترک نمی‌شد. آن زمان کسی به اسم تیمسار ربیعی فرمانده پایگاه شیراز، در ماه رمضان با اینکه می‌دانست جواد روزه می‌گیرد او را ۱۰ صبح برای صرف نوشیدنی به دفترش دعوت کرد، اما همسرم به آنجا نرفت. به او گفتم امسال، سال درجه‌ات هست؛ با ربیعی سر ناسازگاری نگذار. جواد تأکید کرد «دینم را به درجه و دوره نمی‌فروشم». وقتی تیمسار مرا دید گفت «شوهر تو شب و روز را گذاشته و به دینش می‌رسد.»

وی ادامه داد: بیشتر اوقات جمعه‌ها برای ناهار به باشگاه افسران در پایگاه می‌رفتیم. آنجا سه رستوران به نام باشگاه افسران، باشگاه همافر‌ها و باشگاه درجه‌دار‌ها داشت که هر کدام مخصوص یک گروه بود. آخرین باری که به باشگاه رفتیم یک همافر به دلیل اینکه غذای رستوران‌های دیگر تمام شده بود، به باشگاه افسران آمد.

همسر شهید سرلشکر فکوری گفت: ربیعی قبل از اینکه همافر شروع به خوردن کند ضمن اینکه از او می‌پرسید چرا به این باشگاه آمده، او را بلند کرد و سیلی محکمی بر صورتش زد. غذای ما به نیمه رسیده بود. جواد ما را بلند کرد و به خانه رفتیم و از آن به بعد دیگر به باشگاه نرفتیم. جواد می‌گفت «تحمل این زورگویی‌ها را ندارم.» در این مواقع به خاطر اینکه خجالت آن فرد را بیشتر نکند سکوت می‌کرد.

وی توضیح داد: بعد از شهادت همسرم فهمیدیم او سرپرستی پنج،۶ خانواده را بر عهده داشت. در پایگاه شیراز معماری به نام قبادی بود که برای نجات یک مقنی از چاه، خفه شد. جواد از آشپز رستوران خواسته بود از همان غذایی که تیمسار و افسران می‌خورند به خانواده قبادی هم بدهند و خودش پول آن را حساب می‌کرد. البته هیچ وقت به من نمی‌گفت. یک روز خانم قبادی به منزل ما آمد و موضوع را به من گفت و تأکید کرد «می خواهم شما هم راضی باشید.» گفتم. کاری که سرهنگ فکوری انجام می‌دهد مورد قبول و رضایت من هست.

بالاتر از پرواز تا چشمی در آسمان

جواد فکوری به روایت همسر شهید به قلم زهرا مشتاق، بالاتر از پرواز از اصغر فکور، چشمی در آسمان به قلم سیدحکمت قاضی‌میرسعید، سیمای افلاکیان ۳۵ – شهید جواد فکوری از رضا نصرالهی و سقوط در سکوت نوشته ابراهیم زاهدی مطلق کتاب‌هایی هست که درباره شهید فکوری به چاپ رسیده هست.

انتهای پیام/ 112

به گزارش مجاهدت از گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس، امیر سرتیپ خلبان حمید واحدی، فرمانده نیروی هوایی ارتش به مناسبت سالروز ورود آزادگان به میهن اسلامی با مادر شهید تقی پور حسین آبادی و خانواده زنده یاد جانباز جواد فتحی دیدار و گفت‌وگو کرد.

شهید عبدالرضا تقی‌پور حسین آبادی در سال ۱۳۴۹ در تخصص ارتباط الکترونیک به استخدام نیروی هوایی ارتش در آمد، با آغاز جنگ تحمیلی به صورت داوطلب به جبهه‌های حق علیه باطل اعزام و در مورخه ۱۳۵۹/۱۲/۹ در منطقه عملیاتی جنوب بر اثر ترکش خمپاره به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

زنده یاد جواد فتحی در سال ۱۳۵۷ در تخصص فنی به استخدام نهاجا در آمد و با آغاز جنگ تحمیلی به صورت داوطلب به منطقه عملیاتی جنوب اعزام و در مورخه ۱۳۶۰/۳/۲۰ بر اثر اصابت ترکش مجروح و جانباز ۳۵ درصد ارتش و ۲۵ درصد بنیاد شهید محسوب شد، وی در پنجم مردادماه ۱۳۹۰ به رحمت ایزدی پیوست.

انتهای پیام/ 112